را ، نه مدری را ، نه آسمان را ، نه زمين را ، نه هوای نفس را ، نه خشم
را ، نه شهوت را ، نه حرص و آزا را و نه جناه طلبی را ، فقط خدا را
بپرستيم . آنوقت او میتواند آزادی معنوی بدهد .
خطابهای دارد مولا علی ( ع ) كه من قسمتی از آن را برايتان میخوانم ،
ببينيد واقعا كسی كه آزاد مرد معنوی است چه روحی دارد ! شما میتوانيد
يك چنين روحی در دنيا پيدا كنيد ؟ اگر پيدا كرديد به من نشان بدهيد .
خطبه خيلی مفصل است ، راجع به حقوق والی بر مردم و حقوق مردم بر والی
است . مسائلی دارد كه حضرت بحث میكند بعد در ذيل آن جملاتی دارد .
ببينيد ، اينها را كه میگويد ؟ خود والی و حاكم است كه به مردم میگويد .
در دنيای ما حداكثر اين است كه ديگران به مردم میگويند با حاكمهای
خودتان اينطور نباشيد ، آزاد مرد باشيد . علی ( ع ) میگويد با من كه حاكم
هستم اينگونه نباشيد ، آزادمرد باشيد. « لا تكلمونی بما تكلم به الجبابرش»
مبادا آن اصطلاحاتی را كه در مقابل جباران به كار میبريد كه خودتان را
كوچك میكنيد ، ذليل میكنيد ، خاك پا میكنيد و او را بالا میبريد ، به
عرض میرسانيد ، برای من به كار ببريد .
نه كرسی فلك نهد انديشه زير پای
|
تا بوسه بر ركاب قزل ارسلان زند
|
مبادا با من اينگونه حرف بزنيد ، ابدا . با من همانطور كه با ديگران
حرف میزنيد ، صحبت كنيد . « و لا تتحفظوا منی بما يتحفظ به عند اهل
البادره » و اگر ديديد احيانا من عصبانی و ناراحت شدم ،