| عقاب من ترك اقامه الصف خلف الامام .
|
| مجازات درست به صف نايستادن پشت سر
امام جماعت
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعدبن عبدالله عنه محمد بن الحسين بن ابى
الخطاب عن وهيب بن حفص عن ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله عليه
السلام يقولل ان رسول الله صلى الله عليه و آله قال يا ايها
الناس اقيموا صفوفكم وامسحوا بمنا كبكم لئلا يكون فيكم خلل و
لا تخالفوا فيخالف الله بين قلوبكم الا و انى اراكم من خلفى .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله
عليه و آله فرمودند: اى مردم ! صفهايتان را درست كنيد، بطورى
كه كتفهايتان با هم تماس پيدا كرده و فاصله اى بين شما نباشد،
در صفها متفرق نباشيد، تا خداوند دلهاى شما را متفرق نسازد.
|
| عقاب من ترك صلاه فريضه او تهاون بها
متعمدا
|
| مجازات ترك نماز واجب يا بى اهميتى به
آن
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن
جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن
محبوب عن جميل بن صالح عن بريد بن معاويه العجلى عن ابى جعفر
عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ما بين
المسلم و بين الكافر الا ان يترك الصلاه الفريضه متعمدا او
يتهاون بها فلا يصليها.
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله
عليه و آله فرمودند: بين مسلمان و كافر فاصله اى نيست ، مگر
اين كه مسلمان نماز واجب را عمدا ترك كند يا آن را بى اهميت
بداند و نخواند. |
حديث : 2 حدثنى
محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم
عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه
عليهماالسلام عن جابر قال قالل رسول الله صلى الله عليه و آله
ما بين الكفر و الايمان الا ترك الصلاه .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام از جابر نقل
نموده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بين كفر و
ايمان فاصله اى جز ترك نماز نيست . |
| مجازات تاخير انداختن نماز عصر
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابى
عبدالله البرقى عن ابن فضال عن عبدالله بن بكير عن محمد بن
هارون قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من ترك صلاه
العصر غير ناس لها حتى تفوته و تره الله اهله و ماله يوم
القيامه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: كسى
كه بدون فراموشى نماز عصر را ترك كند تا آن را از دست بدهد،
خداوند در روز قيامت او را بى اهل و مال مى گرداند.
|
حديث : 2 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن
محمد بن على الكوفى حنان بن سدير عن ابى سلام العبد قال دخلت
على ابى عبدالله فقلت ما تقوم فى رجل يوخر صلاه العصر متعمدا
قال ياتى يوم القيامه موتورا اهله و ماله قال قلت جعلت فداك و
ان كان من اهل الجنه قال و ان كان من اهل الجنه قال قلت فما
منزلته فى الجنه قال : موتورا اهله و ماله يتضيف اهلها ليس له
فيها منزل .
ترجمه :
2. راوى مى گويد به ديدن امام صادق عليه السلام رفته و عرض
كردم : مردى كه عمدا نماز عصر با به تاخير بيندازد، چه حالى
خواهد داشت ؟ فرمودند: در روز قيامت بدون اهل و مال خواهد آمد.
عرض كردم : گرچه بهشتى باشد؟ فرمودند: گرچه بهشتى باشد. عرض
كردم : در بهشت چه حالى خواهد داشت ؟ فرمودند: بى اهل و مال و
منزل بوده و ميهمان بهشتيان مى شود. |
حديث : 3 و
بهذاالاسناد عن محمد بن على الكوفى عن على بن النعمان عن ابن
مسكان عن ابى بصير قال قال لى ابو جعفر عليه السلام ما خدعوك
عن شى فلا يخدعوك عن العصر صلها و الشمس بيضاء نقيه فان رسول
الله صلى الله عليه و آله قال الموتور اهله و ماله من ضيع صلاه
العصر قلت و ما الموتور اهله و ماله قال : لا يكون له اهل و لا
مال فى الجنه قلت و ما تضييعها قال يدعها و الله حتى تصفر
الشمس او تغيب .
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام فرمودند: در مورد هر چه فريب بخورى
در مورد نماز عصر فريب نخور و در حالى كه آفتاب سفيد و صاف است
آن را بخوان . زيرا همانا رسول خدا صلى الله عليه و آله
فرمودند: كسى كه نماز عصر را ضايع كند، بى اهل و مال خواهد
بود. عرض كردم : كجا بى اهل و مال خواهد بود؟ فرمودند: در بهشت
عرض كردم منظور از ضايع كردن آن كدام است ؟ فرمودند: بخدا
سوگند ! منظور اين است كه آن را نخواند تا آفتاب زرد شود يا
غروب كند. |
| عقاب من نام عن العشاء الى نصف الليل
.
