سعادت ابدی است ، يعنی يا زير صفر است يا بالای صفر، روی صفر نمیايستد.
اينكه عرض كرديم انسان نمیتواند اكتساب نكند ، برای اين است كه هر
نگاه انسان يك كسب است ، هر سخن انسان يك كسب است ، هر قدمی كه
انسان بردارد يك كسب است ، يعنی تاثيرپذيری است . انسان به گونهای كه
در عالم قرار گرفته است و دائما دارد نيروهای خود را مصرف میكند ، نه
اين است كه بگويد : من انرژی مصرف میكنم و اينقدر مصرف میكنم تا تمام
شوم و بعد كه تمام شدم يك صفر هستم ، اينطور نيست . هر كاری انسان
انجام دهد ، چيزی داده است و چيزی گرفته است ، منتها آن چيزی كه میگيرد
گاهی سعادت است و گاهی شقاوت .
امروزيها اصطلاحی دارند به نام " اصل تاثير متقابل " و حرف خوبی هم
هست كه امروزه گفتهاند ، البته در گذشته هم میگفتند ولی امروزه بيشتر
روی آن تكيه میكنند . اصل تاثير متقابل معنايش اين است كه در دنيا هيچ
چيزی نيست كه يكطرفه اثر بگذارد ، هميشه تاثيرها دوطرفه است ، و تازه
اينها مدعی هستند كه اين تاثير دوطرفه ميان همه چيز با همه چيز است .
میگويند نمیشود يك شی در عالم وجود داشته باشد كه فقط از اشيا ديگر اثر
بپذيرد و خودش روی اشيا ديگر اثر نگذارد ، يا روی اشيا ديگر اثر بگذارد
و اشيا ديگر روی آن اثر نگذارند ، تاثير متقابل در كار است .
درباره يك انسان هم اين مطلب هست . ما با اين عالم بيرونی هميشه در
تاثير متقابل هستيم ، اين عالم روی ما اثر میگذارد و ما روی آن اثر
میگذاريم ، نمیتوانيم خودمان را از قانون تاثير متقابل بيرون بكشيم .
منتها ما اگر مطابق هدايت و راهنمايیای كه به ما كردهاند عمل كنيم ،
معادل آن سرمايه و صدها برابر آن سرمايهای كه دادهايم ، از عالم و جهان
برای
|