مقدمه

الحمدللّه رب العالمين ، و الصلوه و السلام على اشرف الانبياء و المرسلين ابا القاسم محمد صلى اللّه عليه و آله المعصومين ، سيما حجة بن الحسن (روحى و ارواح العالمين له الفداء حمد و سپاس بى كران مخصوص ذات لايزال و درود فراوان بر پيغمبر اسلام (ص ) و اهلبيت طاهرينش ، زيارت امام حسين (ع ) ثوابها و فضيلتهاى زيادى دارد كه ما قطره اى از آن را در اينجا مى شماريم منجمله : 1 - عبادت مكرمين را كه ملائكه هستند به زوار امام حسين (ع ) عنايت مى فرمايند. 2 - عبادت مصطفين را كه انبياء هستند. 3 - با انبياء و اوصياء همنشين مى شوند. 4 - سر سفره انبياء و اوصياء مى نشيند و با آنها طعام مى خورد. 5 - پيامبران با او مصافحه مى كنند. 6 - هم صحبت با پيامبران مى شود. 7 - خداوند به زوار امام حسين (ع ) مباهات مى كند. 8 - خداوند به زوار امام حسين (ع ) نظر رحمت مى كند. 9 - دليل محبت امام حسين (ع ) هستند. 10 - مورد دعاى پيامبران و اوصياء و اولياء و ائمه هستند. 11 - سلام خدا و ملائكه و پيامبران بر آنها است . 12 - با مراتب عباد صالحين و مخلصين و مؤ منين و متقين و زاهدين و خائفين ... است . 13 - جميع عباداتش مقبول است از نماز و روزه و حج و جهاد... . 14 - مرابطه و وقف و صدقه و آداب مستحبه او قبول است . 15 - ثواب اعلاء درجات نيت خالص به او خواهند داد. 16 - ثواب عبادات تمام عمر بلكه تمام دهر را به او خواهند داد. 17 - تمام گناهانش آمرزيده مى شود. 18 - تمام گناهان پدر و مادر و دوستانش آمرزيده مى شود. 19 - محدث خدا در عرش است . 20 - در عليّين اسمش مسطور مى شود. 21 - مورد خطاب و نداى پروردگار قرار مى گيرد. 22 - ثواب جهاد و شركت در ركاب امام حسين (ع ) به او مى دهند. 23 - شريك در اعمال شهداى كربلا است . 24 - ثواب در خون غلطيدن در راه خدا را به او مى دهند. 25 - اگر شقى باشد سعيد مى شود. 26 - از كرّوبين شمرده مى شود. 27 - از ياوران حضرت زهرا(عليهاالسلام ) مى باشد. 28 - اعضاى او از صورت و چشم و قلب محل دعاى امام صادق (ع ) است . 29 - در روز قيامت شافع است . 30 - از باب الحسين وارد مى شود. 31 - از آب كوثر به او مى خورانند. 32 - ملائكه او را بدرقه مى كنند. 33 - ملائكه به تشييع جنازه او مى آيند. 34 - عزائيل با او مدارا مى كند. 35 - ملائكه بر جنازه او نماز مى خوانند. 36 - وارد بهشت مى شود. 37 - مقرب و هم صحبت الهى مى گردد. 38 - فوز به وصال حورالعين مى شود. 39 - پيغمبر اكرم (ص ) به زيارت او مى آيد. 40 - شامل دعا و محبت و احترام و اكرام پيغمبر و اهلبيت مخصوصاحضرت زهرا (عليهم صلوات الله ) ميگردد. و ما در اينجا قطره اى از درياى بيكران فضائل زيارت امام حسين (ع ) را آورده ايم كه انشاءاللّه خوانندگان محترم از آن استفاده هاى فراوان نمايند و اين حقير بى بضاعت را از دعاى خير خودشان فراموش نفرمايند و انشاءاللّه اين مجموعه مورد قبول درگاه حق قرار گرفته و هديه ايست به ساحت مقدس امام زمان (ع ) و ثوابش نثار ارواح طيبه مؤ منين و علماء و فضلا و امام راحل (ره ) و شهداء و برادر عزيزم آشيخ احمد مير خلف زاده گردد. ريزه خوار و روضه خوان حضرت ابى عبداللّه الحسين (ع ) ** على مير خلف زاده .

ثواب زيارت

((امّ سعيد احمسيّه ،)) مى گويد: محضر مبارك ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) شرف ياب شدم ، كنيزم آمد و اظهار كرد كه اسب را برايت آماده كرده ام . امام (ع ) به من فرمودند: اسب براى چيست ، مگر كجا مى خواهى بروى ؟ عرض كردم : به زيارت قبور شهداء مى روم . حضرت فرمودند: امروز را به تاءخير بيانداز، ((از شما اهل عراق متعجّبم كه راه دورى را طى كرده و به زيارت قبور شهداء مى رويد ولى سيّدالشّهداء(ع ) را ترك كرده و به زيارتش نمى رويد؟!)) عرض كردم : ((سيّدالشّهداء)) كيست ؟ حضرت فرمودند: ((سيّدالشّهداء حضرت حسين بن علىّ(ع ))) مى باشد. عرض كردم : من زن هستم . امام (ع ) فرمودند: كسى كه مثل شما باشد اشكالى ندارد به آنجا رفته و آن حضرت را زيارت كند. عرض كردم : ((در زيارت ما چه ثواب و اجرى هست ؟)) حضرت فرمودند: ((زيارت شما معادل با يك حجّ و يك عمره و اعتكاف دو ماه در مسجدالحرام و روزه آن بوده و بهتر از كذا و كذا.)) ام سعيد مى گويد: حضرت سه مرتبه دست هاى مبارك را باز كرده بستند. السلام اى شاه مظلومان حسين السلام اى كشته تير وسنين السلام اى نور چشم مصطفى السلام اى زاده خيرالنساء اى پدر اى كشته شمشير كين از وفا بنگر بزين العابدين اى پدر آيم من از شام خراب بادل پر حسرت و چشم پر آب اى پدر دانى كه بر من چون رسيد از جفاى پور بوسفيان يزيد پاى من شد بسته زير راحله گردنم غل پاى واندر سلسله

