ديگر شما را بربايند . پس خدای متعال شما را مأوی داد و با ياری خودش ،
ياری و تأييد و تقويت نمود و شما را از نعمتهای پاكيزه و خوب برخوردار
كرد . همه اينها برای اين است كه شما شاكر و سپاسگزار باشيد .
به طور كلی قرآن كريم همواره كوشش می‏كند كه اعتماد مسلمين و مؤمنين را
به ايمانشان جلب كند . يعنی می‏خواهد به آنها بفهماند كه ايمان داشتن و
مسلمان درست و واقعی بودن چه آثار و نتايج خوبی دارد . خيلی كوشش می‏كند
كه توجه ما را به اين نكته جلب كند ، و هرگز نتايج خوب ايمان و مسلمانی‏
را تنها محول نمی‏كند به دنيای ديگر ، و به اصطلاح حواله به نسيه نمی‏كند كه‏
به مردم بگويد بياييد چنين عمل كنيد ، زحمات عبادت را تحمل كنيد و
نتيجه ايمانتان را فقط در دنيای ديگر از ما بخواهيد ، بذری است كه‏
محصولش انحصارا در دنيای ديگر به انسان می‏رسد . اين يك منطق است ولی‏
منطق قرآن اين نيست . البته منطق قرآن يك منطق مادی هم نيست كه بگويد
بذری كه اينجا می‏پاشيد محصولش را همين جا می‏بريد و استفاده می‏نماييد .
اينطور نيست كه نظر فقط به منافع مادی ، آن هم در دنيا باشد . به‏
انسانها ثابت می‏كند كه در همين دنيا آثار و نتايج خوبی می‏بريد ، نتايج‏
آن مختص به آخرت و آن دنيا نيست . لذا می‏فرمايد : « و اذكروا اذ انتم‏
قليل ». . . فراموش نكنيد آثار را در دنيا . اينها را ببينيد اعتمادتان‏
جلب می‏شود ، اطمينان بيشتری پيدا می‏كنيد . البته مخاطب ، مسلمانان‏
آنروزند : خداوند شما مردم را قبل از اينكه به اسلام گرايش و به خدا
ايمان پيدا كنيد ، در آن وقتی