نشانه هاى ظهور او

مرحوم حاج شيخ محمد خادمى شيرازى

- ۴ -

4 - اميرالمؤ منين و علائم قيام قائم عليهما السلام
برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور
سلمان فارسى مى گويد: آمدم خدمت حضرت اميرالمؤ منين عليه السّلام عرض كردم قائم از فرزندان شما كى قيام مى كند؟ آن حضرت آهى كشيده ، فرمودند:
لايظهر القائم حتى يكون امور الصبيان و يضيع حقوق الرحمن و يتغنى بالقرآن فاذا قتلت ملوك بنى العباس اولى العمى و الالتباس اصحاب الرمى عن الاقواس بوجوه كالتراس و خربت البصرة هناك يقوم القائم من ولد الحسين عليه السّلام . ⁽⁸³⁾
قائم ظاهر نمى شود تا اينكه چند نشانه به وجود آيد:
1. كارها به دست نوجوانان و افراد ناآگاه قرار گيرد.
2. حقوق خداوند رحمان (احكام دين خدا) ضايع گردد.
3. قرآن را با تغنى (به غنا) بخوانند.
4. پادشاهان بنى عباس كه از ديدن حق محروم ، و از شناخت آن ناتوانند، به دست تيراندازان و كماندارانى كشته شوند، كه صورتهايشان همانند سپر مى باشد (منظور مغولها هستند كه در نهج البلاغه - خطبه 128 - از آنها ((المجان المطرقة )) يعنى : سپرهاى چكش خورده ، تعبير شده است ).
5. بصره خراب گردد.
در اين موقع قائم ما از فرزندان امام حسين عليه السّلام قيام مى كند.
از امام اميرالمؤ منين و نيز از حضرت صادق و حضرت باقر عليهم السلام نقل شده است كه فرموده اند:
و يحا للطالقان فان لله فيها كنوزا ليست من ذهب ولا فضة ولكن بها رجال عرفواالله حق معرفته و هم انصار المهدى فى آخر الزمان . ⁽⁸⁴⁾
خوشا به حال مردم طالقان كه در اجتماع و منطقه آنان براى خداوند متعال گنجهايى است كه از طلا و نقره نيست ، اما مردانى هستند كه به درستى خداوند را شناخته اند و اينان از ياوران حضرت مهدى روحى له الفداء در آخر الزمان هستند (به راستى خوشا به حال آنها).
حضرت امام امير المومنين و وسايل نقليه
زمان حكومت حضرت مهدى (ع )
امام امير المومنين (ع ) درباره وسايل نقليه دوران جهانگيرى حضرت بقيه الله روحى له لفدا چنين مى فرمايد:
(( ثم يامر المهدى بالنشاء مراكب يبنى اربعمائه سفينه فى ساحل عكا و يوافى المهدى طرطوس فيفتحها و يتقدم الى انطاكيه فيفتحها و يهاجم القسطنطنيه فيفتحها و يتوجه الى بلاد الروم فيفتح روميه مع اصحابه .)) ⁽⁸⁵⁾
آنگاه حضرت مهدى (ع ) امر مى فرمايند مركبهاى سوارى بسازند و در كرانه عكا چهار صد كشتى ساخته مى شود و به طرف طرطوس ⁽⁸⁶⁾ به حركت در مى آيند و آنجا را فتح مى كند و از طرطوس به سمت انطاكيه مى رود، آنجا را هم فتح مى كند و از انطاكيه به طرف قسطنطنيه ⁽⁸⁷⁾ هجوم مى آورد، آن سرزمين را هم فتح مى كند و به جانب بلاد روم (كشورهاى غربى ) حركت مى كند و همه آن كشورها را مسخر مى نمايد (اللهم عجل فرجه ) .
حكومت مهدى
اميرالمؤ منين و نزول حضرت عيسى عليهماالسلام
برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور
امام اميرالمؤ منين عليه السّلام به تشريف فرمايى حضرت عيسى بن مريم على نبينا و عليه السّلام در روزهاى اول ظهور اشاره مى فرمايند، آن هم در بيت المقدس روز جمعه :
ثم ان المهدى يرجع الى بيت المقدس فيصلى بالناس اياما فاذا كان يوم الجمعة وقد اقيمت الصلوة ينزل عيسى بن مريم فى تلك الساعة من السماء و عليه ثوابان احمر ان كانما يقطر من راءسه الدهن و هو رجل صبيح المنظر والوجه اشبه الخلق بابراهيم فياءتى المهدى و يصافحه و يبشره بالنصر فعند ذلك يقول له المهدى تقدم يا روح الله وصل بالناس فيقول عيسى بل الصلوة لك يا ابن رسول الله فعند ذلك يؤ ذن عيسى و يصلى خلف المهدى . ⁽⁸⁸⁾
مهدى ما به جانب بيت المقدس برمى گردد و چند روزى در آنجا با مردم نماز مى خواند تا روز جمعه مى رسد و مردم آماده نماز هستند كه ناگهان حضرت عيسى بن مريم در همين ساعت از آسمان به زير مى آيد، در حالتى كه دو لباس قرمز به تن دارد و قطرات عرق از سر و صورتش مانند قطرات روغن مى ريزد. مردى زيبا و خوش اندام است كه شبيه ترين مردم به حضرت خليل الرحمن (عليه السّلام ) است پيش مى آيد و با حضرت بقية الله مصاحفه مى كند و بشارت به فتح و پيروزى مى دهد. در اين موقع حضرت مهدى عليه السّلام تعارف مى فرمايد به حضرت عيسى كه جلو بايستيد و با مردم نماز بخوانيد. حضرت عيسى مى فرمايد: اى فرزند رسول خدا! ((بل الصلوة لك )). كنايه از اينكه پيشوايى ديگر مخصوص به شماست . در اين موقع حضرت عيسى اذان مى گويد و حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء جلو مى ايستد و جناب عيسى عليه السّلام به آن حضرت اقتدا مى كند (اللهم عجل فرجه ).
