پيش گفتار
حضرت آية الله حاج سيد رضا صدر (قدس سره ) (1300 - 1373) فقيهى عالى مقام ، حكيمى توانا، بقية السلف دودمانى عريق و مشهور به علم و تقوا و فقاهت ، در مشهد مقدس متولد شد. پس از فراگرفتن دروس مقدماتى در حوزه علميه مشهد، همراه پدر بزرگوارش حضرت آية الله العظمى سيد صدرالدين صدر (قدس سره ) - كه از مراجع آن زمان بود - به قم مهاجرت كرد. دروس سطح و همچنين دروس خارج فقه و اصول و فلسفه و عرفان را از محضر اساتيد بزرگ حوزه علميه قم از جمله مرحوم والدشان و مرحوم آية الله العظمى حجت و مرحوم آية الله امام خمينى (قدس سره ) بهره برده و در مدتى كوتاه در سايه تلاش و نبوغ خويش ، در رديف برجستگان حوزه در آمد و به خاطر جامعيت منحصر به فرد خويش بين اقران مشار بالبنان گرديد.
آن بزرگوار، در عين دارا بودن مراتب عالى اجتهاد در حد مرجعيت و تدريس علوم حوزوى ، بيانى شيوا و قلمى محكم و نثرى روان داشت و به علت اين آمادگى علمى و قلمى ، توانست آثارى بس گرانبها در علوم مختلف از خود به جا گذارد؛ آثارى كه مى تواند الگوى بسيار مناسبى در ارائه علوم اسلامى در سطوح مختلف باشد.
تواءم بودن اتقان مطلب با تقواى صاحب قلم ، اگر همراه با ژرف انديشى و امانت دارى در ارائه مطلب باشد، مى تواند اثرهاى بس گرانقدرى بيافريند و تشنگان حقيقت را از چشمه سار زلال معرفت سيراب گرداند، و ما در آثار باقى مانده علمى مرحوم آية الله صدر، اين چنين مشخصاتى را به وضوح مشاهده مى كنيم .
از خداوند متعال مساءلت داريم كه توفيق عنايت فرمايد تا بتوانيم تمام آثار آن مرحوم را به نحو شايسته در اختيار حوزه هاى علميه و امت اسلامى قرار دهيم .
زندگى نامه مشروح آية الله صدر در اولين شماره از سلسله آثار ايشان يعنى ((تفسير سوره حجرات )) آمده است .
در پايان از مسئولان محترم مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم كه امكان انتشار اين آثار را فراهم مى كنند، تشكر مى كنم .
سيد باقر خسروشاهى

خطرهاى حياتى
دكتر باغشاهى و دكتر زند، در آبادان زندگى مى كردند، روابط دوستانه بود. بانو عشرت ، همسر دكتر زند در برقرارى ارتباط با دكتر باغشاهى و رفت و آمد با او آزادى داشت !
سرانجام دكتر زند، به دست دكتر باغشاهى ، با ضربه چكش كشته شد! و سپس دكتر باغشاهى خودكشى كرد!
دكتر زند از همسرش ، دو فرزند دارد، دكتر باغشاهى يك سال بود كه همسرى گرفته بود و در هنگام وقوع جنايت ، همسرش در آبادان نبود. بستگان و خانواده هر دو، در تهران سكونت دارند.(3)
با مرگ اين دو پزشك جوان ، چه زيانى به جامعه رسيد؟! دو پزشكى كه در عمر طبيعى خود مى توانستند منشاء خدمات شايانى باشند.