|
| مجازات نخواندن نماز عشا تا نيمه شب
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان
عن الحسين بن سعيد عن النضربن سويد عن موسى بن بكر عن زراره عن
ابى جعفر قال ملك موكل يقول من نام عن العشاء الى نصف الليل
فلا انام الله عينه .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: فرشته گمارده اى مى گويد:
كسى كه تا نيمه شب نماز عشا را نخواند، خداوند چشمانش را به
خواب نبرد. |
| عقاب من ترك الجماعه و الجمعه
|
| مجازات ترك نماز جماعت و جمعه
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن
بن على الوشاء عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلام
قال صلى رسول الله صلى الله عليه و آله الفجر فلما انصرف اقبل
بوجهه على اصحابه فسال عن اناس هل حضروا فقالوا لا يا رسول
الله فقال اغيب هم فقال اما انه ليس من صلاه اشد على المنافقين
من هذه الصلاه و العشاء
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و
آله نماز صبح را خواندند. آنگاه رو به اصحاب نموده و نام چند
نفر را برده و پرسيدند: اينان به نماز آمدند؟ عرض كردند: خير،
اى رسول خدا! فرمودند: آيا نيامدند؟ بدانيد هيچ نمازى براى
منافقين سختتر از اين نماز و نماز عشا نيست . |
حديث : 2 حدثنى
محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم
عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه
عليهماالسلام قال اشترط رسول الله صلى الله عليه و آله على
جيران المسجد شهود الصلاه و قال لينتهين اقوام لا يشهدون
الصلاه او لامرن موذنا يوذن ثم يقيم ثم آمر رجلا من اهل بيتى و
هو على عليه السلام فليحرقن على اقوام بيوتهم بحزم من الحطب
لانهم لاياتون الصلاه .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام از پدرش عليهم السلام نقل مى نمايد
كه رسول خدا صلى الله عليه و آله با همسايگان مسجد شرط كرد كه
به نماز جماعتت حاضر شوند و فرمودند: اگر كسانى كه به نماز
جماعت نمى آيند از كار خود دست بردارند، به موذن دستور مى دهم
اذان و اقامه گفته ، آنگاه به مردى از اهل بيتم كه همان على
عليه السلام است ، دستور مى دهم بسته هاى هيزم را آورده و
بخاطر نيامدن به نماز جماعت خانه هاى آنها را آتش بزند.
|
حديث : 3 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن
محمد بن عيسى بن عبيد عن النضربن سويد عن عاصم بن حميد عن ابى
بصير و محمد بن مسلم قاللا سمعنا ابا جعفر محمد بن على الباقر
عليهماالسلام يقول من ترك الجمعه ثلاثا متواليه بغير عله طبع
الله على قلبه .
ترجمه :
3. راوى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى
كه بدون جهت سه جمعه متوالى نماز جمعه را ترك كند، خداوند بر
قلب او مهر مى زند. |
حديث : 4 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن
يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز و فضيل عن زراره عن ابى
جعفر عليه السلام قال صلاه الجمعه فريضه و الاجتماع اليها
فريضهه مع الامام فان ترك رجل من غير عله ثلاث جمع فقد ترك
ثلاث فرائض و لا يدع ثلاث فرائش من غير عله الا منافق و قال و
من ترك الجماعه رغبه عنها و عن جماعه المومنين من غير عله فلا
صلاه له .
ترجمه :
4. امام باقر عليه السلام فرمودند: نماز جمعه واجب و اجتماع
براى آن به همراه امام نيز واجب است . اگر مردى سه جمعه بدون
علت آن را ترك كند، سه واجب را ترك كرده است . و هيچ كس ، جز
منافق سه واجب را ترك نمى كند. و كسى كه بخاطر بى رغبتى به
نماز جماعت و جمع مومنين نماز جماعت را ترك كند، نمازى نخواهد
داشت (نمازش ارزش چندانى ندارد). |
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن
بن على عن عبدالعزيز العبدى عن عبيد بن زراره قال قلت لابى
عبدالله عليه السلام اخبرنى عن الكبائر قال هى خمس و هن مما
اوجب اله عزوجل عليهمن النار قال الله عزوجل
(( ان الله لا يغفر ان يشرك به
)) و قال (( ان
الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و
سيصلون سعيرا)) و قال
(( يا ايها الذنى آمنوا اذا
لقيتم الذين كفروا زحفا فلا تولوهم الادبار - الى آخر الايه
)) و رمى المحصنات الغافلات و
قتل مومن متعمدا على دينه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام خواستم گناهان كبيره
را برايم بيان كند. آن حضرت عليه السلام فرمودند: گناهان كبيره
پنج تايند، همانهايى كه خداوند جهنم را براى آنها واجب نموده
است . خداوند عزوجل مى فرمايند ((
همانا خداوند شرك به خود را نمى امرزد))
(144) و مى فرمايند: ((
همانا كسانى كه با ستم اموال يتيمان را مى خورند، فقط آتش
خورده و بزودى به جهنم مى روند))
(145) و مى فرمايند: ((
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه با كافران در ميدان
جنگ روبرو شديد، فرار نكنيد...))
