اصلی خلقت همه اينها طرحريزی شده ، يعنی ميان پيدايش يك بچه در رحم و
فعاليت كردن دستگاه پستان در وجود اين زن ارتباط مستقيمی برقرار است ،
ايندو با اينكه به ظاهر با يكديگر بیارتباط هستند ، در متن واقع برای
يكديگر خلق شدهاند . اگر در متن خلقت قرار نبود بچهای در رحم اين زن خلق
بشود دستگاه پستان هم خلق نمیشد ، و اگر دستگاه پستان در اين جنس خلق
نمیشد اساسا بچهای خلق نمیشد ، ايندو با يكديگر ارتباط دارند . افراد
استثنائی ، همان استثنائی بودنشان خودش دليل است . وقتی شما از يك
متخصص بپرسيد چرا فلان زن آبستن نمیشود ، میگويد اين علت خاصی دارد ،
يعنی يك بيماری است ، عاملی آمده و خلقت و طبيعت را از مسير اصلی
خودش منحرف كرده . پس مسير اصلی اين است كه ( اين توانايی را ) داشته
باشد . هميشه يك عامل خارجی سبب میشود كه بيماری پيدا شود .
پس اينجا ما دو طرز تفكر داريم ، يكی اينكه ميان بچه و شير پستان هيچ
ارتباطی قائل نباشيم ، و ديگر اينكه ميان ايندو ارتباط قائل باشيم ، يعنی
بگوييم آن نيرويی كه بچه را خلق میكند همان نيروست كه دستگاه پستان را
در جنس ماده پستاندار قرار داده است .
عين همين مطلب در كل عالم هست ، يعنی خورشيدی باشد ، زمينی باشد ،
عوامل جوی باشد ، عوامل زمينی باشد ( و ميان اينها ارتباط نباشد و نيروی
واحدی خالق اينها نباشد ، چنين چيزی قابل قبول نيست ) . اصلا نسبت عوامل
جوی با زمين به اصطلاح فلاسفه نسبت پدر و مادر است ، آنها را " آباء
سبعه " ، میگفتند و اينها را " امهات اربعه " . میگفتند چهار مادر و
هفت پدر ، از باب اينكه آن عوامل ، عوامل مذكر تشخيص داده میشد و اين
عوامل، عوامل مؤنث . انسان و حيوان و گياه را میگفتند " مواليد ثلاث "
يعنی سه بچه . هفت پدر ، چهار مادر ،
|