ترجمه كامل الزيارات
جلد دوم

ابى القاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه القمى
مترجم : سيد محمد جواد ذهنى تهرانى

- ۴ -


الباب السادس و الاربعون ثواب ما للرجل فى نفقته الى زيارة الحسين عليه السلام

متن :

 


حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحيمرى ، عن ابيه ، عن على بن محمد بن سالم ، عن محمد بن خالد، عن عبد الله بن حماد البصرى ، عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم قال : حدثنا معاذ، عن ابان (قال : سمعته يقول : قال ابو عبد الله عليه السلام : من اتى قبر ابى عبد الله عليه السلام فقد وصل رسول الله صلى الله عليه و آله و وصلنا و حرمت غيبته ، وحرم لحمه على النار و اعطاه بكل درهم انفقه عشرة آلاف مدينة له فى كتاب محفوظ، و كان الله له من وراء حوائجه ، و حفظ فى كل ما خلف ، و لم يسال الله شيئا الا اعطاه و اجابه فيه ، اما ان يعجله و اما ان يوخره له ).
و حدثنى بذلك محمد بن همام بن سهيل رحمه الله عن جعفر بن محمد بن مالك ، عن محمد بن اسماعيل ، عن عبد الله بن حماد، عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم ، عن معاذ، عن ابان ، عن ابى عبد الله عليه السلام مثله .

 



باب چهل و ششم اجر و ثواب آنچه شخص در زيارت حضرت امام حسين عليه السلام انفاق مى كند


ترجمه :
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى ، از پدرش از على بن محمد بن سالم ،
از محمد بن خالد، از عبد الله بن حماد البصرى ، از عبد الله بن عبد الرحمن اصم نقل كرده كه وى گفت :
حديث گفت براى ما معاذ، از ابان ، وى گفت :
از او شنيدم كه مى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
كسيكه به زيارت قبر حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام رود محققا به رسول خدا و به ما اهل بيت احسان نموده و غيبتش جايز نبوده و گوشتش بر آتش حرام است و در مقابل هر يك درهمى كه انفاق كرده خداوند متعال انفاق اهالى و سكنه ده هزار شهرهائى كه در كتابش مضبوط و معلوم است را به او اعطاء مى فرمايد و بدنبال آن حوائج و نيازمندى هايش را روا مى فرمايد و آنچه را كه از خود باقى گذارد حقتعالى حافظ آنها است و درخواست و سوال چيزى از خدا نمى كند مگر آنكه بارى تعالى اجابتش مى فرمايد اعم از آنكه سريع و بدون مهلت حاجتش را روا كرده يا با تاخير و مهلت آنرا بر آورده نمايد.
و محمد بن همام بن سهيل رحمة الله عليه ، از جعفر بن محمد بن مالك ، از محمد ابن اسماعيل ، از عبد الله بن حماد، از عبد الله بن عبد الرحمن اصم ، از معاذ، از ابان برايم مثل همين حديث را از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده است .
متن :

 


و حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن ابيه ، عن على بن محمد بن سالم ، عن محمد بن خالد، عن عبد الله بن حماد البصرى ، عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم ، عن الحسين ، عن الحلبى ، عن ابى عبد الله عليه السلام فى حديث طويل قال : قلت : جعلت فداك ما تقول فيمن ترك زيارته و هو يقدر على ذلك ؟ قال : اقول : انه قد عق رسول الله صلى الله عليه و آله و عقنا و استخف بامر هو له ، و من زاره كان الله له من وراء حوائجه ، و كفى ما اهمه من امر دنياه ، و انه ليجلب الرزق على العبد، و يخلف عليه ما انفق و يغفرله ذنوب خمسين سنة ، و يرجع الى اهله و ما عليه وزر و لا خطيئة الا و قد محيت من صحيفته ، فان هلك فى سفره نزلت الملائكة فغسلته ، و فتحت له ابواب الجنة ، و يدخل عيله روحها حتى ينشر، و ان سلم فتح له الباب الذى ينزل منه الرزق و يجعل له بكل درهم انفقه عشرة آلاف درهم ، و ذخر ذلك له فاذا حشر قيل له : لك بكل درهم عشرة آلاف درهم ، و ان الله نظر لك و ذخرها لك عنده .

 


