13/6 - آنچه براى برخى از بيمارى هاى دستگاه
تناسلى سودمند است
13/6 - 1 - آنچه براى درمان بند نيامدن خون عادت
، سودمند است
1014 - الكافى :
- به نقل از على بن مهزيار -: يكى از دختركان ما عادت شد و خونريزى اش
متوقف نمى شد تا جايى كه در آستانه مرگ قرار گرفت . امام جواد (عليه
السلام ) فرمود تا سويق
(67) عدس به او بخورانند. اين سويق به او خوراند شد و
پس از آن ، خونريزى بند آمد و از بهبود يافت .(68
)
13/6 - 2 - آنچه براى
بازگشت عادت ماهانه ، سودمند است
1015 - الكافى :
- به نقل از اسماعيل بن بزيع -: به امام كاظم (عليه السلام ) گفتم :
دخترى جوان دارم كه بيمارى (كنايه از عادت ماهانه ) او از ميان رفته
است . فرمود كه سر وى را با حنا خضاب كنند؛ عادت ماهانه به وى باز
خواهد گشت .
اين كار را انجام دادم و عادت ماهانه به وى بازگشت .(69)
13/6 - 3 - آنچه براى
درمان ريزش قطره قطره پيشاب ، سودمند است
1016 - طب الائمة (عليهم السلام ):
- به نقل از ابوبصير -: عمرو افرق به امام باقر (عليه السلام ) از ريزش
قطره قطره پيشاب ، اظهار ناراحتى كرد.
فرمود: ((هزار اسپند بردار و شش بار با آب سرد و
يك بار هم با آب گرم بشوى . سپس ، بايد آن را در سايه خشك كرد، آن گاه
قدرى روغن خالص ياسمين بدان در آميخت و آن گاه ، سفوفى از آن در حالت
ناشتا خورد. به اذن خداوند متعال ، ريزش پيشاب را قطع خواهد كرد)).(70)
ر. ك : ص 577 ح 1900.
13/6 - 4 - آنچه براى
درمان احساس درد به هنگام دفع پيشاب ، سودمند است
1017 - مكارم الاخلاق :
- به نقل از فضل -: به امام صادق (عليه السلام ) اظهار كردم كه در
هنگام ادرار كردن با سختى روياروى مى شوم .
فرمود: ((در آخر شب ، قدرى شونيز استعمال كن
)).(71)
13/7 - بهداشت آميزش
13/7 - 1 - آنچه بايد عروس را در هفته اولش از
آن باز داشت
1018 - كتاب من لا يحضره الفقيه :
- به نقل از ابوسعيد خدرى -: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )،
به على بن ابى طالب سفارش كرد و به او فرمود: ((اى
على ! عروس را در هفته اولش از شير، سركه ، گشنز، سيب ترش ، از اين
چهار چيز، باز بدار)).
امام على (عليه السلام ) پرسيد: اى پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و
سلم )! براى چه او را از اين چيزها باز بدارم ؟
فرمود: ((زيرا از اين چهار چيز، زهدان سترون و
سرد مى شود...)).
امام على (عليه السلام ) (ديگر بار) پرسيد: اى پيامبر خدا (صلى الله
عليه و آله و سلم ) اما از اين ميان ، از سركه چرا باز داشته مى شود؟
فرمود: ((اگر در حالى كه سركه خورده است ، عادت
ماهانه شود، هرگز كامل پاك نگردد، گشنيز هم حيض را در شكم وى برمى
انگيزاند و زادن را بر او سخت مى سازد. سيب ترش نيز حيض شدن او را قطع
مى كند و اين عارضه براى وى يك بيمارى مى شود)).(72)
13/7 - 2 - حرمت آميزش با
زن حائض
قرآن
ويسئلونك عن
المحيض قل هو اءذى فاعتزلوا النساء فى المحيض ولا تقربوهن حتى يطهرن
فاذا تطهرن فاءتوهن من حيث اءمركم الله ان الله يحب التوبين ويحب
المتطهرين ؛(73)
از تو درباره حيض مى پرسند. بگو: آن آزردگى اى است . پس در دوره عادت
ماهانه ، از زنان كناره گزينيد و نزديكشان مشويد تا پاك شوند. پس چون
پاك شدند، از همان سويى كه خداوند فرمانتان داده است ، به سراغشان
برويد. خداوند، توبه كنندگان را دوست دارد و طهارت جويان را دوست دارد.
