و يوصف الحدوث بالذاتی و ذا
قبليه ليسيه الذات خذا
او عبرن بالعدم المجامع
كما يكون سبق ليس واقع
منصرم ينعت بالزمانی
كالطبع ذی التجديد كل آن
حدوث موصوف می‏شود به ذاتی و آن عبارت است از قبليت ليسيت ذات (
يعنی تقدم نيستی ذات ) بر وجود وی ، بگير ( اين مطلب را ) . يا تعبير
كن از ليسيت ذات به عدم مجامع ( يعنی در تعريف حدوث ذاتی به جای تقدم‏
ليسيت ذات بر وجود ، بگو : تقدم عدم مجامع بر وجود ) ، همانطور كه تقدم‏
ليسيت واقعی ( يا وجودی ) منصرم و گذشتنی موصوف می‏شود به زمانی ( 1 )
مثل طبيعت نو شوند در هر " آن " ( يعنی طبيعت در هر آن حدوث پيدا
می‏كند ) .
شرح : آنچه تا كنون گفته شد يا مربوط به تعريف حدوث و قدم بود و يا
مربوط به تقسيمات آنها و تا كنون دو تعريف و دو تقسيم در اين مورد ذكر
شد . دو تعريف را قبلا شرح داديم و دو تقسيم هم يكی تقسيم حدوث و قدم‏
بود به حقيقی

پاورقی :
1 - يعنی اين ليسيت را " ليسيت يا عدم زمانی " می‏گويند ، كما اينكه‏
گاهی هم آن را " عدم مقابل " می‏نامند . ( حدوث زمانی عبارت است از
تقدم ليسيت زمانی يا " عدم مقابل " بر وجود شی‏ء . مصراع دوم از بيت‏
دوم و مصراع اول از بيت سوم درباره تعريف حدوث زمانی است ) .