بحر المعارف جلد اول

عالم ربانى و عارف صمدانى مولى عبدالصمد همدانى
تحقيق و ترجمه: حسين‌ استادولى

- پى‏نوشت‏ها -
- ۳ -


503- همان
504- كذا فِى المحجة ، و فِى النسخ : بعض .
505- ((غررالحكم)) باب هاء. ((محجة البيضاء)) ج 8،ص 162. و در هر دو: شريك .
506- ((محجة البيضاء))، ج 8،ص 162 و 159.
507- ((محجة البيضاء))، ج 8،ص 162 و 159.
508- زمر، 23.
509- علق ، 14.
510- قصص ، 88.
511- زمر، 29.
512- كذا.
513- ((ساعتى تفكر از عبادت هفتاد سال بهتر است)).
514- نجم الدين - خ ل .
515- نجم ، 17: ((چشم او (پيامبر) نه اشتباه ديد و نه غير واقع را مشاهده كرد)).
516- اشاره است به آيه 48، از سوره نساء: ((خداوند گناه شرك نمى آمرزد...)).
517- ((كافى)) ج 2،ص 502. و تمام حديث درص 282 خواهد آمد.
518- ((معانى الاخبار))ص 399، باب نوادر.
519- ((امالى طوسى)) ج 2،ص 149، با اندكى تلخيص .
520- ((امالى طوسى)) ج 2،ص 147.
521- ((امالى طوسى)) ج 2،ص 147.
522- ((عدة الداعى))،ص 283 و 284.
523- ((عدة الداعى))،ص 283 و 284.
524- مصدر: العبرة .
525- ((مصباح الشريعه)) باب 8،ص 68 - 70.
526- همان
527- در ((كافى)): ((لا يكتب الملك الا ما سمع)).
528- اعراف : 205.
529- ((كافى)) ج 2،ص 502، ((عدة الداعى))ص 244.
530- ((فلاح السائل))، فصل 7،ص 36.
531- ((كافى)) ج 2،ص 476.
532- ((مزامير العاشقين)) مخطوط.
533- ((كافى))، ج 2،ص /90
534- ((كافى)) ج 2،ص 489 - 499، با اندكى تصرف . ((عدة الداعى))ص 233.
535- رعد، 28: ((آگاه باشيد كه دل ها تنها با ياد خدا آرامش مى يابد)).
536- اعراف ، 55.
537- مريم ، 3.
538- ((روح الالباب))، مخطوط.
539- ((جامع الصغير))، ج 1،ص 37.
540- ((جامع الصغير))، ج 2،ص 8، و در مصدر نيافتم .
541- ((عدة الداعى))،ص 243، ((امالى طوسى))، ج 2،ص 143.
542- ((بحارالانوار))، ج 94،ص 151، و در آن آنسنا آمده است .
543- ((مصباح الشريعه))، باب 2. و در آن ((لا يفتح)) است ، و معناى آن نيز سليس تر است .
544- رعد، 28.
545- احزاب : 41: ((فراوان خدا را ياد كنيد)).
546- ((پيامبر در تمام اوقات خود، خدا را ياد مى نمود)). (جامع الصغير، 2/116).
547- ((بهترين ذكر كه هفتاد برابر اذكار ديگر است آن است كه فرشتگان نويسنده اعمال آن را نشنوند)). (جامع الصغير، 2 / 8، بدون جمله دوم).
548- ((و وارد است كه : ذكرى كه فرشتگان حافظ اعمال نشنوند بر ذكرى كه آنان بشنوند هفتاد برابر افزونى دارد.)) (جامع الصغير، 2 / 20).
549- ((منهاج الكرامة))ص 37، ((مناقب خوارزمى))ص 2، با اندكى اختلاف .
550- المروزى
551- فِى النسخ : عبدالقاهر محمد بن عبدالله .
552- مجلى : اخروج الدركانى .
