35. علي عليه‌السلام در بهشت

قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

فاطمة وعل‍‍‍ي والحسن والحسين في حظيرة القدس في قبّة بيضاء سقفها عرش الرحمان عزّ و جلّ.

رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

فاطمه و علي و حسن و حسين عليهم السلام در حظيرة قدس (جايگاه قدس) در گنبد سفيد رنگي كه سقفش به عرش خداوندي منتهي مي‌شود جاي داده شده‌اند. (47)

36. سهم علي از حكمت الهي

عن ابن مسعود: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

قُسِّمت الحكمة عشرة أجزاءٍ فأعطي عليّ تسعة وأعطي الناس جزءاً واحداً.

از ابن مسعود روايت شده است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

حكمت به ده بخش تفسيم شده كه نه جزء آن به علي اختصاص يافته است و يك بخش باقيمانده به بقيه مردم موهبت گرديده است. (48)

37. علي عليه‌السلام و قرآن

عن أم سلمة، قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

عليٌّ مع القرآن، والقرآن مع عليّ، لايفترقان حتّي يردا علي الحوض.

ام سلمه نقل مي‌كند كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

علي با قرآن است، و قرآن با علي است، و از يكديگر جدا نمي‌شوند تا آنكه در روز قيامت كنار حوض كوثر بر من وارد شوند.(49)

38. معيار ايمان و نفاق

عن أبي‌ذر: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

عليّ بابُ علمي، ومبيّن لاُمّتي ما أرسلت به من بعدي. حبّه ايمانٌ، وبغضه نفاق، والنظر اليه رأفة ومودّته عبادة.

از ابوذر روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

علي دروازه دانش من است، و پس از من، تبيين كنندة رسالتم (دين خدا) براي امتم خواهد بود؛ دوستي‌اش ايمان و دشمني‌اش نفاق و دورويي است، و نگريستن به رخسارش از روي رأفت و مودت، عبادت است.(50)

39. پيامبر و علي عليهما السلام از يك ريشه‌اند

عن سلمان: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

كنتُ أنا وعليّ نوراً بين يدي الله عزّوجلّ معلّقاً، يسبّح الله ذلك النور ويقدّسه قبل أن يخلق الله آدم بأربعة(عشر) ألف عام، فلمّا خلق الله عزّوجلّ آدم ركب ذلك النور في صلبه فلم نزل في شيءٍ واحد حتي افترقنا في صلب عبد المطلب فجزء أنا و جزء علي.

از سلمان فارسي روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

من و علي در پيشگاه الهي به صورت نوري معلق بوديم، آن نور مي‌كرد. تسبيح و تقديس، خدا را [تسبيح يعني تنزيه و گفتن سبحان الله.تقديس يعني خدا را بدون هر عيب و نقص دانستن] چهار (ده) هزار سال پيش از آن كه آدم را بيافريند. چون حضرت آدم را خلق كرد آن نور را در صلب او قرار داد، ما پيوسته با هم دريك چيز بوديم تا آن كه در پشت عبدالمطلب از يكديگر جدا شديم يك جزء آنمن و جزء ديگر آن علي شد. [من در نبوت بروز كردم و علي در خلافت](51)

40. ناميده شدن علي عليه‌السلام به امير مؤمنان

عن حذيفة: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لو علم الناس متي سمّي علي أمير المؤمنين ما أنكروا فضله، سمي أمير المؤمنين وآدم بين الروح والجسد.قال الله عزّوجل:«وإذ أخذ ربّك من بني آدم من ظهورهم ذريّتهم وأشهدهم علي أنفسهم ألست بربّكم» قالت الملائكة: «بلي» فقال تبارك وتعالي:‌ «أنا ربّكم ومحّمد نبيّكم وعلي أميركم».

از حذيفه روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اگر مردم مي‌دانستند از چه وقت علي، اميرمؤمنان نامگذار شده است، فضل و برتري‌اش را انكار نمي‌كردند. پس افزود: «او امير المؤمين ناميده شد در حالي كه آدم در هنگامه دميدن روح در جسدش بود.»

خداوند فرمود: «و چون پروردگارت از پشت فرزندان آدم، پيمان گرفت و آنان را بر خودشان گواه كرد كه: آيا من پرورگار شما نيستم؟» (52)

فرشتگان گفتند: بلي.

پس خداوند متعال فرمود: «من پروردگار شماو محمد پيامبرتان و علي امير شماست.» (53)

41. برتري ايمان علي عليه‌السلام بر هر ايماني

عن عمر بن الخطاب: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لو أنَّ السماوات والأرض وضعتا في كفّةٍ و ايمانُ‌ عليّ في كفّة لرجح ايمانُ عليّ.

