شكل گيرى نظام دو قطبى  
نظام سرمايه دارى با غارت كشورهاى عقب افتاده به پيشرفتهاى اقتصادى و تكنولوژيكى چشم گيرى رسيد و اين تكنولوژى در جهت هر چه عقب مانده تر نگاهداشتن كشورهاى جهان سوم بهره گرفت . اما طولى نكشيد كه اين نظام بعلت خوى استعمارى اش از درون نيز دچار شكاف و انحراف شد و مسلك و مرامى بنام ماركسيسم از درون آن سر بر آورد، كه در واقع اعتراضى بود به روند سبعانه كاپيتاليسم .
در اين مرحله شاهد تمركز استعمار هستيم ؛ يعنى جهان بين دو ابر قدرت (آمريكا و شوروى سابق ) تقسيم شده و هر يك اقمارى را به گرد خود جمع كردند (اعضاى ناتو تابع آمريكا و اعضاى ورشو تابع شوروى سابق ) و تعدادى از كشورها كه نمى خواستند در زير چتر ابر قدرتها واقع شوند سازمانى بنام كشورهاى غير متعهد را ايجاد كردند. هر چند در شروع كار خوب عمل كردند ولى در ادامه ، تابع اراده شرق يا غرب شدند و عملا نتوانستند هيچ گونه اقدام مستقل مؤ ثرى داشته باشند.
هر يك از دو بلوك شرق و غرب سعى در ترويج افكار و عقايد و فرهنگ خود داشت و جنگ فرهنگى تبليغى بشدت اوج گرفت كه اين مرحله جنگ سرد نام گرفت و با توجه به قدرت نظامى - اتمى و برترى تبليغاتى دو قدرت ، همه كشورها به اين باور رسيده بودند كه بدون حمايت يكى از دو قدرت امكان ادامه حيات نيست .
تمام كشورهاى اسلامى بدون استثناء و عليرغم ميل ملتهاى مسلمان ، در زير يوغ يكى از دو ابر قدرت قرار گرفتند، و دولتهاى حاكم هر چند بظاهر عضو غير متعهدها بودند ولى عملا نوكرى شرق يا غرب را مى نمودند. در ايران نيز رژيم پهلوى به اين دلخوش داشته بود كه به اشاره ارباب توانسته به ژاندارم منطقه خليج فارس تبديل شود، غافل از اينكه اين امر به قيمت تاراج فرهنگ و منافع يك ملت بزرگ صورت گرفته و روزى طغيانى مردمى عليه آن صورت خواهد گرفت .
در اين دوره همه چيز بر محور مسائل موجود بين دو بلوك اداره مى شد. نويسندگان ، سرمايه دارى و كمونيستى و روند پيشرفت آنها مى پرداختند.
سيستم تبليغاتى و فرهنگى جهان طورى تنظيم شده بود كه يكطرف آن آمريكا و نظام سرمايه دارى و طرف ديگر شوروى و كمونيسم باشد و فرهنگ و مكتب سومى نمى توانست ابزار وجود كند.
نظام ماركسيستى كه با شعارهاى انقلابى و دموكراتيك روى صحنه آمد، در عمل ، تعدادى از ملتها و فرهنگهاى مختلف را به زور سلاح و سرنيزه و با هجوم نظامى ارتش سرخ به فرمان خود در آورد و حدود 70 سال آزادى فرهنگى آنان را پايمال و به اجبار، تابع نظام الحادى خود كرد.
از طرف ديگر، غرب در امريكا، در ادامه شيوه استعمار كهن ، همچنان در جلب منافع خود از كشورهاى جهان سوم و تعميق ريشه هاى استعمارى تلاش مى كردند و در اين راستا از تمامى امكانات بين المللى به نفع خود بهره مى جستند، تا اينكه در واپسين دهه هاى قرن بيستم پديده اى نو قد علم كرد و با نفى سلطه هر دو قدرت جهانى ، موازنه ناحق بين المللى را بر هم زد. آن پديده ، انقلاب اسلامى ايران بود كه به رهبرى داهيانه امام خمينى (ره ) آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
بخش چهارم : خيزش مجدد اسلام  
با ظهور دوباره اسلام ، سنگرهاى فرهنگى كفر و الحاد، استعمار و استكبار يكى پس از ديگرى ، در جاى ، جاى وطن پهناور اسلامى در حال فرو ريختن است . ما براى بررسى دقيق تر تحولات اين برهه از تاريخ ، رستاخيز دوباره اسلام را در دو بعد قيام فرهنگى جهان اسلام عليه استكبار و تغيير استراتژيك در اهداف تهاجمى مستكبرين ، پى خواهيم گرفت .
قيام فرهنگى عليه استكبار جهانى  
شروع انقلاب اسلامى زنگ خطرى بود براى دو قدرت جهانى ، و آنها اين انقلاب را متضاد با منافع خويش مى دانستند. از طرفى ديگر انقلاب اسلامى با قدرت تمام ، توانايى اسلام را براى اداره جهان به اثبات رساند. مكتب كمونيسم از اساس ، زير سؤ ال رفت ، چون يكى از محورهاى مهم تبليغاتش ‍ مخالفت با دين و خدا بود. از طرفى ديگر منافع اقتصادى سياسى و فرهنگى نظام سرمايه دارى ، يكى پس از ديگرى مورد حمله نيروهاى اسلام واقع شد. در ايران مهمترين و قويترين نظام امريكايى بدست مسلمانان انقلابى ساقط شد، در خاورميانه ، همه حكومتهاى وابسته به غرب ، مشروعيت خود را از دست دادند. و ملتها خواستار ايجاد حكومت اسلامى شدند. انور سادات ، حاكم مصر، كه از مهره هاى مورد اعتماد امريكا و اسرائيل بود، به دست اسلام گرايان طرفدار انقلاب اسلامى ، اعدام انقلابى شد. اسرائيل غاصب و صهيونيزم بين المللى مورد حمله مستقيم انقلاب اسلامى قرار گرفت .