چقدر بودجه براى پرورش اين دو پزشك صرف شده بود؟ اكنون اين زيان اقتصادى جامعه ، چگونه جبران مى شود؟ آيا عشرت اكنون زن سعادت مندى است و از اين معامله ، سود برده است ؟ پزشك بايد به مردم جان بدهد، نه آن كه جان بگيرد. آن هم جان خود و دوست خود را. چه چيزى پزشك خدمت گزار را آدم كش كرد؟ آيا جز همين به اصطلاح آزادى زن ! جامعه اى كه پزشك آن آدم كش باشد، و دوستش را بكشد چگونه جامعه اى خواهد بود! اگر عشرت با دكتر باغشاهى آزادى ارتباط نداشت ، اگر دكتر باغشاهى عشرت را نديده بود، آيا چنين جنايت ننگينى رخ مى داد؟!
در اروپا معروف است كه مى گويند: ريشه هر جنايتى ، زن مى باشد و در پى گيرى سرنخ ‌ها بايد از او شروع كرد. گمان نمى كنم كه اين مثل ريشه فرهنگى داشته باشد و دو قرن بيشتر باشد كه اين مثل در فرنگ پيدا شده ، زيرا در گذشته زن ، كمتر ريشه جنايت شناخته مى شده است .
خود غربيان ، به زن آزادى ارتباط دادند، حال مقام او را پايين آورده و او را ريشه جنايت مى خوانند و از دستش مى نالند!
زن گناهى ندارد، او هم چون نهالى است كه فرهنگ جامعه او را پرورش ‍ مى دهد، گناه صد در صد از آن فرهنگ جامعه است .
در تاريخ شرق كمتر زنى است كه ريشه جنايتى شده باشد، مگر زنى كه اوضاع و احوال به او آزادى عمل داده باشد. اكنون كه ارمغان غرب به شرق رسيده و به زنان آزادى داده شده ، جنايت ها روز به روز بيشتر و خطر براى حيات افراد افزون تر مى گردد!
عباس در كلانترى گفت : مدتى پيش ، از دوشيزه اكرم خواستگارى كردم . مراسم عقد انجام شد و عروسى به آينده موكول گرديد.
پس از چندى حرف هايى به گوشم خورد، شنيدم كه اكرم از خانه خارج مى شود و با عده اى روابطى پيدا كرده است ! اكرم براى مدتى طولانى غيبت كرد و به سفر رفت ، پس از مراجعت هنگامى كه علت را پرسيدم ، گفت : مايل به زندگى با تو نيستم ! و هر كارى دلم بخواهد مى كنم ! هر چه نصيحت كردم سودى نداد، سرانجام ، با چند ضربه كارد او را كشتم .(4)
اين جوان ، نوعروس خود را كشت و زندگى سعادت مندى را كه در انتظار عروس و داماد بود، بر خودش و او حرام كرد، و دو خانواده را در مصيبت انداخت .
چرا؟ زيرا نوعروس با عده اى رابطه داشت ! براى مدتى دراز به سفر رفت ، مايل به زندگى با شوهرش نبود، تصميم داشت كه هر كارى دلش بخواهد بكند!
چرا نوعروس ، چنين شده بود؟ چون آزادى در گناه و خلاف پيدا كرده بود! اگر اكرم را فريب كاران مرد نديده بودند، اگر آزادى ارتباط نداشت ، اگر اين فكر را فرهنگ جامعه به او تلقين نكرده بود كه آزاد است و هر كارى كه دلش ‍ بخواهد مى تواند بكند آيا به جاى تخت عروسى ، به زير خاك مى رفت ؟!
نزديك ترين كسان به يكديگر، زن و شوهر است ، به ويژه در دوره نامزدى و عقد بستن ، آيا در جامعه اى كه نزديك ترين افراد به همديگر اطمينان نداشته باشند آن جامعه فاسد نخواهد بود؟! اين فساد از كجا پيدا شد؟
ابوالفضل هفده ساله ، دانش آموز سال چهارم دبيرستان ، مادرش را سر بريد. اين پسر وقتى كه در كلانترى پدرش را ديد، گفت : اى بى غيرت ! سپس ‍ گفت :
كارى كه وظيفه پدرم بود، من انجام دادم ، چون او غيرت نداشت ! او مى دانست كه مادرم با ((رضا)) سروكار دارد، ولى به روى خود نمى آورد! عصر ديروز تصميم گرفتم كه اين ننگ را از دامنم پاك كنم و با همين تصميم ساعت يازده شب شام خورده و به منزل آمدم و پس از آن كه همه به خواب رفتند سر مادرم را با چاقو بريدم !(5)
چقدر فساد در جامعه بايد باشد كه مادر، به دست پسر كشته شود!
