الحكم الزاهرة

على رضا صابرى يزدى
مترجم : محمد رضا انصارى محلاتى

- ۱۸ -


106 حدّ الزنا - حدّ زنا

الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الآْخِرِ.

س 24/ آية 2 به هر يك از مرد و زن زناكار يك صد تازيانه بزنيد، و اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد، در مورد دين خدا نسبت به آنان مهربانى نكنيد ...

973- عن أبي العباس قال: قال أبو عبد اللَّه عليه السّلام: أتى النّبيّ صلّى اللَّه عليه و آله رجل فقال: إنّي زنيت- إلى أن قال: فقال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: لو استتر ثمّ تاب كان خيرا له.

الوسائل 18/ 328

از ابو العباس نقل شده كه امام صادق (ع) فرمود: مردى نزد پيامبر (ص) آمد و گفت: من زنا كرده‏ام. تا آنكه فرمود: سپس پيامبر (ص) فرمود: اگر پنهان داشته بود و توبه كرده بود براى او بهتر بود.

974- ... عن سماعة عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: الحرّ و الحرّة اذا زنيا جلد كلّ واحد منهما مائة جلدة، فأمّا المحصن و المحصنة فعليهما الرّجم.

الوسائل 18/ 347

سماعه از امام صادق (ع) نقل كرده كه فرمود: هر گاه مرد و زن آزاد زنا كنند، به هر كدام يك صد تازيانه مى‏زنند. امّا مرد و زن همسردار بايد سنگسار شوند.

975- ... عن اسحاق بن عمار عن ابي بصير قال: قال ابو عبد اللَّه عليه السّلام: الزّاني إذا زنى يجلد ثلاثا و يقتل في الرّابعة- يعني إذا جلد ثلاث مرّات.

الوسائل 18/ 387

از اسحاق بن عمّار از ابو بصير نقل شده كه امام صادق (ع) فرمود: زناكار هر گاه زنا كند سه بار حدّ مى‏خورد و بار چهارم كشته مى‏شود- يعنى وقتى سه بار تازيانه خورده باشد.

976- عن ابي بصير عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: حدّ الرّجم في الزّنى أن يشهد أربعة أنّهم رأوه يدخل و يخرج.

الكافي 7/ 184

از ابو بصير نقل شده كه امام صادق (ع) فرمود: حدّ سنگسار در مورد زنا آن است كه چهار نفر گواهى دهند كه زناكار را ديده‏اند ادخال و اخراج مى‏كند.

977- عن محمّد بن مسلم عن ابي جعفر عليه السّلام: في المحصن و المحصنة جلد مائة، ثمّ الرّجم.

الوسائل 18/ 348

از محمد بن مسلم از امام باقر (ع) نقل شده كه فرمود: مرد و زن همسردار نخست صد تازيانه مى‏خورند سپس سنگسار مى‏شوند.

978- عن ابن أبي حمزة عن أبي بصير عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: لا يجب الرّجم حتّى تقوم البيّنة الأربعة شهود أنّهم قد رأوه يجامعها.

التهذيب 10/ 2 الاستبصار 4/ 217

ابن ابي حمزه از ابو بصير نقل كرده كه امام صادق (ع) فرمود:

سنگسار كردن هنگامى واجب است كه چهار شاهد گواهى دهند كه زناكار را ديده‏اند با زن آميزش مى‏كند.

979- عن ابي بصير قال: قال ابو عبد اللَّه عليه السّلام: لا يرجم الرّجل و المرأة حتّى يشهد عليهما أربعة شهداء على الجماع و الإيلاج و الإدخال كالميل في المكحلة.

الوسائل 18/ 371 روضة المتقين 10/ 11 الكافي 7/ 184 الاستبصار 4/ 217

از ابو بصير نقل شده كه امام صادق (ع) فرمود: مرد و زن سنگسار نمى‏شوند تا آنكه چهار شاهد عليه آنان بر آميزش و دخول، مانند دخول ميل در سرمه‏دان، گواهى دهند.

107 حدّ السحق و اللواط - حدّ سحق و لواط

980- عن زرارة عن ابي جعفر عليه السّلام قال: السّحاقة تجلد.

