نوشته‏اند پيغمبر اكرم در مدينه از محلی عبور می‏كرد . گروهی از جوانان‏
مشغول زور آزمايی بودند به اين ترتيب كه سنگ بزرگی را بلند می‏كردند (
مثل اينهائی كه هالتر بر ميدارند ) تا ببينند چه كسی بهتر می‏تواند آنرا
بلند كند . خوب ، اين هم مثل همه مسابقات احتياج به داور دارد چون گاهی‏
دونفر وزنه را نزديك به يكديگر بر ميدارند . وقتی پيغمبر اكرم آمد از
آنجا بگذرد ، جوانان گفتند هيچ داوری بهتر از پيغمبر نيست . يا رسول‏
الله ! شما اينجا بايستيد وميان ما داوری كنيد كه كداميك از ما بهتر
وزنه را بلند می‏كنيم . پيامبر ( ص ) قبول كرد . آنها مشغول شدند . آخر
كار پيغمبر فرمود می‏خواهيد بگويم از همه شماقويتر ونيرومندتر كيست ؟ بله‏
يا رسول الله ! فرمود : از همه شما قويتر و نيرومندتر آن كسی است كه‏
وقتی به خشم می‏آيد ، خشم بر او غلبه نكند بلكه او بر خشمش غلبه كند وخشم‏
او را در راهی كه رضای خدا نيست ، نيندازد ، بر خشم خودش مسلط شود ،
وآنگاه كه از چيزی خوشش می‏آيد ، آن خوش آمدن ، او را به غير رضای خدا
نيندازد و بتواند بر رضای خودش ، بر ميل و رغبت خودش مسلط شود . يعنی‏
پيامبر آن زور آزمايی بدنی را فورا تحليل و تبديل به يك مسابقه روحی كرد
و مسئله قوت بازو را روی قوت اراده [ تحليل نمود ] گفت البته اين هم‏
يك كاری است ، كنكه بازويش قويتر است ، مردتر است اما مردی فقط به‏
زور بازو نيست . زور بازو يكی از نشانه های كوچك آنست . اساس مردی در
قوت اراده است . ملای رومی می‏گويد :
وقت خشم و وقت شهوت مرد كو
طالب مردی چنينم كو به كو