دعاؤها عليهما

قالت عليهاالسلام لهما: انشد كما بالله هل سمعتما النبي صلى الله عليه و آله يقول: فاطمة بضعة مني و انا منها، من آذاها في حياتي كان كمن آذاها بعد موتي؟ قالا: اللهم نعم، فقالت:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ، اَللَّهُمَّ اِنّي اُشْهِدُكَ فَاشْهَدُوا يا مَنْ حَضَرَني اَنَّهُما قَدْ اذَياني في حَياتي وَ عِنْدَ مَوْتي.

واللّه لا اكلّمهما من رأسي كلمة حتّي ألقي ربي، فاشكو كما اليه بما صنعتما بي و ارتكبتما مني.

(46) دعاى آن حضرت بر آن دو نفر

آن حضرت به آن دو نفر فرمود: شما را بخدا سوگند آيا شنيديد كه پيامبر مى فرمود: فاطمه پاره تن من است و من از اويم، هر كه او را در حال حياتم آزار دهد مانند كسى است كه بعد از مرگم او را آزار دهد، گفتند: خدايا آرى، فرمود:

سپاس خداى را سزاست، خداوندا تو را شاهد مى گيرم، پس اى حاضرين شاهد باشيد، كه اين دو در حال حيات و هنگام مرگم مرا آزار دادند.

بخدا سوگند با شما سخن نمى گويم تا بميرم و شكايت شما را در مقابل اعمالى كه انجام داده و مرتكب شده ايد به او بنمايم.

ادعيه ى آن حضرت در روز قيامت

دعاؤها في يوم القيامة لدفع العذاب عن محبيها

روى عن محمد بن مسلم الثقفي انه قال: سمعت اباجعفر عليه السلام يقول: لفاطمة عليهاالسلام وقفة على باب جهنّم، فاذا كان يوم القيامة كتب بين عيني كل رجل مؤمن او كافر، فيؤمر بمحبّ قد كثرت ذنوبه الى النار، فتقرء فاطمة عليهاالسلام بين عينيه محبّاً، فتقول:

اِلهي وَ سَيِّدى سَمَّيْتَني فاطِمَةَ، وَ فَطَمْتَ بي مَنْ تَوَلاَّني وَ تَوَلّي ذُرِّيَّتي مِنَ النَّارِ، وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ، وَ اَنْتَ لا تُخْلِفُ الْميعادَ.

فيقول الله عز و جل: صدقت يا فاطمة، انى سميتك فاطمة و فطمت بك من احبك و تولاك و احب ذريتك و تولاهم من النار، و وعدى الحق، و انا لا اخلف الميعاد- الى ان قال:- فمن قرأت بين عينيه مؤمناً، فخذى بيده و ادخليه الجنة.

(47) دعاى آن حضرت در روز قيامت براى بر طرف شدن عذاب از دوستانش

از امام باقر عليه السلام روايت شده كه فرمود: حضرت فاطمه عليهاالسلام لحظه اى در كنار جهنم توقف مى كند- در آن روز در پيشانى هر كس ايمان و كفر او نقش بسته است- فرمان داده مى شود كه مؤمنى كه بسيار گناه كرده را به جهنم بيندازند، آن حضرت در پيشانى او محبت و دلبستگى او را بخاندان پيامبر مى بيند، و مى گويد:

اى پروردگار من و اى مولايم! مرا فاطمه ناميدى، و دوستدارانم و دوستداران فرزندانم را بوسيله من از آتش رهانيدى، و وعده تو حق است و تو خلف وعده نمى كنى.

آنگاه خداوند مى فرمايد: اى فاطمه راست گفتى، من تو را فاطمه ناميدم، و هر كه تو را دوست داشته باشد و از تو پيروى كند، و فرزندانت را دوست داشته و از آنان پيروى نمايد، را از آتش جهنم بازداشته ام، و وعده من حق است، ومن خلف وعده نمى كنم- تا آنجا كه فرمايد:- پس روى چهره هر كه ايمان را ديدى، دست او را گرفته و داخل بهشت گردان.

دعاؤها في المحشر لشفاعة محبيّها

روى أنّه إذا كان يوم القيامة يبعث اليها ملك، لم يبعث الى احد قبلها و لا يبعث الى احد بعدها، فيقول: ان ربك يقرؤك السّلام و يقول: سليني أعطك، فتقول:

قَدْ اَتَمَّ نِعْمَتَهُ وَ هَنَّأَني كَرامَتَهُ وَ اَباحَني جَنَّتَهُ، اَسْاَلُهُ وُلْدى وَ ذُرِّيَّتي وَمَنْ وَدَّهُمْ.

