(109) حدث ابوالقاسم على بن محمد بن على بن القسام العلوى الرازى و ابوالفرج
محمد بن موسى القزونيى و ابوعبدالله احمد بن احد بن عبيدالله بن عباس، قالوا:
اخبرنا ابوعيسى محمد بن احمد بن محمد بن سنان الزاهرى، قال: حدثنا ابى، عن ابيه
محمد بن سنان، عن المفضل بن عمر، عن ابى عبدالله الصادق (عليه السلام)، قال:
كان لامى فاطمة (عليهاالسلام) صلوة تصليه، علمها جبرئيل: ركعتان تقرء فى الاولى
الحمد مرة و انا انزلناه فى ليلة القدر ماة مرة، و فى الثانية الحمد مرة و ماة
مرة قل هو الله احد. فاذا سلمت سبحت تسبيح الطاهرة، و هو تسبيح الذى تقدم، و
تكشف عن ركبتيك و ذراعيك على المصلى، و تدعو بهذا الدعاء و تسئل حاجتك تعطها
انشاء الله تعالى.
الدعاء: ترفع يديك بعد الصلوة على النبى (صلى الله عليه و آله)، و تقول:
«اللهم انى اتوجه اليك بهم، و اتوسل اليك بحقك العظيم الذى لا يعلم كنهه
سواك، و بحق من حقه عندك عظيم، و باسمائك الحسنى و كلماتك التامات التى امرتنى
ان ادعوك بها، و اسالك باسمك العظيم الذى امرت ابراهيم (عليه السلام) ان يدعو
به الطير فاجابته، و باسمك العظيم الذى امرت ابراهيم (عليه السلام) ان يدعو به
الطير فاجابته، و باسمك الاعظم العظيم الذى قلت به للنار: (كونى بردا و سلاما
على ابراهيم) فكانت، و باحب اسمائك اليك و اشرفها عندك، و اعظمها لديك، و
اسرعها اجابة، و انجحها طلبة و بما انت اهله و مستحقه و مستوجبه، و اتوسل اليك،
و ارغب اليك، و اصتدق منك، و استغفرك، و استمنحك، و اتضرع اليك، و اخضع بين
يديك، و اخشع لك و اقر لك بسوء صنيعى، و اتملق و الح عليك، و اسالك بكتبك التى
انزلتها على
ابنيائك و رسلك صلواتك عليهم اجمعيت من التوراة و النجيل و القرآن العظيم من
اولها الى اخرها، فان فيها اسمك الاعظم، و بما فيها من اسمائك العظمى، اتقرب
اليك، و اسالك ان تصلى على محمد و آله، و ان تفرج عن محمد و آله، و تجعل فرجى
مقرونا بفرجهم، و تبدا بهم فيه، و تفتح ابواب السماء لدعائى فى هذا اليوم، و
تاذن فى هذا اليوم و هذه الليلة بفرجى و اعطاء سولى و املى فى الدنيا و الاخرة،
فقد مسنى الفقر و نالنى الضر و شملتنى الخصاصة، و الجاتنى الحاجة، و توسمت
بالذلة، و غلبتنى المسكنه، و حقت على الكلمة، و احاطت بى الخطيئة، و هذا الوقت
الذى و عدت اولياءك فيه الاجابة.فصل على محمد و آله، و امسح ما بى بيمينك
الشافيه، و انظر الى بعينك الراحمة، و ادخلنى فى رمتك الواسعة، و اقبل الى
بوجهك الذى اذا اقبلت به على اسر فككته، و على ضال هديته، و على حائر اديته، و
على فقير اغنيته، و على ضعيف قويته، و على خائف آمنته، و لا تخلنى لقا لعدوك و
عدوى يا ذا الجلال و الاكرام.
يا من لا يعلم كيف هو، و حيث هو، و قدرته الا هو، يا من سد الهواء بالسماء،
و كبس الارض على الماء، و اختار لنفسه احسن الاسماء، يا من سمى نفسه بالاسم
الذى به يقضى حاجة كل طالب يدعوه به، و اسالك بذلك الاسم، فلا شفيع اقوى لى
منه، و بحق محمد و آل محمد ان تصلى على محمد و آل محمد، و ان تفضى لى حوائجى،
وتسمع محمدا عليا و فاطمة و الحسن و الحسين و عليا و محمدا و جعفرا و موسى و
عليا و محمدا و عليا و الحسن و الحجة (صلوات الله عليهم و بركاته و رحمته)
صوتى، فيشفعوا لى اليك، و تشفعهم فى، و لا تردنى خائبا، بحق لا اله الا انت، و
بحق محمد و آل محمد، و افعل بى كذا و كذا يا كريم [سيد بن طاوس: جمال الاسبوع،
صص 174-173،چ آفاق (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 88: صص 184- 185/ ح 10 (به نقل از
سيد بن طاوس)، چ بيروت (و) طوسى: مصباح المتهجد، صص 266- 267 (و) مجلسى:
بحارالانوار، ج 88: صص 183- 184/ ح 9 (به نقل از شيخ) چ بيورت (و) حر
عاملى:وسائل الشيعة، ج 5: ص 244/ باب استحباب صلاة فاطمة (عليهاالسلام) و
كيفيتها (فقط صدر روايت را از مصباح المتهجد نقل نموده است) (و) راوندى:
الدعوات، ص 88.