(146) يعنى گناهان كبيره عبارتند: از شرك به
خداوند، خوردن مال يتيم از روى ظلم ، فرار از ميدان جنگ با
كفار)، تهمت زدن به زنان پاكدامن و بى گناه و كشتن عمدى مومن
به خاطر دينش . |
حديث : 2 ابى
رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن على بن
اسماعيل عن احمد بن النضر عن عبادين كثير النواء قال سالت ابا
جعفر عليه السلام عن الكبائر قال كل شى اوعد الله عليه النار.
ترجمه :
2. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام پرسيدم گناهان كبيره
چه گناهانى هستند؟ فرمودند: هر گناهى كه خداوند به انجام دهنده
آن جهنم را وعده داده است . |
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد
بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن على بن رئاب عن الحلبى عن ابى
عبدالله عليه السلام قال ان فى كتاب على عليه السلام ان اكل
مال اليتامى ظلما سيدر كه و بال ذلك فى عقبه من بعده فى الدنيا
و يلحقه و بال ذلك فى الاخره اما فى الدنيا فان الله عزوجل
يقول (( و ليخش الذين لو تركوا
من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا
سديدا)) و اما فى الاخر فان الله
عزوجل يقول (( ان الذين ياكلون
اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا)).
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: در كتاب اميرالمومنين عليه
السلام امده است : كسى كه مال يتيم را با ظلم بخورد، پس از
مرگش يتيمان او به نتيجه بد كردار پدرشان گرفتار شده و در آخرت
نيز مجازات كارش را مى بيند. اما در دنيا باين دليل كه خداوند
عزوجل فرموده است : (( و كسانى
كه پس از خود كودكان ضعيفى را باقى مى گذارند و براى آنهامى
ترسند، بايد تقوى پيشه كرده و درباره يتيمان مردم درست و به
عدالت سخن بگويند))؛
(147) و اما در آخرت باين جهت كه خداوند عزوجل
فرموده است : (( همانا كسانى كه
با ستم اموال يتيمان را مى خورند فقط آتش خورده و بزودى به
جهنم مى روند.))
(148). |
حديث : 2 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى
عن الحسين بن سعيد عن اخيه الحسن عن زرعه بن محمد الحضرمى عن
سماعه بن مهران قال سمعته يقول ان الله عزوجل وعد فى اكل مال
اليتيم عقوبتين اما احدهما فعقوبه الاخر النار و اما عقوبه
الدنيا فهو قوله عزوجل (( و ليخش
الذنى لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله
و ليقولوا قولا سديدا))
يعنى بذلك ليخش ان اخلفه فى ذريته كما صنع هو بهولاء اليتامى .
ترجمه :
2. راوى مى گويد از معصوم عليه السلام شنيدم كه فرمودند: همانا
خداوند عزوجل براى خودن مال يتيم دو مجازات وعده داده است :يكى
مجازات جهنم و ديگرى مجازات دنيايى است كه در اين آيه آمده است
: و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى باقى گذاشته و براى آنها
مى ترسند، بايد تقوى پيشه كرده و در باره يتيمان مردم درست و
بعدالت سخن بگويند))
(149) منظور آيه اين است كه بايد بترسد از اين
كه پس از مرگش همانگونه كه با يتيمان مردم رفتار كرده ، با
يتيمانش رفتار كنند. |
حديث : 3 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن
احمد بن محمد بن عيسى عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن عامربن
حكيم عن المعلى بن خنيس عن ابى عبدالله عليه السلام قال دخلنا
عليه فابتدا فقال من اكل مال اليتيم سلط الله عليه من يظلمه او
على عقبه فان الله عزوجل يقول ((
و ليخش الذنى لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم
فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا)).
