شيوع بيمارى هاى مقاربتى
نيويورك ، خبرگزارى رويتر: در ايالات متحده و بريتانيا، بيمارى هاى مقاربتى در ميان اطفال به نحو عجيبى اشاعه يافته است . طبق آمارى كه در آمريكا منتشر شده يك ششم جوانان مبتلا به سيفيليس و يك چهارم آنها مبتلا به سوزاك مى باشند!
در ميان اطفالى كه بين ده تا چهارده سال دارند، نسبت ابتلا به اين گونه امراض 6/59 درصد است و در اطفالى كه بين 15 تا 19 سال دارند، اين نسبت 3/78 درصد است !
در سال 1959 در مقايسه با سال گذشته ، اين نسبت 3/14 درصد در مورد كودكان 10 تا 14 ساله و 4/11 درصد در خصوص كودكان 15 تا 19 ساله ترقى كرده است !
به طور كلى سيفيليس به نسبت 178/8 درصد و سوزاك به نسبت 8/22 درصد اشاعه يافته است ، اين گزارش را مؤ سسه همكارى هاى بهداشتى آمريكا در اختيار افكار عموم گذارده و آن را از 50 ايالت آمريكا تهيه كرده است . طبق اين گزارش ، تعداد مبتلايان ، بيش از اندازه اى است كه در آمار بالا ذكر شده و اطبا معتقدند عده زيادى بدون آن كه ابراز كنند و اسمشان جزو آمار بيايد، با مراجعه به اطباى خصوصى خود را معالجه مى كنند...(66)
اين آمار مربوط به كشورى است كه به پيشرفته ترين تمدن رسيده و ادعاى رهبرى جهان را دارد، آن هم كشورى كه به مؤ ثرترين وسايل پيش گيرى و بهداشت و درمان مجهز مى باشد، پس كشور ما در چه حال است ؟! كشورى كه نصف اين وسايل را ندارد.
چرا بايد 6/59 درصد دختران ده تا چهارده ساله آمريكايى مبتلا به امراض ‍ مقاربتى باشند؟
چرا بايد 3/78 درصد دوشيزگان 15 تا 19 ساله آمريكايى گرفتار بيمارى هاى مقاربتى باشند؟ چرا بايد يك ششم مجموع جوانان آمريكايى مبتلا به سيفيليس و يك چهارم آنها مبتلا به سوزاك باشند؟!
اين بيمارى ها در اين كشور پيشرفته از كجا پيدا شده و چرا پيدا شد؟ بهداشت و درمان كه موجود است ، پس چرا روز به روز افزايش مى يابد؟ چون در برابر تمام اين بهداشت ها و درمان ها، آزادى زن و مرد است .
آيا مبتلايان به بيمارى هاى مقاربتى در تهران در سى سال پيش يك دهم مبتلايان امروزه بوده ، يك بيستم بوده ؟ اگر بگويم يك صدم هم كمتر بوده ، راه خيلى دورى نرفته ايم .

افتضاح و رسوايى
چندى پيش ، كابينه ((مكميلان )) - نخست وزير انگلستان - سقوط كرد و هيوم نخست وزير گرديد. علت سقوط مكميلان ، نداشتن اكثريت كافى در پارلمان نبود، زيرا او از حزب محافظه كار بود كه در پارلمان اكثريت قاطع داشت هيوم هم از اين حزب مى باشد. سقوط كابينه مكميلان ، علت هاى ديگر داشت كه از مهم ترين آنها، رسوايى و افتضاح كابينه بود؛ افتضاحى كه در كشور اشرافى انگلستان بى سابقه بود.
اين رسوايى از سوى پرو فيو مو، وزير جنگ امپراطورى به بار آمد و در آغاز منجر به استعفاى او گرديد و سپس كابينه سقوط كرد!
پروفيومو به يكى از مانكن هاى زيباى انگليسى ، به نام كيلر دل باخت و با وى سر و سرّى پيدا كرد كيلر 17 ساله بود و از روسپيان اشرافى به شمار مى آمد.
