پاورقی : 1 - نهج البلاغه ، خطبه . 16
طرف ديگر . به اصطلاح امروز صفها از همديگر جدا میشود . از يك نظر خيلی
اسباب تأسف است . انسان يكوقت میبيند افرادی كه هيچ از آنها انتظار
نداشت چغاله از آب در آمدند . ولی از نظر افراد دقيق و باريك بين بايد
گفت خوب شد كه صفها از همديگر جدا شد .
مثلا اگر پيغمبر اكرم ( ص ) در مكه مبعوث نشده بود و فرضا ما را
میبردند در همان جامعه مكه ، در آنجا افرادی را میديديم همه مثل همديگر ،
يكسره و همانند و يكسان . ابوجهل و ابوسفيان را میديديم ، عمار ياسر و
ابوذر غفاری را هم میديديم و از نظر ما ميان اينها فرقی نبود . اما حادثه
شديدی مثل ظهور اسلام و نزول قرآن پيش میآيد ، يك تكان شديد میدهد ، يك
وقت میبينيم كه اينها از همديگر جدا میشوند ، درست مثل دستگاههای تجزيه
شيميائی كه عناصری را كه به يكديگر آميختهاند ، از همديگر جدا میكند ، هر
قسمتش به يك طرف میرود . اميرالمؤمنين علی عليه السلام در يكی از
خطبههای نهج البلاغه میفرمايد : « لتبلبلن بلبله ، و لتغربلن غربله ، و
لتساطن سوط القدر ، حتی يعود اسفلكم اعلاكم و اعلاكم اسفلكم » ( 1 ) يعنی
شدائدی برای شما پيش خواهد آمد و شما مانند دانههايی كه در غربال ريخته
باشند و غربال آنها را تكان بدهد به طوری كه از همديگر جدا بشوند ، غربال
خواهيد شد ، و مانند ديگ جوشانی خواهيد شد كه در اثر حرارت دادن زياد
به آن ، آنچه در ته ديگ است بالا بيايد و آنچه در بالاست پائين برود .
چه تشبيه عجيبی
پاورقی : 1 - نهج البلاغه ، خطبه . 16 |