ترجمه :
3. راوى مى گويد به ديدن امام صادق عليه السلام رفتيم . او
شروع به سخن نموده و فرمودند:كسى كه مال يتيم را بخورد، خداوند
ظالمى را بر او يا فرزندانش مسلط مى نمايد. همانا خداوند عزوجل
مى فرمايد: (( و كسانى كه پس از
خود كودكان ضعيفى باقى مى گذارند و براى آنها مى ترسند بايد
تقوى پيشه كرده و درباره يتيمان مردم درست و بعدالت سخن بگويند))
(150). |
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد
بن ابى عمير عن عبدالله بن مسكان عن محمد بن مسلم قال سالت ابا
جعفر عليه السلام عن قول الله عزوجل ((
سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه ))
فقال ما من عبد منع زكاه ماله شيئا الا جعل الله ذلك يوم
القيامه ثعبانا من نار طوقا فى عنقه ينهش من لحمه حتى يفرغ من
الحساب و هو قوله عزوجل ((سيطوقون
ما بخلوا به يوم القيامه )) قال
ما بخلوا به من الزكاه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام خواستم درباره اين
آيه توضيح بدهند (( در روز قيامت
اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود))
(151). آن حضرت عليه السلام فرمودند :بنده اى
نيست كه مقدارى از زكات مالش را ندهد، مگر آن كه خداوند در روز
قيامت آن را تبديل به اژدهايى از آتش نموده و آن را به گردنش
مى اندازد و آن اژدها او را مى گزد تا از حساب فارغ شود. و اين
آيه نيز همين را مى فرمايد (( در
روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى روزيدند، طوق گردنشان مى شود))(152)
و فرمودند: مراد از اين آيه از بخل ورزيدن ، بخل در پرداخت
زكات است . |
حديث : 2 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن
ايوب بن نوح ابن سنان عن ابى الجارود عن ابى جعفر عليه السلام
قال ان الله عزوجل يبعث يوم القيامه ناسا من قبورهم مشدوده
ايديهم الى اعناقهم لا يستطيعون ان تناولوا بها قيس انمله معهم
ملائكه يعيرونهم تعييرا شديدا و يقولون هولاء الذين منعوا خيرا
قليلا من خير كثير هولاء الذين اعطاهم الله عزوجل فمنعوا حق
الله عزوجل فى اموالهم .
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل در روز
قيامت عده اى را در حالى كه دستهايشان به گردنشان بسته شده است
، از قبرهايشان بر مى انگيزد. انان حتى به اندازه سر انگشتى
نيز نمى توانند چيزى را بگيرند. همراه آنان فرشتگانى هستند كه
آنان را به سختى ملامت كرده و مى گويند: اينان كسانى هستند كه
خير اندكى از خير بسيار را ندادند. اينان كسانى هستند كه
خداوند عزوجل به ايشان عطا فرمود، ولى ايشان حق خداوند عزوجل
را از اموالشان ، پرداخت نكردند. |
حديث : 3 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن
ابيه عن خلف بن حماد عن حريز قال قال ابو عبدالله عليه السلام
ما من ذى مال ذهب و لا فضه يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم
القيامه بقاع قرقر. و سلط عليه شجاعا اقرع يريده و و يحيد عنه
فاذا راى انه لا يتخلص منه و امنكه من يده فقضمها كما يقضم
الفجل حتى يصير طوقا فى عنقه و ذلك قو الله عزوجل
(( سيطوقون ما بخلوا به يوم
القيامه )) و ما من ذى مال ابل
او بقر او غنم يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع
قرقر يطاه كل ذى ظلف بظلفها و ينهشه كل ذى ناب بنابها و ما من
ذى مال نخل او كرم او زرع يمنع زكاتها الا طوقه الله ريعه ارضه
الى سبع ارضين الى يوم القيامه .
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام فرمودند: هيچ مالدارى نيست كه زكات
طلا يا نقره خود را نپردازد، مگر اين كه خداوند در روزى قيامت
او رادر دشت صاف و نرمى زندانى نموده و اژدهايى را كه از تجمع
زهر در سرش موى سرش ريخته است ، بر او مسلط مى نمايد. آن اژدها
به دنبال او مى رود و او فرار مى كند و هنگامى كه مى بيند نمى
تواند فرار كند، دستش را به سوى اژدها مى برد و او همانگونه كه
ترب را گاز مى زند و مى خورد، دستش را گاز زده و مى خورد. و در
نهايت دور گردنش چنبر مى زند و اين همان فرمايش خداوند عزوجل
است : (( در روز قيامت اموالى كه
با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود))
(153) وهيچ مالدارى نيست كه زكات شتر، گاو يا
گوسفند خود را ندهد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت او را در
دشت صاف و نرمى زندانى نموده و هر حيوان سم دارى او را لگدكوب
كرده و هر جانورى نيش دارى به او نيش مى زند و هيچ مالدارى
نيست كه زكات نخل ، انگور و زراعت خرما، كشمش ، گندم و جو) خود
را ندهد، مگر اين كه خداوند زمينش را تا عمق زمين هفتم در روز
قيامت طوق گردنش مى نمايد. |
حديث : 4 و
بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن صفوان بن يحيى
عن داودعن اخيه عبدالله قال بعثنى انسان الى ابى عبدالله عليه
السلام زعم انه يفزع فى منامه من امراه تاتيه قال فصحت حتى سمع
الجيران فقال ابو عبدالله عليه السلام اذهب فقل له انك لا تودى
الكازه فقال بلى و الله انى لادويها قال فقل له ان كنت توديها
فانك لا توديها اهلها.