روابط غير عادى وزير جنگ با اين زن زيبا، بر سر زبان ها افتاد، به ويژه كه وابسته نظامى شوروى ، نيز با كيلر روابطى داشت و احتمال ربودن اسرار نظامى انگلستان در بين بود كم كم كار وزير جنگ و كيلر بالا گرفت و در پارلمان مطرح گرديد و از طرف نمايندگان مورد پرسش واقع شد. پروفيومو، رسما در مجلس اين مطلب را تكذيب كرد و موقتا سروصداها خاموش ‍ شد.
ولى هفته اى نگذشت كه رسوايى برملا گرديد و روزنامه ها نوشتند. در نتيجه وزير جنگ استعفا داد و براى هميشه از وزارت كنار رفت .
نخستين بارى كه كيلر، با وزير جنگ امپراتورى آشنا شد در مجلس ميهمانى بود. اين ميهمانى در يكى از كاخ ‌هاى قديمى انگلستان كه داراى استخر بزرگى بود، تشكيل شده بود و مهمانان در كنار استخر، زير درخت ها به عيش و عشرت ؛ مشغول بودند. شناكنندگان نيز در استخر، در پرتو نورافكن ها شنا مى كردند.
كيلر با لباس شنا از استخر بيرون آمد و به زير درختان رفت ؛ در اين وقت بود كه پروفيومو، او را ديد و دل از دست داد و سرانجام با رسوايى و افتضاح دولت انگلستان پايان يافت .
در تاريخ انگلستان ، كمتر اين گونه رسوايى ها سابقه دارد. ولى هر چه بود صفحه ننگينى بر تاريخ آن كشور افزوده گشت . وزير جنگ امپراتورى انگلستان فردى عادى نمى باشد.
در كشورى اشرافى ، در كابينه محافظه كار، زمام وزارت جنگ را به دست هر كس نمى دهند. پروفيومو به طور قطع ، از شخصيت هاى درجه اول آن كشور بود. روزنامه ها عكس او را با زنش منتشر كرده بودند.
اين افتضاح ، براى بريتانيا عموما و كابينه مكميلان خصوصا، از كجا پيدا شده ؟ چرا وزير جنگ انگليس كه جوانى را پشت سر گذاشته ، بايد با چنين رسوايى ، از وزارت كنار رود؟ آيا اين جريان جز از آزادى غربى زن ، ريشه مى گيرد؟ آميزش آزاد مرد و زن ، شب نشينى و مهمانى در كاخ لرد استور، همين ثمر را مى دهد.
اين يكى از بهره هاى كشور كهنه و متمدن انگلستان بود از آزادى غربى زن .
آيا عاقلانه است كه كشورهاى تازه به تمدن رسيده در چنين راهى قدم بردارند؟ آن هم كشورهايى كه به جز آزادى زن در خودنمايى ، بهره ديگرى از تمدن فرنگ ندارند.
مى گويند، زن دالاديه و زن پل رينو، نخست وزير فرانسه ، در جنگ جهانى اخير در شكست اين كشور بى تاءثير نبوده اند؛ مى گويند: امروز (1343 شمسى ) در كشور داريوش ، زنان زيبا، در ارتقاى درجات لشكرى و كشورى و گرفتن پست هاى حساس مملكتى ، صدور احكام قضات ، دخالت دارند!
زن زيبايى كه جلب نظر مركز قدرتى را بنمايد، هر چه بخواهد انجام مى شود.
آيا باز هم خردمندان ، ارتباط آزاد زن و مرد را براى كشور سودمند مى دانند؟ مگر آن كه شاگرد مكتب پرو فيومو باشند! شعار اين مكتب اين است : ((همه چيز در راه دل )).
در اين مكتب مانعى ندارد كه يك روسپى 17 ساله ، به وزارت جنگ امپراتورى انگلستان حكومت كند!
