امتحان الهی
امتحانهای الهی برای اين جهت است كه انسان در خلال آن گرفتاريها [ كمال يابد ] . گرفتاری در نعمت يك جور گرفتاری است و گرفتاری در نقمت جور ديگر است . همه چيز برای اين است كه انسان گرفتار آن شود و خود را از آن آزاد كند . انسان در دنيا نيامده كه از كنار نعمتها و از كنار بلاها و گرفتاريها بگذرد ، بلكه آمده است در دريای نعمتها و در دريای گرفتاريها خودش را بيندازد و سالم بيرون بيايد . اگر كسی در عمرش اساسا خودش را در بلايا و مصائب و سختيها قرار ندهد و هميشه از آن كنار بگذرد ، هرگز چيزی نمیشود . اگر كسی هم اساسا دستش به نعمت نرسد كمالی كه در اين دنيا بايد پيدا كند ، پيدا نمیكند . كمال انسان به اين است كه در دنيا ، هم با نعمتها و هم با شدتها هرچه بيشتر درگير شود و از اين درگيری آزاد بيرون بيايد . در مورد ابتلاها حديثی هست از امام صادق عليه السلام كه میفرمايند : ²" ان الله اذا احب عبدا غته بالبلاء غتا "» (1) يعنی خدای متعال آنگاه كه بندهای را دوست بدارد او را در دريای بلا فرو میبرد. غت، فرورفتن در آب است .پاورقی : . 1 بحارالانوار ، ج 15 ، جز اول ، ص 55 ، چاپ كمپانی ، نقل از كافی .