149 - نيت خالص در نماز
قل ان صلاتى و نسكى و محياى و مماتى لله رب العالمين ، لاشريك له و بذلك امرت و انا اول المسلمين
بگو همانا نماز و تمام عبادات و زندگى و مرگ همه براى خداوند پروردگار جهانيان است شريكى براى او نيست و به همين دستور يافته ام و من نخستين مسلمان هستم . (سوره انعام ، آيه 162 و 163).

 150 - نيت پاك و خالصانه بندگان واقعى
انى وجهت وجهى للذى فطرالسموات و الارض حنيفا و ما انا من المشركين
(ابراهيم گفت ) من روى خود را به سوى كسى كردم كه آسمانها و زمين را آفريده ، من در ايمان خود خالصم و از مشركان نيستم . (سوره انعام ، آيه 79).

 151 - آگاهى خداوند از تمام نيت ها
ان الله عليم بذات الصدور
همانا خداوند از (اسرار) درون سينه ها آگاه است . (سوره آل عمران ، آيه 119).
احاديث :

 1620 - نيت ، اساس اعمال
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
انما الاعمال بالبنيات
همانا كارها بر اساس نيت ها است . (بحارالانوار، ج 81، ص 381).

 1621 - نيت براى تمامى كارها
قال الصادق - عليه السلام -
لابد للعبد من خالص النية فى كل حركة و سكون لانه اذا لم يكن هذا المعنى يكون غافلا
براى بنده لازم است كه در همه اعمال و عبادات و درهر حركت و سكونى نيت خالصانه داشته باشد زيرا اگر چنين نباشد، آن بنده جزء غافلين به حساب مى آيد. (ميزان الحكمة ، ج 10، ص 285).

 1622 - اهميت نيت
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
انما لكن امرء مانوى فمن كان هجرته الى الله و رسوله فهجرته الى الله و رسوله و من كان هجرته الى دنيا يصيبها او امرئة ينكحها فهجرته الى ما هاجر اليه
همانا براى هر كس همان چيزى است كه نيت كرده ، پس هركس نيتش از هجرت خدا و رسول باشد، اجر و مزدش بر خدا و رسول است و هر كس نيتش از هجرت ، رسيدن به دنيا يا ازدواج با زنى باشد، بهره اش همان است كه به سوى او هجرت كرده است . (مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 90).

 1623 - سئل ابوعبدالله - عليه السلام -
ماالعبادة ؟ فقال حسن النبية بالطاعة من الوجه الذى يطاع الله منه
از امام جعفر صادق - عليه السلام - پرسيدند: حقيقت عبادت چيست ؟ فرمود: نيت خوب داشتن به اطاعت و بندگى دركار و جهتى كه خداوند اطاعت و بندگى مى شود. (ميزان الحكمة ، ج 10، ص 287).

 1624 - نيت در عمل
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
لاعمل الابالنبية
عملى نباشد، جزبه نيت (بحارالانوار، ج 84، ص 371).

 1625 - نيت صادق در عمل
قال على - عليه السلام -
صلاح العمل بقدر صلاح النية و قال ايضا: افضل العمل النية الصادقة
صالح بودن عمل به صلاحيت نيت آن است و نيز فرمود: بهترين عمل ، نيت صادق و خالص در عمل است .(ميزان الحكمة ، ج 10، ص 287).

 1626 - نيت براى نماز شب
قال الصادق - عليه السلام -
ان العبد لينوى من نهاره ان يصلى بالليل فتغلبه عينه فيثبت الله له صلاته و يكتب نفسه تسبيحا و يجعل نومه عليه صدقة
گاهى مؤ منى در روز تصميم مى گيرد كه در شب نماز شب بخواند، ولى خوابش مى برد و موفق به خواندن نماز شب نميشود خداوند به دليل همان نيت و قصدش براى او اجر نماز شب را ثبت مى فرمايد و براى نفس هايش ثواب تسبيح و براى خوابش ثواب صدقه مى دهد. (ميزان الحكمة ، ج 10، ص 280).

