سخن حاج ميرزا حسين نوری

مرحوم حاج ميرزا حسين نوری اعلی الله مقامه از بزرگان محدثين شيعه است‏
و از وفات ايشان در حدود هفتاد و دو سال بيشتر نمی‏گذرد چون وفات ايشان‏
در سال 1321 هجری قمری بوده است . مرحوم ابوی ما قدس الله سره كه در
سال 21 مشرف می‏شوند نجف برای تحصيل ، می‏فرمودند در اين سال كه اول‏
طلبگی شان بوده است مرحوم حاجی را ما يك بار ديديم كه منبر رفت ( و
ايشان منبر هم می‏رفتند . محدث بزرگواری بوده است ) و يادم هست كه اين‏
آيه را عنوان كرد : « و لا تقولن لشی‏ء انی فاعل ذلك غدا الا ان يشاء الله‏
( 1 ) . بعد هم طولی نكشيد كه ايشان مريض شدند و از دنيا رفتند . استاد
مرحوم حاج شيخ عباس قمی رضوان الله عليه بوده ، و مرحوم حاج ميرزا حسين‏
نوری واقعا محدث متبحری است . كتاب كوچكی نوشته كه من اين كتاب را از
اول تا آخر خواندم ، فوق العاده تحت تأثير آن قرار گرفتم و مكرر در مكرر
از اين كتاب ترويج و تبليغ كرده‏ام راجع به دستور برای اهل منبر و انتقاد
از بعضی اهل منبر كه شرايط تبليغ دين را رعايت نمی‏كنند ، به نام " لؤلؤ
و مرجان " كه به فارسی است. ايشان فكر كرده كه بعضی از اهل منبر دو چيز
را رعايت نمی‏كنند يكی راستگويی را آن هم به بهانه اينكه هدف ما مقدس‏
است و برای هدف مقدس اين امر اهميتی ندارد ، اگر حديث ضعيف هم‏
خوانديم خوانديم . [ گذشته از دعوت به ايمان ] هدف ديگر ما

پاورقی :
. 1 سوره كهف ، آيه 23 و . 24