1- حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد: ((من هر كجا باشم خداوند مرا مايه بركت قرار داده است )).
2- اشاره به اين كه : اين سگ آستان مقدس حضرت موسى بن جعفر عليه السلام است كه پاى خود را دراز كرده است . اين آيه درباره سگ اصحاب كهف مى باشد كه دو دست خود را در غار گسترانيده بود. سوره كهف (18)، آيه 18.
3- لازم به ذكر است كه تدوين اين كتاب بر اساس نسخه كتاب اوصاف الاشراف ، با تصحيح مرحوم حاج سيد نصرالله تقوى كه همراه با ترجمه عربى آن توسط شيخ ركن الدين جرجانى - شاگرد علامه حلى -، و در سال 1345 با نظارت مرحوم علامه شعرانى ، به سعى آقاى محمد مدرسى اعراب گذارى شده و در سال 1362 توسط انجمن اسلامى الغدير به طبع رسيده است مى باشد.
4- ذاريات : سوره 51، آيه 56.
5- روم : سوره 30، آيه 8.
6- نازعات : سوره 79، آيه 41-40.
7- بحار الانوار: ج 71، ص 220، و در ص 173 به نقل از امام صادق عليه السلام آمده ؛ و در كنز العمال : ج 16، ص 214 به نقل از امام حسن عليه السلام چنين ذكر شده : من كان يومه خيرا من غده فهو مغبون
8- تاريخ مغول (اقبال ): ص 502.
9- روضات الجنات : ج 6، برگرفته از ص 302، 314، 315، 316، 319 ريحانة الاءدب : ج 2، برگرفته از ص ‍ 171، 176، 177 و 181.
10- اءساس الاقتباس : (مقدمه ) از صفحه 18 تا 31 نام 185، اثر خواجه ذكر شده .
11- اخلاق ناصرى : ص 5 - 4.
12- عنكبوت : سوره 29، آيه 69.
13- نعت = توصيف
14- معرا= خالى .
15- تعطيل= عدم شناخت عقلى .
16- بر ستايش تو قادر نيستم ، تو همان هستى كه خودت درباره خود تصيف كردى و تو برتر از آن هستى كه گويندگان درباره تو مى گويند.
17- سالكان طريقت = اهل سير و سلوك .
18- منبى = گزارشگر.
19- خداوند = مالك و پادشاه .
20- سيف = شمشير.
21- قدوه = الگو و مقتدا.
22- نفاذ = تحقيق .
23- عوايق = موانع .
24- سوره فصلت : آيه 42. هيچ باطلى ، نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى آيد
25- هفوات= لغزشها.
26- خداوند لطيف و پاسخ دهنده است .
27- هر كس كه دو روز او مساوى باشد ضرر كرده است .
28- كارهاى پسنديده نيكان ، كارهاى ناپسند مقربان درگاه الهى محسوب مى گردد.
29- سوره انعام : آيه 82. آنان كه ايمان آورده و ايمان خود را به ستم نياميخته اند داراى امنيت هستند و هدايت يافته اند.
30- سوره عصر: آيه 3. مگر آنانكه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند (در خسران و زيان نيستند)
31- سوره نساء: آيه 136. اى مومنان ، به خدا و پيامبر و كتابى كه بر پيامبرش نازل كرده ايمان بياوريد
32- سوره حجرات : آيه 14. اعراب گفتند: ما ايمان آورديم . بگو: ايمان نياورديد بلكه بگوييد تسليم شديم و ايمان در قلب شما وارد نشده است
33- سوره حجرات : آيه ى 15. مومنان كسانى هستند كه ايمان به خدا و پيامبرش داشته و دچار ترديد نشده و جهاد كردند
34- سوره بقره : آيه 5. آنانكه ايمان به غيب دارند
35- سوره انفال : آيه 2. مومنان كسانى هستند كه وقتى كه نام خدا را مى شنوند قلبهايشان مى لرزد و وقتى كه آيات الهى براى آنها خوانده مى شود ايمان آنها افزوده مى گردد
36- آنها به راستى و حقيقتا اهل ايمانند
37- سوره يوسف : آيه 106. اكثر آنها ايمان به خدا نياوردند مگر آنكه مشرك هستند
38- سوره ابراهيم : آيه 27. خداوند مؤ منان را با قول ثابت در زندگى دنيا و آخرت تثبيت مى كند
39- سوره انعام : آيه 71. مانند كسى است كه شياطين او را در زمين افكنده و حيران است
40- ملكه در مقابل حال است . حال آن حالتى است كه زود از بين مى رود مثل زردى رنگ انسان ترسيده و سرخى رنگ انسان خجالت زده ، ولى ملكه حالتى است كه به زودى زوال نمى پذيرد مثل شجاعت و حسادت و ساير ملكات اخلاقى .