التهذيب 10/ 58 الكافي 7/ 202 الوسائل 18/ 425 روضة المتقين 10/ 82

زراره از امام باقر (ع) نقل كرده كه فرمود: زنى كه مرتكب سحق شده است تازيانه مى‏خورد.

981- عن النبيّ صلّى اللَّه عليه و آله قال: السّحق في النّساء بمنزلة اللّواط في الرّجال فمن فعل ذلك شيئا فاقتلوهما، ثمّ اقتلوهما.

الوسائل 18/ 425

از پيامبر (ص) نقل شده است كه فرمود: سحق در مورد زنان به منزله لواط در مورد مردان است. هر كه چنين كند هر دو طرف را بكشيد، هر دو طرف را بكشيد.

982- قال ابو عبد اللَّه عليه السّلام: حدّ اللّوطيّ مثل حدّ الزّاني، و قال: إن كان قد احصن رجم و إلّا جلد.

التهذيب 10/ 54 الاستبصار 4/ 220 الوسائل 18/ 417 روضة المتقين 10/ 74

امام صادق (ع) فرمود: حدّ لواطكننده مانند حدّ زناكار است. و فرمود: اگر محصن باشد سنگسار مى‏شود و گر نه تازيانه مى‏خورد.

983- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام عن آبائه عليهم السّلام قال: قال امير المؤمنين عليه السّلام: لو كان ينبغي لأحد أن يرجم مرّتين لرجم اللّوطيّ.

الاستبصار 4/ 220 الوسائل 18/ 420 الكافي 7/ 199 التهذيب 10/ 53

از امام صادق (ع)، از پدرانش نقل شده كه امير المؤمنين (ع) فرمود: اگر سزاوار باشد كسى را دو بار سنگسار كنند بايد لواطكننده دو بار سنگسار شود.

108 حدّ القاذف - حدّ كسى كه فحش داده است‏

984- عن ابي بصير عن ابي جعفر عليه السّلام: في امرأة قذفت رجلا قال: تجلد ثمانين جلدة.

الوسائل 18/ 432 التهذيب 10/ 66

از ابو بصير نقل شده كه امام باقر (ع) در باره زنى كه به مردى فحش داده بود، فرمود: بايد هشتاد تازيانه به او بزنند.

985- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام انّه قال في رجل قذف محصنة مؤمنة قال: يقام عليه الحدّ الخبر.

مستدرك الوسائل 3/ 230

از امام صادق (ع) نقل شده كه آن حضرت در باره مردى كه به زن پاكدامن و مؤمنه‏اى فحش داده بود، فرمود: حدّ بر او جارى مى‏شود ...

986- عن سماعة عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: في الرّجل إذا قذف المحصنة يجلد ثمانين حرّا كان أو مملوكا.

الكافي 7/ 205 الوسائل 18/ 434 روضة المتقين 10/ 114

سماعه از امام صادق (ع) نقل كرده كه فرمود: هر گاه مردى به زن پاكدامن فحش دهد هشتاد تازيانه مى‏خورد، خواه آزاد باشد يا برده.

987- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام: القاذف يجلد ثمانين جلدة و لا تقبل لهم شهادة أبدا إلّا بعد التّوبة أو يكذّب نفسه ... الخبر.

البحار 79/ 117 الوسائل 18/ 433

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: فحش دهنده هشتاد تازيانه مى‏خورد و هرگز شهادتش پذيرفته نمى‏شود مگر آنكه توبه كند يا خود را تكذيب نمايد ...

988- عن بكير، عن احدهما عليهما السّلام أنه قال: من افترى على مسلم ضرب ثمانين يهوديّا كان أو نصرانيّا أو عبدا.

التهذيب 10/ 73 الوسائل 18/ 450 الاستبصار 4/ 229 روضة المتقين 10/ 115

از بكير، از امام باقر (ع) يا امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود:

هر كس به مسلمانى افترا ببندد هشتاد تازيانه مى‏خورد، خواه يهودى باشد يا نصرانى يا برده!

القسم الخامس الاخلاقيات العامة - بخش پنجم در اخلاق عمومى‏

الفصل الاول‏

109 حسن الخلق - خوشخوئى‏

وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ.

س 68/ آية 4 (اى پيامبر!) تو خلقى عظيم دارى!

