700- توبه / 105: عمل كنيد كه خداوند و فرستاده او و مؤمنان اعمال شما را مى بينند.
701- جهت توضيح هر يك از جفر و جامعه و مصحف فاطمه عليهاالسلام به كافى ج 1 كتاب الحجه ، مراجعه كنيد. - م .
702- حشر / 7: آنچه را رسول خدا (صلى اللّه عليه و اله ) براى شما آورده بگيريد و اجرا كنيد و آنچه را از آن نهى فرموده خوددارى نماييد.
703- مُحدّث بر وزن مُقدّم اسم معفول ، به معناى كسى كه به او حديث و خبر تازه گويند ائمه گويند چون خداى تعالى - با اين كه امام فرشته را نمى بيند - صداى فرشته را به او الهام مى كند. مُفهّم نيز اسم معفول باب تفعيل به معنى فهميده است ، ائمه را از آن جهت مفهم گويند كه پيامبر صلى اللّه عليه و اله تفسير و تاءويل قرآن را به ايشان فهمانيده است . - م .
704- به كتاب كافى ، ج 1، از ص 190 تا 412 به ترتيب مراجعه كنيد.
705- از اول فصل تا اين جا كه به كتاب كافى ، ص 454 تا 456 مراجعه كنيد.
706- كشف الغمه ، ص 23. اين داستان را اكثر مورخان و محدثان مانند صدوق و مسعودى و ديگران نقل كرده اند.
707- در مطالب السؤول ، ص 33، امالى الصدوق ص ‍ 371 و مروج الذهب ج 2 فصل ذكر لمع من اخباره و زهده چنين است اما در نهج البلاغه ، قد طلقتك ثلاثا آمده است .
708- مناقب ، موفّق بن احمد خوارزمى ص 69 و كشف الغمه ، ص ‍ 47 و آن را جزرى در اسدالغابه ج 4، ص 22 و طبرى در ذخائر العقبى ص 100 نقل كرده و مى گويد: ابوالخير حاكم نيز نقل كرده است .
709- ابوالمغيره ، عبداللّه بن ابى الهذيل كوفى مردى ثقه از راويان طبقه دوم است ، وى زمان حكومت خالد قسرى در عراق از دنيا رفته .
710- مناقب ، ص 47 و در مناقب خوارزمى ص 70.
711- مناقب ، ص 47 و در مناقب خوارزمى ص 70.
712- يعنى رسول خدا (صلى اللّه عليه و اله ). اين خبر در كشف الغمه ، ص 24 و مناقب ص 71 آمده و در اختصاص مفيد از حديث ابن داءب ص 148 قسمت پايانى آن در روايت ديگرى نقل شده است .
713- كشف الغمه ، ص 50 و مطالب السؤول ، ص 34.
714- كشف الغمه ، ص 50 و مطالب السؤول ، ص 34.
715- كشف الغمه ، ص 50 و مطالب السؤول ، ص 34.
716- كشف الغمه ، ص 50 و مطالب السؤول ، ص 34.
717- اين خبر را كمال الدين محمّد بن طلحه شافعى در مطالب السؤول ، ص 33 و در كشف الغمه ، ص 50 نقل كرده اند.
718- انسان / 8: و غذاى (خود) را با اين كه به آن علاقه (و نياز) دارند به مسكين و يتيم و اسير مى دهند... كشف الغمه ، ص 49.
719- بقره / 274: آنها كه اموال خود را به هنگام شب و روز، پنهان و آشكار، انفاق مى كنند، مزدشان نزد پروردگارشان است . كشف الغمه ، ص ‍ 51.
720- كشف الغمه ، ص 33 و در مناقب خوارزمى ، ص 50.
721- كشف الغمه ، ص 33 و در مناقب خوارزمى ، ص 50.
722- كشف الغمه ، ص 51.
723- كشف الغمه ، ص 51.
724- كشف الغمه ، ص 517 و در مسند احمد ج 1، ص 199 و نسائى در خصائص ص 10 دو حديث را در يك حديث نقل كرده اند.
725- به ارشاد مفيد، ص 145 و در كشف الغمه ، ص 78 مراجعه كنيد.
726- به كشف الغمه ، ص 79 مراجعه كنيد.