از عمر بن خطاب روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اگرآسمان‌ها و زمين را در يك كفه ترازو بگذارند و ايمان علي را در كفه ديگر، بي‌شك ايمان علي از‌ آن سنگين‌تر خواهد بود. (54)

[توضيح: ايمان امير المؤمنين عليه‌السلام در حدي است كه خود فرموده: لو كشف الغطاءُ ما ازددت يقيناً.]

42. عبادت بدون ولايت امير مؤمنان عليه‌السلام اثري ندارد

عن علي بن ابي‌طالب عليه‌السلام: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لو أنَّ عبداً عَبَداللهَ مثل ما قام نوح في قومه، وكان له مثل اُحد ذهباً فأنفقه في سبيل الله، ومُدَّ في عمره حتي يحجّ ألف عام علي قدميه، ثم قتل بين الصفا والمروة مظلوماً، ثمَّ لم يوالك يا علي، لم يشمَّ‌ رائحة الجنّة ولم يدخلها.

از علي بن ابي‌طالب روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

هرگاه بنده‌اي خدا را به مدت عمر نوح كه در ميان قومش قيام كرد [نهصد و پنجاه سال] به عبادت خدا بپردازد، و به مقدار كوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق كند، و بر فرض به قدري عمر كند تا بتواند با پاي پياده هزار سال حج به جا آورد، و بعد (دربهترين مكان) بين صفا و مروه به ناحق كشته شود، اما ولايت تو را قبول نداشته باشد بوي بهشت به مشام او نمي‌رسد و داخل آن نمي‌شود. (55) و (56)

43. پيام‌رسان برائت

عن أبي سعيد الخدري: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله (في قصة إعلان البراءة):

يا عليّ! إنّه لا يؤدي عنّي إلّا أنا أو أنت.

از ابوسعيد خدري روايت است كه پيامبر اكرم (در ارتباط با اعلام برائت از مشركان) فرمود:

اي علي! (آنچه وظيفه بر عهده من است) را ادا نمي‌كند جز خودم يا تو. (57)

[توضيح: پيامبر در سال نهم هجرت براي منع مشركان از ورود به مسجدالحرام و رفع هر نوع پيمان از آنها، ابوبكر را با شانزده آيه از آغاز سوره برائت به مكه اعزام كرد تا در موسم حج آيات را بر حاضران بخواند. ابوبكر در نيمة راه بود كه جبرئيل بر پيامبر نازل شد و فرمود: «امر الهي آن است كه اين آيات را يا خودت يا مردي از اهل بيت تو بر مردم ابلاغ كند.»] 

44. سفارش پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله به ولايت‌پذيري

عن عمار بن ياسر: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

أوصي من آمن بي وصدّقني بولاية علي بن أبي‌طالب، فمن تولاه فقد تولاني ومن تولاني فقد تولي الله عزّوجلّ، ومن أحبّه فقد أحبنّي، و من أحبنّي فقد أحبّ الله ـ تعالي ـ ومن أبغضه فقد أبغضني و من أبغضني فقد أبغض الله عزّوجلّ.

از عمّار بن ياسر نقل است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

به آن كس كه به من ايمان آورده و مرا تصديق نموده سفارش مي‌كنم به ولايت علي بن ابي‌طالب. هر كس ولايت او را بپذيرد در حقيقت ولايت مرا پذيرفته ومعتقد به ولايت من ولايت الهي را پذيرفته، و هر كس او را دوست بدارد در حقيقت مرا دوست داشته و كسي كه مرا دوست داشته باشد در حقيقت خدا را دوست داشته، و هر كس او را دشمن بدارد حقيقتاً مرا دشمن داشته و هر كس با من دشمني ورزد در واقع با خداوند، دشمني ورزيده است. (58)

45. علي عليه‌السلام كفو (همتاي) فاطمه سلام الله عليها

عن امّ سلمة: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لو لم يخلق عليّ ماكان لفاطمة كفوٌ.

از ام سلمه روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اگر خداوند علي را براي فاطمه نيافريده بود كفو (همتايي) براي فاطمه سلام الله عليها نبود.(59)

[توضيح: به طور مسلم مقصود از كفويت و همتايي مهين دخت رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله كه سيدة نساء عالمين است با امير المؤمنين عليه‌السلام كه سيّدِ و صيين است، در عصمت و دانش و بينش و نكات والاي اخلاقي و مقام قرب و فنا و آگاهي از اسرار قدسي و اسماء و صفات خداوند است نه همتايي از جهت خويشاوندي و امثال آن.]

