11- ابرهيم بن الحرث السمات، معاصر ترمذى كذاب است خودش گفته است: چه بسا احاديثى ساخته ام.

12- ابراهيم بن زكريا ابو اسحاق عجلى بصرى حديثش انكار است چيزهاى نادرست روايت كرده و از مالك احاديث ساختگى آورده است.

13- ابراهيم بن صرمه انصارى، كذاب خبيثى است كه بر خدا و رسولش دروغ گفته است.

14- ابراهيم بن عبد الله بن خالد مصيصى، مردى درغگو و حديث دزد است احاديثش ساخنگى است.

15- ابراهيم بن عبد الله السفرقع، متوفى در سال 361 ه كذاب و حديث ساز است.

16- ابراهيم بن عبد الله مخزونى، متوفى در سال 304 ه مورد اعتماد نيست.از افراد مورد اطمينان احاديث ساختگى نقل كرده است.

17- ابراهيم بن عبد الله بن همام صنعائى، كذاب و حديث ساز است.

18- ابراهيم بن على الامدى، متوفى در سال 575 ه در حكاياتش دروغ ميگويد و فقيه فاضلى است.

19- ابراهيم بن فضل اصفهانى ابو منصور البار، متوفى در سال 530 ه يكى از حفاظ و كذاب است او در بازار اصفهان توقف ميكرد و از حفظ سندها را نقل مى كرد و درعين حديث مى ساخته است.

معمر گفته است: او را در بازار ديدم كه مطالب نادرست را با سندهاى صحيح نقل كرد وقتيكه خوب در او دقيق شدم ديدم كه گويا شيطان به شكل او آشكار شده است.

20- ابراهيم بن مجشر ابو اسحاق بغدادى، متوفى در سال 254 ه فضل بن سهل او را تكذيب كرده است، و ابن عدى گفته است: حديث ذزدى ميكرده است.

21- ابراهيم بن محمد عكاشى آدم كذابى بوده است.

22- ابراهيم بن منقوش زبيدى كه ازدى گفته است: او حديث مى ساخته است.

23- ابراهيم مهاجر مدنى كذاب است.

24- ابراهيم بن مهدى ابلى ابو اسحاق بصرى، متوفى در سال 208 ه ازدى گفته است كه او مشهور به وضع حديث است.

25- ابراهيم بن نافع جلاب بصرى كذاب است.

26- ابراهيم بن هديه ابو هديه بصرى، كذاب خبيثى است كه جيزهائى نادرست را نقل كرده و به انس روايت هائى به دروغ نسبت داده است، در بصره به عروسى ها دعوت مى شده و رقص مى كرده و شراب مى خورده و تا سال دويست زنده بوده است.

27- ابراهيم بن هراسه شيبانى كوفى، مورد اعتماد نيست و حديثش نوشته نمى شده ومتروك الحديث و كذاب است.

28- ابراهيم بن هشام غسانى، متوفى در سال 237 ه كذاب است.

29- ابراهيم بن يحيى بن زهير مصرى، دروغ مى گفته و سندهاى احاديث را به هم مخلوط مى كرده است.

30- ابرد بن اشرش، كذاب و حديث ساز است.

31- احمد بن ابراهيم مزنى، حديث مى ساخته و كنار ساحل مى گرديده و برايش نسخه ساختگى است.

32- احمد بن ابراهيم بن موسى، كذاب است.جائز نيست از او روايت كردن.

33- احمد بن ابى عمران جرجرنى، متوفى در سال 360 ه حديث مى ساخته است.

34- احمد بن ابى يحيى انماطى، كذاب است، او احاديث نادرستى از ثقات روايت كرده است.

35- احمد بن احمد ابو العباس بغدادى حنبلى، متوفى در سال 615 ه حافظ احاديث زياد است.ابن خضر او را تكذيب كرده است.

36- احمد بن اسماعيل ابو خذافه سهمى، متوفى در سال 259 ه مصاحب مالك بن انس كذاب است.هرچه كه برايش بگوئى مى گويد، از مالك و غيره چيز هاى نادرستى نقل كرده است. 37- احمد بن بكر بالسى ابو سعيد ابن بكرويه، حديث مى شاخته است.

38- احمد بن ثابت رازى فرخويه، شكى ندارند كه او كذاب است.

39- احمد بن جعفر بن عبد الله سمسار، يكى از مشايخ حافظ ابى نعيم.مشهور به حديث سازى است.

40- احمد بن جعفر بن عبدالله بن يونس، مشهور به حديث سازى است و كسى نيست.

41- احمد بن حامد سمرقندى، دروغ مى گفت و از كسى كه در كش نكرده بود، حديث مى كرد و در سال 360 ه مرده است.

42- احمد بن حسن بن ابان مصرى كه بزرگان شيوخ طبرانى است، آدم كذاب و دروغ پردازى بود و به افراد مورد اعتماد حديث مى ساخته است.

43- احمد بن حسن بن قاسم كوفى، متوفى در سال 262 ه كذاب است، او به نام ثقات حديث مى ساخته است.

