واژه ولی

ولاء ، ولايت ( به فتح " واو " ، ولايت ( به كسر " واو " ، ولی ،
مولی ، اولی و امثال اينها همه از ماده " ولی " - و ، ل ، ی - اشتقاق‏
يافته اند اين واژه از پر استعمال ترين واژه های قرآن كريم است كه به‏
صورتهای مختلفی به كار رفته است ، می‏گويند در 124 مورد به صورت اسم و
112 مورد در قالب فعل در قرآن كريم آمده است .
معنای اصلی اين كلمه همچنانكه راغب در مفردات القرآن گفته است ،
قرار گرفتن چيزی در كنار چيز ديگر است به نحوی كه فاصله‏ای در كار نباشد
، يعنی اگر دو چيز آنچنان به هم متصل باشند كه هيچ چيز ديگر در ميان آنها
نباشد ، ماده " ولی " استعمال می‏شود مثلا اگر چند نفر پهلوی هم نشسته‏
باشند و ما بخواهيم وضع و ترتيب نشستن آنها را بيان كنيم ، می‏گوييم :
زيد در صدر مجلس نشسته است " ويليه عمرو ، ويلی عمروا بكر "