أنوار صاحب الزمان

سيد حسن ابطحى

- ۸ -


در کتاب مکيال المکارم ظاهرا حدود نود فايده براي دعا کننده بر

پاسخ ما:

البتّه فوايدي دعاي براي فرج دارد وصاحب مکيال المکارم هم آن را نوشته است ودعاي براي فرج هم از بهترين عبادات است وامّا اگر انسان انتظار دارد تا براي فرج دعا کرد خداوند فرج را برساند يعني اوضاع واحوال را بهم بريزد براي اينکه شما دعا کرده ايد اين انجام نمي شود.

مثال:

انسان چيزي را يا فردي را فرض کنيد دوست دارد او هم روي مصالحي کارهائي را بايد انجام دهد وشغل مهمّي را هم دارد که اگر ترک کند ضرر زيادي متوجّه اش مي شود آن وقت او به خاطر خواسته شما همه مصالح را نديده بگيرد ودر کنار شما بنشيند وخواسته شما را عملي کند اين کار صحيح نيست.

خداي تعالي همه مصالحي را که در نظر گرفته است براي ظهور امام عصر (ارواحنا فداه) اگر از همه آنها صرف نظر بکند براي خاطر اينکه شما يک شب بيدار شده ايد وبراي فرج دعا کرده ايد خدا فرج امام زمان (عليه السّلام) را برساند وهمه آن مصالحي را که در نگه داشتن امام زمان براي وقت خودش ظاهر کند از همه آنها صرف نظر نمايد اين حرف غلط است.

لذا در بعضي از روايات دارد هلک المستعجلون آنهائي که عجله مي کنند هلاک مي شوند. يک وقت هست ما مي گوئيم خدايا تو در آمدن امام زمان (عليه السّلام) عجله کن عجّل فرجه اگر خدا در آمدن امام زمان عجله کند مفاسدش را هم از بين مي برد. ولي عجله به معناي اين است که انسان قبل از اين که وقت کاري برسد آن را انجام دهد مثلا چائي داغ است وهنوز خنک نشده مي خوري ودهانت مي سوزد اين عجله است العجلة من الشّيطان شما قبل از اينکه ظهر شود نماز بخوانيد، نمازتان باطل است اين عجله است قبل از آمدن جمعيّت آقاي منبري، منبر مي رود اين عجله است. هر عجله اي بدون ترديد از شيطان است که روايت هم دارد. والتّأنّي من الرّحمان به موقع کار انجام دادن از پروردگار است. چرا پس ما کار شيطاني را از خدا مي خواهيم؟ اللّهمّ عجّل فرجه خدايا عجله کن در فرج امام زمان. عجله مفسده دارد امّا اگر خدا انجام داد مفاسدش را هم از بين مي برد. مثلا پنج دقيقه ديگر موقع خوردن چائي است شما کار داري وفرصتي نيست درون چائي آب سرد بريز خنک مي شود بردار وبخور. اگر قبل از وقت وآن قرار معيّني که خداوند در عالم تکوين قرار داده که امام زمان تشريف بياورند قرار شد که امام زمان ظهور کنند اينجا خدا يک علاجي مي کند يعني خدا آن فسادي که در زودتر آمدن امام زمان (عليه السّلام) هست را جبران مي کند. ما فقط تقاضايمان اين است والاّ معنا ندارد عجله را بدون اينکه مفسده اش از بين برود از خدا بخواهيم اصلا غلط است. عجله مال شيطان است. العجلة من الشيطان ما از رحمان نبايد کار شيطاني را بخواهيم منتها همان کار شيطاني که مي بينيد در بهشت به شما مي گويند خمر مي دهند، شراب مي دهند خمر آيا شراب داخل بهشت همين بدمستي ها وبدمزّه ايها وبي عقلي ها را دارد؟ نه، اينها را خدا بر مي دارد وآن از عسل شيرين تر مي شود وعقل را هم زيادتر مي کند ونيرو هم توليد مي کند.

بعضي چيزها از نظر ظاهر آن هست. امام زمان (عليه السّلام) ممکن است با دعاها قبل از وقت مقرّر تشريف بياورند امّا مفسده اي که اگر طبيعي قبل از وقت مقرّر ممکن بود وجود داشته باشد آن مفسده را خداي تعالي از بين مي برد. لذا اگر ما عجله کرديم هلاک مي شويم. اگر چرا گفتيم وگفتيم ما دعا کرديم پس چرا امام زمان تشريف نياورد خوب شما که نمي توانيد مفسده را از بين ببريد خودت را هم ناراحت مي کني کار را هم خراب مي کني خداي تعالي به دعاي تو وصدها دعاي مثل تو در برابر آن مفسده هائي که هست اقدامي نمي کند. اگر خودش اراده واقدام کند ومصالحي را در نظر بگيرد آن عجله اشکال ندارد. ما از خدا مي خواهيم که او عجله کند اللّهمّ عجّل فرجه وخودمان نبايد عجله کنيم ودعاها فقط بايد براي اظهار محبّت باشد نه آنکه براي خدا تکليف معيّن کنيم.