989- عن رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إنّما بعثت لأتمّم مكارم الأخلاق.

المحجة البيضاء 5/ 89 كلمة الرسول الأعظم/ 442 تفسير نور الثقلين 5/ 392

از پيامبر خدا (ص) نقل شده است: من مبعوث شدم تا خصلتهاى پسنديده اخلاقى را تكميل كنم.

990- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إنّ صاحب الخلق الحسن له مثل أجر الصّائم القائم.

عيون اخبار الرضا 2/ 37 روضة المتقين 12/ 9 المحجة البيضاء 3/ 290 الكافي 2/ 100

از امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: پاداش خوشخو مانند پاداش روزه دارى است كه به عبادت خدا ايستاده باشد.

991- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: ما من شي‏ء في الميزان أثقل من حسن الخلق.

تفسير نور الثقلين 5/ 392 جامع الاخبار/ 126 البحار 71/ 386

رسول خدا (ص) فرمود: هيچ چيز در ميزان (عمل) سنگين‏تر از خوشخوئى نيست.

992- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: أقربكم منّي مجلسا يوم القيامة احسنكم خلقا و خيركم لأهله. البحار 71/ 387

پيامبر خدا (ص) فرمود: روز قيامت، نزديكترين شما به من در جايگاه نشستن، كسى است كه اخلاقش از همه نيكوتر و براى خانواده‏اش سودمندتر باشد.

993- عن رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: خياركم أحسنكم أخلاقا الّذين يألفون و يؤلفون.

مستدرك الوسائل 2/ 83 البحار 77/ 149 تحف العقول/ 32

از رسول خدا (ص) نقل شده است: برگزيدگان شما كسانى هستند كه اخلاقشان از همه نيكوتر باشد: آنان كه با مردم انس مى‏گيرند و مردم نيز با آنان انس دارند.

عن الرضا عن آبائه عليهم السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: عليكم بحسن الخلق فإنّ حسن الخلق في الجنّة لا محالة و إيّاكم و سوء الخلق فإنّ سوء الخلق في النّار لا محالة.

عيون اخبار الرضا 2/ 31 تفسير ابي الفتوح 2/ 375 جامع الاخبار/ 125 الوسائل 11/ 324 البحار 71/ 383 الشهاب/ 34

از امام رضا (ع)، از پدرانش نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود:

بر شما باد به خوشخوئى، زيرا خوشخوئى بناچار در بهشت است، و بپرهيزيد از بدخوئى كه بدخوئى بناچار در دوزخ است.

995- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: من سعادة المرء حسن الخلق و من شقاوته سوء الخلق.

مستدرك الوسائل 2/ 83

رسول خدا (ص) فرمود: خوشخوئى از خوشبختى آدمى، و بدخوئى از بدبختى اوست.

996- عن ابي مسعود البدريّ قال: كان رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله يقول: «اللّهمّ قد حسّنت خلقي فحسّن خلقي» المحجة البيضاء 5/ 91

از ابو مسعود بدرى نقل شده كه گفت: رسول خدا (ص) مى‏فرمود:

«بار خدايا! آفرينش مرا نيكو ساختى، اخلاق مرا نيز نيكو كن».

997- و قال صلّى اللَّه عليه و آله: إنّكم لن تسعوا النّاس بأموالكم فسعوهم ببسط الوجوه و حسن الخلق.

المحجة البيضاء 5/ 90 البحار 71/ 394

پيامبر (ص) فرمود: شما هرگز نمى‏توانيد با اموال خود پاسخگوى نياز همه مردم باشيد، پس با گشاده‏روئى و خوشخوئى آنان را از خود خشنود سازيد.

998- ... عن جابر عن ابي جعفر عليه السّلام قال: تبسّم الرّجل في وجه أخيه حسنة ... الخبر.

الكافي 2/ 188

جابر از امام باقر (ع) نقل كرده كه فرمود: لبخند آدمى به صورت برادرش حسنه است ...

999- عن عليّ عليه السّلام: بشاشة الوجه عطيّة ثانية.

الاثنا عشرية/ 20

از على (ع) نقل شده است: گشاده‏روئى، دوّمين بخشش است.