امام اميرالمومنين و نشانه هاى پيش از قيام
امام صادق (ع ) از وجود مقدس حضرت اميرالمومنين سلام عليهما روايت مى كنند كه آن سرور فرمودند:
(( قال امير المؤ منين عليه السلام لياتين على الناس زمان يظرف فيه الفاجر و يقرب فيه الماجن و يضعف فيه المنصف قال فقيل له متى ذاك يا امير المؤ منين فقال (اذ اتخذت الامانه مغنما و الزكاه مغرما و العباده استطاله و الصله منا قال فقيل له متى ذلك يا امير المؤ منين فقال (ع )) اذا تسلطن النساء وسلطن الاماء و امر الصبيان . ⁽⁸⁹⁾
مسلما زمانى بر مردم خواهد آمد كه افراد فاجر و گناهكار را مورد احترام خاص قرار مى دهند، سخن چين و بد زبان را مقرب خود مى سازند و افراد با انصاف را ضعيف و ناتوان مى شمارند . عرض كردند: يا امير المؤ منين ! كى خواهد شد؟ فرمودند: (هر وقت ديديد امانت را غنيمت مى شمارند (خيانت به امانت مى كنند)، دادن زكات را براى خود زيان و غرامت مى پندارند، عبادت را بار و سنگينى بر دوش خود مى دانند وصله كردن را با منت انجام مى دهند . عرض كردند: يا امير المؤ منين ! كى خواهد شد؟ فرموند:) هرگاه ديديد زنان تسلط پيدا كردند (بر امور اجتماعى و سياسى و غيره ) و نيز هر وقت ديديد كه اماء و كنيزان استيلا يافتند و نوجوانان به زمامدارى رسيدند.
خواننده عزيز!
اگر دقت كنيد تمام اين علامتها در اجتماع ما در ابعاد مختلف ديده مى شود.
نشانه هاى ظهور
رسول اكرم صلى الله عليه و آله و نشانه هاى ظهور
برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور
عن السكونى عن ابى عبدالله عليه السّلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله سياءتى على امتى زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا فى الدنيا لايريدون به ما عند الله عزوجل يكون امرهم رياء، لا يخالطه خوف ، يعمهم الله منه بعقاب فيدعونه دعاء الغريق فلا يستجاب لهم . ⁽⁹⁰⁾
سكونى از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل مى كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: بر امت من زمانى بيايد كه باطن آنها پليد و ظاهرشان به جهت طمع در دنيا آراسته باشد و خداوند را در نظر ندارند عمل آنها ريا است و از او نمى ترسند. خداوند نيز همه آنان را عقوبت خواهد كرد و هرچه دعا كنند، حتى دعاى غريق ، مستجاب نخواهد شد.
از اين روايت چند علامت براى ظهور حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء - آن هم از زبان آورنده اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله - نقل كرده اند:
1. دلها مملو از خبائث و صفات رذيله مى شود.
2. مردم تظاهر به خوبيها مى كنند در حالى كه دلشان از خوبيها خالى است .
3. هدف از اين تظاهرات ، فرورفتن در كثافات اخلاقى دنيا و تعينات آن است .
4. كارهاى آنها اگرچه به صورت عبادت است اما براى غير خدا انجام مى شود (ريا).
5. توجهى به عالم آخرت نخواهند داشت و از خداوند نمى ترسند.
6. به جهت اين صفات ، خداوند آنها را عقاب مى كند به بلاهاى اجتماعى از قبيل جنگ ، گرفتار ظلم شدن ، گرانى ، سلب بركت و...
7. در اين موقع هرچه دعا كنند حتى دعاى غريق هم مستجاب نخواهد شد. ⁽⁹¹⁾ رسول خدا صلى الله عليه و آله در روايتى در مورد نشانه هاى ظهور مهدى روحى له الفداء مى فرمايند:
سياءتى زمان على امتى لايبقى من القرآن الا رسمه و لا من الاسلام الا اسمه يسمون به وهم ابعد الناس منه مساجدهم عامرة و هى خراب من الهدى فقهاء ذلك الزمان شرفقهاء تحت ظل السماء منهم خرجت الفتنه و اليهم تعود. ⁽⁹²⁾
بزودى زمانى بر امت من فرا رسد كه از قرآن جز رسم و از اسلام جز اسم باقى نماند. آنان به نام مسلمان خوانده مى شوند در حالى كه دورترين مردم از اسلام اند، مساجد آنان آباد و از هدايت خراب (خالى ) است . فقهاى آن زمان بدترين فقها در زير آسمان اند فتنه از ايشان آغاز مى شود و به آنان باز مى گردد.
وجود مبارك منجى عالم بشريت حضرت محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله وسلم در اين حديث كه در حقيقت آيينه اى است كه دنياى اسلام و مردم آن را نشان مى دهد و اين خود معجزه اى است از آن بزرگوار، به چند علامت در ارتباط با ظهور فرزند عزيزش اشاره فرموده است :
1. محتوى و حقايق حياتبخش قرآن ، متروك و فقط اسمى از آن مى ماند.
2. از اسلام نامى مى ماند و قوانين جامع و كامل آن به حالت تعطيل در مى آيد و به انزوا سپرده مى شود. ⁽⁹³⁾
3. تقريبا يك چهارم از جمعيت دنيا ادعاى مسلمانى مى كنند در صورتى كه عملا از اسلام بيگانه اند.
4. مساجدشان از نظر بنيان و جهات ظاهرى آباد اما از لحاظ تقوا ويران است . مساجد مركز غيبت ، تهمت ، ريختن آبروى مردم و بدعتها - البته به صورتهاى مختلف - شده است .
5. فقها و دانشمندان بدترين دانشمندانى هستند كه در زير اين آسمان بسر مى برند. با تاءملى كوتاه درباره عالم نماهاى زمان خودمان و فسادى كه در اجتماع كرده اند معنى روايت معلوم مى شود.
6. تمام فتنه ها از ناحيه علماى سوء است و بازگشت آنها نيز به خودشان خواهد بود.(( اذا فسد العالم فسد العالم ))رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى فرمايد هرگاه دانشمندى راه فساد را در پيش بگيرد جهانى را به تباهى مى كشد. زيرا مردم اين دسته از افراد را الگو و سمبل دين مى دانند.
خواننده گرامى !
ناگفته نماند كه از نظر منطق و برهان ، هميشه حساب مكتب ، از اشخاص جداست .
امام صادق عليه السّلام به نقل از پدران مكرم خود ائمه معصومين سلام اللّه عليهم اجمعين مى فرمايد:
قال رسول الله صلى الله عليه و آله : (ان ) الاسلام بداء غريبا و سيعود غريبا كما بداء فطوبى للغرباء. ⁽⁹⁴⁾
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: اسلام در ابتدا غريب و تنها بود و بزودى نيز همچون زمان پيدايش غريب و تنها خواهد شد. خوشا به حال تنهايان و غربا.