46. اگر در دل همه، مهر علي عليه‌السلام بود

عن ابن عباس: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لو اجتمع الناس علي حبّ علي بن أبي طالب لما خلق الله عزّوجلّ النّار.

از ابن عباس روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اگر مردم بر محبت علي بن ابي‌طالب اتفاق داشتند خداي بزرگ، آتش دوزخ را نمي‌آفريد.(60)

[توضيح: علي بن عيسي اربلي در شرح اين روايت مي‌نويسد: راز مطلب اين است كه محبت علي عليه‌السلام فرع محبت پيامبر است و محبت پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرع محبت خدا و توحيد او و عمل به تكاليف و اطاعت از اوامر و نواهي الهي و التزام به كتاب و سنت نبوي است. بديهي است اگر مردم همگي بر اين فطرت مبارك پايبند بودند خداوند دوزخ را نمي‌آفريد. كشف الغمه، 1، ص100.

عالم ديگري درذيل حديث فوق مي‌گويد: ازاين حديث شريف فهميده مي‌شود كه عذاب و آتش فقط براي مخالفان (يعني دشمنان امير و فرزندانش عليهم السلام، آفريده شده است.]

47. علي عليه‌السلام جدا كننده بين حق و باطل

عن أبي‌ذر و سلمان: أخذ النبي صلي‌الله‌عليه‌وآله  بيد عليّ فقال:

إنَّ هذا أوّل من آمن بي، و هذا أوّل من يصافحني يوم القيامة، و هذا الصدّيق الأكبر، و هذا فاروق هذه الأُمّة يفرق بين الحقّ و الباطل، و هذا يعسوب المؤمنين، والمال يعسوب الظالمين.

ازابوذر و سلمان روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  دست علي عليه‌السلام را گرفت و فرمود:

به درستي كه اين مرد اولين كس از امت است كه به من ايمان آورد. و نخستين كس است كه در روز رستاخيز با من مصافحه كند و اوست صدّيق اكبر (بزرگترين راستگو) و فاروق امت كه حق و باطل را از هم جدا و متمايز مي‌سازد. و اين است خسرو مؤمنان و مال، خسرو ستمكاران مي‌باشد.(61)

48. ارزش مبارزة علي عليه‌السلام

عن معاوية بن حيدة: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لَمبارزة عليّ بن أبي‌طالب لعمروبن عبدود يوم الخندق أفضل من أعمال امّتي إلي يوم القيامة.

از معاوية بن حيده روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

بي‌شك مبارزه علي بن ابي‌طالب با عمرو بن عبدود در روز (احزاب) و جنگ خندق از اعمال امتم تا روز رستاخيز برتر است.(62)

49. دشمن علي عليه‌السلام غير مسلمان است

عن معاوية بن حيدة: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

من مات و في قلبه بغض علي بن أبي طالب فَلْيَمُتْ يهودياً أو نصرانيّاً.

از معاويه بن حيده روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

هر كه بدرود حيات گويد و در دلش دشمني علي‌ بن‌ابي‌طالب باشد پس بايست يهودي يا نصراني از دنيا رخت بربندد.(63)

50. سزاي توهين به علي عليه السلام

عن ابن عباس: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

مَن سبَّ علياً فقد سبّني، و من سبّني فقد سبَّ الله، و من سبَّ الله أدخله الله نار جهنّم و له عذاب مقيم.

از ابن عباس روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

كسي كه به علي دشنام دهد، به من دشنام داده است و كسي كه به من دشنام دهد، در حقيقت به خدا دشنام داده است و هر كس به خدا ناسزا گويد خداوند او را در آتش دوزخ مي‌افكند و هماره دچار عذاب خواهد بود.(64)

51. علي عليه‌السلام برادر پيامبر صلي ‌الله ‌عليه ‌و آله

عن جابر بن عبدالله: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

مكتوبٌ علي باب الجنَّة [لا إله اِلّا الله]، محمَّدٌ رسول الله، علي بن أبي طالب أخو رسول الله قبل أن يخلق [الله] السماوات والأرض بألفي عام.

از جابر بن عبدالله روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

بر سر درِ بهشت نوشته شد: [خدايي جز الله نيست] محمد فرستاده خداست، و علي برادر فرستاده خداست و پيش از دوهزار سال از آنكه خداوند آسمان و زمين را بيافريند. (65)

52. علي عليه‌السلام همانند سورة اخلاص است

عن حذيفة: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

مَثَل علي بن أبي طالب في الناس مثل«قل هو الله أحد» في القرآن.

