مقدمه

بسم الله الرحمن الرحيم. حمد لا يزالى و سپاس نامتناهى مختص خداوند عز و جل است كه بر اساس حكمت‏بالغه خود، عالم آفرينش را از كتم عدم بوجود آورد، و به لباس هستى ملبس نمود.

و از ميان آن عوالم، بنى آدم را به جامعيت منطق عقل و احساس برگزيد، و بر اين اساس به شرف تكليف متعهد و مسئول نمود.

«و لقد كرمنا بني آدم و حملناهم فى البر و البحر و رزقناهم من الطيبات و فضلناهم على كثير ممن خلقنا تفضيلا»

و درود غير محدود، و تحيت و اكرام غير محصور، از آن راهبران تربيت‏بشرى است كه با برافراشتن لواى حمد ايزدى، نور پرفروغ ايمان و ايقان را در دل‏هاى افراد بشر متجلى نمودند، و مشعل توحيد و ولايت را در كانون جانها برافروختند، تا بشر صاحب نفس هيولانى، و قوه و استعداد بى‏حد و جدار را در راه تمكين از حق متمكن كنند.

خاصه حضرت خاتم النبيين محمد بن عبد الله و وصى گرامش سيد الوصيين على بن ابيطالب صلوات الله عليهما كه حاملان لواء حمد و حائزان مقام شفاعت كبرى هستند و ائمه معصومين لا سيما بقية الله فى الارضين حجة ابن الحسن العسكرى عجل الله تعالى فرجه الشريف كه مظهر تامه اسماء آلهيه: جماليه و جلاليه، و آيات كامله انوار احديت و احديت، و مرآئى كبراى حق، و خلفاى عينى بارى تعالى شانه العزيز، و واسطه فيض و اشراق نور ازلى بر هياكل وجود، و ماهيات امكانيه بوده‏اند.

در ولايت تكوينيه، آئينه تمام نماى جمال الهى و جلال ايزدى، و لؤلؤ درخشان مفيض نور احديت‏بر عالم ماسوى، و در ولايت تشريعيه، در شريعه و آبشخوار الهام، و آخذ احكام از مصدر تشريع و حقائق بوده‏اند.

از آنجائيكه مسئله امامت و ولايت از مهمترين مسائل حياتى است، و با شناخت اين واقعيت، تمام جهات استعداديه انسان در مدارج و معارج كمال رشد و نمو ميكند، و با عدم شناخت و پيروى نكردن ازين حقيقت استعدادها و قابليت‏ها همه در مسير انحراف قرار گرفته، و در لجن‏زار عفن ماديات و شهوات مضمحل و منعدم ميشود،

لذا خداوند تبارك و تعالى بر اين حقير منت گذارد تا در روزهاى ماه مبارك رمضان يكهزار و سيصد و نود و يك هجريه قمريه، با جمعى از اخلاء روحانى و برادران ايمانى، بحث و گفتار در پيرامون مسئله امامت و ولايت قرار گيرد. و بنابراين شد كه مبناى بحث آيات قرآن بوده، و براى اهميت موضوع نسبت‏به برادران عامه مسلك، از فن جدل استفاده نموده، از روايات و تواريخ عامه نقل شود، و نيز روايات خاصه نيز اجمالا مورد استفاده قرار گيرد.

چنين تصور ميشد كه يكدوره كامل از اين بحث را در يكماه رمضان مى‏توانيم به پايان برسانيم، ولى ماه رمضان سپرى شد، و با آنكه هر روز به نحو مستوفى و كامل گفتگو و بحث مى‏شد معذلك بيش از سدس (يك ششم) از آنچه مورد نظر بود بيان نشد.

از الطاف سنيه پروردگار لطيف آنكه در اين ماه رمضان نيز توفيق شامل حال نموده تا مذاكرات بحثى را در منزل نوشته و در مجموعه‏اى گرد آوردم.

مدت چهار سال از تعقيب اين موضوع گذشت و از گردآورى مسائل امامت-البته بطور مسلسل و مرتب-محروم بودم، تا باز الطاف خفيه خداوند عز و جل در ماه مبارك رمضان يكهزار و سيصد و نود و پنج‏شامل، و روزها را با عزيزان ايمانى و اخوان روحانى، دنباله بحث‏سابق را ادامه داديم.

و تا آخر ماه يك سدس (يك ششم) ديگر از بحث‏ها گفته و نوشته شد.

و در نتيجه مجموعا در اين دو ماه رمضان يك ثلث (يك سوم) از آنچه مورد نظر بود گفته شد و نوشته شد.

و اينك مجموع نوشته‏ها كه در چهار مجلد گردآورى شده است، براى مطالعه ارباب نظر و صاحبان بصيرت ارائه و تقديم ميگردد.

اميد آنكه خداوند جلت اسمائه، توفيق بحث و تحرير بقيه ابحاث را عنايت فرمايد، بمحمد و آله الطاهرين.

تمام اين مباحث در حدود دوازده مجلد خواهد شد كه قسمت‏هاى امام شناسى را از دوره علوم و معارف اسلام تشكيل ميدهد، و به صورت درس‏هائى تدوين و تحرير ميشود كه مجموعا در حدود يكصد و هشتاد درس خواهد شد.

و چون اين دروس در خصوصيات امام و شرائط رهبرى و زعامت و حكومت، و لزوم عصمت در ائمه طاهرين سلام الله عليهم اجمعين قرار ميگيرد، در ضمن از شرائط نبوت و لزوم عصمت و آثار و خواص پيامبران نيز بحث و گفتگو ميشود، در حقيقت، اين بحث‏بحث كامل و شاملى است كه بحث در نبوت عامه را نيز در برگرفته، و ما را از بحث استقلالى در پيرامون آن بى‏نياز نموده است.

خدا را سپاسگزاريم كه اين موهبت را عنايت فرمود كه در اين بحوث بقدر وسع، در حدود ظرفيت ناچيز و حقير خود كوشا باشيم، و آنچه از ابحاث و مطالعات و دراسات و مذاكرات بوده است، برايگان در طبق اخلاص نهاده، و در مرآى و منظر برادران و همنوعان خود قرار دهيم،

فلله الحمد و له الشكر و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمين، و صلى الله على محمد و آله الطاهرين