59 الصراط - صراط
626- قال الصادق عليه
السّلام: النّاس يمرّون على الصّراط طبقات و الصّراط أدقّ من الشّعر و من حدّ
السّيف، فمنهم من يمرّ مثل البرق و منهم من يمرّ مثل عدو الفرس و منهم من يمرّ حبوا
و منهم من يمرّ مشيا، و منهم من يمرّ متعلّقا قد تأخذ النّار منه شيئا و تترك منه
شيئا.
روضة الواعظين 2/ 499
امام صادق (ع) فرمود: طبقات گوناگون مردم همه
از صراط عبور مىكنند، و صراط باريكتر از مو و لبه شمشير است. بعضى از آنان مانند
برق مىگذرند و بعضى مانند دويدن اسب و بعضى با دست و پا و بعضى ديگر پياده عبور
مىكنند، برخى نيز در حال عبور آويزان مىشوند و آتش قسمتى از بدن آنان را فرا
مىگيرد و قسمتى را رها مىكند.
627- عن الصادق عليه
السّلام: الصّراط أدقّ من الشّعر و أحدّ من السّيف فمنهم من يمرّ مثل البرق و منهم
من يمرّ مثل عدو الفرس و منهم من يمرّ حبوا و منهم من يمرّ مشيا و منهم من يمرّ
متعلّقا قد تأخذ النّار منه شيئا و تترك شيئا.
و قال عليه السّلام ايضا:
الصّراط هو الطّريق إلى معرفة اللَّه و هما صراطان:
صراط في الدّنيا و صراط
في الآخرة فأمّا الصّراط الّذي في الدّنيا فهو الإمام المفترض الطّاعة، من عرفه في
الدّنيا و اقتدى بهداه مرّ على الصّراط الّذي هو جسر جهنّم في الآخرة و من لم يعرفه
في الدّنيا زلّت قدمه عن الصّراط في الآخرة و تردّى في نار جهنّم. (قال الفيض ره):
يعني ان الامام هو الطريق
الى معرفة اللَّه و الهادي الى سبيله قولا و فعلا فمن عرفه في الدنيا و اقتدى بهداه
و استنّ بسنّته و مرّ على الصراط المستقيم الذي مر هو عليه في الدنيا اي طريقته
التي هو عليها في الاعمال و الأخلاق كما قال اللَّه عز و جل حكاية عن نبينا (وَ
أَنَّ هذا صِراطِي مُسْتَقِيماً فَاتَّبِعُوهُ) فهو النّاجي الذي يمرّ على صراط
الآخرة و من لم يعرفه و لم يهتد إلى طريقته و لم يعمل بها فهو الهالك الّذي تزلّ
قدمه عن الصراط الآخرة.
المحجة البيضاء 1/ 250
از امام صادق (ع) نقل شده است: صراط از مو
باريكتر و از شمشير تيزتر است. برخى از مردم مانند برق از آن مىگذرند و برخى ديگر
مانند دويدن اسب و برخى با دست و پا و برخى پياده عبور مىكنند. برخى نيز در حال
عبور آويزان مىشوند و آتش قسمتى از بدن آنان را فرا مىگيرد و قسمتى را رها
مىكند.
و نيز فرمود: صراط، راه شناختن خداست و آن دو
گونه است: صراط دنيا و صراط آخرت. صراط دنيا همان رهبرى است كه اطاعتش واجب است. هر
كه در دنيا او را بشناسد و از رهنمودهايش پيروى كند، بر صراطى كه همان پل دوزخ در
آخرت است عبور مىكند، و هر كه در دنيا او را نشناسد قدمش بر صراط آخرت مىلغزد و
در
آتش دوزخ سقوط مىكند. فيض رحمة اللَّه عليه
مىگويد: مقصود اين است كه امام، راه شناخت خداست و هم اوست كه با گفتار و كردارش
مردم را به راه خدا هدايت مىكند. پس هر كه او را در دنيا بشناسد و از رهنمودهايش
پيروى كند و به روشهاى او ملتزم گردد و از همان راه راستى كه او در دنيا رفته،
يعنى از راه اعمال و اخلاق او برود، چنان كه خداوند در حكايت از پيامبر ما
مىفرمايد: «اين است راه مستقيم من، از آن پيروى كنيد» نجات خواهد يافت و از صراط
آخرت نيز عبور خواهد كرد، و هر كه او را نشناسد و به راه وى راه نيابد و به آن عمل
نكند هلاك خواهد شد و قدمش بر صراط آخرت خواهد لغزيد.
