پاورقی : . 1 رعد / . 16
ابتكار میكند . اين است كه خداوند در قرآن توصيف میشود به خالق سماوات
و ارضين و خالق همه چيز : " « قل الله خالق كل شیء »" ( 1 ) ولی گفته
نمیشود والد چيزی ، خدا والد هيچ موجودی نيست .
چون صحبت از فرزند داشتن خدا آمده است و اصلا در اطراف خدا ، گفتن
اين گونه سخنان خلاف ادب است ( ولی اينجا ( گفته شده است ) چون رد
آنهاست و بايد گفت ) پشت سرش تسبيح میآيد : " « سبحان رب السموات
و الارض رب العرش عما يصفون »" منزه است پروردگار آسمانها و زمين ،
پروردگار عرش ، آن مالك و مدبر . به مجموع عالم از آن جهت كه عرصه
تدبير و اراده الهی و به اصطلاح مركز تدبير الهی است " عرش " گفته
میشود . اينجا هم مفسرين گفتهاند " رب العرش " عطف بيان است : منزه
است پروردگار همه جهان و همه جهان كه عرش اوست از اين توصيفها ، از
اين سخنان ، از ايننسبتها ( والد بودن و بچه داشتن ) . اين مثل " العياذ
بالله " است كه ما میگوييم : نعوذ بالله كه در اطراف خدا چنين سخنانی
بشود گفت .
" « فذرهم يخوضوا و يلعبوا » " مأيوسانه به پيامبر میگويد : ای
پيغمبر ! ديگر اين بدبختها را رها كن و بگذار در اين جهلها و حماقتهای
خودشان و ظلمتهايی كه خودشان برای خودشان فراهم كردهاند فرو بروند ، يعنی
ديگر اميدی به نجات اينها نيست . " « ذرهم يخوضوا »" رهايشان كن ،
بگذار در اين اوهام و خرافات و حماقتها فرو بروند " « يلعبوا » "
بگذار بازی كنند ، دلخوش باشند به اين مسائل غيرجدی و اين بازيچههايی كه
درست كردهاند " « حتی يلاقوا يومهم الذی يوعدون »" تا آن روزی كه به
آن وعده داده شدهاند ، آن روز را ملاقات كنند، آن روزی كه به تعبير قرآن:
" « فكشفنا عنك غ
پاورقی : . 1 رعد / . 16 |