|
فيض العلام فى عمل الشهور و وقايع الايام
مرحوم آية اللّه آقاى حاج شيخ عباس قمى
- ۱۵ -
روز : 2
در اين روز، سنه 2 و بقولى روز آخر اين ماه ، فرض روزه ماه رمضان شد و آيه مباركه :
(( يا ايها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام
)
نازل گرديد.
دراين روز، سنه 202، (فضل بن سهل
) در حمام سرخس غيلة مقتول شد، هنگاميكه با
(ماءمون ) و حضرت امام
رضا(ع ) بجانب (عراق
) سفر ميكردند و او را (ذوالرياستين
) ميگفتند بجهت آنكه وزير و مشير (ماءمون
) بود و هم رياست جند و لشكربا او بوده .
در اين روز سنه 255، (معتز بالله بن
متوكل ) خليفه 13 عباسى مقتول شد و
سببش آن بوده كه طايفه اتراك از لشكر او با اوياغى شدند و بسر كردگى
(صالح بن وصيف
) در روز مبعث براو شورديدند و در حجره او ريختند و پاى او را گرفتند و
بيرون كشيدند و او را در آفتاب گرم بپاى داشتند و از حرارت زمين ، گاهى
(معتز)
تكيه بر يكپا ميكرد و چون گرم ميشد، آن پا را بر ميداشت و پاى ديگر را ميگذاشت و
پيوسته ايشان بر او لطمه ميزدند و ميگفتند خود را از خلافت خلع كن واو، ابا ميكرد و
دست خود را پسر صورت كرده بود تا آنكه بيچاره شد و خود را خلع كرد، پس سه روز
(صالح ) او را از طعام و
شراب منع كرد پس او را رد سردابى نمود و در آن را مسدود كرد تا رد آنجا هلاك شد و
بقولى او را با آب جوش حقنه كرد تا بمرد و بنحو ديگر وفات او را نقل كرده اند و
(معتز) ملعون ، قاتل حضرت
هادى عليه السلام است .
و نيز در اين روز، سنه 396، (خواجه
عبدالله انصارى ) متولد شده و او از
احفاد (ابو ايوب انصارى
) و صاحب مناجات فارسيه و كلمات حكيمه است وفاتش در حدود سنه 481، بوده
و در بقعه (كاذر گاه هرات
) بخاك رفته و قبرى كه در صحن (حضرت
سلمان ) در مدائن است و منسوب به
(عبدالله انصارى ) است
معلوم نيست كه از كيست ، زيرا كه معروف باين نام ، دو نفرند يكى اين مرد و ديگرى
(عبدالله بن حزام انصارى
) پدر جناب
(جابر) و او از شهداء
(احد) و با شهداء در
(احد) مدفون استو او
همانستكه با (عمروبن الجموح
) شوهر خواهر در يك مقبره دفن شده اند نقل شده كه قبر ايشان در معبر سيل
بود وقتى سيلاب آمد و قبرايشان راآب ببرد،
(عبدالله
) را نگريستند كه دستش بر روى جراحت خود بود، چون دست او را بازداشتند،
خون از جراحت او آمد لاجرم دستش را بجاى خود گذاشتند.
و هم نقل است كه در زمانى كه (معاويه
) خواست در (احد)
چشمه جارى كند، چشمه بر قبر (عمرو)
و (عبدالله
) ميگذشت ، ايشانرا از قبر در آوردند و چون دراين كار، كسى
(معاويه
) را انكار نكرد (ابوسيعد
خدرى ) گفت : بعد از اين ، هيچ منكر را
كس انكار نخواهد كرد.
شب : 3
شب ولادت امام حسين عليه السلام است و دو ركعت نماز دارد، در هر ركعت
(حمد) و بيست و پنجمرتبه
(توحيد).
روز : 3
روز بسيار مباركى است و موافق مشهور روز ولادت با سعادت حضرت سيد الشهداء است و روز
يستكه ملائكه آسمانها به تهنيت پيغمبر خدا(ص ) باين مولود مسعود آمدن و از خاك قبر
آن مظلوم براى رسولخدا(ص ) آوردند و او را تعزيت نيز بگفتند و
(فطرس ملك )
يا (دردائيل
) پناه بآن طفل معصوم و امام مظلوم برد، خداوند او را بخشيد و بجاى خودش
بگردانيد واز براى روز شريف ، چند عمل است :
1 - روزه
2 - خواندن اين دعا: (( اللهم انى اسئلك
بحق المو لود فى هذااليوم ، الخ .))
3 - خواندن : (( اللهم انت متعالى امكان ،
الخ )) و اين آخر دعائى است كه حضرت
سيدالشهداء، خواند در ان روز يكه كفار، دور او را احاطه كرده بودند و علما اين دعا
را از دعاهاى روز سوم اين ماه گرفته اند.