44- احمد بن حسين بن اقبال مقدسى ابو بكر صائد، متوفى در سال 532 ه كذاب است وقتى كه دروغگوئيش آشكار شد، مردم او را ترك كردند.

45- احمد بن حسين ابو الحسين بن سماك، واعظ، متوفى در سال 424 ه.ابو الفتح مصرى گفته: در بغداد براى مشايخى كه گفته شد و دروغگويند چيزى ننوشتم، مگر براى چهار نفر كه يكى ا، آنها ابو الحسين بن سماك بوده كه ابن ابى الفوارس، او را درغگو مى دانسته است.

46- احمد بن خليل نوفلى قومسى، متوفى در سال 310 ه كذاب است و از كسانى كه خلق نشده اند روايت مى آند.

47- احمد بن داود، پسر خواهر عبد الرزاق، ازدروغگوترين افراد است و عموم احاديثش نادرست است.

48- احمد بن داود بن عبد الغفار حرانى، كذاب و حديث ساز است.

49- احمد بن سليمان قرشى، متورك الحديث و كذاب است.

50- احمدبن سليمان "ابى سليمان" ابو جعفر قواريرى بغدادى كه ابو الفتح حتفظ درباره اش گفته است: كذاب است به حمادبن سلمه دروغ نسبت مى داده است و خطيب گفته است: دروغ اين شيخ آشكار است، و نمى شود روايتش را از راه عروض سهو و خيال و اشتباه تصحيح و تعديل كرد.

آنگاه شواهدى بر دروغگوئيش مى آورد و مى گويد: و در بعضى از چيزهائى كه ذكر كرديم دلالت كافى اى بر بيان حال و دروغ آشكارش مى باشد.

51- احمد بن صالح ابو جعفر شموس مصرى، نزيل مكه، كذاب و حديث ساز و گزاف گواست.

52- احمد بن طاهر بن حرمله مصرى، متوفى در سال 292 ه كذاب است.

از جدش، از شافعى، حكايت دروغى روايت كرده است.او دروغگوترين مردم است.در حديث رسول خدا، هنگام روايت دروغ مى گفته و از مردم كه چيزى نقل مى كرده آميخته با دروغ بوده است.

53- احمد عبد الجبار كوفى، متوفى در سال 271 يا 272 كذاب است.

54- احمد بن عبد الرحمن بن الجارود و الرقى كذاب و حديث ساز است.

55- احمد بن عبد الله الشاشى كذاب است.

56- احمد عبد الله هيثمى مودب ابو جعفر، متوفى در سال 271 حديث مى ساخته است.

57- احمد بن عبد الله شيبانى، ابو على جويبارى كذاب و حديث ساز است.

بيهقى گفته است: من كاملا او را مى شناسم كه به نام رسول خدا، حديث ساخته و بيش از هزار حديث به نام آن حضرت ساخته است و از حاكم شنيدم كه مى گفت: اين مردم، كذاب و خبيث است احاديث زيادى در فضائل عمرها ساخته و به هيچوجه جائز نيست از او روايت كردن.

سيوطى گفته است: او هزاران حديث به نفع كرامتيه ساخته است و ابن حبان گفته است: دروغگويان است و از ائمه هزاران حديثى كه انها نگفته بودند روايت كرده است.و حافظ سرى گفته است: او و محمد بن تميم و محمد بن عكاشه، ده هزار حديث ساخته اند.

58- احمد بن عبد الله ابو بكر ضرير، خطيب در تاريخ بغداد، جلد 4 صفحه 232 با اسنادش از انس از رسول خدا آورده است كه: جبرئيل پيشم آمد در حالى كه قبا و كفش سياهى پوشيده و كمر بندى بسته داشت و گفت:" اى محمد اين طرز لباس پوشيدن پسر عموهايت بعد از تو مى باشد " آنگاه گفته ايت: اين حديث دروغ است تمام اسناد آن ثقه هستند مگر ضرير و اين دروغ از ناحيه اوست.

59- احمد بن عبد الله بن محمد ابو الحسن بكرى، كذاب ودرزغ ساز است و داستان هائى كه هرگز وجود نداشته بافته است، چقدر او نادان و بى حيا، بوده است.

60- احمد بن عبد الله ابو عبد الرحمن فارياناتى، حديث ساز مشهورى بوده است.

61- احمد بن عبد الله ابو العزبن كادش، متوفى در سال 556 ه از كسانى است كه به كذب و دروغسازى شهرت دارد.به گفته امثال او احتياج نمى شود كرد و بزرگان در باره او مطالبى گفته اند.ابن عساكر گفته است كه: ابو العز برايم گفته است: شنيدم كه مردى در حق على حديثى ساخته و لذا من هم در حق ابو بكر حديثى ساختم، ترا بخدا آيا كار بدى كردم؟!

62- احمد بن عصمت نيشابورى، متهم به وضع و دروغ و هلاك شونده است.حديث ساختگى روايت كرده كه همان آفت اوست.

