آيات مثبت شفاعت است ، از آياتی است كه شفاعت را تأييد و اثبات
كرده است . ابتدا ترجمه آيه را عرض میكنيم بعد وارد اصل مطلب میشويم .
آيه اين جور میفرمايد كه " « و لا يملك الذين يدعون من دونه الشفاعة
" آن غير خداها كه اينها آنها را میخوانند اختيار شفاعت را ندارند . "
« و لا يملك »" يعنی مالك شفاعت نيستند چون اختياردار شفاعت نيستند
" « الا من شهد بالحق و هم يعلمون »" مگر ( يك گروه ) . ( بديهی است
اين " مگر " استثناست ، حال يا استثنای متصل يا منقطع ) . يك دستهای
مالك شفاعت هستند يعنی دستهای كه به حق گواه باشند و معترف ، كه
گفتهاند و همين طور هم هست مقصود از " حق " توحيد است ، و اين خودش
تعبير عجيبی است كه قرآن از توحيد به كلمه حق مطلق تعبير میكند : مگر
آنها كه خود معترف به حق هستند يعنی جز موجودی كه خود او موحد باشد .
پس قهرا كار بت و امثال آن نيست ، يعنی خود شفاعت از شؤون توحيد است
: آنهايی كه خودشان موحد هستند ، و بلكه شايد كلمه " شهد بالحق " يعنی
شهود میكنند حق را ، شهود میكنند توحيد را . " « و هم يعلمون »" . اين
( عبارت ) را دو جور تفسير كردهاند ، يكی اينكه " شهد " را شهادت
زبانی بگيريم : آنهايی كه به زبانشان به حق يعنی به توحيد اعتراف میكنند
" « و هم يعلمون » " اما فقط اعتراف زبانی نيست ، از روی دانايی و
آگاهی به توحيد اعتراف میكنند . ولی تفسير ديگر كه شايد بهتر باشد اين
است : در خود كلمه " شهد " مفهوم " يعلمون " آمده ، چون " شهد "
فقط لفظ نيست : آنهايی كه شهادت میدهند به حق ، يعنی حق را و توحيد را
شهودا درك میكنند ، و آگاه به كار خودشان هستند " « و هم يعلمون » "
يعنی میدانند كه درباره چه كسی شفاعت كنند و درباره چه كسی شفاعت نكنند
، نه " آگاهند به اعتراف خودشان و از روی آگاهی اعتراف میكنند " ،
آگاهند كه در شفاعت چه
|