خواننده ارجمند!
اسلام عزيز ما در ابتدا بسيار غريب بود و فقط يك اقليت از آن استقبال كردند. در آخرالزمان نيز چنان خواهد شد، كما اينكه اكنون نيز اينچنين است و با اين همه امكانات نظامى ، اقتصادى و انسانى كه در جهان اسلام وجود دارد، مع الوصف ، مسلمين در چنگال ستمگران و كفارى مانند اسرائيل بسر مى برند. دليل بر اثبات عرض ما وضع موجود دنياى اسلام است و در روايت بالا تحت عنوان نشانه هاى ظهور دولت حق ، رسول اكرم صلى الله عليه و آله به غربت مجدد اسلام اشاره فرموده و در ضمن كلمه (( فطوبى للغرباء ))بشارت پيروزى اسلام را داده اند (البته بشارت ضمنى ). آرى ، اسلام در ابتداى امر واقعا غريب بود، درست مانند كسى كه وارد شهرى بشود، آشنايى نداشته باشد و پولى هم همراه نداشته باشد كه بتواند خودش را اداره كند و زبانش هم با مردم آن شهر يكى نباشد، همچنانكه زبان اسلام زبان توحيد بود در حالى كه زبان مردم لسان كفر و الحاد و بت پرستى بود و پيامبر بزرگوار فرمودند در آخرالزمان هم اين طور خواهد شد.
خواننده محترم !
ملاحظه مى فرماييد زبان اسلام در دنياى ما نيز زبان صلح ، عدالت ، ايمان ، امنيت و برادرى است ، در حالى كه در جهان كنونى ، اعمال مردم برخلاف اين برنامه هاست .
از امام صادق عليه السّلام منقول است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:
من ابغضنا اهل البيت بعثه الله يهوديا قيل يا رسول الله و ان شهد الشهادتين ؟ قال نعم انما احتجب بهاتين الكلمتين عند سفك دمه او يؤ دى الجزية و هو صاغر ثم قال من ابغضنا اهل البيت بعثه الله يهوديا قيل و كيف يا رسول الله ؟ قال ان ادرك الدجال آمن به . ⁽⁹⁵⁾
هر كه ما اهل بيت را دشمن دارد خداوند (عزوجل ) او را يهودى برانگيزد. سؤ ال شد: يا رسول الله ! اگرچه شهادتين بگويد؟ فرمودند: بله ، در نتيجه دو كلمه شهادت (اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله ) فقط جان او محفوظ مى ماند و يا از پرداخت جزيه معارف مى شود. سپس ادامه دادند: هر كسى كه ما اهل بيت را دشمن بدارد خداوند او را يهودى برانگيزد. پرسيدند: چگونه اى رسول خدا؟ فرمودند: اگر زمان دجال را دريابد به او ايمان آورد.
در اين روايت ، پيامبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله پس از اشاره به وظيفه مردم در ارتباط با اهل بيت عليهم السلام و نيز زيان دشمنى با خاندان گرامى اش ، به خروج دجال كه از علائم ظهور حضرت بقية الله روحى له الفداء است ، اشاره فرموده اند. بنابراين ، زيان دشمنى با اهل بيت سلام اللّه عليهم اجمعين را مى توان اين گونه خلاصه كرد:
1. محشور شدن در روز قيامت با يهوديان .
2. حسرت و پشيمانى كه در سايه قطع ارتباط با خاندان وحى دامنگير انسان مى شود.
3. از دست دادن نعمتهاى ابدى خداوند.
4. مخلد بودن در آتش جهنم .
5. محروميت از مصاحبت با ذوات مقدسه معصومين سلام اللّه عليهم اجمعين .
رسول مكرم صلى الله عليه و آله خبر از قيام مهدى روحى له الفداء مى دهد و از آن حضرت به نام خاتمه دهنده به دين چنين مى فرمايد:
المهدى منا يختم الدين به كما فتح بنا... (و اخرج الحاكم فى صحيحه ) يحل بامتى فى آخر الزمان بلاء شديد من سلطانهم لم يسمع بلاء اشد منه حتى لايجد الرجل ملجاء فيبعث الله رجلا من عترتى اهل بيتى يملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا يحبه ساكن الارض و ساكن السماء و ترسل السماء قطرها و تخرج الارض نباتها. ⁽⁹⁶⁾
همچنانكه دين به وسيله من آغاز شد، توسط فرزندم مهدى (عليه السّلام ) خاتمه مى يابد... در آخرالزمان امت من در سايه زمامدارى ستمگر به بلاهايى مبتلا مى شوند كه مانند آن را نشنيده اند و به اندازه اى عرصه بر مردم تنگ مى شود كه پناهگاهى براى خود پيدا نمى كنند. در اين هنگام خداوند مردى از عترت و اهل بيت من بر مى انگيزد كه جهان را پر از عدل و داد مى كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد. از ويژگيهاى او اين است كه اهل زمين و ساكنان آسمانها او را دوست مى دارند و آسمان بارانهاى خودش را مى بارد و زمين بركاتش را در اختيار مردم قرار مى دهد.
