 |
|
شرح فارسى شهاب الاخبار قاضى قضاعى(ره) - ۷ - باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه هر شب اين سوره را بخواند خداى تعالى فرشتگان بگمارد تا وى را نگاه دارند تا وقت صبح، و اگر بروز خواند تا نماز شام. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه شب آدينه اين سوره را بخواند خداى تعالى نامه بدست راست وى دهد و حسابش نكند و برفيقى مصطفى و اهل بيتش ببهشت شود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بسيار خواند روز قيامت در همسايگى محمد صلى الله عليه و آله باشد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در شب اين سوره217 را بخواند در حمايت و نگاهداشت خداى تعالى باشد، و اگر در روز خواند هيچ غم فرا وى نرسد، و در آن روز از خير دنيا و آخرتش چندان بدهند كه در فهم كس نيايد. حضرت مصطفى (عليه السلام) فرمايد كه: هر چيزى را دليست و دل قرآن يس است، صادق (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه بروز بخواند خداى تعالى نگهدار وى بود و روزى بر وى فراخ شود، و اگر بشب بخواند هزار فرشته بگمارد تا ويرا از شيطان و ديگر فتنهها نگاه دارند، و در آن روز و در آن شب كه سوره يس خوانده باشد اگر بميرد بهشتى باشد، و چون بشويندش سى هزار فرشته آنجا حاضر آيند و براى او دعا و استغفار مىكنند و با جنازهاش بروند و در ميان زمين بروند و بعبادت كردن مشغول شوند، و ثواب آن ويرا بود، و چندان كه چشم برسد218 گور وى فراخ گردد و از تنگى گور ايمن شود، و تا قيامت نور از گورش مىآيد و بعنان آسمان مىشود، و چون از گور برخيزد فرشتگان با وى بروند و ثنايش مىكنند، و در رويش مىخندند و بهر خيرى بشارتش مىدهند، و بصراط و ترازويش بگذرانند، و بجاى فرشتگان مقرب و پيغمبران مرسل بدارند چنانكه از هيچكس رنجى و شمقتى بوى نرسد، و از حق تعالى ندا آيد كه: شفاعت كن او را كه خواهى تا اجابت كنم و هر چه مراد تست بخواه تا بدهم، و نامهاش از هم باز كرده فرود آيد خلق در نگرند و گويند: چه بنده ايست كه در جريدهاش هيچ نوشته نيست، پس برفيقى حضرت مصطفى (عليه السلام) ببهشت رود. و باقر (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه در عمر خود يكبار يس را بخواند بعدد هر يكى از خلق دنيا و آخرت خداى تعالى ده مرتبه باو نيكوئى بدهد، و درويشى بوى نرسد، و باب غرقه نشود، و ديوار بر وى نيفتد، و رنج عظيم بوى نرسد، و ديوانه نگردد، و علت جذامش219 نبود، و دردى كش برنجاند نيابد، و معيشت بر وى فراخ گردد، و جان كندنش آسان بود، و عذاب گورش نبود، و چندانش از بهشت بدهند كه راضى گردد، و خداى تعالى فرشتگان آسمان و زمين را ندا كند كه: من از فلان بنده راضى شدم از بهر وى استغفار كنيد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه آدينه اين سوره را بخواند خداى تعالى از همه بلاها و آفتهايش نگاهدارد، و روزى بر وى فراخ گرداند، و شر شيطان و شر ظالم و جبار از وى و مالش و فرزندش بگرداند، و اگر در شب يا در روز آدينه اين سوره را خوانده باشد چون بميرد شهيد بود و با شهيدان در بهشت أعلى بود. باقر (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه شب آدينه اين سوره را بخواند خداى تعالى از خير دنيا و آخرتش چندان بدهد كه هيچ آدمى را نداده باشد، و روز قيامت در بهشتش كند با آنكه ويرا دوست دارد از اهل و عيال تا خادمى كه خدمتش كرده باشد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند و چندانكه خوانده باشد حقش بدهد خداى تعالى در دنيا و آخرتش شريف گرداند، و بر هر كس عزيز گردد و بزرگ آيد، و تنش را بر آتش دوزخ حرام گرداند، و در بهشت خداى تعالى هزار شهر از بهر وى بنا كند، در هر شهرى هزار قصر، و در هر قصرى هزار خانه، و در هر خانهاى هزار تخت، و بر هر تختى هزار فرش، و بر هر فرشى جفتى حورالعين چنانكه خداى تعالى صفت كرده كه: عينان تجريان، و عينان نضاختان، و جنتان مدهامتان، و ذواتا أفنان، و من كل فاكهة زوجان، و حور مقصورات فى الخيام. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه سه روز اين سوره را بخواند خداى تعالى گناهان اولين و آخرين ويرا بيامرزد، و توفيق خود رفيق او گرداند تا پرهيزگار شود و حال دنيا و آخرتش به گرداند. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بخواند روز قيامت حق تعالى شادى و سرورى عظيم بوى رساند، و نورى بيابد چندانكه چشمش برسد و در دنيا و آخرت چندان نعمت بيابد كه هر كسى را مثل آن آرزو بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه بخواندن اين سوره عادت كند چون برخيزد رويش از سپيدى چون برف بود يا چون آفتاب و خداى تعالى گويدش كه: فلان سوره مىخواندى و دانستى قدر و ثواب وى پس ببهشتش فرستد، و چون در شود قصرى يابد درها و شرفههايش از ياقوت سرخ بود كه اندرونش از بيرون ظاهر بود و بيرونش از اندورن ظاهر بود، و اندر وى هزار كنيزك جوان بيند همه همسر و همبالا و هزار غلام ديگر. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بسيار خواند در گور از حشرات زمين چون كرم و مار و جز آن بيمش نبود، و گور بر وى تنگ نيايد، و در روز قيامت ببهشت رود. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فرايض و نوافل اين سوره را بخواند او را در سايه عرش بدارند، و نامهاش بدست راست آيد و حسابش بسبب آن سهل گردانند. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند روز قيامت چشمش بر آتش دوزخ نيايد، و آواز آتش نشنود و با حضرت رسول (عليه السلام) خواهد بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه شب آدينه اين هفت حواميم بخواند چون سر از خاك گور بردارد بويى از وى آيد كه هزار بار از مشك و عنبر خوشتر بود، و خداى بر وى رحمت كند و بر دوستان و خويشاوندانش. و باقر (عليه السلام) گويد كه: هفت حواميم ريحان قرآناند خواندنش از دست مداريد كه عرش و كرسى خواننده حواميم را استغفار كنند. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه هر شب يا هر روز اين سوره بخواند در دين شكش نيفتد، و خداى تعالى بدرويشى و ترسش مبتلا نكند، و از كفر و شركش نگاه دارد، و بيم ظالمش نبود، و چون بميرد هزار فرشته را بگمارد تا در گورش نماز كنند؛ و ثوابش ويرا بود، چون برخيزد باوى بروند و بمقام ايمنش بدارند و بزينهار خداى عزوجل و محمد صلى الله عليه و آله بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: مال و زن و فرزندان را بخواندن اين سوره باز يابيد، و هر كه اين سوره را بسيار خواند روز قيامت ندا آيد چنانكه همه خلق بشنوند كه فلان بنده مخلص است با خالصانش بيامرزيد و بجنات النعيم بنشانيد، و از رحيق المختوم آميخته شرابش دهيد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه هر شب يا هر روز اين سوره بخواند از يارت كنندگان حضرت محمد صلى الله عليه و آله بود، و روزى بر وى فراخ بود، و نامهاش بدست راست آيد و حسابش سهل بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه بشب يا بروز اين سوره بخواند خداى تعالى عيشش باصلاح گرداند، و روزيش فراخ كند، و نورى چون چراغ در گورش پيدا شود كه تا قيامت فرو ننشيند. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند عيشش پسنديده گردد، و خدايش بيامرزد، و همه كس او را دوست دارند. و هر كه والنجم را بيست و يكبار بخواند حق سبحانه و تعالى جميع مهمات او را كفايت گرداند. امام جعفر صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بشب يا بروز بخواند چون از گور برخيزد بر ناقهاى نشانندش از ناقههاى بهشت و ببهشت برندش. و حضرت مصطفى (عليه السلام) مىفرمايد كه: رويش چون ماه شب چهارده باشد. حضرت مصطفى (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره را بخواند خداى تعالى بر ضعيفيش رحمت كند و شكر هر نعمتى كه خداى تعالى باوى كرده بود گزارده باشد. و حضرت اميرالمومنين على (عليه السلام) مىفرمايد كه: الرحمن عروس قرآنست خواندنش از دست مگذاريد كه اين سوره ايست كه در دل منافقان قرار نگيرد، و هر مومنى كه بخواندن اين سوره مداومت نمايد روز قيامت بصورتى كه از آن خوبتر و بمقامى كه از آن شريفتر نبود بيايد، و خداى تعالى گويد: كه بود كه ترا بسيار مىخواند؟ - گويد كه: فلان و فلان كه خداى تعالى رويهاى ايشانرا سفيد گرداند، فرمايد كه: شفاعت كنيد او را كه دوست داريد، پس گويد كه جمله در بهشت شويد و باشيد آنجا كه خواهيد، و هر كه چون اين سوره خواند و بدانجا رسد كه: فبأى الا ربكما تكذبان، گويد: لا بالاء (ربنا) أكذب 221 وى را ثواب شهيدان بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه آرزومند بهشت و صفاتش بود گو سورة الواقعه برخوان، و هر كه شب آدينه بخواند خداى تعالى دوستش دارد و مردم دوست دارندش، و هرگز قحط و تنگى و درويشى بوى نرسد، و از رفيقان اميرالمومنين على (عليه السلام) بود، و اين سوره اميرالمومنين على (عليه السلام) است راست، و هر كه شب پيش از آنكه بخسبد بخواند بقيامت رويش چون ماه شب چهارده بود، آوردهاند كه يكى از ياران حضرت مصطفى (عليه السلام) بيمار بود و درويش و عيال بسيار داشت و عثمان خويشاوند وى بود و بپرسيدن وى رفت گفتش: از چه درد مينالى؟ - گفت: از درد گناه، گفت: چه چيز آرزويت مىكند؟ - گفت: رحمت خداى، گفت: طبيب را مىخواهى؟ - گفت: طبيب آنست كه مرا بيمار كرد، گفت: چيزى بستان و بخرج خويش و دخترانت كن، گفت: حاجت من بخداست و دختران را سورةالواقعه آموختهام و فرمودهام تا مىخوانند كه از حضرت مصطفى (عليه السلام) شنيدم كه: هر كه سوره الواقعه برخواند بدرويشى و دلتنگى گرفتار نشود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بسيار بخواند بدرويشى گرفتار نشود و هيچ بدى و سختى در دنيا بوى و اهلش نرسد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه سورة المجادله بخواند و دوست دارد خواندنش روز قيامت از جمله مومنان برخيزد و با مومنان در بهشت شود. حضرت مصطفى (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بخواند اهل آسمان و زمين بر وى آفرين كنند و بر وى صلوات دهند، و چون بميرد آنروز كه اين سوره را خوانده باشد وى شهيد بود و گويند كه هر كه از: لو أنزلنا هذا القرآن. تا باخر سوره حشر بخواند شبانگاه گناهى كه در آن روز كرده باشد خداى تعالى بيامرزد و ببخشد. امام زين العابدين (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره در فريضه و نوافل بسيار خواند خداى تعالى دلش را با ايمان مزين گرداند، و چشمش منور دارد، و درويش نگردد، و ديوانگى بوى نرسد.
باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را در فرايض و نوافل بسيار خواند
خداى تعالى وى را در صف فرشتگان و پيغمبران بدارد. حضرت مصطفى (عليه السلام) فرمايد كه: از مادر جدا نشود222 الا كه پنج آيه از اول اين سوره بر بندهاى سر وى بنوشته باشد، و هر كه اين سوره در فرايض و نوافل بخواند روز قيامت شفيع وى گردد و از بهر وى گواهى دهد و از وى جدا نشود تا ببهشتش برد بسلامت. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه شب پيش از آنكه بخسبد سوره مسبحات را بخواند نميرد تا قائم (عليه السلام) را در نيابد، و چون از گور بر آيد در جوار حضرت مصطفى (عليه السلام) بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فرايض اين سوره بخواند روز قيامت او را هيچ اندوه و ترسى نبود، و از آتش دوزخ عافيت داده ببهشت اندر شود. و حضرت رسول (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بخواند در گور فرشتگان از بهر وى جواب منكر و نكير بگويند، و هيچ رنجى بوى نرسد و بخبر ديگر چون بشب بخواند ثواب آنكه همه شب نماز كرده باشد بيابد. صادق (عليه السلام) فرمايد كه اگر پيش از آنكه بخسبد بخواند همه شب در پناه حق تعالى باشد، و روز قيامت در امان باشد از آتش دوزخ. و صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه يا در نوافل اين سوره بخواند از درويشى ايمن بود، و چون بميرد فشارش گورش نباشد. و باقر (عليه السلام) گويد كه:223 هر كه اين سوره در فرايض و نوافل بسيار بخواند ايمانش درست شود بخدا و برسول و اين سوره در حق اميرالمومنين على (عليه السلام) و معاويه عليه اللعنه فرود آمده و خوانندهاش را دين بسلامت بود تا بقيامت رسد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بسيار خواند بقيامت خداى تعالى از گناهانش نپرسد و با مصطفى (عليه السلام) و أهل بيتش بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه يا در نوافل اميد ثواب را اين سوره بخواند خداى تعالى در بهشت ثوابهاى بيشمارش دهد، و سه بار چندانكه مستحق باشد از بهشتش بدهند، و دويست حورالعين با چهار هزار ثيب بجفت وى كنند. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بسيار خواند از مردم چشمش نرسد، و افسون و جادويى بر وى كار نكند، و از مكرهاى گران و كيد كايدان بيمش نبود، و روز قيامت با حضرت محمد صلى الله عليه و آله بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه خفتن اين سوره بخواند تا ببامداد در پناه خداى تعالى باشد و بقيامت اين سوره از بهر وى گواهى دهد، و بدنيا خوش زيد تا بوقت مرگ. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند در فريضه يا در نوافل چنان باشد كه همه قرآن را ختم كرده باشد. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه اين سوره بخواند در دنيا هيچ رنجى بوى نرسد، و در بهشت بود باخرت البته. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را بسيار خواند از همه آفتها و بلاهاى دنيوى و أخروى ايمن بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه خفتن اين سوره بخواند شب و روز در نگاهداشت خدا باشد و اين سوره بقيامت از بهر وى گواهى دهد، و بدنيا بزيد زيستن خوش، و آسان بميرد مردنى خوش. باقر (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه در فريضه و نوافل اين سوره بخواند در بهشت با حضرت محمد صلى الله عليه و آله بود در درجه بزرگ، و در دنيا هيچ مشقتى بوى نرسد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بسيار خواند چون از گور برخيزد صورتى بيند زيبا كه ويرا بشارت مىدهد و در رويش مىخندد، و از صراط و ميزان بگذراندش و از وى جدا نشود تا ببهشت رساند. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه روز پنجشنبه اين سوره بخواند خداى تعالى هشتصد حورالعين با چهار هزار ثيب بجفت وى كند و با حضرت محمد صلى الله عليه و آله بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بسيار بخواند خداى تعالى ويرا بقيامت با حضرت محمد صلى الله عليه و آله آشنا گرداند. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند سال بتمام نرسد الا كه بيت الحرام رسد و اين خبر دليلست كه اگر اتفاقش نيفتد چون اين سوره بخواند هر سال ثواب حجى مىيابد.
صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند سيراب بخوابد و سيراب برخيزد،
و سيراب ببهشت رود.224 صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فرايض و نوافل اين سوره بخواند از خداى تعالى و از رحمتش دور نبود، و بروز قيامت تا تمامت شدن حساب خداى تعالى برحمت خويش بوى نگران بود و او برحمت حق نگران بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند در فرايض بقيامت ايمن گردد، و حسابش نبود، و آتش دوزخ نبود او را. صادق (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند در قيامت در موقف پيغمبران و صديقان بايستد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند در فرايض بقيامت از خداى تعالى جاهى و قدرى بزرگ بيابد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را در فرايض يا در نوافل بخواند گويندش بهر درى كه خواهى در بهشت شو. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را در فرايض و نوافل بسيار خواند در قيامت در درجه حسين بن على (عليه السلام) باشد. صادق (عليه السلام) گويد كه: اين سوره حسين بن على (عليه السلام) راست هر كه اين سوره را در فرايض و نوافل بسيار خواند در قيامت در درجه حسين بن على (عليه السلام) باشد. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند و در فريضه بكار دارد در دنيا معروف گردد كه وى از صالحانست، و در آخرت معروف گردد كه ويرا بنزديك خداى تعالى قدرى و منزلتى بزرگست و با شهيدان و صالحان بود. صادق (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه اين سوره بشب يا بروز بخواند هر چه نزديك وى حاضر بود تا مويش و گوشتش و پوستش و رگ و استخوانش همه بقيامت براى وى گواهى دهند پس گويندش كه: ببهشت شو و باش آنجا كه خواهى و بخور آنچه خواهى هنيئالك؛ خوش باد ترا. صادق (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند در بهشتش بدهند آنجا كه خواهد و چندانكه خواهد. صادق (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه بميرد آنروز يا آن شب كه اين سوره خوانده باشد وى شهيد بود و با شهيدانش حشر كنند.
باقر (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند همچنانكه آواز بلند برآورد
همچنان باشد كه شمشير در روى كافران كشيده باشد و ايشانرا مىكشد، و اگر آهسته
خواند ثواب آنكس بيابد كه بهر دين بر دست كافران كشته شده باشد، و هر كه ده بار
بخواند خداى تعالى هزار گناه از ديوان وى بسترد. باقر (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند از شرك برى بود و بر دين مصطفى (عليه السلام) (بميرد) و چون از گور برخيرد بيحساب ببهشت شود. صادق (عليه السلام) گويد كه: ملال مگيريد در خواندن اين سوره كه هر كه اين سوره را بسيار خواند از زلزله و از صاعقه و از هيچ آفت دنيا بيمش نبود، و در آخرت بفرمايند كه ببهشت شود، و او را با اميرالمومنين (عليه السلام) برانگيزند و از رفيقان وى بود. باقر (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بسيار خواند از فتنه دجال و از ايمان آوردن بوى ايمن بود و باخرت تپيش226 بوى نرسد. و مصطفى (عليه السلام) گويد كه هر كه بسيار خواند از فشارش گور برهد، و صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه اين سوره خواند چهل صف از فرشتگان باوى نماز كنند كه عدد هر صفى جز خداى نداند و ثواب شهيد بيابد و اگر در نوافل خواند مزد و ثواب پنجاه شهيد بيابد. صادق (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه در نوافل اين سوره بخواند چون (بميرد227) بر وى تابان و بلب خندان و بچشم روشن بود و بدين زينت ببهشت شود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند در فريضه درويشى از وى برو، و روزى روى بوى كند، و روز مردن ترشروى نبود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره در فريضه خواند بقيامت هر نشيب و بالايى كه باشد و كلوخى و سنگى از بهر وى گواهى مىدهند كه وى از نماز كنندگانست ندائى آيد كه پذيرفتم و بهشتش دادم كه من ويرا و عملش را دوست مىدارم. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره بخواند در فرايض و نوافل خداى تعالى وى را از حوض كوثر شراب دهد و بزير درخت طوبى بنشيند و پيش محمد صلى الله عليه و آله بود. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره را در فرايض و نوافل بسيار خواند خداى عزوجل گناهان وى و مادر و پدر و آنكه ازيشان زنده باشد بيامرزد و اگر زنده از بدبختان بود نيكبخت گردد و شهيد ميرد و شهيد از گور برخيزد. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در فريضه يا در نوافل اين سوره بخواند خداى تعالى بر دشمنش نصرت دهد و .سباب خيرات چندانكه در وهم نيايد بر وى بگشايد و چون از گور برخيزد كتابى با وى بود نوشته كه: اين بنده ايست كه ويرا در گور هيچ زحمتى نبوده و مشقتى نرسيده و امروز از آتش دوزخ ويرا امانست، و بر هيچ چيز ننگرد الا كه بر نيكى وى گواهى مىدهند تا آنگاه كه ببهشت شود. باقر (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره را در فرايض و نوافل بخواند بهر يك حرف ثواب يك بنده آزاد كرده بيابد. صادق (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره را بسيار خواند روز قيامت در ميان نورش بدارند و خواجه ابو جعفر طوسى رحمة الله عليه در نهايتشان228 آورده است كه: الم تر كيف و لا يلاف را يكسوره خوانند و همچنين و الضحى و ألم نشرح و باقر (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه در فرايض و نوافل اين سوره بكار دارد از آنان شود كه خداى تعالى نماز و روزه وى قبول كند و بقيامت حسابش نكند. صادق (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره در فرايض و نوافل بسيار خواند از دوستان محمد صلى الله عليه و آله باشد و بقيامت باوى بود در بهشت عدن. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه اين سوره در فريضه و نوافل بخواند از شرك برى بود، و هر كه بوقت خفتن بخواند از شر همه چيزها أيمن بود. باقر (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره در فريضهها و نوافل بسيار خواند همچنان بود كه با حضرت محمد صلى الله عليه و آله بوده است و با وى غزا كرده است، و بر دست دشمنان اهل بيت بوده و شهيد گشته. صادق (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند و بر أبو لهب لعنت كند كه وى بدروغ داشتى رسول صلى الله عليه و آله را چندان ثواب بود ويرا كه ثواب صد عابد و صد مجاهد در راه خداى. بدانكه نام اين سوره از بهر آن اخلاص است كه خوانندهاش از آتش دوزخ خلاص يابد، و اين سوره را توحيد گويند زيرا كه در وى صفات وحدانيت خداى تعالى است. صادق (عليه السلام) گويد كه: هر كه در پنج نماز اين سوره را نخواند وى را ثواب آن نمازها نبود و هر كه را دردى رسيد يا بيمار گردد اين سوره نخواند پس بدان درد يا بدان بيمارى بميرد از اهل دوزخ باشد، و هر كه را ايمان بود