اين حديث هست و حتی شيخ انصاری رضوان الله عليه در " مكاسب محرمه "
آن را نقل كرده و در دو جا هم نقل كرده ، در يك جا تفسير نمیكند ولی در
جای ديگر تفسير میكند . آن حديث اين است كه اگر اهل بدعت را ديديد
يعنی اگر افرادی را ديدند كه در دين بدعت ايجاد میكنند « فباهتوهم » (1)
. " آنهايی كه در دين بدعت ايجاد میكنند " يعنی افرادی كه در دين
چيزهايی جعل میكنند و میآورند كه جزء دين نيست " ادخال ما ليس فی
الدين فی الدين " را بدعت میگويند ، يعنی كسی بيايد چيزی را كه جزء دين
نيست به نام دين وارد دين بكند به طوری كه مردم خيال كنند اين جزء دين
است . عكسش هم هست : چيزی را كه جزء دين هست كاری بكند كه مردم خيال
كنند اين جزء دين نيست . هر دو صورتش بدعت است . [ در اينجا قبل از
توضيح اين حديث ، ذكر يك نكته ضروری است ] .
بدعت و نوآوری
امروز " نوآوری " را میگويند " بدعت " . نوآوری در غير امر دين
عيبی ندارد . يك كسی در شعر میخواهد نوآور باشد ، يك كسی در هنر
میخواهد نوآور باشد ، يك كسی در فلسفه میخواهد نوآور باشد . اين مانعی
ندارد ولی در دين ، نوآوری معنی ندارد چون آورنده دين ما نيستيم . حتی
امام هم آورنده دين نيست . امام وصی پيغمبر و خزانه علم اوست . آنچه كه
پيغمبر گفته است [ او بيان میكند ] . خود پيغمبر
پاورقی :
. 1 [ ترجمه : پس آنها را مبهوت كنيد ] .