سه بچه . اين بچه‏ها كه پيدا می‏شوند اين زمين به منزله مادر آنهاست . يك‏
كشاورز كه می‏رود سينه زمين را می‏شكافد ، او حكم همان بچه‏ای را دارد كه‏
چنگال به پستان مادرش می‏زند و می‏خواهد از آن شير بگيرد ، و از هر عالم‏
حقوقی اگر شما بپرسيد شير پستان يك مادر مال بچه اوست يا مال او نيست‏
، می‏گويد مال بچه است . اگر مادری بخواهد بچه را از شير خود محروم كند
هر قانونی آن مادر را قابل مجازات می‏داند ، چرا ؟ می‏گويند چون شير مال‏
اين بچه است ، تو چرا او را محروم می‏كنی ؟ اگر مادر بخواهد اين شير را
به يك بچه ديگر بدهد و به اين بچه ندهد می‏گويند تو چرا شير اين بچه را
به بچه ديگر داده‏ای ؟ من نمی‏فهمم ماترياليستها اينجا چه فكر می‏كنند در
صورتی كه آنها نبايد هيچ فرقی قائل باشند . از نظر آنها شير مادر هيچ‏
ارتباطی با بچه نبايد داشته باشد . به همين دليل مواليد زمين هم مال همين‏
موجودات روی زمين است . تعبير خود قرآن است : " « و جعلنا لكم فيها
معايش »" ( 1 ) ، " « و لكم فی الارض مستقر و متاع الی حين »" (2)
شما را از زمين آفريديم ، از خاك آفريديم و در روی زمين آفريديم و در
همين زمين هم مايه معيشت شما را قرار داديم ، يعنی در پستان همين زمين‏
مايه‏هايی قرار داده‏ايم كه شما از اين مايه‏ها زندگی می‏كنيد ، و به همين‏
دليل آنچه كه در پستان زمين وجود دارد از مختصات هيچ فردی نخواهد بود ،
برای همه مردم است . همه مردم بچه‏های زمين هستند و هر چه كه در پستان‏
اين زمين هست قهرا مال همه مردم است با اين تفاوت كه بچه به حكم آن‏
ضعفش شيره كاملا آماده به دهانش گذاشته می‏شود ولی به انسان بزرگ‏
می‏گويند يك مقدار كارش را خودت بايد

پاورقی :
. 1 حجر / . 20
. 2 اعراف / . 24