حديث
1019 - الفقه المنسوب للامام الرضا (عليه السلام
):
مبادا با زنى حائض ، آميزش كنى !(74)
1020 - امام صادق (عليه السلام ):
زن كه حائض شودت بر همسرش حرام گردد كه با او از شرمگاه ، كارى كند؛
چرا كه خداوند متعال فرموده است :
ولا تقربوهن
حتى يطهرون ؛ نزديكشان مشويد تا پاك شوند.(75)
1021 - امام باقر (عليه السلام ):
- درباره زنى كه در آخرين روزهاى عادتش خونريزى وى قطع مى شود -: اگر
شوهر وى به چيرگى شهوت گرفتار آمد، به زن بگويد كه شرمگاه خويش را
بشويد. سپس ، پيش از آن كه غسل كند، اگر خواست ، به او دست بزند.(76)
1022 - الكافى :
- به نقل از على بن يقطين -: از امام كاظم (عليه السلام )، درباره زنى
كه پاكى مى بيند و شويش با او در مى آميزد، پرسيدم .
فرمود: ((اشكالى ندارد؛ اما نزد من ، غسل
پسنديده تر است )).(77)
1023 - الكافى :
- به نقل از عبدالملك بن عمرو -: از امام صادق (عليه السلام ) پرسيدم :
همسر زن حائض ، چه بهره اى از او دارد؟
فرمود: ((هر چيزى ، مگر خود پيش
)).(78)
13/7 - 3 - حرام بودن
آميزش با تازه زا
1024 - امام على (عليه السلام ):
اشكالى ندارد كه مرد با زن در دوره پس از زايمان ازدواج كند، اما نبايد
با او آميزش كند تا هنگامى كه از خون نفاس ، پاك شود.(79)
13/7 - 4 - زيان هاى
آميزش با زن حائض
1025 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله
و سلم ):
هر كس با زن خود در حالى كه وى حائض كند، آميزش كند و فرزند جذامى يا
پيس زاده شود، مبادا جز خود را نكوهش كند.(80)
1026 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اى امت ! خداوند - تبارك و تعالى - براى شما امت ، 24 چيز را دوست
ندارد و شما را از آنها نهى مى كند:... براى مردم ، اين را خوش نمى
دارد كه با زن خويش در حالى كه وى حائض است ، آميزش كند. پس اگر چنين
كند و فرزند حاصل از آن جذامى يا گرفتار پيسى زاده شود، مبادا جز خويش
را نكوهش كند.(81)
1027 - الكافى :
- به نقل از ابو عروه يا شعيب عقرقونى -: يك روز چهارشنبه در زندان بر
امام كاظم (عليه السلام ) وارد شدم ، در حالى كه وى حجامت مى كرد. به
او گفتم : اين روزى است كه مردم مى گويند هر كس در آن حجامت كند،
گرفتار پيسى مى شود.
فرمود: ((از اين پيشامد بر كسى بايد بيم داشت كه
مادرش در حال حيض او را آبست شده است )).(82)
1028 - امام رضا (عليه السلام ):
به سراغ زن حائض رفتن ، جذام را در فرزند (حاصل از آن ) به وجود مى
آورد.(83)
1029 - الكافى :
- به نقل از عذافر صيرفى -: امام صادق (عليه السلام ) فرمود:
((آيا اين ناهنجار آفريده شدگان را مى بينى ؟)).
