ترجمه :
21ـ از حـضـرت صادق (ع ) (حديث شده كه اين دعا را مى خواند كه ترجمه اش چنين است ): بـار خـدايـا از آن تـو اسـت سـپـاس ، تـو را سـپـاس گـويـم و از تـو يـارى خـواهم و تو پروردگار منى و من بنده توام ، بامداد كردم بعهد و وعده تو و ايمان بوعده ات دارم و تا آنـجـا كـه بـتـوانـم بـعـهـدت وفـا كـنم ، و لا حول و لا قوة الا باللّه وحده لا شريك له ، و گـواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است ، بامداد كردم بر فطرت اسلام و كلمه اخلاص و بـر مـلت ابراهيم و دين محمد، و انشاء اللّه بهمين عقيده زنده باشم و بميرم ، بار خدايا تا هر چه مرا زنده دارى بدان زنده بدار، و چون مرا بميرانى بهمين بميران ، و آنگاه كه مـرا بـرانـگـيـزى بـهـمـين برانگيزانم ، و من بدان وسيله خشنودى تو و پيروى تو را مى جـويـم ، تـو را پـشـتـيـبـان خـود سـاخـتـه و كـارم را بـتـو واگـذاردم ، آل مـحـمـد پـيـشوايان منند و پيشوايانى جز آنها ندارم ، بآنها اقتداء كنم و آنان را دوست و سـرپـرسـت خـود دانـم ، و از ايـشـان پـيـروى كـنـم ، بـار خدايا آنانرا اولياء (دوستان و سـرپـرسـتـان ) مـن در دنـيـا و آخـرت قـرار ده ، و مـرا چنان كن كه دوستانشان را دوست ، و دشمنانشان را دشمن گيرم در دنيا و آخرت و مرا با پدرانم بصالحين ملحق ساز.
تـوضـيـح ايـن دعا چنانچه از جملات آن معلوم است از دعاهاى صبح است و مرحوم فيض (ره ) نيز آنرا در وافى در دعاهاى صبح ذكر كرده است .

ترجمه :
22ـ صـفـوان از شـخـصـى نقل مى كند كه او گويد بامام صادق عليه السلام عرضكردم : بـمـن دعـائى بـيـامـوز كـه هر گاه صبح كردم و هر گاه شام نمودم آنرا بگويم ، گويد: فرمود: بگو:
(((الحمدلله الذى يفعل ما يشاء و لا يفعل ما يشاء غيره ، الحمدلله كما يحب اللّه بحمدالحمد كـمـا هـو اهـله ، اللهـم ادخـلنـى فـى كـل خـيـر ادخـلت فـيـه مـحـمـدا و آل مـحـمـد، و اخـرجـنـى مـن كـل سـوء اخـرجـت مـنـه مـحـمـدا و آل محمد و صلى اللّه على محمد و آل محمد))).

ترجمه :
23ـ حـضـرت صـادق (ع ) فرمود: هر چه را واگذارى اين دعا را وا مگذار كه در هر صبح و شام بخوانى (و ترجمه آن دعا اينست :): (((بار خدايا بامداد كردم و در اين بامداد و در اين روز از تـو آمـرزش خـواهـم بـراى هـركس كه شايسته رحمت تو است ، و از آنانكه شايسته دورى از رحـمـت تو هستند بيزارى جويم ، در اين روز و در اين بامداد از آنانكه در ميان آنها هستيم از مشركان و از آنچه مى پرستند، اينان مردمان بد و تبهكارى هستند، بار خدايا آنچه در ايـن بـامـداد و در ايـن روز از آسمان بر زمين فرود آورى بركتى بر دوستانت و عذابى بـر دشـمـنانت ساز، بار خدايا دوست دار هر كه دوستت دارد دشمن دار هر كه با تو دشمنى كـنـد، بـار خـدايـا مـرا و پـدر و مـادر مرا بيآمرز و بآنان ترحم كن چنانچه در كودكى مرا پـروريـدنـد بـار خـدايا مؤ منين و مؤ منات و مسلمين و مسلمات را از زنده و مرده شان بيامرز، بـار خـدايـا تو بسر انجام و جايگاه ايشان دانايى ، بار خدايا پيشواى مسلمانان را بپناه ايـمـان مـحافظت كن ، و او را يارى كن يارى پيروزى بخشى ، و بفتح آسانى او را فاتح فرما، و براى او و براى ما سلطنت پيروزمندانه اى مقرر ساز، بار خدايا فلان و فلان و گـروهـهـاى پـراكـنـده اى كـه بـا رسـول تـو و زعـما و پيشوايان پس از او و پيروانشان مـخـالفـت كـردنـد از رحـمـت خـود دور سـاز، و فـزونـى فـضل تو را خواستارم ، و اعتراف بدانچه از نزدت آمده و تسليم در برابر دستورت ، و نـگـهـدارى بـر آنچه امر فرمودى خواهانم ، و در برابر آنها جايگزينى نجويم و ببهاى اندك نفروشم ، بار خدايا مرا در زمره آنان كه هدايت فرموده اى هدايت فرما، و از شر آنچه مـقـدر كـرده اى نـگـهدارى كن ، تو حكمى كنى و بر تو حكومتى نيست ، هر كه تو را دوست بـدارد خـوار نـگـردد بـرتـر و بـلنـد مقامى ، منزهى اى پروردگار خانه كعبه ، دعاى مرا بـپـذيـر، و آنـچـه بـدان درگـاهـت تـقرب جويم از نيكى آن را براى من چند برابر كن ، و رحمتى از سوى خود با پاداش بزرگى بما بده ، پروردگارا چه نيكو آزمايشم كردى و چه عطاى بزرگى بمن دادى ، و چه عافيت طولانى بمن كرامت كردى و چه بسيار بر من (از گـناهان ) پوشاندى ، پس از آن تو است ، سپاس بسيار و پاك و با بركت باندازه آنچه آسمانها و زمين بگيرد، و پر از آنچه خداى من خواهد، هر آنمقدار كه دوست دارد و خشنود شود و چنانچه شايسته ذات اوست كه صاحب جلالت و كرامت است .

