عبث نبودن خلقت در آيات قرآن ( 1 )

بحث جلسه گذشته ما در اطراف ماهيت مرگ از نظر قرآن بود . گفتيم كه‏
مسأله مرگ در قرآن مجيد مطرح شده است و بنا را بر اين گذاشتيم كه مجموع‏
آيات قرآن در زمينه مرگ و بعد از مرگ و قيامت را طرح كنيم و به طور
كلی واقعا ببينيم اعم از اينكه بتوانيم هضم كنيم يا نتوانيم منطق قرآن در
مسأله مرگ و بعد از مرگ و قيامت و اين چيزها چيست ؟ گو اينكه شايد در
ابتدا همه همان حرف ما را می‏زنند ، يعنی همه می‏گويند ببينيم قرآن چه‏
می‏گويد ، ولی در نهايت امر همان آفتی كه طبيعت بشر ايجاب می‏كند
دامنگير انسان می‏شود ، يعنی بعد انسان آن نظر خاصی را كه خودش با توجه‏
به بعضی از آيات قرآن در اين موضوع نه همه آيات انتخاب كرده ، با اخذ
تأييد از قسمتی از آيات قرآن می‏خواهد بيان كند . ولی ما می‏خواهيم ان شاء
الله اين كار را انجام ندهيم و اگر هم در جايی به بن‏بست رسيديم بگوييم‏
بالاخره قرآن اين مطلب را گفته است .
وقتی من بعضی از مسائل را از آقای طباطبايی سؤال می‏كردم ، می‏ديدم ايشان‏
به بعضی از آيات قرآن كه می‏رسند به اجمال می‏گذرند و حرفی نمی‏زنند .
می‏گفتند :