ترجمه :
(حديث دوم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى ، از پدرش ، از على بن محمد بن سالم ، از محمد بن خالد، از عبد الله بند حماد البصرى ، از عبد الله بن عبد الرحمن الاصم ، از حسين ، از حلبى ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام در ضمن حديث طويلى نقل كرده ، وى گفت :
محضر مبارك امام عليه السلام عرضه داشتم : فدايت شوم چه مى فرمائيد درباره كسى كه با داشتن قدرت زيارت آن حضرت را ترك مى كند؟
حضرت مى فرمايند: مى گويم :
اين شخص عاق رسول خدا صلى الله عليه و آله و عاق ما اهل بيت مى باشد و امرى كه به نفع او است را سبك شمرده است .
و كسى كه آن حضرت را زيارت كند:
خداوند متعال حوائجش را بر آورده نمايد و آنچه از دنيا مقصود او است را كفايت فرمايد.
و نيز زيارت آن حضرت موجب جلب رزق براى زائر مى باشد.
و آنچه در اين راه انفاق كرده بر او باقى مانده و جانشين و يادگارش خواهد بود و همچنين زيارت آن حضرت موجب مى شود:
گناهان پنجاه ساله او آمرزيده شده و وى به اهلش بازگردد در حالى كه بر عهده اش نه وزر و وبالى بوده و نه لغزشى و آنچه از گناه در صحيفه اعمالش ثبت شده جملگى محو و پاك مى گردد.
اگر زائر در سفر زيارت فوت شود فرشتگان نازل گشته و او را غسل مى دهند و نيز درب هائى از بهشت به روى او گشوده مى شود و نسيم خوش آن در قبر بر او وزيده در قبر پراكنده و منتشر مى گردد.
و اگر وى در سفر زيارت سالم و از گزند مرگ در امان ماند دربى به روى او گشوده مى شود كه رزق و روزى وى از آن نازل مى گردد و در مقابل هر درهمى كه انفاق كرده ده هزار درهم قرار داده مى شود و آن را براى وى ذخيره كرده و هنگامى كه محشور شد و از قبر بيرون آمد به او گفته مى شود:
در مقابل هر درهمى كه در سفر زيارت خرج كردى ده هزار درهم مال تو است و خداوند به تو نظر نموده و آنها را نزد خودش براى او ذخيره كرد.
متن :

 


و باسناده عن الاصم ، عن هشام بن سالم ،عن ابى عبدالله عليه السلام (ان رجلا اتاه فقال له : يا ابن رسول الله هل يزار و والدك ؟ قال : فقال : نعم و يصلى عنده ، و يصلى خلفه و لا يتقدم عليه ، قال : فما لمن اتاه ؟ قال : الجنه ان كان ياتم به ، قال : فما لمن تركه رغبه عنه ؟ قال : الحسره يوم الحسره ، قال : فما لمن اقام عنده ؟ قال : كل يوم بالف شهر، قال : فما للمنفق فى خروجه اليه و المنفق عنده ؟ قال : الدر هم بالف درهم و ذكر الحديث بطوله ).

 


ترجمه :
(حديث سوم)
محمد بن عبدالله بن جعفر حميرى باسنادش از اصم ، از هشام بن سالم از حضرت ابى عبدالله عليه السلام نقل كرده است ، وى مى گويد:
مردى محضر مبارك امام عليه السلام مشرف شد و به آن جناب عرض كرد:اى پسر رسول خدا! آيا پدر بزرگوار شما زيارت بشود؟
حضرت فرمودند:
بلى و علاوه بر آن نزد آن جناب نماز نيز خوانده شود ولى بايد توجه داشت كه نماز را پشت قبر بخوانند و بر آن مقدم نشوند.
راوى مى گويد:
چه اجرى است براى كسى كه آن حضرت را زيارت كند.
حضرت فرمودند:
بهشت ، مشروط به اينكه از آن جناب پيروى كرده و به حضرتش اقتداء نمايد.
راوى مى گويد:
كسى كه از روى بى ميلى و عدم رغبت زيارت آن حضرت را ترك كند چه براى او مى باشد؟
حضرت فرمودند:
در روز حسرت ، حسرت خواهد خورد.
عرض كرد: چه اجر و ثوابى است براى كسى كه نزد قبر آن جناب اقامه كند؟
حضرت فرمودند:
در مقابل هر روز هزار ماه منظور مى گردد.
عرض كرد:
كسى كه در راه سفر متحمل هزينه شده و در نزد قبر مطهر انفاقاتى نمايد چه اجر و ثوابى دارد؟
حضرت فرمودند:
در مقابل هر درهمى كه انفاق و خرج كرده هزار درهم برايش منظور مى شود.
متن :

 


و باسناده عن الاصم ، عن ابن سنان قال : قلت لابى عبد الله عليه السلام : جعلت فداك ان ابك كان يقول فى الحج : يحسب له بكل درهم انفقه الف درهم ، فما لمن ينفق فى المسير الى ابيك الحسين عليه السلام ؟ فقال : يا ابن سنان يحسب له بالدرهم الف و الف حتى عد عشرة ، و يرفع له من الدرجات مثلها، و رضا الله تعالى خير له ، و دعاء محمد و دعاء اميرالمومنين و الائمة عليه السلام خير له .

 


ترجمه :
(حديث چهارم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى باسنادش از اصم ، از ابن سنان نقل كرده كه وى گفت :
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم : فدايت شوم پدر بزرگوارتان راجع به حج مى فرمودند:
در مقابل هر درهمى كه شخص انفاق مى كند هزار درهم منظور مى شود.
اكنون بفرمائيد: چه اجر و ثوابى است براى كسى كه در سفر زيارت پدرتان حضرت امام حسين عليه السلام انفاق نمايد؟
حضرت فرمودند: اى ابن سنان در مقابل هر درهمى كه شخص انفاق كند هزار و هزار ... و همينطور شمردند تا به ده هزار رسيد، منظور مى گردد و به همين مقدار درجه اش را بالا مى برند و رضايت و خشنودى حق تعالى از وى و دعاء حضرت محمد صلى الله عليه و آله و اميرالمومنين و حضرات ائمه عليه السلام براى بهتر از آن مى باشد.
متن :

 


