مختصر برايتان عرض می‏كنم ، بعد جنبه‏هايی را كه مورد اختلاف شيعه و سنی‏
است بيان می‏نمايم . خلاصه ترجمه اين است : بدانيد حكم اين است كه آنچه‏
استفاده كرديد يا به غنيمت برديد ، يك پنجم آن از آن خدا و پيغمبر خدا
و صاحب خويشاوندی و يتيمان و مسكينان و از راه ماندگان است . ابتدا
بايد آنچه را كه شيعه و سنی در اين زمينه می‏گويند برايتان تشريح بكنم ،
بعد تفسير آيه را عرض بكنم .
مطابق نظر ما شيعيان خمس تعلق می‏گيرد به هر درآمد زائدی كه صرفا درآمد
و استفاده باشد . فرض كنيد شما معامله‏ای می‏كنيد : پنجاه هزار تومان‏
می‏دهيد و در مقابل ، كالايی دريافت می‏كنيد و اين كالا را به همان قيمت‏
می‏فروشيد . در اينجا شما هيچ استفاده‏ای نبرده‏ايد . حال اگر استفاده برديد
ولی در مقابل ، نيروی كار مصرف كرديد ، هر مقدار از استفاده مال كه خرج‏
خود شما و يا عائله شما بشود به شرط اينكه اسراف نكنيد ، جزء درآمد
حساب نمی‏شود . آنچه را كه علاوه بر سرمايه اصلی و مخارج عادی زندگيتان‏
خالص به دست شما می‏آيد ، می‏گويند درآمد . درآمد به چند شكل ممكن است‏
باشد . يكی به همين شكل كه عرض شد . البته در مورد درآمد نامشروع خمس‏
معنی ندارد . يكی ديگر از اقسام درآمدها گنج يا دفينه‏ای است كه صاحبش‏
به كلی مجهول است و به دست كسی می‏افتد . می‏دانيم كه در قديم الايام‏
مؤسسه‏ای مثل بانك نبوده است كه اگر مردم پول و جواهر قيمتی دارند در
آنجا به امانت بسپارند و مطمئن باشند . البته در معابد اين كار كمی‏
معمول بوده ولی در غير معابد معمول نبوده است . در نتيجه اينگونه اشخاص‏
اموال خود را زير زمين مخفی می‏كردند و