و بدانكه سه دعا نقل شده كه امام حسين عليه السلام هر سه را در روز عاشوراء خوانده
اند:
اول - دعاى است كه در وقت صبح عاشوراء خواند، دست بدرگاه الهى بلند كرد و گفت :
(( اللهم انت ثقتى فى كل كرب ، الخ .))
دوم - دعائى است كه تعليم امام زين العابدين (ع ) فرمود در آنروز در وقتى كه
آنحضرترا در برگشت و خونها در بدن مباركش جوش ميخورد و فرمود: اى پسر حفظ كن از من
دعاى را كه تعليم فرمود آنرا بمن فاطمه و تعليم فرمود باو رسولخدا و تعليم نمود
باو، جبرئيل از براى حاجت و مهم و اندوه و بلاهاى سخت كه نازل ميشود و امر دشوار و
فرمود بگو:
(( بحق يس و القران الحكيم و بحق طه و
القران العظيم يامن يقدر على حوائج السائلين يامن يعلم مافى الضمير يا منفس عن
المكروبين يا مفرج عن المغمومين يا راحم الشيخ الكبير يا رازق الطفل الصغير يامن
لايحتاج الى التفسير صل على محمد وال محمد وافعل بى كذا و كذا.))
و بجاى اين كلمه ، حاجات ذكر شود.
سوم - دعاى (( اللهم انت متعالى المكان
)) است كه آخر دعاى آنحضرت بوده ، (علامه
مجلسى ) فرموده كه زيارت امام حسين و
غسل زيارت در اين روز، مستحب است .
بدانكه در اين روز، سنه 60، جناب سيد الشهداء(ع ) وارد
(مكه ) شد و چون كوفيان
فهميدند كه آنجناب سر از بيعت (يزيد)
بر تافته و بجانب (مكه
) شتافته كاغذهاى متواتر و متوالى خدمت آنحضرت نوشتند و او را به
(كوفه ) طلبيند، حضرت جواب
نامه هاى ايشان را باجناب (مسلم
) روانه كرد، چنانچه در ماه رمضان ، بآن اشاره شد.
شب : 4
نمازش چهل ركعت است در هر ركعت (حمد)
يكمرتبه و بيست و پنج مرتبه (توحيد).
روز : 4
در اين روز، سنه 440، شيخ عارف (ابوسعيدبن
ابوالخير) وفات كرد:
(شيخ بهائى ) فرموده كه او
معروف بود به محبت اهل بيت عليهم السلام .
و در اين روز، سنه 683، صاحب اعظم (شمس
الدين محمد جوينى ) امامى ، ملقب به
(صاحب الديوان
) وزير (هلاكوخان
) شهيد شد و در روز چهارم ذيقعده بحال او فى الجمله ، اشاره شد.
و در اين روز، سنه 694، (سلطان غازان
) بشرف اسلام رسيد و نام خود را (محمد)
گذاشت و بسسب اسالم او، قريب صدهزار نفر از عساكر و غيره مسلمان شد و علماى اسلام
را انعام بسيار فرمود و آتشكده ها را امر فرمود كه خراب و ويران كردند و بتها را
درهم شكستند.
شب : 5
نمازش دوركعت است ، هر ركعت (حمد)
و پانصد مرتبه (توحيد)
و بعد از نماز، هفتاد مرتبه صلوات .
روز : 5
در اين روز، سنه 4: بنابر روايتى ولادت حضرت امام حسين عليه السلام واقع شده است .
و هم در اين روز، بقول
(شهيد)
ولادت امام زين العابدين عليه السلام واقع شده است .
(علامه مجلس
) فرموده كه اگر احتياطا امروز و روز سوم راحرمت بدارند و اعمال آنروز
را در اين روز، بعمل آوردند خصوصا زيارت ، بهتر است .
و در اين روز، سنه 435، (سلطان الدوله
ديلمى ) كه از متصلبين شيعه بوده وفات
كرده .
شب : 6
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
يكمرتبه و (توحيد)
پنجاه مرتبه .
روز : 6
در اين روز، سنه 573، (ابن الصيفى سعد
بن محمد) معروف به
(حيص و بيص )
شاعر وفات كرد و در مقابر قريش بخاك رفت و از شعرهاى او است .
|
(( ملكنا فكان العفو مناسجية |
|
فلما ملكتم سال بالدم ابطح |
و از براى او است قضيه معروفه در انشاد آن .(89)
شب : 7
نماز دو ركعت است در ركعت اول ، بعد از (حمد)
صد مرتبه (توحيد)
و در دوم بعد از
(حمد)
صد مرتبه (آية الكرسى
).
روز : 7
در روايتى است كه روز ولادت حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام بوده ، لكن خلاف مشهور
است .
