الغدير جلد ۱۰

علامه شیخ عبدالحسین احمد امينى نجفی (ره)
ترجمه زين العابدين قرباني

- ۶ -


غير قابل احتجاج است.

294- عبد الباقى بن احمد ابو الحسن، متوفى درسال، 485 ه، كه ابن صابر گفته است: او كذاب است.

295- عبد الرحمن بن حماد طلحى، كه پيشش نسخه موضوعه و ساختگى بوده است.

296- عبد الرحمن بن داود، ابو البركات الزرزور، كه در سال 608 ه مى زيسته كذاب است.براى او را بعينى در باره قضاء الحوائج است كه تمام آن ساختگى است، ولى براى آن سندهائى از طرق بخارى و ابو داود و غير اينها ساخته است.

297- عبد الرحمن بن عبد الله بن عمرعدوى عمرى، نوه عمر بن خطاب متوفى در سال 186 ه، كذاب و درگرگون كننده احاديث و متروك الحديث بوده و حديثش نادرست و دور از حقيقت است.

298- عبد الرحمن بن عفان، ابو بكر الصوفى، كذاب و دروغ پرداز است.

299- عبد الرحمن بن عبد الله بن عمر بن حفص عمرى، كذاب، متروك الحديث و احاديثش غير قابل احتجاج است.

300- عبد الرحمن بن عمر و بن جبله، كذاب و حديث ساز است.

301- عبد الرحمن بن قطامى بصرى، كذاب است.

302- عبد الرحمن بن قيش ابو معاويه ضبى زعفرانى بصرى، نزيل بغداد كذاب و حديث ساز است.

303- عبد الرحمن بن مالك بن مغول، كذاب و تهمت زننده و حديث ساز بوده و كسى درآن شك ندارد.

304- عبد الرحمن بن محمد بلخى كه، بنام قتيبه حديث ساخته است.

305- عبد الرحمن بن محمد بن علويه ابو بكر ابهرى قاضى، متوفى در سال 342 ه دروغگوئى است كه سندها را با متون تركيب مى كرده، برايش احاديثى است كه همه آنها ساختگى و حمل آنها به عهده اوست.

306- عبد الرحمن بن محمد بن محمد بن هندويه كه حافظ ابن ناصر او را تكذيب كرده و در سال 537 ه وفات كرده است.

307- عبد الرحمن بن مرزوق طرطوسى، احاديث جعل مى كرده كه خبر بر سبيل مذمت شايستگى براى نقل ندارد.

308- عبد الرحمن بن يزيد دمشقى دروغگو و متروك الحديث است.

309- عبد الرحيم"در تاريخ ابن عساكر عبد الرحمن آمده كه تصحيف شده است" ابن حبيب فاريابى كه به نام ثقات حديث مى ساخته و شايد بيش از پانصد حديث به نام رسول خدا ساخته، چنانكه حافظ ابو حاتم گفته است.

310- عبد الرحيم بن زيد بصرى، كذاب و خبيث است.

311- عبد الرحيم، بن منيب بغدادى، حديث مى ساخته است.

312- عبد الرحيم بن هارون واسطى، نزيل بغداد، كذاب و متروك الحديث است.

313- عبد العزيز بن ابان، ازفرزندان سعد بن العاص اموى ابو خالد قرشى، متوفى در سال 207 ه كذاب و خبيث و حديث ساز است كه با احاديث موضوعه روايت مى كرده است.

314- عبد العزيز بن ابى زواد "در لئالى سيوطى ابى الرجاء و در تاريخ ابن عساكر ابن ابى داود آمده است" كذاب است پيش او نسخه موضوعه و ساختگى است.

315- عبد العزيز بن حارث ابو الحسن تميمى حنبلى، متوفى در سال 371 ه كه از روساى حنبلى ها بوده دو حديث در سند امام احمد وضع كرده است.

ابن زرقويه گفته است: اصحاب حديث اين كار را بر حارث انكار كرده و در محضرحاكم اين مطلب را عليه او نوشته اند، دار قطنى و ابن شاهين و ديگران چنين مطلبى را نوشته اند.

316- عبد العزيز بن خالد كذاب است.

317- عبد العزيز بن عبد الرحمن باسلى كذاب است كه احمد بن حنبل نسخه اى را كه اورد آن حديث ثبت كرده بوده دور انداخت زيرا كه بعضى از آنها اصل نداشته و بعضى ديگر را از كسانى نقل كرده بوده كه قابل اعتماد نبودند.

318- عبد العزيز بن يحيى مدنى، كذاب و حديث ساز است كه حديث او را ترك كرده اند.

319- عبد الغفور بن سعيد ابو الصباح واسطى از كسانى بوده كه حديث مى ساخته است.