 1627 - نيت از فرايض نماز است
قال الصادق - عليه السلام -
فرائض الصلاة سبع : الوثت ، الطهور، و التوجه ، و القبله ، و الركوع و السجود، و الدعاء
فرايض نماز بر هفت قسم است : وقت ، طهارت ، نيت ، قبله ، ركوع ، سجود و دعا (در قنوت ) (بحارالانوار، ج 85، ص 197).

 1628 - نيت روح عمل است
قال الصادق - عليه السلام -
و النية افضل من العمل الا و ان النية هى العمل (ثم تلى قوله تعالى :) قل كل يعمل على شاكلته يعنى على نيته
نيت عمل از خود عمل برتر است ، آگاه باشيد كه نيت ، اصل و روح عمل است . (سپس اين آيه را تلاوت فرمود:)(( بگو هركس بر طبق شاكله خود عمل مى كند)) يعنى بر طبق نيت و قصد خود. (ميزان الحكمه ، ج 10، ص 271).

 1629 - نيت وقصد الهى
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
يا اباذر! ليكن لك فى كل شى ء نية حتى فى النوم و الاكل
اى ابوذر ! بايد تو را در هر كارى نيت و قصدى باشد، حتى در خواب و خوراك . (ميزان الحكمه ج 10، ص 285).

 1630 - پاداش نيت خالص
سئل الصادق - عليه السلام -
كيف تكون النية خيرا من العمل ؟ قال : لان العمل ربما كان رياء للمخلوقين و النية خالصة لرب العالمين ؛
از امام صادق - عليه السلام - سؤ ال شد: چگونه نيت از عمل برتر است ؟ فرمود: در عمل ممكن است ريا باشد، ولى نيت امرى است خالص براى خداوند. (بحارالانوار، ج 15، ص ‍ 3).

 1631 - نيت اهل بهشت و جهنم
قال الصادق - عليه السلام -
انما خلد اهل النار فى النار لان نياتهم كانت فى الدنيا لو خلدوا فيها ان يعصوا الله ابدا فبالنيات خلد هولاء و هولاء
اهل جهنم براى هميشه در دوزخ جاى دارند، چون نيت و قصدشان اين بودكه اگر براى هميشه در دنيا باشند، معصيت كنند و اهل بهشت هميشگى هستند، چون قصد آنان اطاعت و بندگى در دنيا براى هميشه بود، پس هر دو گروه به شكل قصد و نيت شان جاودان گشته اند.

 1632 - محشور با نيت در قيامت
قال الصادق - عليه السلام -
ان الله يحشر الناس على نياتهم يوم القيامة
به درستى كه خداوند، مردم را در روز قيامت به شكل و شمايل نياتشان محشور مى كند. (ميزان الحكمة ، ج 10، ص 272).

 1633 - نيت براى نماز
قال الباقر - عليه السلام -
لاينبغى للرجل ان يدخل فى صلاة حتى ينويها و من صلى فكانت نيته الصلاة لم يدخل فيها غيرها قبلت منه اذا كانت ظاهرة و باطنة
سزاوار نيست كه شخصى واردنماز شود، مگر با نيت ، و كسى كه همراه با نيت مشغول نماز شده و نيتى جز نماز ندارد، نماز او قبول است ، در صورتى كه ظاهر و باطن نمازش براى خدا باشد. (بحارالانوار، ج 84، ص 377).

 1634 - بهترين ذخيره ها
قالى على - عليه السلام -
افضل الذخائر حسن الضمائر
برترين ذخيره ها، نيكويى نيت و صفات ملكات است . (غرر الحكم ، ج 2، حديث 3524).

 1635 - نيت نيكو و پاداش آن
قال على - عليه السلام -
احسان النية يوجب المثوبة
نيكو كردن نيت (وقصدكارهاى خوب ) موجب ثواب خواهد شد.(غرر الحكم ، ج 2، ص 1265).

 1636 - توفيق در كارها
قال على - عليه السلام -
فى الاخلاص النيات نجاح الامور
در خالص گردانيدن نيت ها پيروزى و موفقيت در كارها است .(غرر الحكم ، ج 2، حديث 6510).