از حذيفه نقل شده كه رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

مَثَل علي بن ابي طالب در ميان مردم مَثَل «قل هو الله احد» در قرآن است. (66)

53. نظر به ماه رخسار علي عليه‌السلام عبادت است

عن عائشة و أبوبكر و عمر و عثمان و ابن مسعود و ثوبان و أبي‌ذر و جابر و أنس و عمران بن الحصين: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

النظر إلي وجه عليّ عبادة.

از عايشه و أبوبكر و عمر و عثمان و ابن مسعود و ثوبان و أبي‌ذر و جابر و أنس و عمران بن حصين روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

نگاه كردن به سيماي علي عبادت است.(67)

54. افضل امامان عليهم السلام

عن أنس بن مالك: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

هبط علي الملكان لم يهبطا منذ كانت الأرض، فبشراني أنَّ الحسن والحسين سيّدا أهل الجنّة. فقلت: ابوهما خير منهما.

انس بن مالك نقل كرده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

دو ملك بر من نازل شدند كه از آغاز آفرينش زمين تا آن زمان، فرود نيامده بودند. آن دو به من بشارت دادند كه حسن و حسين سَرور و آقاي بهشتيان‌اند. من افزودم: «پدرشان از آن، بهتر است.»(68)

55. حديث جواز

عن علي عليه‌السلام: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

اذا جمع الله الأولين والآخرين يوم القيامة ونصب الصراط علي جسر جهنّم ما جازها أحد حتّي كان معه براءة بولاية علي بن أبي طالب.

از علي عليه‌السلام نقل است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

چون خداوند، اولين و آخرين را در روز رستاخيز جمع آورد و صراط را بر روي پل دوزخ؛ نصب كند، احدي از آن عبور نكند مگر كسي كه سند رهايي از آتش به واسطه ولايت علي بن ابي‌طالب رادر دست داشته باشد.(69)

56. اسلام و ايمان علي عليه‌السلام

عن عمر بن الخطاب: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

يا علي، أنت اوّل المسلمين اسلاماً، و أنت أول المؤمنين.

از عمر بن خطاب روايت است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اي علي! تو اولين فردي كه اسلام را پذيرفتي و تو نخستين فرد از مؤمنان مي‌باشي. (70)

57. مواسات امام علي عليه‌السلام

لمّا قَتل علي عليه‌السلام يوم احد أصحاب الالوية، قال جبرئيل: يا رسول الله، إنَّ‌ هذه لهي المواساة، فقال النبي صلي‌الله‌عليه‌وآله: إنّه مني وأنا منه. قال جبرئيل: وأنا منكما يا رسول الله.

هنگامي كه علي در جنگ احد پرچمداران سپاه كفر را به قتل رساند، جبرئيل عليه‌السلام به رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  چنين گفت:

حقاً اين است معناي مواسات. رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود: «آخر او از من است و من از اويم.» جبرئيل عليه‌السلام گفت: «من هم از شمايم اي رسول خدا.»(71)

58. امارت امير مؤمنان عليه‌السلام

عن بريدة: قال:

أمرنا رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله أن نسلّم علي عليّ عليه‌السلام بـ «إمرة المؤمنين».

از بريده نقل است كه گفت:

پيامبر اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله به ما امر كرد به علي به عنوان فرماندة اهل ايمان و امير مؤمنان سلام كنيم.(72)

59. دوستدار علي عليه‌السلام دوستدار رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله است

عن سلمان الفارسي: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

يا عليّ، محبّك محبّي، ومبغضك مبغضي.

سلمان فارسي نقل كرده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

اي علي! محبّ تو دوستدار من است و دشمن تو دشمن من خواهد بود. (73)

60. دور ساختن منافقان از حوض كوثر

عن أبي سعيد: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

يا عليّ، معك يوم القيامة عصاً من عصي الجنّة تذود بها المنافقين عن حوضي.

ابو سعيد گويد: رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اي علي! دررستاخيز عصايي از عصاهاي بهشتي در اختيار داري كه به وسيله آن منافقان را از حوضم خواهي راند.(74)

61. راه رفتن در زمين بر دشمن علي عليه‌السلام حرام است

عن ابن عباس: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

يا علي، إنَّ‌ الله عزّوجلّ زوّجك فاطمة وجعل صداقها الأرض، فمن مشي عليها مبغضاً لك يمشي حراماً.