فرمود: ((اينان ، كسانى اند كه پدرانشان با زنان
خود در دوران آلودگى آنان ، آميزش مى كردند)).(84)
همچنين بنگريد به : ص 264 (عوامل ابتلا به جذام / همبسترى با زن حائض
).
13/7 - 5 - مواردى كه در
آنها آميزش مكروه است
1030 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله
و سلم ):
مبادا كسى در حالى كه از قضاى حاجت خوددارى مى ورزد، نزديكى كند؛ چرا
كه اين كار، بواسير مى آورد؛ و مبادا كسى در حالى كه پيشاب خود را نگه
مى دارد، نزديكى كند؛ چرا كه اين كار، بواسير مى آورد؛ و مبادا كسى در
حالى كه پيشاب خود را نگه مى دارد، نزديكى كند؛ چرا كه اين كار، ناسور(85)
مى آورد.(86)
1031 - امام صادق (عليه السلام ):
سه چيز، بدن را فرسوده مى كند و شايد هم (فرد را) بكشد: حمام رفتن با
شكم پر، آميزش كردن با شكم پر(87)،
و همبسترى با پيرزنان .(88)
1032 - امام رضا (عليه السلام ):
آميزش پس از آميزش ، بى آنكه ميان آنها غسلى صورت پذيرفته باشد،
ديوانگى فرزند را در پى مى آورد(89).(90)
1033 - امام على (عليه السلام ):
- چون درباره آميزش جنسى از او پرسيدند -: شرمى است كه از يان مى رود و
شرمگاه هايى كه در بر هم مى آيند. همانندترين چيز به ديوانگى است .
اصرار بر آن مايه فرسودگى و پيرى ، و بيرون آمدن از آن حال پشيمانى است
. ميوه حال آن ، فرزند است كه اگر زنده بماند، فتنه باشد و اگر بميرد،
اندوهگين سازد.(91)
1034 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
- در سفارش به امام على (عليه السلام ) -: اى على ! در آغاز، ميان و
پايان ماه با همسرت نزديكى مكن ، كه ديوانگى ، جذام و تباه مغزى ،
بسيار زود به سراغ وى و فرزندش مى آيد.
اى على ! بعد از ظهر با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر در آن هنگام ،
ميانتان فرزندى تقدير شود، كژ چشم خواهد بود و شيطان ، از كژ چشمى
انسان ، شادمان مى شود.
اى على ! به هنگام آميزش ، سخن مگوى ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير
شود، اطمينانى نيست كه لال نباشد. هم مبادا كسى از شما بر شرمگاه زن
خويش بنگرد؛ بلكه بايد به هنگام آميزش ، ديده فرو هلد؛ چرا كه نگريستن
به شرمگاه ، كورى را در فرزند بر جاى مى نهد.
اى على ! با هوس به زنى غير همسر خود، با زن خويش آميزش مكن ؛ زيرا از
اين بيم دارم كه اگر برايتان فرزندى تقدير شود، زن صفت ، يا ماده و
تباه مغز باشد.
اى على ! هر كس جنب با همسر خويش در بست در باشد، نبايد قرآن بخواند؛
چه ، از اين بيم دارم كه از آسمان ، آتشى بر آنها فرود آيد و آنان را
بسوزاند.(92)
اى على ! با همسرت آميزش مكن ، مگر آن كه هر كدامتان دستمالى داشته
باشيد. خود را با پارچه اى مشترك ، پاك نكنيد كه شهوت بر شهوت واقع مى
شود و اين كارت دشمنى ميان شما را در پى مى آورد و كارتان را به جدايى
و طلاق مى كشاند.
اى على ! ايستاده با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اين كار، كار خران است
؛ و اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، ادرار كننده در بستر باشد، چنان كه
خران در هر مكانى پيشاب مى ريزند.
اى على ! در شب عيد قربان با همسرت نزديكى مكن ؛ زيرا اگر ميانتان
فرزندى تقرير شود، شش انگشت يا چهار انگشت خواهد داشت .