 1637 - اثر نيت خالص
قال على - عليه السلام -
لو خلصت النيات لزكت الاعمال
اگر نيت ها خالص شوند عمل ها پاكيزه خواهند شد. (غرر الحكم ، ج 2، حديث 7578).

 1638 - عمل بدون نيت
قال على - عليه السلام -
لاعمل لمن لانية له
عملى نيست براى كسى كه او نيتى نيست . (غررالحكم ، ج 2، حديث 10771).

 1639 - نيت شرط اساسى نماز
فقه الرضا - عليه السلام - سئل بعض العلما من ال محمد - عليهم السلام : فقيل له : جعلت فداك ما معنى الصلوة فى الحقيقة ؟ قال : صلة الله للعبد بالرحمة و طلب الوصال الى الله من العبد اذا كان يدخل بالنية ويكبر بالتعظيم و الاجلال ويقرء يالتريل و يركع بالخشوع ويرفع بالتواضع ويسجد بالذل و الخضوع ويتشهد بالاخلاص مع الامل و يسلم بالرحمة و الرغبة و ينصرف بالخوف و الرجاء فاذا فعل اداها بالحقيقة
از امام رضا (ع ) سوال شد: فدايت شوم معناى حقيقى نماز چيست ؟ امام فرمود: نماز صله و موهبتى است از طرف خداوند مهربان براى بنده از راه رحمت و عنايت و نماز مطالبه وصال و تقرب بنده به سوى خداوند است وقتيكه با نيت داخل نماز گرديدو با تعظيم و اجلال هرچه بيشتر براى خداوند تكبير گفت و با ترتيل قرائت كردو با خشوع ركوع كرد و با تواضع از ركوع بلند شد و با ذلت و خضوع سر به سجد گذاشت و با اخلاص و آرزو تشهد خواند، سپس نمازش را با رغبتى تمام و با اميد به رحمت واسعه الهى سلام داد و به پايان رساند در حالى كه بين خوف و رجا باشد، (چون نمى داند كه آيا نمازش مقبول درگاه حضرت حق قرار گرفته يا خير؟) پس هرگاه چنين نمازى را به جاى آورد، رعايت مسائل ياد شده را نموده ، نمازى با حقيقت به جاى آورده است . (بحارالانوار، ج 84، ص 246، مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 264).
فصل بيست و هفتم : اركان نماز: قبله
آيات :

 153 - تغيير قبله
سيقول السفهاء من الناس ما وليهم عن قبلتهم التى كانوا عليها قل لله المشرق و المغرب يهدى من يشاء الى صراط مستقيم
به زودى سبك مغزان از مردم مى گويند: چه چيز آنها را (مسلمانان را) از قبله اى كه بر آن بودند باز گردانيد؟ بگو مشرق و مغرب از آن خدا است ، هركس رابخواهد به راه راست هدايت مى كند. (سوره بقره ، آيه 142).

 153 - فلسفه و اسرار تغيير قبله
وكذلك جعلناكم امة و سطا لتكونوا شهدا على الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا و ما جعلنا القبلة التى كنت عليها الا لنعلم من يتبع الرسول ممن ينقلب على عقيبة و ان كانت لكبيرة الا على الذين هدى الله و ما كان الله ليضع ايمانكم ان الله بالناس لرؤ ف رحيم :
همان گونه (كه قبله شمايك قبله ميانه است ) شما رانيز امت ميانه اى قرار داديم (كه در حد اعتدال ، كه ميان افراط و تفريط است ) تا گواه بر مردم باشيدو پيامبر هم گواه بر شما و آن قبله اى راكه قبلا بر آن بودى ، تنها براى اين قرار داديم كه افرادى از پيامبر پيروى مى كنند، از آنها كه به جاهليت باز مى گردند، مشخص شوند؛ اگر چه اين جز بر كسانى كه خداوند آنها را هدايت كرده دشوار بود (اين را نيز بدانيدكه نمازهاى شما در برابر قبله سابق صحيح بوده ) و خدا هرگز ايمان (نماز) شما را ضايع نمى گرداند، زيرا خداوند نسبت به مردم رحيم مهربان است . (سوره بقره آيه 143).

