اين دنيا بوده ؟ و اصلا بدنی كه در اين دنيا بوده هيچ وقت عين خودش
نبوده ، در طول 60 - 70 سال آنقدر عوض شده كه اگر همه آنچه را كه جزء
بدن يك كسی بوده ( آن چيزی كه به صورت فضولات ، پوستههای بدن ، ناخن و
موی بدن خارج شده است ) بخواهيم جمع كنيم ، هر آدمی شايد مثلا به اندازه
كوه ابوقبيس يك كوه بزرگ میشود ، و حال آنكه شما الان يك آدم 80 - 90
ساله را كه با بدن امروز میبينيد قطعا نسبت به بدن 60 - 70 سال پيش
چندين بار تغيير كرده است . حتی همان سلول عصبی هم كه میگويند نمیميرد
كه يك سلول ديگر بجای آن بيايد ، دائما در حال تبادل است ، يعنی مرتب
انرژی بيرون میدهد و انرژی جديد میگيرد و به هر حال بدنش را عوض میكند
. پس اين مطلب هم كه فرموديد مطلب درستی است ولی باز هم اگر كسی
ايرادی داشته باشد كه اين ديگر ايراد زيادی نيست ، آن اولی ايرادش قدری
مشكل است كه بگويد خير ، حتما بايد همان بدن وقت مردن باشد ، حرف
درستی نيست ، چون خود قرآن میگويد حتی پيری كه در 90 سالگی میميرد ( كه
يك موجود فرسوده است ) در آن دنيا به صورت يك جوان محشور میشود .
معلوم میشود كه عين اين بدن نيست . اگر همان بدن در حالی كه مرده ، باشد
پس آدمی كه جوان میميرد در آن دنيا به صورت يك جوان بايد محشور شود ،
اگر كسی پيرمرد بايد به صورت پير باشد ، زشت مرد آنجا هم بايد بدنش
زشت باشد ، در صورتی كه زشتها در آنجا زيبا میشوند و ای بسا از زيباها
كه در آنجا زشت شوند . اين سؤال دوم شما با جوابتان صد در صد درست است
و سؤال اول هم با جوابی كه داديد درست است ولی اشكال ديگری در اينجا
دارد كه میگويند از نظر قرآن نه تنها لذت و الم جسمانی است ، از راه
جسم هم هست .
|