41- سوره انعام : آيه 162. بگو به درستى كه نماز و اعمال و زندگى و مرگ من ، همه براى خداوند جهانيان است
42- بحار: ج 70، ص 210، باب 53، روايت 32. نيت انسان مومن بهتر از عمل اوست
43- بحار: ج 67، ص 111، باب 30، روايت 21. اعمال با نيت شكل مى گيرند
44- بحار: ج 67، ص 111، باب 30، روايت 21. هر كسى در هر كارى هر نيتى كه بكند به آن دست خواهد يافت ، و هر كسى كه به سوى خدا و پيامبرش هجرت كند هجرتش به سوى خدا و پيامبرش صورت مى گيرد، و هر كس كه به سوى دنيا هجرت كند كه بخواهد به آن دست يابد و يا بخواهد با زنى ازدواج كند هجرت او به سمت همان چيزى است كه به آن هجرت نموده است
45- سوره نساء: آيه 14. در بسيارى از نجواهاى شما خيرى نيست مگر آن كس كه فرمان به صدقه اى و يا كار پسنديده اى و يا اصلاح بين مردم بدهد و اگر كسى اينها را به قصد به دست آوردن رضاى الهى انجام بدهد به زودى اجر عظيمى به او خواهيم داد
46- سوره توبه : آيه 119. اى مومنان تقواى الهى پيشه كنيد و با راستگويان باشيد
47- سوره احزاب : آيه 23. آنان مردانى هستند كه عهد و پيمانى را كه با خدا بسته اند به مرحله صدق رسانيدند
48- سوره نساء: آيه 69. پس آنان با كسانى كه خداوند به آنها نعمت داده يعنى انبياء و صديقان و شهيدان و صالحان هستند
49- سوره مريم : آيه 41. آن بزرگوار پيامبرى صديق بود. اين تعريف درباره دو پيامبر يعنى ابراهيم عليه السلام و ادريس عليه السلام آمده است
50- سوره مريم : آيه 50. و ما قرار داديم براى آنها زبانى راست گو و بلندمرتبه
51- سوره زمر: آيه 54. و به سوى خدايتان انابه كنيد و تسليم او باشيد
52- سوره ص : آيه 33. او با قلبى متوجه به خدا آمد
53- سوره مومن : آيه 13. كسى جز اهل انابه متذكر نيست
54- سوره ق : آيه 35-31. بهشت براى متقيان نزديك مى گردد و (زمان آن ) دور نيست . اين وعده اى است كه به شما داده شده است و براى تمامى درها محافظانى وجود دارد. كسانى كه در پنهان از خدا بترسند و با قلب متوجه به خدا بيايند (به آنها گفته مى شود) وارد بهشت شويد با امنيت و سلامت . اين روز جاودانگى است و هر چه بخواهد در آنجا وجود دارد و نزد ما بيشتر از آن نيز هست
55- سوره بينه : آيه 5. آنها، مامور نشدند مگر آنكه خداى را بپرستند در حالى كه دين را خالص براى او مى دانند
56- سوره زمر: آيه 3. آگاه باشيد كه دين خالص از براى خداوند است .
57- بحارالانوار، ج 72، ص 96، باب 98، روايت 8. نيت شرك در ميان امت من از حركت يك مورچه سياه بر روى يك سنگ در دل شب سياه مخفى تر است .
58- سوره كفه : آيه 110. هر كس كه طالب لقاى پروردگارش مى باشد بايد عمل صالح انجام دهد و به عبادت پروردگارش هيچ كس را شريك نگرداند.
59- بحارالانوار، ج 70، ص 249، باب 54، روايت 25. هر كس كه براى خداوند چهل روز اخلاص ورزد چشمه هاى حكمت از قلبش جوشيده و بر زبانش جارى مى شوند.
60- سوره نور: آيه 31. اى مؤ منان همگى به سوى خداوند توبه كنيد تا شايد رستگار شويد.
