صحيفة الزهراء

جواد قيومى اصفهانى

- ۷ -


وَ الْحَمْدُلِلَّهِ ذِى الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ، وَ الْعَظَمَةِ وَ الْجَبَرُوتِ، وَ الْعِزِّ وَ الْكِبْرِياءِ، وَ الْبَهاءِ وَ الْجَلالِ، وَ الْمَهابَةِ وَ الْجَمالِ، وَ الْعِزَّةِ وَ الْقُدْرَةِ، وَ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ، وَ الْمِنَّةِ وَ الْغَلَبَةِ، وَ الْفَضْلِ وَ الطَّوْلِ، وَ الْعَدْلِ وَ الْحَقِّ، وَ الْخَلْقِ وَ الْعُلاءِ، وَ الرَّفْعَةِ وَ الْمَجْدِ، وَ الْفَضيلَةِ وَ الْحِكْمَةِ، وَ الْغِناءِ وَ السَّعَةِ، وَ الْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ، وَ الْحِلْمِ وَ الْعِلْمِ، وَ الْحُجَّةِ الْبالِغَةِ، وَ النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ، وَ الثَّناءِ الْحَسَنِ الْجَميلِ وَالْالاءِ الْكَريمَةِ، مَلِكِ الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ وَ الْجَنَّةِ وَ النَّار،وَ ما فيهِنَّ تَبارَكَ وَ تَعالى.

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى عَلِمَ اَسْرارَ الْغُيُوبِ، وَ اطَّلَعَ عَلى ما تَجِنُّ الْقُلُوبُ، فَلَيْسَ عَنْهُ مَذْهَبٌ وَ لا مَهْرَبٌ، وَ الْحَمْدُلِلَّهِ الْمُتَكَبِّرِ في سُلْطانِهِ، الْعَزيزِ في مَكانِهِ، الْمَتَجَبِّرِ في مُلْكِهِ، الْقَوِىِّ في بَطْشِهِ، الرَّفيعِ فَوْقَ عَرْشِهِ، الْمُطَّلِعِ عَلي خَلْقِهِ، وَ الْبالِغِ لِما اَرادَ مِنْ عِلْمِهِ.

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى بِكَلِماتِهِ قامَتِ السَّماواتُ الشِّدادُ، وَ ثَبَتَتِ الْاَرَضُونَ الْمِهادُ، وَ انْتَصَبَتِ الْجِبالُ الرَّواسِي الْاَوْتادُ، وَجَرَتِ الرِّياحُ اللَّواقِحُ، وَ سارَ في جَوِّ السَّماءِ السَّحابُ، وَ وَقَفَتْ عَلي حُدُودِهَا الْبِحارُ، وَ وَجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِهِ، وَ انْقَمَعَتِ الْاَرْبابُ لِرُبُوبِيَّتِهِ، تَبارَكْتَ يا مُحْصي قَطَرِ الْمَطَرِ وَ وَرَقِ الشَّجَرِ، وَ مُحْيي اَجْسادِ الْمَوْتي لِلْحَشْرِ.

و سپاس از آن خداوندى است كه داراى ملك و ملكوت، و عظمت و جبروت، عزت و كبرياء، و بهاء و جلالت، و مهابت و جمال، و عزت و قدرت، و نيرو و منّت، و غلبه و فضل و نعمت، و عدل و حق، و آفرينش و برترى، و رفعت و مجد، و فضيلت و حكمت، و بى نيازى و وسعت، و بسط و قبض، و حلم و علم مى باشد، كسى كه داراى دليل روشن، و نعمت گسترده، و توصيف زيبا، و نعمتهاى گرامى است، و پادشاه دنيا و آخرت، و بهشت و جهنم و آنچه در آنهاست، مى باشد.

سپاس و ستايش شايسته خداوندى است كه رازهاى پنهان را مى داند، و بر اسرار قلبها آگاهست، و راه فرارى از او يافت نمى شود، سپاس خداوندى را سزاست كه در سلطنتش متكبّر، و در جايگاهش محكم، در پادشاهيش قدرتمند، در مجازات دادن نيرومند، از عرش برتر، و آگاه به اعمال مردم، و توانا بر آنچه مى خواهد، مى باشد.