 154 - همه جا روبه سوى كعبه كنيد
قد نرى تقلب وجهك فى السماء فلنولينك قبلة ترضيها فول وجهك شطر المسجد الحرام و حيث ما كنتم فولوا وجوهكم شطره و ان الذين اوتوا الكتاب ليعلمون انه الحق من ربهم و ماالله بغافل عما يعملون
نگاهاى انتظارآميز تو را به سوى آسمان (براى تعيين قبله نمايى ) مى بينيم ، اكنون تو را به سوى قبله اى كه از آن خشنود باشى ، باز مى گردانيم ، روى خود را به جانب مسجدالحرام كن و هرجا باشيد كه روى خود را به جانب آن بگردانيد و كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده شده است ، به خوبى مى دانند كه اين فرمان حقى است كه از ناحيه پروردگارشان صادر شده (و در كتابهاى خود خوانده اند كه پيغمبر اسلام به سوى دو قبله نماز مى گزارد) و خداوند از اعمال آنها (در مخفى داشتن آيات ) غافل نيست . (سوره بقره آيه 144).

 155 - قبله براى هر قومى
ولكل وجهة هو موليها
و هر طايفه اى قبله اى دارد كه خداوند آن را تعيين كرده است . (سوره بقره ، آيه 148).

 156 - به سمت قبله نماز بخوانيد
ومن حيث خرجت فول وجهك شطر المسجد الحرام و انه الحق من ربك و ماالله بغافل عما تعملون
از هر جا (و از هر شهر نقطه اى ) خارج شدى (به هنگام نماز) روزى خود را به جانب مسجدالحرام كن ، اين دستور حقى است از طرف پروردگار تو و خداوند از كردار شما غافل نيست .(سوره بقره آيه 149).

 157 - فلسفه قبله
ولله المشرق و المغرب فاينما تولوا فثم وجه الله ان الله واسع عليم
مشرق و مغرب از آن خداوند است و به هر سو روى كنيد خدا آنجا است ، به درستى كه خداوند بى نياز و دانا است . (سوره بقره ، آيه 115).

 158 - روكردن به قبله در هر عبادت
قل امر ربى بالقسط و اقيموا وجوهكم عند كل مسجد و ادعوه مخلصين له الدين كما بداءكم تعودون
بگو اى رسول ما پروردگار من شما را به عدل و درستى امر كرده و نيز فرموده كه در هر عبادت روى به حضرت او آريد و خدا را از سر اخلاص بخوانيد كه چنان كه شما را در اول بيافريدت ديگر بار به سويش باز آييد. (سوره اعراف ، آيه 29).

 159 - دستور خداوند به موسى (ع )
و اوحينا الى موسى و اخيه ان تبوء القومكما بمصر بيوتا و اجعلوا بيوتكم قبلة اقيموا الصلوة و بشرالمؤ منين
و به موسى و برادرانش وحى كرديم كه براى قوم خويش خانه هايى را در سرزمين مصر انتخاب كنيد و خانه هايتان را مقابل يكديگر (و متمركز) قرار دهيد و نماز را برپا داريد و به مؤ منان بشارت ده (كه سرانجام پيروز مى شويد.) (سوره يونس ، آيه 87).
احاديث :

 1640 - نماز روبه قبله
قال ابوعبدالله - عليه السلام - فى قوله تعالى :
فاينما تولوا فثم وجه الله هذا فى النوافل خاصة فى حال السفر فاما الفرائض فلابد فيها من استقبال القبلة
امام صادق (ع ) در تفسير آيه (( به هر جهت كه روى كنيدت همان جهت وجه الله است )) فرمود: اين مطلب درباره نمازهاى مستحبى و در هنگام سفر است اما نمازهاى واجب حتما بايد روبه قبله خوانده شود. (وسائل الشيعه ، ج 3، ص 243).