از ابن عباس روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

يا علي! به درستي كه خداوند با عزّ و جلال فاطمه را به ازدواج تو درآورد و زمين را مهريه او قرار داد؛ پس هر كسي كه روي زمين راه برود در حالي كه دشمن تو باشد و بغض تو را داشته باشد اين راه رفتن او حرام است.(75)

62. هدية فرشتگان به شيعيان علي عليه‌السلام

عن أبي بكر: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

أنَّ الله خلق من نور عليّ بن أبي طالب ملائكة يسبّحون ويقدّسون ويكتبون ثواب ذلك لمحبّيه ومحبّي ولده.

از ابوبكر نقل شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

همانا خدا از نور علي بن ابي‌طالب فرشتگاني آفريد كه خداوند را تسبيح گويند و تقديس نمايند و ثواب آن را براي دوستان علي و دوستان فرزندانش ثبت و ضبط كنند. (76)

63. آزردن علي عليه‌السلام اذيت پيامبرصلي‌الله‌عليه‌وآله است

عن عمر بن الخطاب: قال: كنت أجفو عليّاً، فلقيني رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله فقال:

إنّك آذيتني يا عمر!

فقلت: أعوذ بالله ممن أذي رسوله!

قال: إنك قد آذيتَ عليّاً،‌ ومن آذي عليّاً فقد آذاني.

از عمر بن خطاب نقل است كه گفت: هماره به علي جفا و اذيت روا مي‌داشتم. روزي پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله  مرا ديد و فرمود:

اي عمر! مرا آزار دادي.

گفتم: به خدا پناهنده مي‌شوم از كسي كه رسولش را بيازارد.

فرمود: تو علي را اذيت كردي و هر كس علي را آزرده و اذيت كند، در حقيقت مرا اذيت نموده است.(77)

64. ‌همه درها جز در خانه علي را ببنديد

عن سعد بن مالك أمر رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله بسدّ الأبواب الشارعة في المسجد و ترك باب عليّ (قال الهيثمي: رواه أحمد و أبو يعلي و البزار و الطبراني في الاوسط، و زاد قالوا: يا رسول الله، سددت أبوابنا كلّها إلّا باب عليّ؟ قال:

ما أنا سددت أبوابكم و لكن الله سدّها.

سعد بن مالك گفت: رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمان داد تمام درهاي خانه‌هايي را كه به داخل مسجد، باز مي‌شد ببنديم و در خانه علي را وا نهاد.

هيثمي مي‌نويسد: اين حقيقت را احمد، و ابويعلي ، بزار و طبراني در الأوسط روايت كرده‌اند و افزوده كه ايشان گفتند: اي رسول خدا! درهاي ما را بستي و در خانه علي عليه‌السلام را وا نهادي. حضرت فرمود:

درهاي شما را من نبستم، خداوند آنها را بست.(78)

65. پرچمدار رسول‌خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله در هر دو سرا

عن جابر، قال: قالوا: يا رسول الله! من يحمل رايتك يوم القيامة؟ قال:

من يحسن أن يحملها إلّا من حملها في الدنيا؟: علي بن أبي طالب.

از جابر روايت است كه گفت: اصحاب از رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  پرسيدند: آن كس كه پرچم شما را در روز قيامت حمل خواهد كرد كيست؟

حضرت فرمود: چه فردي جز همان كه آن را در دنيا در دست داشت، شايستگي حمل آن را خواهد داشت؟(علي بن ابي‌طالب)(79)

66. قاتل علي عليه السلام، تيره بخت‌ترين امّت

عن جابر بن عبدالله، قال: رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله  لعليّ عليه‌السلام:

مَن أشقي الثَّمود؟ قال: من عَقَر الناقة. قال: فمن أشقي هذه الأمّة؟ قال: الله أعلم. قال: قاتلك.

