" نحس " بحث كرده‏اند كه معنای شوم بودن يك روز چيست ؟ واضح است كه‏
در اينجا قرآن نمی‏خواهد بگويد كه مثلا آن روز چون روز يكشنبه يا دوشنبه‏
بود نحس بود و عذاب آمد . يكشنبه و دوشنبه هر هفته تكرار می‏شود . يا
مقصود اين نيست كه چون مثلا سيزده ماه صفر بود اينها معذب شدند . سيزده‏
ماه صفر هر سال تكرار می‏شود، و بعلاوه اينجا دارد تصريح می‏كند: " « فكيف‏
كان عذابی و نذر »" يعنی عذاب به علت تكذيب و به علت حق ناشناسی و
كفران يك نعمت بزرگ بود . پس روز، شوم بود ولی شومی‏اش نه از خود روز
بود از آن جهت كه ( روزی از روزهای ) هفته يا ماه است بلكه به علت‏
حادثه‏ای كه در آن روز پيش آمد اين روز شوم شد .
حال ، بعضی روزها را مبارك می‏دانيم و بعضی روزها را شوم . اين موضوع‏
را مخصوصا تفسير الميزان مفصل بحث كرده است كه من در جلسه پيش تفسير
را با خودم آوردم حالا پيدايش نكردم . در آنجا راجع به اين موضوع بحث‏
كرده بودند و مخصوصا روايات زيادی را كه در اين باب هست آورده بودند و
من علامت گذاشته بودم كه در اين جلسه آن روايات را برای شما بخوانم .
در موضوع نحوست ايام ، دو مسأله است . يك مسأله اين است كه ما برخی‏
روزهای سال را مبارك می‏شماريم و برخی را نحس و شوم ، به اعتبار حادثه‏ای‏
كه در آن روز واقع شده ، و مقصود ما اين نيست كه اين روز از آن جهت كه‏
اين روز است مبارك است يا اين روز از آن جهت كه اين روز است شوم‏
است ، بلكه مقصود ما اين است كه اين روز برای ما يادآور حادثه پر بركتی‏
است يا اين روز برای ما يادآور حادثه شومی است . مثلا ما روز عيد غدير
را روز مبارك می‏دانيم ولی نه به اعتبار اينكه هجدهم ذی الحجه ( است كه‏
) چون ماه ، ماه ذی الحجه است و اين روز