208 كفران النعمة - ناسپاسى
نعمت
1923- عن الرضا عليه السّلام عن آبائه عليهم السّلام قال:
قالرسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: أسرع الذّنوب عقوبة كفران النّعم.
الوسائل 11/ 541
از
امام رضا (ع) از پدرانش نقل شده كه پيامبر خدا (ص) فرمود: ناسپاسى نعمت از همه
گناهان، كيفرش سريعتر است.
1924- عن عليّ عليه السّلام: كفر النّعم مجلبة لحلول النّقم.
غررالحكم/ 575
از
على (ع) نقل شده است: ناسپاسى نعمت باعث پيش آمدن گرفتاريهاست.
1925- عن عليّ عليه السّلام: من استعان بالنّعمة على المعصية
فهوالكفور.
غرر
الحكم/ 656
از
على (ع) نقل شده است: هر كس بوسيله نعمت، بر گناه يارى بطلبد ناسپاس است.
1926- عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عليهم
السّلامعن عليّ عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: ضغطة
القبر للمؤمن كفّارة لما كان منه من تضييع النّعم.
علل
الشرائع/ 309 امالي الصدوق/ 434 ثواب الاعمال/ 234
از
امام صادق جعفر بن محمد (ع) از پدرش از پدرانش از على (ع) نقل شده كه پيامبر خدا
(ص) فرمود: فشار قبر مؤمن، كفّاره تباه ساختن نعمتهائى است كه از سوى او صورت گرفته
است.
209 الاقتصاد في المعيشة - ميانه
روى در زندگى
1927- عن عليّ عليه السّلام: الإقتصاد نصف المئونة.
الحكمالزاهرةبا ترجمه انصارى 656 213 كثرة الاكل پرخورى ..... ص : 656
مستدرك الوسائل 2/ 424 غرر الحكم/ 22
از
على (ع) نقل شده است: ميانه روى، نيمى از مخارج است.
1928- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: إنّ القصد أمر
يحبّه اللَّه عزّو جلّ و إنّ السّرف امر يبغضه اللَّه ... الحديث.
روضة
المتقين 3/ 192
از
امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: ميانه روى چيزى است كه خدا آن را دوست دارد، و
زياده روى چيزى است كه خدا آن را دشمن مىدارد ...
1929- عن عليّ عليه السّلام: ليس في الإقتصاد تلف. غرر
الحكم/596
از
على (ع) نقل شده است: در ميانه روى تلف (مال) نيست.
1930- عن عليّ عليه السّلام: لن يهلك من اقتصد.
غرر
الحكم/592 از على (ع) نقل شده است: هر كه ميانه روى كند هرگز هلاك نمىگردد.
1931- ... عن ابراهيم بن ميمون قال: سمعت ابا عبد اللَّه
عليهالسّلام يقول: ضمنت لمن اقتصد أن لا يفتقر.
الخصال 1/ 9 روضة المتقين 3/ 191 الوسائل 15/ 259 البحار 71/ 346 الفقيه 2/ 35
الكافي 4/ 53
ابراهيم بن ميمون مىگويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مىفرمود: براى كسى كه
ميانهروى كند ضامن شدهام كه نيازمند نگردد.
1932- عن امير المؤمنين عليه السّلام: ترك التّقدير في
المعيشةيورث الفقر.
البحار 71/ 347
از
امير المؤمنين (ع) نقل شده است: اندازهگيرى نكردن مخارج، نيازمندى ببار مىآورد.
1933- قال أبو عبد اللَّه عليه السّلام: يا عبيد إنّ السّرف
يورث الفقروإنّ القصد يورث الغنى.
روضة
المتقين 3/ 193 الوسائل 12/ 41 الكافي 4/ 53
امام
صادق (ع) فرمود: اى عبيد! زياده روى باعث نيازمندى، و ميانهروى باعث بىنيازى است.
210 القناعة - قناعت
1934- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: فقير كلّ من
يطمع، غنيّكلّ من يقنع.
جامع
الاخبار/ 126
پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كه طمع ورزد نيازمند، و هر كه قناعت كند بىنياز است.
1935- عن ابي جعفر و ابي عبد اللَّه عليهما السّلام قال: من
قنعبما رزقه اللَّه فهو من اغنى النّاس. الكافي 2/ 139 البحار 73/ 178
از
امام باقر يا امام صادق (ع) نقل شده كه فرمودند: هر كس به آنچه خدا روزى او ساخته
است قناعت كند، از بىنيازترين مردم است.