61- بحارالانوار، ج 63، ص 183. به درستى كه بر قلب من زنگارى مى نشيند و من هر روز هفتاد مرتبه استغفار مى كنم .
62- بحارالانوار، ج 8، ص 34، باب 21، روايت 5. پشيمانى توبه است .
63- بحارالانوار، ج 6، ص 21، روايت 16. كسى كه از گناه توبه كند، مانند كسى است كه اصلا گناه نداشته است .
64- سوره تحريم : آيه 8. اى مومنان ، توبه كنيد به سوى خداوند توبه اى نصيحت كننده ، چه بسا خداوند گناهان شما را بپوشاند.
65- سوره نساء: آيه 17. توبه بر خداوند است براى كسانى كه از روى نادانى گناه مى كنند و به زودى توبه مى كنند پس خداوند بر آنها توبه مى كند.
66- سوره توبه : آيه 117. به تحقيق خداوند بر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و مهاجر و انصار كه از او در دوران سختى پيروى كردند توبه كرد.
67- بحارالانوار، ج 35، ص 366، باب 16، روايت 6. البته بحار از نهج البلاغه نقل مى كند و در هر دو ماخذ مضلة به صورت مفرد آمده ، و شايد مرحوم خواجه به عنوان يك نكته ذكر كرده اند نه به عنوان روايت . و معنى آن چنين است : راست و چپ هر دو گمراهى هستند.
68- اين عبارت عربى ، تلفيقى از گفته هاى معصومين و قرآن است ، نه اينكه آيه و يا روايتى مستقل باشد.
69- سوره طه : آيه 131. چشم خود را ميفكن به آنچه كه ، افرادى را به وسيله آن بهره مند ساختيم تا آنها را بيازماييم و آن شكوفه اى از زندگى دنياست در حالى كه رزق خدايت بهتر و ماندگارتر است
70- ممكن است انسان به واسطه آن كه دسترسى ؛ به امور مذكور ندارد نسبت به آنها بى اعتنا و بى رغبت باشد.
71- ممكن است انسان بى واسطه آن كه راههاى به دست آوردن موارد مذكور را نمى داند و يا لذتهاى ظاهرى آنها را نديده است نسبت به آنها ميل و رغبتى نداشته باشد.
72- ممكن است كه انسان به خاطر اينكه او را زاهد بنامند، يا از سرزنش مردم در امان باشد، و يا به جهت بهداشت تن و روان از امور مذكور اجتناب بنمايد.
73- ممكن است كه كسى براى رسيدن به مقاماتى دنيوى يا اخروى از اين امور ياد شده خوددارى ورزد.
74- ناگفته پيداست كه منظور از اين مباحث تشويق به عدم بهرگيرى از نعمتهاى الهى نيست بلكه همانطور كه مرحوم خواجه فرموده اند ساختن خنجرى از فولاد تصميم ، و زدن بر ديده هوس است تا دل خداجوى آزاد گردد.
75- سوره توبه : آيه 91.بر كسانى كه ضعيف هستند و يا بيمارند و يا چيزى براى انفاق ندارند خرجى نيست .
76- بحار: ج 77، ص 3ت روايت 2. آيا شما را به فرمانروايان اهل بهشت آگاه نكنم ؟ گفتند: آرى . فرمود: آن ضعيف و مستضعفى كهمويش آشفته و رنگش غبار آلود است و مردم به او اعتنا ننمايند، اگر خدا را سوگند دهد، خداوند دعايش را بپذيرد.
شكى نيست كه پيشوايان دينى ما كه خود مظهر پاكى و نظافت و زيبايى بودند مردمرا تشويق به آشفتگى و بى مبالاتى نمى كردند. بلكه منظور آن بزرگواران اين بوده كه مردم به آراستگى هاى ناشى از خودخواهى و غرور نپردازند. رسول اكرم صلى الله عليه و آله اين مطلب را به مختصر تفاوتى در آخرين وصاياى جامع خود به ابوذر غفارى فرموده اند كه در كتاب صحيفه اسلام (تاءليف ويراستار اين كتاب ) ص 501 تا 503 شرح داده شده است .
77- بحار: ج 72، ص 64، روايت 13. خير، بلكه يك روز گرسنه مى مانم و دست نياز به سوى تو دراز مى كنم و يك روز سير مى شوم و تو را سپاس مى گويم .