حدثنى ابى رحمه الله عن احمد بن ادريس ؛ و محمد بن يحيى العطار، عن العمركى بن على قال : حدثنا يحيى و كان فى خدمة ابى جعفر الثانى عليه السلام عن على ، عن صفوان الجمال ، عن ابى عبد الله عليه السلام فى حديث طويل قال : قلت : فما لمن صلى عنده يعنى الحسين عليه السلام فى حديث طويل قال : قلت : فما لمن صلى عنده يعنى الحسين عليه السلام ؟ قال : من صلى عنده ركعتين لم يسال الله تعالى شيئا الا اعطاه اياه ، فقلت : فما لمن اغتسل من ماء الفرات ثم اتاه ؟ قال : اذا اغتسل من ماء الفرات و هو يريده تساقطت عنه خطاياه كيوم ولدته امه ، قلت : فما لمن جهز اليه ولم يخرج لعلة ؟ قال : يعطيه الله بكل درهم انفقه من الحسنات مثل حيل احد و يخلف عليه اضعاف ما انفق ، و يصرف عنه من البلاء مما قد نزل فيدفع وى يحفظ فى ماله و ذكر الحديث بطوله .

 


ترجمه :
(حديث پنجم )
پدرم رحمة الله عليه از محمد بن ادريس و محمد بن يحيى عطار از عمركى بن على نقل كرده كه وى گفت : حديث كرد براى ما يحيى كه در خدمت حضرت ابى جعفر ثانى عليه السلام بود از على و او از صفوان جمال و او از حضرت ابى عبد الله عليه السلام حديثى طولانى را نقل كرده و در ضمن آن مى گويد:
محضر مبارك امام عليه السلام عرضه داشتم : چه اجر و ثوابى است براى كسى كه نزد قبر مطهر آن حضرت (حضرت امام حسين عليه السلام ) نماز بخواند؟
حضرت فرمودند:
كسى كه نزد قبر آن جناب دو ركعت نماز بخواند چيزى را از خدا نخواسته مگر حق تعالى آن را به وى اعطاء مى فرمايد.
عرض كردم : چه اجر و ثوابى است براى كسى كه از آب فرات غسل كرده و سپس به زيارت آن حضرت رود؟
امام عليه السلام فرمودند:
هنگامى كه با اراده زيارت آن حضرت از فرات غسل مى كند تمام گناهانش ريخته شده و پاك مى گردد مثل اينكه تازه از مادر متولد گرديده .
عرض كردم : ثواب و اجر كسى كه خودش بخاطر جهتى نمى تواند به زيارت رود ولى ديگرى را مجهز ساخته و به زيارت فرستاده چه مى باشد؟
حضرت فرمودند:
هنگامى كه با اراده زيارت آن حضرت از فرات غسل مى كند تمام گناهانش ريخته شده و پاك مى گردد مثل اينكه تازه از مادر متولد گرديده .
عرض كردم : ثواب و اجر كسى كه خودش بخاطر جهتى نمى تواند به زيارت رود ولى ديگرى را مجهز ساخته و به زيارت فرستاده چه مى باشد؟
حضرت فرمودند:
در مقابل هر يك درهمى كه خرج كرده خداوند متعال به قدر كوه احد از حسنات به وى داده و چند برابر هزينه اى را كه متحمل شده برايش باقى مى گذارد و نيز بلاهائى كه نازل شده را از وى دور مى گرداند و همچنين مال و دارائى وى را حفظ و نگهدارى مى فرمايد.
هنگامى كه با اراده زيارت آن حضرت از فرات غسل مى كند تمام گناهانش ريخته شده و پاك مى گردد مثل اينكه تازه از مادر متولد گرديده .
عرض كردم : ثواب و اجر كسى كه خودش بخاطر جهتى نمى تواند به زيارت رود ولى ديگرى را مجهز ساخته و به زيارت فرستاده چه مى باشد؟
حضرت فرمودند:
در مقابل هر يك درهمى كه خرج كرده خداوند متعال به قدر كوه از حسنات به وى داده و چند برابر هزينه اى را كه متحمل شده برايش باقى مى گذارد و نيز بلاهائى كه نازل شده را از وى دور مى گرداند و همچنين مال و دارائى وى را حفظ و نگهدارى مى فرمايد.

الباب السابع و الاربعون ما يكره اتخاذه لزيارة الحسين بن على عليه السلام


متن :

 


حدثنى ابى ؛ و على بن الحسين ؛ و جماعة مشايخى رحمهم الله عن سعد بن عبد الله بن ابى خلف ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن على بن الحكم عن بعض اصحابنا قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : بلغنى ان قوما ارادوا الحسين عليه السلام حملوا معهم السفر فيها الحلاوى و الاخبصة و اشباهها، لو زار و اقبور احبائهم ما حملوا معهم هذا.

 



باب چهل و هفتم در بيان آنچه مكروه است اتخاذ و همراه بردنش براى زيارت حضرت حسين بن على عليه السلام


ترجمه :
(حديث اول )
پدرم رحمة الله عليه و على بن الحسين و جماعتى از مشايخ و اساتيدم رحمة الله عليهم ، از سعد بن عبد الله بن ابى خلف ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن الحكم ، از برخى اصحاب ما نقل كرد كه وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
به من گزارش شده گروهى به قصد زيارت قبر حضرت حسين بن على عليه السلام حركت كرده و با خود سفره هائى را بر داشته اند كه در آنها شيرينى جات و حلواها و امثال اينها را گذاشته اند، ايشان اگر به زيارت قبور محبوب هايشان روند امثل اينگونه از اشياء را با خود حمل نمى كنند.
متن :

 