زيارت گروهى از آسمان

از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) شنيدم كه فرمودند: ((مساحت قبر حسين بن على صلوات اللّه عليهما بيست ذراع در بيست ذراع بوده و آن باغى است از باغ هاى بهشت و از آنجا فرشتگان به آسمان عروج مى كنند و هيچ فرشته مقرّبى و نبّى مرسلى نيست ، مگر آنكه از خدا طلب زيارت آن حضرت را مى كند، لذا فوجى از آسمان به زمين آمده تا آن حضرت را زيارت كرده و فوجى پس از زيارت از زمين به آسمان مى روند.)) السّلام اى برادر شهيدم حسين بى تو پرپر شده گل اميدم حسين منكه پروانه روى تواءم زائر كوى تواءم سيّدى يا حسين

زيارت فرشته ها و انبياء

((صفوان جمّال )) گفت : وقتى ((حضرت ابوعبداللّه (ع ))) به ((حيره )) تشريف آوردند به من فرمودند: آيا مايل به زيارت قبر امام حسين (ع ) هستى ؟ عرض كردم : فدايت شوم آيا قبر آن حضرت را زيارت مى كنى ؟ حضرت فرمودند: چگونه آن را زيارت نكنم و حال آن كه خداوند متعال در هر شب جمعه با فرشتگان و انبياء و اوصياء به زمين هبوط كرده و او را زيارت مى كنند. البتّه حضرت محمّد(ص ) افضل انبياء و ما افضل اوصياء هستيم . (طبق فرموده مرحوم مجلسى مقصود از زيارت حق تعالى ، انزال رحمت هاى خاصه اش بر آن حضرت و زوّار آن جناب مى باشد). سپس صفوان عرض كرد: فدايت شوم پس ، هر شب جمعه قبر آن حضرت را زيارت كرده تا بدين وسيله زيارت پروردگار را نيز كرده باشيم ؟ حضرت فرمودند: بلى ، اى صفوان ملازم اين باش برايت زيارت قبر حسين (ع ) را مى نويسند و اين تفضيلى است (يعنى زيارت قبر حسين (ع ) اين فضيلت را دارد كه در آن زيارت پروردگار نيز مى باشد). آمدم از گرد ره در كربلايت يا حسين اى تمام هستى ام بادا فدايت يا حسين آمدم بر تربتت تا عقده دل واكنم بسته ام دل بر تو و لطف و عطايت يا حسين باز كن در را بروى سائل درگاه خود تا شود مهر نمازم خاك پايت يا حسين خواب مى بينم و يا بيدارم اينجا كربلاست من كجا و حرمت صحن و سرايت يا حسين بر سرم منت نهادى تا بكويت آمدم دعوتم كردى تو بر خوان عطايت يا حسين بر تو از خيل غلامانت سلام آورده ام يك جهان دل مى زند پر در هوايت يا حسين مى كنم عرض سلام و از تو مى خواهم جواب ن كه عمرى بر لبم باشد ثنايت يا حسين

هفتاد هزار فرشته

از حضرت ((ابو عبداللّه (ع ))) شنيدم كه مى فرمود: خداوند متعال مخلوقى زيادتر از فرشتگان نيافريده ، در هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان نازل شده و از اوّل شب تا طلوع صبح بيت اللّه الحرام را طواف مى كنند و پس از طلوع صبح به طرف قبر نبى اكرم (ص ) برگشته و به آنجا كه رسيدند به حضرتش سلام نموده و بعداً به نزد قبر اميرالمؤ منين (ع ) رفته و به آن جناب سلام كرده و پس از آن به نزد قبر حسين (ع ) آمده و بر آن وجود مبارك سلام داده و قبل از طلوع آفتاب به آسمان عروج مى كنند و پس از ايشان فرشتگان روز كه آنها نيز هفتاد هزار نفر هستند به زمين آمده ابتداء بيت اللّه الحرام را طواف كرده و طول روز به آن اشتغال دارند و پس از غروب آفتاب به طرف قبر رسول خدا(ص ) رفته و بر آنجناب سلام داده و پس از آن نزد قبر اميرالمؤ منين (ع ) مى آيند و بر آن حضرت سلام كرده و بعد به نزد قبر حسين (ع ) حاضر شده و بر آن حضرت سلام داده و سپس پيش از غروب آفتاب به آسمان مى روند. عمرى تو را مشتاق ديدارم حسين جان در پاى گلزار تو چون خارم حسين جان تنها بدرگاه تو يا مولى الموالى من افتخار نوكرى دارم حسين جان سودا كنم تا با ولاى تو به جانم درد و بلايت را خريدارم حسين جان دستى نديدم جز تو بر مشكل گشائى هر جا گره افتاده در كارم حسين جان بينى اگر بيمارم و رنجور و نالان بر درد عشق تو گرفتارم حسين جان مولاى من لطفى كن و دل را صفا ده خود درد عشقم داده اى خود هم شفاده (1)

زيارت پنجاه هزار فرشته

((اسحاق بن عمّار)) نقل مى كند: محضر مبارك حضرت ابى عبداللّه (ع ) عرض كردم : شب عرفه در حائر بوده و نماز مى خواندم و در آنجا قريب پنجاه هزار نفر از مردمى ديدم زيبا روى و خوش بو كه طول مدّت شب را در آنجا نماز مى خواندند و هنگامى كه صبح طلوع نمود به سجده رفتم و پس از برداشتن سر احدى از ايشان را نديدم . امام (ع ) به من فرمودند: پنجاه هزار فرشته به ((حسين (ع ))) عبور كرده و در حالى كه آن حضرت كشته شده بودند پس به آسمان بالا رفتند و خداوند متعال به ايشان وحى فرستاد: به پسر حبيبم مرور كرديد در حالى كه او كشته شده بود، پس چرا كمك و يارى او نكرديد؟ حال به زمين فرو رويد و نزد قبرش ساكن شويد و با هيئتى ژوليده و حالى غمگين باقى بمانيد تا قيامت بپا شود.(2) يا حسين زائر كرب و بلاى توام سائل درگه لطف و عطاى توام حرمت قبله حاجات ماست ذكر نام تو مناجات ماست ياحسين ياحسين ، ياحسين ياحسين اى كه باشد خجل آب فرات از لبت جان عالم بقربان تو و زينبت آمدم خط براتم بده تشنه ام آب فراتم بده ياحسين ياحسين ، ياحسين ياحسين اى كه هستى سفينة النجات همه رومگردان زما بحرمت فاطمه در كنار حرمت آمدم به اميد كرمت آمدم ياحسين ياحسين ، ياحسين ياحسين

