الحكم الزاهرة

على رضا صابرى يزدى
مترجم : محمد رضا انصارى محلاتى

- ۲۸ -


178 ذو الوجهين - دو چهرگان‏

1653- قال عمّار بن ياسر: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: من‏كان له وجهان في الدّنيا كان له لسانان من نار يوم القيامة.

المحجة البيضاء 5/ 280

عمّار ياسر مى‏گويد: پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كه در دنيا داراى دو چهره باشد، روز قيامت دو زبان آتشين خواهد داشت.

1654- عن عليّ عليه السّلام: إيّاك و النّفاق فإنّ ذا الوجهين لا يكون‏وجيها عند اللَّه.

غرر الحكم/ 152

از على (ع) نقل شده است: از دوروئى بپرهيز، زيرا شخص دو چهره نزد خدا آبرومند نيست.

1655- روى الصدوق بالاسناد الى الباقر عليه السّلام قال: بئس‏العبدعبد يكون ذا وجهين و ذالسانين ... الخبر.

المحجة البيضاء 5/ 281

صدوق به اسناد خود از امام باقر (ع) نقل كرده كه فرمود: بد بنده‏اى است بنده‏اى كه داراى دو چهره و دو زبان است ...

1656- عن عليّ عليه السّلام: ما أقبح بالإنسان أن يكون ذا وجهين. غرر الحكم/ 750

از على (ع) نقل شده است: چه زشت است براى انسان كه دو چهره باشد!

1657- ... عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: من لقي المسلمين‏بوجهين و لسانين جاء يوم القيامة و له لسانان من نار.

الوسائل 8/ 581 الكافي 2/ 343

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: هر كه با دو چهره و دو زبان با مردم برخورد كند، روز قيامت در حالى وارد مى‏شود كه دو زبان آتشين دارد.

1658- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إنّ من شرّ النّاس يوم‏القيامة عند اللَّه ذا الوجهين.

الوسائل 8/ 583 الخصال 1/ 38

رسول خدا (ص) فرمود: روز قيامت، بدترين مردم نزد خدا دو چهرگانند.

1659- و قال صلّى اللَّه عليه و آله: أبغض خليقة اللَّه إليه يوم القيامة،الكاذبون و المستكبرون و الّذين يكثرون البغضاء لإخوانهم في صدورهم فإذا لقوهم تملّقوا لهم و الّذين/ إذا دعوا إلى اللَّه و رسوله كانوا بطاء و إذا دعوا إلى الشّيطان و أمره كانوا سراعا. المحجة البيضاء 5/ 280

و نيز فرمود: روز قيامت، دشمن‏ترين خلق خدا در نزد خدا، دروغگويان و گردنكشان و كسانى هستند كه از برادران خود كينه‏هاى فراوان در سينه دارند و هر گاه به آنان برخورد مى‏كنند چاپلوسى مى‏نمايند، و نيز كسانى كه هر گاه به سوى خدا و رسول او فرا خوانده شوند كندى مى‏كنند و زمانى كه به سوى شيطان و فرمان او دعوت مى‏گردند شتاب مى‏ورزند.

179 الكبر - تكبّر

إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ مُخْتالًا فَخُوراً.

س 4/ آية 36 خداوند هر كه را گردنكش و فخر فروش باشد دوست نمى‏دارد.

وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً.

س 17/ آية 37 در زمين از روى تكبّر راه مرو.

إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ.

س 16/ آية 23 خداوند گردنكشان را دوست نمى‏دارد.

فَادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ.

س 16 آية 29 از درهاى دوزخ درآئيد و در آن جاودان باشيد كه جايگاه متكبّران بد است.

1660- عن عليّ عليه السّلام: التّعزّز بالتّكبّر ذلّ.

غرر الحكم/ 34 ازعلى (ع) نقل شده است: عزّتى كه در اثر تكبّر بدست آيد خوارى است.

1661- قال امير المؤمنين عليه السّلام: سيّئة تسؤك خير من حسنةتعجبك.

مستدرك الوسائل 1/ 17

امير المؤمنين (ع) فرمود: گناهى كه تو را بد حال كند بهتر از حسنه‏اى است كه تو را به شگفت آورد.