ترجمه :
4. راوى مى گويد: شخصى مى پنداشت در خواب از زنى مى ترسد و مى
گفت : از ترس آن فريادى كشيدم كه همسايه ها شنيدند. او (براى
حل مشكلش ) مرا خدمت امام صادق عليه السلام فرستاد. امام صادق
عليه السلام فرمودند: به او بگو شايد زكات نمى دهد. او در جواب
من گفت : محققا و به خدا سوگند كه زكات مى دهم . آن حضرت عليه
السلام دوباره فرمودند: به او بگو اگر زكات هم مى دهى ، حتما
به اهل آن نمى دهى . |
حديث : 5 و ذكر
احمد بن ابى عبدالله ان روآيه ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله
يقول من منع الزكاه سال الرجعه عند الموت و هو قل الله عزوجل
((حتى اذا جاء احدهم الموت قال
رب ارجعون لعلى اعمل صالحا فيما تركت )).
ترجمه :
5. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه زكات ندهد، هنگام مرگ تقاضاى بازگشت مى كند. و اين آيه
نيز همين را مى فرمايد: (( تا
زمانى كه مرگ به سراغ يكى از آنان بيايد، گويد پروردگارا مرا
به دنيا بازگردان ، شايد با كارهاى خوب ، گذشته ام را جبران
نمايم
(154). |
حديث : 6 حدثنى
محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على
الكوفى عن موسى بن سعدان عن عبدالله بن القاسم عن مالك بن عطيه
عن ابان بن تغلب قال قال ابو عبدالله عليه السلام دمان فى
الاسلام لا يقضى فيهما احد بحكم الله عزول حتى يقوم قائمنا
الزانى المحصن يرجمه و مانع الزكاه يضرب عنقه .
ترجمه :
6. امام صادق عليه السلام فرمودند: دو مجازات اعدام هست كه تا
قيام قائم ما كسى به حكم خداوند عزوجل آنرا اجرا نمى كند:
زناكار محصن (مرد زن دار) كه او را سنگسار مى نمايد، و كسى كه
زكات نمى دهد، كه او را گردن مى زند. |
حديث : 7 و ذكر
ان فى روآيه ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام من منع
الزكاه فى حياته طلب الكره بعد موته و قال من منع قيراطا من
الزكاه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.
ترجمه :
7. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه در زندگى خود زكات
ندهد، پس از مرگ درخواست مى كند كه به دنيا بازگردد، و كسى كه
يك قيراط از زكات را ندهد (به هنگام مرگ ) بايد يا يهودى بميرد
يا مسيحى ( هر كدام را كه بخواهد و نمى تواند مسلمان بميرد)
|
حديث : 8 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى احمد بن محمد بن
خالد عن ابيه عن بعض اصحابنا قال من منع قيراطا من الزكاه فما
هو بمومن و لا مسلم و قال ابو عبدالله عليه السلام ما ضاع مال
فى بر و لا بحر بمنع الزكاه و قال اذا قام القائم اخذ مانع
الزكاه فضرب عنقه .
ترجمه :
8. راوى مى گويد از معصوم عليه السلام نقل نموده است : كسى كه
قيراطى از زكات را نپردازد، نه مومناست و نه مسلمان و امام
صادق عليه السلام فرمودند: هيچ مالى در خشكى و دريا از بين
نرفت ، مگر به خاطر زكات ندادن ، و نيز فرمودند: هنگامى كه
قائم آل محمد عليه السلام قيام نمايد، گردن كسى را كه زكات
نپردازد، مى زند. |
| عقاب من ترك الزكاه و قد وجبت له
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد
عن عبدالعظيم بن عبدالله العلوى عن الحسن بن على عن بعض
اصحابنا عن ابى عبدالله عليه السلام قال تارك الزكاه و قد وجبت
له كمانعها و قد وجبت عليه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه زكات نگيرد و مستحق
آن باشد، مانند كسى است كه بايد زكات بپردازد و ندهد.
|
| عقاب من افطر يوما من شهر رمضان
|
| مجازات خوردن يك روز از روزه ماه
رمضان
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن
ابراهيم بن هاشم عن يحيى بن ابى عمران الهمدانى عن يونس بن
حماد الرازى قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من افطر
يوما من شهر رمضان خرج روح الايمان منه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند
:كسى كه روز يك روز از ماه رمضان را بخورد، روح ايمان از او
خارج مى شود. |
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن
ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال كان فى وصيه
امير المومنين عليه السلام لا تتركوا حج بيت ربكم فتهلكوا و
قال من ترك الحج لحاجه من حوائج الدنيا لم يقض حتى ينظر الى
المحلقين .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرش نقل مى نمايد كه يكى از
وصيتهايى امير المومنين عليه السلام اين بود كه : حج خانه خدا
را ترك نكنيد كه هلاك مى شويد و نيز فرمودند: كسى كه به خاطر
حاجتى از حاجتهاى دنيا حج را ترك كند، تا زمانى كه حاجيها با
سرهاى تراشيده از حج برگردند، حاجتش روا نخواهدگرديد.
|
حديث : 2 حدثنى
محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنهعن عمه عن محمد بن على
الكوفى عن موسى بن سعدان عن الحسين بن ابى العلاء عن ذريح عن
ابى عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول من مات و لم يحج حجه
الاسلام و لم تمنعه من ذلك حاجه تجحف به او مرض لا يطيق الحج
من اجله او سلطان يمنعه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.
