كنيم و اين فريضه را به دست خودمان عملی كنيم . البته واضح است كه راه‏
دوم صحيح است .
باز در همان كتاب نوشته بود كه در اندونزی كه يكی از كشورهای اسلامی‏
است و بزرگترين كشور اسلامی است ، تعليمات عمومی به صورت يك " جهاد
مقدس " در آمده و مردم مانند يك فريضه مذهبی آن را عمل می‏كنند . در
آنجا هر كس كه " چيزی می‏داند " از هر صنفی و دارای هر شغلی كه هست‏
فريضه ذمه خود می‏داند كه در مدارس برود و تعليم دهد ، زيرا معلمين رسمی‏
فرهنگ ، كافی نيستند برای همه مدارس .
اين همان دستور اسلام است كه تعليم را بر همه كس واجب كرده . آن‏
دستور شكل اجرائی امروزيش همين است كه به نقل آن كتاب در اندونزی عمل‏
می‏شود .

مسابقه در خدمت و خير

در يكی از آيات سوره مائده بعد از آنكه ذكری از قرآن و ذكری از
كتابهای آسمانی گذشته به ميان می‏آيد و اشاره‏ای پيرامون اديان گذشته می‏شود
می‏فرمايد : « لكل جعلنا منكم شرعة و منهاجا و لو شاء الله لجعلكم امة
واحده و لكن ليبلوكم فيما آتيكم فاستبقوا الخيرات »( 1 ) . يعنی برای‏
هر كدام از امم ، راه و طريقه‏ای قرار داديم و اگر خداوند می‏خواست ، همه‏
را يك امت و يك ملت قرار می‏داد ، ولی يك امت و ملت قرار نداد تا
شما را با آنچه در اختيار شما قرار داده در بوته آزمايش بگذارد كه هنر
خود را نمايش

پاورقی :
1 - سوره مائده ، آيه . 48