از جابر بن عبدالله نقل است كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  به علي عليه‌السلام فرمود:

مي‌داني تيره بخت‌ترين كسي كه در قوم ثمود بود كيست؟ گفت: آنكه پاي ناقه صالح عليه‌السلام را قطع كرد. حضرت پرسيد تيره بخت‌ترين امت من كيست؟ گفت: الله اعلم (خدا داناتر است) فرمود: كسي‌كه تو را به قتل مي‌رساند.(80)

[توضيح: قوم ثمود افرادي سركش و مغرور بودند؛ پيامبر آنها حضرت صالح عليه‌السلام هر چه آنها را نصيحت كرد، اثر نبخشيد. از آن حضرت معجزه خواستند او به اذن خدا در دل كوه ناقه‌اي (شتر ماده‌اي) بيرون آورد؛ آنها به جاي اينكه معجزه الهي را بپذيرند، آن ناقه را پي كردند و كشتند، آنها براي پي كردن و كشتن ناقه، فردي 

شقاوتمند و بي‌رحم به نام «قدار بن سالف» را بدين كار گماشتند و او با يك ضربت شمشير، شتر را پي كرد، و به عنوان «شقي‌ترين فرد گذشتگان» لقب گرفت و سه روز پس از اين ماجرا،‌ بر اثر عذاب الهي، به هلاكت رسيدند.»

شرح در تفسير نمونه، ج27، ص61 و 62،‌ الگوي آسماني، ص35؛ معارف و معاريف، ج3، ص1383.]

67. زينت علي عليه‌السلام

عن عمّار بن ياسر: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

يا علي، إنَّ الله تعالي قد زيّنك بزينة لم تزيّن العباد بزينة أحب إلي الله تعالي منها، هي زينة الأبرارعند الله عزّوجلّ: الزهد في الدنيا، فجعلك لا تزرأ من الدنيا شيئاً ولاتزرأ الدنيا منك شيئاً ووهب لك حبّ المساكين، فجعلك ترضي بهم أتباعاً، ويرضون بك إماماً.

از عمّار بن ياسر روايت شده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

اي علي! خداي متعال تو را به زينتي آراسته است كه هيچ بنده‌اي به زيوري چنين مزين نگشته و خدا آن را بيش از هر زينت ديگري دوست دارد و آن زهد در دنياست كه زينت نيكوكاران در نزد خداي با عزت و جلال است.

پس تو را طوري قرار داده كه نه ازدنيا دست تو را مي‌گيرد و نه دنيا چيزي از تو به دست مي‌آورد. خدا در وجود تو علاقه به مساكين را عطا كرد، پس تو را طوري قرار داده كه راضي شدي كه رهبر آنها باشي و آنان نيز به پيشوايي چون تو خشنودند. (81)

68. صاحب حوض كوثر

عن أبي هريرة و جابر بن عبدالله،‌ قالا: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

عليّ بن أبي طالب صاحب حوضي يوم القيامة.

از ابو هريره و جابر بن عبدالله نقل شده است كه گفتند: رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

در روز قيامت صاحب حوض من علي بن ابي‌طالب خواهد بود. (82)

69. نخستين مسلمان

عن أنس، عن رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

صلّت الملائكة علَيَّ و علي علي بن أبي طالب سبع سنين، و ذلك أنّه لم تُرتفع شهاده أن لا إله إلاّ‍‍ الله إلي السماء إلاّ منّي و من عليٍّ.

انس نقل كرده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

فرشتگان الهي مدت هفت سال بر من و علي‌بن ابيطالب درود مي‌فرستادند. و اين در زماني بود كه هنوز شعار توحيد و كلمه لا اله الا الله جز از من و علي به آسمان بر نمي‌خاست.(83)

70. علي عليه‌السلام برادر پيامبر صلي ‌الله ‌عليه ‌و آله

عن عبدالله بن عمر. قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

علي أخي في الدنيا و الآخرة.

از عبدالله بن عمر روايت است كه گفت: رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

علي برادر من است در اين جهان و سراي ديگر. (84)

71. برادر و وزير پيامبر صلي‌ الله ‌عليه ‌و آله

قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

أخي و وزيري، و خير من أترك بعدي، يقضي ديني، و ينجز وعدي علي بن أبي طالب.

رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  فرمود:

برادر و وزير، و بهترين شخصي كه بعد از خودمي‌گذارم و دين مرا تأديه كرده و وعده‌هايم را عملي مي‌سازد، علي بن ابي‌طالب است. (85)

72. راه علي عليه‌السلام حق است

عن عمّار بن ياسر، سمعنا رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله يقول:

علي مع الحق والحق مع علي، لا يفترقان حتّي يردا علي الحوض يوم القيامة.

