" مسعودی " كه تقريبا صد سال پيش از سيد رضی می‏زيسته است ( اواخر
قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجری ) در جلد دوم مروج الذهب تحت عنوان "
فی ذكر لمع من كلامه و اخباره و زهده " می‏گويد :
" آنچه مردم از خطابه‏های علی در مقامات مختلف حفظ كرده‏اند ( 1 )
بالغ بر چهارصد و هشتاد و اندی می‏شود ، علی ( ع ) آن خطابه‏ها را بالبديهه‏
و بدون يادداشت و پيشنويس انشاء می‏كرد ، و مردم هم الفاظ آنرا می‏گرفتند
و هم عملا از آن بهره‏مند می‏شدند " .
گواهی دانشمند خبير و متتبعی مانند مسعودی می‏رساند كه خطابه‏های علی چه‏
قدر فراوان بوده است ، در نهج البلاغه تنها 239 قسمت به نام خطبه نقل‏
شده است ، در صورتيكه مسعودی چهارصد و هشتاد و اندی آمار می‏دهد و به‏
علاوه اهتمام و شيفتگی طبقات مختلف را بر حفظ و ضبط سخنان مولی می‏رساند
.

سيد رضی و نهج البلاغه

سيد رضی شخصا شيفته سخنان علی ( ع ) بوده است ، او مردی اديب و شاعر
و سخن شناس بود ، ثعالبی كه معاصر وی بوده درباره‏اش گفته است :
" او امروز شگفت‏ترين مردم عصر و شريفترين سادات عراق است و گذشته‏
از اصالت نسب و حسب به ادب روشن و فضل

پاورقی :
1 - برای من معلوم نيست كه مقصود مسعودی اينست كه در متن كتب حفظ
شده است و يا مقصود اينست كه مردم از بركرده‏اند و يا هر دو قصد شده‏
است .