1936- عن عليّ عليه السّلام: القناعة مال لا ينفد. نهج
البلاغة(فيض)/ 1103 (الصالح) 478 البحار 71/ 344
از
على (ع) نقل شده است: قناعت، ثروتى تمام نشدنى است.
1937- عن علي بن الحسين عليهما السّلام قال: من قنع شبع و من
لايقنع لا يشبع.
البحار 78/ 135
از
على بن الحسين (ع) نقل شده كه فرمود: هر كه قناعت كند سير مىشود و هر كه قناعت
نكند سير نخواهد شد.
1938- قال النبيّ صلّى اللَّه عليه و آله: عزّ المؤمن
استغناؤه عنالنّاس و في القناعة الحرّيّة و العزّ.
مجموعة ورام 1/ 169
پيامبر (ص) فرمود: عزّت مؤمن، بىنيازى او از مردم است، و آزادى و سربلندى در قناعت
است.
1939- عن عليّ عليه السّلام: من قنع برزق اللَّه سبحانه
استغنى عنالخلق.
غرر
الحكم/ 655
از
على (ع) نقل شده است: هر كس به روزى خداوند قانع باشد از مردم بىنياز مىگردد.
1940- عن عليّ عليه السّلام: أغنى النّاس القانع، أفقر النّاس
الطّامع. غرر الحكم/ 175
از
على (ع) نقل شده است: بىنيازترين مردم كسى است كه قناعت كند، و نيازمندترين مردم
كسى است كه طمع ورزد.
1941- عن أبي عبد اللَّه عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه
صلّى اللَّهعليه و آله: طوبى لمن أسلم و كان عيشه كفافا.
الكافي 2/ 140
از
امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: خوشا به حال كسى كه مسلمان باشد و
زندگيش به اندازه احتياجش باشد.
1942- عن عليّ عليه السّلام: طوبى لمن رزق العافية. الاثنا
عشرية/21
از
على (ع) نقل شده است: خوشا به حال كسى كه سلامتى روزيش گردد.
1943- في حديث قال نبيّنا صلّى اللَّه عليه و آله: اللّهمّ
اجعل قوتآل محمّد كفافا.
المحجة البيضاء 6/ 45
در حديثى پيامبر (ص) فرمود: بار خدايا! خوراك
خاندان محمّد را به اندازه نيازشان قرار ده.
211 الزّهد - زهد
1944- عن حفص بن غياث، عن
أبي عبد اللَّه عليه السّلام قال:سمعته يقول: جعل الخير كله في بيت و جعل مفتاحه
الزّهد في الدّنيا ثمّ قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: لا يجد الرّجل
حلاوة الإيمان في قلبه حتّى لا يبالي من أكل الدّنيا، ثمّ قال ابو عبد اللَّه عليه
السّلام: حرام على قلوبكم أن تعرف حلاوة الإيمان حتّى تزهد في الدّنيا.
الكافي 2/ 128 البحار 73/ 49
حفص بن غياث مىگويد: از امام صادق (ع) شنيدم
كه مىفرمود: همه نيكيها در خانهاى نهاده شده و كليد آن بىرغبتى به دنياست. سپس
فرمود: پيامبر خدا (ص) فرموده است: آدمى شيرينى ايمان را در دل نمىچشد مگر اينكه
براى او مهمّ نباشد چه كسى دنيا را خورده است. سپس امام صادق (ع) فرمود: حرام است
بر دلهاى شما كه شيرينى ايمان را تشخيص بدهد، مگر آنكه به دنيا بىرغبت باشد.
1945- و قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: ما تعبّدوا للَّه بشىءمثل الزّهد في الدّنيا.
البحار 70/ 322
پيامبر خدا (ص) فرمود: (مردم) بوسيله هيچ چيزى
مانند بىرغبتى به دنيا خدا را پرستش نكردهاند.
1946- عن امير المؤمنين
عليه السّلام: أزهد النّاس من ترك الحرام. البحار 70/ 312
از امير المؤمنين (ع) نقل شده است: زاهدترين
مردم كسى است كه حرام را ترك كند.
1947- عن عليّ عليه
السّلام: إنّك لن تخلق للدّنيا فازهد فيها وأعرض عنها.
غرر الحكم/ 288
از على (ع) نقل شده است: تو براى دنيا آفريده
نشدهاى، پس به دنيا بىرغبت باش و از آن روى بگردان.
