آموزش فلسفه جلد اول اين كتاب تاليف استاد محمد تقى مصباح يزدى‏ ميباشد .  .   آموزش فلسفه جلد دوم اين كتاب تاليف استاد محمد تقى مصباح يزدى‏ ميباشد .  .   ماخذشناسى قواعد فقهى اين كتاب تاليف پژوهشكده فقه و حقوق ، مركز مطالعات و تحقيقات اسلامىميباشد . قواعد فقهى در استنباط مسائل شرعى و استخراج احكام حوادث - به ويژه مسائل مستحدثه و جديد - نقشى كارآمد برعهده دارد، با اين حال، قواعد فقهى جايگاه شايسته‏اى در نظام آموزشى و پژوهشى حوزه‏ها به دست نياورده است. ازاين رو، اهتمام وافر به قواعد فقهى و مطالعه و بررسى بيشتر و عميق‏تر آنها، امرى لازم و ضرورى مى‏نمايد. گام نخست براى دستيابى به اين هدف، مأخذشناسى قواعد فقهى است تا محقق با استفاده از آن، از آرا و اقوال مختلف آگاهى يافته و در بررسى و تبيين و نيز كاربرد اين قواعد در استنباط مسائل مستحدثه و مبتلابه توفيق بيشترى يابد. چهار كتاب اصلى علم رجال اين كتاب تاليف حضرت آيت الله العظمی سيدعلی خامنه ای (مدظله العالی)‏ ميباشد .  .   مديريت در اسلام اين كتاب تاليف على آقاپيروز، ابوطالب خدمتى ، عباس شفيعى و سيد محمود بهشتى نژاد‏ ميباشد .  .   تجلیات معنوى در هنر اسلامى اين كتاب تاليف محمد مددپور‏ ميباشد .  .   علوم قرآنى اين كتاب تاليف آيت الله محمد هادي معرفت (ره) ميباشد . «علوم قرآنى‏» بحث‏هاى مقدماتى براى شناخت قرآن و پى بردن به شؤون ‏مختلف آن است.در علوم قرآنى مباحثى چون وحى و نزول قرآن، مدت و ترتيب‏نزول، اسباب النزول، جمع و تاليف قرآن، كاتبان وحى، يك سان كردن مصحف‏ها، پيدايش قرائات و منشا اختلاف در قرائت قرآن، حجيت و عدم تحريف قرآن، مساله نسخ در قرآن، پيدايش متشابهات در قرآن، اعجاز قرآن و... مطرح مى‏باشد. فرق ميان‏«علوم قرآنى‏» و «معارف قرآنى‏» آن است كه علوم قرآنى بحثى ‏بيرونى است و به درون و محتواى قرآن از جنبه تفسيرى كارى ندارد، اما معارف ‏قرآنى كاملا با مطالب درونى قرآن و محتواى آن سر و كار داشته و يك نوع تفسير موضوعى به شمار مى‏رود. ضرورت بحث در علوم قرآنى از آن جهت است كه تا قرآن كاملا شناخته نشود و ثابت نگردد كه كلام الهى است، پى جور شدن محتواى آن موردى ندارد.   تجلى و ظهور در عرفان نظرى اين كتاب تاليف سعيد رحيميان ميباشد . اين كتاب مشتمل بر يك مقدمه (در مورد ضرورت بحث و تاريخچه ونيز اصول موضوعه و مبادى تصورى و تصديقى مورد نياز بحث) و هفت فصل(شامل اثبات تجلى و نفى عليت‏به معناى متعارف; دفع شبهات قول به تجلى;قواعد مبحث تجلى و نظام مظهريت; تجلى و اسماى حق; تجلى و اعيان ثابته; نظام‏مظهريت در بينش عرفا و پيامدهاى فلسفى و كلامى نظريه تجلى) و نيز ضميمه‏اى(در مورد درجات شهود) است. در اين كتاب علاوه بر تحقيق در مسأله تجلى و ظهور در مكتب عرفانى ابن عربى و فروعات و قواعد آن به عنوان اساس بحث و يكى از محورى‏ترين نظريه‏هاى مكتب عرفانى او، سعى براين بود كه اهداف ديگرى، كه به تفصيل در پيش گفتار در باره آن سخن گفته شده، مورد توجه قرار گيرد. مؤلّف پس از پيش گفتار و مقدمه، متن كتاب را در هفت فصل با عناوين زير بررسى نموده است: 1. اثبات تجلى و نفى عليت به معناى متعارف 2. طرح و بررسى شبهات مبحث تجلى 3. قواعد مبحث تجلى و نظام مظهريت 4. تجلى و اسماى حق تعالى 5 . تجلى و اعيان ثابته 6 . نظام مظهريت در بينش عرفانى 7. پيامدهاى مبحث تجلى. اين اثر به عنوان كتاب سال 1375 دانشجويى معرفى شده است. درآمدى بر عرف اين كتاب تاليف سيدعلى جبار گلباغى ماسوله ميباشد . اجتماعات انسانى همواره با حقوق همراه بوده و حقوق پيش از آن كه قانون‏گذارى‏به وجود آيد، به صورت روابط ساده بين آدميان و به گونه‏ى عرف و عادت، بين آنان جريان‏داشته است. عرف پديده‏اى است اجتماعى و بيان‏گر اراده‏ى اجتماع. اين پديده (عرف) پديده‏ى‏نوظهورى نيست كه حقوق دينى بر كشف آن نايل و يا بر حقوق دينى تحميل شده باشد.دانش فقه و حقوق از ديرباز با اين پديده آشنا بوده است. عرف، قديمى‏ترين پديده‏ى حقوق‏است كه به عنوان مظهر و جلوه‏گاه حقوق شناخته شده است. بخش عمده‏اى از متون فقهى، مشتمل بر مفاهيم و معانى عرفى است.هم‏چنين، بسيارى از مباحث فقه و حقوق را مسايل و موضوعاتى سامان مى‏دهند كه خودداراى ماهيتى عرفى‏اند. درك درست اين بخش از مسايل و موضوعات و فهم صحيح آن‏دسته‏از متون، مبتنى بر دريافت عرف و تفاهم عرفى است. گام نخستين اين كتاب تاليف حسن رمضانى ميباشد . يكى از امورى‏كه در فرهنگ اسلامى از اهميت فوق‏العاده‏اى برخوردار است، بلكه اساس تمام كمالات و ترقيات معنوى انسان است، مسأله «تقوا» است. تقوا و اجتناب از گناه، مقدم بر انجام دادن اعمال صالح است، تا پرهيز نباشد، اعمال نيك تأثير ندارد و انسان روى سعادت را نخواهد ديد. كتاب حاضر، تلاشى است براى نماياندن اهميت تقوا و راه رسيدن به آن. نويسنده پس از بيان اهميت تقوا به ذكر عوامل صدور گناه مى‏پردازد. سپس راه‏هاى مقابله با هر يك را خاطر نشان ساخته و از اين رهگذر خواننده را به‏طريق وصول به تقوا و پرهيز از گناه رهنمون مى‏گردد.