البته شيخ الطائفة طوسى (رض) صدر روايت را اين گونه ذكر نموده است: ...
هم چنين نماز ديگرى براى حضرتش وجود دارد كه به گاه رخ نمودن امر ترسانك
خوانده مى شود، و آن بدين شرح است:
ابراهيم بن عمر صنعانى از ابوعبدالله، امام صادق (عليه السلام) روايت كند كه
حضرت فرمودند: براى هر امر ترسناك و بزرگى دو ركعت نماز به جاى آر، كه اين دو
ركعت را حضرت صديقه ى كبرى (عليهاالسلام) هم به جاى مى آورده است. كيفيت آن
چنين است: در هر ركعت سوره ى حمد و پنجاه مرتبه سوره ى اخلاص را قرائت مى كنى و
چون نماز را سلام دادى بر پيامبر اكرم درود فرست؛ آنگاه دستها را به جانب آسمان
بلند كن و بگوى:...]».
امام صادق (عليه السلام) فرمودند: براى مادرم فاطمه ى زهرا (عليهاالسلام)
نماز بود كه به جاى مى آورد و آن را جبرئيل بدو آموخته بود: دو ركعت نماز كه در
ركعت اول سوره ى حمد را با صد مرتبه سوره ى قدر و در ركعت دوم سوره حمد را با
يكصد مرتبه سوره ى اخلاص تلاوت مى كنى و چون سلام نماز را دادى تسبيح حضرتش-
آنگونه كه پيش از اين گفتيم- را به جا آورده، زانوها و ساقها را برهنه نمايد و
به اين دعا نيايش كند و حاجت خود را بخواهد كه انشاءالله تعالى به او ارزانى مى
شود.
اما دعا: پس از صلوات بر پيامبر بگو:
«پروردگارا! با نام آ نان به تو روى مى آورم، و به حق آنان، كه جز تو كسى از
ژرفاى آن آگاه نيست، به تو در مى آويزم. به حق كسى كه حق او نزديك تو بسيار
بزرگ است، و به نامهاى نيكويت، و موجودات كاملت، كه مرا امر فرمودى به نام آنان
تو را بخوانم، به تو توسل مى جويم. و به نام بزرگت، كه به ابراهيم امر فرمودى
كه با آن پرنده را ندا دهد و پرنده او را پاسخ گفت. و به نام بزرگت، كه به آتش
فرمان دادى كه بر ابراهيم سرد و سلامت باشد، و آتش چنين شد. و به محبوبترين
نامهايت، و شريفترين آنها در پيشگاهت، و بزرگترين آنها نزد تو، و به نامهايت كه
اجابت دعا با آنها سريعتر انجام مى پذيرد و به مقصود بهترى نائل مى شويم. و به
آنچه تو شايسته ى آنى، تو را مى خوانم، و به تو توسل جسته، و به تو روى مى
آروم، و از تو كمك خواسته، و طلب بخشش گناه و احسان و فضل را دارم، و در
پيشگاهت زارى كرده و خضوع و خشوع مى نمايم، و به كردار زشتم اقرا كرده، و بر تو
اصرار مى نمايم. و به حق كتابهايى كه بر پيامبران و رسولانت- كه درود تو بر
تمامى آنان باد- فرستادى، از تورات و انجيل و قرآن بزرگ و ديگر كتب، كه اسم
اعظم تو در آنهاست، و به حق نامهاى بزرگ تو كه در آنست، به تو نزدى مى جويم. و
از تو مى خواهم، كه بر محمد و خاندانش درود فرستاده و بر آنان گشايش عطا
فرمايى، و گشايش كار مرا مقرون به گشايش كار آنان قرار دهى، و آنان را در هر
كار نيكى مقدم كرده و از ايشان آغاز نمايى. و در اين روز درهاى آسمان را براى
دعايم بگشايى، و در اين روز و اين شب به گشايش كارم و دادن حاجتم در دنيا و
آخرت، اجازه صادر فرمايى. به راستى كه فقر و بيچارگى مرا در خود فروبرده، و
پريشان حالى بر من غالب آمده، و نياز و حاجت مرا به تو پناهنده ساخته، و ذلت و
مسكنت بر چهره ام نقش بسته، و درماندگى بر من چيره شده، و رافت و رحمت بر من
لازم گرديده، و گناه مرا احاطه نموده است، و اين زمان زمانى است كه به دوستانت
وعده ى اجابت دعا را داداى. پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و آنچه از فقر و
بيچارگى مرا در خود گرفته، را با قدرت از من دور دار، و با چشم رحمتت بر من نظر
افكن، و مرا در رحمت واسعه ى خود داخل ساز، و به من توجه در نماز عطا فرما.
