اعمال ناصالح روی اعمال صالح را می‏پوشانند ؟ آنجا كه اعمال صالح روی‏
گناهان را می‏پوشانند قرآن تعبير به " تكفير " يعنی پوشاندن و جبران‏
كردن می‏كند و آنجا كه گناهان روی اعمال نيك را می‏پوشانند و غلبه با
گناهان است تعبير به " حبط " می‏شود . اعمال صالح چنين افرادی حبط
می‏شود و از بين می‏رود .
پس " « يكفر عنه سيئاته »" يعنی خداوند گناهان او را می‏پوشاند .
هميشه عرض كرده‏ايم كه ماده " كفر " كه كلمه " كفر " هم از آن مشتق‏
است به معنی پوشاندن است . خداوند متعال هر انسانی اعم از مسلم و كافر
را با فطرت توحيدی آفريده است و همه مردم در فطرت يكسان هستند . كافر
از آن جهت كافر ناميده می‏شود كه روی فطرت خودش را با اعمال ناصالح‏
می‏پوشاند ، روی حقيقت را می‏پوشاند ، يعنی حقيقتی بر او ظاهر می‏شود ولی‏
او روی آن را می‏پوشاند و می‏خواهد آن را نبيند .
اين اولين بشارت برای موحدی است كه عمل صالح انجام می‏دهد .
" « و يدخلهم جنات تجری من تحتها الانهار »" و آنها را به بهشتهايی‏
وارد می‏كند كه در زير آن نهرها جاری است . " « خالدين فيها »" و
جاويدان و برای هميشه در سعادت باقی خواهند ماند . " « ذلك الفوز
العظيم »" و آن است فوز و رستگاری بزرگ .
" « والذين كفروا و كذبوا باياتنا اولئك اصحاب النار خالدين فيها و
بئس المصير »" . گروه مغبونها را شرح می‏دهد ، آنهايی كه كافر شدند .
كسانی كه روی چهره حقيقت و روی نور فطرت خودشان را می‏پوشانند و كفر و
عناد می‏ورزند و آيات ما را دروغ می‏پندارند و عملا تكذيب می‏كنند ياران‏
آتش هستند و برای هميشه در آنجا خواهند بود . درباره بهشت فرمود : "
« ذلك الفوز العظيم »" آن است رستگاری بزرگ، و درباره جهنم می‏فرمايد
: " « و بئس المصير »" چه بد " گرديدنگاهی " است . " مصير " از
ماده " صيرورت " است .