امينى مى گويد: خبر ساختگيش در ضمن اخبار موضوعه خواهد آمد.

63- احمد بن على بن احمد بن صبيح، زياد دروغ مى گفته و در حدود سال هاى 520 ه مى زيسته است.

64- احمد بن على بن حسن بن شفيق ابو بكر مروزى، حديث مى ساخته است.

65- احمد بن على بن حسن بن منصور اسد آبادى مقرى، وارد دمشق شد و در آن حديث گفت: او شيخ دروغگوئى بود.آنچه را كه نشنيده بود ادعا مى كرد.

66- احمد بن على بن سليمان "سليمان" مروزى، متروك و حديث ساز است.

67- احمد بن عيسى عسكرى، متوفى در سال 243 ه كذاب است.

68- احمد بن عيسى لخمى، متوفى درسال 273 ه كه ابن طاهر او را كذاب دانسته است.

69- احمد بن عيسى هاشمى، كذاب است.

70- احمد بن عيسى خشاب تنيسى، متوفى در سال 293 ه كذاب و حديث ساز است.با احاديث ساخنگى حديث مى كرده است.

71- احمدبن فرج ابو عتبه حجازى، متوفى در سال 271 ه كذاب و گفتارش غير مسموع است.

72- احمد بن محمد بن محمد ابو الفتوح غزالى طوسى واعظ مشهور، متوفى دى سال 520 ه برادر حجه الاسلام ابى حامد غزالى، حديث مى ساخته و بيشتر گفتارش آميخته با دروغ و احاديث ساختگى بوده و نسبت به شيطان تعصب داشته و معذورش مى داشته است.

73- احمد بن محمد بن حجاج بن رشدين ابو جعفر مصرى، متوفى در سال 292 ه از حفاظ حديث بوده، ولى دروغ مى گفته و نسبت به شيوخش احاديث دروغ نسبت مى داده است، او با ضعف و معرفت كمى كه داشته حديثش نوشته مى شده است.ابن عدى گفته است: او را تكذيب كرده و چيز هائى را بر او انكار نموده اند و خانواده " رشدين " از احمد تا " رشدين " به ضعف در حديث اختصاص يافته اند.

74- احمد بن محمد بن حرب لخمى جرجانى، تعمد در كذب و حديث سازى داشته است.

75- احمد بن محمد بن حسن مقرى، متوفى در سال 380 ه كذاب است و در حديث مورد اعتماد نيست، اما تظاهر به عبادت و شايستگى مى كرده است.

76- احمد بن محمد بن الصلت بن المغلس ابو العباس حمانى، متوفى در سال 302 يا 308 ه حديث ساز است.و در ميان دروغگويان كم حيا تر از او نيست و در مناقب ابى حنيفه احاديث باطله نوشته كه همه آنها، ساختگى است و از ثقات اخبارى را نقل كرده كه همه آنها دروغ است.

77- احمد بن محمد بن على ابو عبد الله صيرفى معروف به ابن الابنوسى، متوفى در سال 394 ه از كسانى است كه تعمد در كذب داشته است.

78- احمد بن محمد بن على بن حسن بن شقيق مروزى، حديث ساز بوده است.

79- احمد بن محمد بن عمر ابو سهل حنفى يمانى، نزيل بغداد، كذاب و حديث ساز و متروك الحديث است.المطرز گفته است: از او پانصدحديث كه پيش مردم اثرى از آنها نبوده نوشته ام. 80- احمد بن محمد بن عمرو ابو بشر كندى مروزى، نزيل بغداد، متوفى در سال 323 ه فقيه خوبى در سنت و در رد بر اهل بدعت و محدث شيرين زبانى بوده، اما از پدرش و از ديگران حديث مى ساخته و دروغ مى گفته و به نام افرادمورد اعتماد حديث جعل مى كرده و برايش از نسخه هاى ساخته شده بهره زيادى است.

ابن حبان گفته است: او از كسانى است كه متن ها مى ساخته و سندها را زير و بالا مى كرده و لذا سزاوار است كه حديثش ترك شود او بيش از ده هزار حديث به نام ثقات پائين بالا كرده كه من از آنها بيش از سه هزار حديث كه شكى در پائين بالا كردن آنها ندارم، نوشته ام.

و دار قطنى گفته است: او حديث ساز، شيرين زبان و حافظ بوده است و در شذرات الذهب جلد 2 صفحه 298 آمده است كه: او با آنكه محدث و امام و پاسخگوى اهل بدعت ها بوده يكى از حديث سازان است.

81- احمد بن محمد بن غالب باهلى ابو عبد الله، متوفى، در سال 275 ه غلام خليل از بزرگان زهاد در بغداد وكذاب و دروغ ساز بوده است!!.

حافظ ابن عدى گفته است: از ابى عبد الله نهاوندى در حران مجلس ابى عروبه شنيدم كه مى گفت: به غلام خليل گفتم: اين چه احاديث رقيقى است كه شما حديث مى كنيد؟ گفت: اينها را به خاطر نرم كردن دل هاى مردم ساخته ام!!