صراط مستقيم ورسيدن به محضر حضرت بقية اللّه را توضيح دهيد؟

پاسخ ما:

رسيدن به محضر حضرت بقيّة اللّه الاعظم يک راه دارد آن هم اين است که سنخيّت روحي با ايشان پيدا کنيد. تزکيه نفس کنيد، خودتان را به کمالات روحي برسانيد انساني باشيد از نظر عقايد، از نظر اعمال، از نظر افکار، همان طوري باشيد که امام عصر (روحي فداه) مي خواهند، دقيقا در صراط مستقيم هستيد. چرا که اين جادّه خيلي دقيق است وهم راه راست است. بدون هيچ پيچ وخمي چون صراط مستقيم است. ولي چون در جادّه هستيد بايد فرمانتان را محکم نگه داريد نه نيم ميليمتر طرف راست ونه طرف چپ بچرخانيد چرا که مي رويد در ته درّه، بايد خيلي حواستان جمع باشد. که نه افراط داشته باشيد ونه تفريط نه آن قدر محتاط ووسواسي باشيد نه آن قدر بي بند وبار، فرقي نمي کند هر دو طرف مي افتيد در ته درّه. ماها اکثرا خيال مي کنيم که وسواسي ها آدمهاي خوبي هستند در حالي که فرقي نمي کند هر دو افتادن در درّه است منتها آن شخص رفته وعيّاشي کرده وخوشگذراني کرده وافتاده در درّه واين شخص وسواسي با زحمت وناراحتي خودش را انداخته ته درّه چه انسان در نماز فحش بدهد نمازش باطل است چه در نماز از روي وسواس چند بار کلمه اي را تکرار کند. آيا هيچ وقت متوجّه شديد که کمتر افرادي هستند که در حلال وحرام وسواس داشته باشند در حالي که در طهارت ونجاست بيشترين افراد وسواس دارند اگر انسان قدري روي حلال وحرام توجّه کند دست وپاي شيطان را مي بندد ولي در نجاست وطهارت هر چه وسواس داشته باشيد به نفع شيطان است وبه ضرر شما نه افراط نه تفريط اين مي شود صراط مستقيم، صراط مستقيم يعني پيغمبر اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) صراط مستقيم يعني علي بن ابيطالب (عليه السّلام). صراط مستقيم يعني امام زمان (عليه السّلام) ورسيدن به امام زمان (عليه السّلام).

نوع ضيافتي که ما در روز جمعه خدمت حضرت داريم چگونه است؟

منظور از اين بخش از زيارت روز جمعه که خطاب به حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا فداه) عرض مي کنيم:

انا يا مولاي فيه ضيفک وجارک وانت يا مولاي کريم من اولاد الکرام ومأمور بالضيافة والاجارة فأضفني واجرني چيست؟ نوع ضيافتي که ما در روز جمعه خدمت حضرت داريم چگونه است؟ پاسخ ما:

ضيافت يعني بلاعوض نيازمنديهاي شخصي را تأمين کردن. يک وقت انسان گرسنه است مي رود رستوران وغذا مي خورد اين ضيافت نيست. امّا يک وقت کسي شما را دعوت مي کند ودر خانه از شما پذيرائي مي کند اين بلاعوض است وضيافت است.

حال در مورد حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) بايد گفت ايشان رفع نيازمنديهاي ما را بلاعوض مي فرمايند مثلا روز جمعه شما هر چيزي که از حضرت وليّ عصر (روحي فداه) بخواهيد ايشان بدون اينکه مثلا پولي از شما بگيرند ويا چيزي از شما بخواهند به شما عنايت مي فرمايند. تمام انبياء عظام:

هم اين مسأله را مي فرمودند که (لا اَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ اَجْرا).(1)

ما هيچ اجري از شما نمي خواهيم. ما که به شما اطعام مي کنيم براي خدا است وجزا وشکري از شما توقّع نداريم. امّا کلمه جار به معناي در کنار وپناه است. يعني انسان در کنار کسي پناهنده به او شود. در مورد حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا فداه) ما، هم کنار امام زمان (ارواحنا فداه) هستيم وهم ميهمان او. براي روشن تر شدن مطلب اين طور در نظر بگيريد که يک شخصي در مشهد دوست خود در تهران را به رستوراني در تهران دعوت مي کند ومي گويد تو آنجا غذا بخور وميهمان من باش وپول غذا را حساب نکن. اين شخصي که در تهران است ميهمان شخص مشهدي محسوب مي شود ولي در کنار او نيست.

