وجود عينی مال نيست بلكه آن صفت قائم به نفس انسان است كه نامش "
شح " است . كسانی كه از شر اين دشمن نگهداشته بشوند آنها رستگاران‏
هستند ، يعنی درصورتی كه كسی از اين شر نگهداشته نشود هيچ‏وقت رستگار
نمی‏شود .
" « ان تقرضوا الله قرضا حسنا يضاعفه لكم »" اگر قرض بدهيد به خدا
، قرض نيك ، قرض‏الحسنه ، خدا آن را به شما رد می‏كند و مضاعف هم می‏كند
. " « و يغفر لكم »" و از گناهان گذشته شما هم می‏گذرد " « والله شكور
حليم »" و خدا شكور و قدردان و حليم و بردبار است . اين تعبير را در
گذشته داشتيم : " « من ذا الذی يقرض الله قرضا حسنا »" ( 1 ) . در
اينجا می‏فرمايد : " « ان تقرضوا الله قرضا حسنا »" اگر به خدا قرض‏
بدهيد قرض حسن .

قرض حسن

كلمه " قرض " معنايش در اصطلاح معمولی همين است كه كسی مالی را به‏
شخص ديگری به عنوان قرض بدهد تا بعد پس بگيرد . اين دو گونه است :
يك وقت هست كه بدون هيچ‏گونه سودی و منفعتی آن را می‏دهد و پس می‏گيرد ،
اين را می‏گويند قرض حسن . اما اگر سودی بخواهد ، به هر نوع و به هر رنگی‏
كه باشد ، اين اسمش " ربا " ست كه از آن حرام‏ترين حرامهاست يعنی يك‏
گناه بسيار كبيره است . اين در مورد قرض . قرآن همين تعبير را ذكر كرده‏
است ولی در تعبيرات قرآن وقتی می‏فرمايد كه به خدا قرض‏الحسنه بدهيد ،
هم شامل قرض‏الحسنه معمولی می‏شود و هم شامل امری ديگر . در مورد اول ،
معنای آيه اين می‏شود : آنچه كه شما به بندگانی كه نيازمند به قرض هستند
بدون چشمداشت و سود قرض بدهيد

پاورقی :
. 1 حديد / . 11