پاورقی : 1 - سوره نساء ، آيه 100 : [ و هر كس از خانه خود به سوی خدا و پيامبرش برای هجرت خارج شود و در راه بميرد اجرش با خداست ] .
مردم آنروز میتوانستند به آنجاها بروند نام برده میشده ، و يا علت
اينست كه در آنزمان چين به عنوان يك مهد علمی و صنعتی معروف بوده است
.
اين حديث میگويد تحصيل علم ، جا و مكان معين ندارد ، همان طوری كه
وقت و زمان معين هم ندارد .
ممكن است يك تكليف و فريضه از لحاظ جا و مكان محدوديت داشته باشد ،
نشود آن را در همه جا انجام داد ، مثلا اعمال حج از لحاظ محل و مكان هم
مقيد و محدود است . مسلمانان حتما بايد اعمال حج را در مكه ، در همان
سرزمينی كه توحيد و اسلام از آنجا طلوع كرد و به ساير جهانيان رسيد ، در
اطراف خانهای كه به دست ابراهيم و فرزند پاك نهادش بنا شد انجام يابد
. مسلمانان نمیتوانند با هم توافق كنند و نقطه ديگری را برای اعمال حج
انتخاب كنند . پس اين تكليف از اين نظر محدوديت دارد ، اما در انجام
فريضه علم هيچ نقطه معين در نظر گرفته نشده ، هر جا كه علم هست آنجا جای
تحصيل و به دست آوردن است ، میخواهد مكه باشد يا مدينه ، مصر باشد يا
شام يا عراق ، يا دورترين نقاط جهان ، میخواهد در مشرق باشد يا مغرب .
يك سلسله احاديث داريم در باب فضل مهاجرت و مسافرت برای علم به
نقاط دوردست ، و حتی آيه كريمه " « و من يخرج من بيته مهاجرا الی الله
و رسوله ثم يدركه الموت فقد وقع اجره علی الله »" ( 1 ) به مهاجرت و
مسافرت در طلب علم تفسير شده است . در يكی از احاديث معتبر ما
پاورقی : 1 - سوره نساء ، آيه 100 : [ و هر كس از خانه خود به سوی خدا و پيامبرش برای هجرت خارج شود و در راه بميرد اجرش با خداست ] . |