توجهى كه هر گاه بر اسيرى افتد او را آزاد سازد، و آنگاه كه بر گمراهى افتد
هدايت شود، و آن هنگام كه بر حيران و سرگردانى افتد او را از حيرت رها سازد، و
وقتى بر فقيرى افتد او را بى نياز گرداند، و آن زمان كه بر ناتوانى افتد
نيرومند گردد، و هر گاه بر خائفى افتد او را ايمنى دهد. مرا در معرض دشمنان خود
و دشمنانم قرار ندهى، اى صاحب جلالت و بزرگوارى. اى كسى كه هيچكس جز تو به
كيفيت و جايگاه و قدرتت آگاه نيست. اى كسى كه هوا را با آسمان بست، و زمين را
بر روى آب گستراند، و بهترين نامها را براى خود برگزيد. اى كسى كه خود را به
نامى ناميد، كه حاجت هر كه با آن نام او را بخواند مستجاب مى شود. از تو مى
خواهم به آن نام، كه براى من شفيعى نيرومندتر از او وجود ندارد، حاجتم برآورى.
و به حق محمد و خاندانش، از تو مى خواهم كه بر محمد درود فرست، و حاجتهايم را
روا فرمايى، و صدايم را به گوش محمد، على، فاطمه، حسن، حسين، على، محمد، جعفر،
موسى، على، محمد، على، حسن، حجت- كه درود تو و بركات و رحمتت بر آنان باد-
برسانى، تا برايم نزد تو شفاعت كنند و آنان را شفيعم گردانى، و مرا نااميد
ننمايى. به حق آنكه خدايى جز تونيست، و به حق آنكه خدايى جز تو نيست، و به حق
محمد و خاندانش، و حاجاتم را روا ساز، اى بخشنده».
(110) روى عن سيدنا رسول الله (صلى الله عليه و آله) انه قال لاميرالمؤمنين
و لا بنته فاطمة (عليهماالسلام): اننى اريد ان اخصكما بشى ء من الخير مما علمنى
الله عزوجل، و اطلعنى الله عليه فاحتفظا به، قال: نعم، يا رسول الله، فما
هو؟قال: يصلى احدكما ركعتين، تقرء فى كل ركعة فاتحة الكتاب و آية الكرسى ثلاث
مرات و قل هو الله احد ثلاث مرات و آخر الحشر ثلاث مرات، من قوله: (لو انزلنا
هذا القرآن على جبل- الى آخره)، فاذا جلس فليتشهد و لئن على الله عزوجل و ليصل
على النبى (صلى الله عليه و آله) و ليدع للمؤمنين و المؤمنات، ثم يدعو على اثر
ذلك فيقول:
«اللهم ان اسالك بحق كل اسم هو لك، يحق عليك فيه اجابة الدعاء اذا دعيت به،و
اسالك بحق كل ذى حق عليك، و اسالك بحقك على جميع ما هو دونك ان تفعل بى كذا و
كذا [ سيد بن طاوس: جمال الاسبوع، صص 90- 91، چ آفاق (و) مجلسى: بحارالانوار، ج
86: ص 365 (به نقل از جمال الاسبوع). ]».
از آقاى ما، رسول الله (صلى الله عليه و آله) روايت شده است كه به
اميرالمؤمنين و دخترشان، فاطمه (عليهماالسلام) فرمودند من سر آن دارم كه چيزى
را از خير و بركت به شما اختصاص دهم از آن چنان چيزهايى كه خداوند عزوجل مرا
تعليم نمود و بر آن آگاهم ساخت. پس آنرا حافظ و نگاهدار باشدى. آن دو گفتند:
بلى، اى رسول خدا! پس آن چيست؟ حضرت فرمود، هر كدامتان دو ركعت نماز مى گذاريد
كه در هر ركعت آن فاتحة الكتاب را به همراه سه بار آيه آلكرسى و سه مرتبه سوره
ى اخلاص و سه مرتبه آخر سوره حشر از (لوانزلنا هذا القرآن على جبل) تا به آخر
سوره تلاوت مى كنيد. پس آنگاه كه نشستيد تشهد و ثناى بر خداى عزوجل و صلاة و
درود بر پيامبر و دعا براى مؤمينن و مؤمنات مى نماييد و سپس بر اين اسلوب دعاى
مى خوانيد:
«خداوندا! به حق هر اسمى كه از اسامى توست از تو مى خواهم، بر خود فرض بدانى
كه دعايى را كه با آن تو را مى خوانم اجابت نمايى. و از تو مى خواهم كه به حق
هر صاحب حقى، و حق تو بر تمامى آنان كه زير دست تو هستند كه فلان حاجتم را بر
آورده به خير سازى».
(111) همو (ره) در كتاب زوائد الفوائد پس از ذكر زيارت مختصرى براى حضرتش كه
معروف هم مى باشد؛ گويد: اين مختص به همچه روزى است- يعنى روز سوم جمادى الاخر
كه روز وفات حضرتش باشد- و نماز زيارت يا نماز حضرت را به جاى آور كه بدين
منوال است: دو ركعت مى خوانى كه در هر ركعت مى بايست فاتحه الكتاب و شصت بار
سوره ى اخلاص را تلاوت كنى. [ حاجى نورى: مستدرك الوسائل، ج 1: ص 460، چ سنگى.