60 الجنّة و النّار - بهشت و
دوزخ
وَعَدَ اللَّهُ
الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ
خالِدِينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ.
س 9/ آية 72 خداوند به مردان و زنان با ايمان
باغهائى وعده داده است كه از زير درختان آن نهرها جارى است و در آن جاودانند، با
مسكنهاى پاكيزه در بهشتهاى جاويد ...
وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ
يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفادِ.
س 14/ آية 49 در آن روز گناهكاران را مىبينى
كه با غلها به هم بسته شدهاند.
وَ نادى أَصْحابُ
النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا
رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْكافِرِينَ.
س 7/ آية 50
و دوزخيان به بهشتيان ندا مىدهند كه از آن آب
يا از چيزهائى كه خداوند به شما روزى داده است بر ما بريزيد. آنان مىگويند: خدا آن
را براى كافران حرام كرده است.
يَوْمَ نَقُولُ
لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ.
س 50/ آية 30 روزى كه به دوزخ مىگوئيم: آيا پر
شدى؟ مىگويد: آيا بيشتر هست؟
وَ قِيلَ الْيَوْمَ
نَنْساكُمْ كَما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا وَ مَأْواكُمُ النَّارُ وَ ما
لَكُمْ مِنْ ناصِرِينَ.
س 45/ آية 34 و گفته مىشود: امروز شما را از
ياد مىبريم همان گونه كه شما ديدار اين روزتان را فراموش كرديد. جايگاه شما آتش
است و هيچ ياورى نخواهيد داشت.
جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي
مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ مَنْ تَزَكَّى.
س 20/ آية 76 بهشتهاى جاويد كه از زير درختانش
نهرها جارى است و در آن جاودانند. اين است پاداش كسى كه پاكيزه خوى بوده است.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا
وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا.
س 18/ آية 107
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند
منزلشان باغهاى بهشت است.
وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ
وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فِيها وَ لَهُ
عَذابٌ مُهِينٌ.
س 4/ آية 14 و هر كس خدا و رسول او را نافرمانى
كند و از حدود او تجاوز نمايد خدا او را وارد آتشى مىكند كه در آن جاودان است و
عذابى خواركننده دارد.
وَ مَنْ جاءَ
بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا ما
كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.
س 27/ آية 90 و كسانى كه مرتكب گناه مىشوند به
صورت در آتش سرنگون مىشوند (و به آنان گفته مىشود:) آيا به شما چيزى جز آنچه
انجام مىداديد سزا مىدهند؟
إِنَّ اللَّهَ لا
يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئاً وَ لكِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ.
س 10/ آية 44 خدا به مردم هيچ ستمى نمىكند،
ولى اين مردم هستند كه به خود ستم روا مىدارند.
628- قال النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: شبر من الجنّة خير من الدّنيا و ما فيها.
البحار 8/ 148
- پيامبر (ص) فرمود: يك وجب از بهشت بهتر است
از دنيا و هر چه در آن است.
629- قال امير المؤمنين
عليه السّلام: ليس بيننا و بين الجنّة او النّار إلّا الموت.
البحار 82/ 171
امير المؤمنين (ع) فرمود: ميان ما (آدميان) و
بهشت يا دوزخ چيزى جز مرگ فاصله نيست.