1948- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: قيل لأمير المؤمنين عليهالسّلام: ما الزّهد في الدّنيا؟ قال
عليه السّلام: تنكّب حرامها (اي تجنّبه و اعتزاله).
معاني الاخبار/ 251
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: از امير
المؤمنين (ع) پرسيدند: بىرغبتى به دنيا چيست؟ فرمود: كنارهگيرى از حرام آن.
1949- عن ابي الطفيل قال:
سمعت امير المؤمنين عليه السّلاميقول: الزّهد في الدّنيا قصر الأمل و شكر كلّ
نعمة، و الورع عن كلّ ما حرّم اللَّه عزّ و جلّ.
الوسائل 12/ 21 تحف العقول/ 154 الكافي 5/ 71
البحار 78/ 59
ابو الطّفيل مىگويد: از امير المؤمنين (ع)
شنيدم كه مىفرمود: بىرغبتى به دنيا كوتاه كردن آرزوها و سپاسگزارى نعمتها و پرهيز
از محرّمات الهى است.
1950- عن الرضا عليه
السّلام عن أبيه موسى بن جعفر عليهمالسّلامقال: سئل الصّادق عليه السّلام عن
الزّهد في الدّنيا؟ قال: الذي يترك حلالها مخافة حسابه و يترك حرامها مخافة عذابه.
الفقيه 4/ 286 عيون اخبار الرضا 1/ 312 امالي
الصدوق/ 293 معاني الاخبار/ 287
از امام رضا (ع)، از پدرش موسى بن جعفر (ع) نقل
شده كه فرمود: از امام صادق (ع) در باره بىرغبتى به دنيا سؤال شد، فرمود: (بىرغبت
به دنيا) كسى است كه حلال آن را از ترس حساب، و حرامش را از بيم عذاب ترك كند.
1951- عن عليّ عليه
السّلام: كن زاهدا فيما يرغب فيه الجاهل. غررالحكم/ 565
از على (ع) نقل شده است: به چيزى كه نادان در
آن رغبت دارد بىرغبت باش.
1952- عن عليّ عليه
السّلام: كيف يزهد في الدّنيا من لا يعرف قدرالآخرة.
غرر الحكم/ 554
از على (ع) نقل شده است: چگونه به دنيا بىرغبت
باشد كسى كه ارزش آخرت را نمىداند؟!
212 قلة الاكل - كم خورى
1953- قال صلّى اللَّه
عليه و آله: من قلّ طعمه صحّ بدنه و صفا قلبهو من كثر طعمه سقم بدنه و قسا قلبه.
مجموعة ورام 2/ 229
پيامبر (ص) فرمود: هر كه خوراكش كم باشد بدنش
سالم و دلش پاك مىگردد، و هر كه خوراكش زياد باشد بدنش بيمار و دلش سخت مىشود.
1954- قال الصادق عليه
السّلام: اقرب ما يكون العبد إلى اللَّه اذا ماخفّ بطنه.
البحار 66/ 331
امام صادق (ع) فرمود: نزديكترين حالت بنده به
خدا وقتى است كه شكم او سبك باشد.
1955- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: من قلّ أكله قلّ حسابه. البحار 62/ 292
پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كه خوراكش كم باشد
حسابش اندك خواهد بود.
213 كثرة الاكل - پرخورى
وَ أَنَّ الْمُسْرِفِينَ
هُمْ أَصْحابُ النَّارِ.
س 40/ آية 43 ... و اسرافكاران اهل آتشند.
وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا
وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ.
س 7/ آية 41 بخوريد و بياشاميد و زياده روى
مكنيد كه خدا اسرافكاران را دوست ندارد.
1956- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّهعليه و آله: من أكل ما يشتهي لم
ينظر اللَّه إليه حتّى ينزع أو يترك.
البحار 70/ 78
از امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص)
فرمود: هر كس چيزى را كه مورد اشتهاى اوست بخورد، خداوند به او نظر نمىكند تا آنكه
دست از آن بكشد يا آن را رها كند.
1957- عن ابي جعفر عليه
السّلام قال: ما من شيء أبغض إلى اللَّهعزّ و جلّ من بطن مملوء.
المحاسن 2/ 447 البحار 66/ 336 مستدرك الوسائل
3/ 80 المحجة البيضاء 5/ 150 الكافي 6/ 270
از امام باقر (ع) نقل شده است: هيچ چيز نزد خدا
مبغوضتر از شكم پر نيست.