]
(112) شيخ جليل، حسن بن فضل طبرسى (ره) گويد: نماز يارى جستن از بتول
(عليهاالسلام) بدين صورت است: دو ركعت نماز مى گذارى سپس سر به سجده نهاده يكصد
مرتبه مى گويى: «يا فاطمة»، آنگاه طرف راست صورتت را بر زمين يا مهر قرار داده
همان ذكر را با همان تعداد تكرار مى كنى، پس از آن جانب چپ صورت را بر زمين مى
نهى و ذكر را تكرار مى كنى و در آخر الامر سر به سجده قرار داده يكصد و ده بار
«يا فاطمة» را تكرار كرده مى گويى:
«يا آمنا من كل شى ء و كل شى ء منك خائف حذر، اسالك بامنك من كل شى ء و خوف
كل شى ء منك ان تصلى على محد و آل محمد، و ان تعطينى امانا لنفسى و اهلى و مايل
و ولدى حتى لا اخاف احدا، و لا احذر من شى ء ابدا، انك على كل شى ء قدير [
طبرسى: مكارم الاخلاق، ص 330/ باب نوادر الصلوة. ]».
اى كسى كه از هر چيزى ايمن هستى و هر چيز از تو ترسان و بر حذر است. از تو
مى خواهم كه به امنيت خودت از هر چيز و ترس همه چيز از تو، بر محمد و آلش درود
فرستى و به ما امنيت جان و خانواده و مال و فرزندان عطا فرمايى بدان گونه كه از
كسى نترسيم و از چيزى بر كنار نباشيم كه و بر آنچه خواهى توانايى.
(113) عن ابى عبدالله (عليه السلام): اذا كانت لاحدكم استغاثة الى الله
تعالى فليصل ركعتين، ثم يسجد و يقول: «يا محمد، يا رسول الله، يا على يا سيد
المؤمنين و المؤمنات، بكما استغيث الى الله تعالى، يا محمد يا على استغيث بكما،
يا غوثاه بالله و بمحمد و على و فاطمة- و تعد الائمة- بكم اتوسل الى الله
تعالى» فانك تغاث من ساعتك ان شاءالله تعالى. [ طبرسى: مكارم الاخلاق، ص 330/
باب نوادر الصلوة. ] از امام صادق (عليه السلام) منقولست: چون هر يك از شما
حاجتى به درگاه خداى تعالى دارد، دو ركعت نماز به جاى آورد پس از آن به سجده
رفته بگويد:
«اى محمد، اى فرستاده ى خدا! اى على، اى آقاى ايمان آورندگان از مرد و زن!
به وجود شما به درگاه خداوند استغاثه مى كنم. اى محمد، اى على، به وجود شما
يارى مى طلبم. شما را به خدا، به محمد، به على، به فاطمه، به حسن، به حسين، به
سجاد، به باقر، به صادق، به كاظم، به رضا، به جواد، به هادى، به عسكرى و به
مهدى قسم مى دهم كه به فريادم برسيد. به شماست كه به خدا توسل مى جويم». كه اگر
خدا بخواهد در همين ساعت حاجت روا مى شود.
(114) محدث قمى (ره) گويد: زمانى كه حاجتى به درگاه رب العالمين داشتى كه
سينه ات از آن به تنگ آمده بود پس دو ركعت نماز گذار؛ چون سلام نماز را دادى سه
بار تكبير گفته تسبيح حضرت فاطمه (عليهاالسلام) را به جا آور. پس از آن به سجده
رفته يكصد بار ذكر «يا مولاتى يا فاطمة اغيثنى» بازگو. سپس جانب راست و بعد
جانب چپ را بر خاك نه و اين ذكر را صد مرتبه تكرار كن و در آخر به سجده رفته
يكصد و ده مرتبه ذكر ياد شده را تكرار كن، كه اگر خدا بخواهد حاجتت بر آورده به
خير خواهد شد. [ قمى: مفاتيح الجنان/ در حاشيه ى كتاب موسوم به الباقيات
الصالحات. ]
دعاهاى هفت روز هفته -دعاى روز شنبه
(115) اللهم افتح لنا خزائن رحمتك و هب لنا اللهم رحمة لا تعذبنا بعدها فى
الدنيا و الاخرة، و ارزقنا من فضلك الواسع رزقا حلالا طيبا، و لا تحوجنا و لا
تفقرنا الى احد سواك و زدنا لك شكرا و اليك فقرا و فاقة و بك عمن سواك غنا و
تعففا.
اللهم وسع علينا فى الدنيا، اللهم انا نعوذ بك ان تزوى وجهك عنا فى حال، و
نحن نرغب اليك فيه، اللهم صل على محمد و آل محمد، و اعطنا ما تحب و اجعله لنا
قوة فيما تحب يا ارحم الراحمين.