 1641 - قبله و نمازگزار
قال الباقر - عليه السلام -
اذا استقبل المصلى القبلة استقبل الرحمان بوجهه لااله غيره
آن گه كه نمازگزار روى به قبله مى ايستد، روى به آن خدايى ايستاده است كه جز او خدايى نيست .(ميزان الحكمة ، ج 5، ص 376)

 1642 - قبله آداب و حال آن
قال الصادق - عليه السلام -
اذا استقبلت القبلة فانس من الدنيا و ما فيها و الخلق و ما هم فيه و استفرغ عن كل شاغل يشغلك عن الله و عاين بسرك عظمة الله و اذكر و قوفك بين يديه يوم تبلو اكل نفس ما استلفت و ردوا الى الله موليهم الحق وقف على قدم الخوف و الرجاء
هرگاه براى نمازى روبه قبله ايستادى ، از دنيا و آنچه در آن است و مردم و آنچه در آنند ماءيوس باش ، و قبلت را از هرچيز كه تو را از خدا غافل مى كند خالى كن ، و با چشم دل عظمت خدا را نظاره كن و به ياد ايستادنت در محكمه خدا در قيامت باش ؛ روزى كه هر كس آنچه از پيش فرستاده مى يابدو همه به سوى خداوند كه سرپرست و صاحب اختيار همه است بازگردانده مى شوند و بايست با ترس و اميد (كه از گناهان و عذاب الهى بترسى و در عين حال اميدوار به فضل و رحمت خدا باشى ) (مستدرك الوسائل ج 4، ص 95، باب افعال الصلاة ).

 1643 - حكم عكس و تنديس در قبله
محمد بن مسلم قال : ساءلت احدهما عن التماثيل فى البيت فقال :
لاباءس اذا كانت عن يمينك و عن شالك و عن خلفك او تحت رجلك و ان كانت فى القبلة فالق عليها ثوبا
محمد بن مسلم مى گويد: از امام صادق (ع ) يا امام باقر (ع ) پرسيدم : اگر در خانه اى كه تنديش و عكس وجود داشته باشد مى توان در آن خانه نماز خواند؟ آن حضرت فرمود: اگرعكس طرف راست يا چپ ياپشت سر يا زير پا باشند، اشكال ندارد و اگر طرف قبله بود، پارچه اى رويش بينداز و نماز بخوان . (وسائل الشيعه ، ج 3، ص 462).

 1644 - وجوب قبله در نماز
قال الباقر - عليه السلام -
عن الفرض فى الصلاة ، الوقت و الطهور و القبلة و التوجة و الركوع و السجود و الدعاء
آنچه كه در نماز واجب مى شود، عبارت است از: 1 - وقت نماز2 - طهارت ، 3 - قبله ، 4 - توجه داشتن 5 - ركوع ، 6 - سجود، 7 - دعا (وسائل الشيعه ، ج 3، ص 80).

 1645 - قبله به سمت كعبه
قال الصادق - عليه السلام -
البيت قبلة لاهل المسجد و المسجد قبلة لاهل الحرم و الحرم قبلة للناس جميعا
خانه كعبه ، قبله كسانى كه در مسجدالحرام هستند، و مسجدالحرام ، قبله كسانى است كه در حرم اند و حرم ، قبله همه مردم روى زمين است . (اصول وافى ، ج 7، ص 542).

 1646 - روى برگرداندن از قبله
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
اما يخاف الذى يحول وجهه فى الصلاة ان يحول الله وجهه وجه حمار
آيا آن كس كه در نماز صورتش را از قبله برمى گرداند نمى ترسد از اين كه خداوند او رامسخ نمايدو صورتش را مبدل به صورت حمار كند. (المحجة البيضاء، ج 1، ص ‍ 382).

 1674 - سجده به سمت قبله
قال الباقر - عليه السلام -
اذا قراءت السجدة و انت جالس فاسجد متوجها الى القبلة و اذا قراءتها و انت راكب فاسجد حيث توجهت فان رسول الله -صلى الله عليه وآله - كان يصلى على راحلته و هو متوجه الى المدين بعد انصرافه من مكة يعنى النافلة قال : و فى ذلك قول الله فاءينما تولوا فثم وجه الله
هنگامى كه در حالت نشسته آيه سجده خواندى ، روبه قبله سجده را به جاى آر و وقتى سوار بر مركب آيه را مى خوانى به هر سويى كه راه مى روى سجده كن ، زيرا رسول خدا (ص ) سوار بر شتر هنگامى كه از مكه به سوى مدينه مى رفت ، نماز نافله گزارد همچنين امام باقر (ع ) فرمود: آيه (( فاينما تولوا فثم وجه الله )) در اين باره نازل گشت . (بحارالانوار، ج 85، ص 175).