و في رواية:

قَدْ اَتَمَّ عَلَىَّ نِعْمَتَهُ، وَ اَباحَني جَنَّتَهُ، وَ هَنَّاَني كَرا مَتَهُ، وَ فَضَّلَني عَلى نِساءِ خَلْقِهِ، اَسْاَلُهُ اَنْ يُشَفِّعَني في وُلْدى وَ ذُرِّيَّتي وَ مَنْ وَدَّهُمْ بَعْدى وَ حَفِظَهُمْ بَعْدى.

فيعطيها اللّه ذريّتها و ولدها و من ودّهم لها و حفظهم فيها، فتقول:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى اَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ وَ اَقَرَّ عَيْني.

(48) دعاى آن حضرت در محشر براى شفاعت دوستانش

روايت شده: در روز قيامت فرشته اى بسوى آن حضرت مى آيد كه نزد كسى قبل و بعد ايشان نرفته است، و مى گويد: پروردگارت سلام رسانده و مى گويد: بخواه تا عطا كنم، و حضرت فاطمه عليهاالسلام مى فرمايد:

نعمتش را بر من تمام كرده و كرامتش را گوارايم نمود، و بهشتش را به من ارزانى داشت، از او فرزندانم و نسلم و دوستان آنان را خواستارم.

و در روايتى اينگونه آمده است:

نعمتش را بر من تمام كرده و بهشتش را بر من ارزانى داشت، و كرامتش را گوارايم نمود، و مرا بر تمامى زنان برترى داد، از او مى خواهم كه مرا در مورد فرزندانم و نسلم و دوستان آنان شفيع قرار دهد.

و خداوند فرزندان و ذرّيه ايشان و دوستانشان و حفاظت آنان را به آن حضرت عطا كرده، آنگاه آن حضرت مى فرمايد:

سپاس خداى را سزاست كه حزن و اندوه را از ما زدود، و چشمم را روشن كرد.

دعاؤها في المحشر لشفاعة محبّيها

عن علي عليه السلام: دخل رسول اللّه صلى الله عليه وآله ذات يوم على فاطمة عليهاالسلام و هي حزينة، فقال لها: ما حزنك يا بنيّة؟ قالت: يا ابت ذكرت المحشر و وقوف الناس عراة يوم القيامة، قال: يا بنيّة انه ليوم عظيم- الى ان قال:- ثم يقول جبرئيل: يا فاطمه سلي حاجتك؟ فتقولين:

يا رَبِّ اَرِنِى الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ.

فيأتيانك و اوداج الحسين عليه السلام تشخب دماً- الى ان قال:- ثم يقول جبرئيل:يا فاطمة سلى حاجتك، فتقول:

يا رَبِّ شيعَتي.

فيقول اللّه عز و جل: قد غفرت لهم، فتقولين:

يا رَبِّ شيعَةَ وُلْدى.

فيقول اللّه: قد غفرت لهم، فتقولين:

يا رَبِّ شيعَةَ شيعَتي.

فيقول اللّه: انطلقي فمن اعتصم بك فهو معك في الجنّة.

(49) دعاى آن حضرت در محشر براى شفاعت دوستانش

از حضرت على عليه السلام روايت شده: روزى پيامبر نزد فاطمه عليهاالسلام كه محزون بود آمد و فرمود: دخترم از چه محزونى؟ فرمود: پدرم به ياد محشر و عريان بودن مردم در آن روز افتادم، فرمود: دخترم آن روز روز بزرگى است- تا آنجا كه فرمود:- جبرئيل مى گويد: اى فاطمه حاجتت را بگو، و مى گوئى:

پروردگارا! حسن و حسين را به من نشان ده.

آنگاه آن دو نزد تو مى آيند، در حاليكه از رگهاى گردن امام حسين عليه السلام خون مى ريزد- تا آنجا كه فرمود:- آنگاه جبرئيل گويد: اى فاطمه حاجتت را بخواه، و تو مى گوئى:

پروردگارا! شيعيانم.

و خداوند مى فرمايد: آنان را بخشيدم، و مى گويى:

پروردگارا! شيعيان فرزندم.

و خداوند مى فرمايد: آنان را بخشيدم، و مى گويى:

پروردگارا! شيعيان شيعيانم.