ولي اگر او را در خانه خود دعوت کرد وخودش در کنار او بود هم او را ميهماني کرده وهم در کنار او بوده است ونيز ما، هم در کنار امام زمان (ارواحنا فداه) هستيم وهم در پناه او، چون حضرت همه جا تشريف دارند اين معناي اجمالي اين جمله است که انت يا مولاي کريم من اولاد الکرام ومأمور بالضيافة والاجارة فاضفني واجرني تو کريمي از اولاد کريمها هستي واز طرف خدا مأموري که ما را در پناه خودت قرار دهي وميهماني کني. بنابراين، اين دعا را خودشان به اين صورت فرموده اند که ما ياد بگيريم واين طور معتقد باشيم وبا اين معرفت به در خانه حضرت وليّ عصر (روحي فداه) برويم البتّه تمام روزها ما ميهمان حضرت وليّ عصر (ارواحنا فداه) هستيم ولي روز جمعه اختصاص به آن حضرت دارد وميهماني خاصّي هست.

اعتقاد ما وبيداري ما شيعيان ومردم در مورد آقا امام زمان چگ

پاسخ ما:

شيعه بايد معتقد باشد که اگر ميليارد سال ديگر بادي ذرّه اي را از جائي به جاي ديگر منتقل مي کند امروز امام زمان از او اگر بخواهد اطّلاع دارند. اين درباره اعتقاد به علم آن حضرت وامّا درباره عصمت آن حضرت بايد معتقد بود که آن وجود مقدّس معصوم از گناه ومکروه وترک اولي وخطا واشتباه ونسيان وجهل است با اين شناخت آيا مايلي که قدرت دنيا را به تو بدهند وامام زمان (عليه السّلام) را نداشته باشي؟ يا امام زمان را داشته باشي ونوکر وتحت فرمان ايشان باشي مانند حرّ بن يزيد رياحي که از خواب غفلت بيدار شد وامام زمانش را شناخت باشي و(امّا مردم) هر کسي در يک بُعد وبا يک خصوصيّت درباره امام زمان (عليه السّلام) بايد بيدار شوند. شيعه به عنوان يک امام مطلق وتمام عيار ومردم دنيا به عنوان اينکه يک مظهر عدالت که آنها را از زير بار ظلم بودن نجات مي دهد تا مردم اين بيداري را پيدا نکنند وامام زمان (عليه السّلام) را نشناسند حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) تشريف نمي آورند وهمه هم منتظر اين بيداري بشريّت هستند.

اگر مردم دنيا بيدار نباشند فرجي نخواهد شد. مرده چه کار مي کند مگر امام زمان کارهاي بيهوده مي کند که بيايد براي افراد خواب ومرده حرف بزند. مگر مي شود که محبّ دنيا باشيم وگناه کنيم وهم احترام امام زمان (عليه السّلام) را نگه داريم! اگر شما شب عاشورا گريه بر سيّدالشّهداء (عليه السّلام) نکنيد امّا از خواب غفلت بيدار شويد امام زمان (عليه السّلام) راضي تر است.

از خواب غفلت بيدار شويد وامام زمانتان را بشناسيد ودوست داشته باشيد وبفهميد امام زمان (عليه السّلام) يعني چه؟ اگر هر کاري که تو مي خواهي امام زمان (عليه السّلام) انجام دهد وفقط او گوش به حرف تو بدهد تو مي شوي امام وآقاي او.

کي ما روي اخلاص گفتيم:

يا صاحب الزّمان، او دستمان را نگرفت وبه دادمان نرسيد. فرمان برداري نعوذا باللّه از ما نکرد. ما گفتيم که به خدا بگو که قرضهايمان ادا شود، گناهانمان بخشيده شود. خوب گناه نکن، در مقابل امام زمان (عليه السّلام) تسليم باش، او بايد فرمان دهد، نه تو فرمان دهي از خواب غفلت بيدار نمي شويم اگر از خواب غفلت بيدار شويد امام زمان از شما تشکّر مي کند.

از بعضي اشخاص مي پرسم چندمين سالگرد تولّد آقا امام زمان (عليه السّلام) است؟ او مثل اينکه ساعت شماري مي کند بدون اينکه تقويم نگاه کند فورا مي گويد که چند روز از تولّد آن حضرت، چند روز از غيبت آن حضرت گذشته است.