78- سوره نازعات : آيه 40 و 41. و اما هر كس كه از مقام خدايش بترسد و خود را از هوس باز بدارد پس بدارد پس بهشت جايگاه او خواهد بود.
79- در سوره يوسف : آيه 51 مى فرمايد: ان النفس لاماره باسوء = نفس آدمى انسان را به بدى بسيار فرمان مى دهد.
80- در سوره قيامت : آيه 2 مى فرمايد: و لا اقسم بالنفس اللوامة =يعنى سوگند به نفس لوامه .
81- در سوره فجر، آيه 27 مى فرمايد: يا ايتها النفس المطمئنه ارجعى الى ربك راضية مرضيد =اى نفس ‍ مطمئنه به خدايت بر گرد در حالى كه از او راضى و مرضى هستى .
82- سوره بقره : آيه 284. اگر چيزى را در جان خود آشكار يا پنهان كنيد خداوند به وسيله آن شما را محاسبه خواهد كرد.
83- سوره ابراهيم : آيه 34. اگر بخواهيد نعمتهاى الهى را شمارش كنيد نمى توانيد.
84- بحار: ج 70، ص 73، روايت 26. قبل از آنكه شمار را محاسبه كنند خويشتن را محاسبه كنيد.
85- سوره نساء: آيه 47. اگر به اندازه يك حبه خردل باشد آن را آورده و، خود آن را محاسبه مى كنيم .
86- سوره بقره : آيه 48. نه چيزى در مقابل مى گيرند و نه از آنها شفاعتى مى پذيرند.
87- سوره بقره : آيه 235. بدانيد كه خدا مى داند آنچه را كه در درون شماست پس از او بر حذر باشيد.
88- سوره حجرات : آيه 17. بدرستى كه گرامى ترين شما نزد خداوند با تقوى ترين شماست .
89- سوره طلاق : آيه 2 و 3. هر كس كه تقواى الهى پيشه كند خداوند براى او راه خروجى قرار داده و او را از جايى كه گمان نمى برد روزى خواهد داد.
90- سوره آل عمران : آيه 76. آرى ، هر كس به عهد خود وفا كند و تقواى الهى پيشه خود بنمايد خداوند تقوا پيشگان را دوست مى دارد.
91- سوره انعام : آيه 70. و رها كن كسانى را كه دين خود را مسخره و بازى و سرگرمى گرفتند و زندگانى دنيا آنها را فريفته ساخت .
92- سوره روم : آيه 8. با خود نمى انديشند كه خداوند كه خلق نكرده است آسمان و زمين را و آنچه كه ين اين دو است مگر به حق .
93- سوره روم : آيه 21. در اين آياتى است براى آن گروهى كه اهل تفكر باشند.
94- بحارالانوار، ج 69، ص 293، باب 37، روايت 23. يك ساعت انديشه و تفكر از هفتاد سال عبادت برتر است .
95- سوره فصلت : آيه 53. ما به زودى آيات خود را در آفاق (هستى ) و انفس (وجود) به آنان نشان مى دهيم تا براى آنها روشن شود كه خداوند حق است .
96- سوره فصلت : آيه 53. آيا كافى نيست كه خداى تو بر هر چيز: شهيد و شاهد است .
97- سوره آل عمران : آيه 170. از من بترسيد اگر اهل ايمان هستيد.
98- سوره زمر: آيه 16. اين همان است كه خداوند بندگان خود را با آن مى ترساند.
99- سوره زمر: آيه 22. پس واى بر انسانهايى كه قلب آنها سخت گشته و ياد خدا نمى كنند آنان در گمراهى آشكار بسر مى برند.
100- سوره اعراف : آيه 99. آيا از مكر الهى ايمن گشتند؟ از مكر الهى ايمن نمى گردد مگر زيانكاران .
101- سوره يونس : آيه 62. اولياء الهى خوف و خزنى ندارند.
102- سوره فاطر: آيه 28. تنها عالمان از خداوند پروا دارند.
103- سوره بينه : آيه 8. بهشت مخصوص كسى است كه از خدا خشيت داشته باشد.
104- سوره يونس : آيه 62. خوف و اندوهى ندارند.
105- سوره رعد: آيه 21. از خداوند خشيت دارند و از عذابهاى ناگوار مى ترسند.