ترجمه :
2. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه بميرد و حج واجب خود را بجا نياورد وعلت حج نكردن او
حاجتى نباشد كه بدون بر آوردن آن ، رفتن به حج براى او ممكن
نباشد، يامرضى كه بخاطر آن نتواند به حج برود، يا حاكمى كه او
را از رفتن به حج منع كند، بايد يا يهودى بميرد يا مسيحى هر
كدام را كه خواست انتخاب مى كند و مسلمان از دنيا نمى رود.)
|
| نقش زبان در ثواب و مجازات
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن
احمد قال حدثنى محمد بن السندى عن على بن الحكم عن ابراهيم بن
مهزم الاسدى عن ابى حمزه عن على بن الحسين عليهماالسلام قال ان
لسان ابن ادم يشرف كل يوم على جوارحه فيقول كيف اصبحتهم
فيقولون بخير ان تركتنا و يقولون الله الله فينا و يناشدونه و
يقولون انما نثاب بك و نعاقب بك .
ترجمه :
1. امام سجاد عليه السلام فرمودند: همان زبان فرزند آدم هر روز
بر اعضا و جوارح انسان مهربانى نموده و حال آنها را مى پرسد.
آنها جواب مى دهند: اگر ما را رها كنى خوب هستيم . و مى گويند
تو را بخدا، تو را بخدا، رعايت حال ما را بكن . او را سوگند
داده و مى گويند: اگر ثوابى بدست آوريم ازتوست و اگر مجازات
شويم بخاطر توست . |
| عقاب من مضت له ثلاثه ايام لم يقرا
فيهاقل هو الله احد |
| مجازات يك بار ((
قل هو الله احد)) نخواندن در سه
روز
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد
عن اسماعيل بن مهران عن الحسن بن على البطائنى عن ابى عبدالله
المومن عن ابن مسكان عن سليمان بن خالد قال سمعت ابا عبدالله
عليه السلام يقول من مضت له ثلاثه ايام لم يقرا فيها
(( قل هو الله احد))
فقد خذل و نزع ربقه الايمان من عنقه فان مات فى هذه الثلاثه
الايام كان كافرا بالله العظيم .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه سه روز بگذرد و سوره ((
قل هو الله احد)) را نخواند،
بدون ياور مانده و رشته ايمان از گردنش برداشته مى شود (بى
ايمانى مى شود) و اگر در اين سه روز بميرد كافر به خداى بزرگ
است . |
| عقاب من مصت له جمعه لم يقرا فيها قل
هو الله احد
|
| مجازات ((
قل هو الله احد)) نخواندن در روز
جمعه
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن
احمد بن ابى عبدالله البرقى قال فى روآيه اسحاق بن عمار عن ابى
عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول من مضت له جمعه لم يقرا
فيها (( قال هو الله احد))
ثم مات مات عى دين ابى لهب .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه جمعه اى را سپرى كند و در آن ((
قل هو الله احد)) نخواند و سپس
بميرد، بر دين ابولهب مرده است . |
| عقاب من اصابه مرض او شده فم يقرا
فيهاقل هو الله احد |
| مجازات نخواندن ((قل
هو الله احد)) در بيمارى و
گرفتارى
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن
احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران عن الحسن بن على
البطائنى عن مندل عن هارون بن حارجه قال سمعت ابا عبدالله عليه
السلام يقول من اصابه مرض او شدده و لم يقرا فى مرضه او شدته
(( قل هو الله احد))
ثم مات فى مرضه او فى تلك الشده التى نزلت به فهو فى النار.
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه بيمار يا گرفتار شود و در بيمارى يا گرفتارى خود
((قل هو الله احد))
نخواند و در آن بيمارى يا گرفتارى بميرد، در جهنم خواهد بود.
|
| عقاب من صلى خمس صلوات و لم يقرا
فيهاقل هو الله احد |
| مجازات نخواند:((قل
هو الله احد)) در پنج نماز
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن
سيف بن عميره عن اخيه الحسين عن ابيه سيف بن عميره عن منصوربن
حازم قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من مضى به يوم
واحد صلى فيه خمس صلوات لم يقرا فيها ((قل
هو الله احد)) قيل له يا عبدالله
لست من المصلين .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه يك روز را سپرى نموده و پنج نماز بنخواند و در هيچ كدام
(قل هو الله احد) نخواند، به او مى گويند: اى بنده خدا ! از
نماز گزار نيستى . |
| عقاب من نسى سوره من القرآن
|
| مجازات فراموش كردن سوره اى از قرآن
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابن
فضال عن ابى المغرا عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام
قال سمعته يقول من نسى سوره من القرآن مثلت له فى صوره حسنه و
درجه رفيعه فاذا راها قال من انت ما احسنك ليتك لى فتقول اما
تعرفنى انا سوره كذا و كذا لولم تنسنى لرفعتك الى هذه المكان
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند:
كسى كه سوره اى از قرآن را فراموش كند، (در روز قيامت ) آن
سوره در شكلى زيبا و درجه اى بلند براى او نمايان مى شود. وقتى
آن را مى بيند مى گويد تو كيستى ؟ چقدر زيبا ! كاش از آن من
بودى ! او مى گويد مرا نمى شناسى ؟ من فلان سوره هستم . اگر
فراموش نكرده بودى ، تو را به اين درجه مى رساندم .