630- عن ابي جعفر عليه
السّلام قال: إنّ اللَّه خلق الجنّة قبل أن يخلق النّار ... الحديث.
البحار 8/ 308
از امام باقر (ع) نقل شده كه فرمود: خداوند پيش
از آنكه دوزخ را بيافريند بهشت را آفريده است ....
631- عن عليّ عليه
السّلام: الجنّة جزاء كلّ مؤمن محسن.
غرر الحكم/ 52
از على (ع) نقل شده است: بهشت، پاداش هر مؤمن
نيكوكارى است.
632- عن عليّ عليه
السّلام: بالعمل تحصل الجنّة لا بالأمل.
غرر الحكم/ 335
از على (ع) نقل شده است: بهشت با عمل به دست
مىآيد نه با آرزو!
633- عن عليّ عليه
السّلام: لن يفوز بالجنّة إلّا السّاعي لها.
غرر الحكم/ 589
از على (ع) نقل شده است: جز كسى كه براى بهشت
تلاش مىكند هيچ كس به آن دست نخواهد يافت.
634- عن عليّ عليه
السّلام: ليس لأنفسكم ثمن إلّا الجنّة فلا تبيعوها إلّا بها.
غرر الحكم/ 595
از على (ع) نقل شده است: بهاى شما چيزى جز بهشت
نيست، بنا بر اين خود را جز به بهشت مفروشيد.
635- عن عليّ عليه
السّلام: جهاد الهوى ثمن الجنّة.
غرر الحكم/ 370
از على (ع) نقل شده است: بهاى بهشت، جهاد با
نفس است.
636- عن عليّ عليه
السّلام: الجنّة جزاء المطيع.
غرر الحكم/ 18
از على (ع) نقل شده است: بهشت پاداش فرمانبردار
است.
637- ... عن داود بن فرقد
قال: سمعت ابا جعفر عليه السّلام يقول: إنّ العمل الصّالح يذهب إلى الجنّة فيمهّد
لصاحبه كما يبعث الرّجل غلامه فيفرش له ثمّ قرأ «وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ
عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فلأنفسهم يمهدون».
البحار 71/ 185
داود بن فرقد مىگويد: از امام باقر (ع) شنيدم
كه مىفرمود: كار شايسته به بهشت مىرود و زمينه را براى صاحبش فراهم مىكند همان
گونه كه آدمى خدمتگزار خود را مىفرستد تا جايگاه او را فرش كند، آنگاه چنين فرمود:
«آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به سود خود كسب مىكنند».
638- عن عليّ عليه
السّلام: عجبت لمن يعلم أنّ للأعمال جزاء كيف لا يحسن عمله.
غرر الحكم/ 495
از على (ع) نقل شده است: در شگفتم از كسى كه
مىداند كارها سزا دارد، چگونه كار خود را نيكو نمىكند!
639- عن عليّ عليه
السّلام: إنّ اليوم عمل و لا حساب و غدا حساب و لا عمل.
غرر الحكم/ 220
از على (ع) نقل شده است: امروز عمل است و حساب
نيست و فردا حساب است و عمل نيست.
640- عن عليّ عليه
السّلام: إنّكم مجازون بأفعالكم فلا تفعلوا إلّا برّا.
غرر الحكم/ 291
از على (ع) نقل شده است: شما را بخاطر
كارهايتان سزا مىدهند، بنا بر اين جز كار نيك كار ديگرى انجام ندهيد.
641- عن أبي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: قال عليّ عليه السّلام: اعلموا أنّه لا يصغر ما ضرّ يوم القيامة
و لا يصغر ما ينفع يوم القيامة فكونوا فيما أخبركم اللَّه كمن عاين.