727- مناقب ، باب اخبار امام (عليه السلام) از غيب ، ج 2، ص 266 و در كشف الغمه ص 79 به نقل از مناقب ولى با لفظ ديگرى آمده است .
728- در ماءخذ اصلى ؛ بعضى نسخه ها (حسن بن ركردان ) و در بعضى (دكردان ) آمده است .
729- كشف الغمه ، ص 80.
730- در بعضى نسخه ها اريد حياته آمده است : من مى خواهم به او احسان كنم (طالب حيات او هستم ) او مى خواهد مرا بكشد - دليل و بهانه اى كه از اين قصد خوددارى بياور. اين شعر را عمر و بن معديكرب ، شاعر معروف جاهليت است ، در المجانى الحديثه ج 1، ص 313 مصراع دوم : عذيرك من خليلك ... آمده است - م .
731- كشف الغمه ، ص 80، به نقل از مطالب السؤول ، : كمربندت را براى مرگ محكم ببند زيرا مرگ تو را ملاقات مى كند و از مردن نهراس آنگاه كه بر تو نازل شود.
732- به كتاب خصائص شريف رضى ، فصل خبرهاى غيبى آن حضرت ، و به مدينة المعاجز بحرانى 7 ج 1، ص 119 مراجعه كنيد.
733- كشف الغمه ، ص 81.
734- كشف الغمه ، ص 81.
735- كشف الغمه ، ص 81.
736- كشف الغمه ، ص 81.
737- گواهى مى دهم كه خدايى جز يكتا نيست ، گواهى مى دهم كه محمّد فرستاده خداست و گواهى مى دهم كه تو وصى رسول خدا و سزاوارترين مردم بعد از او به اين امر مى باشى .
738- كشف الغمه ، ص 81.
739- كشف الغمه ، ص 82 و به مآخذ عامه الغدير ج 3، ص 126 تا 141 مراجعه كنيد.
740- كشف الغمه ، ص 82.
741- كشف الغمه ، ص 82.
742- كشف الغمه ، ص 83.
743- كشف الغمه ، ص 83.
744- كشف الغمه ، ص 82.
745- كشف الغمه ، ص 83.
746- كشف الغمه ، ص 83.
747- كشف الغمه ، ص 83.
748- التوحيد، ص 319 باب حدوث عالم ، خبر طولانى است و به مقدار نياز نقل شده است . خوارزمى در ص 50 مناقب آن را روايت كرده است .
749- رعد / 39: خداوند هر چه را بخواهد (محو) و هر چه را بخواهد (اثبات ) مى كند و ام الكتاب نزد اوست .
750- به مناقب ابن شهر آشوب ، ج 2، ص 38 مراجعه كنيد.
751- معانى الاخبار ص 17 باب معانى الفاظى كه در توحيد وارد شده است .
752- زمر / 56: (اين دستورها به خاطر آن است كه ) مبادا كسى روز قيامت بگويد: افسوس بر من از كوتاهيهايى كه در اطاعت فرمان خدا كردم و (آيات او را) به سخريه گرفتم !
كلمه جنب در آيه فوق به معنى قرب و همسايگى است همان طورى كه در جمله والصاحب بالجنب به معنى هم سفر آمده است كه نزديك و چسبيده به انسان است و در سخن امام (عليه السلام) نيز به همين معنى است به خاطر شدت قرب آن حضرت به خداى تعالى .
753- حطه در لغت به معنى ريزش و پايين آوردن است ، باب الحطّه ، نام يكى از درهاى بيت المقدس است : بنى اسرائيل ماءمور بودند تا هنگام ورود به آن ، دل و جان خود را با توبه واقعى كه در اين كلمه خلاصه شده از گناهان بشويند، در واقع شعار ايشان در هنگام ورود به بيت المقدس بود. - م .
754- مناقب خوارزمى ، ص 77، كفاية الطالب ، ص 135.
755- مناقب ، ص 18، كفايه گنجى شافعى ، ص 125.
756- كشف الغمه ، ص 23.
757- كشف الغمه ، ص 23. سخن امام (عليه السلام) بخشى از خطبه پنجم نهج البلاغه است .
