بدهد . ولی اين ديگر مسلم شده است كه آن اصلی كه عمر میگويد درست است
كه مقصود از آن دو زن عايشه و حفصه هستند ، اما اين قصه يك قصه ديگری
بوده كه با آن قصه پيوند زده است . اين قصه غير از قصه عايشه و حفصه
است ، چون اگر اين [ داستان ] مربوط به همه زنهای پيغمبر میبود ، چرا
قرآن فقط به دو زن اشاره كند و بگويد : " ان تتوبا " شما دو زن ؟ معلوم
میشود اين قصه غير از آن قصه است .
پس اتفاق شيعه و سنی است كه مقصود حفصه و عايشه هستند . همچنين معلوم
میشود كه قضيه در حدی بوده كه قرآن اينها را دعوت به توبه میكند ، يعنی
در مورد تظاهر عليه پيغمبر ، يعنی اقدام توطئهچينی عليه پيغمبر ، كار را
به جايی كشاندهاند كه گناه كبيره مرتكب شدهاند ، كه قرآن میگويد : توبه
كنيد . البته گناه كبيره لازم نيست غير از اذيت پيغمبر گناه كبيره ديگری
باشد . اذيت كردن ، آزار رساندن به پيغمبر خودش اكبر كبائر است ولو با
زبان پيغمبر را اذيت كنند .
احتمالات درباره جزئيات داستان
حال ، اينها چه فشاری روی پيغمبر آوردند و پيغمبر را در چه موضوعی
اذيت كردند كه پيغمبر آن حلال خدا را بر خود حرام كرد ؟ بعضی گفتهاند كه
پيغمبر در خانه سوده عسلی يا شربتی از عسل آشاميده بود ، عايشه و حفصه
توطئه كردند ، يكی گفت : يك حرف را من میگويم تو هم بگو ، اين دفعه كه
پيغمبر آمد بگوييم چقدر دهانت بو میدهد ، اينها چيست كه خوردهای ؟ تو
هم بگو چقدر دهانت بو میدهد اينها چيست كه خوردهای ؟ اين كار را كردند
. اين را خود اهل تسنن نوشتهاند كه اينها اين حرف را زدند [ به عنوان
اعتراض كه ] چرا