ايمانی است و لذا اين دو جمله - « يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر
- بلافاصله به دنبال بيان ولاء ايمانی مسلمانان واقع شده است .
علاقه به سرنوشت اشخاص از علاقه به خود آنها سرچشمه میگيرد پدری كه به
فرزندان خويش علاقه دارد قهرا نسبت به سرنوشت و رفتار آنان نيز احساس
علاقه میكند ، اما ممكن است نسبت به فرزندان ديگران در خود احساسی نكند
، چون نسبت به خود آنها علاقه ای ندارد تا به سرنوشتشان نيز علاقه مند
باشد و كار نيكشان در او احساس اثباتی به وجود آورد و كار بدشان احساس
نفيی .
امر به معروف در اثر همان احساس اثباتی است و نهی از منكر در اثر
احساس نفيی ، و تا دوستی و محبت نباشد اين احساسها در نهاد انسانی
جوشش نمیكند .
اگر انسان نسبت به افرادی بیعلاقه باشد ، در مقابل اعمال و رفتار آنها
بیتفاوت است ، اما آنجا كه علاقه مند است ، محبتها و مودتها او را آرام
نمیگذارند و لذا در آيه شريفه با كيفيت خاصی ، امر به معروف و نهی از
منكر را به مساله ولاء ارتباط داده است و سپس به عنوان ثمرات امر به
معروف و نهی از منكر ، دو مطلب را ذكر كرده است :
« يقيمون الصلاش و يؤتون الزكاش ».
نماز را به پا میدارند و زكات را میدهند .
نماز نمونه ای است از رابطه خلق و خالق ، و زكات نمونه ای است از
حسن روابط مسلمانان با يكديگر كه در اثر تعاطف و تراحم اسلامی از يكديگر
حمايت میكنند و به هم تعاون و كمك میكنند . و
|