اى على ! در زير درختى ميوه ده با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اگر
ميانتان فرزندى تقدير شود، جلاد، قاتل يا عريف
(93) خواهد بود.
اى على ! در زير نور خورشيد و تابش آن با همسرت نزديكى مكن ، مگر اين
كه پرده اى آويخته باشى كه شما را مى پوشاند؛ چرا كه اگر ميانتان
فرزندى تقدير شود تا پايان عمر در تيره بختى و تهى دستى خواهد بود.
اى على ! ميان اذان و اقامه با همسرت نزديكى مكن ؛ زيرا اگر ميانتان
فرزندى تقدير شود، به خونريزى علاقه مند خواهد بود.
اى على ! اگر همسرت باردار شد، با او آميزش مكن ، مگر آن كه با وضو
باشى ؛ زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، كوردل و ناخن خشك خواهد
بود.
اى على ! در نيمه شعبان با همسرت نزديكى مكن ، زيرا اگر ميانتان فرزندى
تقدير شود، بدشگون خواهد بود و نشانى سياه بر چهره خواهد داشت .
اى على ! با همسرت در آخرين روزهاى پاكى و در حالى كه تنها دو روز از
او مانده باشد، نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود،
عشار يا ياور ستمگران خواهد بود و توده هايى از مردم به دست او به كام
مرگ خواهند رفت .
اى على ! چون آهنگ سفر كردى ، آن شب با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر
ميانتان فرزندى تقدير شود، دارايى خويش را در غير حق خرج خواهد كرد.
(آن گاه ، پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) اين آيه را خواند:)
ان المبذرين كانوا اخوان الشياطين ؛(94)
ولخرج ها، برادران شياطين اند.
اى على ! چون روانه سفرى شدى ، تا مسافت سه شبانه روز ره پيمودن ، با
همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، يار هر
ستمگرى خواهد بود كه بخواهد به تو ستمى برساند.
اى على ! در نخستين ساعت شب ، با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر
ميانتان فرزندى تقدير شود، اطمينان نيست كه ساحر و از آنان كه دنيا را
بر آخرت بر مى گزيند، نباشد(95).(96)
1035 - الكافى :
- به قل از عبدالرحمان بن سالم ، از پدرش -: به امام باقر (عليه السلام
) گفتم : آيا وقتى از اوقات هست كه در آن ، آميزش در حالى كه حلال است
، مكروه باشد؟
فرمود: ((آرى . ميان طلوع سپيده تا طلوع خورشيد،
از غروب خورشيد تا پنهان شدن سرخى افق ، در روزى كه خورشيد مى گيرد، در
شبى كه ماه مى گيرد، در شب و روزى كه در آنها باد سياه ، باد سرخ و باد
زرد مى وزد، و در روز و شبى كه در آن ، زلزله رخ مى دهد)).(97)
ر. ك : (عوامل طول عمر) ص 68 ح 98 و 99.
13/8 - آداب آميزش
13/8 - 1 - آنچه پيش از آميزش ، بايسته است
الف - چيرگى شهوت
1036 - امام صادق (عليه السلام ):
جز از سر چيرگى شهوت ، آميزش مكن .(98)
ب - انتخاب زمان مناسب
1037 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
- از سفارش هاى ايشان به امام على (عليه السلام ) -: اى على ! بر تو
باد آميرش در شب دوشنبه ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، حافظ
كتاب خدا و خرسند به تقدير خداوند (عزوجل ) خواهد بود.
اى على ! اگر در شب سه شنبه با همسرت نزديكى كردى و ميانتان فرزندى
تقدير شد، پس از گواهى دادن به اين كه خدايى جز الله نيست و محمد،
پيامبر خداست ، شهادت ، روزى او خواهد شد، خداوند، او را همراه با
مشركان ، كيفر نخواهد داد و خوش بو دهان ، دل مهربان ، گشاده دست و
پيراسته زبان از غيبت و دروغ و تهمت ، خواهد بود.