1662- عن ابي جعفر و ابي عبد اللَّه عليهما السّلام قالا: لا يدخل‏الجنّة من في قلبه مثقال ذرّة من كبر.

الكافي 2/ 310 البحار 73/ 215 المحجة البيضاء 6/ 216 عقاب الاعمال/ 264

از امام باقر و امام صادق عليهما السّلام نقل شده كه فرمودند:

هر كس هموزن ذرّه‏اى تكبّر در دل او باشد وارد بهشت نمى‏شود.

1663- عن عليّ عليه السّلام: شرّ الخلائق الكبر.

غرر الحكم/ 446 از على (ع) نقل شده است: بدترين خويها تكبّر است.

1664- من مواعظ اللَّه عز و جل لموسى عليه السّلام: يا موسى ضع‏الكبر و دع الفخر و اذكر أنّك ساكن القبر فليمنعك ذلك من الشّهوات.

البحار 77/ 35

از پندهاى خداوند به موسى (ع) است كه: اى موسى! تكبّر را رها كن و دست از فخر فروشى بردار و بيادآور كه تو در قبر سكونت خواهى يافت. بايد اينها تو را از تمايلات باز دارد.

1665- عن ابي جعفر عليه السّلام قال: الكبر رداء اللَّه و المتكبّرينازع‏اللَّه رداءه.

البحار 73/ 214 الكافي 2/ 309

از امام باقر (ع) نقل شده كه فرمود: تكبّر، رداى الهى است و شخص متكبّر، با خدا بر سر رداى او به نزاع برخاسته است.

1666- ... عن ابي عبد اللَّه عن آبائه عليهم السّلام قال: قال أميرالمؤمنين عليه السّلام: عجبت لإبن آدم أوّله نطفة و آخره جيفة و هو قائم بينهما وعاء للغائط، ثمّ يتكبّر.

البحار 73/ 234

از امام صادق (ع)، از پدرانش نقل شده كه امير المؤمنين (ع) فرمود: در شگفتم از پسر آدم كه آغازش نطفه و پايانش مردار و در ميان اين دو حالت، ظرف مدفوع است، باز هم تكبّر مى‏كند!

1667- عن عليّ عليه السّلام: عجبت لمتكبّر كان أمس نطفة و هوفي‏غد جيفة.

غرر الحكم/ 494

از على (ع) نقل شده است: در شگفتم از متكبّرى كه ديروز نطفه بود و فردا مردار خواهد شد!

1668- عن أبي عبد اللَّه عليه السّلام قال: ما من رجل تكبّر أو تجبّرإلّالذلّة وجدها في نفسه.

لئالي الاخبار 2/ 189 الوسائل 11/ 303 الكافي 2/ 312 البحار 73/ 225

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: هيچ مردى تكبّر يا گردنكشى نمى‏كند مگر در اثر ذلّتى كه آن را در خود احساس كرده است.

1669- عن عليّ عليه السّلام: تكبّرك بما لا يبقى لك و لا تبقى له من‏أعظم الجهل.

غرر الحكم/ 357

از على (ع) نقل شده است: تكبّرورزيدن تو به چيزى كه نه آن براى تو باقى مى‏ماند و نه تو براى آن، از بزرگترين نادانيهاست.

1670- عن عليّ عليه السّلام: خالطوا النّاس مخالطة إن متّم معهابكوا عليكم و إن عشتم حنّوا إليكم.

نهج البلاغة (فيض)/ 1082 (الصالح)/ 470 البحار 74/ 167

از على (ع) نقل شده است: با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر در آن حال مرديد بر شما بگريند، و اگر زنده مانديد به شما علاقه داشته باشند.

1671- ... عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: فيما أوحى اللَّه عزّ وجلّ إلى داود: يا داود كما أنّ أقرب النّاس من اللَّه المتواضعون، كذلك أبعد النّاس من اللَّه المتكبّرون.