گناه از كيست : از مادر، پسر، پدر؟ يا از مردمى كه به اين زن سياه بخت آزادى دادند، تا با ((رضا)) ارتباط برقرار كند؟ آيا پيش از رسوخ فرهنگ غرب به اين ديار، سر مادرى به دست فرزند بريده مى شد؟! در فرهنگ غرب از اين سوغاتى ها بلكه كثيف تر فراوان است !
بدبختانه مى خواهند چنين محيط آلوده اى سرمشق ما باشد! آيا اين فرهنگ شايستگى رهبرى جهان را دارد؟! وقتى كه بالاترين جنايت ها در آن جا به طور عادى انجام شود، پس جنايت هاى ديگر، نقل و نبات خواهد بود و شماره آنها نامتناهى ! اگر تمايلات جنسى بر مردم آن جا حكومت نداشت ، چنين فرهنگى پيدا نمى كردند، غرب زدگان ما، كوركورانه مى خواهند، محيط خود را با آن جا همانندسازى كنند.
تشنگى تمايلات جنسى ، سيراب شدنى نيست و آتش آن با ديدن هر زن تازه اى ، شعله ور مى گردد. دختران بدبختى كه به روز سياه كشيده مى شوند و در خطر چشم چرانى مردان هوس مند قرار مى گيرند.
محيط آزاد و غيراخلاقى زن ، محيطى است كه همسايه ، همسايه اش را مى كشد و به ناموس هم تجاوز مى كنند! محيطى است كه قاتل و مقتول ، بر ناموس خود ايمن نيستند!
گناه از كيست ؟ از مقتول يا از قاتل ؟ از زنى كه مورد اتهام است يا از كسانى كه مروج بى بندوبارى هستند؟
آزادى اخلاقى براى زنان ، چه بهره اى دارد جز در منجلاب فحشا افتادن ؟ جز بيوه شدن ؟ سود آزادى اخلاقى زنان براى اجتماع چيست ؟
نابودى سرپرست خانواده ها، يتيم شدن كودكان ، مصيبت ديدن خانواده : خانواده قاتل ، خانواده مقتول ، خانواده زن متهمه .
نمونه اى از خواستگارى در محيط آزادى اخلاقى زن :
على ، شاگرد قصاب ، نوزده ساله ، ساكن خيابان ويلا، دل در گرو دختر خسروى ، كارمند عالى رتبه دولت ، داد. على چند بار خواستگارى كرد و جواب رد شنيد، بالاخره روز چهارشنبه ساعت شش بعد از ظهر، به خانه خسروى رفت و او را دم در خواند و گفت : دخترت را به من مى دهى يا نه ؟ خسروى پاسخ منفى داده و گفت : تو، با ما جور نيستى .
هنوز اين جمله از دهان خسروى خارج نشده بود كه على هفت تيرى درآورده و با شليك چند تير پياپى ، خسروى را از پا در آورد.(6)
خسروى چرا كشته شد؟ دختر زيباى او چرا بى سرپرست گرديد؟ زنش چرا بيوه شد؟ على چرا قاتل شد؟ اگر قاتل ، دختر را نديده بود، اين حادثه شوم پيش مى آمد؟ و در كمتر از يك دقيقه ، چندين نفر بر تعداد بدبختان جامعه افزوده مى شد؟
بيچاره پدر! بيچاره مادر! بيچاره دختر! بيچاره پسر! بيچاره قاتل ! بيچاره دخترداران ، كه از چند جنبه در خطرند و هيچ كس در فكر چاره نيست ! بلكه به جاى درمان ، در توسعه درد و همه گيرشدن آن مى كوشند!