 1648 - قبله از فرايض نماز
قال على - عليه السلام -
و فرض عليكم حج بيته الحرام الذى جعله قبلة للانام
و (خداوند) حج بيت حرام خود را با شما واجب كرد، بيتى كه آن را قبله مردم قرار دارد. (نهج البلاغه ، خطبه 1 - 50).
فصل بيست و هشتم : اركان نماز: قيام
آيات :

 160 - قيام براى عبادت
الذى يريك حين تقوم ، و تقبلك فى الساجدين
همان كسى كه تو را به هنگامى كه (براى عبادت ) برمى خيزى مى بيند و حركت تو را در ميان سجده كنندگان مشاهده مى كند. (سوره شعراء، آيات 218 و 219).

 161 - قيام با خضوع
حافظوا على الصلوات و الصلوة الوسطى وقوموا لله قانتين
در انجام همه نمازها و نماز ميانى (ظهر) كوشش و مواظبت كنيد، در حال عبادت و خضوع كنان براى خدا به پا خيزيد. (سوره بقره ، آيه 238).

  احاديث

 1649 - براى نماز برخيز!
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
قم فصل فان فى الصلوة شفاء
برخيز نماز به جاى آورد ! پس همانا در نماز شفا است . (جامع احاديث الشيعه ، ج 4، ص 28).

 1650 - نظر خداوند به نمازگزار
قال الباقر - عليه السلام -
المرء المسلم باذن الله - عزوجل - مادام فى الصلوة لم يزل الله - عزوجل - ينظر اليه حتى يفرغ من صلاته
فرد مسلمان تا هنگامى كه به نماز ايستاده ، خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد كرد و انوارالهى شامل اوست تا وقتى كه انسان از نمازش فارغ گردد. (بحارالانوار، ج 82، ص ‍ 227).

 1651 - حسادت شيطان بر نمازگزار
قال على - عليه السلام -
اذا قام الرجل الى الصلاة اليه ابليس ينظر اليه حسدا لما يرى من رحمة الله التى تغشاه
هنگامى كه كسى به نماز برمى خيزد، شيطان مى آيد و به نظر حسادت به او نگاه مى كند زيرا مى بيند كه رحمت خدا او را فراگرفته است . (بحارالانوار، ج 82، ص 207).

 1652 - نزول رحمت الهى هنگام قيام
قال الصادق - عليه السلام -
اذا قام المصلى الى الصلاة ، نزلت عليه الرحمة من اعنان السماء الى اعنان الارض و حفت به الملائكة و ناداه ملك لو يعلم هذا المصلى مافى الصلاة ما انفتل
هنگامى كه انسان به نماز ايستاد، رحمت خداوند از آسمان بر او نازل مى شود و ملائكه اطرافش را احاطه مى كنندو فرشته اى گويد: اگر اين نمازگزار ارزش نماز را مى دانست هيچ گاه از نماز منصرف نمى شد. (اصول كافى ، ج 3، ص 265).

 1653 - نماز تنها قيام و قعود نيست
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
ليست الصلاة قيامك وقعودك انما الصلاة اخلاصك و ان تريد بهاالله وحده
نماز برخاستن و نشستن تو نيست ، بلكه بايد آن را خالصانه انجام دهى و تنها خشنودى خداوند را بخواهى . (اصول وافى ، ج 2، ص 109، شرح نهج البلاغه ج 1، ص ‍ 325).