دعاى معصومين (ع )

((امام صادق (ع ))) به من فرمودند: اى ((معاويه )) به جهت ترس و وحشت زيارت قبر حضرت امام حسين (ع ) را ترك مكن ، زيرا كسيكه زيارت آن حضرت را ترك كند چنان حسرتى بخورد كه آرزو نمايد قبر آن حضرت نزد او باشد و بتواند زياد به زيارتش برود، ((آيا دوست دارى كه خدا تو را در زمره كسانى ببيند كه حضرت رسول (ص ) و حضرت على و فاطمه و ائمه (ع ) در حقشان دعاء فرموده اند.))(3) گريه لوح دلم شستشو ميدهد عاشقان را خدا آبرو ميدهد منكه در كويت سر و سامان گرفتم مرده بودم از نگاهت جان گرفتم هرچه دارم از تو دارم نوكرى شد افتخارم

دعاى امام صادق (ع )

((معاوية بن وهب )) گفت : اذن خواستم كه بر امام صادق (ع ) داخل شوم ، به من گفته شد كه داخل شو، پس داخل شده آن جناب را در نمازخانه منزلشان يافتم ، نشستم تا حضرت نمازشان را تمام كردند، پس شنيدم كه با پرودگار مناجات نموده و مى فرمودند: بار خدايا، از كسى كه ما را اختصاص به كرامت داده و وعده شفاعت دادى و مختص به وصيّت نمودى (يعنى : ما را وصى پيامبرت قرار دادى ) و علم به گذشته و آينده رابه ما اعطاء فرمودى ، و قلوب مردم را مايل به طرف ما نمودى ، من و برادران و زائرين قبر پدرم ((حسين (ع ))) را بيامرز. آنانكه اموالشان را انفاق كرده و بدنهايشان را به سختى و تعب انداخته به جهت ميل و رغبت در احسان به ما، و به اميد آنچه در نزد تست به خاطر صله و احسان به ما و به منظور اداخال سرور بر پيغمبرت و به جهت اجابت فرمان ما و به قصد وارد نمودن غيظ بر دشمنان ما. اينان اراده و نيّتشان از اين ايثار تحصيل رضا و خشنودى تو است ، پس تو هم از طرف ما اين ايثار را جبران كن و بواسطه رضوان احسانشان را جواب گو باش ، و در شب و روز حافظ و نگاهدارشان بوده و اهل و اولادى كه از ايشان باقى مانده اند را بهترين جانشينان آنها قرار بده و مراقب و حافظشان باش . و شر و بدى هر ستمگر عنود و منحرفى از ايشان و از هر مخلوق ضعيف و قوى ، خود كفايت نما و ايشان را از شر شياطين انسى و جنّى محفوظ فرما و به ايشان برترين چيزى را كه در بودنشان از وطنهاى خويش از تو آرزو كرده اند اعطاءكن . و نيز به ايشان برتر و بالاتر از آنچه را كه بواسطه اش ما را بر فرزندان و اهل و نزديكانشان اختيار كرده اند ببخش . بار خدايا دشمنان ما بواسطه خروج بر ايشان آنان را مورد ملامت و سرزنش ‍ قرار داده اند ولى اين حركت اعداء ايشان را از تمايل به ما باز نداشت و اين ثبات آنان از باب مخالفتشان است با مخالفين ما، پس تو اين صورت هائى كه حرارت آفتاب آنها را درراه محبّت ما تغيير داده مورد ترحّم خودت قرار بده . و نيز صورت هائى را كه روى قبر ((ابى عبداللّه الحسين (ع ))) مى گذارند و بر مى دارند، مشمول لطف و رحمتت قرار بده و همچنين به چشم هائى كه از باب ترحم بر ما اشك ريخته اند، نظر عنايت فرما و دل هائى كه براى ما به جزع آمده و بخاطر ما سوخته اند را ترحم فرما. بار خدايا به فريادهائى كه بخاطر ما بلند شده برس ، خداوندا من اين ابدان و اين ارواح را نزد تو امانت قرار داده تا در روز عطش اكبر كه بر حوض كوثر وارد مى شوند آنها را سيراب نمائى . و پيوسته امام (ع ) در سجده اين دعاء را مى خواندند و هنگامى كه از آن فارغ شدند، عرض كردم : فدايت شوم اين فقرات و مضامين ادعيه اى كه من از شما شنيدم اگر شامل كسى شود كه خداوند عزّ و جلّ را نمى شناسد، گمانم اين است كه دوزخ هرگز به آن فائق نيايد!!! به خدا سوگند آرزو دارم آن حضرت (حضرت امام حسين (ع )) را زيارت كرده ولى به حج نروم . امام (ع ) به من فرمودند: چقدر تو به قبر آن جناب نزديك هستى ، پس چه چيز تو را از زيارتش باز مى دارد؟ سپس فرمودند: اى معاويه زيارت آن حضرت را ترك مكن . عرض كردم : فدايت شوم نمى دانستم كه امر چنين بوده و اجر و ثواب آن اين مقدار است . حضرت فرمودند: اى معاويه كسانى كه براى زائرين امام حسين (ع ) در آسمان دعاء مى كنند به مراتب بيشتر هستند از آنانكه در زمين براى ايشان دعاء و ثناء مى نمايند.(4) آستان تو بود قبله حاجات حسين شور عشق تو بود روح مناجات حسين نه نبىّ و نه على بلكه خداوند جهان به وجود تو كند فخر و مباهات حسين تو كه هستى تو چه هستى كه زتاءييد تو شد طفل ششماهه تو قاضى حاجات حسين بعد انجام فرائض كه دوام از تو گرفت ذكر فضل تو بود افضل طاعات حسين (5)

مصافحه با رسول خدا(ص )

