اين آيه چون در مقام بحث با آنهاست ، به اين حالت ترديد بيان كرد كه‏
"بگو خدا چه مرا هلاك كند و چه مشمول رحمت خودش قرار بدهد" . از آنجا
كه در مقام سخن اين‏جور گفته می‏شود، پشت سرش می‏فرمايد: "« قل هو الرحمن‏
امنا به و عليه توكلنا »" خاطرتان از ناحيه ما جمع باشد " « اهلكنی‏
الله و من معی او رحمنا غ" يكی از دو كار: يا هلاك كند يا مشمول رحمت )
خيالتان راحت باشد ، ما به رحمن ايمان آورده‏ايم و به او توكل و اعتماد
كرده‏ايم ، جز رحمت چيزی در انتظار ما نيست. " « قل هو الرحمن »" بگو
او ( همان كه من شما را به سوی او دعوت می‏كنم و همان كه شما از او
می‏خواهيد ما را از بين ببرد كه شما راحت بشويد ، ديگر مزاحمی نداشته‏
باشيد ، خواب شما مزاحم نداشته باشد (1) ) رحمان است ، بگو او ( همان‏
اويی كه من به سوی او دعوت می‏كنم و همان اويی كه شما از او هلاك مرا
می‏خواهيد ) خدای رحمان است، به موجب رحمانيتش مرا مبعوث كرده است كه‏
شما را دعوت كنم ، بلكه شما هم مشمول رحمانيت او بشويد ، و هر كه او را
بشناسد و قانون خلقت و عالم او را آنچنان كه هست بشناسد و خودش را با
نظام كلی عالم تطبيق بدهد مشمول رحمت اوست .

معنی ايمان

" « قل هو الرحمن »" او همان خدای رحمان است "امنا به" ما به او
ايمان

پاورقی :
. 1 چون آدمی كه در خواب است آن بيداركننده را برای خودش مزاحم تلقی‏
می‏كند ، مثل بسياری از بچه‏ها كه پدرها را كه مقداری در تربيت آنها
سختگيری می‏كنند [ مزاحم تلقی می‏كنند و ] واقعا آرزوی مردن پدر را دارند
بلكه راحت شوند . خيال می‏كنند با مردن پدر راحت می‏شوند .