دعايى ديگر
(اگر از اين نجات يابيم شاكر خواهيم بود) (كه خدا به مردم رؤ وف و مهربان است ) (و قرآن را فرستاديم كه قسمتى از آن شفا و رحمت مؤمنان است ).
براى درد پشت
(شهد الله ..تا آخر سريع الحساب )⁽¹⁶⁴⁾.
براى رفع حبس بول
پاها را بشوى و بر ساق چپ بنويس : ففتحنا اءبواب ... تالمن كان كفر⁽¹⁶⁵⁾.
از حمران : به حضرت امام هادى (عليه السلام) نوشتم : (در همسايگى من يكى از دوستان شما زندگى مى كند كه به حبس بول گرفتار است و از شما التماس دعا دارد و نام او نفيس خادم است ). امام (عليه السلام) در جواب نوشت : خداوند رنج تو را برطرف و ناملايمات دنيا و آخرت تو را دفع نمايد و به قرآن تمسك و مواظبت نما كه انشاء الله تو را شفا مى دهد.
تعويذ براى درد رحم
(به نام خدا، و به يارى خدايى كه به اذن او زمين و آسمان ها به پاست مريم بنت عمران درد رحم ناراحتش نكرد، اين چنين خداوند فلان كس را از درد رحم و درد عصب رحم شفا دهد، سالم شو به نام الله كه حى و قيومى ، به اسم الله ، به خدا استغاثه مى كنم درباره آنچه كه اكنون مى باشد، درباره آنچه بوده شهادت مى دهم كه خدا بر همه چيز تواناست و علم او بر همه چيز احاطه دارد).
بسم الله الرحمن الرحيم (محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) رسول خداست و كسانى كه به او ايمان دارند نسبت به كفار خشن و باهم مهربانند.... تا آخر سوره )⁽¹⁶⁶⁾ داعى خدا را اجابت كنيد بر شنونده كلام عزيمت دارم كه اگر اين ظالم اجابت نكند به دعاهاى الهى كه ارواح و اجساد را مى برد، و روحى و دلى باقى نمى ماند اجابت كن به اسم خدايى كه به آسمانها و زمين گويد: خواه و ناخواه بياييد - گفتند آمديم در حالى كه مطيعيم ) و صلى الله على محمد و آله ، و اين را با خود بخوان .
براى آن كه گرفتار بول كردن در خواب است
از امام (عليه السلام) روايت است كه چنين كسى دو جز سعد و دو جز زعفران بردارد و آنها را نرم كند و همه را با هم بياميزد و با عسل معجون سازد و به صورت حب در آورد و بر جام تو با زعفران بنويسد: بسم الله الرحمن الرحيم ، ان الله يمسك المسوات و الارض اءن نزولا و لئن زالتا ان اءمسكهما من اءحد من بعده انه كان حيلما غفورا اين آيه را بر همه جاى جام بنويسد و با آب سرد بشويد و آن را در ظرف بلورين تميز بريزد، و آيه مذكور را با مركب بر پارچه اى بنويسد: و همچنين سوره حمد توحيد را سه بار و معوذتين و آية الكرسى را به صوت كامل ، و آخر سوره حشر و آخر سوره اسراء را بنويسد، و بعد بنويسد: يامن هو كذا و لا هكذا غيره امسك عن فلان ما يجد من غلبه البول و اين تعويذ و نوشته را بر ران او بياويزد اگر زن است و اگر مرد است بر عانه او ببندد و در وقت خواب يكى از آن حب ها را با مقدارى از آن آب دعا به او بخوراند و در نوشيدن آب امساك كند، و موقعى كه ادرار او كم شد (ان شاء الله ) تعويذ را باز كند تا بر حصر بول دچار نشود.