553- همان
554- بقره ، 152: ((تا شما را ياد كنم)).
555- مجادله ، 22: ((و ايشان را به روحى از خود تاييد فرمود)).
556- ((عطاياى شاه را جز مركب هاى شاه حمل نمى كند)).
557- ((نه فرشته اى بر آن ذكر آگاهى مى يابد تا آن را بنويسد، نه نفس كه خودبينى به او دست دهد)).
558- ((در درون آدميزاده پاره گوشتى است ، و در آن قلب است ، و در قلب فواد، و در فواد سر، در سر خفى ، در خفِى اخفِى است ، و من همان اخفِى هستم .))
559- ((حقيقت ذكر، بيرون شدن از ميدان غفلت به سوى فضاى مشاهده و ديدار است)).
560- ((پروردگار خود را ياد كن آن گاه كه خود را فراموش نمودى . زيرا تحقق يافتن مذكور و مشهود او موجب نفِى غير مى گردد، و آن گاه نسبت غيريت به كلى از ميان مى رود)).
561- طارق ،9: ((روزى كه باطنى ها و پنهانى ها آشكار و آزموده گردد.))
562- شورى ، 20: ((هر كس زراعت آخرت خواهد، در زراعتش بيفزاييم)).
563- مطالب اين فصل ، منقول از ((قدسيه))ص 37 - 41 (كلمات بهاء الدين نقشبند) با اندكى تصرف در عبارت مى باشد.
564- ((در حديث نبوى است كه ايشان پنهانى را دوست مى داشت . و در خبر ديگرى است كه : آن حضرت يك هفته يا دو هفته پياپى به غار حراء مى رفت .))
565- لغويين گفته اند: حراء - با كسر و مد - كوهى است در مكه ، كه از لحاظ لفظ مذكر و مونث و منصرف و غير منصرف استعمال مى شود. ((مرصاد العباد))،ص 281.
566- اعراف ، 142: ((و با موسى سى شب وعده كرديم و آن را با ده شب كامل ساختيم ، پس ميقات پروردگارش به چهل شب كامل شد)).
567- ((عوالى اللئالى))، ج 1،ص 82: اربعين ليلة . ((مرصاد العباد))ص 282.
568- همان كتاب ، ج 4،ص 98. ((مرصاد العباد))ص 65.
569- ((كافى))، ج 2،ص 16، باب اخلاص .
570- ((عوارف المعارف)) در حاشيه ((احياء العلوم)) ج 2،ص 256. و روايت باب اخلاص ‍ ((كافى)) روايت پيشين است .
571- ((شهاب الاخبار))ص 192.
572- ((مزامير العاشقين)) مخطوط.
573- ((عيون اخبار الرضا عليه السلام)) ج 2،ص 69، باب 41،ح 321.
574- ((عين الحياة))ص 247.
575- در حاشيه نسخه 1، بدل ذكر، ((صمت)) آورده ، ولى هر دو با هم صحيح است چنان كه فرموده اند:

صمت و جوع و سهر و عزلت و ذكر به دوام   ناتمامان جهان را كند اين پنج ، تمام
576- همان
577- ((فتوحات مكيه)).
578- ظاهرا ((خمسة)) بوده است .
579- ((شيطان با افراد تنهاست)).
580- توبه ، 119: ((با راستگويان باشيد)).
581- جاثيه ، 23: ((آن كس كه هواى نفس خود را معبود خود ساخته است)).
582- نازعات ، 37 - 39: ((اما آن كس كه طغيان ورزد و زندگانى دنيا را ترجيح دهد، پس دوزخ جايگاه اوست)).
583- حجر، 44: ((آن (دوزخ) را هفت در است)).
584- ا. موافقت اغيار.
585- ((كافى)) ج 2،ص 115. ((سنن ابن ماجه)) كتاب فتن ، باب 12.
