امام على (عليه السلام):
نظفوا بيوتكم من حوك العنكبوت ، فان تركه فى البيت يورث الفقر؛⁽⁹⁴⁸⁾
خانه هاى خود را از تار عنكبوت تميز كنيد، زيرا باقى گذاشتن آن در خانه ، فقر مى آورد.
(10)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
لا تبيتوا القمامة فى بيوتكم واءخرجوها نهارا، فانها مقعد الشيطان ؛⁽⁹⁴⁹⁾
زباله را شب در خانه هاى خود نگه نداريد و آن را در روز به بيرون از خانه منتقل كنيد، زيرا زباله نشيمنگاه شيطان است .
96 - مسواك
(1)
امام باقر (عليه السلام):
لو يعلم الناس ما فى السواك لاباتوه معهم فى لحاف ؛⁽⁹⁵⁰⁾
اگر مردم نتايج و خواص مسواك كردن را بدانند هيچ گاه مسواك را از خود جدا نمى كنند.
(2)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ما زال جبرئيل يوصينى بالسواك حتى خفت اءن احفى او ادرد؛⁽⁹⁵¹⁾
جبرائيل پيوسته مرا به مسواك سفارش مى كرد تا جايى كه ترسيدم (از كثرت مسواك زدن ) دندانهايم سائيده شود و از بين برود.
(3)
امام صادق (عليه السلام):
فى السواك اثنتا عشرة خصلة : هو من السنة ، و مطهرة للفم ، ومجلاة للبصر، ويرضى الرحمن ، يبيض الاسنان ، يذهب بالحفر، ويشد اللثة ، ويشهى الطعام ، ويذهب بالبلغم ، ويزيد فى الحفظ، ويضاعف الحسنات ، وتفرح به الملائكة ؛⁽⁹⁵²⁾
در مسواك زدن دوازده فايده وجود دارد: 1. سنت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) است ، 2. دهان را پاكيزه مى كند، 3. نور چشم را زياد مى كند، 4. باعث خشنودى خداوند است ، 5. دندانها را سفيد مى كند، 6. پوسيدگى آنها را از بين مى برد، 7. لثه را محكم مى سازد، 8. اشتها آور است ، 9. بلغم را مى برد، 10. حافظه را زياد مى كند، 11. حسنات دو چندان مى شوند، 12. فرشتگان شاد مى گردند.
(4)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
عليكم بالسواك فنعم الشى ء السواك يشد اللثة ويذهب بالبخر و يصلح المعدة ويزيد فى درجات الجنة ويرضى الرب ويسخط الشيطان ؛⁽⁹⁵³⁾
مسواك كنيد كه مسواك زدن خوب چيزى است لثه را محكم مى كند، بوى دهان را مى برد، معده را اصلاح مى كند، درجات بهشت را مى افزايد، پروردگار را خشنود مى كند و شيطان را به خشم مى آورد.
(5)
امام على (عليه السلام):
السواك مرضاة لله وسنة النبى (صلى الله عليه و آله و سلم) ومطيبة للفم ؛⁽⁹⁵⁴⁾
مسواك زدن سبب خشنودى خداوند، اجراى سنت پيغمبر و وسيله خوش بويى و پاكيزگى دهان است .
(6)
امام رضا (عليه السلام):
السواك يجلو البصر وينبت الشعر ويذهب بالدمعة ؛⁽⁹⁵⁵⁾
مسواك زدن ، نور چشم را زياد مى كند، مو را پر پشت مى نمايد و آبريزش ‍ چشم را برطرف مى سازد.
(7)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
تخللوا فانه ليس شى ء اءبغض الى الملائكة من اءن يروا فى اءسنان العبد طعاما؛⁽⁹⁵⁶⁾
خلال كنيد كه بدترين چيز نزد فرشتگان اين است كه لاى دندانهاى بنده اى مانده غذا ببينند.
(8)
امام صادق (عليه السلام):
ما اءدرت عليه لسانك فاءخرجته فابلعه وما اءخرجته بالخلال فارم به ؛⁽⁹⁵⁷⁾
بعد از غذا زبان را دور دهان بگردان ، هر چه با زبان در آمد فرو ببر، و آنچه را با خلال بيرودن آوردى از دهان بيرون افكن .