شب : 8
نماز دو ركعت است در ركعت اول (حمد)
و (آية آمن الرسول
) تا آخر سوه و پانزده مرتبه (توحيد)
و در دوم (حمد)
و (آية قل انما انابشر)
و پانزده مرتبه (توحيد).
روز : 8
در اين روز، سنه 1137، (سلطان محمد
افغانى ) وفات كرد و
(سلطان اشرف مردود) بجاى وى
نشست و اين در ايامى بود كه با (افاغنه
) به (اصفهان
)
ريخته بودند و اصفهان را مسخر كرده و (شاه
سلطان حسين صفوى ) را حبس كرده بودند،
پس بامر او قريب پانصد حمام و مدرسه و مسجد را خراب كردند و فتنه
(افاغنه
) بر اهل
(اصفهان ) و ابتلاى بقحط و
غلا بيشتر از آنستكه ذكر شود و (آقا
هادى )
نجل مرحوم (آخوند ملاصالح مازندانى
) از وضع قحطى (اصفهان
) در آن ايام ، قصه عجيبى نقل كرده و چون خيلى غريب مى نمود، ذكر نكردم
.
شب : 9
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (نصر).
روز : 9
بقولى ولادت حضرت سجاد(ع ) واقع شده .
و در اين روز، سنه 357، (متقى بالله
) خليفه 21 عباسى وفات كرد.
و در اين روز، سنه 481، وفات يافت : (ابوالقاسم
عبدالعزيز) معروف به
(ابن براج ) فقيه امامى مؤ
لف جمله از كتب فقيه مثل
(كامل
) و (موجز)
و (مهذب
) و غيره ها و او شاگرد (سيد
مرتضى ) و
(شيخ
) بوده و در
(طرابلس ) كه نزديك
(بعلبك ) باشد قضاوت داشته
و از (دره بهيه
) معلوم ميشود كه از القاب او (حافى
) است ، چنانچه در مبحث نماز ميت فرموده :
|
(( والخلع للخداء دون الاحتقاء |
|
و سن فى قضائه الحافى الحفاء |
و در اين روز، سنه 577، (عبدالرحمن بن
محمد) معروف به
(ابن الانبارى - نحوى )
وفات كرد و (انبار)
در قديم بلدى بوده در جنب فرات ، ده فرسخى (بغداد)
و در سابق انبار طعام كسرى بوده .
و در اين روز، سنه 1039، سيلى عظيم در (مكه
) و داخل خانه مكه شد و چهار هزار و دو نفر غرق شدند كه از جمله معلمى
بود باسى شاگرد و در روز ديگر كه پنجشنبه دهم باشد، منهدم شد تمام عرض خانه از طرف
ميزاب و قريب نصفى هم از طرف طول و اين بود تا روز سه شنبه سوم جمادى الاخره سنه
1040، بقيه خانه را منهدم كردند مگر موضع (حجر
الاسود) را دوباره محكم شاختند و كسيكه
اساس آنرا بلند كرد و ساخت ، سيد اجل عالم (مرحوم
آسيد بن زين العابدين كاشى ) مجاور به
(مكه ) تلميذ
(ملامحمد امين استرآبادى )
بوده و اين (سيد)
در اين باب كتابى نوشته موسوم به (مفرحة
الانام فى تاءسيس بيت الله الحرام ) و
در آخر كار بدست اهل سنت ، شهيد شد، رحمه الله .
شب : 10
نمازش چهار ركعت ست ، در هر ركعت (حمد)
و (آية الكرسى
) و (كوثر)
سه مرتبه .
روز : 10
در اين روز، سنه 754، وفات كرد: پسر خواهر (آية
الله علامه حلى )،
(سيد عميد - الدين ) كه از
خانواده علم و صاحب (شرح تهذيب الاصول
) و غيره است و او غير از (عميدالروساء
هبة الله ابن حامد)، راوى صحيفه سجاديه
و گوينده حدثنا است كه در اول صحيفه است .
شب : 11
نماز هشت ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (جحد).
روز : 11
در اين روز، سنه 776، وفات كرد: (محمد
بن عبدالرحمن ) معروف به
(ابن الصانع حنفى ) صاحب
(شرح الفيه ) و
(شرح قصيده برده ).
و در اين روز، سنه 1173، وفات كرد: (ملااسمعيل
مازندرانى خاجوئى ) صاحب
(شرح مدارك
) و غيره در تخته فولاد بخاك رفت .
شب : 12
نمازش دوازده ركعت است در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (الهيكم التكاثر).
شب : 13
دو ركعت نماز كند، در هر ركعت (حمد)
و يكمربته سوره (والتين
) و از براى اين شب و دو شب بعد، نمازى است كه در شب سيزدهم رجب ذكر شد.
شب : 14
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و پنجمرتبه سوره (والعصر).