سيجى ء فى آخر الزمان اقوام تكون وجوههم وجوه الادميين و قلوبهم قلوب الشياطين امثال الذئاب الضوارى ليس فى قلوبهم شى ء من الرحمة سفاكين للدماء و لا يرعون عن قبيح ان تابعتهم و ارواك و ان تواريت عنهم اغتابوك و ان حدثوك كذبوك و ان ائتمنتهم خانوك صبيهم عارم و شابهم شاطر و شيخهم لايامر بمعروف و لا ينهى عن منكر الاعتزاز بهم ذل و طلب ما فى ايديهم فقر الحليم فيهم غاو و الامر فيهم بالمعروف متهم المؤ من فيهم مستضعف و الفاسق فيهم مشرف السنة فيهم بدعة و البدعة فيهم سنة فعند ذلك يسلط الله عليهم شرارهم و يدعو خيارهم فلا يستجاب لهم . ⁽⁹⁷⁾
در آخرالزمان مردمانى بيايند كه از نظر ظاهر، سيماى آدميان را دارند، اما دلهايشان مانند قلبهاى شيطانها است (پر از خودخواهى و تكبر و غرور و امثال اينها است ). مانند گرگهاى درنده دلشان خالى از رحمت و عطوفت انسانى باشد، قتل و خونريزى براى آنها يك امر بسيار ساده و بى اهميت خواهد بود و از كارهاى زشت دورى نمى كنند. اگر از آنها متابعت كنى تو را از خود مى رانند و اگر از آنان فاصله بگيرى تو را مورد غيبت و عيبجويى قرار مى دهند؛ اگر با تو سخن گويند دروغ مى گويند و اگر آن مردم را امين خويش قرار دادى به تو خيانت مى كنند. بچه هاى آنها با ناز و نخوت زندگى مى كنند و جوانانشان بى باك و از خود راضى اند چندان كه مردم را از بى تربيتى خويش عاجز مى كنند. پيروان آنها امر به خوبيها و نهى از بديها نمى كنند. عزت جستن به وسيله آنها ذلت و خوارى است ، مطالبه موجودى آنها فقر و ناتوانى است . شخص عاقل در ميان آنها گمراه به شمار مى آيد و امر به معروف كننده مورد تهمت و افترا قرار مى گيرد. افراد با ايمان و صاحبان تقوا در ميان ايشان ضعيف خواهند بود، اما افراد فاسق در ميان آنها با شخصيت حساب مى شوند. كارهاى خوب و سنتهاى الهى در ميان اين جمعيت بدعت محسوب مى شود و از طرفى بدعت در ميان آنها سنت به حساب مى آيد. در چنين زمانى كه مردمش داراى چنين خصوصيات اخلاقى شده اند، خداوند اشرار و مردم بد را بر آنها مسلط مى كند و ديگر دعاوى خوبان اجابت نخواهد شد.
شب معراج و نشانه هاى ظهور
برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور
در حديث مباركى كه ابن عباس از زبان پرنور آورنده اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله نقل كرده به نشانه هايى در رابطه با قيام جهانى حضرت صاحب الامر عليه السّلام تصريح شده است كه به نظر خوانندگان عزيز مى رسد:
عن ابن عباس عن رسول الله صلى الله عليه و آله : فى حديث ان الله اوحى اليه ليلة اسرى به ان يوصى الى على و اخبره با لائمة من ولده الى ان قال و آخر رجل منهم يصلى عيسى ابن مريم خلفه يملا الارض عدلا كما ملئت جورا و ظلما انجى به من الهلكة و اهدى به من الضلالة و ابرى به الاعمى و اشفى به المريض فقلت الهى و سيدى متى يكون ذاك فاوحى الله عزوجل الى يكون ذلك اذا رفع العلم و ظهر الجهل و كثر القراءة و قل العمل و كثر القتل و قل الفقهاء و الهادون و كثر فقهاء الضلالة و الخونة و كثر الشعراء و اتخذ امتك قبورهم مساجد و حليت المصاحف و زخرفت المساجد و كثر الجور و الفساد و ظهر المنكر و اءمر امتك به و نهى عن المعروف و اكتفى الرجال بالرجال و النساء بالنساء و صار الامراء كفرة و اوليائهم فجرة و اعوانهم ظلمة ذووالراءى منهم فسقة و عند ثلاثة خسوف خسف بالمشرق و خسف بالمغرب و خسف بجزيرة العرب و خراب بصرة على يد رجل من ذريتك تتبعه الزنوج و خروج رجل من ولد الحسين بن على و ظهور الدجال يخرج من المشرق من سجستان و ظهور السفيانى . ⁽⁹⁸⁾
ابن عباس مى گويد: در شب معراج مطالبى به رسول اكرم صلى الله عليه و آله وحى شد كه بايد به وجود مقدس حضرت اميرالمؤ منين عليه السّلام خبر داده شود و نيز به ائمه بعد از آن حضرت . بعد فرمودند كه خداوند براى آخرين آنها نشانه هايى بيان فرمودند:
1. عيسى بن مريم پشت سر آن بزرگوار نماز مى خواند.
2. زمين را پر از عدل و داد مى كند چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد.
3. بندگانم را به وسيله او (امام عصر) از هلاكت نجات مى دهم .
4. گمراهان را به وسيله او هدايت مى كنم .
5. نابينايان و بيماران را به وسيله او شفا مى دهم .
عرض كردم خداوندا! آن كى خواهد شد؟ خطاب رسيد:
6. هرگاه علم از ميان برداشته شود و جهل و نادانى به جاى آن نشيند.
قرائت قرآن زياد اما عمل به آن كم شود.
7. قتل و كشتار زياد شود.
8. فقها و هدايت كنندگان واقعى كم شوند (اشاره است به وجود علماى ربانى ).
9. علماى فاسق (بى عمل ) و خيانتكار زياد شوند (آنان كه دين را به فكر خود معنى مى كنند).
10. شعرا زياد شوند.
11. امت شما قبرستانها را مساجد قرار دهند.
12. قرآنها را زينت كنند.
13. مساجد را مجلل بسازند.
14. جور و فساد زياد شود.
15. منكرات ظاهر شود.
16. امت شما امر به منكر كنند.
17. پيروان شما نهى از معروف كنند.
18. مردها به مردها اكتفا كنند (لواط).
19. زنان به زنان قناعت كنند (مساحقه ).
20. زمامداران كافر شوند.
21. دوستان حكمرانان گنهكاران باشند.
22. ياوران آنها ستمگران باشند.
23. صاحبان راءى و نظر از آنان فاسقان باشند.
24. سه خسف ⁽⁹⁹⁾ در دنيا واقع شود: يكى خسف در مشرق ، خسف ديگر در مغرب و خسف سوم در جزيرة العرب .
25. خراب شدن بصره به دست يكى از ذرارى تو (سيد) كه زنگيها دنبالش را بگيرند.
26. قيام مردى از اولاد امام حسين عليه السّلام
27. ظهور دجال و قيامش از سجستان .
28. خروج سفيانى .