 1654 - حق نماز
قال زين العابدين - عليه السلام -
و حق الصلاة ان تعلم انها وفادة الى الله - عزوجل - و انت فيها قائم بين يدى الله - عزوجل - فاذا علمت ذلك قمت مقام العبد الدليل الحقير الراغب الراهب الراجى الخائف المسكين المتضرع المعظم لمن كان بين يديه بالسكون و الوقار تقبل عليها بقلبك وتقيمها بحدودها و حقوقها
وحق نماز اين است كه بدانى آن هجرتى است به سوى خداوند - عزوجل - و تو در حال نماز در مقابل خداوند گرانقدر وشكوهمند ايستاده اى هنگامى كه اين را دانستى ، در جايگاه بنده خوار كوچك مشتاق نگران اميدوار ترسان بيچاره اى قرار مى گيرى كه آن را كه در برابرش ايستاده اى ، بزرگ و با آرامش و هيبت دانسته ، عظمت او را پاس ميدارى و با قلبت به نماز روى آورده و باتمام حد و مرزها و حقوق لازم برپا مى دارى . (ميزان الحكمه ، ج 5، ص 396 بحارالانوار، ج 74، ص 4).

 1655 - حرام شدن آتش
قال الباقر - عليه السلام -
فما من مؤ من يوافق تلك الساعة ان يكون ساجدا او راكعا او قائما الا حرم الله جسده على النار
هيچ مؤ منى نيست كه در چنين وقت نماز در حال سجود و يا ركوع يا قيام باشد، مگر اين كه خدا جسمش را بر آتش حرام كرده است . (جامع احاديث الشيعه ، ج 4، ص ‍ 27).

 1656 - صلوات در قيام
قال الباقر - عليه السلام -
من قال فى ركوعه وسجوده و قيامه اللهم صلى على محمد و آله محد كتب الله له ذلك بمثل الركوع و السجود و القيام
هركسى در ركوع وسجود وقيام خود بگويد: (( اللهم صل على محمد و آل محمد)) خدا ثواب آن را مانند ثواب در ركوع و سجود و قيام براى او مى نويسد. (ثواب الاعمال ، ص ‍ 61).

 1657 - قيام فرشتگان
قال على - عليه السلام -
من صلى باذان واقامة صلى خلفه من الملائكه لايرى طرفاه و من صلى باقامة صلى خلفه ملك
هركس نمازش را با اذان واقامه بخواند، صفى از فرشتگان پشت سر او به نماز مى ايستند كه دو طرف آن صف ديده نمى شوند و هركس كه نمازخود را با اقامه تنها بخواند يك فرشته پشت سر او نماز مى گزارد. (ثواب الاعمال ، ص 58).

 1658 - قيام امام سجاد - عليه السلام -
عن ابى عبدالله - عليه السلام - قال :
كان ابى يقول كان على بن الحسين - عليه السلام - اذا قام الى الصلوة كانه ساق شجر لايتحرك مه شى ء الا ما حركت الريح منه
امام سجاد (ع ) وقتى به نماز مى ايستاد، گويى شاخه درخت بود كه جز آنچه باد از او به حركت درآورد چيزى از او تكان نخورد. (فروع كافى ، ج 3، ص 300، حديث 4).

 1659 - توجه به خداوند به نمازگزار هنگام قيام
قال الباقر - عليه السلام -
انما مثل الصلاة لصاحبها، كمثل رجل دخل على ذى سلطان فانصت له حتى فرغ من حاجته ، و كذلك المرء المسلم باءذن الله - عزوجل - مادام فى الصلاة لم يزل الله - عزوجل - ينظر اليه حتى يفرغ من صلاته
همانا مثل نماز براى نمازگزار، مثل مردى است كه بر ذى سلطانى وارد گردد و اظهار حاجت كند؛ پس آن شخص توانمند، ساكت و آماده استماع صاحب حاجت گردد، تا اين كه از درخواستش فارغ شود، همچنين است نمازگزار مسلمان تا هنگامى كه به نماز ايستاده ، خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد كرد و انوار الهى شامل اوست تاوقتى كه از نمازش ‍ فارغ گردد. (بحارالانوار، ج 82، ص 231).