براى سختى زادن زن
اين را بنويس و بر ساق پاى چپش ببند: بسم الله و بالله محمد رسول الله ، كانهم يوم يرونها لم يلبثوا الا عشيه اءو ضحيها اذا السماء انشقت و اءذنب لربها و حقت و اذاالاءرض مدت و اءلقت ما فيها و تخلت ولبثوا فى كهفهم ثلاث ماءه سنين و ازدادوا تسعا اخرج باءذن الله من البطن الطيبه الى الاءرض الطيبه منها خلقناكم و فيها نعيدكم و منها نخرجكم ناره اءخرى ، اخرج باذن الله و قدرته و اسمه الذى لا يضرمع اسمه داء فى الارض ولا فى السماء و هو السميع العليم العزيز الوهاب كاءنهم يوم يرون ما يوعدون ، لم يلبثوا الا ساعه من نهار بلاغ فهل يهلك الا القوم الفاسقون اءولم ير الذين كفروا ان السموات و الارض كانتا رتقا ففتقناهما... اءفلا يؤ منون انما اءمره اذا اءراد شيئا اءن يوقل له كن فيكون ، فسبحان الذى بيده ملكوت كلى شى ء و اليه ترجعون
(سوره اذا جاء نصرالله ..) واءولات الاءحمال اءجلهن اءن يضعن حملهن .
دعايى ديگر
هفت بار بر پارچه بنويسند و بر ران زائو بياويزند: (فان مع العسر يسرا ان مع العسر يسرا).
و يك بار بنويسند: يا اءيها الناس اتقوا ربكم ان زلزله الساعه شى ء عظيم يوم ترونها تذهل كل مرضعه عما اءرضعت و تضع كل ذات حمل حملها
و مانند آن
بر پهلوى زائو بنويسند: بسم الله و بالله اخرج باذن الله منها خلقناكم و فيها نعيدكم و منها نخرجكم تاره اخرى و بر پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) و آل او صلوات فرستد.
و مانند آن
بسم الله الرحمن الرحيم فان مع العسر يسرا- ان مع العسر سيرا يريد الله بكم اليسر و لا يريد بكم العسر و يهيى لكم من امركم مرفقا ويهيى لكم من امركم رشدا و على الله قصد السبيل ((و منها جائر)) ثم السبيل يسره اءولم يرالذين كفروا ان السموات و الارض كانتا رتقا ففتقناهما تا آخر آيه
و روايت است كه انا انزلناه ... نوشته شود و آب آن را به وى بخورانند و بر فرجش بپاشند.
و روايت است كه بر بالين زائو انا انزلناه ... بخواند.
و مانند آن
بر كاغذى بنويسند: اءولم يرالذين كفروا... اءفلا يؤ منون ⁽¹⁶⁷⁾ و آيه لهم الليل نسلخ منه النهار فاذا هم مظلمون . كاءنهم يوم يرون ما يوعدون لم يلبثوا الا ساعه من نهار و بر كمرش ببندند.
رقعه براى طحال
بر كف دست راست خود سه بار بخواند: (اذا جاء نصرالله ...) بعد سه بار بخواند: ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تنزل عليهم الملائكه اءلا تخافوا و لا تحزنوا و بشروا بالجنه التى كنتم توعدون و بعد كف دست را هفت بار بر سر بكشد.
رقعه ديگر
اين آيات نوشته در موضع درد نهاد شود: (ان الله يمسك السموات ...) انه من سليمان و انه من سليمان و انه بسم الله الرحمن الرحيم .
براى درد قولنج
از امام (عليه السلام): براى قولنج ام القرآن (حمد) و توحيد و معوذتين نوشته شود، و زير آن بنويسند: به وجه كريم خدا به عزت بى حد او و به قدرت وى كه هيچ چيز از آن سركشى نتواند، پناه مى برم از شر اين درد و از شر آنچه در آن است و از شر هر چه از آن به من مى آيد.
اينها را بر صفحه بنويسند و با آب باران بشويند و بيمار صبحانه و وقت خواب بياشامد كه انشاء الله سودمند خواهد بود.