1958- ... عن عامر الجهني
قال: سمعت سلمان الفارسي و تذاكرهعلى طعام فقال: حسبي أنّي سمعت رسول اللَّه صلّى
اللَّه عليه و آله يقول: إنّ أكثر النّاس شبعا في الدّنيا أكثرهم جوعا في الآخرة يا
سلمان إنّما الدّنيا سجن المؤمن و جنّة الكافر.
امالي الطوسي 1/ 356 البحار 73/ 99
عامر جهنى مىگويد: از سلمان فارسى شنيدم كه بر
سر طعامى گفتگو مىكرد. گفت: براى من همين بس كه از رسول خدا (ص) شنيدم كه
مىفرمود:
سيرترين مردم در دنيا گرسنهترين آنان در
آخرتند. اى سلمان! دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.
1959- عن عليّ عليه
السّلام: كم من أكلة منعت أكلات. نهج البلاغة(فيض)/ 1158 (الصالح)/ 501
از على (ع) نقل شده است: بسا يك خوردن كه از
خوردنهاى فراوان جلوگيرى مىكند.
1960- عن صالح النّيلي عن
أبي عبد اللَّه عليه السّلام قال: إنّ اللَّهتبارك و تعالى يبغض كثرة الأكل.
البحار 66/ 335
از صالح نيلى، از امام صادق (ع) نقل شده كه
فرمود: خداوند، پرخورى را دشمن مىدارد.
1961- عن ابي بصير عن ابي
عبد اللَّه عليه السّلام قال: كثرة الأكلمكروه البحار 66/ 335 الكافي 6/ 269
از ابو بصير از امام صادق (ع) نقل شده كه
فرمود: پرخورى ناپسند است.
1962- عن امير المؤمنين
عليه السّلام: قسوة القلب من الشّبع. الاثناعشرية/ 21
از امير المؤمنين (ع) نقل شده است: سنگدلى در
اثر سيرى است.
1963- عن ابي جعفر عليه
السّلام: إذا شبع البطن طغى. المحجةالبيضاء 5/ 150 الكافى 6/ 270
از امام باقر (ع) نقل شده است: هر گاه شكم سير
گرديد طغيان مىكند.
1964- عن بشير الدهّان او
عمن ذكره عنه قال: قال ابو الحسن عليهالسّلام: إنّ اللَّه يبغض البطن الّذي لا
يشبع.
الوسائل 16/ 407 البحار 66/ 336
بشير دهّان يا كسى كه بشير از او نقل كرده،
مىگويد: حضرت ابو الحسن (ع) فرمود: خداوند، شكمى را كه سير نشود دشمن مىدارد.
1965- عن ابي جعفر عليه
السّلام قال: أبعد الخلق من اللَّه إذا ماامتلأ بطنه.
مستدرك الوسائل 3/ 80 البحار 66/ 331
از امام باقر (ع) نقل شده است: دورترين مردم از
خدا كسى است كه شكمش پر باشد.
1966- عن رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: انه قال: لا تميتوا القلوببكثرة الطّعام و الشّراب و إنّ
القلوب تموت كالزّرع إذا كثر عليه الماء.
مستدرك الوسائل 3/ 80
از پيامبر خدا (ص) نقل شده كه فرمود: با خوردن
آب و غذاى فراوان، دل را نميرانيد. دل نيز مانند كشتزار است اگر آب فراوان به آن
داده شود مىميرد.
1967- عن عليّ عليه
السّلام: بطن المرء عدوّه. الاثنا عشرية/ 20غرر الحكم/ 343
از على (ع) نقل شده است: دشمن آدمى شكم اوست.
1968- عن عليّ عليه
السّلام: ما أبعد الخير ممّن همّته بطنه و فرجه. غرر الحكم/ 748
از على (ع) نقل شده است: چقدر نيكى دور است از
كسى كه هدفش شكم و شرمگاه اوست.
1969- عن أبي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: أبعد ما يكون العبد من اللَّهعزّ و جلّ إذا لم يهمّه إلّا بطنه
و فرجه.
الوسائل 11/ 318 الكافي 2/ 319 البحار 73/ 19
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: دورترين
حالت بنده از خدا، زمانى است كه همّت او تنها شكم و شرمگاهش باشد.
1970- قال النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: من كان همّته ما يدخل بطنهكان قيمته ما يخرج من بطنه.