(9)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
اذا استكتم فاستاكوا عرضا؛⁽⁹⁵⁸⁾
وقتى مسواك مى كنيد از عرض ، دهان ها را مسواك بزنيد.
(10)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
وركعتين بسواك اءحب الى الله عزوجل من سبعين ركعة بغير سواك ؛⁽⁹⁵⁹⁾
دو ركعت نماز با دندان هاى مسواك زده نزد خداوند عزوجل محبوب تر از هفتاد ركعت نماز بدون مسواك است .
97 - عطر
(1)
امام على (عليه السلام):
الطيب نشرة ، والعسل نشرة والركوب نشرة ، والنظر الى الخضرة نشرة ؛⁽⁹⁶⁰⁾
عطر، عسل ، سوارى و نگاه به سبزه شادى آفرين هستند.
(2)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
الطيب يشد القلب ؛⁽⁹⁶¹⁾
بوى خوش قلب را تقويت مى كند.
(3)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ان خيار عباد الله الموفون المطيبون ؛⁽⁹⁶²⁾
بهترين بندگان خدا كسانى هستند كه به وعده وفا كنند و بوى خوش بكار برند.
(4)
امام صادق (عليه السلام):
صلاة متطيب اءفضل من سبعين صلاة بغير طيب ؛⁽⁹⁶³⁾
يك نماز با عطر بهتر از هفتاد نماز بدون عطر است .
(5)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ما طابت رائحة عبد الا زاد عقله ؛⁽⁹⁶⁴⁾
هيچ كس خوشبو نگرديد مگر اين كه بر عقلش افزوده شد.
(6)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ثلاث حق على كل مسلم : الغسل يوم الجمعة و السواك والطيب ؛⁽⁹⁶⁵⁾
سه چيز است كه بر هر مسلمانى لازم است : غسل جمعه ، مسواك زدن و استعمال بوى خوش .
(7)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
خمس من سنن المرسلين : الحياء والحلم والحجامة والسواك والتعطر؛⁽⁹⁶⁶⁾
پنچ چيز از سنت پيغمبران است : حيا، حلم ، حجامت ، مسواك و عطر زدن .
(8)
امام كاظم (عليه السلام):
لا ينبغى للرجل اءن يدع الطيب فى كل يوم فان لم يقدر عليه فيوم ويوم لا، فان لم يقدر ففى كل جمعة ولايدع ؛⁽⁹⁶⁷⁾
شايسته است كه مرد هر روز از عطر استفاده كند، اگر هر روز نتوانست ، يك روز در ميان عطر زند و چنانچه اين هم مقدورش نبود جمعه ها را ترك نكند.
(9)
امام صادق (عليه السلام):
جاءت امراءة الى رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) فقالت : يا رسول الله ما حق الزوج على المراءة ؟ قال :... و عليها اءن تطيب باءطيب طيبها؛⁽⁹⁶⁸⁾
زنى نزد پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) آمد و عرض كرد: يا رسول الله ، حق مرد بر زن چيست ؟ حضرت فرمودند:... و اينكه خود را براى او بيارايد و با بهترين عطرها خوشبو كند.
(10)
امام باقر (عليه السلام):
- فى اءحكام النساء - لايجوز لها اءن تتطيب اذا خرجت من بيتها؛⁽⁹⁶⁹⁾
جايز نيست زن با بوى خوش از خانه بيرون برود.
98 - خواص خوراكيها
(1)
امام على (عليه السلام):
اءكل السفر جل قوة للقلب الضعيف وهو يطيب المعدة ويذكى الفؤ اد ويشجع الجبان ويحسن الولد؛⁽⁹⁷⁰⁾
خوردن به قلب ضعيف را قوى ، معده را پاك ، ترسو را شجاع و فرزند را زيبا مى كند.
