باطنی تصور ندارد و دستگاه آفرينش كه برای انسان ظواهر دينی ( مقررات‏
عملی و اخلاقی و اجتماعی ) را تهيه نموده و وی را به سوی او دعوت كرده‏
است ، ضرورتا اين واقعيت باطنی را كه نسبت به ظواهر دينی به منزله روح‏
است آماده خواهد ساخت و دليلی كه دلالت بر ثبوت و دوام نبوت ( شرايع‏
و احكام ) در عالم انسانی كرده و سازمان مقررات دينی را به پا نگه‏
می‏دارد ، دلالت بر ثبوت و دوام و فعليت سازمان ولايت می‏كند و چگونه‏
متصور است كه مرتبه ای از مراتب توحيد و يا حكمی از احكام دين ، امر (
فرمان ) زنده ای بالفعل داشته باشد در حالی كه واقعيت باطنی كه در بر
دارد در وجود نباشد و يا رابطه عالم انسانی با آن مرتبه مقطوع بوده باشد
كسی كه حامل درجات قرب و امير قافله اهل ولايت بوده و رابطه انسانيت‏
را با اين واقعيت حفظ می‏كند در لسان قرآن ( 1 ) " امام " ناميده می‏شود
امام يعنی كسی كه از جانب حق سبحانه برای پيشروی صراط ولايت اختيار شده‏
و زمام هدايت معنوی را در دست گرفته ولايت كه به قلوب بندگان می‏تابد ،
اشعه و خطوط نوری هستند از كانون نوری كه پيش اوست ، و موهبتهای متفرقه‏
، جويهايی هستند متصل به دريای بيكرانی كه نزد وی می‏باشد " ( 2 ) .
در اصول كافی ( باب " ان الائمة نور الله " از ابوخالد كابلی روايت‏
می‏كند كه گفت از امام باقر ( ع ) از اين آيه سؤال كردم :
« فامنوا بالله و رسوله و النور الذی انزلنا »( 3 ) .

پاورقی :

. 1 رجوع شود به تفسير الميزان ، ذيل آيه " و اذ ابتلی ابراهيم ربه‏

بكلمات فاتمهن قال انی جاعلك للناس اماما » " ( بقره / 124 ) كه به‏
زيباترين وجهی اين مطلب بيان شده است .
. 2 نشريه سالانه مكتب تشيع ، شماره . 2
. 3 تغابن / . 8