يک آدمي که در فراق مي سوزد يک دقيقه به او نمي توانند بگويند صبر کن ما غافليم، شايد هم غفلتمان يک مقدار برايمان نعمت باشد.

يکي از دوستان مي گويد:

چرا من آقا امام زمان (عليه السّلام) را نمي بينم گفتم:

همان بهتر که نبيني اگر يک دفعه آقا را ببيني وخداوند دلت را محکم نگه ندارد وغفلت به تو ندهد به خدا نمي تواني يک لحظه زنده باشي.

يک نفر به نام همّام خدمت اميرالمؤمنين (عليه السّلام) رسيد وعرض کرد:

صفات متّقين را برايم بگوئيد واهل تقوي را براي من توصيف کنيد. حضرت مي فرمايد:

اتّق اللّه واحسن تقوي داشته باش. نيکوکار باش. همين برايت کافي است. همّام اصرار مي کند حضرت اوصاف متّقين را در خطبه همّام بيان مي کند فصعق همّام صعقتا وقتي که همّام اوصاف متّقين را شنيد، همّام دادي کشيد وقالب تهي کرد. اوصاف متّقيني که امام (عليه السّلام) گفته آن عبادالرحماني که در قرآن فرموده:

(اَلَّذينَ يَمْشُونَ عَلَي الاَْرْضِ هَوْنا).(2)

تا جائي که مي فرمايند (وَاجْعَلْنا لِلْمُتَّقينَ اِماما).(3)

امام زمان (عليه السّلام) رهبر متّقين است. متّقين درجه اعلي خاک پاي حجّة بن الحسن (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) هستند توصيف اينها که علي بن ابيطالب براي همّام مي گويد همّام نمي تواند تحمّل کند يک دادي کشيد وجانش بيرون آمد وروي زمين افتاد. شما چگونه مي توانيد امام متّقين را ببينيد امام ديدن وشناختن، کمالات امام را ديدن. مقامات عظيم او را ديدن وزنده ماندن مشکل است. يا بايد انسان ملاقات موقّت پيدا نکند ويا بايد خيلي خود را بسازد ويا بايد به مقدم حضرت بقيّة اللّه (عليه السّلام) جان نثار کند.

جان چه باشد که نثار قدم دوست کنم
اين متاعي است که هر بي سر وپائي دارد

من بچّه بودم شايد شانزده سال داشتم به استادم گفتم که چرا خدمت آقا امام زمان (عليه السّلام) نمي رسم؟ گفت:

تو هنوز بچّه اي. گفتم:

اگر به لطف آنها باشد به سنگي هم لياقت مي دهند واگر به لياقت ما باشد، سلمان هم لياقت ندارد به خدمتشان برسد به خدا قسم تمام انبياء واولياء (عليهم السّلام) لايق هم صحبتي چهارده معصوم (عليهم السّلام) را ندارند آنها کساني هستند که درباره شان مي گوئيم:

خلقکم اللّه انوارا فجعلکم بعرشه محدقين حتّي منّ علينا بکم.(4)

کجا لياقت دارند.

وقتي استاد اين حرفها را شنيد بلند شد پيشاني مرا بوسيد گفت:

اين حرف از تو نبود اين جمله خوبي بود. گريه زيادي کرد تنش لرزيد.

حضرت عيسي (عليه السّلام) تا به امروز نزديک دو هزار سال است که در آسمان خداي تعالي منتظرش گذاشته وبه اين اميد زنده است که دو رکعت نماز پشت سر امام زمان (عليه السّلام) بخواند واين بزرگترين وعده اي است که به او داده اند.

در کتاب زادالمعاد مرحوم مجلسي به سند معتبر از امام صادق (عليه السّلام) نقل کرده که امام صادق (عليه السّلام) زانوهايش را روز جمعه (روز عيد) شايد هم روز نيمه شعبان، شايد هم هر روز در بغل مي گرفت وصدا مي زد:

اي پسر پيامبر، اي آقاي همه، اي عزيز همه. عزيز عليّ ان اري الخلق ولا تري بر من سخت است که همه را ببينم وتو را نبينم.