758- مرحوم فيض ، نه ماءخذى داده و نه گوينده اين سخنان را معرفى كرده است متاءسفانه تشبيه بسيار تشبيه ناپسند و زشتى است ، آن هم در مورد انسانى كه آينه تمام نماى صفات جمال و جلال پروردگار و جلوه كامل نور حق و مظهر اتمّ نور السموات و الارض ، و بدر منير برج ولايت مى باشد. هر چند محتمل است كه منظور گوينده از السبع الضارى اسد باشد كه در روايات هم به اين تعبير آمده است ، به هر حال ظاهر عبارت ناهنجار است - م .
759- كشف الغمه ، ص 142.
760- كشف الغمه ، ص 136.
761- كشف الغمه ، ص 142.
762- كشف الغمه ، ص 139.
763- كشف الغمه ، ص 139.
764- در لسان العرب ج 8، ص 602 پس از نقل عين عبارت حديث ، در معناى اين كلمه مى گويد:
((خطّابى در معالم گفته است : اگر جامه يمنى نباشد، چيز ديگرى به نظرم نمى رسد كه گردنبند درست كنند.
ابوموسى گويد: من احتمال مى دهم كه عبارت روايت همان غَصَب به فتح صاد يعنى رشته هاى مفاصل حيوانات باشد كه شى ء مدورى است ، محتمل است كه آن زمان ، عصب بعضى از حيوانات پاك را برمى داشتند و مثل مهره اى درست مى كردند، وقتى كه مى خشكيد، گردنبند مى ساختند....)) - م .
765- كشف الغمه ، ص 135 از احمد اين حديث را نقل كرده است كه او را در مسند خود ج 5، ص 275 آورده است .
766- كشف الغمه ، ص 142.
767- كشف الغمه ، ص 135 و 136.
768- كشف الغمه ، ص 135 و 136.
769- كشف الغمه ، ص 135 و 136.
770- من لا يحضره الفقيه ، ص 88.
771- كشف الغمه ، ص 140.
772- كشف الغمه ، ص 140.
773- كتاب الفردوس ، ص 142.
774- كتاب الفردوس ، ص 142.
775- كشف الغمه ، ص 142.
776- كشف الغمه ، ص 142.
777- كشف الغمه ، ص 142 و 137.
778- كشف الغمه ، ص 142 و 137.
779- كشف الغمه ، ص 142.
780- كشف الغمه ، ص 142.
781- كشف الغمه ، ص 138.
782- كشف الغمه ، ص 139.
783- كشف الغمه ، ص 139.
784- كشف الغمه ، ص 139.
785- كشف الغمه ، ص 139.
786- كشف الغمه ، ص 139.
787- كشف الغمه ، ص 139.
788- كشف الغمه ، ص 139.
789- كشف الغمه ، ص 140.
790- بقره / 37: سپس آدم از پروردگار خود كلماتى دريافت داشت (و با آنها توبه كرد) و خداوند توبه او را پذيرفت .
791- كشف الغمه ، ص 140.
792- كشف الغمه ، ص 140.
793- كشف الغمه ، ص 135.
794- كشف الغمه ، ص 141.
795- كشف الغمه ، ص 154.
796- كشف الغمه ، ص 154.
797- كشف الغمه ، ص 154.
798- كشف الغمه ، ص 154.
799- كشف الغمه ، ص 154.
800- كشف الغمه ، ص 166 و مطالب السؤول ، ص ‍ 66.
801- كشف الغمه ، ص 167 و مطالب السؤول ، ص ‍ 66.
802- كشف الغمه ، ص 166 و مطالب السؤول ، ص ‍ 66.
803- كشف الغمه ، ص 167 و مطالب السؤول ، ص ‍ 66.
804- كشف الغمه ، ص 196.
805- كشف الغمه ، ص 196.
806- كشف الغمه ، ص 196.
807- كشف الغمه ، ص 196.
808- اين حديث را محمّد بن طلحه شافعى به طور مرسل در مطالب السؤول ، ص 67 آورده است .
809- كشف الغمه ، ص 169.
810- كشف الغمه ، ص 169.
811- مطالب السؤول ، ، ص 65.
812- كشف الغمه ، ص 162، مطالب السؤول ، ص 65.
813- كافى ، ج 1، ص 346.
814- كافى ، ج 1، ص 463.
815- كافى ، ج 1، ص 463.
816- كشف الغمه ، ص 157.