انقلاب اسلامى بطور كلى ، براى دو گروه از مردم جهان پيام دارد:
1 - بيش از يك ميليارد مسلمان كه سالها گرفتار استعمار بوده و حضور قدرتمند اسلام را انتظار مى كشيدند.
2 - تمام كشورها و ملتهاى تحت ستم كه تاكنون جراءت نه گفتن را در برابر ابر قدرتها نداشتند و از تبعيض و ظلم رنج مى بردند.
حضور مجدد اسلام و انقلاب اسلامى در جهان و مقابله آن با دو قدرت بزرگ جهانى ، يك پيام عمومى نيز براى جهانيان به همراه داشت ، و آن پوشالى و ضربه پذير بودن اين دو قدرت بود. انقلاب اسلامى ثابت كرد كه مى توان با ابر قدرتها در افتاد و منافعشان را به خطر انداخت . در ايران اسلامى با بروز انقلاب دوم و فتح لانه جاسوسى امريكا، طلسم اين قدرت جادوئى شكسته و تشت رسوايى او از بام كاخ سياه امريكا به زمين افتاد و جهانيان دريافتند كه براستى اگر ملتى بخواهد، امريكا هم هيچ غلطى نمى تواند بكند.
از طرفى ديگر حركت انقلابى ملت مسلمان ايران و ايستادگى آنها در مقابل شرق و غرب موجب شد كه ملتهاى گرفتار در بند كمونيسم نيز به خود آمده و به اين نتيجه برسند كه درگير شدن با ابر قدرت شرق محال نيست . اعتراضات در كشورهاى اروپايى شرقى (لهستان ، آلمان شرقى و...) شروع مى شود، كه در نهايت فرو پاشى بلوك شرق و امپراتورى كمونيسم را به ارمغان مى آورد.
بنابر اين اسلام با پيام جهانى ، جاى خود را در ميان ملتهاى مختلف شرق و غرب باز كرد. نهضتهاى اسلامى جانى تازه گرفتند، حجاب و احكام اسلامى نه تنها در ممالك مسلمين بلكه در قلب اروپا نيز مطرح شد. در فرانسه از حضور دختران محجبه در كلاسهاى درس و دانشگاهها به وحشت افتادند و استكبار با تمام وجود خطر را در برابر خود احساس كرد.
تغيير استراتژيك در اهداف تهاجمى استكبار  
مبارزه بين حق و باطل همواره وجود داشته است و با موضع گيرى انبياى الهى در برابر انحرافات و كجرويها، جبهه استكبار نيز شكل گرفت و به تهاجم عليه حق و حقيقت پرداخت و اين تهاجم در هر دورانى متفاوت بوده است .
با پيدايش انقلاب اسلامى بعنوان يك قدرت سوم در جهان ، اختلافات جزئى بين شرق و غرب كنار گذاشته شد و دو قدرت متحد شدند تا انقلاب اسلامى را در نطفه خفه و از صدور آن جلوگيرى كنند و اين اساس ، تهاجمى جديد عليه اسلام آغاز شد. اين بار نوع هجوم ، و ماهيت آن با گذشته متفاوت بود.
تاكنون ، تهاجم در جهانى خاموش و بدون مقاومت ، براى بدست آوردن منافع بيشتر صورت مى گرفت ، ولى اكنون منافع استكبار توسط يك قدرت فرهنگى جهانى بنام اسلام در خطر قرار گرفته و نقشه هاى تهاجمى در درجه اول براى پيشگيرى و جلوگيرى از اين خطر مى باشد و براى اولين بار استكبار جهانى موضعى دفاعى به خود گرفته و شاهد ضربات مهلك از طرف اسلام مى باشد، بنابر اين توطئه براندازى آغاز مى شود و اين مركز انفجار نور و فرهنگ اسلامى مورد هجوم همه جانبه قرار مى گيرد.
قبل از هر چيز دو قدرت متخاصم در جنگ سرد، دست در دست هم داده و پيمان دوستى عليه اسلام مى بندند. در آبان سال 1357، كارتر و برژنف (رؤ ساى اسبق امريكا و شوروى ) در جزاير كارائيب گرد هم آمده و پيمان سالت 2 را تحت عنوان خلع سلاح جهانى (!) امضاء كردند، كه در واقع توطئه اى بود عليه بزرگترين قدرت حقيقى و الهى تاريخ ، قدرتى كه در ايران در حال شكل گيرى بود و مقدمات يك رستاخيز جهانى را تدارك مى ديد. در همين نشست قرار شد كه روس ها، افغانستان را اشغال كنند و امريكا با ناوهاى خود به سوى ايران هجوم آورد. يك هفته بعد، اشغال افغانستان ، عملى شد، ولى امريكا، بعلت بيدارى رهبران و ملت انقلابى ايران هيچ غلطى نتوانست بكند. ⁽³⁹⁾
بطور كلى ، عمليات هجومى جبهه استكبار عليه انقلاب اسلامى در دو بعد داخلى و خارجى ادامه يافت . در بعد داخلى ، دشمن تمامى امكانات نظامى - اقتصادى ، سياسى - ديپلماتيك فرهنگى - اجتماعى را با استفاده از همه شيوه هاى تجربه شده در تاريخ بشر، عليه انقلاب اسلامى ، بسيج كرد. ايجاد اغتشاش و ناامنى ، ترويج فرهنگ آنارشيستى (هرج و مرج طلبى ، تبليغ فرهنگ الحادى - كمونيستى (حزب توده - چريكهاى فدائى ) محاصره كامل اقتصادى ، ايجاد غائله هاى قومى - منطقه اى (كردستان - گنبد - سيستان بلوچستان و آذربايجان ) - حمله مستقيم آمريكا و غائله طبس - ايجاد رعب و وحشت با استفاده از ترور و بمب گذارى توسط (منافقين و فرقان ) و به شهادت رساندن چهره هاى انقلابى و پيشتازان فرهنگى - سياسى (مطهرى ، مفتح ، بهشتى و 72 تن همراه وى ، رجايى و باهنر، شهداى محراب و...) - كودتاى نظامى (نوژه و حزب توده در سال 62) و - تحميل جنگ 8 ساله (عراق عليه ايران ) و شيوع اعتياد و فساد از جمله اقداماتى است كه عليه جمهورى نوپاى اسلامى به كار گرفته شد ولى يكى پس از ديگرى به لطف خدا و با هوشيارى امام و امت اسلامى خنثى و به شكست محكوم شد.