ترجمه :
24ـ حماد بن عثمان گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) مى فرمود: هر كه هنگامى كه نماز صـبـح را مـى خـوانـد صـد بـار بـگـويـد: (((مـاشـاءاللّه كـان لا حول و لا قوة الا باللّه لعلى العظيم ))) در آنروز چيزى كه او را ناخوش آيد نبيند.

ترجمه :
25ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: هركس پشت نماز صبح و نماز مغرب هفتاد بار بگويد:
(((بـسـم اللّه لرحـمـن الرحـيـم ، لا حـول و لا قـوة الا بـاللّه لعـلى العـظـيـم ))) خـداى عـزوجـل از او هـفـتاد نوع از انواع بلا را دور كند كه آسانترين آنها بادهاى بد (چون عفونت اعـضـا كـه بـوى بد دهد) و پيسى و ديوانگى است ، و اگر شقى باشد از شقاوت بيرون آيد و (نامش ) در (طومار) سعادتمندان نوشته شود.

ترجمه :
26ـ و در روايـت سـعـدان از ابـى بـصـيـر مـانـنـد هـمـيـن حديث رسيده جز اينكه در اين حديث فـرمـايد: آسانترين آن بلاها ديوانگى و خوره و پيسى است و اگر شقى باشد من اميدوارم كه خداى عزوجل او را بسعادت برگرداند.

ترجمه :
27ـ و از حضرت ابى الحسن (موسى بن جعفر يا فرزندش حضرت رضا عليهما السلام ) مانند اين حديث روايت شده ، جز اينكه آنحضرت فرموده است : (هر كه ) اين ذكر را سه بار چون بامداد كند بگويد، و سه بار چون شام كند، نه از شيطان بترسد و نه از سلطان ، و نه از پيسى و نه از خوره ، و نفرموده هفت بار و حضرت ابوالحسن عليه السلام فرموده است : و من آنرا صد بار مى گويم .

ترجمه :
28ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: چون نماز صبح و مغرب را خواندى هفت بار بگو: (((بسم اللّه لرحـمـن الرحـيـم : لا حـول و لا قـوة الا بـاللّه لعلى العظيم ))) زيرا همانا هركس آنرا بگويد ديوانگى و خوره و پيسى و هفتاد نوع (ديگر) از انواع بلا باو نرسد.

ترجمه :
29ـ و حـضـرت ابـوالحسن (حضرت كاظم و يا حضرت رضا عليهما السلام ) فرمود: چون نـمـاز مـغـرب را خـواندى پايت را نكش و با كسى سخن مگو تا صدبار بگوئى : (((بسم اللّه لرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا باللّه العلى العظيم ))) و صد بار هم پس از نماز صبح بگو، پس هر كه آنرا گويد خداوند از او صد نوع از انواع بلا دفع كند كه از آن انواع است : پيسى و خوره و (بلائى كه از) شيطان و سلطان (رسد).