معاوية بن وهب از حضرت ابى عبداللّه نقل كرده ، وى گفت : امام (ع ) به من فرمودند: اى معاوية به خاطر ترس و خوف زيارت امام حسين (ع ) را ترك مكن ، زيرا كسى كه آن را ترك كند چنان حسرتى بخورد كه آرزو كند قبر آن حضرت نزدش باشد و بتواند زياد به زيارتش برود آيا دوست دارى كه خدا تو را در زمره كسانى ببيند كه حضرت رسول (ص ) و حضرات على و فاطمه و ائمّه (عليهم السلام ) در حقشان دعاء فرموده اند؟! آيا دوست دارى از كسانى باشى كه به واسطه آمرزش لغزشهاى گذشته طومار اعمالت تغيير يابد و گناهان هفتاد سال از تو آمرزيده شود؟! آيا دوست دارى از كسانى باشى كه از دنيا رفته بدون اينكه گناه قابل مؤ اخذه داشته باشى ؟! آيا دوست دارى از كسانى باشى كه رسول خدا(ص ) با آنها مصافحه مى فرمايند؟!(6) اى سراپاى تو عشق خدايى حسين جان حق باوران بر تو فدايى حسين محرم راز شهادت تويى سرّ اعجاز شهادت تويى يا حسين مظلوم يكطرف جلوه ولايت و رهبرى يكطرف فتنه و ظلم و ستمگرى در صف معركه كربلا خطّ باطل شده از حق جدا يا حسين مظلوم نسل آزادگى قبله او كربلاست سجده بر مهُر خون نماز اهل ولاست كشته مكتب عشق غريب چون زُهير است و برير و حبيب يا حسين مظلوم خون عباس و قاسم و على اكبرت حلق معصوم لب تشنه على اصغرت سند عشق تو امضا كند سرّ ايثار تو معنا كند يا حسين مظلوم (7)

نماز زائر

((عنبسه ))، از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) نقل كرد: شنيدم از ((امام صادق (ع ))) كه مى فرمودند: خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر ((حضرت حسين بن على (ع ))) موكّل ساخته كه او را نزد قبر عبادت كنند، يك نماز از يك نفر آنها معادل با هزار نماز آدميان مى باشد و ثواب نمازشان براى زوار قبر حضرت امام حسين (ع ) است . و وزر و وبال زوار براى قاتل آن حضرت كه لعنت خدا و ملائكه و مردم اجمعين بر او باد محسوب مى گردد.(8) اى درود ما، دمادم بر روانت يا حسين وى سلام ما، به قلب مهربانت يا حسين اى فراز بام گيتى ، طاير آزادگى سينه عشاق باشد، آشيانت يا حسين

حق خدا و رسول

((عبدالرحمن بن كثير)) غلام ابى جعفر، از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) نقل كرده كه آن جناب فرمودند: اگر يكى از شما طول دهر و عمرش را به حجّ رفته ، ولى به زيارت حسين بن على (ع ) نرود حتماً محقّقاً حقّى از حقوق خدا و حقوق رسول خدا(ص ) را ترك كرده ، زيرا حق حسين (ع ) فريضه و تكليفى است از جانب خداوند كه بر هر مسلمانى واجب مى باشد.(9) جارى چو گردد بر زبان نام حسين جان بر دل بتابد پرتوى از نور ايمان اى آيت فتح و ظفر بر عاشقان خود نگر مظلوم حسين جان مظلوم حسين جان

حوض كوثر

((محمّد بصرى ))، از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) نقل كرد: ((امام صادق (ع ))) فرمودند: از پدرم شنيدم به يكى از دوستانشان كه از زيارت (مقصود زيارت قبر امام حسين (ع ) است ) سؤ ال كرده بود فرمودند: چه كسى را زيارت مى كنى و چه كسى را با اين زيارت اراده مى نمائى ؟ يعنى : با اين زيارت قصد تقرّب به چه كسى را دارى ؟ عرض كرد: مراد و مقصودم خداوند تبارك و تعالى است ، يعنى قصدم تقرّب به خدا مى باشد . حضرت فرمودند: كسى كه بدنبال زيارت يك نماز بخواند و با اين نماز قصد تقرّب خدا را داشته باشد، در روزى كه خدا را ملاقات مى كند بر او نورى احاطه مى كند كه تمام اشيائى كه او را مى بينند فقط نور مشاهده مى نمايند و خداوند متعال زوّار قبر مطهّر امام حسين (ع ) را مورد اكرام قرار مى دهد و آتش جهنّم را از رسيدن به آنها باز مى دارد. و زائر در نزد حوض كوثر مقامى بسيار مرتفع و مرتبه اى لايتناهى دارد و اميرالمؤ منين (ع ) كه در كنار حوض ايستاده اند با او مصافحه كرده و وى را از آب سيراب مى فرمايد و احدى در وارد شدن بر حوض بر وى سبقت نمى گيرد مگر پس از او و سيراب شدن او، و پس از سيراب گشتن به جايگاهش ‍ در بهشت برگشته و در حالى كه فرشته اى از جانب اميرالمؤ منين (ع ) با او بوده كه به صراط امر مى كند براى وى پائين بيايد و با او مدارا كرده تا از روى آن بگذرد و به آتش جهنّم فرمان مى دهد كه حرارت و سوزشش را به او نرساند تا وى از آن گذر كند. و نيز با او فرستاده اى است كه اميرالمؤ منين (ع ) آن را فرستاده اند.(10) سلام ما بر حسين كشته راه خدا درود بر روح آن تشنه لب نينوا سلام ما بر قاسم و اكبر و هم اصغرش به امّ كلثوم و بر زينب غم پرورش