در بعد خارجى نيز اقدامات گسترده اى صورت گرفت : امپرياليزم خبرى با تمامى امكانات تبليغاتى به بمباران تبليغى - فرهنگى عليه اسلام و انقلاب اسلامى پرداخت .
سعى كرد چهره اسلام و انقلاب را خشن و بدور از تمدن نمايش دهد. در خاورميانه دست به اقدامات ويژه امنيتى زد. تشكيل نيروهاى واكنش سريع امريكا، سركوبى و كنترل رهبران نهضتهاى اسلامى در ممالك اسلامى (در عربستان سركوبى اخوان المسلمين ، در مصر اعدام خالد اسلامبولى و يارانش - در عراق به شهادت رساندن محمد باقر صدر، در افغانستان يورش وحشيانه ارتش سرخ شوروى و اشغال نظامى جنوب لبنان توسط اسرائيل و...). در كنار اين اقدامات از الفاظ و ارگانهاى ظاهر فريب مثل حقوق بشر، آزادى مطبوعات و سازمان ملل و شوراى امنيت نيز جهت توجيه جنايات خود بهره گرفت .
بعد از شكست همه توطئه هاى پيش بينى شده ، بخصوص پس از آنكه ملت مسلمان ايران از جنگ و دفاع مقدس 8 ساله خود سربلند و پيروز بيرون آمد، دشمنان اسلام جبهه تبليغى و تهاجم فرهنگى برنامه ريزى شده اى را عليه اسلام تدارك ديدند، كه از اقدام شيطانى سلمان رشدى مرتد، شروع كردند و با توهين به پيامبر اسلام و مقدسات مسلمين ، در يك طيف گسترده جهانى ، سعى در بى ارزش كردن اساس اسلام در اذهان عمومى جهان داشتند. كه اينبار نيز با هوشيارى و شجاعت رهبر فقيد انقلاب ، اين توطئه نيز خنثى شد.
ادامه اين تهاجم فرهنگى امروزه ، بصورت ترويج و اشاعه فرهنگ مبتذل غرب ، مى باشد كه از راههاى گوناگون از جمله ويدئو فيلمهاى ماهواره اى به داخل خانه ها نيز راه يافته است و چنانچه اقدام اصولى در اين رابطه صورت نگيرد مى تواند خطر آفرين باشد.
نظام نوين جهانى و تهاجم فرهنگى  
واژه نظام نوين در جهان معاصر، پس تز فرو پاشى امپراتورى كمونيزم ، براى جهانيان مطرح گرديد. همانطور كه بيان شد، بنا به دلايل متعدد، از جمله حضور قدرتمند انقلاب اسلامى ، نظام دو قطبى حاكم بر بين الملل متلاشى گشت . بلوك سرمايه دارى غرب به سركردگى امريكا سعى دارد از اين فرصت طلايى به نفع خود استفاده نمايد بر اين اساس ، مساءله نظم نوين جهانى از طرف امريكا طرح ريزى و به دنيا اعلام مى شود. آنها با يك استدلال عوام فريبانه ، سقوط رژيم مخوف شوروى را حاصل تلاشها و زحمات خود قلمداد كرده امريكا را بعنوان قدرت فاتح و بلامنازع معرفى مى كنند. به اين صورت كه مى گويند: در نظام دو قطبى و جنگ سرد، نزاع و كشمكش اصلى بين امريكا و شوروى وجود داشته و با زحمات امريكا، قدرت شرق ، دچار ورشكستگى شد؛ بنابراين قدرت باقى مانده (امريكا) پيروز و غالب جهان است . در اين رابطه ، بوش رئيس جمهور سابق آمريكا در نطق سالانه خود در كنگره ، (ژانويه 1992 م ) چنين مى گويد:
اما كمونيزم در سال جارى مرد... واقعيتى وجود دارد كه من هيچ نگرانى از اعلام آن در مقابل جهان ندارم ، بار عمده جنگ بر دوش مردم امريكا بوده است كه در طى سالهاى طولانى جنگ سرد، ماليات پرداخته اند. آنان حق دارند كه بخش عمده غنايم اين جنگ را مطالبه كنند و... جهانى كه در روزگارى به دو اردوگاه مسلح تقسيم شده بود، امروز فقط يك قدرت فائق مطلق مى شناسد كه همان ايالات متحده امريكاست ... ⁽⁴⁰⁾
غرب تلاش مى كند با اين ظاهرسازيها، يك تهاجم فرهنگى جديد را آغاز نمايد. بخصوص امريكا كه ادعا دارد بعنوان يك قدرت برتر، از فرهنگ برتر نيز برخوردار است لذا اين فرهنگ بايد بر تمام جهان حاكم شود.
