بنده دنيا و حتی نه بنده آخرت ، نه بنده هوای نفس ، نه بنده نعمت ، نه‏
بنده بهشت و جهنم ، فقط و فقط بنده من‏اند . " « و ادخلی جنتی »" و به‏
بهشت من داخل شو ( اين " بهشت من " يك بهشت ديگری است كه پای هر
كس به آنجا نمی‏رسد ) .

امام حسين عليه السلام ، مصداق نفس مطمئنه

عجيب است ، از آياتی كه راجع به مقام انسان در قرآن آمده است ، كه‏
انسان چه حدی دارد . . . ( 1 ) [ امام فرمود ] كه سوره جد ما امام حسين‏
است . اتفاقا هر كسی كه سوره والفجر را بشنود ابتدا توجهش به آيات اول‏
اين سوره جلب می‏شود . مخصوصا بعد از پنج شش آيه كوتاه اول ، بايد گفت‏
اين سوره سوره فرعون و سوره قوم عاد است ، زيرا می‏گويد : « الم تر كيف‏
فعل ربك بعاد . ارم ذات العماد . الذی لم يخلق مثلها فی البلاد . و ثمود
الذين جابوا الصخر بالواد . و فرعون ذی‏الاوتاد . الذين طغوا فی البلاد .
فاكثروا فيها الفساد . فصب عليهم ربك سوط عذاب ». گفتند چطور سوره جد
شماست ؟ فرمود آخرش را نگاه كن . البته سوره به فجر و مقام عبادت و
عبادتهای خاصان شروع شده : " « و الفجر . و ليال عشر. و الشفع و الوتر
" سخن از سپيده‏دم است ، سخن از شبهای دهگانه است ( كه راجع به اينكه‏
كدام شبهای دهگانه است [ بحث است ، ] بالاخره شبهای خاص بندگان خداست‏
) و سخن از شفع و نماز شفع است ، دو ركعت از يازده ركعت تهجد ، سخن از
وتر و نماز وتر است. " « و الليل اذا يسر »" سوگندها به چنين چيزهايی‏
، يعنی طلوع و ابتدا و آغاز اين سوره به اين آيات است . بعد ،

پاورقی :
. 1 [ چند ثانيه‏ای از سخنان استاد شهيد روی نوار ضبط نشده است . ]