ستايش از آن خداوندى است كه به نيروى او آسمانهاى محكم بر پاايستاده، و زمينهاى گاهواره مانند بر جاى خود ثابت گرديده اند، كوههاى محكم كه باعث تثبيت زمين هستند استوار شده، و بادهاى باروركننده جريان مى يابند، ابرها در آسمان بحركت در آمده، و درياها در محدوده خود متوقف گرديده اند، و قلبها از بيم او بلرزه درمى آيند، و خداوندگاران موهوم با ربوبيّت او از جاى بركنده شده اند، خجسته باد اى شمارنده تعداد قطره هاى باران و برگهاى درختان، و زنده كننده مردگان براى برانگيخته شدن.

سُبْحانَكَ يا ذَاالْجَلالِ وَ الْاِكْرامِ، ما فَعَلْتَ بِالْغَريبِ الْفَقيرِ اِذا اَتاكَ مُسْتَجيراً مُسْتَغيثاً، ما فَعَلْتَ بِمَنْ اَناخَ بِفِنائِكَ وَ تَعَرَّضَ لِرِضاكَ، وَ غَدا اِلَيْكَ، فَجَثا بَيْنَ يَدَيْكَ، يَشْكُو اِلَيْكَ ما لا يَخْفي عَلَيْكَ، فَلا يَكُونَنَّ يا رَبِّ حَظّي مِنْ دُعائي الْحِرْمانُ، وَلا نَصيبي مِمَّا اَرْجُو مِنْكَ الْخِذْلانُ.

يا مَنْ لَمْ يَزَلْ، وَ لا يَزُولُ كَما لَمْ يَزَلْ، قائِماً عَلي كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ، يا مَنْ جَعَلَ اَيَّامَ الدُّنْيا تَزُولُ، وَ شُهُورَها تَحُولُ، وَ سِنِيَّها تَدُورُ، وَ اَنْتَ الدَّائِمُ لا تُبْليكَ الْاَزْمانُ، وَ لا تُغَيِّرُكَ الدُّهُورُ.

يا مَنْ كُلُّ يَوْمٍ عِنْدَهُ جَديدٌ، وَ كُلُّ رِزْقٍ عِنْدَهُ عَتيدٌ، لِلضَّعيفِ وَ الْقَوِىِّ وَ الشَّديد، قَسَّمْتَ الْاَرْزاقَ بَيْنَ الْخَلائِقِ، فَسَوَّيْتَ بَيْنَ الذَّرَّةِ وَ الْعُصْفُورِ.

اَللَّهُمَّ اِذا ضاقَ الْمُقامُ بِالنَّاسِ، فَنَعُوذُبِكَ مِنْ ضيقِ الْمُقامِ، اَللَّهُمَّ اِذا طالَ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلَي الْمُجْرِمينَ، فَقَصِّرْ ذلِكَ الْيَوْمَ عَلَيْنا كَما بَيْنَ الصَّلاةِ اِليَ الصَّلاةِ.

منزّه باد خداوندى كه داراى جلالت و كرم است، خداوندا! در مقابل غريب و نيازمند، آنگاه كه بتو پناهنده شود و از تو يارى جويد، چه مى كنى، در برابر كسى كه بدرگاه تو آمده و خشنوديت را مى جويد، و در پيشگاه تو بر زمين افتاده،و از آنچه را كه بدان دانائى شكايت مى كند، چه مى كنى، پروردگارا! پس بهره ام را از دعايم نااميدى قرار مده، و نصيبم را از آنچه كه از تو اميد دارم بيچارگى مقرّر مفرما.

اى كسى كه همواره بوده و جاودانه است، و بر اعمال بندگان آگاه مى باشد، اى كسى كه روزهاى دنيا را در گذر، و ماههاى آن را در تحّول، و سالهاى آنرا در گردش قرار داد، و تو همواره بوده و زمانها تو را نابود نساخته، و دورانها تو را تغيير نمى دهند.