جامع احاديث الشيعة 1/ 418
از امام صادق (ع) نقل شده كه على (ع) فرمود:
بدانيد كه آنچه روز قيامت زيانبار است ناچيز نيست، و آنچه كه روز قيامت سودمند است
نيز ناچيز نمىباشد، بنا بر اين در مورد آنچه كه خداوند به شما خبر داده است مانند
كسى باشيد كه آن را مشاهده كرده است.
642- عن ابي بصير عن ابي
عبد اللَّه عليه السّلام قال: إنّ الأرواح في صفة الأجساد في شجرة في الجنّة تعارف
و تساءل ... الخبر.
الكافي 3/ 244 البحار 61/ 51
ابو بصير از امام صادق (ع) نقل كرده كه فرمود:
در بهشت، روحها به شكل بدنها در درختى قرار دارند كه يك ديگر را مىشناسند و از يك
ديگر سؤال مىكنند.
643- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: إنّما الأعمال بالنّيّات و روي أنّ نيّة المؤمن خير من
عمله و نيّة الكافر شرّ من عمله و روي أنّ بالنّيّات خلّد أهل الجنّة في الجنّة و
أهل النّار في النّار.
البحار 70/ 212
رسول خدا (ص) فرمود: كارها بر اساس نيّتهاست.
و روايت شده است كه: نيّت مؤمن بهتر از عمل او، و نيّت كافر بدتر از عمل اوست. و
نيز روايت شده است كه: بواسطه نيّتهاست كه اهل بهشت در بهشت و اهل دوزخ در دوزخ
جاودانند.
644- .... عن ابي هاشم
قال: سألت ابا عبد اللَّه عليه السّلام عن الخلود في الجنّة و النّار فقال: إنّما
خلّد أهل النّار في النّار لأنّ نيّاتهم كانت في الدّنيا لو خلّدوا فيها أن يعصوا
اللَّه أبدا و إنّما خلّد أهل الجنّة في الجنّة لأنّ نيّاتهم كانت في الدّنيا لو
بقوا أن يطيعوا اللَّه أبدا ما بقوا، فبالنّيات خلّد هؤلاء و هؤلاء ثمّ تلا قوله
تعالى قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ.
الفصول المهمة/ 134 علل الشرائع 2/ 210
ابو هاشم مىگويد: از امام صادق (ع) در باره
جاودانگى در بهشت و دوزخ سؤال كردم، فرمود: اهل دوزخ بدان جهت در دوزخ جاودانند كه
نيّت آنان اين بوده كه اگر هميشه در دنيا باشند خدا را نافرمانى كنند، و اهل بهشت
نيز بدان جهت در بهشت جاودانند كه قصد آنان اين بوده كه اگر هميشه در دنيا باقى
باشند خدا
را اطاعت نمايند. بنا بر اين به خاطر نيّتهاست
كه اين دو گروه جاودانگى يافتهاند، آنگاه گفتار خداوند را تلاوت فرمود: «بگو: هر
كسى طبق نيّت خود عمل مىكند».
645- عن عليّ عليه
السّلام: لن ينجو من النّار إلّا التّارك عملها.
غرر الحكم/ 589
از على (ع) نقل شده است: هيچ كس جز كسى كه كار
دوزخى را ترك كند از آتش نجات نخواهد يافت.
الفصل الثامن في القرآن -
پيرامون قرآن
61 في القرآن - پيرامون قرآن
إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ
يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ.
س 17/ آية 9 در حقيقت، اين قرآن به چيزى كه
درستتر است هدايت مىكند و به مؤمنان بشارت مىدهد.
أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ
الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً
كَثِيراً.
س 4/ آية 82 آيا در قرآن تفكّر نمىكنند كه اگر
از جانب غير خدا بود اختلاف فراوان در آن مىيافتند؟
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا
الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ.
س 15/ آية 9 ما قرآن را فرو فرستاديم و قطعا
نگهدارنده آن خواهيم بود.
قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ
الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ
بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً.