(2)
امام صادق (عليه السلام):
لو يعلم الناس ما فى التفاح ، ماداووا مرضاهم الا به ، اءلا وانه اءسرع شى ء منغعة للفؤ اد خاصة وانه نضوحة ؛⁽⁹⁷¹⁾
اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سيب وجود دارد، بيماران خود را تنها با آن درمان مى كردند. سيب از هر چيزى سريع تر به قلب فايده مى بخشد به ويژه آن كه خوشبو كننده مى باشد.
(3)
امام على (عليه السلام):
العسل شفاء من كل داء و لا داء فيه يقل البلغم ويجلو القلب ؛⁽⁹⁷²⁾
عسل شفاى هر بيمارى اى است و هيچ بيمارى در آن نيست ، بلغم را كم و قلب را جلا مى دهد.
(4)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
يا على عليك بالعدس فانه مبارك مقدس وهو يرق القلب ويكثر الدمعة وانه بارك عليه سبعون نبيا؛⁽⁹⁷³⁾
اى على تو را سفارش مى كنم به خوردن عدس ، زيرا مبارك و پاك كننده است ، قلب را رقيق و اشك را زياد مى كند و هفتاد پيامبر پيوسته از آن استفاده مى كردند.
(5)
امام صادق (عليه السلام):
نعم الطعام الزيت يطيب النكهة ويذهب بالبلغم ويصفى اللون و يشد العصب ويذهب بالوصب ويطفى ء الغضب ؛⁽⁹⁷⁴⁾
زيتون غذاى خوبى است ، دهان را خوشبو مى كند، بلغم را از بين مى برد، چهره را باز، اعصاب را محكم مى كند و مرض را مى برد و خشم را خاموش مى كند.
(6)
امام رضا (عليه السلام):
التين يذهب بالبخر ويشد العظم وينبت الشعر ويذهب بالداء يحتاج معه الى دواء؛⁽⁹⁷⁵⁾
انجير بوى بد دهان را بر طرف ، استخوآنها را محكم ، رويش مو را زياد، بيمارى را برطرف مى كند و با وجود آن احتياجى به دارو نيست .
(7)
امام صادق (عليه السلام):
(سمعت اءبا عبدالله (عليه السلام) يقول فى الغبيرا:) ان لحمه ينبت اللحم وعظمه ينبت العظم وجلده ينبت الجلد ومع ذلك فانه يسخن الكليتين ويدبغ المعدة المعدة وهو اءمان من البواسير والتقطير ويقوى الساقين ويقمع عرق الجذام ؛⁽⁹⁷⁶⁾
از امام صادق (عليه السلام): درباره سنجد شنيدم كه مى فرمودند: گوشت سنجد براى گوشت ، هسته آن براى استخوان و پوست آن براى پوست مفيد است و در عين حال كليه ها را گرم ، معده را ضدعفونى كرده و بازدارنده از بواسير و تسلسل بول است . ساق پا را تقويت و جذام را از بدن ريشه كن مى كند.
(8)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
كلوا الثوم وتداووا به فان فيه شفاء من سبعين داء؛⁽⁹⁷⁷⁾
بخوريد سير را و مداوا كنيد با او، كه هفتاد بيمارى را شفا مى دهد.
(9)
امام على (عليه السلام):
كلوا التمر فانه فيه شفاء من الادواء؛⁽⁹⁷⁸⁾
خرما بخوريد كه شفاى دردهاست .
(10)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
عليكم بالزبيب فانه يكشف المرة ويذهب بالبلغم ويشد العصب ويذهب بالاعياء ويحسن الخلق ويطيب النفس ويذهب بالغم ؛⁽⁹⁷⁹⁾
شما را سفارش مى كنم به خوردن مويز، زيرا صفرا را برطرف مى كند، بلغم را از بين مى برد، اعصاب را قوى ، خستگى را دور، اخلاق را خوب مى كند، به روح آرامش مى بخشد و غم را مى برد.
99 - بهشت
(1)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
الجنة بناؤ ها لبنة من فضة ولبنة من ذهب وملاطها المسك الاذفر وحصباؤ ها اللؤ لؤ والياقوت وتربتها الزعفران ...؛⁽⁹⁸⁰⁾
ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست ، گل آن مشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤ لؤ و ياقوت و خاك آن زعفران است ...