اى كسى كه هر روز براى او تازه است، و روزى هر كسى، از ضعيف و قوى و شديد، نزد او آماده مى باشد، روزيها را بين بندگان تقسيم مى كنى، و بين مخلوقات عدالت را بر قرار مى نمايى.

پروردگارا! آنگاه كه ميان مردم بودن دشوار مى باشد از دشوارى آن به تو پناه مى برم، بارالها! آنگاه كه روز قيامت بر گناهكاران طولانى مى گردد، آن روز را بر ما كوتاه گردان، مانند فاصله بين دو نماز.

اَللَّهُمَّ اِذا اَدْنَيْتَ الشَّمْسَ مِنَ الْجَماجِمِ، فَكانَ بَيْنَها وَ بَيْنَ الْجَماجِمِ مِقْدارُ ميلٍ، وَ زيدَ في حَرِّها حَرَّ عَشْرَ سِنينَ، فَاِنَّا نَسْأَلُكَ اَنْ تُظِلَّنا بِالْغَمامِ، وَ تَنْصِبَ لَنا الْمَنابِرَ وَ الْكَراسِيَّ نَجْلِسُ عَلَيْها، وَ النَّاسُ يَنْطَلِقُونَ فِي الْمَقامِ، امينَ رَبَّ الْعالَمينَ. اَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هذِهِ الْمَحامِدِ، اِلاَّ غَفَرْتَ لي وَ تَجاوَزْتَ عَنّي، وَ اَلْبَسْتَني الْعافِيَةَ في بَدَني، وَ رَزَقْتَني السَّلامَةَ في ديني.

فَاِنّي اَسْأَلُكَ، وَ اَنَا واثِقٌ بِاِجابَتِكَ اِيَّاىَ في مَسْأَلَتي، وَ اَدْعُوكَ وَ اَنَا عالِمٌ بِاِسْتِماعِكَ دَعْوَتي، فَاسْتَمِعْ دُعائي وَ لا تَقْطَعْ رَجائي، وَ لا تَرُدَّ ثَنائي، وَ لا تُخَيِّبْ دُعائي، اَنَا مُحْتاجٌ اِلي رِضْوانِكَ، وَفَقيرٌ اِلي غُفْرانِكَ، وَاَسْأَلُكَ وَ لا ايِسٌ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ اَدْعُوكَ وَ اَنَا غَيْرُ مُحْتَرِزٍ مِنْ سَخَطِكَ.

يا رَبِّ وَ اسْتَجِبْ لي وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ، وَ تَوَفَّني مُسْلِماً وَ اَلْحِقْني بِالصَّالِحينَ، رَبِّ لا تَمْنَعْني فَضْلَكَ يا مَنَّانُ، وَ لا تَكِلْني اِلي نَفْسي مَخْذُولاً يا حَنَّانُ.

بارالها! آنگاه كه خورشيد در روز قيامت بشدّت تابيده و نزديك مردم مى گردد، و فاصله بين آن و مردم يك ميل مى شود، و به اندازه حرارت ده سال حرارت آن افزايش مى يابد، از تو مى خواهم كه ما را در سايه رحمت خود قرار داده، و در حاليكه مردم براى حسابرسى مى روند جايگاههايى را براى ما مقرّر فرمايى كه بر آنها قرار گيريم، پروردگار جهانيان دعايم را اجابت فرما.

خداوندا! بحقّ اين ستايشها از من درگذر، و مرا مورد غفران خود قرار ده، و سلامتى در بدن و دين را بمن عنايت فرما.

پروردگارا! در حاليكه به اجابت خواسته ام از طرف تو اطمينان دارم، از تو حاجتم رامى خواهم، و در حاليكه مى دانم سخنم رامى شنوى، تو رامى خوانم، پس دعايم را بشنو، و اميدم را قطع نكن، و مدح و ثنايم را ردّ ننما، و نااميدم مكن، من نيازمند خشنودى و بخشش تو هستم، و از تو حاجت خواسته و از رحمتت مأيوس نيستم، و تو را مى خوانم در حالى كه از غضبت هراسان مى باشم.