1000- قال عليّ عليه السّلام: التّبسّم في وجه المؤمن الغريب من كفّارة الذّنوب.

جامع الاخبار/ 101

على (ع) فرمود: لبخند در برابر مؤمن غريب، از كفّاره گناهان محسوب مى‏شود.

1001- قال عليّ عليه السّلام: من أكرم غريبا في غربته أو نفّس غمّه‏أو أطعم أو سقاه شربة أوضحك في وجهه فله الجنّة.

جامع الاخبار/ 101

على (ع) فرمود: هر كه غريبى را در غربت احترام كند يا اندوهش را بر طرف سازد يا به او آب و غذا بدهد يا به وى لبخند بزند بهشت براى او خواهد بود.

110 من علامات التواضع - نشانه‏هاى فروتنى‏

1002- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: من التّواضع أن تسلّم على‏من لقيت.

مشكاة الانوار/ 197 الكافي 2/ 646 البحار 76/ 3 الوسائل 8/ 440

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: سلام كردن به كسى كه‏

او را ملاقات مى‏كنى، از فروتنى است.

1003- عن عليّ عليه السّلام: زيارة الضّعفاء من التّواضع. الاثناعشرية/ 20

از على (ع) نقل شده است: ديدار با ناتوانان از فروتنى است.

1004- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام: إنّ من التّواضع أن يجلس‏الرّجل دون شرفه.

الوسائل 8/ 474 المحجة البيضاء 6/ 224

از امام صادق (ع) نقل شده است: نشستن آدمى در جايگاهى كه فروتر از شخصيّت اوست از فروتنى است.

1005- عن ابي محمد العسكري عليه السّلام قال: من رضي بدون‏الشّرف من المجلس لم يزل اللَّه و ملائكته يصلّون عليه حتّى يقوم.

البحار 78/ 371 تحف العقول/ 365

از امام حسن عسكرى (ع) نقل شده كه فرمود: هر كس به جايگاهى كه فروتر از شخصيّت اوست خشنود گردد و در آنجا بنشيند، پيوسته خدا و فرشتگانش بر او درود مى‏فرستند تا برخيزد.

1006- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: لو دعيت إلى ذراع شاةلأجبت.

دعائم الاسلام 2/ 107 المحاسن 2/ 411

پيامبر خدا (ص) فرمود: اگر مرا به پاچه گوسفندى دعوت كنند خواهم پذيرفت.

1007- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام: إنّ من حقّ المسلم على‏المسلم أن يجيبه إذا دعاه.

الكافي 6/ 274

از امام صادق (ع) نقل شده است: يكى از حقوق مسلمان بر مسلمان اين است كه هر گاه از او دعوت كند دعوتش را بپذيرد.

1008- عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: من الحقوق الواجبات‏للمؤمن على المؤمن أن يجيب دعوته.

المحاسن 2/ 411

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: يكى از حقوق واجب مؤمن بر مؤمن اين است كه دعوتش را بپذيرد.

111 من ثمرات التواضع - آثار فروتنى‏

1009- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: من تواضع للَّه رفعه اللَّه. مستدرك الوسائل 2/ 306

پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كه براى خدا فروتنى كند خدا او را بالا مى‏برد.

1010- عن عليّ عليه السّلام: تواضع الشّريف يدعوا إلى كرامته. غرر الحكم/ 358

از على (ع) نقل شده است: فروتنى بزرگوار، مايه ارزش و احترام اوست.

1011- عن عليّ عليه السّلام: ثمرة التّواضع المحبّة. غرر الحكم/359

از على (ع) نقل شده است: نتيجه فروتنى محبّت است.

1012- عن الصادق عليه السّلام: أقرب الخلق إلى اللَّه المتواضعون. أشعة من بلاغة الامام الصادق/ 198

از امام صادق (ع) نقل شده است: نزديكترين مردم به خداوند فروتنان هستند.

112 سوء الخلق - بدخوئى‏

1013- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: الخلق السّيّئ يفسدالعمل كما يفسد الخلّ العسل.

عيون اخبار الرضا 2/ 37 البحار 73/ 297 مستدرك الوسائل 2/ 338

رسول خدا (ص) فرمود: بدخوئى، عمل را تباه مى‏كند همان گونه كه سركه عسل را فاسد مى‏سازد.