براى درد و پيچش معده
بر روغن بخوانند و بر شكم بيمار بمالند: بسم الله الرحمن الرحيم ففتحنا ابواب السماء بماء منهمر، و فجرنا الارض عيونا فالتقى الماء على امر قد قدر، و حملناه على ذات الواح و دسر ففتحنا عليهم ابواب كل شى ء كذلك باسم فلان بن فلان (نام بيمار و پدرش را بگويد) اولم ير الذين كفروا ان السموات و الارض كانتا رتقا ففتقاهما.. تا آخر⁽¹⁶⁸⁾
دعايى ديگر
حضرت صادق (عليه السلام) فرمود: براى اين درد بنويسند: (به نام خداى دانش پژوهانى كه نمى دانند، و آنها كه عالمند برعليين نشسته اند و خوراك از نور دارند و از خدا نور علوى مى طلبند فلان شفا يابد) (اءولم يرالذين كفروا اءن السموات والارض كانتا رتقا... تا آخر آيه ) و اينها هفت بار با آب شسته شود و روغن بر آن بريزند و بيمار روغن برجاى درد بمالد و بخورد، انشاء الله صحت يابد.
و نظير آن
از امام ششم (عليه السلام): يك بار برجاى درد و بيمارى بخوانند اذا السماء انشقت تا... والقت ما فيها و تخلت و اذا قالت امراءه عمران رب انى نذرت لك ما فى بطنى محررا فتقبل منى انك اءنت السميع العليم و ننزل من القرآن ما هو شفا و رحمه للمؤمنين
از امام (عليه السلام): بر آب بى روغن خوانده شود و بيمار آن را بياشامد و دست بر شكم بيمار بمال و سه بار بگو: يريد اله بكم اليسر و لا يريد بكم العسر ثم السبيل يسره ان السموات و الارض كانتا رتقا ففتقناهما فاءجاءها المخاض الى جذع النخله و الله اءخرجكم من بطون امهاتكم لا تعلمون شيئا اين چنين اى مرض از وى بيرون شو بفرمان خداوند عزوجل .
براى بواسير
روايت است كه شخصى از بواسير به امام ششم (عليه السلام) شكايت برد، فرمود: ((يس )) را با عسل بنويس و بنوش .
براى فلج و غيره
مردى به امام باقر (عليه السلام) شكايت كرد كه دخترم بازويش سست و متشنج مى شود و بى حركت مى افتد فرمود: در ايام حيض تا سه روز به وى تره پخته و عسل بخوران ، و فرمود: بر بيمار فلج و قولنج و عنن و باد و هر دردى (حمد، توحيد و معوذتين ) بخوان و سپس بنويس : (به وجه عظيم خدا و عزت بى حد او، و قدرت وى كه هيچ چيز از آن سركشى نتواند از شر اين درد و آنچه از آن به من مى رسد پناه مى برم ) آن را بر لوحى بنويسند و به آب باران بشويند و صبح در وقت خواب بياشامند كه انشاء الله خوب شود.
از حضرت رضا (عليه السلام): خربزه ناشتا فلج آرد.
براى جرب و دمل و قوه با (گر و اگزما)
بر بيمار بخوانند و بنويسند و بر گردنش آويزند: بسم الله الرحمن الرحيم و مثل كلمه خبيثه اجتثت من فوق الارض مالها من قرار. منها خلقناكم و فيها نعيدكم و منها نخرجكم تاره اخرى ، خدا بزرگ است و تو خردى و خدا باقى است و تو فانى و خدا بر همه چيز تواناست .
براى درد و ناراحتى
هر كه را رنج و دردى در پا و... رسد بر آن بنويسد: و لقد خلقنا السموات و الارض و مابينهما فى سته اءيام و ما مسنا من لغوب
سفيدك (لكه هايى در پوست بدن غير از پيمى )
برجاى بيمارى بنويسد: و ان من شى الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم
هل سمعونكم اذ تدعون اءو ينفونكم اءو يضرون
براى پيسى و جذام
بخوانند و بنويسند و بر گردن بيمار بياويزند (بسم الله الرحمن الرحيم ، يمحو الله ما يشاء و يثبت و عنده اءم الكتاب ، الحمد لله فاطر السموات و الارض جاعل الملائكه رسلا اءولى اجنحه مثنى و ثلاث و رباع به نام فلان بن فلانه (نام بيمار و مادرش را بنويسد).
