« للذين امنوا أنطعم من لو يشاء الله اطعمه »" (1) وقتی می‏گفت از اين‏
مالتان به فقرا بدهيد ، ( می‏گفتند ) به اينها بدهيم ؟ ! اينها اگر قابل‏
اين دادن بودند خدا خودش به اينها می‏داد ، چرا ما بدهيم ؟ به دليل اينكه‏
خدا نداده ما هم نبايد بدهيم ، برای اينكه اينها خيلی آدمهای بدی هستند !
در آيه ديگر بود : " « انا اكثر منك مالا و اعز نفرا »" ( 2 ) و در
آيه ديگر : " « و لئن رددت الی ربی لاجدن خيرا منها منقلبا »" ( 3 ) .
در داستان آن دو برادر ، آن برادر كافر به آن برادر مسلمان و مؤمنش گفت‏
كه من ، هم ثروتم از تو بيشتر است و هم ( از حيث افراد قويترم ) . به‏
همين دليل ، مسلم اگر ما بميريم و آن طوری كه تو می‏گويی پيش خدا برويم‏
در آنجا قطعا وضع من از وضع تو بهتر است .
قرآن می‏گويد : " « و لا يغنی عنهم ما كسبوا شيئا »" اين پول و ثروتها
كه امروز در دنيا برای اينها مايه هر چيز است و خيال می‏كنند اينها همه‏
چيز به اينها خواهد داد ( بتهای واقعی‏شان ) آنجا يك ذره به دردشان‏
نمی‏خورد ، " « و لا ما اتخذوا من دون الله اولياء »" و نه بتهای‏
ظاهری‏شان ، يعنی آن بتهايی كه می‏روند در مقابل آنها قربانی می‏كنند ، نياز
می‏كنند ( 4 ) ، خم و راست می‏شوند ، ( مانند ) بت هبل ، بت عزی . آنجا
نه پولشان به دردشان خواهد خورد و نه اين بتها . باز تأكيد می‏فرمايد كه‏
" « و لهم عذاب عظيم »" برای اينها عذاب بسيار بزرگی وجود دارد .
" « هذا هدی و الذين كفروا بايات ربهم لهم عذاب من رجز اليم »" (
در اين آيه پنج بار تهديد به عذاب آمده است ) قرآن هدايت است (
نمی‏گويد قرآن هدايت كننده است ، می‏گويد قرآن محض هدايت است ) آنها
كه به آيات

پاورقی :
. 1 يس / . 47
. 2 كهف / . 34
. 3 كهف / . 36
. 4 ( نياز كردن يعنی ادا كردن نذر . )