جريانی بود در داخله زندگی پيغمبر اكرم كه دو نفر از همسران حضرت رسول‏
با نوعی ملامت و عتاب شديد مورد ملامت و عتاب قرار گرفته بودند . آيه‏
بعد ، از آن موضوع خارج است ، موضوع ديگری است ولی اين موضوع ديگر در
عين حال يك تعميمی است در همين زمينه مسائل خانوادگی به معنی حدود
مسووليتی كه هر كسی نسبت به اعضای خانواده خودش دارد .
مساله اين است : در اين كه هر فردی تا حدودی نسبت به افراد ديگر
مسووليتهايی دارد ، از نظر قرآنی و اسلامی بحثی نيست ، زيرا آنچه به نام‏
" امر به معروف و نهی از منكر " در اسلام ناميده می‏شود جزو ضروريات‏
اسلام است و قرآن هم مكرر اين مطلب را بيان كرده است .

مسووليت نسبت به خاندان خود

مساله ديگر اين است كه آيا مردم نسبت به اعضای خاندان خودشان ، نسبت‏
به همسران و فرزندان خودشان يك مسووليت جداگانه و مسووليت بيشتری‏
دارند يا ندارند ؟ جواب اين است كه بله ، مسووليت بيشتری دارند ، و در
اين آيه كريمه با يك لحن بسيار شديدی به اين مسووليت اشاره می‏فرمايد .
لحن بسيار شديدش از اين جهت است كه به اصطلاح می‏گويند گاهی فرمان به‏
يك چيز كه داده می‏شود مستقيما خود آن چيز مورد فرمان قرار می‏گيرد ، گاهی‏
نتيجه مثبت يا منفی آن ، يعنی از اول توجه به آن نتيجه مثبت يا منفی‏
است ولی مقصود مقدمات آن كار است . حال در همين ما نحن فيه مثالی‏
می‏زنيم كه تعبيرش نزديك به تعبير خود قرآن كريم باشد . يك وقت شما به‏
كسی می‏گوييد كه آقا بچه خودت را تربيت كن ، به دست تعليم و تربيت‏