بخداى عزوجل بايد كه در پس هر فريضه اين سوره را ناخوانده نگذارد كه در خواندنش خير دنيا و آخرت بود و (خداى تعالى) گناهان وى و مادر و پدرش بيامرزد، و هر كه از بهر خفتن در فراش شود پانزده بار اين سوره بخواند آن شب وى و سرايش و سراى همسايهاش در نگاهداشت خداى تعالى باشد. و حضرت اميرالمومنين على (عليه السلام) گويد كه: هر كه بوقت خفتن در فرايض اين سوره صد بار بخواندن گناهان پنجاه سالهاش آمرزيده شود، و هر كه از پس فريضه نماز بامداد دوازده بار بخواند آن روز گناه نكند، و شيطان گرد وى نگردد. و امام رضا (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه از شر جبارى ترسد اين سوره از پيش و از پس و از راست و از چپ خواند و باد بر خود دمد شر جبار از وى بگردد و بود كه از آن جبار خيرى بوى رسد. و صادق (عليه السلام) گويد كه: چون سعد عباده از دنيا برفت نه هزار فرشته بجنازه وى حاضر آمدند و جبرئيل (عليه السلام) با ايشان بود و رسول صلى الله عليه و آله عليه گفت: يا أخى جبرئيل بچه استحقاق اين همه فرشته بجنازه سعد آمدهاند؟ - گفت: بسبب قل هو الله أحد كه سعد اگر بنشستى و اگر برخاستى و اگر آمدى و اگر شدى بنياز229 قل هو الله احد خواندى و حضرت مصطفى (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند همچنان بود كه دو دانگ قرآن خوانده باشد، و هر كه دو بار بخواند همچنان بود كه چهار دانگ قرآن خوانده باشد، و هر كه سه بار بخواند همچنان بود كه ختم قرآن كرده باشد.
باقر (عليه السلام) مىفرمايد كه: هر كه اين سوره بخواند نمازش قبول بود، و
عبدالله مسعود گويد كه: مصطفى (عليه السلام) را ديدى كه حسن و حسين عليهما السلام
را بر كنار مبارك گرفتى و اين سورتها مىخواندى و باد برايشان مىدميدى. و حضرت
اميرالمومنين على (عليه السلام) فرمايد كه: هر كه اين سورتها بخواند و بهر كدام كه
خواهد ابتدا كند تا فارغ شدن، فرشتگان از بهر وى استغفار كنند و آمرزش مىخواهند. و
حضرت مصطفى (عليه السلام) مىفرمايد: بهر خيرى كه بنده بكند خداى تعالى دنيا و آخرت
بدهش قال الله تعالى: من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها، و من
جاء بالسيئة فلا يجزى الا مثلها؛ يعنى هر كه يك نيكى كند خداى تعالى زيادت
بر آن كه مستحق باشد ده مكافات كند و پيوسته مىرساند. 217 الايمان بالقدر يذهب الهم و الحزن. ايمان بقدر غم و اندوه ببرد؛ يعنى هر كه را ايمان بود كه هر چه خدا دهد همه حكمت و صواب بود پس باندازهاى كه مصلحت وى در آن بوده و بوى داده است راضى باشد و هرگز تنگدل و پريشان خاطر نباشد تا اگر بدرويشى و يا بيمارى و مانند آن مبتلا شود غم و اندوه نخورد بلكه چون داند كه صلاح وى در آن بوده است صبر كند تا بدان ثواب يابد. 218 الزهد فى الدنيا يريح القلب و البدن و الرغبة فى الدنيا تكثر الهم و الحزن.
زهد در دنيا براحت دارد دل و تن را؛ يعنى چون كسى رغبت از دنيا ببرد و دل در آن
نبندد از همه چيزها رسته باشد، و رغبت نمودن در دنيا بسيار گرداند غم و اندوه را؛
يعنى هر كه را دل دربند دنيا باشد چون بيشترين آن بود كه بچيزى از دنيا طالب باشد
كه از روى دور مانده باشد يا بمصيبتى گرفتار شده باشد از بهر اين پيوسته با غم و
اندوه بود.231
پىنوشتها:
217) كذا و گويا در اصل: (دو سوره) بوده.
232) كذا در نسخه و گمان مىرود كه در اصل: (نبايد) بوده است زيرا كه قدما غالبا بجاى (مبادا) كه اكنون ما بكار مىبريم ايشان (نبايد) مىگفتهاند بشهادت متون قديمه.
|