امام اميرالمؤ منين عليه السّلام و نشانه هاى پيش از قيام
برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور
امام صادق عليه السّلام از وجود مقدس حضرت اميرالمؤ منين سلام الله عليها روايت مى كنند كه آن سرور فرمودند:
قال اميرالمؤ منين عليه السّلام لياءتين على الناس زمان يظرف فيه الفاجر و يقرب فيه الماجن و يضعف فيه المنصف قال فقيل له متى ذاك يا اميرالمؤ منين فقال (اذ اتخذت الامانة مغنما والزكاة مغرما و العبادة استطالة والصلة منا قال فقيل له متى ذلك يا اميرالمؤ منين فقال (عليه السّلام ) ) اذا تسلطلن النساء و سلطن الاماء و امر الصبيان . ⁽¹⁰⁰⁾
مسلما زمانى بر مردم خواهد آمد كه افراد فاجر و گناهكار را مورد احترام خاص قرار مى دهند، سخن چين و بد زبان را مقرب خود مى سازند و افراد با انصاف را ضعيف و ناتوان مى شمارند. عرض كردند: يا اميرالمؤ منين ! كى خواهد شد؟ فرمودند: (هر وقت ديديد امانت را غنيمت مى شمارند (خيانت به امانت مى كنند)، دادن زكات را براى خود زيان و غرامت مى پندارند، عبادت را بار و سنگينى بر دوش خود مى دانند و صله كردن را با منت انجام مى دهند. عرض كردند: يا اميرالمؤ مين ! كى خواهد شد؟ فرمودند:) هرگاه ديديد زنان تسلط پيدا كردند (بر امور اجتماعى و سياسى و غيره ) و نيز هر وقت ديديد كه اماء و كنيزان استيلا يافتند و نوجوانان به زمامدارى رسيدند.
خواننده عزيز!
اگر دقت كنيد تمام اين علامتها در اجتماع ما در ابعاد مختلف ديده مى شود.
حضرت امام محمد باقر عليه السلام و نشانه هاى ظهور
برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور
فضل بن شاذان از ابى حمزه ثمالى چنين نقل مى كند:
قلت لابى جعفر عليه السّلام خروج السفيانى من المحتوم ؟ قال نعم و النداء من المحتوم و طلوع الشمس من مغربها من المحتوم و اختلاف بنى العباس فى الدولة من المحتوم و قتل النفس الزكية محتوم و خروج القائم من آل محمد صلى الله عليه و آله محتوم ، قلت : و كيف يكون النداء؟ قال ينادى من السماء اول النهار الا ان الحق مع على وشيعته ثم ينادى ابليس فى آخر النهار من الارض الا ان الحق مع عثمان وشيعته فعند ذلك يرتاب المبطلون . ⁽¹⁰¹⁾
به امام باقر عليه السّلام عرض كردم : خروج سفيانى حتمى است ؟ فرمودند: آرى ، صيحه آسمانى نيز از علائم حتمى است ، طلوع خورشيد از مغرب حتمى است ، اختلاف بين بنى عباس در رابطه با حكومت حتمى است ، كشته شدن نفس زكيه حتمى است ، قيام قائم آل محمد حتمى است . عرض كردم : نداى آسمانى چگونه است ؟ فرمودند: اول صبح منادى از آسمان ندا مى كند كه حق با على (عليه السّلام ) و شيعيان اوست . آخر وقت همان روز منادى فرياد مى زند كه حق با عثمان و پيروان اوست . از شنيدن صداى دوم اهل باطل در شك مى افتد (آرى ، آزمايش است ).
ابوالجارود، يكى از اصحاب حضرت باقر عليه السّلام ، مى گويد آن حضرت با آگاهى كامل از آينده قيام حضرت مهدى عليه السّلام فرمودند:
اذا قام القائم عليه السّلام سار الى الكوفة فيخرج منها بضعة عشر الف نفس يدعون البترية عليهم السلاح فيقولون له ارجع من حيث جئت فلا حاجة لنا فى بنى فاطمة فيضع فيهم السيف حتى ياءتى على آخرهم ثم يدخل الكوفة فيقتل بها كل منافق مرتاب و يهدم قصورها و يقتل مقاتليها حتى يرضى الله عزوجل . ⁽¹⁰²⁾
زمانى كه حضرت قائم عليه السّلام قيام كند، به كوفه تشريف فرما مى شوند و بيش از ده هزار نفر از آنجا بيرون مى آيند كه آنها را ((بتريه )) مى گويند. پس ، به آن حضرت عرض ‍ مى كنند: برگرد به همان مكانى كه بوده اى ، ما نيازى به فرزندان فاطمه (سلام الله عليها) نداريم . پس ، شمشير را مى كشد و همه آنها را مى كشد. سپس وارد كوفه مى شود و تمام افراد منافق و جنگجو را مى كشد تا خداوند متعال راضى گردد.
جابر از امام باقر عليه السّلام در ارتباط با برنامه هاى دولت كريمه حضرت مهدى عليه السّلام چنين مى فرمايد:
اذا قام القائم عليه السّلام ضرب فساطيط و يعلم الناس القرآن على ما انزل الله عزوجل فاصعب ما يكون على من حفظه اليوم لانه يخالف فيه التاءليف . ⁽¹⁰³⁾
هنگامى كه قائم آل محمد قيام مى كند، خيمه هاى خودش را برپا مى سازد (گويا در كوفه باشد) و قرآن را به مردم ياد مى دهد، چنانكه خداوند بر رسول گرامى نازل فرمود (از نظر ترتيب فرود آمدن در روزهاى اول ) و مردم را با قرآن اين طور آشنا مى كند. آن روز براى آنهايى كه قرآن را قبلا حفظ كرده اند بسيار مشكل است (از نظر ترتيب سوره ها و نازل شدن در گذشته ).
به امام باقر عليه السّلام عرض شد:
ان اصحابنا بالكوفة جماعة كثيرة فلو امرتهم لاطاعوك و اتبعوك فقال يجى احدهم الى كيس اخيه فياخذ منه حاجته ؟ فقال لا فقال فهم بدمائهم ابخل ... ثم قال ان الناس فى هدنة نناكحهم و نوارثهم و نقيم عليهم الحدود و نؤ دى اماناتهم حتى اذا قام القائم جاءت المزايله و ياءت الرجل الى كيس اخيه فياءخذ حاجته لايمنعه . ⁽¹⁰⁴⁾
اصحاب و شيعيان ما در كوفه زياد هستند؛ اگر دستورى صادر بفرماييد از شما اطاعت مى كنند. امام در جوابش فرمودند: آيا شيعيان ما دست در جيب يكديگر مى كنند و نيازمنديهاى خودشان را برطرف مى سازند؟ عرض شد: خير. فرمودند: كسى كه از انفاق ماديات در راه خداوند مضايقه مى كند چگونه جانش را به فرمان ما در راه حق بذل مى نمايد؟ مردم در معرض امتحان هستند. ما با آنها ازدواج مى كنيم ، از آنها ارث مى بريم ، حدود الهى را بر آنها اقامه مى كنيم و امانات آنها را به ايشان بر مى گردانيم تا اينكه حضرت قائم عليه السّلام قيام كند. برادرى آنچنان گسترش مى يابد كه مردم بدون اجازه دست در جيب يكديگر مى كنند و هرچه لازم داشته باشند برمى دارند (اين است برنامه عملى حكومت حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء).