الوسائل 11/ 216 الكافي 2/ 123

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: خداوند در ضمن آنچه به داود (ع) وحى كرد، فرمود: اى داود! همان گونه كه فروتنان، نزديكترين مردم به خدا هستند، متكبّران نيز دورترين مردم از خدا مى‏باشند.

180 آثار الكبر - آثار تكبّر

1672- عن داود بن فرقد عن اخيه قال: سمعت ابا عبد اللَّه عليه‏السّلام يقول: إنّ المتكبّرين يجعلون في صور الذّرّ يتوطّأهم النّاس حتّى يفرغ اللَّه من الحساب.

البحار 73/ 219 لئالي الاخبار 2/ 192 الكافي 2/ 311 عقاب الاعمال/ 265 مشكاة الانوار/ 227

از داود بن فرقد، از برادرش نقل شده كه گفت: از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‏فرمود: (روز قيامت) متكبّران به صورت مورچه در مى‏آيند و مردم آنها را پايمال مى‏كنند تا آنكه خداوند از حساب فارغ شود.

1673- عن الصادق عليه السّلام: أبعد النّاس من اللَّه المتكبّرون. اشعة من بلاغة الامام الصادق/ 197

از امام صادق (ع) نقل شده است: دورترين مردم از خدا كسانى هستند كه تكبّر مى‏ورزند.

1674- ... عن الصادق عليه السّلام قال: إنّ في جهنّم لوادياللمتكبّرين يقال له سقر شكا إلى اللَّه شدّة حرّه و سأله أن يتنفّس فأحرق جهنّم.

عقاب الاعمال/ 265 روضة المتقين 12/ 121 الكافي 2/ 310 المحجة البيضاء 6/ 216

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: در دوزخ، وادى اى مخصوص متكبّران است كه به آن «سقر» مى‏گويند. «سقر» از شدّت حرارت خود به خدا شكايت كرد و از او خواست كه اجازه دهد نفسى بكشد. هنگامى كه نفس كشيد دوزخ را سوزانيد.

1675- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: أكثر أهل جهنّم‏المتكبّرون.

عقاب الاعمال/ 265 الوسائل 11/ 301 لآلئ الاخبار 2/ 193

پيامبر خدا (ص) فرمود: بيشتر اهل جهنّم متكبّرانند.

1676- عن علي عليه السّلام: ليس للمتكبّر صديق. غرر الحكم/593

از على (ع) نقل شده است: شخص متكبّر هيچ دوستى ندارد.

1677- عن عليّ عليه السّلام: بكثرة التّكبّر يكون التّلف. غررالحكم/334

از على (ع) نقل شده است: تكبّر بسيار، نابودى به همراه دارد.

1678- عن الصادق عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه‏و آله: من يستكبر يضعه اللَّه.

البحار 73/ 231

از امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كس تكبّر ورزد خدا او را پست مى‏گرداند.

1679- عن عليّ عليه السّلام: من تكبّر على النّاس ذلّ. غرر الحكم/627

از على (ع) نقل شده است: هر كه بر مردم بزرگى بفروشد خوار مى‏گردد.

1680- ... عن احدهما عليهما السّلام قال: الانقباض منّ النّاس‏مكسبة للعداوة.

الكافي 2/ 638

از امام باقر يا امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: دورى گزيدن از مردم باعث دشمنى است.

1681- عن عليّ عليه السّلام: تكبّرك في الولاية ذلّ في العزل. غررالحكم/ 357

از على (ع) نقل شده است: تكبّرورزيدن تو در دوران زمامدارى، خوارى به هنگام بركنار شدن (از كار) است.

1682- ... عن الصادق عليه السّلام: إنّ في السّماء ملكين موكّلين‏بالعباد فمن تواضع للَّه رفعاه و من تكبّر و تجبّر وضعاه.

الوسائل 11/ 215 الكافي 2/ 122

از امام صادق (ع) نقل شده است: در آسمان، دو فرشته بر بندگان (خدا) گماشته شده‏اند، هر كه فروتنى كند او را بالا مى‏برند، و هر كه تكبّر و گردنكشى نمايد او را پائين مى‏آورند.