س 17/ آية 88 بگو: اگر همه جنّ و انس اجتماع
كنند كه نظير اين قرآن را بياورند نظير آن را نخواهند آورد هر چند پشتيبان يك ديگر
شوند.
طه ما أَنْزَلْنا
عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشى.
س 20/ آية 1 و 2 و 3 اى پيامبر! ما قرآن را بر
تو نازل نكرديم كه در رنج بيافتى. تنها براى كسى كه (از خدا) مىترسد يادآورى است.
646- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: فضل القرآن على سائر الكلام كفضل اللَّه (جلّ جلاله) على
خلقه.
البحار 92/ 19
پيامبر خدا (ص) فرمود: برترى قرآن بر ديگر
سخنان مانند برترى خدا بر خلق اوست.
647- ... عن المعلّى بن
خنيس قال: قال ابو عبد اللَّه عليه السّلام: ما من أمر يختلف فيه اثنان إلّا و له
أصل في كتاب اللَّه لكن لا تبلغه عقول الرّجال.
المحاسن 1/ 268 البحار 92/ 100
از معلّى بن خنيس نقل شده كه امام صادق (ع)
فرمود: هيچ مسألهاى نيست كه مورد اختلاف دو نفر باشد مگر اينكه در كتاب خدا
ريشهاى دارد ولى فكر مردم به آن نمىرسد.
648- عن عليّ عليه
السّلام في ذكر القرآن: شافع مشفّع و قائل مصدّق.
غرر الحكم/ 451
على (ع) در باره قرآن فرمود: قرآن شفاعتگرى است
كه شفاعتش پذيرفته مىشود و گويندهاى است كه سخنش تصديق مىگردد.
649- عن الزهري قال: سمعت
عليّ بن الحسين عليه السّلام يقول: آيات القرآن خزائن فكلّما فتحت خزانة ينبغي لك
أن تنظر ما فيها.
الكافي 2/ 609
زهرى مىگويد: از على بن الحسين (ع) شنيدم كه
مىفرمود: آيات قرآن گنجينههاست. هر گاه گنجينهاى گشوده شد شايسته است درون آن را
بنگرى.
650- عن الريّان بن الصلت
قال: قلت للرضا عليه السّلام: ما تقول في القرآن؟ فقال عليه السّلام: كلام اللَّه
لا تتجاوزوه و لا تطلبوا الهدى في غيره فتضلّوا.
التوحيد/ 224 البحار 92/ 117
ريّان بن صلت مىگويد: به امام رضا (ع) گفتم:
در باره قرآن چه مىفرمائيد؟ فرمود: سخن خداست، از آن تجاوز مكنيد و هدايت را در
غير آن مجوئيد كه گمراه مىشويد.
651- عن عليّ عليه
السّلام: في القرآن نبأ ما قبلكم و خبر ما بعدكم و حكم ما بينكم.
نهج البلاغة (فيض)/ 1225 (الصالح)/ 530 البحار
92/ 32 غرر الحكم/ 515
از على (ع) نقل شده است: اخبار گذشتگان و
آيندگان و داورى
ميان شما، همه در قرآن است.
652- عن عليّ عليه
السّلام: تدبّروا آيات القرآن و اعتبروا به فإنّه أبلغ العبر.
غرر الحكم/ 348
از على (ع) نقل شده است: در آيات قرآن
بيانديشيد و بوسيله آن عبرت بگيريد كه قرآن رساترين عبرتهاست.
653- ابو محمد العسكري عن
آبائه عليهم السّلام في حديث قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: عليكم
بالقرآن فانّه الشّفاء النّافع و الدّواء المبارك و عصمة لمن تمسّك به و نجاة لمن
تبعه ... الخبر.
جامع احاديث الشيعة 1/ 116 البحار 92/ 182
در حديثى امام حسن عسكرى (ع) از پدرانش نقل
كرده كه رسول خدا (ص) فرمود: بر شما باد به قرآن، زيرا قرآن شفا دهندهاى سودمند و
درمانكنندهاى پر بركت است و نگهدارنده كسى است كه به آن تمسّك جويد و وسيله نجات
كسى كه از آن پيروى نمايد ...