حسرت زيارت

((هشام بن سالم )) از حضرت ابى عبداللّه (ع ) در حديثى طولانى نقل كرده كه شخصى نزد امام صادق (ع ) مشرّف شد و به آن جناب عرض كرد: اى پسر رسول خدا(ص ): آيا پدر شما را مى توان زيارت كرد؟ حضرت فرمودند: بلى ، علاوه بر زيارت نماز هم نزد قبر مى توان خواند، منتهى نماز را بايد پشت قبر بجا آورد نه مقدّم و جلو آن . آن شخص عرض كرد: كسى كه آن حضرت را زيارت كند چه ثواب و اجرى دارد؟ حضرت فرمودند: اجر او بهشت است مشروط به اينكه به آن حضرت اقتداء كرده و از او تبعيّت كند. عرض كرد: اگر كسى زيارت آن حضرت را از روى بى رغبتى و بى ميلى ترك كند چه خواهد ديد؟ حضرت فرمودند: روز حسرت ( روز قيامت ) حسرت خواهد خورد. عرض كرد: كسى نزد قبر آن جناب اقامت كند اجر و ثوابش چيست ؟ حضرت فرمودند: هر يك روز آن معادل يك ماه مى باشد. عرض كرد: كسى كه براى رفتن و زيارت نمودن آن حضرت متحمل هزينه و خرج شده و نيز نزد قبر مطهّر پول خرج كند چه اجرى دارد؟ حضرت فرمودند: در مقابل هر يك درهمى كه خرج كرده هزار درهم دريافت خواهدنمود. عرض كرد: اجر كسى كه در سفر به طرف آن حضرت فوت كرده چيست ؟ حضرت فرمودند: فرشتگان مشايعتش كرده و براى او حنوط و لباس از بهشت آورده و وقتى كفن شد بر او نماز خوانده و روى كفنى كه بر او پوشانده اند. فرشتگان نيز كفن ديگرى قرار مى دهند و زير او را از ريحان فرش مى نمايند و زمين را چنان رانده و جلو برده كه از جلو فاصله سه ميل طى شده و از پشت و جانب سر و طرف پا نيز مانند آن اين مقدار مسافت و فاصله منهدم و ساقط مى گردد. و براى آن دربى از بهشت به طرف قبرش گشوده شده و نسيم و بوى خوش ‍ بهشتى به قبر او داخل گشته و تا قيام قيامت بدين منوال خواهد بود. آن شخص مى گويد: محضر مباركش عرضه داشتم : كسى كه نزد قبر نماز بگذارد اجر و ثوابش چيست ؟ حضرت فرمودند: كسى كه نزد قبر مطهّرش دو ركعت نماز بخواند از خداوند چيزى را در خواست نمى كند، مگر آنكه حق جلّ و على آن را به او اعطاء مى فرمايد. عرض كردم : اجر كسى كه از آب فرات غسل كرده و سپس به زيارت آن جناب رود چيست ؟ حضرت فرمودند: زمانى كه شخص از فرات غسل كرده در حالى كه اراده زيارت آن حضرت را داشته باشد تمام لغزش ها و گناهانش ساقط و محو شده و وى نظير آن روزى مى باشد كه از مادر متولّد شده است . آن شخص مى گويد: عرض كردم : اجر كسى كه ديگرى را مجهّز كرده و به زيارت قبر آن حضرت بفرستد، ولى خودش بواسطه عارضه و علّتى كه پيش آمده به زيارت نرود، چيست ؟ حضرت فرمودند: به هر يك درهمى كه خرج كرده و انفاق نموده حقتعالى همانند كوه احد حسنات براى او منظور مى فرمايد و باقى مى گذارد و بر او چند برابر آنچه متحمّل شده و بلا و گرفتارى هائى كه بطور قطع نازل شده تا به وى اصابت كرده را از او دفع مى نمايد و مال و دارائى او را حفظ و نگهدارى مى كند. آن شخص مى گويد: عرض كردم : اجر و ثواب كسى كه نزد آن حضرت كشته شود چيست ؟ مثلا سلطان ظالمى بر وى ستم كرده و او را آنجا بكشد؟ حضرت فرمودند: اولين قطره خونش كه ريخته شود خداوند متعال تمام گناهانش را مى آمرزد و طينتى را كه از آن آفريده شده فرشتگان غسل داده تا از تمام آلودگى ها و تيره گى ها پاك و خالص شده همان طورى كه انبياء مخلص خالص و پاك مى باشند و بدين ترتيب آنچه از اجناس طين اهل كفر با طينت وى آميخته شده زدوده مى گردد. و نيز قلبش را شستشو داده و سينه اش را فراخ نموده و آنرا مملو از ايمان كرده و بدين ترتيب خدا را ملاقات كرده در حالى كه از هر چه ابدان و قلوب با آن مخلوط هستند پاك و منزه مى باشد و برايش مقرّر مى شود كه اهل بيت و هزار تن از برادران ايمانى خود را بتواند شفاعت كند. و فرشتگان با همراهى جبرئيل و ملك الموت متولى خواندن نماز بر او مى گردند و كفن و حنوطش را از بهشت آورده و در قبرش توسعه داده و چراغ هائى در آن مى افروزد و دربى از آن بهشت باز مى كنند و فرشتگان برايش اشياء تازه و تحفه هائى بديع از بهشت مى آورند و پس از هيجده روز او را به ((خطيره القدس )) (بهشت ) برده پس پيوسته در آنجا با اولياء خدا خواهد بود تا نفخه اى كه با دميده شدنش هيچ چيز باقى نمى ماند دميده شود. و وقتى نفخه دوّمى دميده شد و وى از قبر بيرون آمد اوّلين كسى كه با او مصافحه مى كند ((رسول خدا(ص ) و اميرالمؤ منين (ع ) و اوصياء سلام اللّه عليهم )) بوده كه به وى بشارت داده و مى گويند: با ما باش و سپس او را كنار حوض كوثر آورده و از آن به او مى نوشانند و سپس به هر كسى كه او بخواهد و دوست داشته باشد نيز مى آشامانند. آن شخص مى گويد: عرض كردم : اجر و ثواب كسى كه به خاطر زيارت آن حضرت حبس شده چيست ؟ حضرت فرمودند: در مقابل هر روزى كه حبس شده و غمگين مى گردد سرور و شادى منظور شده كه تا قيامت ادامه دارد و اگر پس از حبس او را زدند در قبال هر يك ضربه اى كه به وى اصابت مى كند يك حوريّه اى به او داده شده و به ازاء هر دردى كه بر پيكرش وارد مى شود هزار هزار حسنه ملاحظه گرديده و هزار هزار لغزش و گناه از او محو و زائل گشته و هزار هزار درجه ارتقاء داده مى شود و از نديمان رسول خدا(ص ) محسوب شده تا از حساب فارغ گردد و پس از آن فرشتگانى كه حَمَله عرش هستند با او مصافحه كرده و به او مى گويند: آنچه دوست دارى بخواه . و زننده وى را براى حساب حاضر مى كنند پس هيچ سئوالى از او نكرده و با هيچ چيز اعمالش را نسنجيده و محاسبه نكرده بلكه دو بازويش را گرفته و او را برده و به فرشته اى تحويل داده و آن فرشته به او جرعه اى از ((حميم )) (آب داغ جهنم ) و جرعه اى از ((غسلين )) (آب چرك كه از پوست و گوشت دوزخيان جارى مى باشد) مى چشاند و سپس او را روى تكه اى سرخ از آتش قرار داده و به وى مى گويند: بچش چيزى را كه دست هايت بواسطه زدن شخصى كه او را زدى براى تو پيش فرستاده اند، كسى را كه زدى پيك و پيام آور خدا و رسول خدا بود و در اين هنگام مضروب را آورده و نزديك درب جهنّم نگاه داشته و به او مى گويند: به زننده خود بنگر و به آنچه به سرش آمده نظر نما آيا سينه ات شفاء مى يابد؟ اين عذابى كه به او وارد شد بخاطر قصاص براى تو مى باشد، پس مى گويد: حمد خدا را كه من و فرزند رسول خدا را يارى فرمود. (11)

