می‏گيرند ، و اوقاتی است كه علی ( ع ) در بيرون كار می‏كند و مثلا جوی تهيه‏
می‏كند و زهرا از آن ، نانی می‏پزد و آماده می‏كند . وقت افطار ، [ مسكينی‏
] می‏رسد و اينها آنچه خود داشتند به اين محتاج می‏دهند و در دو شب بعد
دوباره اين ايثار را می‏كنند كه اين آيه نازل شد .
به هر حال مسئله ، مسئله ايثار است ، و ايثار مقام انسانی فوق العاده‏
باشكوهی است و اسلام آن را ستوده و ستايش كرده است كه داستانهای زيادی‏
در [ تاريخ ] اسلام درباره ايثار آمده است .

نمونه‏ای از مهربانی

به طور كلی رحم ، مهربانی و ترحم امری است كه هميشه در اسلام مطرح است‏
. اين داستان را شنيده‏ايد كه مردی از اشراف جاهليت ، خدمت رسول اكرم (
ص ) آمد و ديد كه ايشان يكی از فرزندانشان را روی زانوی خودشان‏
نشانده‏اند و او را می‏بوسند و می‏بويند و به او محبت می‏كنند . يك دفعه‏
اين آدم به پيغمبر ( ص ) رو كرد و گفت : من ده تا بچه دارم و هنوز در
عمرم هيچ كدامشان را يكبار هم نبوسيده‏ام . ( 1 ) . در يكی از رواياتی كه‏
در اين زمينه آمده ، نوشته‏اند : « فالتمع وجه رسول الله » پيغمبر اكرم از
اين حرف چنان ناراحت

پاورقی :
. 1 اين همان مكتب نيچه است . چون بوسيدن من يعنی اينكه آنها را
دوست دارم و نسبت به آنها ترحم دارم ، و ترحم ضعف است و يك آدم قوی‏
هرگز از اين كارها نمی‏كند و اين كارها برای يك آدم قوی سبك است !