عمّار بن ياسر گفت: شنيدم رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

علي با حق است و حق با علي است؛ اين دو از يكديگر جدا نمي‌شوند تا در رستاخيز در كنار حوض كوثر بر من درآيند. (86)

73. كينه‌هاي پنهان

عن عليّ عليه‌السلام:

بينما رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله آخِذٌ بيدي، و نحن نمشي في بعض سكك المدينة، إذ أتينا علي حديقة، فقلت: يا رسول الله، ما أحسنها من حديقة! قال: لك في الجنّة أحسن منها. ثمّ مررنا باُخري فقلت: يا رسول الله، ما أحسنها من حديقة! قال: لك في الجنّة أحسن منها. حتّي مررنا بسبع حدائق، كلّ ذلك أقول: ما أحسنها! و يقول: لك في الجنّة أحسن منها.

فلمّا خلا له الطريق اعتنقني، ثم أجهش باكياً.[قال: قلت: يا رسول الله، ما يبكيك؟ قال: ضغائن في صدور أقوام لا يبدونها لك إلّا من بعدي].

قال: قلت: يا رسول الله، في سلامة من ديني ؟

قال: في سلامة من دينك.

علي عليه‌السلام مي‌گويد:

روزي به اتفاق رسول خدا در حالي كه دست مرا در دست خود داشت در بعضي از كوچه‌هاي مدينه مي‌رفتيم. از كنار باغي گذشتيم. عرضه داشتم يا رسول الله! اين باغ چه زيبا است! فرمود: باغي كه در بهشت براي تو مهيّا شده از اين زيباتر است. سپس قدم زنان به باغ ديگري رسيديم، گفتم: اي پيامبر خدا، صلي‌الله‌عليه‌وآله  اين باغ نيز زيبا است!

فرمود: باغ تو در بهشت زيباتر از آن است.

تا اينكه از هفت باغ گذشتيم در همه آنها من همان سخن پيشين را و آن حضرت همان پاسخ را تكرار كرديم. هنگامي كه به پايان راه رسيديم پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله  مرا در آغوش گرفت و سخت بگريست.

عرضه داشتم: اي رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله، چرا مي‌گريي؟

فرمود: از كينه‌هايي كه در سينه گروهي عليه تو نهفته شده و آشكار نمي‌كنند مگر پس از آنكه مرا از دست بدهند.

پرسيدم: آيا من بر سلامت دينم خواهم بود؟

فرمود: بله در سلامت دينت مي‌ماني. (87)

74. پدرم فداي شهيد تنها!

عن عائشة: رأيت النبي صلي‌الله‌عليه‌وآله  التزم عليّاً و قبّله و يقول:

بأبي الوحيد الشهيد، بأبي الوحيد الشهيد.

از عايشه نقل شده است كه گفت: رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  را ديدم كه علي را به خود چسبانده و مي‌بوسيد و مي‌فرمود:

پدرم فداي آن شهيد تنها باد، پدرم فداي شهيد تنها. (88)

75. هم‌درجه پيامبر صلي ‌الله ‌عليه‌ و آله

عن عليّ عليه‌السلام: ان رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله أخذ بيد حسن و حسين فقال:

من أحبّني وأحبّ هذين و أباهما و أمّهما كان معي في درجتي يوم القيامة.

از علي عليه‌السلام روايت است كه رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله  دست حسن و حسين را گرفت و فرمود:

هر كس مرا و اين دو نفر و پدر و مادرشان را دوست داشته باشد، در روز قيامت با من در يك رتبه خواهد بود.(89)

[توضيح: اين بدان جهت است كه هر كس مردمي را دوست داشته باشد با آنها محشور مي‌شود.]

76. پرسش در قيامت

عن أبي برزة: قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله:

لاتزول قدما عبد حتي يُسأل عن أربعة:

عن جسده فيما أبلاه، وعمره فيما أفناه، وماله مِن أين إكتسبه وفيما أنفقه، وعن حبّ أهل البيت.

فقيل: يا رسول الله، فما علامة حبّكم؟

فضرب صلي‌الله‌عليه‌وآله بيده علي منكب علي عليه‌السلام.

ابن برزه روايت كرده كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

هيچ بنده‌اي [روز قيامت] گام از گام بر نمي‌دارد تا از چهار چيز بازخواست شود: از جسدش كه در چه راهي آن را فرسوده، از عمرش كه آن را در چه راهي صرف نموده، از مالش كه از كجا آورده و در چه راهي خرج كرده، و از دوستي با ما اهل بيت [كه در دل پرورده يا نه؟]

سؤال شد: اي رسول خدا! نشانه دوستي با شما [پس از شما] چيست؟

پيامبر خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله دست خود را بر شانه علي عليه‌السلام [كه كنارش ايستاده بود] زد.(90)

77. دوست‌ علي عليه‌السلاممؤمن و دشمنش منافق است

عن أبي‌ذر: سمعت رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله  يقول لعليّ عليه‌السلام:

إنّ الله أخذ ميثاق المؤمنين علي حبّك، و أخذ ميثاق المنافقين علي بغضك. و لو ضربتَ خيشوم المؤمن ما أبغضك، و لو نثرت الدنانير علي المنافق ما أحبك. ياعلي، لايحبّك إلّا مؤمن، ولايبغضك إلّا منافق.