ترجمه :
30ـ عـبـداللّه بـن ابـراهيم جعفرى گويد: از حضرت ابوالحسن عليه السلام شنيدم كه مى فـرمـود: چـون شـام كـنـى و بـبينى كه خورشيد در نهان شدن و پشت كردن است پس بگو: (((بـسـم اللّه لرحـمـن الرحـيـم الحمدلله الذى لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك فى الملك الحـمـدلله الذى يـصـف و لا يـوصف و يعلم و لا يعلم يعلم خائنة الاعين و ما تخفى الصدور اعـوذ بـوجـه اللّه لكـريـم و بـاسـم اللّه لعـظـيـم مـن شر ما ذرا و ما برا و من شر ما تحت الثـرى و مـن شـر مـا ظـهـر و مـا بـطـن و مـن شـر مـا كـان فـى الليل و النهار، و من شر اءبى مرة (كنيه شيطانست ) و ما ولد و من شر الرسيس و من شر و صفت و ما لم اءصف فالحمدلله رب العالمين ))) آنحضرت عليه السلام يادآور شد كه اين دعا سبب امان است از (حيوانات ) درنده و از شيطان رجيم و ذريه اش .
فـرمـود: كـه امـيرالمؤ منين عليه السلام چون صبح مى كرد سه بار مى فرمود: (((سبحان اللّه لمـلك القـدوس ))) (سـپـس ‍ مـى فـرمـود:): (((اللهـم انـى اعـوذ بـك مـن زوال نـعـمـتـك و مـن تـحـويل عافيتك و من فجاءة نعمتك و من درك الشقاء و من شر ما سبق فى الكتاب ، اللهم انى اسئلك بعزة ملكك و شدة قوتك و بعظيم سلطانك و بقدرتك على خلقك ))).

ترجمه :
31ـ حـضـرت صـادق عـليـه السلام فرمود: همانا دعا پيش از آفتاب زدن پيش از غروب آن سـنت (و روشى ) است واجب (و ثابت ) هنگام سپيده دم و هنگام مغرب ده بار مى گويى : (((لا اله الا اللّه وحـده لا شـريك له له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شى ء قدير))) و مى گويى ده بار: (((اعوذ باللّه لسميع و العـليـم مـن همزات الشياطين و اعوذ بك رب ان يحضرون ، ان اللّه هو السميع العليم ))) پـيـش از آفـتـاب زدن و پـيش از غروب ، و اگر فراموش كردى آنرا قضا مى كنى چنانچه نماز را قضا مى كنى هرگاه فراموش ‍ كنى .

ترجمه :
32ـ مـحـمد بن مروان از حضرت صادق (ع ) حديث كند كه فرمود: بگو: (((استعيذ باللّه من الشيطان الرجيم و اعوذ باللّه ن يحضرون ، ان اللّه هو السميع العيم ))) و بگو: (((لااله الا اللّه وحـده لا شـريـك له يـحـيـى و يـمـيـت و هـو عـلى كل شى ء و قدير))) گويد: مردى بآنحضرت عرض كرد: (گفتن ) آن فرض شده و محدود اسـت ؟ فـرمـود: آرى فرض شده و محدود است ، پيش از آفتاب زدن ده بار و پيش از غروب نيز ده بار مى گوئى و اگر چيزى از آن از تو فوت شد از شب با از روز آن را قضا كن .

ترجمه :
33ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: بـرخـى از دعـاهـا اسـت كـه سـزاوار اسـت اگر صاحبش فـرامـوش كـرد آن را قـضـا كـند، پس از بامداد ده بار مى گوييد: (((لا اله الا اللّه وحده لا شريك له ، له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير (كـله ) و هو على كل شى ء قدير))) و ده بار مى گوييد: (((اعوذ باللّه لسميع العليم ))) پس هرگاه چيزى از آن را فراموش كرد بر او است كه قضا كند.

ترجمه :
34ـ مـحـمـد بـن مـسلم گويد: از حضرت باقر (ع ) عليه السلام درباره تسبيح پرسيدم ؟ فـرمود: من از تسبيح چيز مقرر و موظفى جز تسبيح حضرت فاطمه عليهما السلام ندانم (و سراغ ندارم ) و درباره پس از طلوع فجر مى گوئى : (((لا اله الا اللّه وحده لا شريك له ، له المـلك و له الحـمـد (يـحـيـى و يـمـيـت ) و هـو عـلى كل شى ء قدير))) و هر چه خواهى تسبيحات مستحبه را بگو.