واضح است كه حاكميت فرهنگى امريكا بر جوامع ديگر نابودى و اضمحلال فرهنگهاى ملى و محلى را طلب مى كند؛ چون اگر فرهنگ اصيل يك ملت ، زنده و پرتوان باشد هيچ گاه اجازه حضور فرهنگ بيگانه را در سرزمين خويش نمى دهد. اينكه چگونه امريكا فرهنگ مبتذل و بعضا حيوانى خود را فرهنگ برتر معرفى مى كند، بحث مفصلى را مى طلبد كه در اين فرصت به آن نمى پردازيم . اما آنچه بعنوان واقعيت وجود دارد اين است كه غرب براى جايگزينى فرهنگ خود اقدامات گسترده اى را آغاز و با استفاده از ابزارهاى پيشرفته اطلاعاتى - خبرى مانند ويدئو، ماهواره و ديگر شبكه هاى ارتباطى ، براحتى مرزهاى ملى را پشت سر گذاشته و حتى در ميان خانه ها نيز رسوخ كرده است . دشمن براى پيشبرد اهداف خويش از حربه هايى چون حقوق بشر، امنيت جهانى ، آزادى بيان و قلم و امثال آن بهره مى گيرد، كه آخرين نمونه آن برپايى كنفرانس ‍ توسعه و جمعيت است كه در مصر برگزار شد و در آن مسايل مختلفى چون سقط جنين و آزادى همجنس بازى مورد بحث واقع شد. معلوم است كه برگزارى چنين كنفرانسى در خاورميانه كه مركز اسلام است ؛ اهداف شوم استعمار را براى ريشه كنى فرهنگ اسلامى در بر دارد.
بايد گفت ، اين شيوه جديد تهاجم فرهنگى و نظم جديد جهانى ، با همه خطراتى كه دارد، در نهايت محكوم به شكست است . چون بانيان نظم نوين جهانى ، اشتباهات گذشته را تكرار كرده و از واقعيات ، بسيار دور هستند. آنها شكست نظام كمونيستى را دليل بر پيروزى نظام سرمايه دارى قلمداد مى كنند و اين يك اشتباه محض است . فرو پاشى بلوك شرق بيانگر يك واقعيت انكارناپذير است و آن گرايش جهان ، به سوى يك نظام معقول و اخلاقى است كه تحمل چپاولگرى قدرتهاى ظالم را ندارد.
امروزه ملتها دريافته اند كه سعادت و خوشبختى آنها در زير سايه سلاحهاى مرگبار و حضور قلدر مآبانه شرق و غرب تاءمين نخواهد شد، و اين نشان دهنده سير تدريجى نظام جهانى به سوى يك نظم انسانى ، فطرى و اخلاقى است و مردم جهان آگاهانه و يا ناآگاهانه ، كنترل معنوى جهان را طلب مى كنند. اينكه مى گوييم ناآگاهانه ، منظور اين است كه بعضى از مردم جهان ، حتى در خود امريكا، از بى بند و بارى فرهنگى خسته شده و از زندگى مشحون از ابتذال خود، ماءيوس و نااميد شده اند و چون به راه نجات بخش ‍ حقيقى دسترسى ندارند به خرافاتى مثل هندوئيسم ، بودائيسم فالگيرى و امثال آن پناه آورده اند.
بطور قاطع مى توان گفت آنچه در آينده نزديك ، حرف اول را در جهان خواهد زد.
دين الهى اسلام است نه قدرت فائق نظامى ، فنى و اطلاعاتى .
فصل چهارم : اهداف و آثار تهاجم فرهنگى 
بخش اول : اهداف تهاجم فرهنگى  
بررسى انگيزه ها و اهداف رفتار بشر مى تواند پژوهشگران را در درك دامنه كنشهاى وى و نيز راههاى درست رويارويى با آن يارى دهد. با توجه به اين حقيقت روشن ، تلاش در بازشناسى اهداف و انگيزه هاى استكبار جهانى در يورش فرهنگى بسيار حايز اهميت است بر اين اساس بايد يادآور شد كه در پس پديده شوم تهاجم فرهنگى ، حقايقى ناگوار چهره مى نمايد؛ كه واسطه فرهنگى ، سياسى و اقتصادى از زشت ترين آنها به شمار مى آيد.
الف - سلطه فرهنگى  
آرزوى چيرگى فرهنگى بر كشورهاى ديگر از دير باز در انديشه باختر نشينان مستكبر وجود داشته است . آنان در پيگيرى اين هدف شوم انگيزه هاى گوناگونى دارند كه بررسى بخشى از آنها مى تواند بسيار سودمند باشد.
1 - نابودى اسلام و حاكميت طاغوت : بى ترديد آيين رهايى بخش اسلام بزرگترين عامل ناكامى برنامه هاى استكبارى در كشورهاى مسلمان به شمار مى آيد.
آنچه مستكبران غربى را به شگفتى واداشته و آتش كينه اى هميشگى را در قلبهايشان شعله ور مى سازد، باورهاى اسلامى است كه تا ژرفاى وجود مسلمانان ريشه دوانيده و در مبارزه با ستمگران ، تا مرز ايثار و شهادت پيش ‍ مى برد. ادوارد گيبون (خاور شناس غربى ) درباره اين حقيقت چنين مى نويسد:
چيزى كه تعجب ما را برانگيخته است ثبات اسلام مى باشد، نه انتشار آن ؛ زيرا آن معنويت كامل كه در مكه و مدينه بود، همچنان در سينه هاى مسلمانان هند، افريقا و... نقش بسته است . ⁽⁴¹⁾
واقعيت ياد شده فزونخواهان باختر را بر آن مى دارد كه به عنوان نخستين گام در كشورهاى اسلامى ، به سست كردن اين باورها بپردازند و با مسخ چهره راستين اسلام ساختار اعتقادى و اخلاقى مسلمانان را آماج تيرهاى زهرآگين تبليغات خود قرار دهند. كنكاش در تاريخ نشان مى دهد كه هر گاه پيروان اين آيين آسمانى از باورهاى معنوى خود فاصله گرفته اند نه تنها از مسير پيشرفت و تعالى بازمانده اند، بلكه شتابان به دره هاى انحطاط و ابتذال فرو غلتيده اند.