مردى به امام صادق (عليه السلام) از برص شكايت كرد فرمود: خاك قبر حسين (عليه السلام) را با آب باران بردار (و بخور) چنين كرد و خوب شد.
يكى از اصحاب ما نقل مى كند كه در بدن من لكه سفيد پيدا شد (برص ) حضرت صادق (عليه السلام) به من فرمود: كه (سوره يس ) را با عسل بر جا بنويسم و بنوشم من چنين كردم و شفا يافتم .
و از امام هفتم (عليه السلام): آبگوشت گاو با قارووت خشك برص را از بين مى برد.
و يونس بن عمار از برص به آن حضرت شكايت برد، فرمود: آب و شيره كشمش را بگير و بخور، يونس به دستور عمل كرد و شفا يافت .
زگيل
بيمار مقدارى نمك بردارد و به زگيل بمالد و آن را در آتش افكند و بر آن سه بار بخواند (لوانزلنا هذا القرآن على جبل ... تا آخر سوره ) كه انشاء الله تعالى برطرف خواهد شد.
ديگر
بر سه دانه جو بنويسد: و مثل كلمه خبيثه اءجتثت من فوق الاءرض مالها من قرار و آنها را بر زگيل بچرخاند سپس در جايى مرطوب در آخر ماه دفن كند كه چون جوها بپوسد زگيل خوب شود.
مردى از حضرت رضا (عليه السلام) چيزى خواست كه زگيل ها را برطرف كند فرمود: هفت دانه جو بردار و بر هر دانه هفت بار اذا وقعت الواقعه را تا فكانت هباء منثورا بخوان و نيز بخوان : يساءلونك عن الجبال فقل ينسفها ربى نسفا... تا... و لا امتا. سپس جوها را دانه دانه بر زگيل بمال و آنها را در پارچه نو بگذار و سنگى به آن ببند و به چاه انداز. مرد به دستور عمل كرد و روز هفتم يا هشتم بدنش مثل كف دست صاف و سالم شد، و فرمود: بايد در آخر ماه اين كار شود و بخواند: اءو لم الذين كفروا اءن السموات و الاءرض كانتا رتقا ففتقناهما
براى عرق مدنى (رشته )
قبل از اينكه بيرون آيد و وقتى كه خارش شروع شد بر آن بنويس و يساءلونك عن الجبال ...تا... و لا اءمتا، و صبر بر آن بمال و نيز اين آيه را بنويس : اءو كالذى مر على ..
براى صرع
(و چرا بر خدا توكل نكنيم كه ما را به راه آورد و بر اذيت هاى شما صبر خواهيم نمود و توكل كنندگان بر خدا توكل مى كنند)
براى گريه كودك
((سوره اذا زلزلت )) و فضربنا على آذانهم فى الكهف سنين عددا، ثم بعثناهم لنعلم اءى الحزبين اءحصى لما لبثوا اءمدا و آيه ((شهد الله )) و قل اءدعوا الله اءو ادعوا الرحمن تا آخر سوره و لقد جائكم تا آخر سوره )، و من يتوكل على الله فهو حسبه ان الله بالغ اءمره تا آخر آيه .
براى چشم زخم
معمر بن خلاد گويد: در خراسان متصدى مخارج و كارهاى حضرت رضا (عليه السلام) بودم ، حضرت دستور داد برايش عطرى تهيه كنم ، وقتى تهيه كردم شگفتى نمود و به آن نظر كرد و فرمود: اى معمر چشم زخم واقعيت دارد، بر پارچه اى حمد و توحيد و معوذتين و آية الكرسى را بنويس و آن را در جلد قاروره و شيشه عطر قرار ده .
از امام صادق (عليه السلام) روايت است كه چشم زخم واقعيت دارد، از چشم ديگرى بر خود ايمن مباش و هم از چشم خود بر ديگرى و اگر از چشم زخم ترسيدى سه بار بگو: ما شاء الله لا حول ولا قوه الا بالله العلى العظيم .
