پاورقی : . 1 اصول كافی ، كتاب " الشعره " ، باب حسن الصحابة و حق الصاحب فی السفر ، حديث . 5
است كه اين دوستيها باقی بماند ، از قبيل اينكه اگر از نظر مالی احتياج
داشتند به آنها كمك كنيد ، ايثار كنيد . در وقت نياز ، حاجت ، گرفتاری
، بيماری مراقب آنها باشيد . يا وقتی كسی از دوستان آنها فوت میكند و
آنها مصاب هستند كسی به كمك و تسليت آنها برود . دستورهای زيادی كه در
اين زمينه داريم همه برای اين است كه اسلام میخواهد دوستيهايی كه بر
مبنای الهی هست حتما باقی بماند . بريدن از مردم و بريدن از خوبان از
نظر اسلام كار خوبی نيست .
در يك حديث ديگر ، حضرت صادق عليهالسلام میفرمايد : « " مودش يوم
ميلة"» يعنی يك روز دوستی فقط يك تمايل است « " و مودش شهر قرابة"»
يك ماه دوستی قوم و خويشی است « " و مودش سنة رحم ماسة " » و يك سال
دوستی رحمی است كه با يكديگر تماس دارد ، خويشاوندی نزديك است ، قطع
آن در حكم قطع رحم است. در باب صله رحم چقدر ما شنيدهايم: « "من قطعها
قطعه الله " » كسی كه رحم را قطع كند خدا ببرد خودش را .
حديث عجيبی است كه در داستان راستان نيز نقل كردهام و در كتب زيادی
نقل شده است ( 1 ) و آن اين است كه روزی اميرالمؤمنين علی عليهالسلام در
زمان خلافتشان از شهر كوفه خارج شدند . ايشان دأبشان اين نبود كه وقتی به
جايی میروند به عنوان اينكه خليفه و اميرالمؤمنين هستند با اسكورت بروند
، ساده میرفتند و ساده هم میآمدند . نه افرادی پشت سرشان حركت میكردند
كه از جاه و جلال شناخته شوند و نه لباس خاصی داشتند ( لباسشان هم در حد
سادهترين لباسها بود ) و نه مركبشان يك وضع خاصی داشت ، به شكل يك آدم
عادی میرفتند . در برگشتن
پاورقی : . 1 اصول كافی ، كتاب " الشعره " ، باب حسن الصحابة و حق الصاحب فی السفر ، حديث . 5 |