106- سوره اعراف : آيه 154. اين هدايت و رحمت است براى كسانى كه رهبت از خدا دارند.
107- سوره انعام : آيه 82. براى آنان امنيت است و آنان هدايت يافته گانند.
108- سوره بقره : آيه 218. كسانى كه ايمان آوردند و كسانى كه هجرت و جهاد فى سبيل الله نمودند آنان اميد به رحمت الهى دارند.
109- سوره فاطر: آيه 29. آنان تجارتى را مى طلبند كه پر سود است براى آنكه اجر آنها را بدهد و از فضل خود براى آنها بيافزايد.
110- سوره بقره : آيه 218. آنان اميد به رحمت الهى دارند.
111- بحارالانوار، ج 70، ص 389، باب 59، روايت 56. (خطاب به حضرت موسى عليه السلام )
112- سوره يوسف : آيه 87. به درستى كه از رحمت الهى جز كافران ، نا اميد نيستند.
113- سوره زمر: آيه 53. از رحمت الهى نااميد نباشيد.
114- سوره سجده : آيه 16. آنان خدايشان را هم از روى خوف و هم طمع مى خوانند.
115- اگر خوف و رجاى مومن را بسنجند يكسان خواهند بود.
116- سوره انفال : آيه 46. آيا از مكر الهى ايمن گرديدند؟.
117- سوره يوسف : آيه 87. جز كافران كسى از رحمت الهى نااميد نخواهد بود.
118- سوره انفال : آيه 46. بردبارى داشته باشيد.
119- سوره بقره : آيه 153. خداوند با صابران است .
120- سوره روم : آيه 7. ظاهرى از زندگى دنيا را مى بينند ولى از آخرت غافلند.
121- سوره زمر: آيه 10. به تحقيق كه بردباران اجر خود را بدون حساب دريافت مى كنند.
122- سوره بقره : آيه 156. بشارت بده صابران را، آنان كه وقتى كه مصيبتى به آنها مى رسد مى گويند، ما ملك خدا خداييم و به سوى خدا بر مى گرديم . صلوات و رحمت الهى بر آنان باد..
123- سوره آل عمران : آيه 145. ما شاكران را پاداش خواهيم داد.
124- سوره ابراهيم : آيه 7. اگر سپاسگزارى كنيد هر آينه نعمتها را افزونى خواهم بخشيد.
125- سوره ابراهيم : آيه 7. اگر كفران كنيد عذاب من شديد است .
126- بحارالانوار، ج 97، ص 87، روايت 13. نمى توان ستايش بر تو را احصاء نمود. تو آنى كه خود ستايش از خود نمودى و فوق آنچه كه گويندگان مى گويند هستى . بخشى از فرمايشات حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم كه مرحوم خواجه آن را با سخنى از خود تلفيق نموده است .
127- سوره كهف : آيه 28. با كسانى كه خداوند را بامدادان و شامگاهان مى خوانند و رضايت او را مى طلبند بردبار باش .
128- سوره حج : آيه 54. عالمان بايد بدانند كه حق از جانب خداى تو است ، پس ايمان بياورند و دلهاى آنها خاضع گردد.
129- سوره بقره : آيه 165. برخى از مردم شركانى براى خدا گرفته و آنها را مانند خدا دوست دارند در حالى كه مومنان (عشق ) نسبت به خداوند دارند.
130- اين سخن بر اساس هيئت قديم است كه معتقد به فلك بودند
131- سوره بقره : آيه 165. مومنان محبت بسيار شديدى نسبت به خداوند دارند.
132- سوره هود: آيه 123. به سوى خداوند همه چيز برمى گردد.
133- سوره آل عمران : آيه 18. در حالى كه قائم به قسط و عدل است ، جز او خدايى نيست و او عزيزى حكيم است .
134- سوره بقره : آيه 4. آنان به آخرت يقين دارند.
135- به هر كس كه يقين و بهره آن را داده باشند به كمى نماز و روزه اش نمى انديشد.
136- سوره تكاثر: آيه 5. هر آينه اگر علم اليقين داشتيد مى توانستيد جهنم را ببينيد و سپس آن را به صورت عين اليقين مشاهده كنيد.
137- سوره واقعه : آيه 94. كشيده شدن به آتش جهنم اين همان حق اليقين است .
