پاورقی : 1 - سوره زمر ، آيه . 53
در اسلام گفتهاند اگر میخواهی توبه كنی لازم نيست بر وی پيش كشيش ،
پيش آخوند و گناه را به او بگوئی ، گناه را به خدای خودت بگو ، چرا
گناه را نزد يك بشر اقرار و اعتراف میكنی ؟ نزد خدای غفار الذنوب
خودت اقرار كن « قل يا عبادی الذين اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة
الله ان الله يغفر الذنوب جميعا »( 1 ) . اين ندای خداست : ای بندگان
اسرافكار من ، ای بندگان گنهكار من ، ای بندگان معصيتكار من ، ای بندگان
من كه بر خودتان ظلم كردهايد ، ازرحمت من نا اميد مباشيد ، بيائيد به
سوی من ، من میپذيرم ، قبول میكنم ، در جو وفضای توبه وارد بشويد . اين
حديث قدسی چقدر عالی توبه را توصيف میكند : « انين المذنبين احب الی
من تسبيح المسبحين » يعنی خدای تبارك وتعالی ، اين رحمت مطلقه و كامله
فرمود : ناله گنهكاران در نزد من محبوبتر است ازتسبيح تسبيح كنندگان .
برويد به درگاه خدای خودتان ناله بكنيد ، فكر كنيد تا گناهان بيادتان
بيايد ، به كسی نگوئيد ، اقرار به گناه پيش ديگران گناه است ، ولی در
دل خودتان ( خودتان كه میدانيد ، خودتان قاضی و مؤاخذ وجود خودتان باشيد
) گناهانتان را در نظر بگيريد ، بعد اين گناهان را ببريد پيش ذات
پروردگار ، تقصيرهای خودتان را بگوئيد ، ناله كنيد ، تضرع كنيد ، طلب
مغفرت كنيد ، طلب شستشو كنيد ، خدا شما را میآمرزد ، روح شمارا پاك و
پاكيزه میكند ، به دل شما صفا عنايت میكند ، لطف خودش را شامل حال شما
میكند و از آن پس يك لذتی ، يك حالتی در شما
پاورقی : 1 - سوره زمر ، آيه . 53 |