شب : 15
شب بسيار مباركى است و فضيلت و اعمال آن زياده از آنستكه ذكر شود و اين شب را
(ليلة البرات ) و
(ليلة الصك ) و
(ليلة المباركه ) و
(ليلة الرحمة ) گويند و اين
شب بعد از (ليلة القدر)
افضل ليالى است و حق تعالى فضل خود را در اين شب به بندگاه عطا ميفرمايد و باحسان
خود، گناهان ايشان را ميآمرزد و شبى است كه حق تعالى بذات مقدس ، خود، خود قسم
خورده كه سائلى را از درگاه خود رد نكند مگر آنكه معصيتى از خدا بطلبد.
و روايت است كه از اول تا بآخر اين شب از جانب حق تعالى ندا ميرسد كه آيا استغفار
كننده اى هست كه طلب آمرزش كند از گناهان خود، تامن او را بيامرزم . آيا كسى هست
كه طلب روزى كند، تا من او را روزى دهم و از جمله بركات اين شب آنستكه سلطان عصر و
امام زمان ارواحنافداه در سحر اين شب متولد شده و باعث مزيد شرافت اين ليله مباركه
شده و از براى اين شب مبارك ، چند عمل وارد است :
1 - غسل است كه باعث تخيف گناهان ميشود.
2 - احياء اين شب است بنماز و دعا و استغفار، چنانچه امام زين العابدين (ع )
ميكردند.
3 - زيارت امام حسين (ع ) است كه افضل اعمال اين شب و باعث آمرزش گناهان است و هر
كه خواهد با او مصافحه كند، روح صد و بيست و چهار هزار پيغمبر زيارت كند آنجناب را
در اين شب واقل زيارت آنحضرت آنستكه ببامى يا صحنى گشاده در آيد و بجانب راست و چپ
خود نظر كند، پس سر بجانب آسمان كند، پس زيارت نمايد آنحضرترا باين كلمات :
(( السلام عيلك يا ابا عبدالله السلام عليك
يابن رسول الله السلام عليك و رحمة اله و بركاته .))
و هر كس هر كجا كه باشد، در هر وقت كه آنحضرت را باين كيفيت زيارت كند، اميد است كه
ثواب حج و عمره براى او نوشته شود و از براى امام حسين عليه السلام در اين شب دو
زيارت مخصوصه است : يكى همان زيارت اول رجب و ديگر زيارت مختصرى است كه
(كفعمى
) از حضرت صادق نقل كرده و اول آن (الحمدلله
لعلى العظيم ) است و ما هر دو زيارت را
در (هديه
) ايراد كرديم .
4 - بيتوته در زمين (كربلا)
و خواندن هزار مرتبه
(قل هوالله
) و هزار مرتبه استغفار و هزار مرتبه (الحمدلله
) پس چهار ركعت نماز كند و در هر ركعتى هزار مرتبه
(آية الكرسى ).
5 - خواندن اين دعا كه بمنزله زيارت امام زمان عليه السلام است :
(( اللهم بحق ليلتا هذه و مولودها، الخ ))
.
6 - بخواند: (( اللهم اقسم لنامن خشيتك ،
الخ )) .
7 - بخواند: (( الله انت الحى القيوم العلى
العظيم )) .
8 - بخواند صلوات هر روز را كه در وقت زوال ميخواند.
9 - خواندن دعاى كميل است كه در شبهاى جمعه نيز خوانده ميشود.
10 - صد مرتبه (سبحان الله
) و صد مرتبه (الحمدالله
) و صد مرتبه (الله اكبر)
و صد مرتبه (لااله الاالله
) كه سبب آمرزش گناهان و بر آمدن حوائج است .
11 - بعد از نماز خفتن دو ركعت نماز كند در ركعت اول ،
(حمد) و
(قل ايهاالكافرون ) و در
دوم ، (حمد)
و (توحيد)
بخواند و بعد از سلام تسبيح حضرت زهرا را بگويد بعكس تريبت مشهور، پس بگويد:
(( يامن اليه يلجاء العباء فى المهمات ، الخ ))
.
12 - (شيخ
) و (كفعمى
) فرموده اند، بخواند در اين شب : ((
الهى تعرض لك فى هذا الليل المتعرضون )) ،
الخ و اين دعائى است كه در عقب نماز شفع وارد شده است .
13 - بخواند بعد از هر دو ركعت از نماز شب و شفع و بعد از مفرده وتر، دعاهائى را كه
(شيخ
) و (سيد)
در (مصباح
) و (اقبال
) ذكر كرده اند.
14 - بجا آورد سجدات و دعواتى را كه (شيخ
) و (سيد)
از رسول خدا، روايت كرده اند.
15 - نماز جعفر را بجا آورد، چنانچه (شيخ
) از حضرت رضا عليه السلام روايت كرده است .