817- ابن خالويه ، همان ابوعبداللّه ، حسين بن احمد بن خالويه نحوى لغوى دانشمند بزرگ اديب و شاعر برجسته و از جمله فضلاى اماميه و آگاه به لغت عرب است اصلش همدانى بود ولى به بغداد رفت و دانشمندان آن جا را درك كرد و از بزرگانى چون انبارى ، ابن عمر زاهد، ابن دريد، و سيرافى استفاده كرد، بعدها به شام منتقل شد و در شهر حلب اقامت گزيد و در سال 370 ه‍ همان جا وفات يافت . نجاشى گويد: وى عارف به مذهب ما بود و كتابهايى دارد، از جمله الا ل كه در بالا ذكر شد، سپس مى گويد: او از قاضى ابوالحسين نصيبى روايت مى كند و همين كتاب را بر مصنفش ‍ قرائت كرده است . سيوطى در بغية الوعاة ، شرح حال او را آورده و كتابهاى او، جز الا ل را نام برده است . يافعى در مراة الجنان ضمن حوادث سال 370 ه‍ در تعريف كتاب الا ل مى نويسد: اين كتاب معانى آل را آورده سپس آن را به بيست و پنج قسم ، تقسيم كرده است ، و آنگاه نام دوازده امام از آل محمّد (صلى اللّه عليه و اله ) و تاريخ ولادت و وفات ، نام پدران و مادرانشان را نقل كرده است و ابن خلكان نيز قريب به اين مطلب را نوشته است .
818- كشف الغمه ، ص 157.
819- الا ل ، ص 157.
820- الا ل ، ص 157.
821- كشف الغمه ، ص 177.
822- كشف الغمه ، ص 177.
823- مطالب السؤول ، ص 73.
824- كشف الغمه ، ص 182 و مطالب السؤول ، ص 73.
825- كشف الغمه ، ص 182.
826- هيچ كار خير نبود مگر اينكه انجام دادند زيرا (نيكوكارى را) از پدران و نياكانشان به ارث برده بودند.
827- انسان / 10 و 11: ما از پروردگارمان خائفيم در آن روزى كه عبوس و شديد است ، از اين رو خداوند آنها را از شرّ آن روز نگه مى دارد و از آنها استقبال مى كند در حالى كه شادمان و مسرورند.
828- انسان / 9: (و مى گويند:) ما شما را براى خدا اطعام مى كنيم و هيچ پاداش و تشكرى از شما نمى خواهيم .
829- قبيله ايشان از گذشته داراى جود و كرم بودند و پسران ايشان بعد از آنها بخشنده و كريمند. پس همه مردم در سخاوت و بخشندگى به منزله زمين هستند و ايشان هنگامى كه مردمان كريم را بررسى كنند، به منزله آسمانند. اگر انصاف دهند مى بينند كه همه آنان تنها از آدم بوده و زاييده تنها حواء مى باشند! (كنايه از اين كه ديگران هيچ برترى بر يكديگر ندارند، تنها امتياز از آن خاندان پيامبر (صلى اللّه عليه و اله ) است .) - م .
830- كشف الغمه ، ص 180.
831- كشف الغمه ، ص 181.
832- كشف الغمه ، ص 184.
833- نساء / 86: و هنگامى كه كسى به شما تحيت گويد، پاسخ آنها را به طور بهتر بدهيد. يا (لااقل ) به همان گونه پاسخ گوييد.
834- كشف الغمه ، ص 184 و 185.
835- كشف الغمه ، ص 184 و 185.
836- كشف الغمه ، ص 184 و 185.
837- كشف الغمه ، ص 184 و 185.
838- كشف الغمه ، ، ص 184 و 185.
839- كشف الغمه ، ، ص 184 و 185.
840- كشف الغمه ، ص 184 و 185. عبارات عربى ، جملاتى از آيه 134 سوره مباركه آل عمران است : خشم خود را فرو مى برند و از خطاى مردم مى گذرند و خدا نيكوكاران را دوست مى دارد.
841- كشف الغمه ، ص 185.
842- كشف الغمه ، ص 185.
843- كشف الغمه ، ص 185.
844- كشف الغمه ، ص 177.
845- كشف الغمه ، ص 177.
846- كشف الغمه ، ص 177.
847- كشف الغمه ، ص 177.