320- عبد القدوس بن حبيب ابو سعيد شامى كه عبد الرزاق گفته است:

نديدم ابن المبارك در باره كسى كلمه كذاب بزبان جارى كند، مگر در باره عبد القدوس و اسماعيل بن عياش مى گويد: در باره كسى به دروغ شهادت نمى دهم، مگر در باره عبد القدوس و ابن حبان مى گويد: او حديث ساز بوده است.

321- عبد القدوس بن عبد القاهر ابو شهاب او دروغ هائى به نام على بن عاصم ساخته كه آشكار گرديد.

322- عبد الكريم بن عبد الكريم ابو الفضل خزاعى جرجانى، متوفى در سال 380 ه وارد بغداد شد و در آنجا حديث مى كرد.

خطيب گفته است: براى او عناوين خاصى به قرائتها بوده و در آن باره كتابى نوسته است آنگاه گفته است كه او مطالب را بهم مخلوط مى كرده و بر جيزهائيكه روايت مى نموده مامون نبوده است و او كتابى در باره حروف ساخته و آنرا به ابى حنيفه داده است.

دار قطنى و جماعتى نوشتند كه اين كتاب ساختگى است و اصلى ندارد، آنگاه او مفتضح شد و از بغداد به سوى جبل عامل رفت و جريانش در آنجا مشهورگرديد و منزلتش پائين آمد.

323- عبد الله بن ابراهيم بن ابى عمر و غفارى، بى اساس گو و حديث سازبوده عموم جيزهائى كه روايت كرده افراد مورد اعتماد آنها را ترك كرده اند و ابن عدى دو حديث از او در باره فضيلت ابو بكر نقل كرده كه هر دو باطلند.

324- عبد الله بن ابراهيم مدنى شيخ نادرست گو و حديث ساز كه به نام ثقات حديث هاى نادرت مى ساخته است.

325- عبد الله بن ابى جعفر الرازى، كه محمد بن حيدر رازى گفته است از او ده هزار حديث شنيدم، همه آنها را به خاطر آنكه فاسق بوده دور انداختم.

326- عبد الله بن ايوب بن ابى علاج، او و پدرش دروغگو هستند كه ازدى گفته است: ايوب كذاب است و پسرش از او درغگو تر است و هر دو بر خدا جرى هستند.و دار قطنى گفته است: ابن ابى علاج حديث مى ساخته است.

327- عبد الله بن حارث صنعانى، شيخ دجال و حديث ساز است كه عبد الرزاق نسخه دارد كه همه محتواى آن ساختگى است. 328- عبد الله بن حفص، ابو محمد وكيل سامرى، دجال و حديث دزد است و حديثهاى زيادى ساخته است كه ابن عدى گفته است: از او چيزى نوشتم، ولى او حديث دزد بوده و بر من احاديثى را املا مى كرد كه شك در ساختگى بودن آنها نداشتم.

329- عبد الله بن حكيم ابو بكر داهرى بصرى، كذاب و حديث ساز و متروك الحديث بوده است.

330- عبد الله بن زياد بن سمعان فقيه ابو عبد الرحمن قرشى قاضى، كذاب و نسيان در حديث داشته و حديث ساز است.

331- عبد الله بن سعد انصارى رقى، كذاب و حديث ساز است.

332- عبد الله بن سليمان سجستانى حافظ، پسر حافظ، متوفى در سال 316 ه، بدرش او را در چند حديث تكذيب كرده اما زاهد و عابد بوده است.

333- عبد الله بن صالح، ابو صالح مصرى، متوفى در سال 223 ه كاتب ليث، كذاب و حديث ساز بوده است.

334- عبد الله بن عبد الرحمن كلبى اسامى از دروغگوترين افراد مردم بوده و مطالب نادرست را روايت مى كردند و لذا، او را تكذيب كرده و عموم احاديثش را نادرست دانسته اند او در سال 225 ه به بخارا رفت و در آنجا حديث مى كرد. 335- عبدالله بن علان بن رزين خزاعى ابو الفضل واسطى، متوفى در سال 623 ه كذاب و اهل تزوير بوده است.

336- عبد الله بن على باهلى و ضاحى، حديث مى ساخته است.

337- عبد الله بن عمرو واقعى بصرى، حديث مى ساخته و دار قطنى او را تكذيب كرده است.

338- عبد الله بن عمير قاضى افريقيه "تونس و طرابلس" بنام مالك حديث مى ساخته و از او نسخه اى دارد.

339- عبدالله بن عيسى جزرى حديث مى ساخته است.

340- عبد الله بن قيس از حميد الطويل روايت مى كرده و ازدى گفته كه: او كذاب است.

341- عبد الله بن كرز، كذاب است.

342- عبد الله بن محمد بن اسامه حديث ساز بوده است.