چه مانعى دارد كه هر وزارتخانه اى ، كيلرى بلكه كيلرهايى داشته باشد؟ چه مانعى دارد كه اختيار جمهورى چهارم فرانسه و مستعمرات آن ، به دست خانم دالايه يا زن رينو باشد، چه مانعى دارد كه دوشيزگان زيبا در تعيين پدرانشان براى نمايندگى مجلس دخالت داشته باشند؟! چه مانعى دارد كه مقامى حساس با تشكيل مجلس عيش و نوش به وسيله زنى زيبارو، تحت تاءثير، قرار داده شود؟!
آيا اين گونه اوضاع و احوال ، به سود ملك و ملت است ؟
تا مردان آزادى بخش ، و پيروان مكتب پروفيومو، چه بگويند.

پيش گيرى از حوادث
در آپارتمانى كه در يكى از خيابان هاى شمال تهران واقع است ، نوعروسى به دست جوان خدمت كار خانه كشته شد!
اين حادثه - به گفته روزنامه - مردم تهران را متاءثر ساخت .
قتل تاءثر مى آورد، به ويژه اگر مقتول زن باشد، جوان باشد، آن هم تازه عروس .
اكنون اين پرسش پيش مى آيد كه راه نزديك و بى زيان ، براى جلوگيرى از اين گونه حوادث دل خراش چيست ؟
براى رسيدن به جواب بايد در نخستين مرحله انديشيد كه اين حادثه از كجا و چرا پيدا شده ؟
در تاريخ ايران ، نخستين بار نيست كه خانه اى خدمت كار مرد داشته باشد، از زمانى كه خانواده بوده ، خانه شاگرد هم بوده است .
آيا در ايران گذشته ، خانه شاگردها چنين جناياتى مرتكب مى شدند؟
پيران ما به خاطر ندارند و تاكنون شنيده نشده كه چنين حادثه اى رخ داده باشد، پس اين حادثه شوم ويژه اين زمان است و بس .
در گذشته خانمها با لباس نازك پيش نامحرم ظاهر نمى شدند و خدمتگزاران خانه ، از نگاه آزاد به بانوان خود، ممنوع بودند، ولى اكنون آزادند، نگاه آزاد است كه جوانى را كه از محيط ساده و بى آلايش خانه اش برخاسته و ناگهان در محيط مهيج و شهوت انگيز شهر قرار گرفته ، جنايت كار مى كند.
آيا اين جوان قاتل ، در شبانه روز، چند بار از ديدار آزاد نوعروس مقتول ، تحريك مى شده است ؟
قطعا اين قاتل و مقتول ، ساعت هاى طولانى در خانه با هم بوده اند. حال اين جوان در اين خانه از نظر تحريك و محروميت چگونه بوده است ؟
آيا باز هم مى توان گفت اين جوان گناه كار است ؟ مگر قدرت بشر در خوددارى از گناه چقدر است ؟ آن هم جوان ، آن هم جوان بى اطلاع از تربيت تقوا و ايمان ، آن هم در محيط پر از تحريك و محروميت .
تحريك با محروميت در اين گونه محيطها تناسب مستقيم دارند.
ارتباط آزاد است كه اين جوان را گناه كار ساخته است ، هر جوانى در اين شرايط قرار گيرد بى گمان آلوده مى گردد.
اگر اين نوعروس ارتباط آزاد با خدمت كار منزل نداشت و با وضع مهيجى ، در ديدگاه اين جوان ، ظاهر نمى شد، كشته نمى شد و از حجله عروسى به زير خاك نمى رفت و از طرفى اين جوان هم قاتل نمى شد. آيا پيش گيرى ، ساده تر و آسان تر از اين ممكن است ؟
اين جوان بدبخت ، در هنگام اعدام گفته بود كه در خانه خدمت كار مرد نگاه نداريد، آيا او چه چيزها ديده بود و چه روزگارى را در آن خانه به سر برده بود و چه محروميت ها كشيده بود كه در دم مرگ ، چنين سخنى بر لب آورد؟!