1014- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: سوء الخلق ذنب لا يغفرو سوء الظّنّ خطيئة تفوح .

المحجة البيضاء 5/ 93

پيامبر خدا (ص) فرمود: بدخوئى گناهى نابخشودنى، و بدگمانى خطائى انتشار پذير است.

1015- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إنّ العبد ليبلغ من سوءخلقه أسفل درك جهنّم.

المحجة البيضاء 5/ 93

رسول خدا (ص) فرمود: بنده در اثر بدخوئى به پائين‏ترين طبقات دوزخ مى‏رسد.

1016- قال امير المؤمنين عليه السّلام: ربّ عزيز أذلّه خلقه و ذليل‏أعزّه خلقه.

البحار 71/ 396

امير المؤمنين (ع) فرمود: بسا عزيزى كه اخلاقش او را ذليل ساخته و بسا ذليلى كه اخلاقش او را عزيز كرده است.

1017- عن الصادق عليه السّلام: إنّ سوء الخلق ليفسد الإيمان كمايفسد الخلّ العسل.

الكافي 2/ 321 البحار 73/ 296

از امام صادق (ع) نقل شده است: بدخوئى، ايمان را تباه مى‏كند همان گونه كه سركه عسل را فاسد مى‏سازد.

1018- عن عليّ عليه السّلام: أشدّ المصائب سوء الخلق. غررالحكم/ 180

از على (ع) نقل شده است: سخت‏ترين ناگواريها بدخوئى است.

1019- عن عليّ عليه السّلام: من ساء خلقه عذّب نفسه. غررالحكم/ 617

از على (ع) نقل شده است: هر كه بدخو گرديد خود را دچار عذاب كرده است.

1020- عن رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: لكلّ ذنب توبة إلّا سوءالخلق.

نهج الفصاحة 2/ 478

از پيامبر خدا (ص) نقل شده است: هر گناهى توبه دارد جز بدخوئى!

1021- عن عليّ عليه السلام: سوء الخلق شرّ قرين. غرر الحكم/433

از على (ع) نقل شده است: بدخوئى، بدترين همدم است.

1022- عن عليّ عليه السلام: الخلق المذموم من ثمار الجهل. غررالحكم/ 46

از على (ع) نقل شده است: اخلاق ناپسند نتيجه نادانى است.

1023- روي عن امير المؤمنين عليه السلام انه قال: من ساء خلقه‏فأذّنوا في أذنه.

البحار 62/ 277

از امير المؤمنين (ع) نقل شده كه فرمود: هر كه بدخو گرديد به گوشش اذان بگوئيد.

الفصل الثانى العلاقات الاجتماعية

113 السلام و فضله - فضيلت سلام كردن‏

سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ.

س 36/ آية 58 ... با سلام، كه گفتار پروردگار مهربان است.

إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً.

س 15/ آية 52 ... هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام كردند.

فَإِذا دَخَلْتُمْ بُيُوتاً فَسَلِّمُوا عَلى‏ أَنْفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبارَكَةً طَيِّبَةً.

س 24/ آية 61 و هر گاه به خانه‏ها در آمديد، به خويشتن سلامى كه درودى از جانب خدا و مبارك و پاكيزه است بگوئيد.

1024- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: السّلام من أسماء اللَّه‏فافشوه بينكم ... الخبر.

البحار 76/ 10

رسول خدا (ص) فرمود: سلام از نامهاى خداست، آن را ميان خود آشكار سازيد ...

1025- في حديث قال ابو جعفر عليه السلام: إنّ السّلام اسم من‏أسماء اللَّه عزّ و جلّ.

الفقيه 1/ 241 روضة المتقين 2/ 469

امام باقر (ع) در حديثى فرمود: سلام، نامى از نامهاى خداوند بزرگ است.

1026- عن ابي عبد اللَّه عليه السلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه‏عليه و آله: أولى النّاس باللَّه و برسوله من بدء بالسّلام.

الوسائل 8/ 436

از امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: سزاوارترين مردم به خدا و پيامبرش كسى است كه ابتدا به سلام كند.