اى على ! اگر در شب پنج شنبه با همسرت نزديكى كردى و ميانتان فرزندى
تقدير شد، حكمرانى از حكمرانان يا عالمى از عالمان خواهد بود؛ و اگر در
روز پنج شنبه ، به هنگام برگشتن خورشيد از ميانه آسمان با او نزديكى
نخواهد شد و انسانى راست و درست خواهد بود و خداوند (عزوجل ) سلامت دين
و دنيا را روزى او خواهد ساخت .
اى على ! اگر شب جمعه با او نزديكى كردى و ميانتان فرزندى بود، سخنورى
خوش گوى و پرزبان خواهد بود. اگر در روز جمعه ، پس از عصرگاهان با او
نزديكى كردى و ميانتان فرزند تقدير شد، نامورى سرشناس و آگاه خواهد
بود. اگر هم در جمعه شب ، پس از نماز عشا با او نزديكى كردى ، اميد است
، به خواست خداوند متعال ، يكى از ابدال باشد.(99)
1038 - امام باقر (عليه السلام ):
در آغاز شب ، نه در زمستان و نه در تابستان ، با زنان نزديكى مكن ؛ چرا
كه (در آن هنگام )، معده پر است و اين كار، ناستوده ، و از آن ، بيم
قولنج (/ باد كنج )، سست اندامى و كژدهانى ، نقرس ، سنگ ، ريزش غير
ارادى ادرار، فتق و ضعف بينايى و هشيارى وجود دارد. اگر چنين كارى را
بخواهند، بايد در آخر شب باشد؛ چرا كه بيشتر موجب سلامت بدن است ، در
آن بيشتر اميد فرزند مى رود و براى فرزندى كه ميان زن و مرد تقدير مى
شود، هوش بيشترى را سبب مى شود.(100)
1039 - امام على (عليه السلام ):
براى مرد(101)،
مستحب است در نخستين شب از ماه رمضان به سراغ همسر خويش برود؛ چرا كه
خداوند (عزوجل ) فرموده است :
اءحل لكم
ليلة الصيام الرفث الى نسآئكم ؛(102)
در شب روزه (ماه رمضان )، همخوابگى با زنان ، برايتان حلال شده است و
در اين آيه ، واژه ((رفث ))
به معناى آميزش است .(103)
همچنين ، ر. ك : ص 316 ح 1034 و ص 318 ح 1035.
ج - پوشيده داشتن
1040 - امام على (عليه السلام ):
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از اين نهى فرمود كه در حالى
مرد با همسرش آميزش كند كه كودكى در گهواره ، آنان را مى نگرد.(104
)
1041 - امام صادق (عليه السلام ):
انسان ، نبايد با وجود پسر بچه در خانه ، با همسرش يا كنيزش آميزش كند؛
زيرا اين كار، پيامد زنا دارد.(105)
1042 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
سه چيز را از كلاغ بياموزيد: پنهان داشتن آميزش ، سحر خيزى در طلب روزى
، و احتياط ورزى او را.(106)
د - دعا
1043 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
زنهار كه اگر كسى هنگام همبسترى با همسرش بگويد: ((به
نام خدا، خداوندا! شيطان را از من دور كن و شيطان را از آنچه روزى مان
كرده اى ، دور ساز)) و سپس ميانشان در اين آميزش
يا به هر ترتيب ، فرزندى تقدير شود، هرگز شيطان به او زيانى نخواهد
رساند.(107)
1044 - امام على (عليه السلام ):
اگر كسى از شما بخواهد با همسر خويش به هم آيد، بگويد:
((خداوندا! من به فرمان تو شرمگاه او را بر خويش حلال دانستم و
به عنوان امانت تو، او را پذيرفتم . اكنون ، اگر از او برايم فرزندى
تقدير كردى ، وى را پسرى سالم و كامل قرار ده و در او براى شيطان ،
بهره و سهمى مگذار)).(108)
1045 - امام باقر (عليه السلام ):
اگر فرزند خواستى ، در هنگام آميزش بگو: ((خداوندا!
