مصباح الشريعة آمده است آورديم در آن حديث میگويد : " « العبودية
جوهرش كنهها الربوبية » " يعنی همانا بندگی خدا و پيمودن صراط قرب به
حق گوهری است كه نهايت آن خداوندگاری يعنی قدرت و توانايی است .
بشر همواره در تلاش بوده و هست كه راهی پيدا كند كه بر خود و بر جهان
تسلط يابد فعلا به اينكه چه راه هايی را برای اين هدف برگزيده و در آن
راه كامياب و يا ناكام شده است كاری نداريم در ميان آن راه ها يك راه
است كه وضع عجيبی دارد ، از اين نظر كه انسان تنها وقتی از اين راه
استفاده میكند كه چنان هدفی نداشته باشد ، يعنی هدفش كسب قدرت و تسلط
بر جهان نباشد ، بلكه هدفش در نقطه مقابل اين هدف باشد ، يعنی هدفش "
تذلل " ، " خضوع " ، " فنا " و " نيستی " از خود باشد آن راه
عجيب راه عبوديت است .
آن كس كه تو را شناخت جان را چه كند ؟ فرزند و عيال و خانمان را چه
كند ؟
ديوانه كنی هر دو جهانش بخشی
|
ديوانه تو هر دو جهان را چه كند ؟
|
مراحل و منازل
ربوبيت و خداوندگاری و ولايت ، به عبارت ديگر كمال و قدرتی كه در اثر
عبوديت و اخلاص و پرستش واقعی نصيب بشر میگردد ، منازل و مراحلی دارد
:
اولين مرحله اين است كه الهام بخش و تسلط بخش انسان بر