مشمول دعاها

((عبداللّه بن بكير)) در ضمن حديثى طولانى مى گويد: حضرت ابو عبداللّه (ع ) فرمودند: اى ابن بكير خداوند متعال از بقاع و اماكن روى زمين شش بقعه را اختيار فرموده : بيت الحرام ، حَرَم ، مقابر انبياء، مقابر اوصياء، مقابر شهداء، و مساجدى كه نام خدا در آنها برده مى شود. اى ابن بكير، آيا مى دانى اجر كسى كه قبر حضرت ابى عبداللّه الحسين (ع ) را زيارت كند چيست ؟ هيچ صبح و بامدادى نيست مگر آنكه هاتفى از فرشتگان بالاى قبر آن حضرت فرياد مى كند: اى خواستاران خير رو كنيد به برگزيده خدا و كوچ كنيد بطرف ارجمندى و بزرگى و بدين ترتيب از ندامت و حسرت در امان باشيد. اهل مشرق و مغر ب نداء اين هاتف را مى شنوند، مگر جنّ و انس و در زمين هيچ فرشته اى از فرشتگان حافظ و نگهبان در وقتى كه بندگان خواب هستند باقى نمى ماند، مگر آنكه به قبر مطهّر روى آورده و هجوم مى كنند تا در آن مكان مقدّس حقتعالى را تسبيح نموده و از درگاه جلالش بخواهند تا از آنها راضى گردد. و هيچ فرشته اى در هوا باقى نمى ماند كه نداء هاتف را شنيده ، مگر آنكه در جواب آن حق تعالى را تقديس مى كند و بدين ترتيب اصوات و صداهاى فرشتگان بلند و قوى شده پس اهل و سكنه آسمان دنيا به آنها جواب داده و در نتيجه اصوات و صداهاى فرشتگان و سكنه آسمان دنيا تشديد يافته به حدّى كه طنين آن به اهل و سكنه آسمان هفتم رسيده و بدين ترتيب انبياء عظام صداهاى ايشان را استماع كرده پس رحمت و صلوات بر حضرت امام حسين (ع ) فرستاده و زائرين آن حضرت را دعاء مى كنند.(12) بار بگشائيد اينجا كربلاست آب و خاكش با دل و جان آشناست السلام اى سرزمين كربلا السلام اى منزل نور خدا

ترس از ظلم

از حضرت ابى عبداللّه (ع ) نقل كرده ، وى گفت : محضر مبارك امام (ع ) عرضه داشتم : من به شهر ((ارجان )) وارد شده و در آنجا نازل شدم ولى قلب و دلم آرزوى زيارت قبر مطهّر پدر بزرگوارتان را داشت لذا از شهر به قصد زيارت آن جناب خارج شدم امّا دلم ترسان و لرزان بود و از خوف و ترس ‍ سلطان و ساعيان و عمّام وى و مرزبانان تا زمان مراجعت در وحشت و دهشت بودم . حضرت فرمودند: اى پسر بكير آيا دوست ندارى كه خداوند تو را از كسانى كه در راه ما ترسان و خائف مى باشند محسوب فرمايد؟ آيا مى دانى كسى كه به خاطر خوف ما خائف باشد حقتعالى او را در سايه عرش مكان دهد و هم صحبتش حضرت امام حسين (ع ) در زير عرش ‍ مى باشد و حق تعالى او را از فزع هاى روز قيامت در امان مى دارد، مردم به فزع و جزع آمده ولى او فزع نمى كند، پس اگر فزع كند فرشتگان آرامش كرده و بواسطه بشارت دادن قلبش را ساكت و ساكن مى نمايند.(13) زنده با عشق حسينم كه جهان زنده اوست خادم درگه اويم كه ملك بنده اوست كربلا پايگه عشق حسين بن على است كه به پا دين حق از دولت پاينده اوست خاتم حلقه جود است و سليمان وجود لاله گون جامه ايثار برازنده اوست عشقبازان حريمش همه مهپاره نور رخ عبّاس بهين اختر تابنده اوست ز عطش سوخت گل باغ ولايت افسوس تا ابد نهر فرات است كه شرمنده اوست حنجر غنچه اش را ناوك دشمن بدريد عالمى واله و مفتون شكر خنده اوست چون ((كميل )) است زجان شاعر درگاه حسين شاملش در دو جهان مهر فزاينده اوست (14)