586- ((بحار)) ج 70،ص 108: به نقل از ((امالى صدوق)) و در ((كافى)) نيافتم .
587- اخلو - خ ل .
588- ((بحار)) ج 78،ص 10.
589- ((مصباح الشريعه)) باب 3: رعايت : من العاش .
590- ((جامع الصغير)) ج 1،ص 75. ((بحار)) ج 70،ص 111.
591- همان
592- ((تحصين))ص 18. و حديث دوم در ((غوالى)) ج 1،ص 280.
593- ((تحصين))ص 18. و حديث دوم در ((غوالى)) ج 1،ص 280.
594- ((عين الحياة))ص 368: او مردم را شناسد...
595- ((تحصين))ص 7.
596- ((تحصين))ص 7.
597- ((تحصين))ص 7.
598- ((تحصين))ص 10 - 11. و ((مآله)) در نسخه ها و مصدر: ماله .
599- ((تحصين))ص 10 - 11. و ((مآله)) در نسخه ها و مصدر: ماله .
600- در مصدر نيز همينطور است ولى ((ابى الحسن الرضا عليه السلام)) صحيح است .
601- ((تحصين))ص 11.
602- ((تحصين))،ص 12، 18 - 19. و در ب ، ج : و اءِذَا خوطبوا لم يتزوجوا.
603- ((تحصين))،ص 12، 18 - 19. و در ب ، ج : و اءِذَا خوطبوا لم يتزوجوا.
604- ((تحصين))،ص 12، 18 - 19. و درب ، ج : و اءِذَا خوطبوا لم يتزوجوا.
605- ((تحصين))ص 19.
606- ((شهاب الاخبار))،ص 364.
607- ((عوالى اللئالى)) ج 1،ص 282. و در ا، ج : مواضع الجهاد.
608- ((تحصين))ص 13.
609- ((عدة الداعى))،ص 219. ((كافى)) ج 1،ص 17، از امام كاظم عليه السلام .
610- مومنون ، 60.
611- ((روضه كافى))ص 128 - 129، حديث 98.
612-
جان پاره ساز جامه دريدن چه فايده   از خود ببر ز غير بريدن چه فايده
613- همان
614- به ((محجة البيضاء)) ج 8،ص 81 مراجعه شود.
615- مزمل ، 8.
616- ((نهج البلاغه)) اواخر خطبه 190.
617- ((شرح نهج البلاغه)) ابم ميثم ، ج 4،ص 314.
618- ((نهج البلاغه)) آخر خطبه 190.
619- ((شرح نهج البلاغه)) ابن ميثم ، ج 4،ص 321.
620- ((تحصين))،ص 9 و 8. و در نسخه ها: يسال الله .
621- ((تحصين))،ص 9 و 8. و در نسخه ها: يسال الله .
622- ((تحصين))،ص 9 و 8. و در نسخه ها: يسال الله .
623- ((وضو سلاح مؤ من است)).
624- سستى .
625- آل عمران ، 191: ((آنان كه خدا را در حال ايستاده و نشسته و بر پهلو ياد مى كنند)).
626- كهف ، 28.
627- ((اثناعشريه))ص 10 و 37.
628- ((اثنا عشريه)) باب 3، فصل 5،ص 94.
629- انثاعشريه ، باب 3، فصل 5،ص 94.
630- ((اثناعشريه)) باب 3، فصل 4،ص 91.
631- بقره ، 284: ((و اگر آن چه را كه در نفس خد داريد آشكار كنيد يا پنهان نماييد خداوند به آن از شما حساب مى كشد)).
632- ((آنانند كه معنى را از لازم آن يا لوازم لازم آن تا هفت بطن ، مى فهمند)).
633- انبياء، 91 با لفظ ((فيها)) و تحريم ، 12 با لفظ ((فيه)) و ((اَلَّتِى)) بدون واو: ((و آن (زن) دامن خويش پاك نگاه داشت و ما از روح خود در آن دميديم)).