و حدثنى محمد بن الحسن بن احمد؛ و غيره ، عن سعد بن عبد الله ، عن موسى بن عمر، عن صالح بن السندى الجمال ، عن رجل من اهل الرقة قال له : ابو المضا قال : قال لى ابو عبد الله عليه السلام : تاتون قبر ابى عبد الله عليه السلام ؟ قلت : نعم ، قال : افتتخذون لذلك سفرا؟ قلت : نعم ، فقال اما لو اتيتم قبور آبائكم و امهاتكم لم تفعلوا ذلك ، قال : قلت :اى شى ، ناكل ؟ قال : الخبز و اللبن ، قال : و قال كرام لابى عبد الله عليه السلام : جعلت فداك ان قوما يزورون قبر الحسين عليه السلام فيطيبون السفر، قال : فقال لى ابو عبد الله عليه السلام : اما انهم لو زاروا قبور آبائهم ما فعلوا ذلك .

 


ترجمه :
(حديث دوم )
و محمد بن الحسن بن احمد و غيرش از سعد بن عبد الله ، از موسى بن عمر، از صالح بن سندى جمال ، از مردى كه اهل رقه بود و به وى ابو المضا مى گفتند نقل كرده كه وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام به من فرمودند:
آيا به زيارت قبر حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام مى رويد؟
عرض كردم : بلى :
فرمودند:
آيا با خود سفره ها را برداشته و مى بريد؟
عرض كردم : بلى .
فرمودند:
قطعى است كه اگر به زيارت قبور پدران و مادران خود برويد چنين كارى نمى كنيد.
وى مى گويد: عرض كردم .
پس چه چيز بخوريم ؟
حضرت فرمودند:
نان و شير.
وى مى گويد: كرام (يعنى عبد الكريم بن عمرو الختعمى ) به حضرت عرض كرد: فدايت شوم گروهى به زيارت قبر حضرت حسين بن على عليه السلام مى روند و سفره هايشان را به انواع اطعمه مطبوع خوش بو و معطر مى نمايند؟
حضرت فرمودند:
قطعى و حتمى است كه ايشان اگر به زيارت قبور پدرانشان روند چنين نمى كنند.
متن :

 


حدثنى حكيم بن داود، عن سلمة بن الخطاب ، عن احمد بن محمد، عن على بن الحكم عن بعض اصحابنا قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : بلغنى ان قوما اذا زاروا الحسين بن على حملوا معهم السفر فيها الحلاوى و الخبصة و اشباهها، لو زاروا قبورا احبائهم ما حملوا ذلك .

 


ترجمه :
(حديث سوم )
حكيم بن داود از سلمة بن الخطاب ، از احمد بن محمد، از على بن الحكم ، از برخى اصحاب ما نقل كرده كه وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
به من گزارش شده گروهى هرگاه به زيارت حضرت حسين بن على عليه السلام مى روند با خود سفره هائى كه در آن شيرينى جات و حلواها و امثال اينها را گذاشته بر مى دارند، ايشان اگر به زيارت قبور دوستان و محبوب هايشان روند اينگونه از اشياء را با خود حمل نمى كنند.
متن :

 


حدثنى محمد بن احمد بن الحسين قال : حدثنى الحسن بن على بن مهزيار، عن ابيه ، عن الحسن بن سعيد، عن زرعة بن محمد الحضرمى ، عن المفضل بن عمر قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : تزورون خير من ان لا تزورون ، احدكم ليذهب الى قبر ابيه كئيبا حزينا و تاتونه انتم بالسفر، كلا حتى تاتونه شعثا غبرا.

 


ترجمه :
(حديث چهارم )
محمد بن احمد بن الحسين مى گويد:
حسين بن على بن مهزيار از پدرش ، از حسين بن سعيد، از زرعة بن محمد حضرمى ، از مفضل بن عمر نقل كرده كه وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
زيارت برويد بهتر است از اينكه به زيارت نرويد و زيارت نرويد بهتر است از اينكه به زيارت برويد.
راوى مى گويد: محضر مباركش عرض كردم :
كمر من را شكستيد با اين كلام .
حضرت فرمودند:
به خدا قسم يكى از شما وقتى به زيارت قبر پدرش مى رود غمگين و اندوهناك ميرود ولى به زيارت قبر مطهر آن حضرت مى رويد در حالى كه با خود سفره ها مى بريد، نه ، اين طور نبايد به زيارت آن جناب برويد بلكه زيارتش كنيد با حالى افسرده و حزين و گرفته .

الباب الثامن و الاربعون كيف يجب ان يكون زائر الحسين بن على صلوات الله عليهما


متن :

 


حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن ابيه ، عن على بن محمد بن سليمان ، عن محمد بن خالد، عن عبد الله بن حماد البصرى ، عن عبد بن عبد الرحمن الاصم قال : حدثنا مدلج ، عن محمد بن مسلم ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : قلت له : اذا خرجنا الى ابيك افكنا فى حج ؟ قال : بلى ، قلت فيلزمنا ما يلزم الحاج ؟ قال : من ماذا؟ قلت : من الاشياء التى يلزم الحاج ، قال يلزمك حسن الصاحبة لمن يصحبك ، و يلزمك قلة الكلام الا بخير، و يلزمك كثرة ذكر الله ، و يلزمك نظافُة الثياب ، و يلزمك الغسل قبل ان تاتى الحائر، يلزمك الخشوع و كثرة الصلاة ، و الصلاة على محمد و آل محمد، و يلزمك التوقير لاخذ ما ليس لك ، و يلزمك ان تغض بصرك ، و يلزمك ان تعود اهل الحاجة من اخوانك اذا رايت منقطعا و الموساة ، و يلزمك التقيُة التى قوام دينك بها.
و الورع عما نهيت عنه و الخصومة و كثرةُ الايمان و الجدال الذى فيه الايمان فاذا فعلت ذلك تم حجك و عمرتك ، و استوجبت من الذى طلبت ما عنده بنفقتك ، و اغترابك عن اهلك ، و رغبتك فيما رغبت ؛ ان تنصرف بالمغفرة و ارحمة و الرضوان .