مرا فرزندى روزى كن و او را پرهيزگارى كه در خلقت وى فزونى و كاستى اى
نيست ، قرار ده و عاقبت او را به خير گردان )).(109)
1046 - امام صادق (عليه السلام ):
هر كس بخواهد زنش بچه دار شود، پس از نماز جمعه ، دو ركعت نماز بگزارد
و در آنها ركوع و سجده را طولانى سازد و سپس بگويد: ((خداوندا!
به حرمت آنچه زكريا بدان از تو مسئلت داشت ، از تو مى خواهم .
پروردگارا! مرا تنها مگذار كه تو خود، برترين وارثانى . خداوندا! از
نزد خويش ، مرا فرزندانى پاك ببخش كه تو شنوايى دعايى . خداوندا! به
نام تو او را بر خويش حلال ساختم و به امانت تو، او را در اختيار گرفتم
. اكنون ، اگر در رحم او برايم فرزندى تقدير كرده اى ، او را فرزندى
خجسته و پيراسته قرار ده و در او براى شيطان ، بهره و سهمى قرار مده
)).(110)
ه - آرامش
1047 - مناقب آل اءبى طالب :
مردى در اين باره از اميرمومنان پرسيد كه چرا فرزند، گاه همانند پدر و
مادر خويش ، و گاه همانند دايى و عموست ؟
امام على (عليه السلام ) به امام حسن (عليه السلام ) فرمود:
((او را پاسخ گوى )).
امام حسن (عليه السلام ) فرمود: ((اما درباره
فرزند؛ اگر مرد با دلى آرام و اندامى بدون اضطراب به سراغ همسر خويش
برود، دو نطفه با استوارى و چنان كه دو جنگاور به هم در مى آويزند، با
يكديگر گلاويز مى شوند. پس چنانچه نطفه مرد بر نطفه زن چيرگى يابد،
فرزند، همانند پدر مى شود و چنانچه نطفه زن بر نطفه مرد، چيرگى يابد،
فرزند با مادر، همانند مى شود. اما اگر مرد با دلى نا آرام و اندامى
آشفته به سراغ زن برود، دو نطفه ، آشفته و لرزان مى شوند و به سمت راست
يا چپ زهدان مى افتند. چنانچه نطفه به سمت راست زهدان بيفتد، بر رگ هاى
عموها و عمه ها افتد و به عموها و عمه ها همانند مى شود، و چنانچه به
سمت چپ زهدان افتد، بر رگ هاى دايى و خاله ها مى افتد و به دايى ها و
خاله ها همانند مى شود)).
آن مرد برخاست ، در حالى كه مى گفت : خداوند، خود مى داند رسالت خويش
را كجا قرار دهد.
روايت شده است كه آن مرد، خضر (عليه السلام ) بود.(111)
1048 - امام حسن (عليه السلام ):
در پاسخ كسى كه پرسيده بود: چگونه گاه شخص به عموها و دايى هاى خود
شباهت دارد -: اگر مرد به سراغ زن برود و با دلى آرامش يافته و اعصابى
آرام و تنى نا آشفته با او نزديكى كند و در نتيجه ، آن نطفه در ميانه
رحم جايگزين گردد، فرزند با شباهت به پدر و مادر خويش ، زاده مى شود.