634- ((علل الشرايع))، باب 307، ج 2،ص 526. و در نسخه ها: ملتقم القلب .
635- ((كافى)) ج 2،ص 330، از اميرالمؤ منين عليه السلام .
636- ((از دل به دل روزنه اى گشوده هست ، هر چند فاصله مكان هاى صاحبدلان دور باشد)).
637- همان
638- ((الجواهر الغوالى فِى شرح عوالى اللئالى)) مخطوط.
639- ((كافى)) ج 2،ص 226 - 230. ((امالى صدوق)) مجلس 84،ص 510 - 514. ((نهج البلاغه)) خطبه 191.
640- ((بحار الانوار، ج 43،ص 331 و 332.
641- زمر، 23 و 22.
642- زمر، 23، 22.
643- انفال ، 2.
644- ((كافى)) ج 2،ص 236.
645- ((آداب النفس)) ج 1،ص 204، فصل 11.
646- همان
647- اعراف ، 172: ((آيا من پروردگار شما نيستم ؟)).
648- ((آداب النفس)) ج 1،ص 204، فصل 11.
649- ((آداب النفس)) ج 1،ص 204، فصل 11.
650- همان
651- برده - خ ل .
652- ((عدة الداعى))ص 238.
653- ((عدة الداعى))ص 238. و آيه 152 در سوره بقره .
654- ((فقيه)) ج 4،ص 409، باب نوادر.
655- ((امالى طوسى)) ج 1،ص 7.
656- ((امالى صدوق)) مجلس 58،ص 324.
657- شعراء، 88 - 89.
658- بقره : 125.
659- و ديگر از اصطلاحات عرفا ((شطح)) و ((طامات)) است .
660- ((كافى)) ج 2،ص 130.
661- ((كشف المراد))ص 275 - 277، مقصد چهارم ، مساءله پنجم .
662- ((كافى)) ج 2،ص 424. و در آن ((لو تدومون)) است .
663- ((موجودى جز خدا نيست)).
664- ((خداوند همت هاى بلند را دوست دارد)). و در ((تاريخ يعقوبى)) ج 2،ص 246، از حسين بن على عليهماالسلام چنين نقل كرده است : اءنّ الله يحب معالى الامور و يكره سفسافها: ((خداوند امور والا را دوست ، و امور پست را ناخوشايند مى دارد)).
665- ((كافى)) ج 1،ص 130، باب عرش و كرسى : ((و او حيات هر چيز و نور هر چيز است)). و حديث اول را نيز در ((وسائل الشيعه)) ج 12،ص 47 آورده است .
666- شورى ، 52: ((و اينچنين روحى را از امر خود (قرآن را) به سوى تو وحى كرديم ، تو نمى دانستى كتاب و ايمان چيست ، ولى ما آن (قرآن را) نورى قرار داديم كه به آن هر يك از بندگان خود را كه بخواهيم هدايت مى كنيم)).
667- ((كافى))، ج 1،ص 34. و در آن ((العالمون ، المتعلمون ، غثاء)) وارد است .
668- همان
669- ((الاختصاص)) مفيد،ص 245.
670- انعام ، 89: ((آنانند كسانى كه كتاب و حكم و نبوت را به ايشان داده ايم)).
671- انعام ، 158.
672- ((تاويل الايات)) ج 1،ص 168. ((كافى)) ج 1،ص 428.
673- ((كافى)) ج 1،ص 35.
674- ((حلية الاولياء)) ج 1،ص 221. ((احياء العلوم)) ج 1،ص 134. (احاديث مثنوى ،ص ‍ 20)/.
675- ((كافى)) ج 2،ص 352. ((صحيح بخارى)) ج 7،ص 131، كتاب رقاق . و در هر دو قريب به اين مضمون .