و فرمود: چون يكى از شما با هياءت آراسته اى از خانه بيرون مى شويد به هنگام خروج معوذتين بخوانيد كه به فرمان حق آسيبى نبينيد انشاء الله تعالى .
و از آن حضرت (عليه السلام): هر كه چيزى از رفقايش او را شگفت آرد به او بارك الله گويد كه چشم زخم واقعيت دارد.
و نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: چشم زخم مرد را به گور و شتر را به ديگ مى فرستد.
و فرمود (صلى الله عليه و آله و سلم): تعويذ و افسون نشايد مگر براى تب و چشم زخم حقيقت دارد.
براى چرت زدن
و لما جاء موسى لميقاتنا... تا... اول المؤمنين بر آب خوانده شود و به وسيله آن سر و صورت و ساق دست را مسح كند.
براى حيوان گمشده و فرارى
از حضرت رضا (عليه السلام) روايت است كه فرمود: اگر چيزى يا حيوانى از شما مفقود شد بگو: و عنده مفاتح الغيب ... تا... فى كتاب مبين بعد بگو: (خداوندا! تو از گمراهى نجات مى دهى و از كورى رهايى مى بخشى و گمشده را باز مى گردانى پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا ببخشاى و گمشده ام را باز گردان و بر محمد و آل او درود فرست .)
براى شفا هر بيمارى
روايت است كه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: جبرئيل به من دارويى آموخت كه با داشتن آن به داروئى ديگر نياز ندارم ، پرسيدند: يا رسول الله آن دوا چيست ؟ فرمود: آب باران را پى از آن كه به زمين بريزد بگير و در ظرفى تميز بريز و بر آن (حمد) و (توحيد) و (معوذتين ) را 70 بار بخوان و ليوانى صبح و ليوانى شب از آن بياشام ، به آن كس كه مرا به حق فرستاد درد و بيمارى را از بدن و استخوان و مخ و عروق ببرد.
و مانند آن
هفت دانه سياه دانه و هفت دانه عدس و كمى از تربت حسين (عليه السلام) و هفت قطره عسل بگير و آنها را در آب يا روغن بريز و بر آن (حمد و توحيد و معوذتين و آية الكرسى و آيه اول حديد تا (والى الله ترجع الامور) و آخر حشر را بخوان .
حضرت باقر (عليه السلام) فرمود: خداوند مى فرمايد: (از قرآن فرستاده ايم آنچه را كه شفا مؤمنين است ) و مى فرمايد: (از شكم زنبور عسل نوشابه اى به رنگهاى مختلف بيرون مى آيد كه شفاى مردمان است ).
و پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: سياه دانه شفاى هر بيمارى است مگر مرض موت و امام مى فرمايد: ما مى گوئيم در پشت كوفه قبرى است كه هيچ بيمارى بدان پناه برد مگر شفا يابد (مراد قبر مقدس امير مؤمنان (عليه السلام) است ).
فصل سوم : شفا خواستن به وسيله صدقه و دعا و نماز
در صدقه
امام صادق (عليه السلام) از پدرانش حديث مى كند كه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: صدقه از مرگ بد جلو مى گيرد.
و فرمود: صدقه و صله رحم شهرها را آباد و عمرها را افزون مى سازد.
امام ششم (عليه السلام) فرمود: هر كه در شب يا روزى (و اگر چه يك روز يا يك شب در ميان ) صدقه دهد، از زير آوار ماندن و درنده و مرگ سوء مصون خواهد ماند.
از امام پنجم (عليه السلام): احسان و صدقه فقر را از بين مى برد، و عمر را افزون مى كند و از هفت مرگ سوء جلو مى گيرد.
از معاذ بن مسلم : خدمت حضرت صادق (عليه السلام) بودم : سخن از بيماريها به ميان آوردند، حضرت فرمود: بيمارتان را با صدقه درمان كنيد، و بر هيچ يك از شما نيست كه قوت يك روز خود را صدقه دهد، كه پرونده و اسم بنده اى را به دست ملك الموت مى دهند كه وى را قبض روح كند، و چون اين بنده صدقه مى دهد، پرونده او را پس مى گيرند.