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه حدثنى عبدالله بن جعفر
الحميرى عن احمد بن عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن
المعلى بن خنيس قال ابا عبدالله يقول قال الله عزوجل لياذن
بحرب منى من اذل عبدى المومن و ليامن من غضبى من اكرم عبدى
المومن .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند
:خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه بنده مومن مرا ذليل كند،
بداند به جنگ من آمده است و كسى كه او را احترام و تكريم
نمايد، بداند از غضب من در امان است . |
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن احمد بن محمد عن ابن
فضال عن حماد بن عيسى عن ابراهيم بن عمر اليمانى عن ابى
عبدالله عليه السلام قال ما من مومن يخذل اخاه و هو يقدر نصرته
الا خذله فى الدنيا و الاخره .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: مومنى نيست كه بتواند برادر
مومنش را يارى كند ولى يارى نكند، مگراين كه خداوند در دنيا و
آخرت او را يارى نخواهد نمود. |
| عقاب من طعن على المومنين او رد عليهم
قولهم
|
| مجازات بدنام كردن مومنين ورد سخن
آنها
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على
الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبدالله
عليه السلام ان الله عزوجل خلق المومنين من نور عظمته و جلال
كبريائه فمن طعن عليهم اورد عليهم قولهم فقد رد على الله فى
عرشه و ليس من الله فى شى انما هو شرك شيطان
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل مومنين
را از نور عظمت و بزرگى خود آفريد. كسى كه آنه را بدنام كرده
يا سخن آنان را رد كند. خداوند را در عرشش رد كرده است ، در
پيشگاه خداوند ارزشى نداشته و فقط شريك شيطان است .
|
| مجازات عيب جويى از مومن و بردن آبروى
او
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى
الخطاب عن حماد بن عيسى عن ربعى عن الفضيل بن يسار قال قال ابو
عبدالله عليه السلام ما من انسان يطعن فى عين مومن الا مات بشر
ميته و كان يتمنى ان يرجع الى خير.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: انسانى نيست كه از مومنى
عيبجويى كرده و ابروى آو را ببرد. مگر اين كه با بدترين مرگها
مى ميرد و (پس از مرگ ) آرزو مى كند (به دنيا) بازگشته و كار
خوب انجام دهد. |
| مجازات پوشانيدن خود از مومن
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن
محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قال
ابو عبدالله عليه السلام ايما مومن كان بينه و بين مومن حجاب
ضرب الله بينه و بين الجنه سبعين الف سور بين كل سور مسيره الف
عام .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر مومنى كه بيناو و مومن
ديگر مانع و حجابى باشد، خداوند بين او و بهشت هفتاد ديوار مى
كشد كه بين هر ديوارى تا ديوار ديگر هزار سال راه است .
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى
عن محمد بن سنان عن فرات بن احنف قال قال ابو عبدالله عليه
السلام ربح المومن على المومن ربا.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: سود گرفتن مومن از مومن
رباست
(155) |
| عقاب من كان الرهن عنده اوثق من اخيه
|
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن مروك
بن عبيد عن بعض اصحابنا عن ابى عبدالله عليه السلام قال من كان
الرهن عنده اوثق من اخيه المسلم فانا منه برى . |
| عقاب من منع مومنا شيئا من عنده او من
عند غيره
|
| مجازات معتبرتر دانستن (گرو) از برادر
مسلمان
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن محمد
بن سنان عن فرات بن احنف عن ابى عبدالله عليه السلام قال ايما
مومن منع مومنا شيئا مما يحتاج اليه و هو يقدر عليه من عنده او
من عند غيره اقامه الله عزوجل يوم القيامه مسودا وجهه مزرقه
عيناه مغلوله يداه الى عنقه فيقال هذا الخائن الذى خان الله و
رسول الله ثم يومر به الى النار.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه (گرو) را معتبرتر از
برادر مسلمانش بداند، من از او بيزام . |
| عقاب من منع مومنا شيئا من عنده او من
عند غيره
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن محمد
بن سنان عن فرات بن احنف عن ابى عبدالله قال ايما مومن منع
مومنا شيئا مما يحتاج اليه و هو يقدر عليه من عنده او من عند
غيره اقامه الله عزوجل يوم القيامه مسودا وجهه مزرقه عيناه
مغلوله يداه الى عنقه فيقال هذا الخائن الذى خان الله و رسوله
ثم يومر به الى النار.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر مومنى كه خود يا ديگرى
قدرت بر چيزى داشته باشد و مومنى به آن احتياج داشته باشد و او
را از آن بازدارد، خداوند در روز قيامت او را با رويى سياه و
چشمانى كور در حالى كه دستانش به گردنش بسته است ، سرپا نگه مى
دارد. و مى گويند: اين همان خائنى است كه به خدا و رسول او
خيانت كرده است . آنگاه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد.