چند نفر از اصحاب خدمت امام رسيدند وديدند حضرت نشسته اند وزانوهايشان را در بغل گرفته اند آنچنان گريه مي کنند که همه متوحّش شدند که چه شده؟ عرض کردند که خداي نکرده مسأله اي پيش آمده حضرت مي فرمايد:

در کتابي که به ما ارث رسيده (کتاب علي (عليه السّلام)) در آن نگاه مي کردم مربوط به زمان غيبت بود شيعيان ما در زمان غيبت چه مي کِشند چقدر دلشان آب مي شود ودر فراق امام زمانشان مي سوزند بعد مطالبي مي گويند که تمام اصحاب گريه مي کنند ورو کردند به روح مقدّس حجّة بن الحسن (عليه السّلام) وخطاب کردند به آقا امام زمان که اي کاش من زمان ظهور تو را درک مي کردم ودر زمان ظهور خدمتگزارت بودم. يا بقيّة اللّه. (گريه شديد مردم) وقتي علي بن موسي الرضا (عليه السّلام) اسم مقدّس حضرت بقيّة اللّه را مي شنيدند دستهايشان را روي سرشان مي گذاشتند وبلند مي شدند ومي گفتند:

صلّي اللّه عليک، صلّي اللّه عليک وبعد اصحاب مي پرسند اانت صاحب هذا الامر چون نمي دانستند که آيا صاحب اين امر صاحب حقيقي کيست؟ حضرت فرمودند:

من! با اين جثّه با اين وضع مي توانم دنيا را پر از عدل وداد کنم؟ منظور حضرت اين بود که يعني زمان من ايجاب نمي کند (اين روايات مورد اتّفاق شيعه وسنّي است).

خدا را شکر کنيد که دستتان در دامن علي (عليه السّلام) وفرزندانش است.

اهل سنّت با اينکه از ضروريات مذهبشان اين است که حضرت مهدي (عليه السّلام) حقيقت دارد اکثر عوامشان از آن اطّلاعي ندارند.

پيامبر اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) فرمودند:

پسر آخري من (حضرت مهدي (عليه السّلام)) ايشان غيبتشان به قدري طولاني مي شود که دوستانش فراموشش مي کنند ماها هر چه امروز گريه بکنيم. همه روز هم گريه کنيم باز هم فراموشش کرده ايم، مگر مي شود که به او معتقد بود واين چنين گوهر گرانبها وپر ارزش را فراموش کرد.

قضيّه اي را نقل کنم، در اتوبوسي با مرحوم استاد حاج ملاّ آقاجان مي خواستيم برويم تهران، با اينکه مرد مهرباني بود يک نفر گفت:

براي سلامتي آقا امام زمان (عليه السّلام) صلوات ختم کنيد ايشان خيلي خوشحال شدند بعد گفت:

براي سلامتي خودتان، براي سلامتي راننده... حاج ملاّ آقاجان اخمهايش توي هم رفت ناراحت شدند گفتند که مي خواست رشوه دهد بعد گفت:

براي سلامتي شاگرد شوفر براي سلامتي ماشين! ايشان بلند شدند به خدا قسم نزديک بود او را بکشد تو اسم آقاي من را با اسم شاگرد شوفر وراننده رديف کرده اي تو چه مي گوئي؟ گفت:

آقا من نفهميدم نمي دانستم.

متأسّفانه ما هم همه را دعا مي کنيم به ياد امام زمان (عليه السّلام) نيستيم وفقط وقتي که مي خواهيم بلند شويم مي گوئيم:

وعجّل اللّهمّ في فرج مولانا صاحب الزّمان. بعضيها هم که اصلا يادشان مي رود. از امام زمان (عليه السّلام) ياد کنند آن وقت ما منتظريم آقا امام زمان تشريف بياورند؟ من به آقائي عرض کردم که اسم آقا امام زمان (روحي فداه) را در منبرتان نبرديد گفت:

فراموش کردم. عذر بدتر از گناه اين است که فراموش کرده بود.

يا صاحب الزّمان! در هر لحظه بايد به ياد شما باشيم فراموشت نکنيم. آن قدر آقا بايد غريب باشد که بفرمايد:

اگر مرغت را گم کردي دنبالش مي دوي آيا دنبال آقا مي گردي معرفتمان کم است. انسان بايد مقداري هم غيرت داشته باشد.

نيست در لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر ياد نداد استادم

وقتي استادم دعاهاي معمولي را مي خواند مثل اينکه دست آقا را گرفته بود واظهار علاقه مي کرد وسحر براي نماز شب يا نماز صبح من را بيدار مي کرد مي ديدم اتاق را بوي عطري پر کرده است که به خدا قسم بوي عطر معمولي نبود. استادم وقتي شب مي خوابيد رو به قبله مي خوابيد دستش را زير سرش ورو به قبله مي گذاشت مي گفتم:

آقا چرا اين طور مي خوابيد مي گفت:

من مثل گدائي که در روي زمين سر راه مردم کنار کوچه افتاده وتمام بدنشان فلج است دستش را کشيده تا مردم چيزي در دستش بگذارند مي خوابم شايد آقا نظر لطفي کنند اين جور بعضيها با امام زمان (عليه السّلام) ارتباط برقرار مي کردند.