عقب نشينى اندوهبار اسلام از شمال به جنوب و فرو پاشى دولت اسلامى در اندليس و در پى آن ، سپرى شدن دوران سيادت مسلمانان حقايق ناگوارى است كه كارايى يورش فرهنگى و ضرورت هشيارى روزافزون جوامع اسلامى را گوشزد مى كند.
2 - مبارزه با اصالتهاى فرهنگى و ارزشهاى انسانى : پژوهشهاى عميق و همه جانبه ، انديشمندان و مستشرقان غربى را واداشته است تا اطمينان يابند كه فرهنگهاى بومى براى آنان خطرساز بوده و در دراز مدت چيرگى غرب و ادامه رابطه غير انسانى شمال و جنوب را مورد تهديد قرار خواهد داد. از اين رو با پوچ انگارى و نفى فرهنگهاى بومى به گسترش فرهنگ مصرفى خويش به مثابه فرهنگى امروزين و پيشرفته مى پردازند. فرانتس ‍ فانون جامعه شناس الجزايرى در اين باره مى نويسد:
در چنين شرايطى فرهنگ ملى ، آماج حمله دشمن است و آنها به شكل دقيق و سازمان يافته اى سر نابودى آن را دارند و استعمارگر، استعمار زده را متقاعد مى كند كه فرهنگ او متعلق به دوران بربريت و توحش است تا نسبت به طرد آن همت گمارد. ⁽⁴²⁾
در كشور ما نيز از ساليانى پيش ، دستگاههاى تبليغاتى غرب با كمك دستهاى آشكار و پنهان خويش تلاش وسيعى را در جهت هويت زدايى ، نفى فرهنگ بومى و دگرگون ساختن خواستها و سليقه هاى مردم آغاز كرده اند. يكى از دست اندركاران امور فرهنگى جمهورى اسلامى از اين حقيقت تلخ چنين پرده بر مى دارد:
... مشاهده شده است با اينكه هنوز مدتى از عرضه لباسهاى مبتذل در اروپا نگذشته است ، اين لباسها در داخل توليد و افرادى از آن استفاده مى كنند؛ كه اين امر نشان دهنده يك ارتباط تنگاتنگ و زنجيره اى بين استكبار جهانى و عوامل داخلى آن است . ⁽⁴³⁾
امروزه با پيشرفت شتابان دانش و تحول چشمگير تكنولوژى ارتباطات ، سردمداران استكبار ضرورت مبارزه با فرهنگهاى بومى را بيش از پيش ‍ احساس مى كنند و در انديشه بيمار خويش گيتى را دهكده اى مى پندارند كه بايد كدخداى واحد و فرهنگ واحد بر آن حاكم باشد. يكى از انديشمندان مسلمان در اين باره مى نويسد:
امپرياليسم جهانى كه خود را كدخداى دهكده جهانى ، مى داند، سعى دارد تا به مدد عوامل سرسپرده و عناصر ضد فرهنگى اش جريانهاى اصيل را مختل سازد و از طريق نقدهاى مسمومش ، تمامى خصوصيات فرهنگى اقوام و ملل ديگر را كم رنگ و يا محو سازد؛ تا بتواند بر نيات پليدش ، مبنى بر يكپارچه كردن تمامى فرهنگهاى اصيل جهان به نفع دهكده جهانى مورد نظر خود جامه عمل بپوشاند. ⁽⁴⁴⁾
3 - كنترل نظام آموزشى : اين حقيقت كه دانش آموزان امروز كارگزاران فرداى جامعه به شمار مى آيند بر كسى پوشيده نيست . انديشمندان باختر با توجه بدين واقعيت ، نفوذ در نظام آموزشى و دگرگونى ساختار آن در جهت اهداف استكبار را از دير باز مورد توجه قرار داده اند. آنان نيك دريافته اند كه مى توان با الگوهاى ضد اخلاقى و انحرافى ، انديشه و استعداد دانشجويان را در مسيرى پوچ و بى هدف قرار داد و در كوچه هاى پرپيچ و خم غرايز اشباع نا شدنى ، سرگردان ساخت . از اين رو، آموزش و پرورش را سنگرى كليدى مى نگرند و دستهاى آشكار و پنهان خويش را براى تسخير آن به كار مى گيرند. رهبر فقيد انقلاب اسلامى امام خمينى (قدس سره ) اشاره به اين حقيقت دست اندركاران را چنين هشدار مى دهد:
دولت بايد درست توجه بكند كه ... رؤ سايى را كه انتخاب مى كنند براى دانشگاهها، براى مدارس ، معلمينى را كه انتخاب مى كنند، آنها براى تربيت اطفال ،... از... كسانى كه سابق در خدمت اشخاص بيگانه بودند... حالا نيايند و بچه هاى ما را باز به عقب برانند. اين هم يك مطلبى است كه در فرهنگ بسيار مهم است . ⁽⁴⁵⁾
ب . سلطه سياسى  
از آنجا كه انديشه هاى منحط مستكبران تنها در سايه غرايز اشباع نشدنى نضج گرفته و از تابش آفتاب وحى بى بهره است از درك حقايق وراى ماده ناتوانند و به چيزى جز بهره گيرى فزونتر از غرايز نمى انديشند. استيلاى همه جانبه بر ملل ضعيف و محروم ، و در اختيار گرفتن منابع حياتى آنان از جمله اهداف پليد و غير انسانى آنان است . آنها در دستيابى به اين هدف شوم ، از هر وسيله ممكن سود مى جويند بر همين اساس همواره سلطه سياسى به عنوان كارآمدترين وسيله ، مورد توجه و استفاده آنها بوده است .
پژوهشگران غرب در سايه بررسيها و تجربه هاى چندين ساله آموخته اند كه گزينش افراد با استعداد و ساختن مهره هاى مورد نياز، مطمئن ترين راه براى دستيابى به اين سلطه اهريمنى است .
