نمیكند كه در مثل " « اتقو الله »" معنای مجازی قصد شده ، و چنانكه
گفتيم دليلی نيست كه تأييد كند در مثل آن جملهها مجازی به كار رفته است
.
چيزی كه نسبة عجيب به نظر میرسد ترجمه فارسی اين كلمه به " پرهيزگاری
" است . ديده نشده تاكنون احدی از اهل لغت مدعی شده باشد كه اين كلمه
به اين معنا هم استعمال شده ، چنانكه ديديم " راغب " از استعمال اين
كلمه به معنای خوف اسم برد ولی از استعمال اين كلمه به معنای پرهيز نام
نبرد . معلوم نيست از كجا و چه وقت و به چه جهت در ترجمههای فارسی ،
اين كلمه به معنای پرهيزكاری ترجمه شده است ؟ ! گمان میكنم كه تنها
فارسی زبانان هستند كه از اين كلمه مفهوم پرهيز و اجتناب درك میكنند .
هيچ عربی زبانی در قديم يا جديد اين مفهوم را از اين كلمه درك نمیكند .
شك نيست كه در عمل لازمه تقوا و صيانت نفس نسبت به چيزی ، ترك و
اجتناب از آن چيز است اما نه اين است كه معنای تقوا همان ترك و پرهيز
و اجتناب باشد .
ترس از خدا
ضمنا به مناسبت اينكه از خوف خدا ذكری به ميان آمد اين نكته را
يادآوری كنم : ممكن است اين سؤال برای بعضی مطرح شود كه ترس از خدا
يعنی چه ؟ مگر خداوند يك چيز موحش و ترسآوری است ؟ خداوند كمال مطلق
و شايستهترين موضوعی است كه انسان به او محبت بورزد و او را دوست
داشته باشد . پس چرا انسان از خدا بترسد ؟
در جواب اين سؤال میگوئيم مطلب همينطور است . ذات خداوند موجب
ترس و وحشت نيست ، اما اينكه میگويند از خدا بايد ترسيد يعنی