بقای شخصيت در قيامت ( 2 )

مطلبی كه در آخر جلسه گذشته مطرح شد و قرار شد در اين جلسه تعقيب شود
مسأله محفوظ ماندن و بقای شخصيت است و اين يكی از مسائل مهم قيامت‏
است . اگر چه ما لفظی در قرآن نمی‏توانيم پيدا كنيم به اين تعبير كه :
ايها الناس ! شخصيت شما در قيامت باقی است ، ولی همه تعليمات در
مسأله قيامت بر اساس همان بقای شخصيت است ، يعنی همه صحبت اين است‏
كه شما كه در اين دنيا هستيد و كار نيك يا كار بد می‏كنيد ، همين شما در
نزد پروردگار محشور خواهيد شد و همين شما به پاداش اعمال نيك خودتان‏
خواهيد رسيد و همين شما هستيد كه كيفر اعمال بد خودتان را می‏بينيد . پس‏
يك اتصال و پيوستگی و بلكه بالاتر از اتصال و پيوستگی ، يك وحدت و
يگانگی است ميان آن كسی كه در دنيا مرتكب اعمالی می‏شود ، زندگی‏ای می‏كند
و نوعی اعمال را مرتكب می‏شود و همان شخص كه در قيامت پاداش يا كيفر
اعمال خودش را دريافت می‏كند ، وحدت شخصی است و وحدت نوعی يا مثلا
ارتباط نسلی كافی نيست ، چون اگر بنا بشود من در دنيا باشم و زندگی كنم‏
و بعد آن كه در قيامت محشور می‏شود يك موجودی باشد كه حداكثر از نسل من‏
است و [ بگويند ] تو [ محشور می‏شوی ] ولی مقصود اين است كه نوع تو ،
فرزندی از فرزندان تو می‏آيد ، اين غير از آن چيزی است كه قرآن تعليم‏
كرده است . مسلما من در حالی كه خودم