در هندوستان من کساني را مي ديدم که پاهايشان را به طرف مشهد دراز نمي کردند ومي گفتند پايمان طرف حضرت علي بن موسي الرّضا (عليه السّلام) مي شود.

اگر يک مورچه به يک شخصيّت بزرگي بگويد:

آقا بيا در اين سوراخ من ودر اين لانه بنشين وبا من صحبت کن چه توقّع بي جائي دارد، درست به مانند توقّع ما در مقابل آقا است. عرض کنيم که آقا تشريف بياوريد در اتاق ما بنشينيد. شما فکر مي کنيد که اهميّت ما در مقابل حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) بيشتر از يک مورچه در مقابل سليمان است؟ حضرت عسگري (عليه السّلام) خطاب به حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) (به اين مضامين) فرمودند که در ميان بيابانها پسرم زندگي کن در ميان مردم پيدايت نشود يازده نفرمان را به سنّ جواني حتّي 25 ساله کشتند شما آخرين فردي هستيد که بايد باشيد در ميان مردم زياد ظاهر نشو.

از شما عزيزان يک خواهش دارم با آقا امام زمان (عليه السّلام) روزي نيم ساعت حرف بزنيد به خدا قسم ايشان همه جا تشريف دارند رو به قبله بنشينيد زيارت آل ياسين را بخوانيد بعد بگوئيد:

آقاجان پول ندارم، خانه ندارم... هر چه روابطتان را با حضرت بيشتر بکنيد ارتباطتان بيشتر مي شود يک روز هم مي شود آقا تشريف مي آورند مي گويند عزيزان. من هم شما را دوست دارم اينهائي را که مي گويم اتّفاق افتاده است.

يکي از دوستان مي گفت يک سال من هر روز صبح مي گفتم قربانت بروم يک روز ديدم در اتاق تنهائي که نشسته بودم دستشان را روي سرم گذاشته اند مي گويند من هم تو را دوست دارم من به او گفتم آقا دوستت دارد بلکه او دوستت داشته که آمدي رو به قبله واظهار ارادت ومحبّت کردي. ولي خوب انسان است طاقت ندارد مي گويد همان جا برگشتم ديدم آقا بالاي سرم است نزديک بود قالب تهي کنم. (ماها يکي از کارهائي که بايد حتما انجام دهيم اين است که مقيّد باشيم به دستوراتشان عمل کنيم مطيعشان باشيم حتّي نمازمان را فرمودند اوّل وقت بخوانيد، بخوانيد همه کارهايمان طبق دستور حضرت بقيّة اللّه باشد) امامي نمي شود مشغول کاري باشد مأمومش مشغول کار ديگري باشد. شما در مسجد وارد مي شويد ببينيد امام جماعت ايستاده است وحمد وسوره مي خواند ويک نفر هم اينجا در سجده است وذکر سجده مي گويد. شما آيا احتمال مي دهيد که آنها جماعت مي خوانند؟! اگر ما هم اعمالمان صد درصد با صراط مستقيم تطبيق کند انشاء اللّه آقا امام زمان (عليه السّلام) تشريف مي آورند. (مقيّد باشيد که گناه نکنيد امام زمان ترک اولي انجام نمي دهد ما لااقل گناه نکنيم).

من به يک شخصي برخورد کردم گفتم:

مال کجائي؟ گفت:

مال نيستم. ديدم بد حرفي زدم گفتم:

اهل کجائي؟ گفت:

اگر من اهل بودم اين طوري نبودم بعد از او پرسيدم که شما سواد داريد؟ گفت:

که من سالها زحمت کشيده ام که سواد نداشته باشم خوب براي من خيلي عجيب بود من آن وقتها بچّه بودم ديد که من بچّه خوبي هستم مات مانده ام ايشان يکي يکي حرفهايش را براي من توضيح داد ومرا مُريد خودش کرد من يکي دو سال در خدمت ايشان بودم يک مرد بزرگواري بود ولي خيلي لباس ژوليده اي داشت.