16 - بجا آورد نمازهاى اين شب را و آنها بسيار است :
از جلمه چهار ركعت ما بين مغرب و عشا در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (توحيد)
و بعد از نماز ده مرتبه (يارب اغفرلنا)
و ده مرتبه (يارب ارحمنا)
و ده مرتبه (يارب تب علينا)
و بيست و يك مرتبه (توحيد)
و ده مرتبه (( سبحان الله الذى يحى الموتى
و يميت الاحياء و هو على كلى شى قدير.))
و از جمله چهار ركعت نماز است كه سى نفر از اصحاب حضرت صادق (ع ) از آن حضرت روايت
كرده اند، در هر ركعت بعد از (حمد)
صد مرتبه (توحيد)
بخواند و بعد از نماز بخواند:
(( اللهم انى اليك فقير و من عذابك خائف و
بك مستجير رب لاتبدل اسمى ولا تغير جسمى رب لاتجهد بلائى و (رب خ ل ) لاتشمت بى
اعدائى اعوذ بعفوك من عقابك و اعوذ برحمتك من عذابك و اعوذ برضاك من سخطك و اعوذبك
منك جل ثنانك انت كما اثنيت على نفسك و فوق ما يقول القائلون فيك .))
اگر در هر ركعت ، (توحيد)
را پنجاه مرتبه بخواند نيز خوب است چه آنكه با بنطريق نيز روايت شده و مطابق هم
ميشود با نماز اميرالمؤ منين (ع ) و دويست و پنجاه مرتبه
(توحيد) در هر ركعت هم
روايت شده است .
و از جمله صد ركعت نماز است در هر ركعت (حمد)
يكمرتبه و (توحيد)
و ده مرتبه .
و از جمله چهار ركعت نماز و دعائى است كه در نزد قبر امام حسين عليه السلام در اين
شب بايد خوانده شود.
و از جمله ده ركعت نماز است نزد قبر آنحضرت هر ركعت به
(حمد) و ده مرتبه
(اخلاص
)، پس پناه ببرد بخدا از آتش .
و از جمله ده ركعت نماز است در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (توحيد)
بخواند، پس بسجده رود و در سجده بگويد:
(( اللهم لك سجد سوادى و خيالى (جنانى خ ل
) و بياضى ياعظيم كل عظيم اغفرلى ذنبى العظيم فانه لا يغفره (و انه لايغفر خ ل )
غيرك يا عظيم .))
و نمازهاى ديگر نيز نقل شده و در آنچه ما ذكر كرديم ، كفايت است .
روز : 15
در اين روز، سنه 255، ولادت با سعادت امام زمان : حضرت حجة بن الحسن ، صاحب الامر
عليه السلام واقع شده .
(شيخ صدوق
) از (حكيمه
) دختر حضرت جواد عليه السلام روايت كرده كه فرموده : فرستاد بنزد من
امام حسن عسكرى عليه السلام و فرمود كه اى عمه ! افطار خود را نزد ما قرار بده ،
همانا امشب شب نيمه شعبان است و خداوند تبارك و تعالى ظاهر ميكند در اين شب ، حجت
را و او است حجت او در زمين .
گفتم : از كدام زن ؟
فرمود: از (نرجس
).
گفتم : بخدا قسم ، خدا مرا فداى تو گردند، در او اثر حملى نيست .
فرمود: همانستكه گفتم بتو.
(حكيمه
) گفت : پس وارد شدم بر (نرجس
) چون سلام كردم و نشستم ، آمد كه كفش از پاى من در آورد، بمن گفت اى
سيده من ! چگونه است حال شما؟
گفتم : توئى سيده من و سيده اهل من ، اين كلمه را از من بعيد دانست و گفت : اين
چيست كه ميفرمائى از عمه !
گفتم : از دختر جان من ! خداوند عالم ، در اين شب بتو پسرى خواهد كرامت كرد كه سيد
دنيا و آخرت باشد، پس (نرجس
) نشست و از اين مطلب شرمش آمد، پس من نماز خود را گذاردم و چون از نماز
عشاء فارغ شدم ، افطار كردم و خوبيدم چون دل شب شد، برخواستم بنماز شب و چون از
نماز فارغ شدم ، ديدم (نرجس
) هنوز در خواب است و حادثه اى هم بر او رخ نداده ، پس نشستم مشغول
تعقيب شده ، پس خوابيدم دوباره فزعناك از خواب برخواستم باز
(نرجس ) در خواب بود، پس
برخواست و مشغول نماز شب شد و من چون آثارى در (نرجس
) نديدم در دلم چيزى گذشت كه صداى حضرت عسكرى عليه السلام بلند شد كه اى
عمه ! تعجيل منما، امر ولادت نزديك شد، من شروع كردم بخواندن
(الم سجده ) و
(يس ) كه ناگاه
(نرجس ) بحالت فزع بر خواست
، من نزديك او شدم و گفتم : اسم الله عليك ، آيا در خودت چيزى احساس ميكنى ؟
گفت : بلى اى عمه !