(2)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
فى الجنة ما لا عين راءت و لا اذن سمعت و لا خطر على قلب بشر؛⁽⁹⁸¹⁾
در بهشت چيزهايى هستند كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه به خاطر كسى گذشته .
(3)
امام صادق (عليه السلام):
ان ادنى اهل الجنة منزلا لو نزل به الثقلان الجن والانس لوسعهم طعاما وشرابا و لاينقص مما عنده شى ء؛⁽⁹⁸²⁾
كمترين فرد بهشت چنان است كه اگر جن و انس ميهمان او شوند همه را با خوردنى و آشاميدنى پذيرايى كند و از آنچه دارد چيزى كم نشود.
(4)
امام على (عليه السلام):
لذاتها لاتمل و مجتمعها لا يتفرق وسكانها قد جاوروا الرحمن وقام بين ايديهم الغلمان بصحاف من الذهب فيها الفاكهة والريحان ؛⁽⁹⁸³⁾
لذتها و خوشى هاى بهشت دل را نمى زند، انجمن آن را هم نمى پاشد، ساكنانش در پناه خداى رحمانند و در برابر آنان غلامانى با طبق هاى زرين پر از ميوه و گل هاى خوشبو ايستاده اند.
(5)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
من اشتاق الى الجنة سارع فى الخيرات ؛⁽⁹⁸⁴⁾
هر كس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گيرد.
(6)
امام على (عليه السلام):
انه ليس لانفسكم ثمن الا الجنة فلا تبيعوها الا بها؛⁽⁹⁸⁵⁾
براى جان هاى شما بهايى جز بهشت نيست ، پس آنها را جز به بهشت مفروشيد.
(7)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
اضمنوالى ستا من انفسكم اضمن لكم الجنة الدقوا اذا حدثتم واءوفوا اذا وعدتم وادوا اذا ائتمنتم واحفظوا فروجكم وغضوا ابصاركم و كفوا ايديكم ؛⁽⁹⁸⁶⁾
شش چيز را براى من ضمانت كنيد تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم ، راستى در گفتار، وفاى به عهد، برگرداندن امانت ، پاكدامنى ، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غير حلال ).
(8)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
والذى نفس محمد بيده لاتدخلوا الجنة حتى تؤ منوا و لا تؤ منوا حتى تحابوا افلا انبئكم بشى ء اذا فعلتموه تحاببتم ؟ افشوا السلام بينكم ؛⁽⁹⁸⁷⁾
به خدايى كه جان محمد در دست (قدرت ) اوست به بهشت نمى رويد تا مومن شويد و مومن نمى شويد تا يكديگر را دوست بداريد، آيا مى خواهيد شما را به چيزى خبر دهم تا با انجام آن ، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.
(9)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ان فى الجنة دارا يقال لها دار الفرح لايدخلها الا من فرح يتامى المومنين ؛⁽⁹⁸⁸⁾
در بهشت خانه اى است كه آن را شاد سرا گويند و جز آنان كه يتيمان مومنان را شاد كرده اند وارد آن نمى شوند.
(10)
امام على (عليه السلام):
لا يفوز بالجنة الا من حسنت سريرته و خلصت نيته ؛⁽⁹⁸⁹⁾
به پاداش بهشت نمى رسد مگر آن كس كه باطنش نيكو و نيتش خالص ‍ باشد.
100 - جهنم
(1)
امام على (عليه السلام):
اعلموا اءنه ليس لهذا الجلد الرقيق صبر على النار، فارحموا نفوسكم فانكم قد جربتموها فى مصائب الدنيا. اءفراءيتم جزع اءحدكم من الشوكة تصيبه والعثرة تدميه والرمضاء تحرقه ؟! فكيف اذا كان بين طابقين من نار ضجيع حجر، وقرين شيطان ؟⁽⁹⁹⁰⁾
بدانيد كه اين پوست نازك تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم كنيد، شما در مصيبت هاى دنيا آزمايش كرده ايد كه وقتى خارى به بدن يكى از شما مى رود و يا به زمين مى خورد و خونى مى شود و يا شنهاى داغ پايش را مى سوزاند چگونه بيتابى مى كند؟! پس ، چگونه خواهد بود اگر ميان دو لايه از آتش قرار گيرد و هم بسترش سنگ و همدمش شيطان باشد؟!.