181 التكبر مع المتكبّرين - تكبّر در برابر متكبّران‏

1683- قال النبيّ صلّى اللَّه عليه و آله: تواضعوا مع المتواضعين فإنّ‏التّواضع مع المتواضعين صدقة و تكبّروا مع المتكبّرين فإنّ التّكبّر مع المتكبّرين عبادة.

الاثنا عشرية/ 36

پيامبر (ص) فرمود: با فروتنان فروتنى كنيد، زيرا فروتنى با فروتنان صدقه است؛ و در برابر متكبّران تكبّر ورزيد كه تكبّر در برابر متكبّران عبادت است.

1684- و قال صلّى اللَّه عليه و آله: إذا رأيتم المتواضعين من امّتي‏فتواضعوا لهم و إذا رأيتم المتكبّرين فتكبّروا عليهم فإنّ ذلك لهم مذلّة و صغار.

المحجة البيضاء 6/ 222

و نيز فرمود: هر گاه فروتنان امّت مرا ديديد براى آنان فروتنى كنيد و هر گاه متكبّران را ديديد در برابرشان تكبّر نمائيد كه اين مايه خوارى و تحقير آنهاست.

182 الحسد - حسد

وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ

س 113/ آية 5 و (پناه مى‏برم به پروردگار صبحدم) از شرّ حسود آنگاه كه حسد ورزد.

أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ.

س 4/ آية 54 آيا بر مردم نسبت به آنچه خداوند از فضل خويش به آنان داده است حسد مى‏ورزند؟

1685- ... عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: إنّ الحسد يأكل الإيمان‏كما تأكل النّار الحطب.

الوسائل 11/ 292 الكافي 2/ 306

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: حسد، ايمان را مى‏خورد همان گونه كه آتش هيزم را.

1686- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إيّاكم و الحسد فإنّ‏الحسد يأكل الحسنات كما تأكل النّار الحطب.

جامع الاخبار/ 186 تفسير ابي الفتوح 1/ 181 البحار 73/ 255

پيامبر خدا (ص) فرمود: از حسد بپرهيزيد، زيرا حسد كارهاى نيكو را مى‏خورد همان گونه كه آتش هيزم را مى‏خورد.

1687- عن عليّ عليه السّلام: الحسد شرّ الأمراض.

غرر الحكم/ 15 از على (ع) نقل شده است: حسد بدترين بيماريهاست.

1688- عن عليّ عليه السّلام: صحّة الجسد من قلّة الحسد.

الوسائل‏11/ 294 البحار 73/ 256

از على (ع) نقل شده است: سلامتى بدن در اثر كم بودن حسد است.

1689- عن عليّ عليه السّلام: لا بليّة أعظم من الحسد. غرر الحكم/843

از على (ع) نقل شده است: هيچ بلائى بزرگتر از حسد نيست.

1690- قال الصادق عليه السّلام: الحاسد مضرّ بنفسه قبل أن يضرّبالمحسود ... الخبر.

جامع السعادات 2/ 195 البحار 73/ 255

امام صادق (ع) فرمود: حسود پيش از آنكه به شخص مورد حسد زيان بزند به خود زيان مى‏رساند ...

1691- قال عليّ عليه السّلام: ما رأيت ظالما أشبه بمظلوم من‏الحاسد ... الخبر.

البحار 73/ 256 تحف العقول/ 151

على (ع) فرمود: هيچ ستمگرى را شبيه‏تر به ستمديده از حسود نديدم ...

1692- قال عليّ عليه السّلام: الحسود لا يسود. مستدرك الوسائل‏2/ 328

على (ع) فرمود: حسود بزرگوار نمى‏گردد.

1693- عن أبي عبد اللَّه عليه السّلام قال: إنّ المؤمن يغبط و لايحسد و المنافق يحسد و لا يغبط.

جامع السعادات 2/ 195 الكافي 2/ 307 الوسائل 11/ 293 البحار 73/ 250

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: مؤمن غبطه مى‏خورد و حسد نمى‏ورزد، و منافق حسد مى‏ورزد و غبطه نمى‏خورد.

183 المكر - نيرنگ‏

1694- ... عن جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عليهم السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: ليس منّا من ماكر مسلما.