علم ودانش اگر خداي نکرده غرور بياورد اگر عنوان آيت اللّه، دکتر، مهندس، هر چه که امروزها است اينها سياهي قلب بياورد ما را از امام زمان (عليه السّلام) دور مي کند وبايد زحمتها بکشيم وتزکيه نفس بکنيم تا اين سياهيها را پاک کنيم همه ماها بايد خاک پاي امام عصر (عليه السّلام) باشيم. انسان دلش مي خواست خاکي مي بود وکف پاي حضرت روي اين خاک گذاشته مي شد (يا لَيْتَني کُنْتُ تُرابا).(5)

خوب است که انسان بگويد اي کاش من خاک بودم. (گريه شديد اهل مجلس) انسان از اين ظواهر دنيا بيرون مي آمد وبه يک حقايقي مي رسيد ومقام انسانيّت را درک مي کرد مي فهميد که:

اگر آدمي به چشم است وزبان وحلق وبيني
چه ميان نقش ديوار وميان آدميّت

اين همه نقش ديوار است آدم مي خواهد اخلاق وانسانيّت وگذشت داشته باشد اي انسانها عفو کنيد، گذشت کنيد، صداقت داشته باشيد، نفاق نداشته باشيد، با همه بندگان خدا مثل برادر باشيد تا زمينه براي ظهور حجّة بن الحسن (عليه السّلام) فراهم شود.

نيمه شعبان براي سير کمالات چگونه است؟

پاسخ ما:

نيمه شعبان انسان را به جائي مي رساند که تمام مراحل کمالات که بي نهايت است ولي آن اندازه که عمر ما فرصت مي دهد بپيمائيم.

مراحل کماليه:

رضا، اخلاص، خلوص، توحيد، فناء في اللّه تا جائي که انسان وقتي مي خواهد خدا را ببيند به سيماي مقدّس حضرت وليّ عصر (ارواحنا فداه) نگاه مي کند. وهمه اينها از پرتو وجود مقدّس حضرت پيغمبر اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) مي باشد. چون ماه شعبان ماه پيغمبر خدا است. ماه شعبان ماهي است که انسان بايد کوشش کند با خدا مأنوس شود. آنهائي که اهل حقيقتند وآنهائي که اهل کمالات هستند وکساني که ره صد ساله را يک شبه مي روند وکساني که يقظه شان خيلي کامل است. نيمه شعبان که مي رسد بايد آنچنان به جائي رسيده باشند که ديگر هيچ مانعي وهيچ جدائي وحجابي بين آنها وخداي تعالي نباشد. ووقتي حجابي بين آنها وخدا نباشد، بين آنها وامام زمان (عليه السّلام) هم نخواهد بود. لذا از نيمه شعبان به بعد گفته اند اين دعا را بخوانيد:

الهي ان لم تکن غفرت لنا في ما مضي من شعبان فاغفر لنا في ما بقي منه. خدايا اگر در مدّتي که از ماه شعبان گذشته مرا نبخشيده اي. ومرا به اوج نرسانده اي. وتميزم نکرده اي. وهنوز پابند به پايم هست. در مابقي از ماه شعبان مرا به آن مرحله برسان. ومرا ببخش.

خواجه نصير طوسي در يکي از مکاشفه هايش، دعائي به او دستور مي دهند که اين دعا يا توسّل چهارده بند اوّلش اين طور شروع مي شود:

اللّهمّ صلّ وسلّم وزد وبارک... در اين دعا راجع به حضرت وليّ عصر (ارواحنا فداه) که مي رسد مي گويد:

اللّهمّ صلّ وسلّم علي صاحبه الغيبة الالهيّة. از خدا شروع مي کند يعني تمام امتيازات همه معصومين حتّي پنهان بودن خداي تعالي از شناختن انسان او را تا به هيبت حضرت عسگري (عليه السّلام) مي رسد که همه مال حضرت امام عصر (ارواحنا فداه) است. پس به همين مناسبت در شب وروز نيمه شعبان آن ره صد ساله را مي توان رفت. در دوره سال بعد از شب قدر به دلائل علمي وعقل وروائي بهتر از شب وروز نيمه شعبان وجود ندارد. شب نيمه شعبان براي عقب افتاده ها که از سه عيد گذشته از تولّد امام حسين (عليه السّلام) واز تولّد حضرت ابوالفضل (عليه السّلام) واز تولّد حضرت سجّاد (عليه السّلام) کمک نگرفته بودند ونتوانستند استفاده کنند، در شب نيمه شعبان بايد استفاده کنند. شب نيمه شعبان دعاي کميل وارد شده است چون غير از شب جمعه دعاي کميل در شب نيمه شعبان نيز وارد شده است.

براي اينکه کسي توبه کند از شب نيمه شعبان شروع کند تا غروب روز نيمه شعبان، انشاءاللّه به جائي برسند ومراحل را طيّ کند.