خداوندا! دعايم را اجابت فرما، و با بخششت بر من منّت گذار، و مرا مسلمان بميران، و به صالحين ملحق فرما، پروردگارا! مرا از فضل خود منع مكن اى منّان،و مرا به حالت بيچارگى بخود وامگذار، اى مهربان.

رَبِّ ارْحَمْ عِنْدَ فِراقِ الْأَحِبَّةِ صَرْعَتي، وَعِنْدَ سُكُونِ الْقَبْرِ وَحْدَتي، وَفي مَفازَةِ الْقِيامَةِ غُرْبَتي، وَ بَيْنَ يَدَيْكَ مَوْقُوفاً لِلْحِسابِ فاقَتي.

رَبِّ اَسْتَجيرُبِكَ مِنَ النَّارِ فَاَجِرْني، رَبِّ اَعُوذُبِكَ مِنَ النَّارِ فَاَعِذْني، رَبِّ اَفْزَعُ اِلَيْكَ مِنَ النَّارِ فَاَبْعِدْني، رَبِّ اَسْتَرْحِمُكَ مَكْرُوباً فَارْحَمْني.

رَبِّ اَسْتَغْفِرُكَ لِما جَهِلْتُ فَاغْفِرْلي، رَبِّ قَدْ اَبْرَزَنِي الدُّعاءُ لِلْحاجَةِ اِلَيْكَ فَلا تُؤْيِسْني، يا كَريمُ ذَاالْالاءِ وَ الْاِحْسانِ وَ التَّجاوُزِ.

سَيِّدى يا بَرُّ يا رَحيمُ، اِسْتَجِبْ بَيْنَ الْمُتَضَرِّعينَ اِلَيْكَ دَعْوَتي، وَ ارْحَمْ بَيْنَ الْمُنْتَحِبينَ بِالْعَويلِ عَبْرَتي، وَ اجْعَلْ في لِقائِكَ يَوْمَ الْخُرُوجِ مِنَ الدُّنيا راحَتي، وَ اسْتُرْ بَيْنَ الْأَمْواتِ يا عَظيمَ الرَّجاءِ عَوْرَتي، وَ اعْطِفْ عَلَيَّ عِنْدَ التَّحَوُّلِ وَحيداً اِلي حُفْرَتي، اِنَّكَ اَمَلي وَ مَوْضِعُ طَلِبَتي، وَ الْعارِفُ بِما اُريدُ في تَوْجيهِ مَسْأَلَتي.

فَاقْضِ يا قاضِيَ الْحاجاتِ حاجَتي، فَاِلَيْكَ الْمُشْتَكي وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَالْمُرْتَجي، افِرُّ اِلَيْكَ هارِباً مِنَ الذُّنُوبِ فَاقْبِلْني، وَاَلْتَجِي ءُ مِنْ عَدْلِكَ اِلي مَغْفِرَتِكَ فَاَدْرِكْني، وَ اَلْتاذُ

بارالها! رحم كن زمين خوردنم را هنگام مرگ و فراق دوستان، و تنهائيم را هنگام جاى گرفتن در قبر، غربتم را در روز قيامت، و نيازم را در آن هنگام كه براى حسابرسى در پيشگاهت قرار مى گيرم.

خداوندا! از آتش به تو پناه مى برم، پناهم ده، بارالها از آتش از تو نجات مى خواهم، نجاتم ده، پروردگارا از هراس آتش بتو روى مى آورم، مرا از آتش دور دار، خداوندا با بيچارگى از تو رحمت مى طلبم مرا از رحمت خود مأيوس مفرما.

پروردگارا! در برابر نادانيهاى خود از تو طلب بخشش دارم، مرا مورد بخشش خود قرار ده، خداوندا خواسته ام مرا در مقابل تو براى طلب حاجت قرار داد، پس مرا مأيوس نكن، اى بزرگوار و صاحب نعمتها و احسان و در گذشتن از خطاها، مولاى من! اى نيكوكار و اى مهربان، در بين زارى كنندگان دعايم را اجابت فرما، و در ميان فرياد زنان اشكم را مورد رحمت خود قرار ده، و آسايشم را هنگام ملاقاتت،در زمانيكه از اين دنيا خارج مى شوم، مقرّر مفرما.

