1
- امام باقر (ع ) جلوه امامت در افق دانش ، ص 212.
2
- كافى ، ج 3، ص 226.
3
- جنازه شخصى كه مرده باشد.
4
- عطا نام عالم بزرگ شهر مكه بود كه با امام باقر (ع ) هم عصر بود.
5
- منتهى الآمال ، ج 2، ص 185.
6
- داستان هاى شنيدنى ، ص 107.
7
- تواضع و فروتنى .
8
- نام خادم امام باقر (ع ).
9
- اعمال مربوط به حج .
10
- حياة الامام محمد باقر، ص 132.
11
- اصول كافى ، ج 2، ص 365.
12
- پيروان مذهب ((مرجئه ))
كه مذهبى باطل و ساختگى است و معتقدان به آن ، فقط ادعاى ايمان دارند و
در عمل پايبند نيستند، در روايات معصومين نيز مورد لعن و نفرين قرار
گرفته اند.
13
- علل الشرائع ، ص 528.
14
- حق الناس هر گونه بدهكارى به مردم را مى گويند كه اگر صاحب حق
نبخشد خداوند نيز نمى بخشد.
15
- اصول كافى ، ج 2، ص 71.
16
- ارشاد مفيد، ج 2، ص 167.
17
- منظور دستگاه حكومتى ظالم آن دوره مى باشد.
18
- بحارالاءنوار، ج 75، ص 377.
19
- منتهى الآمال ، ج 2، ص 246.
20
- بهترين راه شناخت خدا، ص 27.
21
- فروع كافى ، ج 6، ص 268.
22
- نام بازارچه اى بود.
23
- داستان دوستان ، ج 1، ص 206.
24
- رجال كشى ، ص 247 249.
25
- داستان دوستان ، ج 5، ص 133.
26
- منتهى الآمال ، ج 2، ص 241.
27
- معلى بن خنيس از ياران امام بود.
28
- ظله يعنى سايبان و آن محلى بود كه مردم بى كار روزها براى فرار
از گرما زير آن جمع مى شدند و شب نيز فقرا و غريبه ها آن جا مى
خوابيدند.
29
- منتهى الآمال ، ص 244.
30
- خوبى به خويشاوندان .
31
-
والذين يصلون ما اءمر الله به اءن يوصل و يخشون ربهم و يخافون سوء
الحساب ... اءولئك لهم عقبى الدار.
((رعد (13) آيه هاى 21 22)).
32
- فروع كافى ، ج 7، ص 55.
33
-
ان
شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة .
34
- امالى صدوق ، ص 572.
35
- حافى به معناى پا برهنه است و علت اين كه او به اين نام مشهور
شده بود اين است كه وى از آن شب به بعد تا آخر عمرش پا برهنه بود.
36
- خوشگذرانى .
37
- منتهى الآمال ، ج 2، ص 348.
38
- بحارالاءنوار، ج 78، ص 327.
39
- لايسميه باسمه و لا يمشى بين يديه و لا يجلس قبله و لا يستسبُّ
((اصول كافى ، ج 2، ص 158)).
40
- استفراغ .
41
- فروع كافى ، ج 5، ص 123.
42
- الله اءعلم حيث يجعل رسالته ((انعام (6)
آيه 124)).
43
- كاظم يعنى فرو خورنده خشم .
44
- منتهى الآمال ، ج 2، ص 344.
45
- اصول كافى ، ج 2، ص 360.
46
- اعيان الشيعه ، ج 2، ص 7.
47
- داخل كردن چيزى در دين كه از دين نيست .
48
- منتهى الآمال ، ج 2، ص 345.
49
- شجره طوبى نام درختى در بهشت است .
50
- دستشويى رفتن .
51
- بحار الاءنوار، ج 48، ص 105.
52
- همان ، ص 148.