 



باب چهل و هشتم در بيان اينكه واجب است زائر حضرت حسين بن على عليه السلام چه گونه باشد


ترجمه :
(حديث اول )
محمد بن عبد الله بن جعفر از پدرش ، از على بن محمد بن سالم ، از محمد بن خالد، از عبد الله بن حماد بصرى از عبد الله بن عبد الرحمن اصم ، وى مى گويد:
مدلج از محمد بن مسلم براى ما نقل كرد كه وى گفت :
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم : هر گاه به زيارت پدر بزرگوارتان (حضرت امام حسين عليه السلام ) مى رويم آيا بهمان هيئت و كيفيتى كه به حج مى رويم باشيم ؟
حضرت فرمودند: بلى .
عرض كردم : پس آنچه بر حاجى لازم است بر ما نيز لازم است ؟
حضرت فرمودند: چه چيزهائى را گفتى ؟
عرض كردم : اشيائى را كه بر حاجى لازم مى باشد.
حضرت فرمودند:
بر تو لازم است كه با همراهانت خوش رفتار باشى ، سخنى اندك بگوئى و حتى الامكان تكلم نكنى مگر به خير.
بر تو لازم است زياد بياد خدا باشى .
و بر تو لازم است جامه و لباس هايت را نظيف و پاكيزه نگاه دارى .
و بر تو لازم است پيش از اينكه به حائر برسى غسل نمائى .
لازم است بر تو كه خاشع بوده و زياد نماز خوانده و بسيار بر محمد و آل محمد صلوات بفرستى و به آنچه از تو نيست و مال ديگرى است احترام گذارده و برندارى .
لازم است به آنچه حلال نيست نگاه نكرده و چشم خود را از آن فرو ببندى .
لازم است وقتى برادر ايمانى خود را نيازمند ديده و ملاحظه كردى كه بواسطه نداشتن نفقه از ادامه عمل عاجز است به ديدنش رفته او را كمك كرده و به مواسات با او رفتار نمائى .
بر تو لازم است تقيه كه دين تو به آن قائم است را رعايت كنى .
واجب است از آنچه منهى هستى و از خصومت و دشمنى و زياد قسم خوردن و از جدال كردنى كه در اثناء آن به خوردن قسم مبادرت مى ورزى اجتناب و دورى كنى .
و وقتى به اين دستورها عمل كردى البته حج و عمره تو تمام و كامل بوده و به واسطه صرف نفقه و دور شدن از اهل و عيالت و روى تافتن از آنچه به آن مايل هستى از كسى كه آنچه نزدش بوده و تو آن را طلب كردى استحقاق پيدا مى كنى كه از سفرت مراجعه كرده در حالى كه مغفرت و رحمت و رضوانش شامل تو شده باشد.
متن :

 


حدثنى محمد بن احمد بن الحسين ، عن الحسن بن على بن مهزيار، عن ابيه ، عن الحسن بن سعيد، عن زرعة بن محمد الحضرمى ، عن المفضل بن عمر قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : تزورون خير من ان لا تزورون ، قال : قلت : قطعت ظهرى ، قال : ان احدكم ليذهب الى قبر ابيه كئيبا حزينا و تاتونه انتم بالسفر كلا حتى تاتونه شعثا غبرا.

 


ترجمه :
(حديث دوم )
مترجم گويد:
اين حديث عينا با ترجمه اش در باب چهل هفتم (حديث چهارم ) قبلا گذاشت .
متن :

 


حدثنى ابى و اخى و على بن الحسين ؛ وغيرهم رحمهم الله عن سعد ابن عبد الله بن ابى خلف ، عن احمد بن محمد بن عيسى الاشعرى عن على ابن الحكم عن بعض ‍ اصحابنا عن ابى عبد الله عليه السلام قال : اذا اردت زيارة الحسين عليه السلام فزره و انت كئيب حزين مكروب شعثا مغبرا جائعا عطشانا، فان الحسين قتل حزينا مكروبا شعثا مغيرا جائعا عطشانا، وسله الحوائج و انصرف عنه ، و لا تتخذه وطنا.

 


ترجمه :
(حديث سوم )
پدر و برادرم و على بن الحسين و ديگران رحمة الله عليهم از سعد بن عبدالله بن ابى خلف ، از احمد بن محمد بن عيسى الاشعرى ، از على بن الحكم ، از بعض اصحاب ما، از ابى عبد الله نقل كرده وى گفت : حضرت امام صادق عليه السلام فرمودند:
هنگامى كه اراده زيارت حضرت حسين عليه السلام را نمودى پس آن حضرت را با حالى غمگين و اندوهناك و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه زيارت نما زيرا حضرتش ‍ كشته شدند در حالى كه غمگين و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند و از آن جناب حوائج و خواسته هاى خود را بخواه و سپس از آنجا برگرد و آن مكان شريف را وطن براى خود قرار مده .
متن :

 


و بهذا الاسناد، عن سعد بن عبد الله ، عن موسى بن عمر، عن صالح بن السندى الجمال عمن ذكره عن كرام بن عمرو قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : الكرام !اذا اردت انت قبر الحسين عليه السلام فزره و انت كئيب حزين ، شعث غبر فان الحسين عليه السلام قتل و هو كئيب حزن شعث ، غبر جائع عطشان .

