در مورد آنها امكان ندارد ، زيرا اعاده چنين موجودی مستلزم اين است كه
زمان آن نيز اعاده شود و حال آنكه نفس زمان قابل بازگشت و اعاده نيست
. كسانی كه به اعاده معدوم در مورد امور زمانی قائل شدهاند پنداشتهاند كه
اشيائی كه در زمان قرار گرفتهاند بيگانه از زمان هستند و آنها را همچون
آبی فرض كردهاند كه در ظرفی قرار داشته باشد و سپس آن ظرف را عوض
كنند . پنداشتهاند كه انسان در لحظه دوم همان انسانی است كه در لحظه اول
بوده و فقط ظرف زمان تغيير يافته است و حال آنكه حقيقت غير از اين
است .
|