جمعيت هاى مبارزه با فحشا در آمريكا، براى بانوان ، پيراهن كوتاه تر از زانو را منع كرده اند. رقص هاى خاصى را براى رقاصه ها ممنوع ساخته اند، ولى اين جمعيت ها هنوز ارزش عملى پيدا نكرده اند، چون نه تنها نتوانسته اند فحشا را در آمريكا كاهش بدهند، بلكه فحشاى آمريكا روز به روز در حال افزايش است .
اثر وجودى اين جمعيت ها فقط در چند روزنامه و نشريه ديده مى شود.
اين جمعيت ها، از نظر مبارزه با فساد، راه پيش گيرى را در نظر گرفته اند و اين فكر، صحيح اما بسيار اندك مى باشد.
براى پيش گيرى از فحشا، اين دو دستور، قدمى مذبوحانه است و چندان تاءثيرى نخواهد داشت . اين جمعيت ها نتوانسته اند، از ازدياد فحشا از سوى عوامل آمريكا، در كشورهاى ديگر، جلوگيرى كنند، چه رسد به خود آمريكا!
پيش گيرى كامل و صحيح ، از همه حوادثى كه نمونه هايى از آن در اين كتاب ذكر شد آن است كه بانوان با وضع عادى در جامعه ظاهر شوند و به جاى تقليد از ستارگان سينما، سادگى در پوشش و سادگى در روش را پيشه كنند و به جز با چنين قيافه اى در ديدگان مرد بيگانه ظاهر نشوند اجازه چشم چرانى به مردان ندهند، قيافه عادى و عارى از آرايش زن آزرم و حياى مرد را بر مى انگيزد و تمايلات جنسى و هوسرانى وى را تحريك نمى كند و مرد را به سوى پاكى ، رهنمون مى شود مرد كه چشم چرانى و هوسرانى نداشت ، آميزش آزاد زن و مرد از ميان مى رود و ارتباط زن و مرد، ارتباطى پاك و شغلى خواهد شد و لاغير.
چهره معصوم زن كه پاكى او را نشان مى دهد، بهترين وسيله براى جلوگيرى از حوادث جنسى مى باشد؛ حوادثى كه روى بشر امروز را سياه كرده است .
پيش گيرى جامعه را صالح و محيط را آرام مى سازد.
جامعه سالم و محيط آرام ، جايى است كه تلخ كامى در آن وجود ندارد هيچ يك از اين حوادث شوم در آن رخ نمى دهند، تجاوز ديده نمى شود، خيانتى انجام نمى گردد.
در آن جا آزارى نباشد و كسى را با كسى كارى نباشد افرادش به راحتى و آسايش به سر برند.
اگر محيط آلوده به ميكرب باشد، درمان سودى نخواهد داشت ، بيمارى هاى اجتماعى و روانى ، مصونيت ايجاد نمى كنند و بيمارى كه درمان يافت ، دوباره در خطر همان بيمارى قرار خواهد گرفت .
اطمينان به وجود وسايل كافى براى درمان دليل نمى شود كه اجازه دهيم محيطى آلوده به ميكرب به وجود آيد، يا براى اصلاح محيط قدمى به جز درمان بيمار برداشته نشود اين فكر صددرصد باطل است ، چون درمان در محيط آلوده به ميكرب چندان اثرى ندارد.
در محيط ما، حتى درمانى براى بيمارى هاى روانى و اجتماعى وجود ندارد، پس نه پيش گيرى موجود است و نه بهداشت و نه درمان .
اگر محيطى آلوده به گناه شد، به هيچ وجه نمى توان اعتماد كرد، و اين بزرگ ترين فاجعه در روابط اجتماعى است .
پيش گيرى ، محيط را از آلودگى به گناه پاك مى كند، نخستين قدم در اصلاح مفاسد اجتماعى ، پيش گيرى مى باشد و بس . اگر پيش گيرى درست شد همه چيز درست مى شود و بدون آن اصلاح ، تحقق پذير نخواهد بود.