احسان به اهلبيت

((عبداللّه بن عبدالرحمن اصم )) نقل كرده : حديث گفت براى ما ((معاذ))، از ((ابان ))،كه گفت : از او شنيدم كه مى گفت : حضرت ابوعبداللّه (ع ) فرمودند: كسيكه به زيارت قبر ((حضرت ابا عبداللّه الحسين (ع ))) رود محققا به رسول خدا و به ما اهل بيت احسان نموده و غيبتش جايز نبوده و گوشتش بر آتش ‍ حرام است و در مقابل هر يك درهمى كه انفاق كرده خداوند متعال انفاق اهالى و سكنه ده هزار شهرهائى كه در كتابش مضبوط و معلوم است را به او اعطاء مى فرمايد، و بدنبال آن حوائج و نيازمندى هايش را روا مى فرمايد، و آنچه را كه از خود باقى گذارد حقتعالى حافظ آنها است و در خواست و سؤ ال چيزى از خدا نمى كند مگر آنكه بارى تعالى اجابتش مى فرمايد اعم از آنكه سريع و بدون مهلت حاجتش را روا كرده يا با تاءخير و مهلت آنرا برآورده نمايد.(15) السلام اى كعبه آمال ما اى صفا و شور عشق و حال ما خاك تو دارالولاى اهل دل مروه و سعى و صفاى اهل دل كربلا بوى خدايى مى دهى عطرناب آشنايى مى دهى (16)

عاق اهلبيت

((حلبى ))، از حضرت ابى عبداللّه (ع ) در ضمن حديث طويلى نقل كرده ، وى گفت : محضر مبارك امام (ع ) عرضه داشتم : فدايت شوم چه مى فرمائيد درباره كسى كه با داشتن قدرت زيارت آن حضرت را ترك مى كند؟ حضرت مى فرمايند: مى گويم : اين شخص عاق رسول خدا(ص ) و عاق ما اهل بيت مى باشد و امرى كه به نفع او است را سبك شمرده است . و كسى كه آن حضرت را زيارت كند: خداوند متعال حوائجش را برآورده نمايد و آنچه از دنيا مقصود او است را كفايت فرمايد. و نيز زيارت آن حضرت موجب جلب رزق براى زائر مى باشد. و آنچه در اين راه انفاق كرده بر او باقى مانده و جانشين و يادگارش خواهد بود و همچنين زيارت آن حضرت موجب مى شود: گناهان پنجاه ساله او آمرزيده شده و وى به اهلش بازگردد در حالى كه بر عهده اش نه وزر و وبالى بوده و نه لغزشى و آنچه از گناه در صحيفه اعمالش ‍ ثبت شده جملگى محو و پاك مى گردد. اگر زائر در سفر زيارت فوت شود فرشتگان نازل گشته و او را غسل مى دهند و نيز درب هائى از بهشت به روى او گشوده مى شود و نسيم خوش آن در قبر بر او وزيده و در قبر پراكنده و منتشر مى گردد. و اگر وى در سفر زيارت سالم و از گزند مرگ در امان ماند دربى به روى او گشوده مى شود كه رزق و روزى وى از آن نازل مى گردد و در مقابل هر درهمى كه انفاق كرده ده هزار درهم قرار داده مى شود و آن را براى وى ذخيره كرده و هنگامى كه محضور شد و از قبر بيرون آمد به او گفته مى شود: در مقابل هر درهمى كه در سفر زيارتت خرج كردى ده هزار درهم مال تو است و خداوند به تو نظر نموده و آنها را نزد خودش براى او ذخيره خواهد كرد.(17)

دعاى مستجاب

((صفوان جمّال )) از حضرت ابى عبداللّه (ع ) حديثى طولانى را نقل كرده و در ضمن آن مى گويد: محضر مبارك امام (ع ) عرضه داشتم : چه اجر و ثوابى است براى كسى كه نزد قبر مطهّر آن حضرت (امام حسين (ع )) نماز بخواند؟ حضرت فرمودند: كسى كه نزد قبر آن جناب دو ركعت نماز بخواند چيزى را از خدا نخواسته مگر آنكه حق تعالى آن را به وى اعطاء مى فرمايد. عرض كردم : چه اجر و ثوابى است براى كسى كه از آب فرات غسل كرده و سپس به زيارت آن حضرت رود؟ امام (ع ) فرمودند: هنگامى كه با اراده زيارت آن حضرت از فرات غسل مى كند تمام گناهانش ‍ ريخته شده و پاك مى گردد، مثل اينكه تازه از مادر متولد گرديده . عرض كردم : ثواب و اجر كسى كه خودش بخاطر جهتى نمى تواند به زيارت رود ولى ديگرى را مجهّز ساخته و به زيارت فرستد چه مى باشد؟ حضرت فرمودند: در مقابل هر يك درهمى كه خرج كرده خداوند متعال به قدر كوه اُحُد از حسنات به وى داده و چند برابر هزينه اى را كه متحمل شده برايش باقى مى گذارد، و نيز بلاهائى كه نازل شده را از وى دور مى گرداند و همچنين مال و دارائى وى را حفظ و نگهدارى مى فرمايد.(18) بجز كربلا آرزوئى ندارم كه بى او به محراب روئى ندارم بود مُهر محراب من خاك پاكش ز بهر وضو آبروئى ندارم به سوى حسين است روى نيازم دگر چشم رحمت به سوئى ندارم

