حقيقت پروراندن چيست ؟ فراهم‏كردن مقدمات و وسايل برای چيزی كه استعداد
رسيدن به كمال و غايتی را دارد به طوری كه آن چيز به نهايت خودش برسد .
يك تخم گل می‏تواند همان ابتدا فاسد شود ، جوانه از زمين كه بيرون آمد
می‏تواند به خاطر نرسيدن آب يا امر ديگری از بين برود . ولی پروراندن گل‏
اين است كه كمالات و استعدادات گل به نهايت برسد ، تا آنجا كه ممكن‏
است شكوفه كند و گل بدهد . خداوند كه " رب‏العالمين " است ، يعنی‏
استعدادهايی را كه در ذات موجودات هست به فعليت می‏رساند . استعداد
انسان و بلكه هر موجودی در دنيا پايان نمی‏پذيرد . انسان استعداد بقا دارد
و خدای رب‏العالمين و پرورش‏دهنده موجودات ، انسان را تا آنجايی كه‏
می‏تواند برود می‏برد .
پس در ضمن يك قسم برهان مطلب هم گفته شده است . خداوند متعال مكرر
در قرآن می‏فرمايد خلقت " عبث " نيست ، بيهوده و بدون هدف و غايت‏
نيست ، چنين نيست كه اشيا در وسط راه معلق و فانی شوند . خدای متعال در
نهايت امر هر موجودی را به هر حدی كه بايد برسد می‏رساند و حد نهايی‏
انسان جاودانگی و باقی‏ماندن است .
پس اينكه فرمود : " سوگند به پروردگارم كه پروردگار همه جهانيان است‏
شما مبعوث می‏شويد " يعنی بعث شما شانی از شوون ربوبيت حق‏تعالی است .
" « ثم لتنبئن بماعملتم »" بعد خبر داده می‏شويد به آنچه انجام‏
داده‏ايد . " « لتنبئن »" از ماده " نبا " است و " نبا " يعنی خبر
، اطلاع ، آگاهی . اين فعل ، مجهول است و باز با نون تاكيد ثقيله آمده‏
است ، يعنی قطعا و شديدا خبر داده می‏شويد به تمام اعمالی كه انجام‏
داده‏ايد .
مقصود از خبردادن و آگاه‏كردن انسان در اينجا چيست ؟ خبردادن يك وقت‏
مثل خبردادن‏هايی است كه در دنياست . مثل اينكه برای يك نفر