676- ((صحيح بخارى)) ج 9،ص 148، كتاب توحيد، ((صحيح مسلم)) ج 8،ص 67، كتاب الذكر. ((سنن ابن ماجه)) ج 2،ص 1255، كتاب ادب .
677- خاموش .
678- ((امالى طوسى)) ج 2،ص 145.
679- شورى ، 20.
680- همان
681- ((امالى طوسى)) ج 2،ص 143. و در آن به جاى ((الاحمق))، ((تلعاجز)) آمده است .
682- ((مجلى))ص 328.
683- همان
684- ((امالى طوسى)) ج 2،ص 146.
685- ((منازل السايرين))، مقدمه : ((يفتن القلب)) و بدايات ، مراحل اوليه سلوك است .
686- ا،ب : جان تحقيق ...
687- ((صحيح بخارى)) 5،ص 169.
688- ((كلمات مكنونه))ص 239 - 241.
689- درباره ابن سينا چه مى فرماييد؟
فرمود: او مردى بود كه مى خواست بدون واسطه من به خداى متعال برسد، پس او را با دو دست خود اين چنين باز داشتم ، نيتجتا در آتش سرنگون شد.
690- درباره ابن سينا چه مى فرماييد؟
فرمود: مردى است كه خدا گمراهش نموده ... درباره شهاب الدين (سهروردى) مقتول چه ؟ فرمود: او هم از پيروان اوست ... درباره فخر الدين رازى چه ؟ فرمود: او مردى است كه مورد عتاب قرار خواهد گرفت ... درباره حجة الاسلام غزالى چه ؟ فرمود: او مردى است كه به مقصود دست يافته است ... درباره امام الحرمين (ابن جوزى) چه فرمود: او از ياوران دين من است .
691- خداوندا (با لطف و رحمت خود) به من باز گرد تا توفيق توبه پيدا كنم . بار الها! مرا از اين كه به گناه باز گردم نگهدار، طاعات را در نظرم محبوب ساز، و گناهان را در نظرم ناخوشايند دار.
692- مطابق تحقيقات رشيق شيخ الرئيس ابن سينا رحمه الله در مقَالَه نبوات و منافات ((شفا)) و نيز در نمط تاسع ((اشارات)) در باب حقيقت مكاشفات عرفا و آن چه كه در خواب و رويا به انسان نمايانده مى شود، روشن شده كه ملاك امر در اين هر دو واحد و سر اختلاف مكاشفات نيز واضح است و اين كه بايد در مرود مكاشفات و مشهودات عرفانى نيز همچون منامات به تعبير و تاءويل مناسب آن ها دست يازيد و اين تعبير البته خود بايد به دست اهل معنا و ره سپردگان صورت پذيرد.
خلاصه اين تحقيق بر اين است كه چون نفس سالك يا عارف در خواب يا بيدارى به عوالم ملكوت و مبادى وجود متصل شود از ملاحظه حقايق نورانى و صور مجرده انفعالى در وى حاصل مى شود و در اين جا قوه خيال مداخله نموده و متناسب با حالت مزبور صورتى از خزاءِنَّهُ صور خود بر صفحه حس مشترك يا خيال متنقش مى گردد كه همان واقعه مشهور و يا خواب مضبوط باشد و اين حال را چه بسا افراد ناوارد دليل بر كاشفيت تام مشاهده يا خواب از واقع و نفس الامر محسوب مى دارند و حال آن كه ملاحظه تناسب فكرى شخص مشاهد و يا خواب بيننده و وضع فكرى و روحى و سلوكى و ساير جهات وى با تعبير آن واقعه و رويا ارتباط تام داشته و شخص معبر بصير با ملاحظه همه اين جهات به مكشوف و مطابق آن كشف يا خواب پى مى برد. و اين حكم عام است مگر در مواردى كه به دليل شدت اتصال سالك به عوالم بالا و يا رقت و صفاى ضمير وى ، قوه خيال از مداخله باز مانده و عين صور مجرده و يا انوار قدسيه بر دل و ضمير سالك متجلى و منعكس گردد. اين تحقيق رشيق مورد قبول قاطبه كملين از عرفا و اهل بصيرت از مشاهدين مى باشد و آن ها هيچگاه نظر به ظاهر كشف و مشاهده و خواب و رويا ننموده بلكه اوضاع فكرى و ساير خصوصيات افراد را نيز در نظر مى گيرند. از اين روايت كرده است كه :كسى در وضع مذهبى خود مثلا مخالف فلسفه و مباحثات عقلى است و يا در مسلك فقهى تصور نادرستى از تشيع و مكتب ائمه معصومين عليهم السلام دارد، در برخى مشاهدات خود فلان فيلسوف را كه در مخيله او به عنوان الگوى مباحثات نظرى است به عنوان ضال و مضل و يا شيعيان را به عنوان منحرفين ملاحظه مى كند، فتامل جيدا. (ناشر)
693- نام پسر نوح عليه السلام است .