 


ترجمه :
(حديث چهارم )
و با اسناد حديث قبل از سعد بن عبد الله ، از موسى بن عمر، از صالح بن سندى جمال از كسى كه ذكرش نموده از كرام بن عمرو، وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند: اى كرام ! هر گاه اراده نمودى قبر حضرت حسين بن على عليه السلام را زيارت كنى پس آن حضرت را با حالى غمگين و حزين و هيئتى ژوليده و گرفته زيارت نما، زيارت حضرتش كشته شد در حاليكه محزون و غمگين و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند.

الباب التاسع و الاربعون ثواب من زار الحسين عليه السلام راكبا و ماشيا و مناجاة الله لزائره


ترجمه :

 


حدثنى ابى رحمه الله و جماعة مشايخى ، عن بن عبد الله ، و محمد بن يحيى و عبد الله بن جعفر الحميرى و احمد بن ادريس جميعا، عن الحسين بن عبيد الله ، عن الحسن بن على بن ابى عثمان ، عن عبد الجبار النهاونودى ، عن ابى سعيد عن الحسين بن ثوير بن ابى فاخته قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : يا حسين من خرج من منزله يريد زيارة قبر الحسين ابن على عليه السلام ان كان ماشيا كتب الله له بكل خطوة حسنة و محى عنه سيئة حتى اذا صار فى الحائر كتبه الله من المفلحين المنجحين حتى اذا قضى مناسكه كبته الله من الفائزين ، حتى اذا اراد الانصراف اتاه ملك فقال : ان رسول الله صلى الله عليه و آله يقروك السلام و يقول لك : استانف العمل فقد غفرلك ما مضى .

 



باب چهل ونهم ثواب كسى كه سواره يا پياده به زيارت حضرت امام حسين عليه السلام برود و خواندن و مناجات حق تعالى زائر قبر مطهر را


ترجمه :
(حديث اول )
پدرم رحمة الله عليه و جماعتى از مشايخ و اساتيدم ، از سعد بن عبد الله و محمد ابن يحيى و عبد الله بن جعفر حميرى و احمد بن ادريس جملگى از حسين بن عبيد الله ، از حسن بن على بن ابى عثمان ، از عبد الجبار نهاوندى از ابوسعيد، از حسين بن ثوير بن ابى فاخته ، وى مى گويد:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند: اى حسين !كسى كه از منزلش بيرون آيد و قصدش زيارت قبر حضرت حسين ابن على عليه السلام باشد اگر پياده رود خداوند منان به هر قدمى كه بر مى دارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مى فرمايد تا زمانى كه به حائر برسد و پس از رسيد به آن مكان شريف حق تبارك و تعالى او را از رستگاران قرار مى دهد تا وقتى كه مراسم و اعمال زيارت را به پايان برساند كه در اين هنگام او را از فائزين محسوب مى فرمايد تا زمانى كه اراده مراجعت نمايد در اين وقت فرشته اى نزد او آمده و مى گويد:
رسول خدا صلى الله عليه و آله سلام رسانده و به تو مى فرمايد:
از ابتداء عمل را شروع كن ، تمام گناهان گذشته ات آمرزيده شد.
متن :

 


حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، و محمد بن يحيى ، عن محمد بن الحسين ، عن محمد بن اسماعيل عن صالح بن عقبة ، عن بشير الدهان ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ان الرجل ليخرج الى قبر الحسين عليه السلام ، فله اذا خرج من اهله باول خطوة مغفرة لذنوبه ثم لم يزل يقدس بكل خطوة حتى ياتيه ، فاذا تاه ناجاه الله تعالى فقال : عبدى سلنى اعطك ؛ ادعنى اجيك ، اطلب منى اعطك ، سلنى حاجة اقضيها لك ! قال و قال ابو عبد الله عليه السلام : و حق على الله ان يعطى ما بذل .

 


ترجمه :
(حديث دوم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله و محمد بن يحيى ، از محمد بن الحسين ، از محمد بن اسماعيل ، از صالح بن عقبه ، از بشير دهان ، وى مى گويد:
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
شخصى كه به زيارت قبر حضرت حسين بن على عليه السلام مى رود، زمانى كه از اهلش جدا شد با اولين گامى كه بر مى دارد تمام گناهانش آمرزيده مى شود سپس با هر قدمى كه بر مى دارد پيوسته تقديس و تنزيه شده تا به قبر برسد و هنگامى كه به آنجا رسيد حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و مى فرمايد:
بنده من ! از من بخواه تا به تو اعطاء نمايم ، من را بخوان اجابتت نمايم ، از من طلب كن به تو بدهم ، حاجتت را از من بخواه تا برايت روا سازم .
راوى مى گويد، امام عليه السلام فرمودند:
و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را كه بذل نموده اعطاء فرمايد.
متن :

 


