1- يعنى مثلاً دو روز روزه مى گيرد و 5 روز مى خورد و بعدهم 4 روز روزه مى گيرد و 6 روز مى خورد الى آخر ماه بطور منفصل .
2- اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها، چنانچه با شهوت و جَستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده ، آن رطوبت حكم منى را دارد بلكه اگر فقط با شهوت و جَستن باشد ثابت شدن حكم منى خالى از وجه نيست و اگر هيچ يك از اين سه نشانه را نداشته باشد، حكم منى ندارد. و در مريض لازم نيست آن آب ، با جَستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آمده باشد در حكم منى است بنابر اظهر، و همچنين در زن مريض بنابراحوط، و لازم نيست بدن او سست شود، بلكه خالى از وجه نيست كه حكم زن در صحت و مرض مانند مرد باشد.
3- در استحاضه متوسطه بايد زن براى نماز صبح غسل كند و تا صبح ديگر براى نمازهاى خود بنابراحتياط واجب پنبه را اگر خونى شده عوض كند يا آب بكشد و همچنين ظاهر فرج اگر نجس شده است رحمة اللّه عليه و وجوب وضو براى هر نماز در اين صورت خالى از وجه نيست . و اين در صورتى است كه استحاضه متوسطه پيش از نماز صبح يا در بين آن پيدا شود. ولى اگر بعد از نماز صبح تا پيش از نماز ظهر يا بين آن حاصل شود بايد براى نماز ظهر غسل كند، و به همين ترتيب پيش از هر نماز يا بين هر نمازى كه استحاضه متوسطه شده بايد براى آن غسل كند. و اگر عمداً يا از روى فراموشى براى نماز صبح غسل نكند بايد براى نماز ظهر و عصر غسل كند و اگر براى نماز ظهر و عصر غسل نكند بايد پيش از نماز مغرب و عشا غسل نمايد چه آن كه خون بيايد يا قطع شده باشد.
4- در استحاضه كثيره علاوه بر كارهاى استحاضه متوسطه كه در مساءله پيش گفته شده بايد براى هر نماز دستمال را عوض كند يا آب بكشد و يك غسل براى نماز ظهر و عصر و يكى براى نماز مغرب و عشا بجا آورد و بنابر احتياط واجب با هر غسلى يك وضو هم بگيرد، بلكه براى نماز عصر و نماز عشا نيز بايد بنابر احتياط واجب وضو بگيرد، و همچنين بايد بين نماز ظهر و عصر فاصله نيندازد. و اگر فاصله بيندازد، بايد براى نماز عصر دو باره غسل كند، و نيز اگر بين نماز مغرب و عشا فاصله بيندازد بايد براى نماز عشا دوباره غسل نمايد.
5- لازم نيست كه خلقت بچه تمام باشد، بلكه اگر خون بسته اى هم از رحم زن خارج شود، و خود زن بداند يا چهار نفر قابله بگويند كه اگر در رحم مى ماند انسان مى شد، خونى كه تا ده روز ببيند خون نفاس است ، بنابر احوط.
6- اگر زنى بيش از سه روز خون ديد و ده روزه يا كمتر از آن پاك شد، چنانچه نمى داند خون زخم و جراحت است يا نه ، اگر در ايام عادت زن باشد يا اينكه شرايط حيض را داشته باشد آن را خون حيض قرار مى دهد.
7- اگر خونى ببيند كه از سه روز بيشتر و از ده روز كمتر باشد و نداند خون حيض است يا زخم ، اگر قبلاً حيض بوده ، يعنى خون حيض ديده و ممكن است اين خون دنباله آن باشد حيض است ، ليكن اظهر اعتبار خروج از چپ براى حيض و خروج از طرف راست براى زخم است ، و با عدم امكان وارسى ، عمل به حالت سابقه مى نمايد و اگر سابقاً پاك بوده وظيفه اى نسبت به حيض ندارد.