بدهد . ولی اين ديگر مسلم شده است كه آن اصلی كه عمر می‏گويد درست است‏
كه مقصود از آن دو زن عايشه و حفصه هستند ، اما اين قصه يك قصه ديگری‏
بوده كه با آن قصه پيوند زده است . اين قصه غير از قصه عايشه و حفصه‏
است ، چون اگر اين [ داستان ] مربوط به همه زنهای پيغمبر می‏بود ، چرا
قرآن فقط به دو زن اشاره كند و بگويد : " ان تتوبا " شما دو زن ؟ معلوم‏
می‏شود اين قصه غير از آن قصه است .
پس اتفاق شيعه و سنی است كه مقصود حفصه و عايشه هستند . همچنين معلوم‏
می‏شود كه قضيه در حدی بوده كه قرآن اينها را دعوت به توبه می‏كند ، يعنی‏
در مورد تظاهر عليه پيغمبر ، يعنی اقدام توطئه‏چينی عليه پيغمبر ، كار را
به جايی كشانده‏اند كه گناه كبيره مرتكب شده‏اند ، كه قرآن می‏گويد : توبه‏
كنيد . البته گناه كبيره لازم نيست غير از اذيت پيغمبر گناه كبيره ديگری‏
باشد . اذيت كردن ، آزار رساندن به پيغمبر خودش اكبر كبائر است ولو با
زبان پيغمبر را اذيت كنند .

احتمالات درباره جزئيات داستان

حال ، اينها چه فشاری روی پيغمبر آوردند و پيغمبر را در چه موضوعی‏
اذيت كردند كه پيغمبر آن حلال خدا را بر خود حرام كرد ؟ بعضی گفته‏اند كه‏
پيغمبر در خانه سوده عسلی يا شربتی از عسل آشاميده بود ، عايشه و حفصه‏
توطئه كردند ، يكی گفت : يك حرف را من می‏گويم تو هم بگو ، اين دفعه كه‏
پيغمبر آمد بگوييم چقدر دهانت بو می‏دهد ، اينها چيست كه خورده‏ای ؟ تو
هم بگو چقدر دهانت بو می‏دهد اينها چيست كه خورده‏ای ؟ اين كار را كردند
. اين را خود اهل تسنن نوشته‏اند كه اينها اين حرف را زدند [ به عنوان‏
اعتراض كه ] چرا