و بهذا الاسناد عن صالح عن الحارث بن المغيرة ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ان لله ملائكة موكلين بقبر الحسين عليه السلام ، فاذا هم الرجل بزيارته اعطاهم الله ذنوبه ، فاذا خطا محوها، ثم اذا خطا ضاعفوا له حسناته ، تزال حسناته تضاعف حتى توجب له الجنة ، ثم اكتنفوه و قدسوه و ينادون ملائكة السماء ان قدسوا زوار حبيب حبيب الله ، فاذا اغتسلوا ناداهم محمد صلى الله عليه و آله يا وفد الله ابشروا بمرافقتى فى الجنة ! ثم ناداهم اميرالمومنين عليه السلام : انا ضامن لقضاء حوائجكم و دفع البلاء عنكم فى الدنيا و الاخرة ثم التقاهم النبى صلى الله عليه و آله عن ايمانهم و عن شمائلهم حتى ينصرفوا الى اهاليهم .

 


ترجمه :
(حديث سوم )
و با اسناد حديث قبلى از صالح ، از حارث بن مغيره ، وى مى گويد:
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال فرشتگانى دارد كه موكل قبر حضرت امام حسين عليه السلام مى باشند هنگامى كه شخص قصد زيارت آن حضرت را مى نمايد حق تعالى گناهان او را در اختيار اين فرشتگان قرار مى دهد و زمانى كه وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو مى كنند سپس قدم دوم را كه برداشت حسناتش را مضاعف و دو چندان مى كنند و پيوسته با قدم هائى كه بر مى دارد حسناتش مضاعف مى گردد تا به حدى مى رسد كه بهشت برايش واجب و ثابت مى گردد، سپس اطرافش را گرفته و تقديسش مى كنند و فرشتگان آسمان نداء داده و مى گويند:
زوار دوست دوست خدا را تقديس نمائيد.
و وقتى زوار غسل كردند حضرت محمد صلى الله عليه و آله ايشان را مورد نداء قرار داده و مى فرمايد: اى مسافران خدا بشارت باد بر شما كه در بهشت با من هستيد.
سپس امير المومنين عليه السلام به ايشان نداء نموده و مى فرمايد: من ضامنم كه حوائج شما را بر آورده نموده و بلاء را در دنيا و آخرت از شما دفع كنم ، سپس پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله با ايشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالاخره به اهل خود بازگردند.
متن :

 


و حدثنى على بن الحسين بن موسى بن بابويه ؛ و جماعة رحمهم الله عن سعد بن عبد الله ، عن الحسن بن على بن عبد الله بن المغيره ، عن العباس بن عامر، عن جابر المكفوف ، عن ابى الصامت (قال : سمعت ابا عبد الله عليه السلام و هو يقول : من اتى قبر الحسين عليه السلام ما شيا كتب الله له بكل خطوة الف حسنة و محا عنه الف سيئة ، و رفع له الف درجة ، فاذا اتيت الفرات فاغتسل و علق نعليك و امش حافيا و امش مشى العبد الذليل فاذا اتيت باب الحائر فكبر اربعاء، ثم امش قليلا، ثم كبر اربعا، ثم ائت راسه فقف عليه فكبر اربعا، ثم امش قليلا، ثم كبر اربعا، ثم ائت راسه فقف عليه فكبر اربعا و صل عنده و اسال الله حاجتك .

 


ترجمه :
(حديث چهارم )
على بن الحسين بن موسى بن بابويه و جماعتى رحمة الله عليهم ، از سعد بن عبد الله ، ازحسن بن على بن عبد الله بن مغيره ، از عباس بن عامر، از جابر مكوف ، از ابى الصامت ، وى مى گويد:
از حضرت ابى عبد الله عليه السلام شنيدم كه مى فرمودند:
كسى كه پياده به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السلام برود خداوند متعال به هر قدمى كه بر مى دارد هزار حسنه برايش ثبت و هزار گناه از وى محو مى فرمايد و هزار درجه مرتبه اش را بالا مى برد سپس فرمودند:
وقتى به فرات وارد شدى ابتداء غسل كن و كفش هايت را آويزان نما و پاى برهنه راه برو و مانند بنده ذليل راه برو و وقتى به درب حائر رسيدى چهار مرتبه تكبير بگو سپس اندكى حركت كن باز چهار بار تكبير گفته بعد به طرف بالاى سر حضرت برو و در آنجا بايست و سپس چهار مرتبه تكبير بگو و نزد قبر نماز بخوان و از خداوند متعال حاجت خود را بخواه .
متن :

 


حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن محمد بن الحسين ، عن محمد بن اسماعيل بن بزيع ، عن صالح بن عقبة ، عن عبد الله بن هلال ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : قلت له : جعلت فداك ما ادنى ما لزائر قبر الحسين عليه السلام ؟ فقال لى : يا عبد الله ان ادنى ما يكون له ان الله يحفظه فى نفسه و اهله حتى يرده الى اهله فاذا كان يوم القيامة كان الله الحافظ له .