از آن حضرت (عليه السلام): بيمارتان را با صدقه معالجه كنيد، و اموال خود را با پرداخت زكات بيمه كنيد، و من (حفظ) هر مالى را كه در خشكى و دريا باشد پس از پرداخت حق خدايى آن ضمانت مى كنم .
از امام (عليه السلام) (موسى بن جعفر): صدقه قضاى حتمى آسمانى را بر مى گرداند.
صدقه و دعا
داود بن زربى گويد: در مدينه به تب شديدى مبتلا شدم ، اين خبر به حضرت صادق (عليه السلام) رسيد به من نامه نوشت كه از بيمارى تو آگاه شدم ، يك صاع گندم بخر بعد به پشت دراز بكش و گندم ها را بر سينه خود نثار كن و بيفشان و بگو: (خداوندا! تو را به آن اسمت قسم مى دهم كه چون بر بيچاره اى خوانده شود گرفتاريش را برطرف مى كنى و او را تمكن مى بخشى و خليفه خود مى گردانى بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) و آلش درود بفرست ، و مرا از اين بيمارى عافيت بخش ). بعد بنشين و گندمها را جمع كن ، و باز همين دعا را بخوان و آن را مشت مشت به مسكينان قسمت كن ، و باز همين دعا را بخوان ، داود گويد: به دستور عمل كردم و نجات يافتم و بسيارى از افراد بدين دستور عمل كردند و بدان بهره يافتند.
درباره دعا
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود: قضا را بر نمى گرداند مگر دعا.
و امام ششم (عليه السلام) فرمود: دعا قضاى سوء را بر مى گرداند پس از آن كه حتمى شده باشد.
از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) آمده است كه : بر شما باد بر دعا كه دعا و طلب از خداوند عزوجل بلا را بر مى گرداند در حالى كه مقدر شده و جز امضاى آن نمانده باشد، چون خداوند خوانده و مسئلت شود، بلا برطرف گردد.
از سلمان فارسى (رضى الله و عنه ) از نبى اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم): بر عمر نمى افزايد مگر احسان و قضا را بر نمى گرداند مگر دعا.
امام باقر (عليه السلام) به حضرت صادق (عليه السلام) فرمود: پسرم ، هر كه بلاى خود را از مردم پنهان دارد و به خداوند عزوجل شكايت برد، و بر خداست كه او را از آن بلا عافيت بخشد.
از امام ششم (عليه السلام): هر كه (پيش از نزول بلا) بر دعا پيش دستى كند وقتى كه بلا آمد نيز دعايش مستجاب شود، و ملائكه مى گويند اين صدا آشنا است و محجوب نمى شود، و هر كه به دعا پيشدستى نكند وقتى بلا آيد ديگر دعايش مستجاب نخواهد شد و ملائكه گويند ما اين صدا را نمى شناسيم .
از امام (عليه السلام): هر دردى را درمانى است ، از حضرت توضيح خواستند؟ فرمود: هر دردى را دعايى است ، اگر مريض ملهم شد كه دعا كند خداوند فرمان شفايش را صادر مى كند.
و فرمود: بهترين دعا صلوات بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آل محمد است ، بعد دعا براى برادران دينى بعد دعا براى خود، و نزديك ترين حالات بنده به خدا حال سجده است ، و فرمود: دعا از قرائت قرآن برتر است زيرا خداوند عزوجل مى گويد: (بگو اگر دعاى شما نباشد خداوند من به شما اعتنا نخواهد كرد) و خداوند عزوجل از آنجا كه به شنيدن دعاى مؤمن شائق است در استجابت آن تاءخير مى كند و مى گويد: اين صدا را دوست دارم كه بشنوم ، و در استجابت دعاى منافق تعجيل مى نمايد و مى فرمايد: اين صدايى است كه از شنيدن آن اكراه دارم .
از امام ششم (عليه السلام) كه فرمود: هر كه از رسيدن بلايى مى ترسد، و به دعا پيش دستى كند، خداوند هرگز آن بلا را به وى ننمايد.
