همان‏طور كه من او را تصديق كردم او هم مرا تصديق می‏كند . غرض اين بود كه‏
همين‏قدر اشاره كرده باشم كه در كلمات حضرت رضا عليه السلام اين مطلب‏
آمده است .

دروغ بستن به خداوند

حال آيه بعد را بخوانيم : " « و من اظلم ممن افتری علی الله الكذب و
هو يدعی الی الا سلام و الله لايهدی القوم الظالمين »" . اين تعبير و
تعبيرهای مشابه در قرآن زياد آمده است : " « و من اظلم ممن افتری علی‏
الله »" ( 1 ) ( و يا " « و كذب بالصدق »" ( 2 " ستمگرتر از كسی‏
كه به خدا افترا ببندد كيست ؟
می‏دانيم كه دروغ گناه كبيره و ظلم است ، يعنی در مورد هر چيزی و به هر
كسی انسان دروغ بگويد ، چون او را از حقيقت منحرف كرده ، بنابراين به‏
او ظلم كرده است . دروغ به طور كلی در قرآن ظلم تلقی می‏شود . ولی دروغ‏
تا دروغ تفاوت دارد . هر دروغی گناه كبيره است ، هيچ دروغی نداريم گناه‏
صغيره باشد ، ولی در ميان دروغها ، دروغ بستن به خدا و رسول ، شنيع‏ترين‏
دروغهاست و لهذا می‏بينيد كه روزه ماه رمضان با دروغهای عادی باطل نمی‏شود
( البته چنين دروغی گناه كبيره است ولی روزه را باطل نمی‏كند ) ولی اگر
انسان به خدا و رسول دروغ ببندد ، روزه‏اش باطل است . مثلا اگر انسان در
بيان يك مساله شرعی [ عمدا ] برخلاف حقيقت بگويد كه حكم خدا اين است ،
اصلا روزه باطل است . اين نشان می‏دهد اين دروغ با دروغهای ديگر چقدر
تفاوت دارد. باز دروغ بستن به خدا هم همه مانند يكديگر نيست. يك وقت‏
كسی دروغ به

پاورقی :
. 1 صف / . 7
. 2 دمر / . 32