عقاب الاعمال/ 320

از جعفر بن محمّد (ع) از پدرش از پدرانش نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كه با مسلمانى نيرنگ كند از ما نيست.

1695- عن زاذان قال: سمعت عليّا عليه السّلام يقول: لو لا أنّي‏سمعت رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله يقول: «إنّ المكر و الخديعة و الخيانة في النّار» لكنت أمكر العرب.

البحار 41/ 110 الوسائل 8/ 571 عقاب الاعمال/ 320

زاذان مى‏گويد: از على (ع) شنيدم كه مى‏فرمود: اگر از پيامبر خدا (ص) نشنيده بودم كه مى‏فرمود: «مكر و خدعه و خيانت در آتش است». من مكّارترين مردم عرب بودم.

1696- عن هشام بن سالم رفعه قال: قال امير المؤمنين عليه السّلام:لو لا أنّ المكر و الخديعة في النّار لكنت أمكر النّاس.

البحار 75/ 286

از هشام بن سالم نقل شده است كه امير المؤمنين (ع) فرمود: اگر مكر و خدعه در آتش نبود من مكّارترين مردم بودم.

1697- عن عليّ عليه السّلام: المكور شيطان في صورة انسان. غررالحكم/ 54

از على (ع) نقل شده است: مكّار، شيطانى در چهره انسان است.

184 الخيانة - خيانت‏

1698- عن عليّ عليه السّلام: الخيانة دليل على قلّة الورع و عدم‏الدّيانة.

غرر الحكم/ 53

از على (ع) نقل شده است: خيانت، دليل بر كمى پرهيزگارى و بى‏دينى است.

1699- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: ليس منّا من خان‏بالأمانة.

مشكاة الانوار/ 52 مستدرك الوسائل 2/ 505

رسول خدا (ص) فرمود: كسى كه در امانت خيانت كند از ما نيست.

1700- عن عليّ عليه السّلام: إيّاك و الخيانة فإنّها شرّ معصية و إنّ الخائن لمعذّب بالنّار على خيانته.

غرر الحكم/ 150 مستدرك الوسائل 2/ 506

از على (ع) نقل شده است: از خيانت بپرهيز، زيرا خيانت بدترين گناه است و خيانتكار بخاطر خيانتش در آتش عذاب خواهد شد.

1701- عن عليّ عليه السّلام: اذا ظهرت الخيانات ارتفعت البركات.

غرر الحكم/ 312

از على (ع) نقل شده است: هر گاه خيانتها آشكار شوند بركتها از بين مى‏روند.

1702- نهى رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله عن الخيانة و قال: من‏خان أمانة في الدّنيا و لم يردّها إلى أهلها ثمّ أدركه الموت مات على غير ملّتي و يلقى اللَّه و هو عليه غضبان.

روضة المتقين 9/ 386 البحار 76/ 334

پيامبر خدا (ص) از خيانت نهى كرد و فرمود: هر كس در دنيا به امانتى خيانت كند و آن را به صاحبش بازنگرداند سپس مرگش فرا رسد به دين من نمرده است و در حالى خدا را ملاقات مى‏كند كه خدا بر او خشم گرفته است.

185 الغشّ - دغلكارى‏

1703- عن الرضا عن آبائه عليهم السّلام قال: قال أمير المؤمنين‏عليه‏السّلام: من غشّ المسلمين في مشورة فقد برئت منه.

البحار 75/ 99

از امام رضا (ع) از پدرانش نقل شده كه امير المؤمنين (ع) فرمود:

من بيزارم از كسى كه در مشورت با مسلمانان دغلكارى كند.

1704- عن عليّ عليه السّلام: الغشّ من أخلاق اللّئام. غرر الحكم/46

از على (ع) نقل شده است: دغلكارى از اخلاق فرومايگان است.

1705- في حديث عن ابي الحسن علي بن موسى الرضا عن ابيه‏عن‏آبائه عليهم السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: ليس منّا من غشّ مسلما و ليس منّا من خان مسلما.