138- سوره رعد: آيه 28. و آنان كه ايمان آورده و قلبهاى آنها به ذكر الهى اطمينان و آرامش يافته است آگاه باشيد كه دلها به ياد خدا آرام مى گيرند.
139- سوره مائده : آيه 23. بر خدا توكل كنيد اگر ايمان داريد.
140- سوره طلاق : آيه 3. هركس كه بر خدا توكل كند او را كفايت مى كند بدرستى كه خداوند كار را به پايان مى رساند.
141- اگر كسى انقطاع الى الله پيدا كند خداوند تمام نيازهاى زندگى او را تامين نموده و به او از راهى كه گمان ندارد روزى مى رساند.
142- بحارالانوار، ج 4، ص 197. نه جبر و نه تفويض است بلكه مسئله بين اين دو است .
143- سوره زمر: آيه 36. آيا خداوند بنده اش را كفايت نمى كند.
144- سوره آل عمران : آيه 154. وقتى كه تصميم گرفتى بر خدا توكل كن كه خداوند متوكلان را دوست دارد.
145- سوره حديد: آيه 23. تا بر آنچه كه از دستتان رفت تاسف نخوريد و بر آنچه كه به دستتان مى رسد فرحناك و شادمان نشويد.
146- سوره مائده : آيه 119. خدا از آنان راضى و آنان از خدا راضى اند.
147- سوره توبه : آيه 72. و رضايت الهى از همه چيز برتر و والاتر است .
148- رضا باب اعظم الهى است .
149- بحارالانوار، ج 32، ص 238، باب 4، روايت 190. مومن به نور الهى مى نگرد.
150- سوره لقمان : آيه 17. اين از كارهاى مهم است .
151- سوره نساء: آيه 65. نه به خدايت سوگند، اينان ايمان نمى آورند تا آنگاه كه در مشاجرات بين خود، تو را حاكم كرده و سپس هيچ گونه ناراحتى در درون خود نسبت به قضاوت تو احساس نمى كنند و تسليم كامل فرمان تو هستند.
152- سوره نساء: آيه 65. در دلهايشان ناراحتى از آنچه بر آن حكم كردى نمى باشد.
153- همان ؛ و تسليم كامل تو خواهند بود.
154- سوره اسراء: آيه 22. همراه خداوند خداى ديگرى را قرار مده .
155- سوره نساء: آيه 171. به تحقيق خداوند خدايى يگانه است .
156- خداوند در اولوهيت شريكى ندارد و يكتاست .
157- خداوند در وجود شريكى ندارد و يكتاست .
158- سوره انعام : آيه 79. من به سوى خدايى كه خالق آسمان و زمين است رو مى كنم در حالى كه حنيف و مسلمانم و از مشركان نيستم .
159- سوره قصص : آيه 88. همراه خداوند خداى ديگرى را مخوان ، جز خداوند، خدايى نيست .
160- سوره اسراء: آيه 39. قرار مده با خداوند، خدايى ديگر را.
161- بين من و تو انيت من به نبرد و نزاع با من پرداخته است . اى خدا به فضل خودت اين انيت من را از ميان بردار.
162- منم كه مى خواهم و آنچه را كه مى خواهم منم .
163- منزه هستم من ، چقدر شاءن من والاست .
164- سوره غافر: آيه 16. ملك از آن كيست امروز؟، از آن خداى واحد قهار.
165- بحارالانوار، ج 91، ص 68، باب 3، روايت 2. وقتى كه بحث به خدا منتهى مى شود ساكت شويد.
166- سوره قصص : آيه 88. همه چيز هالك و فانى است جز وحه الهى .
167- سوره اعراف : آيه 29. چنانكه شما را ايجاد كرد همانگونه برخواهيد گشت .
168- سوره الرحمن : آيه 29. هر چه كه بر روى زمين است نابود خواهد شد و وجه با جلالت و با كرامت پروردگار باقى خواهد ماند.
169- درود بر كسانى كه تابع هدايت شدند. منزه است خداى تو كه خدايى است برتر از آنچه كه او را توصيف مى كنند و درود بر پيامبران و حمد و ستايش مخصوص خداوند عالميان است ، و درود و سلام بر سرور ما محمد صلى الله عليه و آله و سلم و خاندان پاك و پاكيزه اش كه از اصلاب پاك به ارحام پاكيزه منتقل شدند، و خداوند آنها را از پليدى دور كرده و به طور كامل تطهير نموده است .