اما اگر مرد با دلى آرامش نايافته و رگ هايى نا آرام و آشفتگى بر يكى
از رگ ها مى افتد. اگر بر رگى از رگ هاى عموها بيفتد، فرزند به عموهاى
خويش همانند مى شود و اگر بر رگى از رگ هاى دايى ها بيفتد، مرد به
دايى خود همانند مى شود.(112)
13/8 - 2 - آنچه به هنگام
آميزش بايسته است
الف - بازى
1049 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
سه چيز از نامهربانى است : اين كه كسى با كسى همراه شود و از نام و
كنيه وى نپرسد؛ اين كه مردى به غذايى دعوت شود و نپذيرد يا بپذيرد و
نخورد؛ و اين كه مرد پيش از بازى ، با همسر خويش نزديكى كند.(113)
1050 - امام رضا (عليه السلام ):
با همسرت نزديكى مكن ، مگر آن كه با او بازى كنى
(114) و پستان هاى او را بمالى ؛ چرا كه اگر چنين كنى ،
آب او و آب تو در هم آيد و از آن ، باردارى حاصل آيد(115)
و همانند آنچه تو از او مى خواهى ، از تو بخواهد و اين ، در چشمانش
هويدا شود.(116)
ب - پرهيز از شتاب ورزى
1051 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر كسى از شما خواست به سراغ زن خويش برود، او را به شتاب نيفكند.(117)
1052 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر كسى از شما آميزش كند، به سان پرندگان با زنان رفتار نكند، بلكه
درنگ ورزد، و لختى بماند.(118)
1053 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر كسى از شما (خواست ) با همسر خويش آميزش كند، حق او را ادا كند و
سپس ، اگر پيش از برآوردن نياز او نياز خويش را برآورد، با او شتاب
نورزد تا نياز او را نيز برآورد.(119)
1054 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر كسى از شما با همسر خويش آميزش كند، كناره نگزيند تا هنگامى كه
نياز زن را هم برآورد، چنان كه خود دوست دارد نيازش برآورده شود.(120
)
ج - خوددارى از سخن گفتن
1055 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
در سفارش به امام على (عليه السلام ) -: اى على ! در هنگام آميزش ، سخن
مگوى
(121)؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، اطمينان
نيست كه لال نباشد.(122)
1056 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
((خداوند - تبارك و تعالى - برايتان اين را
ناخوشايند مى دارد كه ... در هنگام آميزش ، سخن بگوييد)).
همچنين فرمود: ((اين كار، گنگى مى آورد)).(123)
1057 - امام صادق (عليه السلام ):
به گاه به هم رسيدن ختنه گاه ها، از سخن گفتن بپرهيزيد؛ چرا كه گنگى مى
آورد.(124)
د - وضو براى بازگشتن
1058 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر كسى از شما به سراغ زن خويش برود و آن گاه بخواهد ديگر بار هم اين
كار را انجام دهد، وضويى بسازد؛ زيرا اين كار، نشاط بيشترى براى
بازگشتن ، ايجاد مى كند.(125)
ه - غسل پس از احتلام
1059 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
براى مرد مكروه است پس از احتلام با زن همبسترى كند، مگر آن كه از
احتلام ، غسل كرده باشد؛ چه ، اگر چنين كند و فرزندش ديوانه زاده شود،
جز خويش را نكوهش نكند.(126)
13/8 - 3 - آنچه پس از
آميزش ، بايسته است
الف - پيشاب كردن
1060 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر مردى با همسر خويش نزديكى كرد، تا پيشاب نكرده است ، غسل نكند؛ از
اين بيم كه مبادا باقى مانده منى در آمد و شد باشد و از آن ، دردى بى
درمان خيزد.(127)
1061 - امام رضا (عليه السلام ):
درباره آميزش و آداب آن -: پس چون آن كار را كردى ، راست مايست و كامل
هم منشين ؛ بلكه بر پهلوى راست لم بده و سپس ، زمانى پس از آن كه كار
خويش به پايان برده اى ، براى پيشاب كردن برخيز. در اين صورت ، به اذن
خداوند (عزوجل ) از سنگ (مثانه ) در امان خواهى بود.(128)
ب - شستن شرمگاه
1062 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
):
اگر كسى از شما به سراغ زن خويش رفت و آن گاه خواست ديگر بار بازگردد،
شرمگاه خويش را بشويد.(129)