343- عبد الله بن محمد بن عبدالله ابن بخترى ابو القاسم، معروف به اين ثلاج، متوفى در سال 287 ه كذاب و حديث ساز و سند ساز بوده و مطالب را به هم مى آميخته و چيزى را كه نشنيده بوده ادعاى، مى كرده است.

344- عبد الله بن محمد بن جعفر، ابو القاسم قزوينى، قاضى و فقيه بر مذهب شافعى، متوفى در سال 315 كه در مصر مجلسى براى فتوى داشته، كذاب بوده و احاديثى را بر متون معرفه ساخته است.او كتاب سنن شافعى را نوشته و در آن حدود دويست حديث كه شافعى بدانها حديث نكرده بوده آورده است.

345- عبد الله بن محمد بن سنان روحى "چون روايات زيادى از روح بن قاسم نقل كرده، از اين رو به اين لقب ملقب شده است" بصرى واسطى، متروك الحديث بوده و حديث مى ساخته و دگرگون مى كرده و دزدى مى نموده است.او از روح بيش از هزار حديث كه كسى از آنها پيروى نكرده نقل كرده است.او زياد حديث مى ساخته تا جائى كه اجماع كرده اند كه او كذاب است.

346- عبد الله بن محمد بن قراد ابو بكر خزاعى، متوفى در سال 359 ه متروك الحديث است او و پدرش حديث مى ساخته اند.

347- عبد الله بن محمد بن وهب دينورى حافظ، متوفى در سال 308 ه، دجال و متروك الحديث وحديث ساز بوده است.

348- عبد الله بن محمد البلوى، صاحب رحله شافعى، كذاب است.

349- عبد الله بن مسلم بن رشيد، كه به نام ليث و مالك و ابن لهيعه حديث مى ساخته، نوشتن حديثش روا نيست.

350- عبد الله بن مسور ابو جعفر هاشمى، كذاب و حديث ساز است، احاديثش ساختگى است.او از قول رسول خدا، كلمه مى ساخته و با احاديث آن حضرت مخلوط كرده است. 351- عبد الله بن وهب نسوى، دجال و حديث ساز است.

352- عبد الله بن يزيد بن مخمش نيشابورى، كه دار قطنى گفته است: او حديث مى سازد.

353- عبد المغيث بن زهير بن علوى حربى حنبلى بغدادى، متوفى در سال 583 ه.يكى از حفاظ است.جزوه اى در فضائل يزيدنوشته و در آن، مطالب ساختگى زيادى آورده است.و ابن جوزى، كتابى در رداين جزوه، نوشته و آن را " الرد على المتعصب العنيد عن العن يزيد " نام نهاد.

354- عبد الملك بن عبد الرحمن ابو العابس شامى، نزيل بصره، كه فلاس گفته است: او آدم كذابى است.

355- عبد الملك بن هارون بن عنتره، دجال و كذاب و حديث ساز است.

356- عبد المنعم بن ادريس ابو عبد الله يمانى، متوفى در سال 228 ه قصه گو و كذاب و خبيث و حديث ساز است.

357- عبد المنعم بن بشير ابو الخير انصارى از ابن معين احاديث زيادى با سند خود آورده و در حدود دويست حديث از آن را پيش ابى مودود فرستاد، او به عبد المنعم گفت: از خدا بترس، زيرا اينها همه دروغند.

حاكم گفته است: او احاديث ساختگى روايت مى كرده، و حليلى گفته است: او به نام ائمه، دروغ مى ساخته.و احمد گفته: او كذاب است، و ابو نعيم گفته: مطالب نادرست روايت مى كرد است.

358- عبدوس بن خلاد، كه ابو زرعه رازى او را تكذيب كرده است.

359- عبد الوهاب ضحاك عرضى، كذاب و حديث ساز وراوى مطالب ساختگى زياد است.و حديث مى دزديده و معروف به دروغ در روايت بوده است.

360- عبد الوهاب بن عطاءخفاف، متروك الحديث و دروغگو بوده است.

361- عبيد بن قاسم، فاميل سفيان ثورى، كه در شرح موهب زرقانى جلد 5 صفحه 41، آمده است.او پسر خواهر ثورى است.او كذاب و خبيث و حديث ساز بوده و داراى نسخه موضوعه است.

362- عبد الله بن تمام، ابو عاصم كه ساجى گفته است: او كذاب است و به مطالب نادرست حديث مى كرده و دار قطنى و ابن ابى هند گفته اند: او حديث هاى دگرگون شده روايت مى كرده است.

363- عبيد الله بن سفيان غذانى، ابو سفيان بن رواحه ازدى، صوفى بصرى، كذاب بوده است.

364- عتاب بن ابراهيم، كذاب است و به خاطر تقرب به خليفه مهدى، پسر منصور به نام رسول خدا حديث ساخته است.