موريسون يكى از گردانندگان بنياد را كفلر در اين باره مى گويد:
اگر ما به سرمايه گذارى بيشترى در زمينه تربيت كادرها و آماده سازى مغزها مبادرت ورزيم ، دلارهاى ما به اهرمى بسيار نيرومند تبديل خواهند شد. ⁽⁴⁶⁾
در اين ميان نه تنها مراكز آموزشى غربى بلكه بنيادهاى تعليم و تربيت كشورهاى فرو دست نيز مورد بهره بردارى قرار مى گيرد. به اين ترتيب سرمايه هاى مادى و انسانى جهان سوم براى تربيت مهره هاى دست آموز سلطه جويان غربى بكار گرفته مى شود. هرار مدير بنياد را كفلر در اين باره چنين مى گويد:
مكانهاى آموزشى مى توانند به مراكز اصلى تربيت افراد مبدل شوند كه مقامهاى رهبرى را در تشكيلات حكومتى ، صنايع ، بازرگانى ، آموزش و تربيت و... در دست گيرند. ⁽⁴⁷⁾
نامبرده در ادامه مى افزايد:
به وسيله تربيت افراد بدقت دستچين شده اى كه انتظار مى رود رهبران آينده باشند، مى توان بيشترين تاءثير را بر حركت آن جامعه گذاشت . ⁽⁴⁸⁾
استعمارگران نيك دانسته اند كه با خريد افراد بومى و به كار گيرى ايشان در عرصه فعاليتهاى سياسى براحتى مى توانند حضور ناپيدا و ديرپاى خود را در كشورهاى زير سلطه بسط دهند. چارلز بى فاز از بنياد را كفلر، با تاءكيد بر اصل مهره سازى آن را با اهميت ترين وسيله پيروزى نظام سلطه در پايدارى حاكميت خود بر ديگر كشورها دانسته و مى گويد:
... مهمترين قدم در اين راه (سلطه بر ديگر كشورها) بايد تربيت افرادى در كشورهاى توسعه نيافته باشد كه بتوانند به مردمشان در فهم تحولات جارى و آتى كمك كنند. ⁽⁴⁹⁾
امام خمينى (قدس سره ) كه از ديرباز شيوه هاى اهريمنى استكبار جهانى را شناخته بود، در قسمتى از گفتار خويش مسلمانان را اين گونه به بيدارى فرا مى خواند:
مسلمانان جهان بايد به فكر تربيت و كنترل و اصلاح سران خود فروخته بعضى از كشورها باشند... و به اين سر سپردگان و نوكران هشدار بدهند و خودشان هم با بصيرت كامل از خطر منافقين و دلالان استكبار جهانى غافل نشوند. ⁽⁵⁰⁾
ج . سلطه اقتصادى  
چنانچه ياد آورى شد سلطه اقتصادى را مى توان مهمترين هدف يورش ‍ فرهنگى باختر نشينان مستكبر به شمار آورد. آنان بويژه پس از انقلاب صنعتى و نياز روزافزون به مواد اوليه ، بدون در نظر گرفتن حقوق ساير انسانها، تسلط بر سرزمينهاى ديگر را در برنامه خويش قرار دادند و با استفاده از طرحهاى كارشناسى دقيق كنترل منابع جهان سوم را در دست گرفتند. بدين ترتيب ، سيل مواد اوليه از جنوب به سوى شمال سرازير شد و در نتيجه ، غرب به پيشرفتى غير قابل تصور دست يافت و جهان سوم در دره هاى فقر و تهيدستى روز افزون فرو غلطيد از سوى ديگر، اين كشورها به دليل فقر بيش از حد ناگزيرند علاوه بر عرضه محصولات معدنى و كشاورزى ، نيروى كار - ارزان و بى توقع - خود را نيز به بهايى ناچيز در اختيار بازار كار جهان صنعتى قرار دهند.
در اين جدال نابرابر، آنان تنها به غارت منابع جهان سوم بسنده نكردند بلكه با تحميل سياست تك محصولى ، اقتصاد اين كشورها را در ورطه نابودى قرار داده و هر يك از سرزمينهاى جنوب را به صورت انبار ارزان يكى از محصولات مورد نياز خويش در آوردند. بدين ترتيب برزيل به انبار قهوه ، آرژانتين انبار گوشت و پشم ، كشورهاى نفت خيز انبار انرژى ، بوليوى گنجينه قلع و شيلى به شمشيرى مسين در دستهاى تجاوز و بيداد مبدل گرديد. و اين همه ، از نظام سلطه غربى اختاپوسى هزار پا پديد آورد كه با حرص و طمع به بلعيدن منابع جهان مشغول است .
بخش دوم : آثار تهاجم فرهنگى  
پيامدهاى شوم يورش فرهنگى ، بسى خطرناك و مصيبت بار است . ياد آورى اين آثار، نه شمارش حقايقى دور از دسترس ، بلكه بازگو نمودن دردهاى جانكاهى است كه روزگارى دراز بر پيكر ما - به عنوان جامعه اسلامى - رسوخ كرده و تا عمق استخوانمان را سوزانيده است .
از دست دادن سيادت اسلامى و افول ستاره شوكت و اقتدار تمدن ديرپاى آن ، حاصل تلاش ويرانگر و همه جانبه اى است كه غرب از دوران رنسانس ‍ آغاز كرد. اين انديشه پليد كه بيشتر به صورت تهاجم وسيع به مواضع فكرى و فرهنگى جهان اسلام تحقق يافت ، آثار شوم و محنت بارى را به دنبال داشت كه مهمترين آنها به قرار زير است :
الف - استحاله فرهنگى و محو فرهنگ ملى  
يورش فرهنگى در نخستين گامهاى خويش به زدودن فرهنگ بومى مى پردازد. مردم در سايه تبليغات دشمن داشته هاى خود را كالايى بى ارج پنداشته ، سراپا شيفته فرهنگ بيگانه مى شوند و در مسير توفان خانمان برانداز برنامه هاى دشمن ، به خواب مى روند.