محمد بن مسلم ثقفى مى گويد از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمودند:
القائم منصور بالرعب مؤ يد بالنصر تطوى له الارض و تظهر له الكنوز و يبلغ سلطانه المشرق و المغرب و يظهر الله تعالى به دينه ولو كره المشركون فلا يبقى فى الارض خراب الا عمر و ينزل روح الله عيسى بن مريم فيصلى خلفه فقلت له يا ابن رسول الله متى يخرج قائمكم قال اذا تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال و اكتفى الرجال بالرجال والنساء بالنساء و ركب ذوات الفروج السروج و قبلت شهادة الزور و ردت شهادة العدل واستخف الناس بالدماء و ارتكاب الزنا و الكل الربا و اتقى الاسرار مخافة السنتهم و خرج السفيانى من الشام واليمانى من اليمن و خسف بالبيداء و قتل غلام من آل محمد صلى الله عليه و آله بين الركن و المقام اسمه محمد بن الحسن النفس الزكية و جائت صيحة من السماء بان الحق فيه و فى شيعته فعند ذلك خروج قائمنا فاذا خرج اسند ظهره الى الكعبة و اجتمع اليه ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا و اول ما ينطق به هذه الاية : ((بقية الله خير لكم ان كنتم مؤ منين )).⁽¹⁰⁵⁾ ثم يقول انا بقية الله و حجته و خليفته عليكم فلا يسلم عليه مسلم الا قال السلام عليك يا بقية الله فى ارضه فاذا اجتمع له العقد و هو عشرة آلاف رجل خرج فلا يبقى فى الارض معبود دؤ ن الله عزوجل من صنم او غيره الا وقعت فيه نارفا حترق و ذلك بعد غيبة طويلة ليعلم الله من يطيعه بالغيب و يؤ من به . ⁽¹⁰⁶⁾
قائم ما به وسيله نيروهاى مختلفى يارى مى شود:
1. ترس و رعبى كه در دلهاى مردم جايگزين مى شود.
2. نصرت و يارى خداوند بزرگ .
3. زمين در اختيار و زير پاى مباركش و ياران عزيزش درنورديده و جمع مى شود.
4. گنجهاى زمين خودشان را در اختيار آن حضرت قرار مى دهند.
5. سلطنتش مشرق و مغرب زمين را فرا مى گيرد.
6. دين مقدس اسلام بر تمام اديان غلبه مى يابد ولو اينكه دشمنان خدا راضى نباشند، و در زمين جايى غيرآباد ديده نخواهد شد.
7. حضرت عيسى بن مريم از آسمان نازل مى شود و پشت سر آن حضرت نماز مى خواند.
مى گويد عرض كردم : اى فرزند رسول خدا! اين قيام كى خواهد بود و چه زمانى قائم شما قيام مى كند؟ فرمودند:
1. هرگاه مردان شبيه به زنان و زنان مانند مردان شوند.
2. مردها به مردها اكتفا كنند و زنان به زنان (اشاره به لواط و مساحقه ).
3. زنان سوار بر زينها شوند (سوار شدن بر اسب ، اتومبيل و وسايط نقليه ديگر).
4. شهادت دروغ و برخلاف واقع را بپذيرند.
5. گواهى مردان عادل و صاحبان تقوا را رد كنند.
6. قتل و خونريزى در ميان مردم كوچك شمرده شود.
7. مردم مرتكب زنا شوند.
8. رباخوارى در ميان مردم رواج يابد.
9. مردم از زبان اشرار بترسند.
10. سفيانى از شام بيرون آيد.
11. يمانى از يمن حركت كند.
12. خسف و فرورفتگى در بيداء پديد آيد.
13. جوانى از آل محمد صلى الله عليه و آله در ميان ركن مقام كشته شود كه نام عزيزش محمد بن حسن معروف به نفس زكيه است .
14. صيحه اى از آسمان بلند شود كه حق با او و پيروان اوست .
در اين هنگام قائم ما قيام مى كند. پس ، آنگاه كه بيرون آمد به كعبه تكيه مى دهد و سيصد و سيزده تن از ياران مخصوص آن حضرت اطرافش را مى گيرند و اول سخنى كه مى فرمايند اين آيه شريفه است : ((باقيمانده خدا بهتر است براى شما اگر به خدا ايمان داريد)). سپس مى فرمايد من بقية الله و حجت و جانشين خداوند در روى زمين هستم . پس ، همه مسلمانان آن حضرت را با اين عبارت سلام مى كنند: ((سلام بر تو اى بقية الله در روى زمين )). پس ، وقتى كه آن عدد معين كه ده هزار نفر باشد در خدمت آن حضرت اجتماع كردند از مكه بيرون مى آيند و در كره زمين معبودى جز خداوند يكتا عبادت نخواهد شد، اساس بت پرستى و غيره از بين خواهد رفت و همه آنها در آتش غضب آن سرور خواهند سوخت . اى محمد بن مسلم ! البته اين قيام با اين محتوى بعد از غيبت طولانى خواهد بود. براى اينكه خداوند عالم ، بندگان مطيع و فرمانبردار خودش را به جهانيان معرفى كند و بشناساند.
على بن مهزيار از حضرت ابوجعفر عليه السّلام حديث مى كند كه آن جناب فرمودند:
كانى بالقائم يوم عاشورا يوم السبت قائما بين الركن و المقام بين يديه جبرئيل ينادى البيعة لله فيملاها عدلا كما ملئت ظلما وجورا. ⁽¹⁰⁷⁾
گويا مى بينم قائم (آل محمد) را در روز عاشورا، روز شنبه بين ركن و مقام ايستاده در حالى كه جبرئيل (ع ) در كنار ايشان است و فرياد مى زند بيعت براى خداست (مردم دنيا! بيعت با حضرت مهدى روحى له الفداء، در حقيقت ، بيعت با خداوند است ) . آنگاه دنيا را پر از عدل و داد مى كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد .
يعقوب سراج از جابر روايت مى كند كه آن حضرت فرمودند:
يا جابر لايظهر القائم حتى يشمل (الناس ب )الشام فتنة يطلبون المخرج منها فلا يجدونه و يكون قتل بين الكوفة و الحيرة قتلا هم على سواء و ينادى مناد من السماء. ⁽¹⁰⁸⁾
اى جابر! قائم ظاهر نمى شود مگر اينكه فتنه اى (مردم را) در شام فرا گيرد. مردم راه فرار از اين فتنه را پيدا نمى كنند. بين كوفه و حيره كشتارى مى شود كه هر دو طرف از نظر دادن كشته مساوى هستند ( يا از لحاظ كميت يا كيفيت ) و منادى از آسمان ندا مى دهد.
محمد بن مسلم از حضرت باقر العلوم عليه السّلام حديث مى كند كه آن حضرت فرمودند:
توقعوا الصوت ياءتيكم بغتة من قبل دمشق فيه لكم فرج عظيم . ⁽¹⁰⁹⁾
منتظر صدا كه ناگهان از ناحيه دمشق مى رسد، باشيد. البته در اين (صوت ) براى شما فرجى عظيمى است .
خواننده عزيز!
آيا منظور از كلمه ((صوت )) صيحه آسمانى است ؟ به ظاهر يا همين است يا قيام سفيانى . اميد است صداى حياتبخش جبرئيل عليه السلام باشد.
از حضرت باقر عليه السّلام در باب نشانه هاى ظهور حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء حديث مفصلى نقل شده است كه ما به بيان مختصرى از آن بسنده مى كنيم .
امام باقر عليه السّلام مى فرمايند:
فينزل امير جيش السفيانى البيداء فينادى مناد من السماء ((يابيداء ابيدى القوم )) فيخسف بهم فلا يفلت منهم الا ثلاثة نفر يحول الله وجوههم الى اففيتهم و هم من كلب و فيهم نزلت هذه الاية ((يا ايها الذين اوتوا الكتاب آمنوا بما نزلنا مصدقا لما معكم من قبل ان نطمس وجوها فنردها على ادبارها)).
قال و القائم يومئذ بمكة قد اسند ظهره الى البيت الحرام مستجيرا به فينادى يا ايها الناس انا نستنصر الله فمن اجابنا من الناس فانا اهل بيت نبيكم محمد و نحن اولى الناس بالله و بمحمد صلى الله عليه و آله فمن حاجنى فى آدم فانا اولى الناس بآدم و من حاجنى فى نوح فانا اولى الناس بنوح و من حاجنى فى ابراهيم فانا اولى الناس بابراهيم و من حاجنى فى محمد صلى الله عليه و آله فانا اولى الناس بمحمد صلى الله عليه و آله و من حاجنى فى النبيين فانا اولى الناس بالنبيين اليس الله يقول فى محكم كتابه ((ان الله اصطفى آدم و نوحا و آل ابراهيم و آل عمران على العالمين ذرية بعضها من بعض والله سميع عليم )).
فانا بقية من آدم و ذخيرة من نوح و مصطفى من ابراهيم و صفوة من محمد صلى الله عليهم اءجمعين الا فمن حاجنى فى كتاب الله فانا اولى الناس بكتاب الله الا فمن حاجنى فى سنة رسول الله صلى الله عليه و آله فانا اولى بسنة رسول الله صلى الله عليه و آله فاءنشد الله من سمع كلامى اليوم لما بلغ الشاهد منكم الغائب و اساءلكم بحق الله و حق رسوله صلى الله عليه و آله و بحقى فان لى عليكم حق القربى من رسول الله الا اعنتمونا و منعتمونا ممن يظلمنا فقد اءخفنا و ظلمنا و طردنا من ديارنا و ابنائنا و بغى علينا و دفعنا عن حقنا و افترى اهل الباطل علينا فا الله الله فينا لاتخذلونا و انصرونا ينصركم الله تعالى .
قال فيجمع الله عليه اصحابة ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا و يجمعهم الله له على غير ميعاد قزعا كقزع الخريف و هى يا جابر الاية التى ذكرها الله فى كتابه : ((اينما تكونوا ياءت بكم الله جميعا ان الله على كل شيى قدير)).
فيبايعونه بين الركن و المقام ومعه عهد من رسول الله صلى الله عليه و آله عليه و آله قد توارثة الابناء عن الاباء. و القائم يا جابر رجل من ولد الحسين يصلح الله له امره فى ليلة ، فما اشكل على الناس من ذلك يا جابر فلا يشكلن عليهم ولادته من رسول الله صلى الله عليه و آله ووراثته العلماء عالما بعد عالم فان اشكل هذا كله عليهم فان الصوت من السماء لايشكل عليهم اذا نودى باسمه و اسم ابيه و امه . ⁽¹¹⁰⁾
فرمانده لشكر سفيانى در زمين بيداء فرود مى آيد. ناگهان منادى از آسمان ندا مى دهد: اى زمين بيداء! دشمنان خداوند را نابود كن . پس ، زمين شكافته مى شود و همه آن جميعت را فرو مى برد مگر سه نفر را كه صورتهاى آنها به عقب برمى گردد و اينها از طايفه كلب هستند و اين آيه درباره آنها نازل شده است : ((اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به قرآنى كه فرستاديم ايمان آوريد كه تصديق كننده تورات و انجيل شماست پيش از آنكه به رويتان از اثر ضلالت خط بطلان كشيم يا گونه ها را واژگون كنيم .)) ⁽¹¹¹⁾
امام باقر عليه السّلام مى فرمايد: قائم عليه السّلام آن روز در مكه است و پشت به خانه كعبه داده در حالى كه پناه به كعبه برده است . پس ندا مى دهد: اى مردم ! ما از خداوند طلب يارى مى كنيم . پس ، هر كسى از مردم كه دعوت ما را اجابت كرد بايد بداند كه ما از اهل بيت پيامبر شماها هستيم و من از همه مردم سزاوارتر هستم نسبت به خداوند بزرگ و پيامبر او. اى مردم ! هر كسى كه با من محاجه كند در مورد آدم عليه السّلام ، بايد بداند كه من نسبت به آدم از همه برترم و هر كسى كه در ارتباط با نوح با من محاجه كند، بايد بداند كه من نسبت به نوح از همه مقدم ترم و هر كسى كه با من محاجه كند نسبت به ابراهيم ، بايد بداند كه من اولى از همه هستم و آن كسى كه نسبت به حضرت محمد صلى الله عليه و آله از همه برترم و هر كسى كه در ارتباط با انبياء با من محاجه كند، من اولى هستم از همه نسبت به انبياء. آيا نمى بينى كه خداوند در قرآن محكمش مى فرمايد: ((خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و دودمان عمران را بر عالميان برگزيده است ))؟ ⁽¹¹²⁾
پس ، من باقيمانده از آدم و ذخيره از نوح و برگزيده ابراهيم و خلاصه اى هستم از وجود مقدس محمد صلى الله عليه و آله . آگاه باشيد، هر كسى كه با كتاب خدا با من به مجادله بپردازد، من اولى از همه هستم نسبت به قرآن خداوند، و هر كسى در ارتباط با سنت رسول اكرم صلى الله عليه و آله با من محاجه نمايد، من از همه سزاوارترم نسبت به آن بزرگوار. شما را به خدا سوگند مى دهم آن افرادى كه امروز سخنان مرا شنيدند آن را به غايبان برسانند. از شما سؤ ال مى كنم به حق خداوند و حق رسول خدا صلى الله عليه و آله ، به حق من بر شما كه به جهت نزديك بودن با رسول خدا بر شما دارم (فرزند او هستم ) ما را يارى كنيد نسبت به آن افرادى كه به ما ظلم كردند. به درستى كه ستمگران ما را از وطنمان دور ساختند و حق ما را غصب كردند و ما و فرزندانمان را آواره نمودند و درباره ما ستم روا داشتند و نگذاشتند كه ما از حق خودمان استفاده كنيم و اهل باطل بر ما افترا بستند. بترسيد از خدا، بترسيد از خدا و ما را رها نسازيد بلكه ياريمان كنيد تا اينكه خداوند شما را يارى فرمايد.