گفتم : قلب خود را جمع كن ، اين علامت همانستكه بتو گفتم ، پس مرا و
(نرجس ) را سستى خواب گرفت
و وقتى بيدار شديم كه آنمولود مسعود بدنيا آمده بود، پس جامه را از روى او برداشتم
، ديدم كه در سجده است و مناحد خود را بر زمين گذاشته ، پس او را در بر گرفتم ،
ديدم نظيف و پاكيزه است ، پس صداى پدرش بلند شد كه اى عمه ! بياور پسرم را. من بردم
او را بنزد آنحضرت ، پس آنجناب دستهاى خودرا در زير ران و كمر او گذاشت و قدمهاى او
را بر سينه خود نهاد، پس زبان خود را در دهان او گذاشت و دست بر چشم و گوش مفاصل او
ماليد و فرمود: اى پسرك من ! تكلم كن ، حضرت حجة گفت :
(( اشهدان الااله الاالله وحده لا شريك له
و اشهدان محمدا رسول الله ))
پس صلوات فرستاد بر اميرالمؤ منين (ع ) و ساير ائمه تا پدر بزرگوار خود و ساكت شد.
امام حسن ، فرمود: اى عمه ! ببر او را بنزد مادرش تا سلام كند بمادرش و دوباره او
را بياور. من بردم او را نزد مادرش ، چون سلام كرد بر او، برگردانيدم او را بخدمت
پدرش . حضرت فرمود: اى عمه ! چون روز هفتم شد بنزد ما بيا.
(حكيمه
) گفت : چون داخل صبح شدم ، رفتم خدمت حضرت امام حسن تا سلام كنم بر او،
پرده را پس كردم تا سيد خود، حضرت حجة ، را به بينم ، او را نديدم . گفتم فدايت شوم
كجا شد؟ فرمود: سپرديم او را بآنكه سپرد باو مادر موسى ، موسى را، چون روز هفتم شدت
خدمت آنحضرت رسيدم و سلام كردم و نشستم . آنجناب فرمود: پسرم را بياور نزد من ، پس
آنمولود را در ميان خرفه گذاشته بخدمت پدرش بردم باز مثل روز اول كرد با او، پس
زبان در دهان او گذاشت مثل آنكه او را بشير يا عسل غذا بدهد، پس فرمود: تكلم كن اى
پسر من !
حضرت حجة ، شهادت گفت و صلوات بر رسول و اميرالمؤ منين و ائمه فرستاد تا پدر
بزرگوارش ، پس اين آيت مبارك از قرآن تلاوت كرد:
(( بسم الله الرحمن الرحيم و نريد ان نمن
الى قوله تعالى ، ماكانوايحذرون .))
و در اين روز، سنه 237، وفات كرد: (اسحق
بن ابراهيم ) معروف به
(ابن راهويه
) استاد
(بخارى )،
(مسلم ) و
(ترمذى ) و مشهور بحفظ حديث
و فقه .
و دراين روز، سنه 329، شيخ جليل معظم (ابوالحسن
على بن محمد سمرى ) كه آخر نواب امام
عصر(ع ) بود، وفات كرد، قبر شريفش در بغداد نزديكى قبر
(شيخ كلينى
) است و سال وفات اين بزرگوار، سال
تناثر نجوم بوده و بسيارى از علماء و محدثين شيعه در آنسال ، بعالم بقا ارتحال
نمودند كه از جمله : شيخ اجل اقدم (على
بن بابويه قمى ) بوده و در آنسال
ابتداى غيبت كبرى شد وتا آنزمان قريب هزار سال و كسرى است كه غيبت امام طول كشيده و
اين نور عالمتاب از انظار، محجوب گشته و ما منتظر فرج هستيم و در توقيع شريف عسكرى
است براى (على بن بابويه قمى
):
(( و عليك بالصبر و انتظار الفرج فان النبى
صلى الله عليه و آله قال : افضل الاعمال امتى انتظار الفرج
)) .
از خدا خواهيم تعجيل فرج را همانا بسيارى از دلها را شك وريب فرا گرفته و در اين
روز، سنه 476، نمتولد شد: (قاضى عياض
مغربى ) شارح
(صحيح مسلم ) و
(سيد عميد الدين
) پسر خواهر (علامه حلى
) در سنه 681.
شب : 16
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و يك مرتبه (آية الكرسى
) و پانزده مرتبه (توحيد).
شب : 17
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و هفتاد و يك مرتبه (توحيد)
و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار.