694- نبى - به ضم نون - يعنى قرآن .
695- اشاره است به آيه 43، از سوره هود، از قول حضرت نوح به پسرش كه : ((مروز كسى را از امر خدا نگهدارى نيست مگر آن كس كه خدا به او رحم كند)).
696- ((مثنوى)) دفتر چهارم ،ص 89.
697- ((من لا يحضره الفقيه)) ج 1،ص 41.
698- همان
699- ((همانا منم الله)).
700- ((آنها خيالاتى است كه اطفال طريقت را بدان تربيت مى كنند)).
701- ظاهرا بايزيد بسطامى است .
702- ((نهج البلاغه)) اواخر نامه 31: و اياك و الانكال على المنى ...
703- ((مقصد اقصى)) فصل سوم از مقدمه .
704- ((احياء العلوم)) ج 4،ص 256. (احادث مثنوى ،ص 52)
705- ((كافى)) ج 1،ص 185.
706- همان
707- كهف ، 66.
708- ((جامع الصغير)) ج 2،ص 43.
709- ((نهج البلاغه)) حكمت 79 و 80 و در آن ((صواحبها)) است .
710- ((نهج البلاغه)) حكمت 79 و 80 و در آن ((صواحبها)) است .
711- ((عوالى اللئالى)) ج 1،ص 25.
712- در مصدر: ((بالموافاة)). يعنى گواهى به استلام حجر و برخورد با آن مى دهد.
713- احاديث گذشته را در ((علل الشرايع)) باب 161،ص 423 به بعد ببينيد.
714- ((كافى)) ج 1،ص 39.
715- حج ، 47: ((همانا يك روز نزد پروردگارت مانند هزار سال است)).
716- ((مقصد اقصى)) مقدمه ، فصل 5.
717- از نزد خداى متعال .
718- قلاووز: ماخوذ از تركى ، راهنما، دليل .
719- اشاره به حديث : يا على اءِذَا تقرب النَّاس الى خالقهم فِى ابواب البر فتقرب اليه بانواع العقل ...
720- اشاره است به آيه 78 از سوره كهف
721- اشاره است به آيه 10 از سوره فتح .
722- اشاره است به حديث ((لا يسعنى ارضى و لا سمايى و يسعنى قلب عبدى المؤ من .))
723- اشاره است به شكافته شدن بحر قلزم براى بنى اسرائيل و عبور آنان از آن .
724- بختى - به ضم با -: شتر قوى هيكل ، شتر دو كوهانه .
725- ((مثنوى)) به ترتيب دفتر 1 / 81، 1 / 73، 3 / 60، 2 / 80، 3 / 71. 6 / 55، 3 / 71.
726- ((نهج البلاغه)) خطبه 74.
727- ((شرح نهج البلاغه))، ابن ميثم ، ج 2،ص 208.
728- ((عقاب الاعمال))،ص 1.