امام باقر عليه السّلام فرمودند: در اين موقع خداوند سيصد و سيزده تن اصحاب خاص آن حضرت را مانند ابرهاى پراكنده در فصل سوم از فصول چهارگانه كه آن را ((خريف )) (پاييز) مى نامند در خدمت آن حضرت حاضر مى كند و اين جريان (حضور اصحاب ) - اى جابر! مصداق اين آيه شريفه است : ((هر كجا باشيد خداوند همه شما را به ميعادگاه خواهد آورد، به درستى كه خداوند بر هر چيز تواناست )). ⁽¹¹³⁾ پس آن سيصد و سيزده تن بين ركن و مقام با آن حضرت بيعت مى كنند (با مهدى آل محمد سلام الله عليه ) و بااو عهدى است از رسول الله صلى الله عليه و آله كه توسط پدران بزرگوارش به دست او رسيده است . اى جابر! قائم مردى است از فرزندان امام حسين (عليه السّلام ) كه خداوند امر قيامش را در يك شب اصلاح مى كند. اى جابر! چگونه براى اين مردم مشكل است باور كنند كه او (قائم ) فرزند رسول اكرم صلى الله عليه و آله است و مقام وراثت از آباء و اجدادش به او رسيده و او وراث علم همه آنهاست ؟ اى جابر!
اگر پذيرفتن اينها بر مردم مشكل باشد اما صيحه آسمانى را نمى توانند نپذيرند كه او (قائم آل محمد روحى له الفداء) را به اسم خودش و نام پدرش و اسم مادرش معرفى مى كند (محمد فرزند حسن مادرش نرجس ، ديگر نمى توانند او را رد و انكار كنند).
جابر بن يزيد از حضرت از حضرت باقر عليه السّلام حديث مى كند درباره اصحاب حضرت مهدى عليه السّلام كه امام باقر عليه السّلام فرمودند:
كانى باصحاب القائم عليه السلام و قد احاطوا بما بين الخافقين فليس من شى ء الا و هو مطيع لهم حتى سباع الارض و سباع الطير يطلب رضاهم فى كل شى ء حتى تفجر الارض ‍ على الارض و تقول مربى اليوم رجل من اصحاب القائم عليه السّلام . ⁽¹¹⁴⁾
گويى مى بينم كه ياران امام عصر عليه السّلام جهان را محاصره كرده اند و همه موجودات مطيع و فرمانبردار آنها هستند حتى درندگان صحرا و درندگان پرنده . موجودات مختلف عالم فقط خشنودى آنها را مى خواهند. حتى بعضى از نقاط زمين مباهات مى كند بر بعضى ديگر و مى گويد امروز يكى از ياران قائم عليه السّلام بر روى من عبور كرد.
درباره قيام جناب سيد حسنى از خراسان و تشرف ايشان به خدمت حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء، امام باقر عليه السّلام چنين فرموده است :
تنزل الرايات السود التى تخرج من خراسان الى الكوفة فاذا ظهر المهدى بمكة بعثت اليه بالبيعة . ⁽¹¹⁵⁾
پرچمهايى كه از خراسان حركت كرده اند در سرزمين كوفه به اهتزاز در مى آيند (پرچمدار و رهبر اين قيام جناب سيد حسنى است ). وقتى حضرت مهدى عليه السّلام در مكه ظاهر شدند افرادى را خدمت آن حضرت مى فرستد و آمادگى خودش را براى بيعت با آن حضرت اعلام مى دارد.
راوى مى گويد از حضرت ابوجعفر عليه السّلام در مورد حضرت قائم عليه السّلام پرسيدم فرمودند:
انه لايكون حتى ينادى مناد من السماء يسمع اهل المشرق و المغرب حتى تسمع الفتاة فى خذرها. ⁽¹¹⁶⁾
امر قيام آن حضرت محقق نخواهد شد مگر اينكه منادى از آسمان صدا بلند كند كه تمام مردم مشرق و مغرب حتى دختران پرده نشين نيز بشنوند.
ناجيه قطان از حضرت باقر عليه السّلام نقل مى كند كه شنيدم كه آن حضرت مى فرمودند:
ان المنادى ينادى ان المهدى من آل محمد فلان ابن فلان باسمه و اسم ابيه (يعنى محمد بن الحسن العسكرى عليهما السلام ) فينادى الشيطان ان فلانا و شيعته على الحق يعنى رجلا من بنى اميه . ⁽¹¹⁷⁾
منادى از آسمان ندا سر مى دهد كه مهدى آل محمد (فلان پسر فلان است ) كه نام مبارك اصلى حضرت باشد و نيز شيطان فرياد مى زند و نام يكى از بنى اميه را مى برد كه فلانى و پيروان او بر حق هستند.