شب : 18
نمازش ده ركعت است در هر ركعت (حمد)
و پنجمرتبه (توحيد).
روز : 18
در اين روز، سنه 321، عالم فاضل اديب (ابوبكر
محمد بن الحسن ) معروف به
(ابن دريد) صاحب
(جمهره ) در لغت ، در
(بغداد) وفات كرد و او از
علماء شيعه است و
(ابن شهر آشوب
) او را از شعراء اهل بيت شمار كرده و از حفظ او نقل شده كه هرگاه ديوان
شعرى بر او ميخواندند بيكمرتبه او از اول تا بآخر از برميكرده و اين امر غريبى است
و اتفاقا در همانروز (عبدالله بن محمد)
معروف به (ابوهاشم جبائى
)(90)
وفات يافت ، مردم گفتند: (( مات علم اللغة
و الكلام بموت ابن دريد و ابى هاشم )) .
و اين نظير آنستكه در يكروز (كسائى
) و (محد بن الحسن شيبانى
) فقيه ، در
(رى )
وفات كردند هارون الرشيد گفت : (( دفنا
الفيقه و العربية بالرى ))
و همچنانكه (كثيرعزه
) و (عكرمه
) مولى (ابن عباس
) در يك روز وفات كردند، مردم گفتند: ((
مات افقه و اشعر الناس ))
(ابوهاشم
) و پدرش (ابوعلى
) از بزرگان معتزله ميباشند و در كتب كلاميه ، عقايد ومذاهب ايشان مذكور
است .
شب : 19
نمازش دوركعت است در هر ركعت (حمد)
و پنج مرتبه (آية قل اللهم
).
روز : 19
(شيخ بهائى
) گفته در اين روز، سنه 6، (غزوه
بنى المصطلق ) واقع شده و در
(ناسخ التواريخ
) اين غزوه را در سال پنجم ذكر كرده است .
شب : 20
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و پانزده مرتبه سوره (نصر).
شب : 21
نمازش هشت ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و (توحيد)
و (معوذتين
).
روز : 21
در اين روز، سنه 506، متولد شده (ابو
سيعد عبدالكريم بن محمد سمعانى مروزى )
شافعى مورخ نساب ، صاحب انساب و تواريخ مشهوره و تذئيل تاريخ
(بغداد) و غيره ها.
شب : 22
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و يكمرتبه (جحد)
و پانزده مرتبه
(توحيد).
روز : 22
در اين روز، سنه 588: شيخ اجل اعظم قطب المحدثين (محمد
بن على بن شهر آشوب سروى مازندرانى )
صاحب (مناقب
) و غيره وفات يافت و در بيرون (حلب
) در بلاى كوه معروف به (جبل
جوشن ) بخاك رفت در همانجائيكه مشهد
السقط و قبر (ابن منير)
شاعر امامى و (ابن شهر آشوب
) از شيوخ شيعه است ولكن علماء عامه نيز بفضل او معترفند و او را تجليل
كرده اند و در تراجم حال او را نوشته اند و بكثرت علم و عبادت و خشوع و تهجد، او را
ستوده اند و نقل شده كه هميشه باطهارت بوده و گاهيكه
(مناقب ) را مينوشته هزار
كتاب مناقب نزد او جمع بوه با اين بضاعت تمام در اول كتاب
(مناقب ) ميفرمايد:
(( مالى و للتصنيف و التاءليف مع قلة
البضاعة وعظم شاءن هذه الصناعة ))
شب : 23
نمازش سى ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و يكمرتبه سوره (اذا زلزلت
).
روز : 23
در اين روز، سنه 304، (سيد ابو محمد
اطروش حسين بن على بن الحسين بن عمر الاشرف بن امام زين العابدين
) در (آمل
) وفات كرد و اين سيد جليل معروف به ناصر كبير و جدامى
(سيدين ) است و
(زيديه ) را باو اعتقاد
تمامى است و از (تفسير كبير)
او بسيار نقل ميكنند.
(( قال ابن ابى الحديد: هوشيخ الطالبين و
عالمهم و زاهدهم واديبهم و شاعر هم ملك بالاد الديلم و اجبل و لقب بالناصر للحق و
جرت له حروب عظيمه مع السامانيه و توفى بطبرستان ))
(سنه 304)
و در اين روز، سنه 334، (مستكفى بالله
) خليفه 22 عباسى را از خلافت خلع كردند و با
(مطيع لله ) بيعت كردند.
(احمد بن بويه ديلمى )
چشمان (مستكفى
) را كور نمود، پس در بغداد سه خليفه كور، جمع شدند:
(قاهربالله )،
(متقى بالله ) و
(مستكفى بالله
) و اين هر سه ، بكمال ذلت زندگانى ميكردند.
