منافقين از بام افتاد و معلوم شد كه اينها خطا كردهاند ، بعضی به آنها
گفتند : برويد خدمت رسول اكرم صلی الله عليه و آله و اظهار ندامت كنيد
و از ايشان بخواهيد از خداوند برای شما طلب مغفرت كند . اين سخن به
آنها برمیخورد ! " « و اذا قيل لهم تعالوا يستغفر لكم رسولالله لووا
رووسهم »" وقتی به آنها گفته میشود بياييد تا پيغمبر برای شما استغفار
كند سرشان را میپيچند كه اين حرفها چيست كه میزنيد ؟ " « و رايتهم
يصدون و هم مستكبرون » " اينها را میبينی در حالیكه صد میكنند كه هم
ممكن است به معنای اعراض خودشان باشد و هم به معنای اعراض دادن مردم :
خودشان روی برمیگردانند و يا مانع مردم هستند و آنها تكبر میورزند . كسی
كه به پيغمبر ايمان داشته باشد، محال است در مقابل ايشان استكبار بورزد.
قرآن میفرمايد ولی كار اينها از اين حرفها گذشته است. به آنها گفتهاند
بياييد پيغمبر برای شما استغفار كند . مگر اين گناهان با اين استغفارها
آمرزيده میشود ؟
" « سواء عليهم استغفرت لهم ام لمتستغفر لهم لن يغفر الله لهم » "
فرقی نمیكند ، چه تو برای اينها استغفار بكنی و چه نكنی خدا هرگز اينها
را نخواهد آمرزيد . " « ان الله لايهدی القوم الفاسقين »" خدا مردم
فاسق و خارج را هدايت نمیكند . فسوق همان خروج است .
آيه بعد گويی میخواهد بيان كند كه چرا خداوند اينها را نمیآمرزد . قرآن
يك گناه اين منافقين را كه اهانتی بود كه به خدا ، پيغمبر اكرم صلی الله
عليه و آله ، اسلام و مومنين كردند گوشزد میكند : « " هم الذين يقولون
لاتنفقوا علی من عند رسول الله " » اينها همان كسانی هستند كه به ياران
خودشان میگويند چرا به اين مردمی كه نزد پيغمبر هستند انفاق میكنيد ؟ چرا
به اصحاب مهاجر پيغمبر انفاق میكنيد ؟ كلمه " انفاق " را به كار
بردهاند . قرآن در سوره حشر همين قصه را نقل میكند . قرآن كلمه " ايثار
" را به كار میبرد . ايثار يعنی
|