1027- عن الحسين عليه السلام: للسّلام سبعون حسنة تسع و ستّون‏للمبتدئ و واحدة للرّادّ.

تحف العقول/ 177

از امام حسين (ع) نقل شده است: سلام هفتاد حسنه دارد. شصت و نه حسنه براى كسى كه سلام كرده، و يك حسنه براى كسى كه پاسخ گفته است.

1028- عن ابي جعفر عليه السلام: إنّ اللَّه يحبّ إفشاء السّلام. روضة المتقين 12/ 129 الوسائل 8/ 438 البحار 78/ 181

از امام باقر (ع) نقل شده است: خداوند آشكار ساختن سلام را دوست مى‏دارد.

1029- قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: السّلام قبل الكلام. جامع الاخبار/ 104

پيامبر خدا (ص) فرمود: پيش از سخن گفتن، سلام كردن است.

1030- ... عن ابي عبد اللَّه عليه السلام قال: قال رسول اللَّه صلّى‏اللَّه‏عليه و آله ابدءوا بالسّلام قبل الكلام فمن بدأ بالكلام قبل السّلام فلا تجيبوه.

روضة المتقين 12/ 129 المحجة البيضاء 3/ 384 الكافي 2/ 644 الوسائل 8/ 436

از امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: پيش از سخن گفتن سلام كنيد. هر كه پيش از سلام كردن، به سخن آغاز كرد پاسخش را ندهيد.

1031- و قال عليه السلام: إنّ من موجبات المغفرة بذل السّلام وحسن الكلام.

البحار 76/ 11

و فرمود: سلام كردن و سخن نيكو گفتن مايه آمرزش است.

1032- عن عليّ عليه السلام: أبخل النّاس من بخل بالسّلام. غررالحكم/ 197

از على (ع) نقل شده است: بخيل‏ترين مردم كسى است كه به سلام كردن بخل ورزد.

1033- ... عن عليّ بن موسى الرضا عليه السلام قال: من لقي فقيرا مسلما فسلّم عليه خلاف سلامه على الغنيّ لقي اللَّه عزّ و جلّ يوم القيامة و هو عليه غضبان.

روضة الواعظين 2/ 454 الوسائل 8/ 442 البحار 72/ 38

از امام رضا (ع) نقل شده كه فرمود: هر كس فقير مسلمانى را ملاقات كند و بر خلاف سلامى كه به ثروتمند مى‏كند به او سلام نمايد، روز قيامت خدا را در حالى ملاقات مى‏كند كه بر او خشم گرفته است.

1034- قال لقمان لابنه: يا بنيّ ابدأ النّاس بالسّلام و المصافحة قبل‏الكلام.

الاختصاص/ 333

لقمان به فرزندش گفت: پسرم! پيش از آنكه با مردم سخن بگوئى نخست به آنان سلام كن و با آنان مصافحه نماى.

1035- عن أبي عبد اللَّه عليه السلام قال: إنّ اللَّه عزّ و جلّ قال:البخيل من بخل بالسّلام.

الكافي 2/ 645 روضة المتقين 12/ 129

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: خداوند فرموده است: بخيل كسى است كه به سلام كردن بخل كند.

1036- قال النبيّ صلّى اللَّه عليه و آله: يا أنس سلّم على من لقيت‏يزيد اللَّه في حسناتك و سلّم في بيتك يزيد اللَّه في بركتك.

البحار 76/ 3

پيامبر (ص) به انس فرمود: اى انس! هر كه را ملاقات كردى به او سلام كن خداوند حسنات ترا افزون مى‏كند، و در خانه خود نيز سلام كن خدا بركت تو را افزايش مى‏دهد.

1037- ... عن جابر، عن ابي جعفر عليه السلام قال: قال رسول اللَّه‏صلّى اللَّه عليه و آله: إذا تلاقيتم فتلاقوا بالتّسليم و التّصافح، و إذا تفرّقتم فتفرّقوا بالاستغفار

البحار 76/ 20 الوسائل 8/ 557 امالي الطوسي 1/ 219

از جابر از امام باقر (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص) فرمود: هر گاه به يك ديگر رسيديد با سلام و مصافحه با يك ديگر برخورد كنيد، و هر گاه جدا شديد با طلب آمرزش جدا شويد.