دنيا و دنيا پرستی

نهج البلاغه و ترك دنيا

از جمله مباحث نهج البلاغه ، منع و تحذير شديد از دنيا پرستی است ،
آنچه ، در بخش پيش ، درباره مقصود و هدف زهد گفتيم روشن كننده مفهوم‏
دنيا پرستی نيز هست زيرا زهدی كه بدان شديدا ترغيب شده است نقطه مقابل‏
دنيا پرستی است كه سخت نفی گرديده است . با تعريف و توضيح هر يك از
اين دو مفهوم ، ديگری نيز روشن می‏شود ولی نظر به تاكيد و اصرار فراوان و
فوق العاده‏ای كه در مواعظ اميرالمؤمنين علی ( ع ) درباره منع و تحذير از
دنيا پرستی به عمل آمده است و اهميت فی نفسه اين موضوع ، ما اين را
جداگانه و مستقل طرح می‏كنيم و توضيحات بيشتری می‏دهيم تا هر گونه ابهام‏
رفع بشود .
نخستين مطلب اينست كه چرا اين همه در كلمات اميرالمؤمنين به اين‏
مطلب توجه شده است بطوری كه نه خود ايشان مطلب ديگری را اين اندازه‏
مورد توجه قرار داده‏اند نه رسول اكرم و يا ساير ائمه اطهار اين اندازه‏