 1660 - دعا به هنگام نماز
قال الصادق - عليه السلام -
اذا قمت الى الصلوة فقل اللهم انى اقدم اليك محمدا -صلى الله عليه وآله - بين يدى حاجتى و اتوجه به اليك فاجعلنى به وجيها عندك فى الدنيا و الاخرة و من المقربين و اجعل صلوتى به مقبولة و ذنبى به مغفورا و دعائى به مستجابا انك انت الغفور الرحيم
هرگاه به نماز ايستادى بگو: خدايا! محمد - پيامبرت - را نزد تو شفيع قرار مى دهم به واسطه او روى به تو مى آورم ، حاجت خود مى طلبم پس مرا به حرمت او در دنيا و آخرت وگناهم راببخشاى و دعايم را مستجاب فرما؛ زيرا تو آمرزنده و مهربانى . (اصول وافى ، ج 8، ص 635).

 1661 - اداى نماز به هر صورت
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -
اذا لم يستطع الرجل ان يصلى قائما فليصل مستلقيا ناصبا رجليه حيال القبلة يومى ايماء
هرگه شخصى قادر نيست ايستاده نماز بخواند، بايدنشسته بخواند و اگر نشسته هم قادر نيست ، به پشت بخوابد و پاهايش را به سمت قبله بكشد و براى ركوع و سجودش اشاره كند (با سر يا چشم و ابرو). (بحارالانوار، ج 84، ص 334).

 1662 - گفتن ذكر هنگام بلند شدن
قال الصادق - عليه السلام -
اذا قمت من السجود قلت : اللهم بحولك و قوتك اقوم و اقعد و اركع و اسجد
هنگامى كه از سجده برخاستى (و خواستى قيام كنى ) بگو: (( اللهم بحولك و قوتك اقوم و اقعد و اركع و اسجد)) (بحارالانوار، ج 85، ص 183).

 1663 - ذكر برخاستن براى قيام
قال الصادق - عليه السلام -
اذا قمت من الركعة فاعتمد على كفيك ، و قل : بحول الله و قوته اقوم و اقعد فان عليا - عليه السلام - كان يفعل ذلك
هنگامى كه پس از انجام ركعتى از نماز برمى خيزى ، بر دو دست تكيه كن و بگو: (( بحول الله وقوته اقوم و اقعد)) زيرا على - عليه السلام - چنين مى كرد. (بحارالانوار، ج 85، ص ‍ 183).

 1664 - ايستادن باآرامش و وقار
قال الرضا - عليه السلام -
فاذا اردت ان تقوم الى الصلوة فلا تقم اليها متكاسلا و لا متناعسا ولا مستعجلا و لا متاهيا ولكن تاءتيها على السكون و الوقار و التؤ ده
چون خواستى به نماز بايستى ، با حال كسالت ، خواب آلودگى ، شتاب و لهو و بازى مايست ، بلكه با آرامش و وقار نماز را به جاى آور. مستدرك الوسائل ، ج 4، ص 87، باب افعال الصلاة ، ح 7)

 1665 - گذاشتن دستها برزمين بعد از تشهد
سؤ ل ابوعبدالله - عليه السلام -
لاى علة توضع اليدان الى الارض فى السجود قبل الركعتين ؟ قال : لان اليدين بهما مفتاح الصلاة
از امام صادق (ع ) سوال شد: چرادستها (پس از تشهد)پيش از دو ركعت (دوم ) بر زمين گذاشته مى شود؟ فرمود: چون مفتاح و كليدنماز دستها هستند (و درتكبيرة الاحرام بالا مى روند). (بحارالانوار، ج 85، ص 184).

 1666 - آداب قيام
عن ابى الحسن موسى - عليه السلام -
انه كان اذارفع راءسه فى صلاته من السجدة الاخيرة جلس جلسة ثم نهض للقيام و بادر بركبتيه من الارض قبل يديه ، و اذا سجد بادربهما الارض قبل ركبتيه
هنگامى كه امام كاظم (ع ) سر از سجده دوم برميداشت ، كمى مى نشست و بعد قيام مى كرد (و يكسره از سجده قيام نمى كرد) و پيش از دستها، زانوها را از زمين برميداشت وهنگامى كه به سجده مى رفت ، دستها راپيش از زانوها بر زمين مى گذاشت . (بحارالانوار، ج 85، ص 162).