بهشتی اين خواهد بود كه افرادی همسرانی داشته باشند كه آن همسران از
رديف اخلائی باشند كه قرآن نام برد ، يعنی كسانی كه يكديگر را دوست‏
دارند به خاطر خدا ، كه خوانديم : " « الا خلاء يومئذ بعضهم لبعض عدو الا
المتقين »" ، همسرانی كه پيوند تقوا ، علاوه بر پيوند زناشويی ، اينها
را با يكديگر مرتبط و متحد كرده است . در اين باره در جلسه پيش بحث‏
كرديم .
آيه بعد قسمتی از تنعمات آنها را ذكر می‏كند كه ضرورتی ندارد بگوييم‏
اختصاص دارد به كسانی كه با همسرانشان در بهشت هستند ، شامل همه می‏شود
. در اين آيه از مطعومات و مشروبات ، يعنی از خوردنيها و آشاميدنيها ،
و از ظروف بسيار عالی خوردنيها و آشاميدنيها ياد شده است . بعد هم در
ذيلش می‏فرمايد در آنجا هر چه كه نفوس بخواهند و هر چيزی كه موجب لذت‏
چشمها می‏شود وجود دارد .
مطلبی را به طور تذكر و يادآوری عرض می‏كنم . می‏دانيد كه اين سخن هميشه‏
مطرح بوده است كه آيا معاد ، جسمانی است يا روحانی ؟ يعنی انسانها كه‏
محشور می‏شوند ، آيا صرفا روحشان محشور می‏شود بدون اينكه هيچ جسمی در كار
باشد ؟ اصلا جسمی در كار نيست و فقط روح محض است ، فقط همان چيزی است‏
كه درك می‏كند و تعقل و تفكر می‏كند ، ديگر از جسم چيزی در كار نيست ؟ و
يا اينكه جسم محشور می‏شود ، يعنی انسان با بدن محشور می‏شود و دارای بدن‏
است ؟ البته شق سومش هم كه واضح و روشن است كه هم جسمانی و هم روحانی‏
، هر دو ، يعنی هم لذتها و بهجتهای روحانی ، و هم لذتها و بهجتهای جسمانی‏
. از نظر تعليمات اسلامی نمی‏شود در اين جهت ترديد كرد كه معادی كه در
اسلام هست هم جسمانی است و هم روحانی . مقصود چيست ؟ اما اينكه عرض‏
می‏كنيم كه جسمانی است ،