لوازم زائر

((محمّد بن مسلم )) براى ما نقل كرد كه : محضر مبارك حضرت ابى عبداللّه (ع ) عرض كردم : هرگاه به زيارت پدر بزرگوارتان (حضرت امام حسين (ع )) مى رويم آيا بهمان هيئت و كيفيّتى كه به حج مى رويم باشيم ؟ حضرت فرمودند: بلى . عرض كردم : پس آنچه بر حاجى لازم است بر ما نيز لازم است ؟ حضرت فرمودند: چه چيزهائى را گفتى ؟ عرض كردم : اشيائى را كه بر حاجى لازم مى باشد. حضرت فرمودند: بر تو لازم است كه با همراهانت خوش رفتار باشى ، سخن اندك بگوئى و حتى الامكان تكلّم نكنى مگر به خير. بر تو لازم است زياد بياد خدا باشى . و بر تو لازم است جامه و لباس هايت را نظيف و پاكيزه نگاه دارى . و بر تو لازم است پيش از اينكه به حائر برسى غسل نمائى . لازم است بر تو كه خاشع بوده و زياد نماز خوانده و بسيار بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستى و به آنچه از تو نيست ومال ديگرى است احترام گذارده و بر ندارى . لازم است به آنچه حلال نيست نگاه نكرده و چشم خود را از آن فرو ببندى . لازم است وقتى برادر ايمانى خود را نيازمند ديده و ملاحظه كردى كه بواسطه نداشتن نفقه از ادامه عمل عاجز است به ديدنش رفته او را كمك كرده و به مواسات با او رفتار نمائى . بر تو لازم است تقيه كه دين تو به آن قائم است را رعايت كنى . واجب است از آنچه منهى هستى و از خصومت و دشمنى و زياد قسم خوردن و از جدال كردن كه در اثناء آن به خوردن قسم مبادرت مى ورزى اجتناب و دورى كنى . و وقتى به اين دستورها عمل كردى البتّه حجّ و عمره تو تمام و كامل بوده و به واسطه صرف نفقه و دور شدن از اهل و عيالت و روى تافتن از آنچه به آن مايل هستى از كسى كه آنچه نزدش بوده و تو آن را طلب كردى استحقاق پيدا مى كنى كه از سفرت مراجعه كرده در حالى كه مغفرت و رحمت و رضوانش شامل تو شده باشد.(19) دوش ديدم عاشقى صحرا نورد خواندم از نقش جبينش خطّ درد در سكوتش يك جهان فرياد بود از علائق فارق و آزاد بود گفتم اى مجنون شيدا عشق چيست ؟ پاكبازى چيست آيا عشق چيست ؟ در جوابم گفت از خود رستن است تار و پود خويش را بگسستن است عشق يعنى زندگى دادن جان بهر او لن تنال البرّ حتّى تنفقوا عشق گويد شمع شو در بزم يار سوختن را پيشه كن پروانه وار عشق يعنى جان فشاندن در نبرد عشق يعنى پافشردن همچو مرد عشق يعنى تيغ حيدر بى نيام عشق يعنى ذوالفقار سرخ فام

حال زائر

((حضرت امام صادق (ع ))) فرمودند: هنگامى كه اراده زيارت حضرت حسين (ع ) را نمودى پس آن حضرت را با حالى غمگين و اندوه ناك و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه زيارت نما. زيرا حضرتش كشته شدند در حالى كه غمگين و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند و از آن جناب حوائج و خواسته هاى خود را بخواه و سپس از آنجا برگرد و آن مكان شريف را وطن براى خود قرار مده .(20) من از كودكى نو كرت بودام سگ رو سياه درت بوده ام من آن مرغ عشقم ايا شمع جمع چو پروانه خاكسترت بوده ام به امّن يجيب خداى بزرگ كه من عاشق مضطرت بوده ام اگر خوب اگر بد مران از درت كه من كمترين ذاكرت بوده ام

رستگاران

((حسين بن ثوير بن ابى فاخته ))، مى گويد: حضرت ابوعبداللّه (ع ) فرمودند: اى حسين ! كسى كه از منزلش بيرون آيد و قصدش زيارت قبر حضرت حسين بن على (ع ) باشد، اگر پياده رود خداوند منّان به هر قدمى كه بر مى دارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مى فرمايد. تا زمانى كه به حائر برسد و پس از رسيدن به آن مكان شريف حق تبارك و تعالى او را از رستگاران قرار مى دهد، تا وقتى كه مراسم و اعمال زيارت را به پايان برساند، كه در اين هنگام او را از فائزين محسوب مى فرمايد، تا زمانى كه اراده مراجعت نمايد، در اين وقت فرشته اى نزد او آمده و مى گويد: رسول خدا(ص ) سلام رسانده و به تو مى فرمايد: از ابتداء عمل را شروع كن ، تمام گناهان گذشته ات آمرزيده شد.(21)

تقديس و تنزيه

حضرت ابى عبداللّه (ع ) فرمودند: شخصى كه به زيارت قبر حضرت حسين بن على (ع ) مى رود، زمانى كه از اهلش جدا شد با اولين گامى كه بر مى دارد تمام گناهانش آمرزيده مى شود. سپس با هر قدمى كه بر مى دارد پيوسته تقديس و تنزيه شده تا به قبر برسد و هنگامى كه به آنجا رسيد، حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و مى فرمايد: بنده من ! از من بخواه تا به تو عنايت كنم ، من را بخوان اجابتت نمايم ، از من طلب كن به تو بدهم ، حاجتت را از من بخواه تا برايت روا سازم . راوى مى گويد، امام (ع ) فرمودند: و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را كه بذل نموده اعطاء فرمايد.(22)

دوست خدا

حضرت ابى عبداللّه (ع ) فرمودند: خداوند متعال فرشتگانى دارد كه موكّل قبر حضرت امام حسين (ع ) مى باشند، هنگامى كه شخص قصد زيارت آن حضرت را مى نمايد حق تعالى گناهان او را در اختيار اين فرشتگان قرار مى دهد و زمانى كه وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو مى كنند. سپس قدم دوّم را كه برداشت حسناتش مضاعف مى گردد، تا به حدّى مى رسد كه بهشت برايش واجب و ثابت مى گردد، سپس اطرافش را گرفته و تقديسش مى كنند و فرشتگان آسمان نداء داده و مى گويند: زوّار دوست خداست ، دوست خدا را تقديس نمائيد. و وقتى زوّار غسل كردند، حضرت محمّد(ص ) ايشان را مورد نداء قرار داده و مى فرمايد: اى مسافران خدا! بشارت باد بر شما كه در بهشت با من هستيد. سپس اميرالمؤ منين (ع ) به ايشان نداء نموده و مى فرمايد: من ضامنم كه حوائج شما را برآورده نموده و بلاء را در دنيا و آخرت از شما دفع كنم ، سپس پيامبر اكرم (ص ) با ايشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالا خره به اهل خود باز گردند.(23) آشنا كرد خدا عشق ترا با دل ما از ازل كرد عجين مهر ترا با گِل ما ما به درياى غمت دل بسپرديم حسين شده اى خون خدا بحر غمت ساحل ما اى تو مصباح هدى اى پسر شير خدا يك نگاه تو كند حل همه مشكل ما سر تو بر سر نى سر دهد آيات خدا بفداى سر تو اين سر ناقابل ما هر كجا نام تو آيد بميان شور و نواست بجز از اشك در آنجا نبود حاصل ما به صبا گوى به باغ دلِ ما كن گذرى عطر جانبخش تو از لطف كند شامل ما منظر ديده بود بى گل رويت (خاموش ) روشن از جلوه عشق تو شود محفل ما(24)