حديثي است که به حضرت علي نسبت مي دهند که فرمودند چون يازدهمين

پاسخ ما:

اين حديث در مورد قيامت است که زمانش موقعي است که حجّت آخري هم از روي زمين برداشته شود. دنيا هميشه بايد داراي حجّت باشد. يعني هيچ وقت نمي شود امام زماني چه غايب وچه حاضر در کره زمين نباشد. وحتّي اگر دو نفر باشند يک نفرشان بايد امام باشد واگر آن يک نفر از کره زمين رفت قيامت مي رسد. ودر رجعت آخرين کسي که در دنيا حکومت خواهد کرد وبعد از او قيامت مي شود يازدهمين فرزند علي بن ابيطالب (عليه السّلام) يعني حضرت حجّة بن الحسن (عليه السّلام) است.

آيا رواياتي هست که ثابت کند سوره قدر در شأن امام زمان نازل شده؟

پاسخ ما:

بله شب قدر که بهتر از هزار ماه است شبي است که حکومت امام عصر (عليه السّلام) در آن بر تمام مردم است که بهتر از هزار ماه حکومت بني اميّه است که آنها هزار ماه حکومت کردند که هشت ماهش کم بوده وسفياني که از بني اميّه است مي آيد آن هشت ماه را حکومت مي کند.

چطور ممکن است در حالي که جهان پر از عدل وداد است وهيچ ظالم

در مورد شهادت امام زمان (ارواحنا فداه) سؤال شده که چطور ممکن است در حالي که جهان پر از عدل وداد است وهيچ ظالم وستمگري پيدا نمي شود پس چطور مي شود هنوز مخالفيني با آن حضرت وجود داشته باشد وايشان را بکشند.

پاسخ ما:

ببينيد ما اينجا بايد سه مطلب را توضيح بدهيم تا جواب سؤال معلوم شود. مطلب اوّل اينکه امام به اجل طبيعي که به طبيعت ومرض واين جور مسائل مربوط باشد نبايد از دنيا برود بلکه بايد او را بکشد اين از نظر اعتقاد ما که در قبل آن را شرح داده ايم اين جور نخواهد شد لذا مي فرمايد:

ما منّا الاّ مقتول او مسموم يا ما کشته مي شويم يا با سمّ آن هم کشته شدن است فرقي نمي کند حالا يا با شمشير يا با سمّ يعني کس ديگري ما را مي کشد.

مطلب دوّم اينکه اين روايتي که مي گويد:

يملا الارض قسطا وعدلا کما ملئت ظلما وجورا دقّت کنيد دنيا پر از عدل وداد مي شود همان طوري که پر از ظلم وجور بوده است يعني اگر يک ترازو باشد اين ظلم وجور را مي گذاريم يک طرف وعدل وداد را هم مي گذاريم يک طرف آيا اين صد درصد ظلم وجور بوده نه چون در همين جمعي که قبل از ظهور بوده اند سيصد وسيزده نفر حداقل آدم خوب در آنها بوده است. اين طرف هم که پر از عدل وداد مي شود تا سيصد وسيزده نفر لااقل محل داريم که آدم بد داخلشان باشد. اين طرف سيصد وسيزده نفر آدم خوب داشت وآن طرف سيصد وسيزده نفر آدم بد. پس منافات ندارد که بگوئيم اين طرف پر از ظلم وجور است وآن طرف پر از عدل وداد است. با سيصد وسيزده نفر روي کره زمين نه عدل وداد بهم مي خورد نه ظلم وجور بهم مي خورد واين را هم که گفته اند حضرت وليّ عصر (عجّل اللّه تعالي فرجه) را مي کشند منظور اين نيست که يک عدّه هجوم مي کنند به حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا فداه) وآن حضرت را مي کشند منظور اين نيست نه. بلکه يک زني حالا يک روايتي هست واستبعاد هم ندارد که نباشد. اين را بعضي از علما منکرند ومي گويند حضرت کشته نمي شود. حالا آن چيزي را که من خودم هم معتقدم که مي شود وهست واحتمال قوي هم وجود دارد که باشد اين است که حضرت وليّ عصر (ارواحنا فداه) را يک زني از پشت بام با يک سنگ مي زند به سر آن حضرت مي خورد وحضرت شهيد مي شوند اين اندازه داريم ديگر اين مربوط به پر از عدل وداد بودن نيست، در زمان ظهور هواهاي نفساني از بين نمي رود ولي شيطان از بين مي رود وهواهاي نفساني هست وانسان بايد تزکيه نفس کند وخودش را به کمالات برساند.

پاورقى:‌


(1) سوره شوري آيه 23.
(2) سوره فرقان آيه 63.
(3) سوره فرقان آيه 74.
(4) مفاتيح الجنان- زيارت جامعه کبيره.
(5) سوره نباء آيه 40.