داشته باشيد ، تسبيحی برای ذكر گفتن داشته باشيد ، وقتی كه وضو میگيريد
اينقدر با عجله و شتاب نباشد . ما ادعا میكنيم كه شيعه علی هستيم ، شيعه
علی كه با اسم نمیشود برادر ! آن كسی كه وضوی علی را شرح داده است
میگيود : علی بن ابيطالب آمد وضو بگيرد . تا دست به آب برد ( آن
استحباب اولی كه انسان دستش را میشويد ) گفت : « بسم الله و بالله ،
اللهم اجعلنی من التوابين و اجعلنی من المتطهرين » بنام تو و به تو ،
خدايا مرا از توبه كاران قرار بده ، مرا از پاكيزگان قرار بده .
در دوشب گذشته راجع به توبه بحث كردم و گفتم توبه يعنی پاكيزه كردن
خود . علی ( ع ) وقتی سراغ آب میرود ، چون آب رمز طهارت است به ياد
توبه میافتد . دستش را كه تميز میكند به ياد پاكيزه كردن روح خودش
میافتد . به ما میگويد وقتی با اين آب ، با اين طهور ، با اين مادهای كه
خدا آنرا وسيله پاكيزگی قرار داده اس مواجه میشوی . وقتی سراغ اين ماده
میروی ، چشمت به آن میافتد و دستت راب ا آن میشوئی و پاكيزه میكنی ،
بفهم كه يك پاكيزگی ديگری هم هست و يك آب ديگری هم هست كه آن
پاكيزگی ، پاكيزگی روح است و آن آب ، آب توبه است . میگويد علی ( ع )
دستهايش را كه شست ، روی صورتش آب ريخت و گفت « اللهم بيض وجهی
يوم تسود فيه الوجوه و لا تسود وجهی يوم تبيض فيه الوجوه » ، صورت را
دارد میشويد وبر حسب ظاهر نورانی میكند . خوب ! وقتی كه صورتش را با
آب میشويد براق میشود ولی علی كه به اين قناعت نمیكند ، اسلام هم به اين
قناعت نمیكند . اين خوب است و بايد هم
|