جامع الاخبار/ 209
پيامبر (ص) فرمود: هر كس هدفش چيزى باشد كه
وارد شكمش مىشود، ارزشش همان چيزى است كه از شكمش خارج مىگردد.
214 لا يشبع المؤمن دون جاره -
مؤمن در برابر همسايه سير نمىشود
1971- عن ابي جعفر عليه
السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّهعليه و آله: ما آمن بي من أمسى شبعانا و
أمسى جاره جائعا.
المحاسن 1/ 98 الوسائل 16/ 564 البحار 74/ 387
از امام باقر (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص)
فرمود: به من ايمان نياورده است كسى كه شب هنگام سير باشد و همسايهاش در گرسنگى
بسر برد.
1972- عن أبي جعفر عليه
السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّهعليه و آله: ما آمن بي من بات شبعان و
جاره جائع قال: و ما من أهل قرية يبيت [و ]فيهم جائع ينظر اللَّه إليهم يوم
القيامة.
الكافي 2/ 668
از امام باقر (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص)
فرمود: به من ايمان نياورده است كسى كه شب هنگام در سيرى بسر برد و همسايهاش گرسنه
باشد. و فرمود: اگر مردم شهرى شب بخوابند در حالى كه گرسنهاى ميان آنان باشد،
خداوند روز قيامت به آنان نظر نمىكند.
1973- عن رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: ليس المؤمن الّذي يشبعو جاره جائع إلى جنبه.
نهج الفصاحة 2/ 504
از پيامبر خدا (ص) نقل شده است: مؤمن آن نيست
كه سير باشد و همسايهاش در كنار او گرسنه بسر برد.
1974- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: لا يشبع المؤمن دون جاره. الاثنا عشرية/ 10
از پيامبر (ص) نقل شده است: مؤمن در برابر
همسايهاش سير نمىشود.
1975- عن عليّ عليه
السّلام: لا يشبع المؤمن و أخوه جائع. غررالحكم/ 842 مستدرك الوسائل 3/ 90
از على (ع) نقل شده است: مؤمن سير نمىگردد در
صورتى كه برادرش گرسنه باشد.
215 السخاء و الانفاق في سبيل
اللَّه - سخاوت و انفاق در راه خدا
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ
أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ
عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ.
س 2/ آية 274 آنان كه اموال خويش را در شب و
روز، پنهان و آشكار انفاق مىكنند پاداششان نزد پروردگارشان است و هيچ ترسى بر آنان
نيست و اندوهگين نمىشوند.
لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ
حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ
اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ.
س 3/ آية 92 هرگز به نيكى نمىرسيد تا از آنچه
دوست مىداريد انفاق كنيد، و هر چه را انفاق مىكنيد خداوند به آن داناست.
1976- ... عن ياسر الخادم
عن ابي الحسن الرضا عليه السّلام قال:السّخيّ يأكل من طعام النّاس ليأكلوا من طعامه
و البخيل لا يأكل من طعام النّاس لئلّا يأكلوا من طعامه.
عيون اخبار الرضا 2/ 12 تحف العقول/ 332 البحار
78/ 339
از ياسر خادم از حضرت ابو الحسن امام رضا (ع)
نقل شده كه فرمود: سخاوتمند از غذاى مردم مىخورد تا مردم از غذاى او بخورند، ولى
بخيل از غذاى مردم نمىخورد تا مردم از غذايش نخورند.
1977- ... عن النوفلي، عن
السكوني، عن جعفر بن محمد عن ابيهعن آبائه عليهم السّلام قال: قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: السّخيّ قريب من اللَّه قريب من النّاس، قريب من الجنّة، و
البخيل بعيد من اللَّه بعيد من النّاس، قريب من النّار.
البحار 73/ 308
از نوفلى از سكونى از جعفر بن محمد (ع) از پدرش
از پدرانش نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: سخاوتمند به خدا و مردم و بهشت نزديك است
و بخيل از خدا و مردم دور و به آتش نزديك است.
1978- أروي عن العالم
عليه السّلام أنّه قال: السّخاء شجرة في الجنّةأغصانها في الدّنيا فمن تعلّق بغصن
منها أدّته إلى الجنّة و البخل شجرة في النّار أغصانها في الدّنيا فمن تعلّق بغصن
من أغصانها أدّته إلى النّار أعاذنا اللَّه و إيّاكم من النّار.