امالي الصدوق/ 223 البحار 75/ 284

در حديثى از حضرت ابو الحسن، على بن موسى الرّضا (ع)، از پدرش، از پدرانش نقل شده كه پيامبر خدا (ص) فرمود: از ما نيست كسى كه با مسلمانى دغلكارى كند، و از ما نيست كسى كه با مسلمانى خيانت نمايد.

1706- في مناهي النبيّ صلّى اللَّه عليه و آله انه قال: و من غشّ‏مسلما في شراء أو بيع فليس منّا و يحشر يوم القيامة مع اليهود لأنّهم أغشّ الخلق للمسلمين.

مكارم الاخلاق/ 430 امالي الصدوق/ 349 روضة المتقين 7/ 269 البحار 75/ 284

در مناهى پيامبر (ص) آمده است كه: هر كس در داد و ستدى با مسلمانى دغلكارى كند از ما نيست و روز قيامت با يهود محشور مى‏شود، زيرا يهود دغلكارترين مردم با مسلمانانند.

1707- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: ليس منّا من غشّ مسلماأو ضرّه أو ماكره.

عيون اخبار الرضا 2/ 29 مستدرك الوسائل 2/ 99 البحار 77/ 146 تحف العقول/ 30

رسول خدا (ص) فرمود: هر كه با مسلمانى دغلكارى كند يا به او زيان برساند يا با او نيرنگ نمايد از ما نيست.

186 الغضب - خشم‏

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ.

س 3/ آية 134 (پرهيزگاران) كسانى هستند كه در حال گشايش و سختى انفاق مى‏كنند و خشم خود را فرو مى‏برند و از مردم در مى‏گذرند، و خداوند نيكوكاران را دوست مى‏دارد.

وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ.

س 42/ آية 37 ... و هر گاه خشم گيرند مى‏بخشند.

1708- ... عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى‏اللَّه‏عليه و آله: الغضب يفسد الإيمان كما يفسد الخلّ العسل.

الكافي 2/ 302 البحار 73/ 267 روضة المتقين 12/ 88

از امام صادق (ع) نقل شده كه پيامبر خدا (ص) فرمود: خشم، ايمان را فاسد مى‏كند همان گونه كه سركه عسل را فاسد مى‏سازد.

1709- عن عليّ عليه السّلام: احذروا الغضب فإنّه نار محرقة. غررالحكم/ 142

از على (ع) نقل شده است: از خشم دورى كنيد كه آتشى سوزاننده است.

1710- عن عليّ عليه السّلام: إيّاك و الغضب فأوّله جنون و آخره‏ندم.

غرر الحكم/ 147

از على (ع) نقل شده است: از خشم بپرهيزيد كه آغازش‏

ديوانگى و پايانش پشيمانى است.

1711- ... قال الصادق عليه السّلام: الغضب مفتاح كلّ شرّ. مجموعةورام 1/ 122 روضة المتقين 12/ 87 الوسائل 11/ 290 الخصال 1/ 7

امام صادق (ع) فرمود: خشم، كليد هر بدى است.

1712- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إذا غضبت فاسكت. المحجة البيضاء 5/ 308

پيامبر خدا (ص) فرمود: هر گاه خشمگين شدى سكوت كن.

1713- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: من كفّ غضبه كفّ اللَّه‏عنه عذابه ... الخبر.

المحجة البيضاء 5/ 308

پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كه خشم خود را نگهدارد خداوند عذاب خود را از او نگاه خواهد داشت ...

1714- عن الكاظم عليه السّلام: من كفّ غضبه عن النّاس كفّ اللَّه‏عنه غضبه يوم القيامة.

الوسائل 11/ 289 مستدرك الوسائل 2/ 326

از امام كاظم (ع) نقل شده است: هر كه خشم خود را از مردم بازدارد، خداوند خشم خود را روز قيامت از او باز خواهد داشت.

1715- و قد قال صلّى اللَّه عليه و آله: إذا غضب أحدكم فليتوضّأبالماء البارد فإنّ الغضب من النّار.

المحجة البيضاء 5/ 307

پيامبر (ص) فرمود: هر گاه يكى از شما خشمگين شد، با

آب سرد وضو بگيرد، زيرا خشم از آتش است.