8- امنيت
عصر ظهور، عصر امنيت همه جانبه در سراسر زمين است . چيزى كه از اول تا ظهور حضرت مهدى عليه السلام انسان شيفته آن بوده و به آن نرسيده است . ناامنى ، ناشى از ضعف ايمان ، هواى نفس ، حب شهوات ، طمع به دنيا، حسادت ، جهالت ، حماقت و امثال آن است كه اينها به بركت ظهور حجت خدا بر طرف مى گردد.
در عصر ظهور ايمان مردم به بالاترين سطح خود مى رسد، عقل ها كامل مى شود، فهم عمومى بالا مى رود و به بى نيازى دست مى يابند. آن گاه با وجود اين ارزش ها، ديگر دشمنى و تجاوز در كار نخواهد بود و در نتيجه نعمت بزرگ امنيت ، همه زمين را در بر خواهد گرفت و كمترين دغدغه خاطرى براى حتى ضعيف ترين مردم وجود نخواهند داشت . حيوانات هم آزارى به انسان نخواهند داشت و از آزار انسان ها در امان خواهند بود و خلاصه ، صلح كلى بر همه زمين حاكم مى شود.
امير المؤمنين عليه السلام فرمود: اگر قائم ما قيام كند آسمان باران خود رافرو مى ريزد و زمين گياه خود را مى روياند و كينه و دشمنى از دل بندگان رخت بر مى بندد، درندگان با چهار پايان ديگر كنار مى آيند و امنيت به گونه اى زياد مى شود كه زن ، راه بين عراق و شام را مى پيمايد و پاى خود را جز بر سبزه و گياه نمى گذارد و انبان ((كيسه )) خود را بر دوش دارد، نه درنده اى او را مى ترساند و نه او از آنان هراس دارد.⁽²⁹⁵⁾
يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام مى گويد: روزى ابوحنيفه بر امام صادق عليه السلام وارد شد. حضرت به او فرمود: مراد از سخن خدا كه فرمود: ((سيروا فيها ليالى و اياما امنين ))⁽²⁹⁶⁾ در اين راه ها، شب و روزها با امنيت سفر كنيد كجاى زمين است ؟ ابو حنيفه پاسخ داد: بين مكه و مدينه . امام صادق عليه السلام رو به اصحاب خود كرد و فرمود: مى دانيد كه بين مكه و مدينه جلوى مردم را مى گيرند و اموال آنان را به غارت مى برند و آنها امنيتى بر جان خود ندارند و كشته مى شوند. اصحاب گفتند: بله و ابوحنيفه ساكت شد.
بار ديگر امام صادق عليه السلام فرمود: اى ابو حنيفه ! مراد از اين آيه چيست كه خداوند مى فرمايد: ((و من دخله كان امنا))⁽²⁹⁷⁾ ((و كسى كه داخل آن شود در امنيت است )) كجاى زمين از اين معنا برخوردار است ؟ ابوحنيفه در جواب گفت : كعبه . امام عليه السلام فرمود: آيا وقتى حجاج بن يوسف با منجنيق به ابن زبير در كعبه حمله كرد و او را كشت ، او در كعبه امنيتى داشت ؟ ابو حنيفه سكوت كرد. وقتى ابوحنيفه رفت ، ابوبكر حضرمى به امام صادق عليه السلام عرض كرد: فدايت شوم ، جواب دو سؤ الى كه از ابوحنيفه پرسيديد چيست ؟ حضرت فرمود: ((سيروا فيها ليالى و اياماامنين )) در زمان قائم ما اهل بيت خواهد بود و آيه ((و من دخله كان آمنا)) كسى كه با او بيعت كند و وارد كعبه شود و در جمع اصحابش قرار گيرد در امنيت است .⁽²⁹⁸⁾
امنيت زمان امام مهدى عليه السلام يك امنيت همه جانبه است . هيچ كس ‍ از ديگرى ترسى ندارد، جان و مال و ابرو و اعتبار مردم محفوظ است و كمترين اضطراب و دلهره اى نخواهد بود. وجود چنين امنيتى باعث مى شود اعصاب مردم از هر ضعف و نقصانى در امان باشد و بيمارى هاى عصبى كه گسترده ترين بيمارى هاى قبل از ظهور را تشكيل مى دهند ريشه كن مى گردد. وقتى مردم از يكديگر احساس امنيت كنند، بر يكديگر اعتماد مى كنند و از صميم قلب به هم محبت مى ورزند و رفاقت خالص و حقيقى شكل مى گيرد.
