علی عليه السلام
يك نويسنده عربی هست به نام علی الوردی كه اصلا عراقی است ، استاد دانشگاه بوده و در حدود بيست سال پيش كتابهايی از او منتشر شد كه بعضی از آنها به فارسی هم ترجمه شد . او شيعه است ولی در عين حال تمايلات ماركسيستی دارد . در كتاب خودش ، هم تمايل مذهبی شيعی دارد و هم تمايل ماركسيستی ، و چون در عين حال كمی ت مايل مذهبی دارد مانعی نيست كه در بعضی از موارد بر ضد ماركسيسم حرف بزند . میگويد : انصاف اين است كه علی عليه السلام در زندگی خود اين اصل ماركس را نقض كرد كه يك انسان نمیتواند در كاخ و در كوخ يك جور فكر بكند ، خواه ناخواه فكرش عوض میشود و آن عقربه فكرش در جهت وضع اجتماعيش تغيير میكند . تاريخ علی ( ع ) نشان داد كه مطلب از اين قبيل نيست ، به جهت اينكه ما علی را در دو وضع طبقاتی اجتماعی مختلف میبينيم ، در آن حد نزديك به صفر ، و در آن نقطه اوج كه از آن بالاتر نيست . يعنی يك روز ما علی را میبينيم به صورت يك كارگر ، به صورت يك سرباز ساده فقير ، به صورت يك كسی كه صبح حركت میكند از خانه خودش و میرود برای مثلا قنات جاری كردن ، درخت كشت كردن ، زراعت كردن و احيانا مزدوری كردن : زحمت كشيدن و مزد گرفتن به صورت يك كارگر . علی را ما در قيافه يك كارگر میبينيم ، میبينيم يك جور فكر میكند . همين علی بعدها كه اسلام توسعه پيدا میكند [ و اموال زيادی در اختيار مسلمين قرار