كنكاشى فشرده در پاره اى از نشانه هاى خود باختگى فرهنگى مى تواند زنگهاى خطر را به صدا در آورد و خفتگان را به بيدارى و تلاش فرا خواند.
1 - پيروى كوركورانه از الگوهاى فرهنگ مهاجم : خود باختگان ، گنجينه هاى فرهنگى خويش را كالايى بى ارزش و زيان آور مى پندارند! در نگاه آنان پذيرش همه جانبه فرهنگ بيگانه تنها راه پيشرفت و نيكبختى به شمار مى آيد. در چنين فضايى ، پيروى از بيگانگان فراگير مى شود؛ پوشش ، آرايش ، گويش و حتى خواهشهاى مردم تيره بخت ، دگرگون شده و رنگ بيگانه مى پذيرد.
در اين ميان مردمى كه تا ديروز تن پوش بومى داشتند و خود را به شيوه هاى بومى مى آراستند، پوشش يورشگران را بر مى گزينند، خود را چون مهاجمان بيگانه مى آرايند، الفاظ آنان را به كار مى گيرند و بى توجه به درآمدهايشان ، به مصرف هر چه بيشتر كالاهاى ساخت بيگانگان روى مى آورند از بخت بد فاجعه غمبار و محنت آميز در همين جا پايان نمى پذيرد؛ مردم فرودست به اندازه اى در پيروى از دشمنان خود پيش ‍ مى روند كه عدد انگشت شمار دانشمندانشان نيز در پژوهشهاى علمى و آفرينشهاى ادبى - هنرى ، ديگران را الگوى خويش قرار مى دهند.
بدين ترتيب واپسين حلقه زنجير اسارت خود باختگان كامل مى شود و در كشورى كه انبوه مردم از بدى تغذيه و بيماريهاى ساده رنج مى برند، دانشگاهيان كنگره اى با عنوان پزشكى به سوى سال 2000 بر پا مى كنند. ⁽⁵¹⁾ و هنرمندان با آثار مسموم خويش جامعه را به فرو غلتيدن هر چه بيشتر در دامان بيگانگان تشويق مى كنند.
2 - سست شدن بنيادهاى اخلاقى و باورهاى دينى : مردم جامعه مورد هجوم در زير بمباران فرهنگى مهاجمان ريشه هاى عقب ماندگى خويش را نه در دسيسه هاى دشمنان ، بلكه در باورهاى باصطلاح كهنه و واپسگرايانه خود مى پندارند. و در ذهن عليل و تخدير شده اين گروه ، پنداشتهاى فرهنگى خودى افيون توده ها و سد راه پيشرفت و تعالى آنان تلقى شده و دين و اخلاق ، باورى غير علمى ، پوچ و كهنه به حساب مى آيد. در چنين فضايى ، اصول انسانى و اخلاقى رنگ مى بازد و پايبندى به باورهاى مذهبى نشانى از انحطاط و جمودى فكرى جلوه مى كند. جامعه از برنامه هاى پيامبران ، دور و در گرداب پليد باورهاى مادى فرهنگ سلطه فرو مى غلتد. بدين ترتيب ، مردم زير سلطه نه تنها خطر ساز نيستند بلكه پذيرش ‍ برنامه هاى استعمارى را نيز نشانه سربلندى ، دانش و تمدن مى پندارند.
3 - دگرگونى ارزشها: همگام با گسترش بيگانه پرستى و سست شدن بنيادهاى ايمانى و اخلاقى جامعه ، ارزشهاى ويژه فرهنگ غالب نيز در دل جامعه ريشه مى دواند؛ حقايق بلند و مقدسى چون وفادارى ، غيرت ، شجاعت ، دوستى ، عشق ، جوانمردى ، پاكدامنى و... مفهوم خود را از دست مى دهد. و ساده زيستى ، عفاف ، نوع دوستى ، دستگيرى از افتادگان ، ايستادگى در برابر ستمگران و... كردارى ناپسند و مذموم به شمار مى آيد. گريز از دادگرى و ناديده گرفتن ارزشهاى اخلاقى ، امرى مطابق مصلحت ، و رشوه خوارى و باجگيرى عنوان حق و حساب به خود مى گيرد.
بدين ترتيب ، ايستادگى در برابر القائات فرهنگى بيگانگان ، نيز امرى ارتجاعى و واپسگرايانه و مقابله با پيشرفت و تمدن محسوب شد و استقبال از آنان ، نشانه رشد فرهنگى ، روشنفكرى و پاى نهادن در دنياى ترقى و توسعه قلمداد شد. با اين سير قهقرائى در اين استحاله فرهنگى و دگرگونى ارزشها، شرايطى به وجود خواهد آمد كه فرزانگان اصلاح طلب با عناوينى مانند ارتجاعى ، قشرى ، بنيادگرا و آشوب طلب ، محاكمه و اعدام مى شوند و به جاى آنان ، عمال بيگانه و سرسپردگان خود فروخته ، مبادى كليدى و اصلى اداره جامعه را در اختيار مى گيرند.
4 - گسترش فساد و بى بند و بارى : يكى از عوامل مهم و مخربى كه انسان و جوامع بشرى را به سمت هلاكت و نابودى سوق مى دهد، فساد و بى بند و بارى است ، زيرا، از نتايج حتمى فساد و بى بند و بارى گسسته شدن پيمانها، روابط، اصول و ارزشهاى انسانى است كه پايه هاى مستحكم جامعه را تشكيل مى دهند. به همين جهت ، اسلام با فساد، ظلم و تعدى مخالف است و هيچ گونه مسامحه و سهل انگارى را در اين باره جايز نمى داند.
