گوهر كمال
اى كه دل افســــرده و غـــمينى ومـضطر
و اى كه تــو را روزگــار كــرده
مكــدّر
خويـش ز غم كن خلاص و گير به اخلاص
رشتــه‌اى از چـادر شفيعــــة محشــــــر
بضعـــة خيــرالنّســاء، صفيّـــة يـــزدان
معــدن جـــود و كـــرم، عـــزيز پيـمبر
گوهر بحر كمال و حشمـــت و عصمــت
اختـــر بـــرج حـيا، سليــــلة حيـــــدر
طاهـره و پـــاك، هـــم‌چــو مريم عذرا
صاحــب عــزّ و شــــرف، حبيبـــة داور
مفخــر قم عُـــشّ اهــــل بــيت رسـالت
شهـــر حـــديث و محــــدّثين مــــوقّر
منبــع زهــــد و عفـــاف و دانش و بينش
مركـز ايــمان و قـــدس و معــرفت و فرّ
هـم چـــو پــدر، قبلـــة حـــوايج مـردم
كارگشـــاى بشـــر ز كهتـــر و مهتــــر
روضــــة او طــــور طالبــــان تجــــلّى
مهـــد كـــرامات و معــجزات مــــكرّر
خــاك درش توتيـــاى چشـــم خــلايق
بــوى رواقــش حيــــات‌بخـــش و معطّر
حُرمـت آن، هـم‌چـو حرمت حرم و بيت
حجـر و مــقام و صـــفا و زمـزم و مشعر
مرقــد پاكــــش مطـــاف عـــالى و دانى
خـطّ ولايـش، شعـــار اكبـــر و اصغـــر
صاحب اين نعت و اين صفات نكو كيست؟
حضـــرت معصومه دخت موســى جعفـر
اى فلــك رفعــــت و سپهــــر معـــالى
اى شـــرف دودمــــان ســـاقى كــــوثر
اى همــه اســلاف تــــو اعــــاظم عـالم
حجّـت و پيغمبــر و امــــام و رهبـــــر
«لطفى صــافى» ز هــول روز قيامــــــت
سخــــت غميــــن و پريش باشد و مضطر
چـون پدر و چـــون برادرش به همه عمر
بـوده شما را مديــــح خـــــوان و ثنـاگر
چشــــم اميـــدش بـــود به سوى شما باز
تا برهانيــــدش از حجيـــــم مســـــعّر
10 جمادى الاولى 1410 هـ . ق، قم
مشهد لقا
اين روضه كه مظهر آيات كبرياست
آرامگاه بانوى دين خواهر رضـاست
مطلوب شيعيان ومحبّان اهــل بيـت
مقصود اهل دل بود و مشهد لقاسـت
اشفعى لنا عندالله
با روى سيـاه و بار سنــــگين گناه
با خجلت و شرمسـارى و حال تباه
در حضرت معصومه گــزيديم پناه
يا فاطمه اشفعـــى لـــنا عـــندالله
عرش كبريا
اين روضة صفية حق، خـواهر رضا‌ست
يا خود اگر غلط نكنم عرش كبرياست
معصومه بنت موسى جعـفر كه تربتش
بر ديدة اعاظم و اعــــلام توتيـــاست
مزار وليّة الله
به قــم كــه پايـگه شيعيان آگاه است
مـزار عصمـت كبــرى ولـيّة الله است
اَيا كســى كه بر ايــن آستانه سايى سر
به هوش باش كه دخت خليفة الله است