داستان پدر اين پسر بدبخت هم پندآموز است :
يدالله مدير سابق دبستان جامى ، داراى زن و چهار فرزند بود، پسرى چهارده ساله ، بزرگترين فرزند او است .
يدالله در پشت ميز مدير دبستان نشسته بود كه بانويى براى كسب اطلاع از وضع تحصيلى پسر برادرش به مدرسه آمد، خانم بدون حجاب و با موهايى طلايى و قد و قواره زيبا، در نگاه اول ، دين و دل را از آقاى مدير ربود!
عمه خانم كه تا آن تاريخ سه شوهر كرده بود، از نگاه هاى مشتاقانه آقاى مدير، پى برد كه دل او را به چنگ آورده است ، عمه خانم چند بار ديگر به مدرسه رفت و از آقاى مدير در خصوص وضع تحصيلى برادرزاده اش ‍ اطلاعاتى گرفت .
چون خانه دلبر و دلداده ، هر دو در خيابان گرگان واقع شده بود، به تدريج رفت و آمد و ديد و بازديد زياد شد!
در اين هنگام ، ناظم دبستان ، در جست و جوى اتاقى بود. يدالله به او پيشنهاد كرد، در خانه عمه خانم سكونت گزيند.
از وقتى ناظم مدرسه ، در آن جا سكونت يافت ، رفت و آمد آقاى مدير به خانه آقاى ناظم زيادتر شد! يدالله به بهانه ديدن ناظم ، همه روزه به ديدار عمه خانم نائل مى شد و بعضى اوقات تا صبح در اتاق ناظم مى خوابيد!
دوستى شديدتر شد. عمه خانم هم به خانه يدالله راه يافت و در اين كار هم مانعى نبود. كم كم عمه خانم به صورت يكى از افراد فاميل آقاى مدير درآمد!
عمه خانم ، در اول شهريور ماه جارى ، با كمك يدالله ، وارد آموزش و پرورش شد و براى تدريس به ورامين رفت .
با عزيمت او به ورامين ، موقتا رفت و آمدش با يدالله قطع گرديد. بيست روز قبل از حادثه ، ناگهان يدالله تصميم گرفت كه با عمه خانم ازدواج كند، مراسم ازدواج انجام شد.
يدالله شصت هزار ريال قباله دومين همسر خود كرد و در طى پانزده روز با زحمت فراوان موفق شد كه از زن اولش دل جويى كند و براى آن كه از پدرش نيز رفع كدورت نمايد، به خانه او رفت . يدالله از پدرش تقاضاى كمك كرد ولى پدر گفت :
تو كه پول نداشتى ، چرا زن گرفتى ؟
گفت و گوى پدر و پسر، كم كم به نزاع كشيد! سرانجام يدالله با هفت تير خود چند تير، به طرف پدر شليك كرد، و از آن جا به خانه دوستش رفت . او كه دندانش درد مى كرد، با حال تب از وى پذيرايى كرد و پس از صرف شام ، هر دو خوابيدند، نزديكى هاى صبح يدالله با شليك چند تير، خود را كشت !(7)
آيا در جامعه اى كه پدر از پسر، مصونيت حياتى نداشته باشد، افراد ديگرش ، از اين خطر به دورند؟ آيا چنين محيطى ، شايسته زندگى است ؟! چنين نبود، چرا حالا چنين شده ؟! يكى از عوامل مهم اين است كه در گذشته يدالله ، عمه خانم را نمى ديد و آزادى ارتباط با او را نداشت ، ولى اكنون او را مى بيند و آزادى ارتباط دارد!
