ترجمه :
1 يكى از اصحاب گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم كه مردى آبله‏دار جنب شده بود او را غسل دادند و مرد، فرمود: او را كشتند! چرا نپرسيدند، همانا دواى نفهمى پرسش است.

ترجمه :
2 حضرت صادق بحمران راجع بسؤاليكه كرده بود فرمود: همانا مردم هلاك شدند چون نپرسيدند.

ترجمه :
3 و فرمود: بر در اين علم قفلى است كه كليد آن پرسش است.

ترجمه :
4 و فرمود: مردم در فراخى و گشادگى نيستند مگر اينكه بپرسند و بفهمند و امام خويش بشناسند و بر آنها رواست كه به آنچه امام گويد عمل كنند اگرچه از روى تقيه باشد.

ترجمه :
5- رسول خدا (ص) فرمود: اف بر مرديكه خود را در هر روز جمعه (هفته‏اى يكروز) براى امر دينش آماده نكند تا با آن تجديد عهد كند و از دينش سؤال كند و در روايت ديگرى است: اف بر هر مرد مسلمانيكه...

ترجمه :
6 و فرمود: خداى عزوجل فرمايد: گفتگوى علمى ميان بندگانم زنده شدن دلهاى مرده مى‏گردد در صورتيكه پايان گفتگويشان به امرى كه مربوط بمن است برسد (اصول دين باشد يا فروع دين).

ترجمه :
7 ابوجارود گويد شنيدم امام باقر عليه السلام مى‏فرمود: خدا رحمت كند بنده‏ئى را كه علم را زنده كند. گفتم زنده كردن علم چيست؟ فرمود: اينستكه با اهل دين و اهل پرهيزكارى مذاكره شود.

ترجمه :
8 رسولخدا (ص) فرمود: با يكديگر مذاكره و ملاقات و گفتگو كنيد زيرا حديث صيقل دلهاست همانا دلها مانند شمشير زنگار مى‏گيرد و صيقل آنها حديث است.

ترجمه :
امام باقر عليه السلام مى‏فرمايد: مذاكره علم درس است و درس نماز (دعاء) خوبى است (ثواب نماز مقبول را دارد).

ترجمه :
1 امام صادق عليه‏السلام فرمايد: در كتاب على عليه‏السلام خواندم كه: خدا از نادانها پيمانى براى طلب علم نمى‏گيرد تا آنكه از علماء پيمان گيرد كه به نادانان علم آموزند زيرا كه علم بر جهل مقدم است (يعنى خلقت موجودات عالم مانند لوح و قلم و ملائكه و آدم بر خلقت مردم جاهل مقدم است و ابتدا خدا از آنها پيمان گرفته است سپس از نادانان).

ترجمه :
2 امام صادق در باره اين آيه (18 سوره 31) (((از مردم روى بر مگردان))) فرمايد: بايد همه مردم از نظر علم پيشت مساوى باشند (و از نظر آموختن بين دانش آموزانت فرق نگذارى).

ترجمه :
3 امام باقر عليه‏السلام فرمود: زكاة علم اين است كه آن را به بندگان خدا بياموزى.

ترجمه :
4- امام صادق عليه‏السلام فرمود: عيسى عليه‏السلام ميان بنى اسرائيل ايستاد و گفت: اى بنى‏اسرائيل خبر حكمت را به نادانان نگوئيد كه بايشان ستم كرده باشيد و از اهل حكمت آن را باز نداريد كه به آنها ستم كرده باشيد.(مقصود از حكمت حقايق در دقايق دين است كه هر مغزى تحمل درك آن ندارد).

ترجمه :
1 مفضل گويد امام صادق عليه‏السلام به من فرمود: تو را باز مى‏دارم از دو صفت كه هلاك مردان در آنست، باز مى‏دارمت از اينكه با روش باطلى ديندارى كنى و ندانسته بمردم فتوى دهى.

ترجمه :
2 ابن حجاج گويد حضرت صادق بمن فرمود: از دو صفت بپرهيز كه هر كس هلاك شد از آن جهت بود: بپرهيز از اينكه طبق رأى و نظر خويش بمردم فتوى دهى يا به آنچه نمى‏دانى عقيده دينى پيدا كنى.

ترجمه :
3 امام باقر عليه السلام فرمود: هر كه ندانسته و رهبرى نشده بمردم فتوى دهد فرشتگان رحمت و فرشتگان عذاب او را لعنت كنند و گناه آنكه بفتوايش عمل كند دامنگيرش شود.

ترجمه :
4 امام باقر عليه السلام فرمود: آنچه مى‏دانيد بگوئيد و آنچه نمى‏دانيد بگوئيد خدا داناتر است. همانا مرد آيه‏اى از قرآن بيرون مى‏كشد (تا بدلخواه خويش تفسير كند و دليل مدعاى باطل خويش سازد) از اين رو بفاصله‏اى دورتر از ميان آسمان و زمين سرنگون گردد. (يا از معنى حقيقى آيه باين مسافت دور شود).

ترجمه :
5 براى عالم رواست كه چون از او سؤالى شود كه نداند گويد: خدا داناتر است ولى براى غير عالم شايسته نيست كه چنين گويد (بلكه او بايد صريحا بگويد نميدانم و اگر او بگويد خدا داناتر است روا نيست (معنى تضمنى اين جمله آنستكه من دانايم اما خدا داناتر است).

ترجمه :
6 امام صادق عليه السلام فرمود: چون مردى از شما را از آنچه نداند پرسند بگويد نميدانم و نگويد خدا بهتر ميداند تا در دل رفيعش شكى اندازد. و اگر كسيكه از او سؤال مى‏شود بگويد نميدانم سائل او را متهم نكند.

ترجمه :
7 زوارة گويد از امام باقر عليه السلام پرسيدم: حق خدا بر بندگان چيست؟ فرمود آنچه مى‏دانند بگويند و از آنچه نمى‏دانند باز ايستند.

ترجمه :
8 امام صادق عليه السلام فرمود: خدا بندگان (پيرو قرآن) خود را بدو آيه از كتابش تخصيص داده است درباره اينكه تا ندانند نگويند و تا آنجا كه ميدانند پرسنده را رد نكنند (با قول قائلى از روى نادانستن رد نكنند). خداى عزوجل فرمايد (29 سوره 7) مگر از ايشان در كتاب آسمانى پيمان نگرفتيم كه جز حق بر خدا نگويند (يعنى بر خدا دروغ نبندند) و فرموده است (40 سوره 10) بلكه چيزى را كه به علم آن نرسيده‏اند و از تأويل آن خبر ندارند تكذيب كردند.

ترجمه :
9- ابن شبرمه گويد حديثى از امام صادق عليه السلام شنيده‏ام كه هر گاه يادم مى‏آيد نزديك است دلم شكافته شود فرمود: خبر داد مرا پدرم از جدم تا برسد به رسول خدا ابن شبرمه گويد بخدا سوگند كه نه پدرش بر جدش دروغ بست و نه جدش برسولخدا كه رسولخدا(ع) فرمود هر كه بقياسها عمل كند خودش سخت هلاك شده و مردم را هلاك كرده است و كسى كه ندانسته فتوى دهد و او ناسخ را از منسوخ و محكم را از متشابه تشخيص ندهد سخت هلاك شده و هلاك كرده است.