مختصر برايتان عرض میكنم ، بعد جنبههايی را كه مورد اختلاف شيعه و سنی
است بيان مینمايم . خلاصه ترجمه اين است : بدانيد حكم اين است كه آنچه
استفاده كرديد يا به غنيمت برديد ، يك پنجم آن از آن خدا و پيغمبر خدا
و صاحب خويشاوندی و يتيمان و مسكينان و از راه ماندگان است . ابتدا
بايد آنچه را كه شيعه و سنی در اين زمينه میگويند برايتان تشريح بكنم ،
بعد تفسير آيه را عرض بكنم .
مطابق نظر ما شيعيان خمس تعلق میگيرد به هر درآمد زائدی كه صرفا درآمد
و استفاده باشد . فرض كنيد شما معاملهای میكنيد : پنجاه هزار تومان
میدهيد و در مقابل ، كالايی دريافت میكنيد و اين كالا را به همان قيمت
میفروشيد . در اينجا شما هيچ استفادهای نبردهايد . حال اگر استفاده برديد
ولی در مقابل ، نيروی كار مصرف كرديد ، هر مقدار از استفاده مال كه خرج
خود شما و يا عائله شما بشود به شرط اينكه اسراف نكنيد ، جزء درآمد
حساب نمیشود . آنچه را كه علاوه بر سرمايه اصلی و مخارج عادی زندگيتان
خالص به دست شما میآيد ، میگويند درآمد . درآمد به چند شكل ممكن است
باشد . يكی به همين شكل كه عرض شد . البته در مورد درآمد نامشروع خمس
معنی ندارد . يكی ديگر از اقسام درآمدها گنج يا دفينهای است كه صاحبش
به كلی مجهول است و به دست كسی میافتد . میدانيم كه در قديم الايام
مؤسسهای مثل بانك نبوده است كه اگر مردم پول و جواهر قيمتی دارند در
آنجا به امانت بسپارند و مطمئن باشند . البته در معابد اين كار كمی
معمول بوده ولی در غير معابد معمول نبوده است . در نتيجه اينگونه اشخاص
اموال خود را زير زمين مخفی میكردند و
|