دعاى بيمار براى خود
مستحب است براى شخصى مريض كه بگويد و تكرار نمايد اين جملات دعا را: (نيست خدايى جز خدايى كه يكتا است و شريك ندارد و همكارى براى او نيست سلطنت و سپاس مختص ذات اوست كه مى ميراند و زنده مى گرداند و اوست كه زنده است و هرگز نمى ميرد و از بين نمى رود منزه است خدايى كه پروردگار بندگان و آبادى ها است حمد و سپاس مختص ‍ خدايى است كه فراوان و بى شائبه هميشه و مدام و در همه حال خدايى بزرگ و بزرگتر و بلند پايه است . پروردگار ما و قدرت و توانايى اش به همه جا حكم فرما است بار خدايا! اگر مرا بيمار گردانيده اى كه در اين بيمارى جانم را بگيرى بارالها! جانم را در زمره كسانى قرار ده كه آنها را در مورد احسان خود واقع ساخته اى و مرا از آتش غضبت بدور دار همان طورى كه دوستان و اوليائت مورد احسان تو هستند از آتش دور داشته اى )
از امام ششم (عليه السلام) روايت است كه فرمود: دست خود را به محل درد مى گذارى و سه مرتبه مى گويى الله الله الله ربى حقا لا اشرك به و مى گويى اللهم انت لها و لكل عظيمه ففرجها عنى .
از امام ششم (عليه السلام) است كه فرمود: دست خود را به موضع درد مى گذارى سه بار مى گويى : بارالها! تو را قسم مى دهم به حق قرآن عظيمى كه به وسيله روح الامين آن را فرستاده اى و به نزدت در قرآن است و در ام الكتاب در پيش توست هر آينه بلند مرتبه و حكيمى ، خدايا! مرا شفا ده به شفايت و به من بهبودى عطا فرما به مداواى خودت و به من عافيت فرما از بلا و دردهايت پس از آن درود صلوات بر محمد و اهل بيت او بفرست .
يكى راويان مى گويد: از مرض و درد خود به نزد حضرت صادق (عليه السلام) شكايت نمودم آقا فرمودند بگو: به اسم الله سپس با دست خود محل درد را مسح نما و بگو: اعوذ بعزه الله و اعوذ بجلال الله واعوذ بعظمه الله واعوذ بجمع الله واعوذ برسول الله و اعوذ باسما الله من شرما اءحذر و من شرما اءخاف على نفسى البته هفت مرتبه اين ذكر را مى گويى راوى گفت : اين عمل را بجا آوردم خداوند متعال دردم را بهبودى بخشيد.
و نيز از آن حضرت است كه دست خود را برجاى درد بگذار و بگو: (به نام خدا و به يارى خدا و از خدا و به سوى خدا و به خواست خدا محمد رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) هيچ حول و و قوه اى نيست جز از جانب خدا، خداوندا! بيماريم را برطرف كن و برجاى درد سه بار دست بكش .
دعايى كه بر بيمار خوانده مى شود
از امام صادق (عليه السلام) دست بر سر بيمار بگذار و بگو: (به نام خدا و به يارى خدا و از خدا و به سوى خدا و به خواست خدا و لا حول و لا قوه الا بالله ، ابراهيم خليل الله و موسى كليم الله و نوح نجى الله ، و عيسى روح الله ، و محمد رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) از شر بادها (بيمارى ) و دردها به خدا پناه مى برم ، به نام خدا و يارى خدا و عزيمتهاى الهى براى فلان فرزند فلان ، و او را به پناه كلمات تامه الهى كه آدم ، با توسل به آنها توبه اش پذيرفته شد (كه خداوند توبه پذير و رحيم است ) كه اى بيماريها و دردها از من جدا شويد، بعد آيه الكرسى و حمد و معوذتين و توحيد و دو آيه از اول سوره يس را بخوان و بگو: خداوندا! به شفاى خود شفايش ده و به دواى خود درمانش كن و از بلايت عافيتش ده ، و بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و آل محمد درود فرست .