حقيقت پروراندن چيست ؟ فراهمكردن مقدمات و وسايل برای چيزی كه استعداد
رسيدن به كمال و غايتی را دارد به طوری كه آن چيز به نهايت خودش برسد .
يك تخم گل میتواند همان ابتدا فاسد شود ، جوانه از زمين كه بيرون آمد
میتواند به خاطر نرسيدن آب يا امر ديگری از بين برود . ولی پروراندن گل
اين است كه كمالات و استعدادات گل به نهايت برسد ، تا آنجا كه ممكن
است شكوفه كند و گل بدهد . خداوند كه " ربالعالمين " است ، يعنی
استعدادهايی را كه در ذات موجودات هست به فعليت میرساند . استعداد
انسان و بلكه هر موجودی در دنيا پايان نمیپذيرد . انسان استعداد بقا دارد
و خدای ربالعالمين و پرورشدهنده موجودات ، انسان را تا آنجايی كه
میتواند برود میبرد .
پس در ضمن يك قسم برهان مطلب هم گفته شده است . خداوند متعال مكرر
در قرآن میفرمايد خلقت " عبث " نيست ، بيهوده و بدون هدف و غايت
نيست ، چنين نيست كه اشيا در وسط راه معلق و فانی شوند . خدای متعال در
نهايت امر هر موجودی را به هر حدی كه بايد برسد میرساند و حد نهايی
انسان جاودانگی و باقیماندن است .
پس اينكه فرمود : " سوگند به پروردگارم كه پروردگار همه جهانيان است
شما مبعوث میشويد " يعنی بعث شما شانی از شوون ربوبيت حقتعالی است .
" « ثم لتنبئن بماعملتم »" بعد خبر داده میشويد به آنچه انجام
دادهايد . " « لتنبئن »" از ماده " نبا " است و " نبا " يعنی خبر
، اطلاع ، آگاهی . اين فعل ، مجهول است و باز با نون تاكيد ثقيله آمده
است ، يعنی قطعا و شديدا خبر داده میشويد به تمام اعمالی كه انجام
دادهايد .
مقصود از خبردادن و آگاهكردن انسان در اينجا چيست ؟ خبردادن يك وقت
مثل خبردادنهايی است كه در دنياست . مثل اينكه برای يك نفر
|