فساد و بى بند و بارى در ابعاد مختلف آن ، موجب مى شود كه افراد به صورت بيمارانى ناتوان و بى اراده در آيند. بيمارانى كه در فكر انجام كارهاى مهم نبوده و قدرت تصميم گيرى در جهت مخالفت با زورگويان و متجاوزان را ندارند مد از همين روست كه استعمارگران و مستكبران ، از فساد و بى بند و بارى به عنوان يك سلاح برنده در جهت اهداف ظالمانه خود بهره بردارى مى كنند. و به شيوه هاى مختلف و با ابزارهاى گوناگون ملتها - بويژه جوانان را - مورد توجه برنامه هاى فساد انگيز خود قرار مى دهند. تا نيرو و توان آنان در راه سازندگى خود و كشورشان به كار نيفتد و هيچگاه فكر مخالفت با بيگانگان در ذهن بيمارشان خطور نكند.
در اين صورت است كه زورگويان و سلطه جويان مى توانند به اهداف خود - كه همانا تسلط بر اقتصاد، سياست ، فرهنگ و به طور كلى سرنوشت ملت است - نايل آيند.
با نگاهى كوتاه به نظر محققان و دانشمندان علوم اجتماعى و مانند آن و همچنين آمار و ارقام فساد در دنيا، اين نكته روشن مى شود كه دست استعمارگران و مستكبران در اعمال همه هدفهاى ياد شده ديده مى شود.
با نگاهى به ديده انصاف ، در مى يابيم كه منشاء، فساد و انحراف در ابعادى اقتصادى ، سياسى و فرهنگى و مانند آن - كه بشريت را در ظلمت و تباهى فرو برده است ، در بى دينى و بى تقوايى و عدم پايبندى به ارزشهاى والاى انسانى نهفته است . مستكبران جهان ، با تمام توان تلاش مى كنند تا فساد در اشكال مختلف آن گسترش يابد تا راحت تر به اهداف خود برسند.
از اين رو به روشنى قابل درك است كه اولين قدم براى مناديان آزادى از اين منجلاب فلاكت و بدبختى ارج نهادن به ارزشهاى اخلاقى و آراستن خود و جامه به زيور كرامتها و فضيلتهاى انسانى است .
5 - گسترش مواد مخدر: فرهنگ غرب به دليل ماهيت از خدا بريده اش ، فرهنگى منحط و عارى از بنيادهاى ارزشى و آرمانى است . مردمان فرو رفته در منجلاب زندگى ماشينى و جامعه تهى از پيوندهاى عاطفى و معنوى در راه گريز از وضع موجود، در جستجوى پناهگاهى آرامبخش به مواد افيونى و داروهاى روان گردان روى مى آورند. اين روى آورى ، در كشورهاى زير سلطه در دامنه اى وسيعتر صورت مى گيرد. زيرا از يك سو خود باختگان به دليل سرخوردگيهاى اجتماعى و الگو قرار دادن شخصيت هاى هنرى - اجتماعى دنياى غرب - بدين مواد دلبستگى نشان مى دهند. و از سوى ديگر شبكه هاى اهريمنى و دست اندركاران فرهنگى نظام سلطه ، براى جلوگيرى از بيدارى جوانان ، گسترش مواد اعتياد آور را در برنامه هاى خويش مى گنجانند.
بدين ترتيب آمار قربانيان مواد افيونى روز به روز فزونى مى يابد. و سرمايه هاى ملى به انگلهايى بى ارزش بدل مى شوند. البته گسترش مواد روان گردان تنها به بهاى از كار افتادن نيروى جوان جامعه صورت نمى پذيرد؛ بلكه آمار مفاسد، نابهنجاريها و بزهكاريهاى اجتماعى را نيز به نحو شتابنده اى بالا مى برد، زيرا از يك سو انبوه مبتلايان و معتادان براى دست يابى به مواد مورد نياز به ارتكاب انواع جرايم مانند سرقت ، خود فروشى و... تن مى دهند. و از سوى ديگر، فرو پاشى خانواده هاى گرفتار افزايش طلاق ، ⁽⁵²⁾ زنان و فرزندان بى شمارى كه اغلب آلوده و منحرفند، در سطح جامعه پراكنده مى شوند.
6 - فرار مغزها: سودجويان غرب به غارت منابع طبيعى بسنده نمى كنند. بلكه همواره انديشه چپاول نيروهاى انسانى را نيز در سر مى پرورانند. بر اساس آمارهاى موجود، امروزه بيش از چهار ميليون نفر از دانشمندان جهان سوم در كشورهاى پيشرفته زندگى مى كنند ⁽⁵³⁾ راستى اين رقم دانشمند جذب شده از كشورهاى عقب مانده چه نقش عظيمى در رشد كشورهاى پيشرفته و صنعتى دارد و چه خسارت سنگينى براى كشورهاى جهان سوم محسوب مى شود؟
گريز مغزها نه تنها پيشرفت صنعتى كشورهاى عقب نگاه داشته شده را دشوار مى سازد بلكه اين كشورها ناچار مى شوند تا نيروى متخصص مورد نياز خويش را به بهاى بسيار گزاف از ممالك توسعه يافته و صنعتى وارد كنند؛ نيروهايى كه اغلب در پوشش كارشناس و عناوين علمى ديگر به جاسوسى پرداخته و در جهت تهى ساختن مراكز علمى و صنعتى جهان سوم از دانش و تكنولوژى ، و در نهايت ايجاد مانع در راه استقلال واقعى آنان تلاش مى كنند.
سودجويان غرب با استفاده از برنامه هاى مخرب در سطح دانشگاهها، زمينه را براى گريز متخصصان فراهم مى آورند. نگاهى به آمار دانشجويان به آمريكا گريخته دانشگاه شيراز در روزگاران پيش از انقلاب در شناخت عمق فاجعه بسيار مؤ ثر است : ⁽⁵⁴⁾