من بمسجد آن حضرت رفتم ، حمد و ثناى
الهى بجاى آوردم و درود فراوانى بر رسول خدا (ص) فرستادم ، سپس گفتم : ((اى مردم من
فرستاده رسول خدا (ص) بسوى شما هستم ، و ايشان بشما مى فرمايد: آگاه باشيد لعنت خدا
و لعنت فرشتگان مقرّب و پيامبران مرسل خدا و لعنت من بر هر كس كه خود را به غير پدر
خودش منتسب كند، يا خود را از آن غير صاحبان خود بداند، يا مزد مزدبرى را كم
گذارد.)) پس هيچ يك از مردم سخنى نگفت جز عمر بن خطّاب كه گفت : اى ابا الحسن پيام
را رساندى ولى سخنى سربسته و بدون شرح و تفسير آوردى ، گفتم :
برسول خدا (ص) مى گويم . پس خدمت پيامبر (ص) بازگشتم و داستان را ب آن حضرت گزارش
دادم . فرمود: بمسجدم باز گرد، و بر منبر رو و حمد و ثناى الهى بجاى آر و بر من
درود فرست ، سپس بگو: اى مردم ما چيزى براى شما نياوريم جز اينكه تأ ويل و تفسير آن
را بنزد خود داريم . آگاه باشيد، منم پدر شما، آگاه باشيد منم مولا و صاحب اختيار
شما، آگاه باشيد منم اجير و مزدبر شما.
4- ابو حمزه ثمالى گويد:
امام باقر (ع) فرمود: اسلام بر پنج پايه نهاده شده : بر پا داشتن نماز، و پرداخت
زكات ، و روزه ماه رمضان ، و حجّ خانه خدا، و ولايت (اعتقاد به امامت و حكومت ) ما
اهل بيت .
5- بهمين سند از آن حضرت روايت شده كه فرمود:
رسول خدا (ص) فرموده : روز قيامت بنده قدم از قدم در حضور خدا- عزّ و جلّ- بر نمى
دارد تا اينكه خداوند از چهار چيز از وى پرسش نمايد: از عمرت كه در چه چيز گذراندى
، و از مالت كه از كجا بدست آوردى ، و در چه راهى خرج نمودى ، و از دوستى ما اهل
بيت . مردى از ميان قوم گفت : اى رسول خدا نشانه دوستى شما چيست ؟ فرمود: دوستى اين
شخص ، و دست مبارك بر سر على بن ابى طالب (ع) نهاد.
6- عياض بن عياض از پدرش روايت كند كه گفت على بن ابى طالب
(ع) بر گروهى كه سلمان - رحمه اللّه - در ميان آنان بود گذر نمود، سلمان ب آنان گفت
:
برخيزيد و دامن اين شخص را بگيريد، كه بخدا سوگند كسى غير او نمى تواند شما را از
راز پيامبرتان آگاه سازد.
7- سالم بن ابى حفصه گويد:
چون ابو جعفر محمّد بن على (امام باقر (ع) وفات يافت بيارانم گفتم : منتظر باشيد تا
من بر ابى عبد اللّه جعفر بن محمد (امام صادق ) عليه السّلام وارد شوم و باو تسليت
گويم . پس بر آن حضرت وارد شدم و تسليت عرض نمودم ، سپس گفتم : إِنّا لِلّهِ وَ
إِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ ((ما همه از خدائيم و همه بسوى او بازمى گرديم ))، بخدا
سوگند رفت آن كس كه (بدون واسطه ) مى گفت : قال رسول اللّه ((رسول خدا فرمود)) و از
واسطه ميان او و رسول خدا (ص) سؤ ال نمى شد. نه ، بخدا سوگند ديگر كسى بمانند او
ديده نخواهد شد!.
ابو عبد اللّه لحظه اى سكوت كرد، سپس فرمود: خدا- عزّ و جلّ- فرموده : از ميان
بندگان من كسى پيدا مى شود كه نصف خرمائى صدقه مى دهد و من آن را براى او ميپرورم و
بزرگ مى كنم چنان كه يكى از شما حيوان چهار پاى خود را ميپرورد و بزرگ مى كند- تا
اينكه آن را مثل كوه احد برايش قرار مى دهم . من بسوى يارانم بيرون آمدم و گفتم :
شگفت انگيزتر از اين چيزى نديدم ! ما سخن ابو جعفر (ع) را كه بدون واسطه مى فرمود:
قال رسول اللّه ، بزرگ مى شمرديم ، ولى ابو عبد اللّه (ع) بدون واسطه فرمود: قال
اللّه عزّ و جلّ.
8- مفضّل بن عمر جعفى گويد:
از امام صادق (ع) شنيدم كه مى فرمود:
ايمان بنده كامل نمى شود تا اينكه چهار خصلت در او باشد: خوش خو، و سخاوتمند باشد،
زيادى سخنش را نگهدارد، و زيادى مالش را خروج نمايد. سپاس از آن پروردگار عالميان
است ، و درود و سلام شايسته خداوند بر محمّد پيامبر و آل پاك او باد.
[امالى (شيخ ) در مجالس اين ماه بپايان رسيد، و اين ماه رمضان سال 411 هجرى است .
خداوند ما را كافى است و او خوب وكيلى است . ]
سپاس خدا را كه ما را به ترجمه اين كتاب شريف (امالى شيخ مفيد) موفّق داشت ، از
پيشگاه مقدس او آرزومنديم كه در راه اطاعت و رضاى خويش نيز توفيقمان بخشد، و در
راه خدمت به راه راست دين با نشر نوشتار بزرگان علم و استوانه هاى مذهب و علماى
راستين ياريمان دهد، و از هر خطا و لغزش و مسامحه و اهمالى نگاهمان دارد كه براستى
او است توفيق دهنده و هموار است شكر و سپاس .
تهران - حسين استاد ولى
15 شعبان المعظم 1404
28 ارديبهشت
ماه 1363
