و از نظر ديگر فرق و امتياز . اين است كه تعبير می‏فرمايد : " « ان يوم‏
الفصل »" . تعبير عجيبی است ! " « ان يوم الفصل ميقاتهم اجمعين » "
. ميقات ( يعنی ) وعده‏گاه . در اصل در مورد وعده‏گاه زمانی گفته می‏شود و
احيانا در مورد وعده‏گاه مكانی ، كه ميقاتهای حج را كه ما " ميقات "
می‏گوييم برای اين است كه در واقع وعده‏گاه مسلمين است كه بيايند در آنجا
محرم بشوند . اين تعبير قرآن هم تعبير عجيبی است : يوم الفصل وعده‏گاه‏
عمومی همه مردم است . گويی نظير آنچه قرآن در باب توحيد می‏گويد : "
« و اذ اخذ ربك من بنی ادم من ظهورهم ذريتهم و اشهدهم علی انفسهم الست‏
بربكم قالوا بلی »" يعنی در عمق فطرت همه مردم توحيد هست و مردم در
عمق فطرتشان بلی را به زبان تكوين گفته‏اند ، همچنين در عمق فطرت مردم‏
چنين ميعادگاهی وجود دارد . يك وقت هست مردم می‏آيند جمع می‏شوند در
جايی كه اصلا انتظارش را نداشته‏اند ، ولی يك وقت مردم در جايی می‏آيند
جمع می‏شوند كه وعده‏گاه است ، البته همه مردم كه ايمان نداشتند ولی‏
وعده‏گاه همه مردم است چون در عمق فطرت همه مردم اين مطلب هست كه (
دنيا ) عبث نيست ، باطل نيست ، لعب نيست ، بالاخره به جايی خواهد
رسيد كه اين سرگشتگيها همه به پايان برسد . " « ان يوم الفصل ميقاتهم‏
اجمعين »" قيامت ميقات و وعده‏گاه عموم مردم است . در كلمه " « يوم‏
الفصل »" عرض كرديم كه اسباب منقطع و بريده می‏شود ، اينجا هم باز
همان مطلب را ذكر می‏كند ، مخصوصا اسبابی را ذكر می‏كند كه مردم طمع‏
می‏بندند : " « يوم لا يغنی مولی عن مولی شيئا و لا هم ينصرون »" آن روزی‏
كه هيچ دوستی برای هيچ دوستی سود نمی‏تواند داشته باشد ، هيچ دوستی‏
نمی‏تواند دوست خودش را بی‏نياز كند و به او كمك برساند .
كلمه " ولی " و " مولی " موارد استعمال زيادی دارد و از آن جمله‏