اى نهايت اميد اميدواران! در ميان مردگان عيبم را بپوشان، و آنگاه كه به تنهايى در ميان قبر قرار مى گيرم بر من لطف نما، بدرستيكه تو آرزوى من، و جايگاه ابراز خواسته هايم، و دانا به حاجتهايم هستى. اى برآورنده حاجتها، خواسته هايم را برآور، شكايتم بسوى توست، و تو ياور و اميد من هستى،از گناهانم بسوى تو مى گريزم، مرا بپذير، و از عدالتت

بِعَفْوِكَ مِنْ بَطْشِكَ فَامْنَعْني، وَ اَسْتَرُوحُ رَحْمَتَكَ مِنْ عِقابِكَ فَنَجِّني. وَ اَطْلُبُ الْقُرْبَةَ مِنْكَ بِالْاِسْلامِ فَقَرِّبْني، وَ مِنَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ فَامِنّي، وَ في ظِلِّ عَرْشِكَ فَظَلِّلْني، وَ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِكَ فَهَبْ لي، وَ مِنَ الدُّنْيا سالِماً فَنَجِّني، وَ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَي النُّورِ فَاَخْرِجْني.

وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَبَيِّضْ وَجْهي، وَ حِساباً يَسيراً فَحاسِبْني، وَ بِسَرائِرى فَلا تَفْضَحْني، وَ عَلي بَلائِكَ فَصَبِّرْني، وَ كَما صَرَفْتَ عَنْ يُوسُفَ السُوءَ وَ الْفَحْشاءَ فَاصْرِفْهُ عَنّي، وَ ما لا طاقَةَ لي بِهِ فَلا تُحَمِّلْني.

وَ اِلي دارِالسَّلامِ فَاهْدِني، وَ بِالْقُرْانِ فَانْفَعْني، وَ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فَثَبِّتْني، وَ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ فَاحْفَظْني، وَ بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ وَ جَبَرُوتِكَ فَاعْصِمْني، وَ بِحِلْمِكَ وَ عِلْمِكَ وَسَعَةِ رَحْمَتِكَ مِنْ جَهَنَّمَ فَنَجِّني، وَ جَنَّتَكَ الْفِرْدَوْسَ فَاَسْكِنّي، وَ النَّظَرَ اِلي وَجْهِكَ فَارْزُقْني، وَ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ فَاَلْحِقْني، وَ مِنَ الشَّياطينَ وَ اَوْلِيائِهِمْ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ذى شَرٍّ فَاكْفِني.

بسوى غفران وبخششت پناه مى برم، مرا درياب، و از غضبت به بخششت پناه مى جويم،پناهم ده، و از عقابت بوسيله رحمتت آسودگى مى طلبم، مرا نجات ده.

و با اسلام خواستار نزديكى به توام، مرا بخود نزديك گردان، و از هراس روز قيامت مرا ايمن دار، و در سايه عرشت جايگاهم ده، و مرا مشمول رحمتت گردان، و با سلامتى مرا از دنيا نجات ده، و از تاريكيها بسوى نور خارج ساز.

و در روز قيامت چهره ام را درخشان گردان، و با محاسبه اى آسان مرا مورد حسابرسى قرار ده، و به عيوبم شرمگينم مفرما، و بر بلاها صبورم گردان، و آنگونه كه از حضرت يوسف بدى و زشتى را دور ساختى، زشتى و بدى را از من دور ساز، و آنچه بدان طاقت ندارم رابر من تحميل منما.

و مرا بسوى بهشت رهنمون گردان، و از قرآن بهره مندم ساز، و با گفتار صحيح مرا ثابت قدم بگردان، و از شيطان رانده شده حفظ فرما، و در بهشت فردوس ساكن گردان، و ديدار رويت را نصيبم نما، و به پيامبرت ملحق كن، و از شياطين و دوستان آنها و از شرّ هر شرورى كفايت فرما.