654- ... عن عليّ عليه
السّلام: و اعلموا أنّ هذا القرآن هو النّاصح الّذي لا يغشّ و الهادي الّذي لا يضلّ
و المحدّث الّذي لا يكذب و ما جالس هذا القرآن أحد إلّا قام عنه بزيادة أو نقصان:
زيادة في هدى أو نقصان من عمى ... الخبر.
البحار 92/ 24 نهج البلاغة (فيض)/ 557
(الصالح)/ 252 مستدرك الوسائل 1/ 288
از على (ع) نقل شده است: بدانيد اين قرآن همان
نصيحتگرى است كه خيانت نمىكند و هدايتگرى كه گمراه نمىسازد و سخنرانى كه دروغ
نمىگويد. هيچ كس با اين قرآن همنشين نشد مگر اينكه با فزونى يا كاهشى از نزد آن
برخاست: هدايتش فزونى يافت يا از نادانيش كاسته شد ...
655- عن عليّ عليه
السّلام: تمسّك بحبل القرآن و انتصحه و حلّل حلاله و حرّم حرامه و اعمل بعزائمه و
أحكامه.
غرر الحكم/ 356
از على (ع) نقل شده است: به ريسمان قرآن تمسّك
جوى و از قرآن پند بگير و حلالش را حلال و حرامش را حرام بدان و به واجبات و احكام
آن عمل كن.
656- عن داود بن فرقد
قال: سمعت أبا عبد اللَّه عليه السّلام يقول: عليكم بالقرآن فما وجدتم آية نجا بها
من كان قبلكم فاعملوا به، و ما وجدتموه ممّا هلك من كان قبلكم فاجتنبوه.
تفسير العياشى 1/ 5 البحار 92/ 94
داود بن فرقد مىگويد: از امام صادق (ع) شنيدم
كه مىفرمود: بر شما باد به قرآن. هر آيهاى را يافتيد كه پيشينيان شما بوسيله آن
نجات يافتهاند به آن عمل كنيد و هر چه را ديديد كه باعث نابودى پيشينيان شما
گرديده است از آن اجتناب ورزيد.
657- قال الحسين بن علي
صلوات اللَّه عليهما: كتاب اللَّه عز و جل على أربعة أشياء، على العبارة و الإشارة،
و اللّطائف و الحقائق فالعبارة للعوام و الإشارة للخواصّ و اللّطائف للأولياء و
الحقائق للأنبياء.
البحار 92/ 20
حسين بن على (ع) فرمود: كتاب خدا بر چهار اساس
استوار است: عبارت، اشاره، لطايف و حقايق. عبارت براى عوام و اشاره براى خواصّ و
لطايف براى اولياء و حقايق براى انبياء است.
658- عن ابي بصير قال:
سمعت ابا عبد اللَّه عليه السّلام يقول: إنّ القرآن زاجر و آمر: يأمر بالجنّة و
يزجر عن النّار.
تفسير العياشي 1/ 10 الكافي 2/ 601 جامع
الاحاديث الشيعة 1/ 107 البحار 92/ 115
ابو بصير مىگويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه
مىفرمود: قرآن، بازدارنده و فرمان دهنده است. به بهشت فرمان مىدهد و از دوزخ باز
مىدارد.
659- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: من قال في القرآن بغير ما علم جاء يوم القيامة ملجما بلجام من
نار.
البحار 92/ 112
از پيامبر (ص) نقل شده است: هر كس در باره قرآن
جز آنچه مىداند بگويد، روز قيامت با لجام آتشين وارد خواهد شد.
660- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله قال: من قال في القرآن برأيه أو بغير علم فليتبوّء مقعده من
النّار.
