نيست آنقدر به او داد كه از حد زندگی عادی و سالانه‏اش بيشتر باشد ، و
اين مثل عوامانه كه " به سيد خمس می‏رسد ولو اينكه ناودان خانه‏اش طلا
باشد " دروغ است . خير ، به سيد خمس نمی‏رسد ولو اينكه ناودان خانه هم‏
نداشته باشد ، اما به شرط اينكه قدرت كار داشته باشد و بتواند كار كند و
زندگيش را اداره كند . آنچه اسلام و فقه ما می‏گويد ، آنچه كه در رساله‏ها
نوشته‏اند همين است كه عرض كردم نه غير اين .
پس بنابر مذهب تشيع كه دايره خمس خيلی وسيع است ، اشكال امتياز
اقتصادی سادات مطرح است و عرض كرديم ائمه ما به آن جواب قاطعی‏
داده‏اند كه به اصطلاح معروف مولای درزش نمی‏رود . باقی می‏ماند يك سؤال‏
ديگر ، و آن اينكه بسيار خوب ، امتياز اقتصادی برای سادات نيست ولی‏
چرا اسلام يك حساب مخصوصی برای سادات باز كرده است ؟ مثلا يك شركت ،
از راههای مختلف درآمدی دارد . در مقابل ، مصرفهای مختلف هم دارد .
قهرا وقتی كه اين شركت بودجه خود را تنظيم می‏كند ، هر مصرفی را از يك‏
در آمد خاص تامين بودجه ميكند و اگر بخواهند مصرفی را از يك بودجه ديگر
تأمين نمايند ، بايد يك علت و ملاكی داشته باشد . حال ما قبول كرديم كه‏
برای سادات امتياز اقتصادی در كار نيست ، ولی يك امتياز روحی و روانی‏
يا بالاخره يك اختصاص كه هست ، و آن اينكه سادات فقير اختصاصا بايد
تحت نظر پيغمبر يا امام يا نايب امام اداره بشوند . زكات غير سيد به‏
سيد نمی‏رسد و اينها فقط از خمس می‏توانند استفاده كنند . اين جدائی برای‏
چيست ؟