848- اين حديث را ترمذى در ج 13، ص 193 از سنن نقل كرده و در كشف الغمه ، ص 178 نقل شده است .
849- كشف الغمه ، ، ص 178.
850- صحيح ترمذى ج 13، ص 197، و در آن جا آمده است كه اين كار را دو يا سه بار تكرار كرد.
851- مطالب السؤول ، ص 77.
852- كشف الغمه ، ص 198.
853- كشف الغمه ، ص 198.
854- به ارشاد شيخ مفيد ص 240 و اعلام الورى طبرسى ص ‍ 256 و كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
855- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
856- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
857- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
858- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
859- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
860- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
861- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
862- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
863- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
864- كشف الغمه ، ص 198 تا 200 مراجعه كنيد.
865- كشف الغمه ، ص 200.
866- كشف الغمه ، ص 200.
867- ارشاد مفيد ص 242 با اين تفاوت كه در آنجا بجاى محمّد بن اسامه ، زيد بن اسامه آمده است .
كشف الغمه ، ص 201.
868- كشف الغمه ، ص 201، ارشاد مفيد ص 239، اعلام الورى طبرسى ص 254.
869- كشف الغمه ، ص 201، و ارشاد مفيد، ص 240 و اعلام الورى ص 255.
870- ارشاد مفيد ص 240 و اعلام الورى ص 256 و كشف الغمه ، ص 201.
871- ارشاد ص 24 و 242، كشف الغمه ، ص 202. در ارشاد به جاى ((وضو بگيرد)) دارد: ((آماده نماز شود.))
872- ارشاد ص 242، كشف الغمه ، ص 202.
873- اعلام الورى ص 256، ارشاد مفيد ص 241 و كشف الغمه ، ص 201. آيه : آل عمران / 134: و خشم خود را فرو مى برند، و از خطاى مردم مى گذرند. و خدا نيكوكاران را دوست مى دارد.
874- جاثيه / 14: به مؤمنان بگو: كسانى را كه اميد به ايام اللّه (روز رستاخيز) ندارند مورد عفو قرار دهند.
875- كشف الغمه ، ص 205 و 206.
876- كشف الغمه ، ص 205 و 206.
877- كشف الغمه ، ص 207.
878- كشف الغمه ، ص 207.
879- كشف الغمه ، ص 207.
880- كشف الغمه ، ص 207.
881- كشف الغمه ، ص 207.
882- كشف الغمه ، ص 207.
883- كشف الغمه ، ص 207.
884- مؤمنون / 102: هنگامى كه در صور دميده شود هيچ گونه نسبى ميان آنها نخواهد بود.
885- انبياء / 28: و آنها جز براى كسى كه خدا از او خشنود است (و اجازه داده ) شفاعت نمى كنند.
886- اعراف / 55: رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است .
887- كشف الغمه ، ص 208.
888- كشف الغمه ، ص 208.
889- كشف الغمه ، ص 208.
890- كشف الغمه ، ص 208.
891- كشف الغمه ، ص 208.
892- كشف الغمه ، ص 208.
893- كشف الغمه ، ص 208.
894- كشف الغمه ، ص 208.
895- كشف الغمه ، ص 208.
896- كشف الغمه ، ص 208.
897- كشف الغمه ، ص 208.
898- مطالب السؤول ، ص 78.
899- مطالب السؤول ، ص 80.
900- جزرى در نهايه خود مى گويد: در حديث امام باقر (عليه السلام) آمده است : ((از زندگى مادى جز لذتى كه تو را به مرگ نزديك مى سازد چيزى عايد نمى شود.))
901- مطالب السؤول ، ص 80.
902- مطالب السؤول ، ص 80.
903- مطالب السؤول ، ص 81.
904- مطالب السؤول ، ص 81.
905- مطالب السؤول ، ص 81.
906- مطالب السؤول ، ص 81.
907- ارشاد مفيد، ص 249.
908- ارشاد مفيد، ص 250.
909- ارشاد مفيد، ص 250.
910- ارشاد مفيد، ص 250.
911- كشف الغمه ، ص 217. كتاب دلائل تاءليف ابى العباس عبداللّه بن جعفر بن حسين بن مالك بن جامع حميرى قمى ، شيخ قميها صاحب كتاب معروف قرب الاسناد است .