(2)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
لو اءن دلوا صب من غسلين فى مطلع الشمس لغلت منه جماجم من فى مغربها؛⁽⁹⁹¹⁾
اگر يك سطل از چرك و خون دوزخيان در شرق عالم ريخته شود بر اثر آن جمجمه كسانى كه غرب عالمند به جوش مى آيد.
(3)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
اءدنى اهل النار عذابا ينتعل بنعلين من نار يغلى دماغه من حرارة نعليه ؛⁽⁹⁹²⁾
كم عذاب ترين اهل جهنم دو كفش از آتش به پا دارد كه از حرارت آنها مغرش به جوش مى آيد.
(4)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
اءكثر ما يدخل الناس النار الاجفان : الفم والفرج ؛⁽⁹⁹³⁾
دو چيز ميان تهى بيش از همه مردم را به جهنم مى برد: دهان و شرمگاه .
(5)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
اءول من يدخل النار اءمير متسلط لم يعدل ، وذو ثروة من المال لم يعط المال حقه وفقير فخور؛⁽⁹⁹⁴⁾
اولين كسى كه به جهنم مى رود فرمانرواى قدرتمندى است كه به عدالت رفتار نمى كند و ثروتمندى كه حقوق مالى خود را نمى پردازد و نيازمند متكبر.
(6)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ان لجهنم بابا لايدخلها الا من شفا غيظه بمعصية الله تعالى ؛⁽⁹⁹⁵⁾
جهنم را درى است كه جز كسى كه با معصيت خداى تعالى خشم خود را فرو نشاند، از آن وارد نمى شود.
(7)
حديث قدسى :
فيما اوحى الى عيسى (عليه السلام) هى (يعنى النار) دار الجبارين والعثاة الظالمين كل فظ غليظ و كل مختال فخور؛⁽⁹⁹⁶⁾
به عيسى (عليه السلام) وحى شد كه جهنم سراى جباران و سركشان ظالم است و جايگاه هر تندخوى خشن و هر متكبر مغرورى .
(8)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
والذى بعثنى بالحق بشيرا لايعذب الله بالنار موحدا اءبدا؛⁽⁹⁹⁷⁾
سوگند به آن كس كه مرا نويد دهنده بر انگيخت ، خداوند هرگز يكتا پرست را در آتش عذاب ندهد.
(9)
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
فى قوله تعالى (يا حسرتنا على ما فرطنا) الحسرة اءن يرى اءهل النار منازلهم من الجنة فى الجنته فتلك الحسرة ؛⁽⁹⁹⁸⁾
درباره آيه ((دريغا كه كوتاهى كرديم )) فرمود: دريغ از اين روست كه جهنميان جايگاه بهشتى خود را در بهشت مى بينند. اين موجب حسرت مى شود.
(10)
امام صادق (عليه السلام):
انما خلد اءهل النار فى النار لاءن نياتهم كانت فى الدنيا اءن لو خلدوا فيها اءن تعصوا الله اءبدا و انما خلد اءهل الجنة فى الجنة لاءن نياتهم كانت فى الدنيا اءن لوبقوا فيها اءن يطيعوا الله اءبدا فبا النيات خلد هولاء و هولاء ثم تلاقو له تعالى : (قل كل يعمل على شاكلته ) قال : على نيته ؛⁽⁹⁹⁹⁾
جهنميان از اين رو در آتش جاويدانند كه در دنيا نيتشان اين بود كه چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانى كنند و بهشتيان نيز از اين رو در بهشت جاويدانند كه در دنيا بر اين نيت بودن كه اگر براى هميشه ماندگار باشند براى هميشه خدا را فرمان برند. پس ، جاودانگى هر دو گروه به سبب نيتهايشان است . آن گاه حضرت اين آيه را تلاوت كردند: ((بگو هر كس طبق نيت خود عمل مى كند))