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمد بن ابى القاسم عن محمد بن
على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل عن يونس بن ظبيان قال
قال ابو عبدالله عليه السلام يا يونس من حبس حق المومن اقامه
الله يوم القيامه خمسمائه عام على رجليه حتى تسيل من عرقه
اوديه و ينادى مناد من عند الله هذا الظامل الذى حبس عن المومن
حقه قال فيوبخ اربعين يوما ثم يومر به الى النار.
ترجمه :
1. يونس بن ظبيان نقل مى كند كه امام صادق عليه السلام
فرمودند: اى يونس ! كسى كه حق مومنى را نزد خود نگهداشته و به
او ندهد، خداوند در روز قيامت پانصد سال او را سرپا نگه مى
دارد تا آن قدر عرق كند كه چند دره از عرق او جارى شود؛ و
منادى از جانب خدا ندا مى كند: اين همان صداى ظالمى است كه حق
فلان مومن را نزد خود نگهداشت و به او نداد. چهل روز نيز سرزنش
مى شود. سپس دستور مى رسد او را به جهنم ببريد. |
حديث : 2 و
بهذاالاسناد عن محمد بن سنان عن المفضل عن ابى عبدالله عليه
السلام قال ايما مومن حبس مومنا عن ماله و هو محتاج اليه قم
يذق و الله من طعام الجنه و لا يشرب من الحريق المختوم .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر مومنى مال مومنى را كه
به آن احتياج دارد حبس كند، بخدا سوگند غذاى بهشتى را نچشيده ،
و از نوشابه هاى سربسته بهشتى نخواهد نوشيد. |
| عقاب من به مومنا او مومنه بما ليس
فيهما
|
حديث : 1 حدثنى
محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن
جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين عن الحسن بن محبوب عن مالك بن
عطيه عن ابن ابى يعفور عن ابى عبدالله عليه السلام قال من بهت
مومنا او موومنه بما ليس فيهما بعثه الله يوم القيامه فى طينه
خبال حتى يخرج مما قال قلت و ما طينه خبال قال صديد يخرج من
فروج المومسات .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه به مرد يا زن مومنى
تهمتى بزند كه در آنها نباشد، خداوند در روز قيامت او را در
((طينت خبال
)) محشور مى نمايد و راوى پرسيد
((طينت خبال )) چيست
؟ فرمودند: چرك خون آلودى است كه از فرج زنان بدكاره بيرون مى
آيد. |
حديث : 2 حدثنى
محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان
عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن عبدالله بن بكير عن ابى بصير عن
ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله
سباب المومن فسوق و قتاله كفر و اكل لحمه معصيه الله .
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله
عليه و آله فرمودند: ناسزا گفتن به مومن فسق ، جنگ با كفر و
خوردن گوشتش (با غيبت ) گناه است . |
| عقاب من روى على مومن روايه يريد بها
شينه .
|
| مجازات نقل كردن مطلبى درباره مومن
بقصد رسوا كردن او
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى
عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر عن ابى عبدالله عليه السلام
قال من روى على مومن روآيه يريد بها شينه و هدم مروءته ليسقط
من اعين الناس اخرجه الله عزوجل من ولايته الى ولايه الشيطان
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه چيزى از مومنى نقل
كند، با اين هدف كه او را رسوا كرده و شخصيتش را از بين ببرد
تا از چشم مردم بيفتد، خداوند عزوجل او را از سرپرستى خود خارج
و به سرپرستى شيطان وارد مى نمايد. |
| عقاب من منع مومنا سكنى داره
|
| مجازات ممانعت از سكونت مومنى در خانه
اش
|
حديث : 1 ابى
رحمه الله بهذاالاسناد قال قال ابو عبدالله عليه السلام من كان
له دار و احتاج مومن الى سكناها فمنعه آياها قال الله عزوجل
ملائكتى عبدى بخل على عبدى بسكنى الدنيا و عزتى لا يسكن جنانى
ابدا.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه خانه اى داشته باشد
و مومنى محتاج سكونت در آن باشد و او نگذارد، خداوند عزوجل مى
فرمايد: فرشتگانم ! بنده ام به بنده ديگرم در مورد سكونت در
دنيا بخل ورزيد، به عزتم سوگند هيچ گاه در بهشتم ساكن نخواهد
شد |
