قرآن مجيد است و فعلا ما در مقام استناد به قرآن مجيد نيستيم . خداوند
اول است نه اوليت زمانی تا با آخريت او مغاير باشد ، و ظاهر است نه‏
بمعنی اينكه محسوس به حواس است تا با باطن بودن او دو معنی و دو جهت‏
مختلف باشد اوليت او عين آخريت ، و ظاهريت او عين باطنيت او است .
« الحمد الله الذی لم يسبق له حال حالا فيكون اولا قبل ان يكون آخرا و
يكون ظاهرا قبل ان يكون باطنا . . . و كل ظاهر غيره غير باطن و كل باطن‏
غيره غير ظاهر » ( 1 ) .
سپاس خدايرا كه هيچ حال و صفتی از او بر حال و صفتی ديگر تقدم ندارد
تا اوليت او مقدم بر آخريتش ، و ظاهريت او مقدم بر باطنيتش بوده باشد
. . هر پيدائی جز او فقط پيداست و ديگر پنهان نيست و هر پنهانی جز او
فقط پنهان است و ديگر پيدا نيست او است كه در عين اينكه پيدا است‏
پنهان است و در عين اينكه پنهان است پيدا است .
« لا تصحبه الاوقات و لا ترفده الادوات ، سبق الاوقات كونه و العدم وجوده‏
و الابتداء ازله » ( 2 ) .
زمانها او را همراهی نمی‏كنند ( در مرتبه ذات او زمان وجود ندارد ) و
اسباب و ابزارها او را كمك نمی‏كنند . هستی او بر زمانها ، و وجود او بر
نيستی ، و ازليت او بر هر

پاورقی :
1 - خطبه . 63
2 - خطبه . 184