سود و سعادت خودمان می‏گيريم . اين معنای " « هل ادلكم علی تجار تنجيكم‏
من عذاب اليم »" است . اما اگر براساس اين برنامه‏ای كه خدای ما برای‏
ما معين كرده است عمل نكنيم و به طور بلبشو راههای خودخواهانه‏ای انتخاب‏
كنيم ، باز هم سرمايه را داده‏ايم و عوض آن را گرفته‏ايم ولی به جای اينكه‏
اين سرمايه را بدهيم و يك شی مفيد بگيريم ، اشيايی برای خود گرفته‏ايم كه‏
همه جز مايه‏های عذاب و عقاب و مايه‏های ضرر و زيان برای ما هيچ چيز
ديگری نيست و مانند اين است كه انسان پولش را خرج كند و مار و عقرب‏
بخرد و بعد اين مار و عقرب را در خانه خود رها كند . چنين فردی البته‏
خريد و فروش كرده است ، اما چه چيزی برای خود خريده است ؟ موجبات‏
آزار و موجبات عذاب .
اين به نظر عجيب می‏آيد كه در آيه شريفه " « يا ايها الذين امنوا هل‏
ادلكم علی تجار تنجيكم من عذاب اليم » " ( شما را راهنمايی كنم به‏
تجارتی كه شما را از عذاب اليم برهاند ) تجارت با عذاب چه ارتباطی‏
دارد ؟ ارتباطش اين است كه انسان دائما در حال تجارت است ، اگر اين‏
تجارتی را كه خداوند بدان راهنمايی می‏كند انجام ندهد هميشه دارد يك‏
تجارت ديگری انجام می‏دهد كه نتيجه آن عذاب اليم است ، شق سوم ندارد .
شما الان در اثر اينكه قبلا به نوع ديگری تجارت و اكتساب می‏كرده‏ايد ،
دچار عذاب اليم هستيد ، حال ما تجارت ديگری به شما پيشنهاد می‏كنيم تا
شما را از عذاب اليمی كه گرفتار آن هستيد نجات دهيم .

تجارت مطلوب از نظر قرآن

حال می‏خواهيم ببينيم آن عملی كه ما بايد انجام دهيم چيست ؟ تجارت‏
معامله است ، دو طرف دارد : دادن و ستدن . چه بايد بدهيم و چه بايد
بگيريم ؟ عجيب است كه بعضی گفته‏اند آنچه كه بايد بگيريم نجات از