و در اين روز، سنه 817: متولد شد (عبدالرحمن
ابن احمد فارسى ) ملقب به ملاجامى شيخ
الاسلام اهل سنت صاحب (نفحات
) و (شرح كافيه
) و غيره ها و از جمله اشعار او است :
|
كامد ز نزاع سنى و شيعه قيم |
|
گويند كه جاميا چه مذهب دارى |
|
صد شكر كه سگ سنى و خرشيعه نيم |
و از نوادر او است كه وقتى اين بيت ميخواند:
|
بسكه در جان فكار و چشم بيدارم توئى |
|
هر كه پيدا ميشود از دور پندارم توئى |
شخصى گفت بلك خرى پيدا شود، گفت : باز پندارم توئى .
شب : 24
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه سوره (نصر).
شب : 25
نمازش ده ركعت است ، درهر ركعت (حمد)
يكمرتبه (الهيكم التكاثر).
روز : 25
در اين روز، سنه 105، (يزيد بن
عبدالملك مروان ) وفات و اين
(يزيد) سبط
(يزيد بن معاويه
) است و بعد از عمر بن عبدالعزيز بتخت نشست و تا مدت چهل روز بسيره
(عمر) رفتار ميكرد، آنگاه
چهل نفر مشايخ (شام
) نزد او آمدند و قسم ياد كردند كه خلفا را در آخرت ، حساب و عقابى نيست
. (يزيد)
فريفته گرديد و از سيرت (عمر)
دست كشيد و نقل شده كه غلبه كرده بود بر او محبت جاريه اى
(حبابه ) نام و پيوسته با
او در عيش و عشرت بود، تا وقتى كه (حبابه
) بمرد، (يزيد)
از مرگ او سخت غمگين شد و عيشش منقص و عقلش ناقص شد و امر كرد كه مرده
(حبابه ) را دفن نكنند و
پيوسته او را ميبوسيد و ميبوئيد تا آنكه بدن (حبابه
) متعفن شد و گنديد و مردمان خليفه را بر اين كار عيب كردند اذن داد
دفنش كردند و خود بر سر قبر او مقيم شد و بقولى دوباره امر كرد جيفه گنديده او را
از گور بيرون آوردند و بالجمله بعد از پانزده روز از مرگ
(حبابه
) يزيد نيز بمرد.
و در اين روز، سنه 137، (ابو مسلم
مروزى ) بامر
(منصور)
مقتول شد و (ابو مسلم
) همانستكه بنى عباس بسعى و كوشش او بدولت و خلافت رسيدند و مردى بوده
بصفت حزم و بطش معروف و بسيار سفاك و خونريز بوده ، چنانچه عدد مقتولين او را كه
جبرا كشته بود: ششصد هزار، شماره كرده اند.
شب : 26
نمازش ده ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (آيه آمن الرسول
).
شب : 27
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
ده مرتبه سوره (اعلى
).
روز : 27
در اين روز، سنه 352، (حسن بن محمد)
معروف به (مهلبى
) وزير (معزالدوله ديلمى
) وفات كرد و او از احفاد (مهلب
بن ابى صفره زادى ) است و پيش از آنكه
بمرتبه وزارت برسد در كمال فقر وفاقه زندگى ميكرده بحيديكه تمنى مرگ كرده و گفته :
شب : 28
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و يكمرتبه (توحيد)
و (معوذتين
).
روز : 27
روزه اينروز و دو روز بعد كه متصل شود بماه رمضان ثواب بسيار دارد و اما آنكه وارد
شده كه نفريق بايد كرد، بين شعبان و ماه رضمان بافطار يك روز، يا دوروز، شايد براى
آن كس باشد كه جميع شعبان را روزه ميگيرد براى آنكه ضعف پيدا نكند در روزه مستحب
براى روزه واجب ، نه براى كسيكه روزه نگرفته تمام شعبان را بلكه سه روز آخر را روزه
ميگيرد كه وصل كند بشهر رمضان و خود را پاك كند و مهيا نمايد براى ماه مبارك و
بدانكه در مثل چنين روزى ، رسولخدا صلى الله عليه وآله ،
(بلال
) را فرمود كه مردم را ندا كند تا جمع شوند چون جمع شدند، آنحضرت به
منبر تشريف برد و از فضيلت ماه رمضان بيان فرمود.
شب : 29
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
يكمرتبه و هر يك از (الهيكم
)، (توحيد)
و (معوذتين
) ده مرتبه .
شب : 30
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد)
و ده مرتبه (سبح اسم ربك الاعلى
) و بعد از سلام صد مرتبه : ((
اللهم صلى على محمد و آل محمد )) .
(شيخ
) از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه آنجناب در شب آخر شعبان و شب
اول ماه رمضان ، اين دعا مى خوانند:
(( اللهم ان هذا الشهر المبارك ، الخ
)) .
|