پروردگارا! گنجهاى رحمتت را بر ما بگشا، و ما را مشمول رحمتى قرار ده كه بعد
از آن در دنيا و آخرت ما را عذاب ننمايى، و از فضل گسترده ات، ما را از روزى
حلال و پاكيزه اى بهره مند گردان، و ما را نيازمند و محتاج كسى جز خودت قرا
نده، و شكرگذراى ما را نسبت به خودت، و نيز فقر و نيازمان را به تو، و بى نيازى
و كرامت نفسمان از غير خودت را، افزون فرما.
خداوندا! در دنيا بر ما گشايش عطا فرما. بار الها! از اينكه ما را در حالى
كه ديدارت را طالبيم، از ديدارت منع نمايى، به تو پناه مى بريم. پرودگارا! بر
محمد و خاندانش درود فرست و آنچه را كه دوست دارى به ما عطا فرما، و آن را
نيرويى قرار ده در آنچه ما دوست مى داريم، اى بهترين رحم كنندگان.
دعاى روز يكشنبه
(116) اللهم اجعل اول يومى هذا فلاحا، و آخره نجاحا، و اوسطه صالحا، اللهم
صل على محمد و آل محمد واجعلنا ممن اناب اليك فقبلته، و توكل عليك فكفيته، و
تضرع اليك فرحمته.
پروردگارا! آغاز اين روزم را رستگارى، و پايانش را موفقيت، و وسط آن را
سعادتمندى قرار ده. خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و ما را از كسانى
قرار ده كه به سوى تو روى آورده، و تو آنان را پذيرفته اى، و بر تو توكل كرده و
تو آنان را كفايت نموده اى، و به سوى تو زارى كرده و تو آنان را مشمول رحمتت
قرار داده اى.
دعاى روز دوشنبه
(117) اللهم انى اسالك قوة فى عبادتك، و تبصرا فى كتابك، و فهما فى حكمك،
اللهم صل على محمد و آل محمد، و لا تجعل القرآن بنا ماحلا، و الصراط زائلا و
محمدا صلى الله عليه و آله و سلم عنا موليا.
خداوندا! از تو نيرو در عبادت و بندگى، و بينش در درك آيات كتابت، و فهم در
درك احكامت را خواستارم. پروردگارا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و قرآن را
دور از دسترس فهم ما، و صراط را زائل از ما، و محمد را روى گردان از ما قرار
مده.
دعاى روز سه شنبه
(118) اللهم اجعل غفلة الناس لنا ذكرا، و اجعل ذكرهم لنا شكرا، و الجعل صالح
ما نقول بالسنتنا نية فى قلوبنا، اللهم ان مغفرتك اوسع من ذنوبنا، و رحمتك ارجى
عندنا من اعمالنا.
اللهم صل على محمد و آل محمد، و وفقنا لصالح الاعمال و الصواب من الفعال.
پروردگارا! در مقابل غفلت مردم ما را متذكر قرار ده، و در برابر ذكر آنان
براى ما شكر و سپاس مقرر فرما، و بهترين چيزى كه بر زبانمان جارى مى شود را
خواهشهاى قلبى ما قرار ده. خداوندا، غفران و بخشش تو از گناهان ما گسترده تر و
رحمت تو اميدواركننده تر از اعمال ما مى باشد.
خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و ما را بر اعمال صالح و كارهاى نيك
موفق دار.
دعاى روز چهارشنبه
(119) اللهم احرسنا بعينك التى لا تنام، و ركنك الذى لا يرام، و باسمائك
العظام و صل على محمد و آله، و احفظ علينا ما لوحفظه غيرك ضاع، و استر علينا ما
لوستره غيرك شاع، و اجعل كل ذلك لنا مطواعا، انك سميع الدعاء، قريب مجيب.
پروردگارا! با ديدگانت كه هرگز به خواب نمى رود، و با پايه و ستونى كه مورد
تجاوز قرار نمى گيرد، و با نامهاى بزرگت، ما را حافظت فرما. خداوندا! بر محمد و
خاندانش درود فرست، و بپوشان آنچه را كه اگر نگهبانى جز از تو داشته باشد ضايع
مى گردد، و فرمانبر ما قرار ده
آنچه اگر غير تو آن را بپوشاند شايع مى گردد. به درستى كه تو خواسته ها را مى
شنوى، و نزديكتر از من به منى و اجابت كننده اى.
دعاى روز پنجشنبه
(120) اللهم انى اسئلك الهدى و التقى، و العفاف و الغنى، و العمل بما تحب و
ترضى. اللهم انى اسئلك من قوتك لضعفنا، و من غناك لفقرنا و فاقتنا، و من حلمك علمك
لجهلنا.
اللهم صل على محمد و آل محمد، و اعنا على شكرك و ذكرك، وطاعتك و عبادتك، برحمتك
يا ارحم الراحمين.