 


ترجمه :
(حديث پنجم )
محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين ، از محمد بن اسماعيل بن بزيع ، از صالح بن عقبه ، از عبد الله بن هلال ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده ، وى گفت :
محضر امام عليه السلام عرض كردم : فدايت شوم كمترين ثواب و اجرى كه براى زائر قبر حضرت امام حسين عليه السلام مى باشد چيست ؟
حضرت فرمودند: اى عبد الله ! كمترين پاداشى كه براى او است اينكه : خداوند متعال خود و اهلش را حفظ كرده تا به خويشانش باز گردد و وقتى روز قيامت شد خداوند متعال حافظ او خواهد بود.
متن :

 


حدثنى ابى رحمه الله عن الحسين بن الحسن بن ابان ، عن محمد بن اورمة عمن حدثه عن على بن ميمون الصائغ ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : يا على زر الحسين و لا تدعه ، قال : قلت : ما لمن اتاه من الثواب ؟
قال : من اتاه ماشيا كتب الله له بكل خطوة حسنة ، و محى عنه سيئة ، ورفع له درجه ، فاذا اتاه و كل الله به ملكين يكتبان ما خرج من فيه من خير ولا يكتبان ما يخرج من فيه من شر و لا غير ذلك ، فاذا انصرف و دعاه ، و قالا: يا ولى الله مغفورا لك انت من حزب الله و حزب رسوله و حزب اهل بيت رسوله ، والله لاترى النار بعينك ابدا و لا تراك و لا تطمعك ابدا.

 


ترجمه :
(حديث ششم )
پدرم رحمة الله عليه از حسين بن حسن بن ابان ، از محمد بن اورمه از كسى كه برايش حديث گفته ، از على بن ميمون صائغ ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند: اى على ! قبر حسين عليه السلام را زيارت كن و ترك مكن .
عرض كردم : ثواب كسى كه آن حضرت را زيارت كند چيست ؟
حضرت فرمودند:
كسيكه پياده زيارت كند خداوند به هر قدمى كه بر مى دارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مى فرمايد و يك درجه مرتبه اش را بالا مى برد و وقتى به زيارت رفت حق تعالى دو فرشته را موكل او مى فرمايد كه آنچه خير از دهان او خارج مى شود را نوشته و آنچه شر و بد مى باشد را ننويسند و وقتى برگشت با او وداع كرده و به وى مى گويند: اى ولى خدا گناهانت آمرزيده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بيت رسولش مى باشى و خداوند هرگز چشمانت را به آتش جهنم بينا نمى كند و آتش نيز تو را ابدا نخواهد ديد و تو را طعمه خود نخواهد نمود.
متن :

 


حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، و عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن احمد بن محمد بن خالد البرقى ، عن ابيه عن عبد العظيم بن عبد الله بن الحسن ، عن الحسين بن الحكم النخعى ، عن ابى حماد الاعرابى عن سدير الصيرفى قال : كنا عند ابى جعفر عليه السلام فذكر فتى قبر الحسين عليه السلام فقال له : ابو جعفر ما اتاه عبد فخطا خطوة الا كتب الله له حسنة و حط عنه سيئة .

 


ترجمه :
(حديث هفتم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله و عبد الله بن جعفر حميرى ، از احمد بن محمد بن خالد برقى ، از پدرش از عبد العظيم بن عبد الله بن الحسن ، از حسن بن حكم النخعى ، از ابى حماد اعرابى ، از سدير صيرفى ، وى مى گويد:
محضر ابى جعفر عليه السلام بوديم پس جوانى قبر حضرت امام حسين عليه السلام را متذكر شد.
حضرت ابو جعفر عليه السلام بوى فرمود:
بنده اى به زيارت حضرت نرفته و قدمى برنداشته مگر آنكه حقتعالى براى او يك حسنه نوشته و يك گناه از او پاك مى كند.
متن :

 


حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى عن ابيه ، عن على بن محمد بن سلام ، عن محمد بن خالد، عن عبد الرحمن بن حماد البصرى ،
عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم ، عن عبد الله بن مسكان ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : من زار الحسين عليه السلام من شيعتنا لم يرجع حتى يغفرله كل ذنب ، و يكتب له بكل خطوة خطاها و كل يد رفعتها دابته الف حسنة ، و محا الف سيئة ، و ترفع له الف درجة .

 


ترجمه :
(حديث هشتم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى ، از پدرش ، از على بن محمد بن سالم ، از محمد بن خالد، از عبد الرحمن بن حماد بصرى ، از عبد الله بن عبد الرحمن اصم از عبد الله بن مسكان ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، نقل كرد كه آن حضرت فرمودند:
كسى كه از شيعيان ما بوده و حسين عليه السلام را زيارت كند از زيارت برنگشته مگر آنكه تمام گناهانش آمرزيده مى شود و براى هر قدمى كه بر مى دارد و هر دستى كه بالا مى رود و اسبش را حركت داده و مى راند هزار حسنه ثبت شده و هزار گناه محو گشته و هزار درجه مرتبه اش بالا مى رود.
متن :

 


حدثنى محمد بن جعفر القرشى الرزاز، عن خاله محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن احمد بن بشير السراج ، عن ابى سعيد القاضى قال : دخلت على ابى عبد الله عليه السلام فى غريفة له و عنده مرازم فسمعت ابا عبد الله عليه السلام قول : من اتى قبر الحسين عليه السلام ماشيا كتب الله له بكل خطوة و بكل قدم يرفعها ويضعها عتق رقبة من ولد اسماعيل و من اتاه بسفينة فكفئت بهم سفينتهم نادى مناد من السماء: طبتم و طابت لكم الجنة !.

 


ترجمه :
(حديث نهم )
محمد بن جعفر قرشى رزاز از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از احمد بن بشير سراج ، از ابو سعيد قاضى ، وى گفت :