مخصوصا انقلابی كه در پی‏عملی ساختن هدفهای مقدس خويش است و مصداق قول‏
خدا است كه :
« يجاهدون فی سبيل الله و لا يخافون لومة لائم »( 1 ) .
" در راه خدا می‏كوشند و از سرزنش سرزنشگری بيم نمی‏كنند " .
دشمن ساز و ناراضی درست كن است . لهذا دشمنانش مخصوصا در زمان خودش‏
اگر از دوستانش بيشتر نبوده‏اند كمتر هم نبوده و نيستند .
اگر شخصيت علی ، امروز تحريف نشود و همچنانكه بوده ارائه داده شود ،
بسياری از مدعيان دوستيش در رديف دشمنانش قرار خواهند گرفت .
پيغمبر علی را به فرماندهی لشكری به يمن فرستاد . در برگشتن برای‏
ملاقات پيغمبر عزم مكه كرد . در نزديكيهای مكه يكی از لشكريان را به جای‏
خويش گذاشت و خود برای گزارش سفر زودتر به سوی رسول الله شتافت . آن‏
شخص حله‏هائی را كه علی همراه آورده بود در بين لشكريان تقسيم كرد تا با
لباسهای نو وارد مكه شوند . علی كه برگشت به اين عمل اعتراض كرد و آنرا
بی‏انضباطی دانست ، زيرا نمی‏بايست قبل از اينكه پيغمبر اكرم ( ص ) كسب‏
تكليف شود تصميمی درباره حمله‏ها گرفته شود و در حقيقت از نظر علی ( ع )
اين كار نوعی تصرف در بيت المال بود

پاورقی :
1 - سوره مائده ، آيه . 54