پرودگارا! هدايت و تقوا، و پاكدامنى و بى نيازى، و عمل به آنچه كه دوست دارى و
خشنود مى گردى، را از تو خواستارم. خداوندا! از تو در مقابل ناتوانيمان نيرو، و در
مقابل نيازمان بى نيازى، و در مقابل نادانيمان دانش و بردبارى خواهانيم.
خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و ما را بر شكر و ياد خود، و فرمانبرى و
عبادتت يارى فرما، به رحمتت اى بهترين رحم كنندگان.
دعاى روز جمعه
(121) اللهم اجعلنا من اقرب من تقرب اليك و اوجه من توجه اليك، وانجح من سالك و
تضرع اليك، اللهم اجعلنا ممن كانه يراك الى يوم القيامة الذى فيه يلقاك، و لا تمننا
الا على رضاك، اللهم و اجعلنا ممن اخلص لك بعمله و احبك فى جميع خلقك.
اللهم صل على محمد و آل محمد، و اغفرلنا مغفرة جزما حتما لا نقترف بعدها ذنبا، و
لا نكتسب خطيئة و لا اثما، اللهم صل على محمد و آل محمد، صلاة نامية دائمة زاكية
متتابعة متواصلة مترادفة برحمتك يا ارحم الراحمين. [مجلسى: بحارالانوار، ج 87: صص
338- 339، چ بيروت (و) كفعمى: البلد الامين، صص 101 و 110/ دعاى روز شنبه و يكشنبه.
هر چند كه علامه ى مجلسى (ره) در «بحارالانوار» دعاى تمامى روزها را از اين ماخذ
نقل كرده است، يلكن ما نيافتيم.] بار الها! ما را از نزديكترين كسانى كه قرب تو
جسته اند، و از آبرومندترين كسانى كه به تو روى آورده اند، و پيروزمندترين كسانى كه
از تو درخواست كرده و زارى نموده اند، قرار ده. خداوندا! ما را از كسانى قرار ده كه
گويا تو را تا روز قيامت، كه روز ديدار تست، مى بينند. بار خدايا! ما را از كسانى
قرار ده كه در عمل نسبت به تو اخلاص وزيده، و در ميان تمامى مخلوقات فقط تو را دوست
داشته باشند.
پروردگارا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و ما را مورد بخششى قرار ده كه بعد از
آن گناهى انجام نداده، و خطا و اشتباهى را مرتكب نشويم. خداوندا! بر محمد و خاندانش
درود فرست، درودى بالنده، هميشگى، پاكيزه، پى درپى و سلسله وار، به رحمتت اى بهترين
رحم كنندگان.
حرز فاطمه
(122) روى ابن طاووس مرسلا: بسم الله الرحمن الرحيم، يا حى يا قيوم برحمتك
فاغثنى و لا تكلنى الى نفسى طرفة عين ابدا، اصلح لى شانى كله [ سيد بن طاوس: مهج
الدعوات، ص 5 (و) كفعمى: المصباح، ص 302 (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 43: ص 217 و ج
91: ص 210، چ بيروت (و) بحرانى: عوالم العلوم، ج 11: ص 264 (و) قمى: الباقيات
الصالحات/ حاشيه ى مفاتيح الجنان، صص 429- 430. ] به نام خداوند بخشنده ى مهربان،
از زنده اى پايدار، به رحمتت پناه آورده ام، مرا پناه ده. و يك چشم بر هم زدن مرا
به حال خود وامگذار، و تمام امورم را اصلاح گردان.
تسبيح حضرت زهرا
(123) تسبيح فاطمة (عليهاالسلام) فى اليوم الثالث من الشهر: سبحان من استنار
بالحول و القوة، سبحان من احتجب فى سبع سماوات فلا عين تراه، سبحان من اذل الخلائق
بالموت، و اعز نفسه بالحياة، سبحان من يبقى و يفنى كل شى ء سواه، سبحان من استخلص
الحمد و ارتضاه، سبحان الحى العليم، سبحان الحليم الكريم، سبحان الملك القدوس،
سبحان العلى العظيم، سبحان الله و بحمده [ راوندى: الدعوات، ص 91 (و) مجلسى:
بحارالانوار، ج 91: صص 205- 206/ ضمن ح 3. ] پاك و منزه است خدايى كه با نيرو و
قدرت جهان را نورافشان ساخت. پاك و منزه است كسى كه در آسمانهاى هفتگانه پوشيده شده
است، و از اين رو چشمى او را نمى بيند. پاك و منزه است كسى كه بندگان را با مرگ
خوار و خفيفشان ساخت، و با زندگى جاويدان خود را عزيز و گرامى نمود. پاك و منزه است
خداوند زنده ى دانا. پاك و منزه است خداوند بردبار و بزرگوار. پاك و منزه است
خداوند قدرتمند و مقدس. پاك و منزه است خداوند برتر و والاتر. پاك و منزه است
خداوند و حمد و ستايش مخصوص اوست.