9- سلامتى
با ظهور امام مهدى عليه السلام هر گونه بيمارى و ضعف و نقصى از مؤمنين برطرف مى گردد و همگى سالم و شاداب خواهند شد به گونه اى كه مؤمن ضعيف ، معلول يا مريضى نخواهد ماند. امام باقر عليه السلام فرمود:
هر كس زمان ظهور قائم خاندان ما را درك كند و داراى نقص و معلوليت باشد، سالم مى شود و هر ضعيفى ، توانمند و قوى مى گردد.⁽²⁹⁹⁾
امام صادق عليه السلام فرمود:
وقتى قائم عليه السلام ظهور كند، نقص و افت را از هر مؤمنى بر طرف مى سازد و توانايى او راباز مى گرداند.⁽³⁰⁰⁾
10- بى نيازى
عصر ظهور، عصر بى نيازى و رفع كامل محروميت هاست . با ظهور امام مهدى عليه السلام چهره فقر و پريشانى از ميان مى رود و ديگر بى نوايى نخواهد بود. تكدى از ميان جامعه رخت بر مى بندد و همه مردم بى نياز مى گردند. هر كس به كارى مشغول مى شود و بحران بى كارى محو خواهد شد. هر كس نيازمند باشد امام مهدى عليه السلام به او اعطا مى كند و البته عطاياى آن حضرت بدون منّت ، بدون زحمت ، بدون ذلّت و همراه با گوارايى است . رسول خدا عليه السلام فرمود:
عطاى او ((مهدى عليه السلام )) گواراست .
بااين بى نيازى ديگر كسى يافت نخواهد شد تا به او انفاق شود، مستحق زكات پيدا نمى شود و گيرنده صدقه يافت نمى گردد بلكه همه مردم قصد پرداخت دارند.
امام صادق عليه السلام فرمود: وقتى قائم ما قيام كند...يكى از شما مى خواهد زكات مال خود را بدهد امّاكسى را نمى يابد كه از او بپذيرد. خداوند، مردم را با فضل خود بى نياز مى گرداند.
11- وفور نعمت
عصر ظهور، عصر فوران نعمت هاست . زمين و آسمان ، نعمت هاى خود را ارائه مى دهند و مردم به صورت بى سابقه اى بهره مند مى گردند. رسول خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود:
امت من در زمان مهدى از نعمت هايى برخودار مى شوند كه در گذشته سابقه ندارد. آسمان پياپى بر آنها مى بارد و زمين هر آنچه دارد از درون خود خارج مى كند.⁽³⁰¹⁾
امير المؤمنين عليه السلام فرمود:
((با ظهور مهدى عليه السلام )) يك مد ((سه چهارم كيلو)) دانه مى كارد و هفتصد مد براى او مى رويد.⁽³⁰²⁾
امام صادق عليه السلام فرمود:
خداوند از اين امّت مردى را آشكار مى كند كه او از من و من از او هستيم و به وسيله او بركات آسمان ها و زمين را فرو مى فرستد. پس آسمان بارانش را نازل مى كند و زمين بذرش را بارور مى گرداند و حيوانات وحشى و درندگان به امنيت مى رسند و زمين را پر از قسط و عدل مى كند همان گونه كه از ظلم و جور پر شده است .⁽³⁰³⁾
12- احياء معنوى زمين
پيش از ظهور، زمين به كفر و شرك و ظلم و گناهان ساكنان آن مى ميرد و در عصر شكوهمند ظهور، منجى عالم همه اين عوامل را از ميان مى برد و ايمان و توحيد و عدل و تقوا و عبادت را بر جاى آنهامى نشاند وبه زمين حيات مى بخشد.
ابن عباس گويد: رسول خدا صلى اللّه عليه و اله فرمود: خداى -تعالى - فرمود: ...و به وسيله قائم شما زمينم را به تسبيح و تقديس و تهليل و تكبير و تمجيد خود آباد مى گردانم و زمين را از دشمنانم پاك مى كنم و اوليائم را وارث آن مى گردانم .⁽³⁰⁴⁾
امام باقر درباره آيه اعلموا ان اللّه يحى الارض بعد موتها⁽³⁰⁵⁾ ((بدانيد كه خدا زمين را پس از مرگ آن زنده خواهد كرد)) فرمود: آن را به وسيله قائم زنده خواهم كرد بعد ازآن كه مرده است و مراد از مرگ زمين ، كفر اهل آن است و كافر، مردار است .⁽³⁰⁶⁾
احياء زمين به احياء مردم است . امام مهدى عليه السلام چشمه حيات است . چنان كه در زيارت روز جمعه آمده است . السلام عليك يا عين الحياة و احياء مردم در رسيدن به چشمه حيات است . او دل هاى كويرى و خشك و سوزان را زنده مى كند و در نتيجه انسان و زمين پس از آن كه به كفر و شرك و ظلم و معصيت مرده بودند زنده مى شوند.