نجاشى مى گويد: وى در سال دويست و نود و اندى به كوفه آمد و مردم كوفه از او رواياتى شنيدند.
ابوغالب زرارى در رساله خود آمدن او را به كوفه در سال 297 دانسته و سيد بن طاووس در كتاب محاسبة النفس ص 7 حديث عرض اعمال را از كتاب دلائل نقل مى كند و به پسرش محمّد در كشف المحجّة ص 35 سفارش مى كند كه در كتاب معجزات و دلائل از جمله دلائل ابن جرير طبرى و دلائل حميرى دقت كند. ميرزا كمالا داماد علامه مجلسى در البياض الكمالى مى گويد: بر تو باد مطالعه كتاب دلائل حميرى ! معلوم مى شود نسخه اى از آن در نزد وى بوده است . به كتاب الذريعة الى تصانيف الشيعه ، ج 8، ص ‍ 237 مراجعه كنيد.
912- نام محلى در مدينه طيبه است .
913- كشف الغمه ، ص 217.
914- كشف الغمه ، ص 217.
915- كشف الغمه ، ص 217.
916- كشف الغمه ، ص 217.
917- كشف الغمه ، ص 217.
918- كشف الغمه ، ص 217.
919- كشف الغمه ، ص 217.
920- كشف الغمه ، ص 217.
921- كشف الغمه ، ص 217. تمام اين احاديث را از دلايل حميرى نقل كرده است .
922- كشف الغمه ، ص 217. تمام اين احاديث را از دلايل حميرى نقل كرده است .
923- كشف الغمه ، ص 217. تمام اين احاديث را از كتاب دلائل حميرى نقل كرده است .
924- كشف الغمه ، ص 217. تمام اين احاديث را از كتاب دلائل حميرى نقل كرده است .
925- كشف الغمه ، ص 217. اين حديث نيز از دلايل حميرى نقل شده است .
926- خرايج و جرايح ، ص 196 چاپ ضميمه به اربعين و كفاية الاثر.
927- كشف الغمه ، ص 218.
928- كشف الغمه ، ص 218.
929- كشف الغمه ، ص 218.
930- كشف الغمه ، ص 218.
931- كشف الغمه ، ص 218.
932- كشف الغمه ، ص 218.
933- فاطر / 32: سپس اين كتاب آسمانى را به گروهى از بندگان برگزيده خود به ميراث داديم ، از ميان آنها عده اى بر خود ستم كردند، و عده اى ميانه رو بودند و عده اى به اذن خدا در نيكيها از همه پيشى گرفتند.
934- كشف الغمه ، ص 218.
935- كشف الغمه ، ص 218.
936- كشف الغمه ، ص 218.
937- كشف الغمه ، ص 218. و اين حديث را كلينى در كافى ج 1، ص 466 روايت كرده است .
938- كشف الغمه ، ص 218.
939- ما حاميان واقعى حوض كوثريم ، از حوص كوثر دفاع مى كنيم و واردين آن خوشبختند.
كسى رستگار نمى شود جز به وسيله ما، و كسى كه محبت ما را همراه دارد نااميد نمى شود.
پس هر كه ما را شادمان كند از جانب ما به شادمانى رسد، و هر كه باعث ناراحتى ما شود ميلادش ناروا بوده است .
940- كشف الغمه ، 217.
941- مطالب السؤول ، ص 81.
942- تا اين جا در كشف الغمه ، ص 223 از مطالب السؤول ، و بقيه از جنابذى نقل شده است .
943- تا اينجا در كشف الغمه ، ص 224 از كتاب جنابذى نقل شده است . آيه مباركه ، رعد، ص 21: و آنها كه پيوندهائى را كه خداوند بدان امر كرده است برقرار مى دارند و از پروردگارشان مى ترسند و از بدى حساب (روز قيامت ) بيم دارند.
944- كشف الغمه ، ص 253.
945- كشف الغمه ، ص 232.
946- كشف الغمه ، ص 232.
947- تذكرة الخواص ، ص 192 از چاپى كه ضميمه مطالب السؤول ، است .
948- كشف الغمه ، ص 240.
949- كشف الغمه ، ص 233 و مطالب السؤول ، ، ص ‍ 82.
950- خداوندا من از اين انگور ميل دارم ، به من بخوران و دو پارچه احرامم كهنه است .