ساير ادعيه ى حضرت زهرا -دعا در هر صبح و شام
(124) يا حى يا قيوم، برحمتك استغيث، اصلح لى شانى كله و لا تكلنى الى نفسى. [
سيوطى: مسند فاطمه (عليهاالسلام)، ص 2/ح 3 (و) هيثمى: مجمع الزوائد،ج 10: ص 117 (و)
خطيب: تاريخ بغداد، ج 8: ص 48. ] اى زنده، اى پايدار، به سبب رحمتت پناه مى جويم،
تمامى كارهايم را اصلاح گردان، و مرا بخودم وامگذار.
دعا براى برآورده شدن حاجات
(125) من ذلك دعاء آخر عن مولاتنا فاطمة الزهراء (صلوات الله عليها): اللهم
قنعنى بما رزقتنى، و استرنى و عافنى ابدا ما ابقيتنى، و اغفر لى و ارحمنى اذا
توفيتنى. اللهم لا تعينى فى طلب ما لم تقدره لى، و ما قدرته على فاجعله ميسرا سهلا.
اللهم كاف عن والدى و كل من له نعمة على خير مكافاة. اللهم فرغنى لما خلقتنى له، و
لا تشغلنى بما تكفلت لى به، و لا تعذبنى و انا استغفرك، و لا تحرمنى و انا اسألك.
اللهم ذلل نفسى فى نفسى، و عظم شانك فى نفسى، و الهمنى طاعتك، و العمل بما يرضيك و
التجنب مما يسخطك، يا ارحم الراحمين. [ سيد بن طاوس: مهج الدعوات، ص 175 (و) مجلسى:
بحارالانوار، ج 92: ص 406/ ح 36 (و) اللمعة البيضاء فى شرح خطبة الزهراء
(عليهاالسلام)، ص 132. ] خداوندا! مرا بدانچه داده اى قانع گردان، و عيوبم را
بپوشان، و مرا سلامت دار، و مرا بيامرز، و مشمول رحمتت قرار ده. خداوندا! مرا بر
آنچه برايم مقدر ساخته اى به زحمت ميفكن، و آنچه برايم مقدر نموده اى را سهل و آسان
گردان. پروردگارا! پدر و مادر و هر كه بر من حقى دارد را به بهترين وجه پاداش ده.
خداوندا! مرا تنها در آن هدفى كه خلق كرده اى مشغول نما، و در آنچه خود متكفل آن
شده اى مشغول نساز. بار الها! نفسم را ذليل، و پايدارى را در نفسم افزون گردان، و
طاعتت و عمل به آنچه مرود رضايت توست، و دورى از آنچه مورد غضب تو مى باشد، را به
من الهام كن، اى بهترين رحم كنندگان.
دعا براى رهايى از تنگنا و زندان
(126) قال: و من ذلك دعاء آخر لمولاتنا فاطمة الزهراء (عليها السلام) فى الفرج
من الحبس و الضيق: روى ان رجلا كان محبوسا بالشام مدة طويلة مضيقا عليه فراى فى
منامه كان الزهراء (صلوات الله عليها) اتته، فقالت له ادع بهذا الدعاء فتعلمه و دعا
به، فتخلص و رجع الى منزله و هو:
«اللهم بحق العرش و من علاء، و بحق الوحى و من اوحاه، و بحق النبى و من نباه، يا
سامع كل صوت، يا جامع كل فوت، يا بارى ء النفوس بعد الموت، صل على محمد و اهل بيته،
و آتنا و جميع المؤمنين و المؤمنات فى مشارق الارض و مغاربها فرجا من عندك عاجلا
بشهادة ان لا اله الا الله، و ان محمدا عبدك و رسولك صلى الله عليه و آله و سلم و
على ذريته الطيبين الطاهرين و سلم تسليما [ سيد بن طاووس: مهج الدعوات: 42 (و)
كفعمى: البلد الامين، ص 523 (و) همو: المصباح، ص 179 (و) مجلسى: بحارالانوار، ج 92:
ص 203/ ح 36، چ بيروت و به نقل از «مهج الدعوات») (و) اللمعة البيضاء، ص 132. ]».
روايت شده است كه مردى در شام مدتى بلند در بند بود و بر او سخت مى گرفتند. شبى
در خواب حضرت زهرا (عليهاالسلام) را ديد كه حضرت او را به خواندن اين دعا سفارش مى
نمودند. چون او بخواند از بند رست و به سرايش بازگشت. اما دعا:
بار خداوندا! سوگند به عرش و كسى كه آن را را بر افراشت. سوگند به وحى و هر كه
آنرا نازل كرد. و به حق پيامبر و هر كه او را به نبوت رسانيد، و به حق خانه ى كعبه
و هر كه آنرا بر افراشت. اى شنونده ى هر آوا، اى جمع كننده ى هر گمشده، اى خالق
جانها بعد از مرگ، بر محمد و خاندانش درود فرست، و به ما و تمامى زنان و مردان مؤمن
در شرق و غرب زمين، هر چه سريعتر از جانب خود گشايش عنايت فرما. به شهادت آنكه
خدائى جز تو نيست، و محمد- كه درود و سلام خدا بر او و آل پاكبازش باد- بنده و
فرستاده ى تو ست.