از ابوذر روايت است كه گفت: شنيدم رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله  به علي عليه‌السلام فرمود:

خداوند به دوستي تو از مؤمنان پيمان گرفته و نيز بر دشمني تو از منافقان پيمان گرفته و اگر تو (با شمشيرت) بر بيني مؤمني ضربه وارد كني تو را دشمن نخواهد داشت و دل آزرده نخواهد شد. و چنانچه دينارها را به پاي منافق بريزي تو را دوست نخواهد داشت.

اي علي! تو را دوست نمي‌دارد مگر مؤمن (به خدا و رسول) و با تو دشمني نمي‌كند مگر دورو و منافق.(91)

78. به دوستي علي عليه السلام فرزندانتان را بشناسيد

قال رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ في صفة علي عليه‌السلام ـ:

يا أيها الناس، إمتحنوا أولادكم بحبّه، فإِنَّ عليّاً لا يدعو إلي ضلالة ولا يبعد عن هدي، فمن أحبَّه فهو منكم، ومن أبغضه فهو ليس منكم.

رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله در صفت علي عليه‌السلام فرمود:

اي مردم! فرزندانتان را به دوستي علي عليه‌السلام آزمايش كنيد، زيرا علي به گمراهي نمي‌خواند، و كسي را از هدايت دور نمي‌نمايد، هر فرزندي او را دوست داشت از شماست (حلال زاده است) و هر فرزندي او را دشمن داشت، از آن شما نيست (نامشروع است). (92)

79. راهنمايي پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله

قال الإمام الحسن عليه‌السلام:

أرسل رسول الله صلي ‌الله ‌عليه و آله إلي الأنصار فأتوه، فقال لهم: يا معشر الأنصار، ألا أدلّكم علي ما إن تمسّكتم به لن تضلّوا بعده؟

قالوا: بلي يا رسول الله. قال: هذا علي، فأحبّوه بحبّي وَ كرّموه لكرامتي، فإنّ جبرئيل عليه‌السلام أمرني بالذي قلت لكم عن الله عزوجل.

امام حسن عليه‌السلام فرمود:

رسول خدا صلي ‌الله ‌عليه ‌و آله پيكي به سوي انصار فرستاد و آنان را فرا خواند، انصار اجابت كردند. حضرت به آنان فرمود:

اي گروه انصار! آيا مي‌خواهيد شما را به چيزي راهنمايي كنم كه اگر به آنان چنگ زنيد، هرگز گمراه نشويد؟

گفتند: يا رسول الله بفرماييد.

فرمود: اين شخص علي (بن ابي‌طالب) است، او را به سبب محبت و دوستي با من، دوست بداريد و او را به گراميداشت من، گرامي بداريد؛ زيرا اين گفته را خداي عزّوجل به من فرمان داد تا به شما بگويم. (93)

80. بيت رفيع علي و فاطمه عليهما السلام

عن أنس بن مالك و بردة:

قرأ رسول الله صلي ‌الله‌ عليه ‌و آله هذه الآيه: (في بيوت أذِن الله أن ترفع)، فقام إليه رجل فقال: أي بيوت هذه يا رسول الله ؟

قال: بيوت الأنبياء.

فقام اليه ابوبكر، فقال: يا رسول الله، هذا البيت منها؟ ـ لبيت علي وفاطمة ـ قال: نعم من (أفاضلها).

از انس بن مالك و بريده نقل شده است كه گفتند:

پيامبر اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله اين آيه شريفه (في بيوت اذن الله ان ترفع (94)) را در جمع ياران تلاوت فرمود، يكي از آن ميان برخاست و گفت: كدامين خانه‌ها مورد نظر است يا رسول الله؟ حضرت پاسخ داد: خانه‌هاي انبياء الهي.

ابوبكر برخاست و اشاره به خانه علي و فاطمه كرد و گفت: اي رسول خدا! آيا اين خانه هم شامل اين بيوت مي‌باشد؟

حضرت جواب فرمود: بلي اين خانه جزء شرافتمندترين و با فضيلت‌ترين آن خانه‌ها مي‌باشد.(95)