729- اعراف ، 145: ((و براى او در الواح پندهايى و شرح و تفصيل پاره اى چيزها نوشتيم)).
730- كهف ، 66 و 67: ((آيا اجازه مى دهى دنبال تو باشم تا از آن چه آموخته شده اى به من تعليم كنى ؟... تو طاقت همراهى مرا ندارى و صبر با من نتوانى كرد.))
731- كهف ، 66 و 67: ((آيا اجازه مى دهى دنبال تو باشم تا از آن چه آموخته شده اى به من تعليم كنى ؟... تو طاقت همراهى مرا ندارى و صبر با من نتوانى كرد.))
732- جمعه ، 4: ((اين فضل و بخشش خداست كه به هر كه بخواهد عطا مى كند))
733- همان
734- گريوه ، گردنه هاى سخت
735- ب ، ج : خلفاى حق .
736- احزاب ، 46: ((ما تو را... و دعوت كننده به سوى خدا به اذن او و چراغى روشن فرستاديم)).
737- بقره ، 10: ((در دلهاى ايشان مرضى است)).
738- اسراء، 82: ((و از قرآن چيزى فرود آورده ايم كه براى مؤ منان شفا و رحمت است ، و ظالمان را جز خسران و زيان نيفزايد)).
739- انعام ، 59: ((... و نه تر و خشكى جز اين كه در كتاب مبين هست)).
740- نحل ، 89. و در قرآن ((تبيانا لكل شى ء)) است : ((كتاب را بر تو نازل كرديم تا بيانگر هر چيزى باشد)).
741- شورى ، 52: ((به درستى كه تو همانا به راه راست هدايت مى كنى)).
742- ((به ملكوت آسمان ها داخل نشود كسى كه دو بار متولد نشده باشد)).
743- همان
744- ((بحار)) ج 70،ص 286.
745- ((روضه كافى)) ص 345، رقم 545.
746- ((سنن ابن ماجه)) باب 6 مقدمه ، ج 1،ص 16: ((بر شما باد به شنيدن و اطاعت كردن)).
747- انعام ، 90.
748- نحل ، 123.
749- ((مصباح الشريعه)) باب 59.
750- آل عمران ، 68
751- ((امالى طوسى)) ج 1،ص 44. و آيه 36 در سوره ابراهيم .
752- ((نهج البلاغه)) حكمت 96. و در آن ((اعلمهم)) است .
753- ((اربعين)) شيخ بهايى ، آخر شرح حديث بيست و پنجم ،ص 165.
754- ((و مراد از (مقام) حاَلَّتِى است كه ثبات داشته و پايدار بماند، و (حال) آن است كه عارضى بوده و به سرعت زوال پذيرد)).
755- ((يك جذبه از سوى حق با عمل جن و انس برابرى مى كند)).
756- ((مقصد اقصى)) مقدمه ، فصل 7.
757- ((طبيبى به مداواى مردم برخاسته كه خود بيمار است)).
758- احاديث اختلاف امم را در ((بحارالانوار)) ج 8 طبع كمپانى ، و ج 28 طبع جديد، باب اول ببينيد.
759- ((ركبها)) صحيح است .
760- ((بحارالانوار))، ج 23،ص 119، به بعد. ((امان الامة من الضلال و الاختلاف)) تاليف آية الله لطف الله صافِى گلپايگانى ، در اين رساله مصادر اين حديث و حديث ثقلين و حديث امان ، نقل شده است .
761- ((امالى طوسى))، ج 2،ص 137، با اندكى تلخيص .
762- مراد از ميانه روان ، معنى اصطلاحى و سياسى امروزى آن كه اشخاص غير مبارز و ملاحظه كارند نيست ، بلكه منظور كسانى هستند كه نه راه غلو و افراط را پيموده اند و اءنّ راه بغض و دشمنى آن حضرت را، بلكه پيرو و دنباله رو و گوش به فرمان حضرت بوده اند.