گناه يتيم شدن بچه هاى يدالله و بيوه شدن همسر جوان او با كيست ؟! مادر بيچاره و مصيبت كش او چه تقصيرى دارد؟! بدبخت عمه خانم ! در مدت كمى چهار شوهر كند و از هر چهارتا محروم شود! چه كسى اين زن را بدبخت كرد؟
چه چيز فكر كشتن پدر را در مغز پسر جاى داد؟ جز آزادى اخلاقى زن ؟!
پوشكين شاعر بزرگ روسى در 38 سالگى كشته شد و جهان ادبيات را داغدار كرد. مقام پوشكين در شعر روسى به اندازه است كه نظيرى براى او نمى توان يافت .
شعر روسى ، به همت پوشكين ، زيبايى و آراستگى خاصى به خود گرفت و تحولى كه در اثر تلاش پوشكين در آن شعر پيدا شده ، پيش از او نبود.
چرا پوشكين كشته شد؟
شاعر جوان ، پس از آن كه هفت سال با زن محبوبش ناتالى كنچارف زندگى كرد، خبردار شد كه مردى فرانسوى ، به نام ((بارون امكرن )) كه در دربار تزار بود، به همسر او نظر دارد!
پوشكين ناراحت شد و به وى اعلان دوئل داد و در اين جنگ كه در سال 1217 هجرى در پترسبورگ اتفاق افتاد، كشته شد!
پوشكين ، به طور طبيعى ، پنجاه سال ديگر زندگى مى كرد، آن هم پنجاه سالى كه شعرش پخته تر و نبوغ ادبى او برجسته تر مى گرديد!
گناه اين ضايعه بزرگ ادبى به گردن كيست ؟ آيا زن پوشكين گناه كار است يا محيطى كه ناتالى را در برابر ديدگان حريص آن فرانسوى هوسران قرار داد؟ چه چيز شاعر جوان را بر سر دو راهى آورد؟ مرگ ! يا تحمل بى غيرتى و بى ناموسى ! ولى شاعر بزرگ راه نخستين را برگزيد.
متفكران غرب ، هنوز براى ريشه كن كردن اين خطر سهمناك اجتماعى قدمى بر نداشته اند، بلكه در حفظ اين آشفتگى مى كوشند يا آشفته را آشفته تر مى سازند! در شرق كه وضع چنين است ! در غرب هم خبرى از اصلاح نيست !
محيطى كه به جوانى در حال خدمت ، خبر بدهند كه زن عزيزش ، در اتومبيلى كه خودش براى او خريده ، با مردى به گردش مشغول است ! محيطى كه كارمند در حين انجام وظيفه ، آسايش روحى نداشته باشد! محيطى كه به زنى تازه عروس ، اجازه بدهد كه عشق شوهر را ناديده بگيرد، آن هم عشقى كه به حد پرستش رسيده ، محيطى كه پاداش مهر و محبت را خيانت قرار دهد، محيطى كه دختران شريف و معصوم را به فساد بكشاند، آيا محيط سالمى است يا فاسد؟
اين فساد از چه راه در اين محيط راه يافت ؟ آيا راه آن به جز حكومت تمايلات نامشروع جنسى مرد بود كه به نام آزادى زن نمايان گرديد؟
اين چه زندگى است كه شوهر بايد براى نو عروسش ، براى زنش ، بازرس ‍ قرار بدهد! اين چه زندگى است كه زن تازه عروس ، غيبت شوهر را غنيمت شمرد!
سودابه را به بيمارستان نجيمه بردند و پس از بهبودى مختصرى به خانه منتقل شد، نه حال او درست بود و نه حال مادرش ! پيوسته با هم دعوا و مشاجره مى كردند! تا شبى كه فردايش مادر و دختر براى تكميل معالجه عازم آلمان بودند، سودابه پس از يك مشاجره با مادر، سكته كرد و مرد!
آيا مهدى سودابه را پيش خود برد؟