غرر 5 حق متعال وجود محض است

و الحق ماهيته انيته
اذ مقتضی العروض معلوليته
حق متعال ماهيتش عين وجودش است . زيرا مقتضای عروض ( عروض وجود بر
ماهيت ) معلوليت وجود است .
شرح : جای واقعی اين مسئله اينجا نيست ، بلكه در الهيات بالمعنی‏
الاخص است . كسانی كه اين مسئله را در اينجا ذكر می‏كنند در الهيات‏
بالمعنی الاخص نيز آن را تكرار می‏كنند . اين مسئله در اينجا استطرادا و
به مناسبت مسئله " مغايرت وجود با ماهيت " آورده می‏شود .
بحث در اين است كه آيا ذات اقدس واجب الوجود ، مانند ممكنات ، هم‏
هستی دارد و هم چيستی ، يعنی در ذات او نيز مانند ممكنات دو حيثيت‏
تشخيص داده می‏شود ، و يا اينكه دو حيثيتی بودن از خواص ممكنات است و
ناشی از محدوديت وجود است ، وجود كامل و تمام كه عدم در او راه ندارد
يك حيثيتی است و چيستی او