خود شما همسرانی برای شما آفريده كه در كنار آنها آرامش بيابيد و ميان
شما و آنها الفت و مهربانی قرار داد .
اين عواطف و علائق يك سلسله كانالهای ارتباطی ميان انسان و جهان است
، بدون اينها انسان نمیتواند راه تكامل خويش را بپيمايد . پس جهان بينی
اسلامی همانطور كه به ما اجازه نمیدهد جهان را محكوم و مطرود و مذموم
بشماريم اجازه نمیدهد علائق طبيعی و كانالهای ارتباطی انسان و جهان را نيز
زائد و بیمصرف و قطع شدنی بدانيم ، اين علائق و عواطف ، جزئی از نظام
عمومی آفرينش است . انبياء و اولياء حق از اين عواطف در حد اعلا
برخوردار بودند .
حقيقت اينست كه منظور از علاقه به دنيا تمايلات طبيعی و فطری نيست ،
مقصود از علاقه و تعلق ، بسته بودن به امور مادی و دنياوی و در اسارت
آنها بودن است كه توقف است و ركود است و باز ايستادن از حركت و
پرواز است و سكون است و نيستی است . اينست كه دنيا پرستی نام دارد و
اسلام سخت با آن مبارزه میكند ، و اين است آن چيزی كه بر ضد نظام تكاملی
آفرينش است و مبارزه با آن همگامی با ناموس تكاملی آفرينش است .
تعبيرات قرآن مجيد در اين زمينه در حد اعجاز است و در فصلهای آينده اين
مطلب را توضيح خواهيم داد .
|