جامع احاديث الشيعة 1/ 306
از پيامبر (ص) نقل شده كه فرمود: هر كس به رأى
خود يا از روى نادانى در باره قرآن سخن بگويد بايد از دوزخ براى خود جايگاهى بگيرد.
661- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: من فسّر القرآن برأيه فأصاب لم يوجر فإن أخطأ كان إثمه عليه.
جامع الاخبار/ 58 جامع احاديث الشيعة 1/ 306
البحار 92/ 110
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: هر كس قرآن
را به رأى خود تفسير كند، اگر رأيش درست باشد به او پاداش نمىدهند و اگر نادرست
باشد گناه آن بر عهده اوست.
662- كنز الكراجكي: جاء
في حديث، انّ رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله قال: ما آمن بالقرآن من استحلّ
محارمه.
البحار 92/ 185 المحجة البيضاء 2/ 219
كنز الكراجكى: در حديثى آمده است كه رسول خدا
(ص) فرمود: كسى كه حرامهاى قرآن را حلال بشمارد به قرآن ايمان ندارد.
663- عن معاوية بن وهب
قال: سألت ابا عبد اللَّه عليه السّلام عن قول اللَّه: «غَيْرِ الْمَغْضُوبِ
عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ» قال: هم اليهود و النّصارى.
تفسير العياشي 1/ 24 البحار 92/ 240
معاوية بن وهب مىگويد: از امام صادق (ع) در
باره گفتار خداوند: «نه راه كسانى كه بر آنان خشم گرفته شده و نه راه گمراهان» سؤال
كردم، فرمود: آنان يهود و نصارى هستند.
664- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: فاتحة الكتاب شفاء من كلّ داء.
الشهاب/ 35
از پيامبر (ص) نقل شده است: سوره فاتحة الكتاب
درمان هر دردى است.
665- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: إنّ لكلّ شيء قلبا و قلب القرآن يس.
تفسير نور الثقلين 4/ 373 جامع الاخبار/ 55
از پيامبر (ص) نقل شده است: هر چيزى قلبى دارد
و قلب قرآن سوره يس است.
62 ثواب تعليم القرآن - پاداش
تعليم قرآن
666- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: من علّم ولده القرآن فكأنّما حجّ البيت عشرة آلاف حجّة و
اعتمر عشرة آلاف عمرة و أعتق عشرة آلاف رقبة
من ولد إسماعيل عليه السّلام ... الخبر.
البحار 92/ 188
رسول خدا (ص) فرمود: هر كس به فرزندش قرآن
بياموزد گويا ده هزار حج و ده هزار عمره انجام داده و ده هزار بنده از نسل اسماعيل
آزاد كرده است ...
667- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: ما من والد علّم والده القرآن إلّا توّج اللَّه والديه يوم
القيامة بتاج الملك و كسيا حلّتين.
الشهاب/ 55
از پيامبر (ص) نقل شده است: هيچ پدرى به فرزندش
قرآن نمىآموزد مگر اينكه خداوند روز قيامت تاج سلطنت بر سر پدر و مادرش مىنهد و
دو حلّه بر آنان مىپوشانند.
668- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: أنّه إذا قال المعلّم للصّبيّ: قل بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
فقال الصّبيّ: بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم كتب اللَّه براءة للصّبيّ و براءة لأبويه
و براءة للمعلّم.
البحار 92/ 257
از پيامبر (ص) نقل شده است: هر گاه معلّم به
كودك گفت: بگو بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم، و كودك گفت: بسم اللَّه الرّحمن
الرّحيم، خداوند براى كودك و پدر و مادر او و براى معلّم برائتى (از آتش) خواهد
نوشت.
63 ثواب قراءة القرآن - پاداش
قرائت قرآن
669- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: لقارئ القرآن بكلّ حرف يقرؤه في الصّلاة مائة حسنة و متطهّرا في
غير الصّلاة خمسا و عشرين و غير متطهّر عشر حسنات.