دعا در باب مكارم
(127) قال دعاء عن سيدتنا فاطمة الزهراء (عليهاالسلام): اللهم بعلمك الغيب، و
قدرتك على الخلق، احينى ما علمت الحياة خيرا لى، و توفنى اذا كانت الوفاة خيرا لى.
اللهم انى اسالك كلمة الاخلاص، و خشيتك فى الرضا و الغضب، و القصد فى الغنى و
الفقر، و اسالك نعيما لا ينفد، و اسالك قرة عين لا تنقطع، و اسالك الرضا بالقضاء، و
اسالك برد العيش بعد الموت، و اسالك النظر الى وجهك، و الشوق الى لقائك من غير ضراء
مضرة، ولا فتنة مظلمة. اللهم زينا بزينة الايمان، و اجعلنا هداة مهديين يا رب
العالمين. [ مجلسى: بحارالانوار، 91: ص 225/ ح 1، چ بيروت (به نقل از كتاب
«الاختيار» ابن باقى). ] خداوندا! به حق آنكه غيبها را مى دانى، و بر تمامى موجودات
توانائى، مرا زنده بدار تا آن هنگام كه مى دانى زندگى برايم نيكوست، و بميران تا آن
زمان كه خير و صلاحم را در مرگم مى دانى. خداوندا! اخلاص و ترس از خودت را در هنگام
خشنودى و غضب، و ميانه روى چه در بى نيازى و چه در نادارى را از تو خواستارم، و از
تو نعمتى را مى خواهم كه پايانى نداشته باشد، و خشنودى را طلب مى كنم كه پايان
نپذيرد. بار الها! خنشودى به قضا و حكم تو را مى خواهم، و از تو زندگى نيكو بعد از
مرگ و ديدار رويت و شوق به ملاقات تو را، بدون آنكه پريشان حالى و رنجى در آن باشد
يا در آشوبى فراگير قرار گيرم، را خواستارم. پرودرگارا! ما را به زينت ايمان مزين
فرما، و ما را هدايتگرانى قرار ده كه مشمول هدايت تو قرار گرفته باشيم، اى پروردگار
جهانيان اجابت فرما.
اختصاصات فاطمى -كمك براى ستادن حق
(128) التفسير المنسوب للعسكرى (عليه السلام): قالت فاطمة (عليهاالسلام) و قد
اختصم اليها امراتان، فتنازعتا فى شى ء من امر الدين: احداهما معاندة، و الاخرى
مؤمنة، ففتحت على المؤمنة حجتها، فاستظهرت على المعاندة، ففرحت فرحا شديدا.
فقالت فاطمة (عليهاالسلام): ان فرح الملائكة باستظهارك عليها اشد من فرحك، و ان
حزن الشيطان و مردته بحزنها عنك اشد من حزنها، و ان الله عزوجل قال للملائكه:
اوجبوا لفاطمة بما فتحت على هذه المسكينة الاسيرة من الجنان الف الف ضعف ما كنت
اعددت لها، و اجعلوا هذه سنة فى كل من يفتح على اسير مسكين، فيغلب معاندا مثل الف
الف ما كان له معدا من الجنان. [ التفسير المنسوب للعسكرى (عليه السلام)، ص 346: ح
229 (و) طبرسى: الاحتجاج، ج 1: ص 11 (به اسنادش از ابى محمد (عليه السلام)) (و)
مجلسى: بحارالانوار، ج 2: ص 8/ح 15 (به نقل از طبرسى) و ج 8: ص 279/ ضمن ح 137. ]
به اسناد از ابى محمد، امام حسن عسكرى (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود:فاطمه
(عليهاالسلام) فرمود: دو زن كه در امرى از امور دين با يكديگر نزاع داشتند نزاع خود
را به نزدم آوردند كه يكى از آنان معاند و ديگرى از زمره ى مؤمنين بود. پس حجت زن
مؤمنه را بر حجت زن كافره ترجيح دادم كه با اين عمل زن مؤمن بر زن معاند برترى
يافت. آن زن از اين جريان خوشحالى زايد الوصفى نمود.
آنگاه فاطمه (عليهاالسلام) فرمود: همانا شادى فرشتگان به توفيق تو از خوشحالى تو
شديدتر است و اندوه شيطان و يارانش از اندوه و حزن او (زن معاند) بسيار فزونتر.
همانا خداوند تعالى به ملائكه چنين ميگويد: براى فاطمه به سبب دليل و حجتى كه براى
آن زن گرفتار آورد و كمكى كه به او نمود هزار هزار برابر چيزى است كه براى او آماده
كرده ام. اين گونه پاداش را سنت و قانونى همگانى قرار دهيد براى هر كس كه بر روى
بيچاره اى گرفتار راه بگشايد تا بتواند از اين راه بر رقيب معاند خود پيروز شود كه
هزار هزار برابر آنچه كه براى او در بهشت مقرر گرديده براى اين شخص باشد.