است. « و لا تنازعوا »با يكديگر به نزاع و مشاجره بر نخيزيد « فتفشلوا
كه پشت سرش فشل يعنی سستی پيدا می‏كنيد ، مثل يك بدن كه وقتی تعادلش‏
به هم می‏خورد و بيماری پيدا می‏كند و گلبولهای سفيد خون با ميكروبها
می‏جنگند ، می‏بينيد سستی پيدا می‏كند و قوت و نيروی آن می‏رود . و وقتی‏
سستی پيدا كرديد « و تذهب ريحكم »" ريح " در لغت عرب يعنی باد ،
ولی اين كلمه با كلمه " باد " در فارسی خيلی تفاوت دارد يعنی منشأ
خيلی چيزهای ديگر شده است . ما حركت هوا را باد می‏گوييم و از اين كلمه‏
، لفظ ديگری نساخته‏ايم ، ولی در زبان عربی از كلمه " ريح " خيلی كلمه‏ها
ساخته‏اند . كلمه " رايحه " كه به معنی " بو " است از همين جا آمده‏
چون بو در هوا پخش می‏شود و به وسيله حركت هوا به انسان می‏رسد . كما
اينكه روح را هم از همين ماده گرفته‏اند . در فارسی كلمه " باد " گاهی‏
به عنوان كنايه به كار می‏رود مثل اينكه وقتی می‏خواهيم بگوييم كسی صاحب‏
قدرت و شوكت است و كارها در اختيار اوست ، می‏گوييم باد به پرچم فلانی‏
می‏وزد . وقتی هم می‏خواهيم بگوييم فلانی ديگر قدرتش از بين رفت ، می‏گوئيم‏
بادش خالی شد . در اينجا كلمه " ريح " كه به معنی " باد " است ممكن‏
است كنايه از همان شوكت و قدرت باشد ، يعنی [ اگر با يكديگر اختلاف و
نزاع كنيد ] شوكت و قدرت شما از ميان می‏رود . و ممكن است از همان‏
رايحه باشد : بوی شما از ميان می‏رود . نتيجه هر دو يكی است . پس اين‏
دستور هم اين است كه با يكديگر منازعه و مشاجره نكنيد كه پشت سرش سستی‏
و ضعف پيدا می‏شود و پشت سر ضعف ، آن شوكت و عظمت و قدرت شما از
ميان می‏رود . بی‏جهت