الشهاب/ 41
از پيامبر (ص) نقل شده است: خواننده قرآن در
برابر هر حرفى كه آن را در نماز مىخواند يك صد حسنه و در غير نماز با حال طهارت
بيست و پنج حسنه و بدون طهارت ده حسنه دارد.
670- ... قال النّبيّ
صلّى اللَّه عليه و آله: نوّروا بيوتكم بتلاوة القرآن و لا تتّخذوها قبورا كما فعلت
اليهود و النّصارى ... الخبر.
روضة المتقين 13/ 129 الكافي 2/ 610 البحار 92/
200
پيامبر (ص) فرمود: خانههاى خود را با خواندن
قرآن نورانى كنيد و مانند يهود و نصارى آن را به صورت قبرها درنياوريد ...
671- ... عن معاوية بن
عمار قال: قال لي ابو عبد اللَّه عليه السّلام: من قرأ القرآن فهو غني و لا فقر
بعده و إلّا ما به غنى.
الكافي 2/ 605
معاوية بن عمّار مىگويد: امام صادق (ع) به من
فرمود: هر كس قرآن بخواند بىنياز خواهد بود و پس از آن هرگز نيازمند نخواهد شد، در
غير اين صورت بىنيازى نخواهد داشت.
672- ... عن عليّ عليه
السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: قارئ القرآن و المستمع في
الأجر سواء.
الجعفريات/ 31
از على (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود:
خواننده و شنونده قرآن در پاداش يكسانند.
673- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام قال: قال أمير المؤمنين عليه السّلام: البيت الّذي يقرأ فيه
القرآن و يذكر اللَّه عزّ و جلّ فيه تكثر بركته و تحضره الملائكة و تهجره الشّياطين
و يضيء لأهل السّماء كما تضيء الكواكب لأهل الأرض و إنّ البيت الّذي لا يقرأ فيه
القرآن و لا يذكر اللَّه عز و جل فيه تقلّ بركته و تهجره الملائكة و تحضره
الشّياطين.
الكافي 2/ 610 المحجة البيضاء 2/ 220
از امام صادق (ع) نقل شده كه امير المؤمنين (ع)
فرمود: خانهاى كه قرآن در آن خوانده شود و خدا در آن ياد گردد بركتش افزون مىشود
و فرشتگان در آن حضور مىيابند و شياطين از آن دور مىشوند و به اهل آسمان نور
مىدهند همان گونه كه ستارگان به ساكنان زمين نور مىدهند، و خانهاى كه قرآن در آن
خوانده نشود و خدا در آن ياد نگردد بركتش كاهش مىيابد و فرشتگان از آن دور
مىگردند و شياطين وارد آن مىشوند.
674- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام: إنّ البيت إذا كان فيه المرء المسلم يتلو القرآن يتراءاه أهل
السّماء كما يتراءى أهل الدّنيا الكوكب الدّرّيّ في السّماء.
الكافي 2/ 610
از امام صادق (ع) نقل شده است: اهل آسمان به
خانهاى كه مسلمان در آن قرآن مىخواند نگاه مىكنند، همان گونه كه مردم دنيا به
ستاره درخشان آسمان نظر مىافكنند.
675- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: كم من قارئ القرآن و القرآن يلعنه.
البحار 92/ 185
از پيامبر (ص) نقل شده است: بسا كسى كه قرآن
مىخواند و قرآن او را لعنت مىكند.
676- عن الرضا عليه
السّلام قال: إنّ بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم أقرب إلى الاسم الأعظم من سواد العين
إلى بياضها.
تفسير نور الثقلين 1/ 8 تفسير مجمع البيان 1/
18 البحار 92/ 223
- از امام رضا (ع) نقل شده كه فرمود: «بسم
اللَّه الرّحمن الرّحيم» به اسم اعظم نزديكتر است از سياهى چشم به سفيدى آن.