مستدرك الوسائل 1/ 507 البحار 71/ 354
از عالم (آل محمّد عليهم السّلام) نقل مىكنم
كه فرمود: سخاوت درختى است در بهشت كه شاخههايش در دنياست، هر كس به شاخهاى از آن
بياويزد آن شاخه او را به بهشت مىرساند. و بخل درختى است در دوزخ كه شاخههايش در
دنياست، هر كس به شاخهاى از آن آويزان شود آن شاخه او را به دوزخ مىرساند. خداوند
ما و شما را از آتش پناه دهد.
1979- عن عليّ عليه
السّلام: السّخاء ما كان ابتداء فأمّا ما كان عنمسألة فحياء و تذمّم.
نهج البلاغة (فيض)/ 1102 (الصالح)/ 478
از على (ع) نقل شده است: سخاوت آن است كه بدون
درخواست باشد. امّا اگر از روى درخواست باشد شرم و حياست.
1980- عن عليّ عليه
السّلام: لو رأيتم السّخاء رجلا لرأيتموه حسنايسرّ النّاظرين.
غرر الحكم/ 606
از على (ع) نقل شده است: اگر سخاوت را در چهره
مردى مىديديد او را زيبا مىيافتيد كه بينندگان را شادمان مىساخت.
1981- قال النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: من أدى ما افترض اللَّه عليهفهو أسخى النّاس.
البحار 73/ 307
پيامبر (ص) فرمود: هر كس اعمالى را كه خدا بر
او واجب ساخته انجام دهد سخاوتمندترين مردم است.
1982- عن رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: إنّ في الجنّة بيتا يقال لهبيت الأسخياء.
نهج الفصاحة 1/ 174
از پيامبر خدا (ص) نقل شده است: در بهشت
خانهاى است كه به آن، خانه سخاوتمندان مىگويند.
1983- عن عليّ عليه
السّلام: خير المال ما انفق في سبيل اللَّه. الاثناعشرية/ 20
از على (ع) نقل شده است: بهترين مال آن است كه
در راه خدا خرج شود.
1984- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: من أعطى درهما فيسبيل اللَّه كتب اللَّه له سبعمائة حسنة.
البحار 96/ 122
پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كس درهمى در راه خدا
بدهد خداوند هفتصد حسنه براى او مىنويسد.
قال رسول اللَّه صلّى
اللَّه عليه و آله: الجنّة دار الأسخياء.
جامع الاخبار/ 131 مشكاة الانوار/ 229 تفسير
ابي الفتوح 1/ 51
رسول خدا (س) فرمود: بهشت خانه سخاوتمندان است.
1986- عن امير المؤمنين
عليه السّلام قال: قوت الأجساد الطّعام وقوت الأرواح الإطعام.
مشكاة الأنوار/ 325 مستدرك الوسائل 3/ 86
از امير المؤمنين (ع) نقل شده كه فرمود: خوراك
بدنها غذا خوردن و خوراك جانها غذا دادن است.
1987- عن عليّ عليه
السّلام: من ظنّ بك خيرا فصدّق ظنّه. نهجالبلاغة (فيض)/ 1185 (الصالح)/ 511 البحار
74/ 417
از على (ع) نقل شده است: هر كس گمان نيكو به تو
داشت گمانش را تصديق كن.
1988- عن عليّ عليه
السّلام: المال لا ينفعك حتّى يفارقك. غررالحكم/ 54
از على (ع) نقل شده است: مال تا از تو جدا
نگردد به تو سود نمىرساند.
1989- عن عليّ عليه
السّلام: أولى النّاس بالإنعام من كثرت نعم اللَّهعليه.
غرر الحكم/ 214
از على (ع) نقل شده است: سزاوارترين مردم به
بخشش، كسى است كه نعمتهاى خدا بر او فراوان باشد.
1990- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: كلّ نعيم مسئول عنهالعبد يوم القيامة إلّا ما كان في سبيل
اللَّه.
مستدرك الوسائل 2/ 242
پيامبر خدا (ص) فرمود: روز قيامت، بنده در
برابر هر نعمتى مورد سؤال قرار مىگيرد، مگر نعمتى كه در راه خدا بوده است.
1991- عن علي بن الحسين
عليهما السّلام قال: الكريم يبتهجبفضله، و اللّئيم يفتخر بملكه.
اعلام الدين/ 300 البحار 78/ 161
از على بن الحسين (ع) نقل شده كه فرمود:
بزرگوار به بخشش خود شادمان است و پست به اموال خود افتخار مىكند.
