در ميان سوره‏های قرآن يك سوره داريم كه اول آن فاقد بسم الله است ، و
آن ، سوره برائت است . قرآن را كه می‏گويند 114 سوره است به اعتبار اين‏
است كه سوره برائت را هم سوره مستقل و جدا از سوره انفال شمرده‏اند .
راجع به اين كه چرا اين سوره " بسم الله " ندارد دو وجه است . يك وجه‏
اين است كه اساسا " برائت " يك سوره مستقل نيست ، تتمه سوره انفال‏
است . اتفاقا آياتش هم از سنخ مطالب آيات " انفال " است . ممكن‏
است بگوييد اثر اين امر چيست كه ما بگوئيم اين دو تا يك سوره است يا
دو سوره . البته اثرش در دو حالت مذكور فرق می‏كند . به عقيده ما شيعيان‏
، در نماز ، بعد از حمد يك سوره كامل را بايد خواند . اگر بگوئيم "
انفال " و " برائت " يك سوره است پس چنانچه كسی " انفال " را
شروع بكند بايد برائت را هم بخواند ، و اگر بگوئيم " انفال " و "
برائت " دو سوره است ، يكی از اين دو را كه بخواند كافی است و بلكه‏
ديگری را نمی‏تواند بخواند چون قران بين سورتين است و قران بين سورتين‏
اشكال دارد . ولی قول ديگر اين است كه سوره برائت يك سوره مستقل است‏
. اگر بگوئيم سوره مستقل چرا " بسم الله " ندارد ، می‏گويند علتش اين‏
است كه اين سوره ، سوره غضب است ، سوره اعلام جنگ و اعلام خطر به كفار
است . اين سوره در سال نهم هجری نازل شده است . می‏دانيد كه پيغمبر اكرم‏
در سن چهل سالگی مبعوث شدند . 13 سال در مكه بسر بردند و عده‏ای در مكه‏
مسلمان شدند . آن سيزده سال فوق العاده برای پيغمبر و مسلمين رنج آور بود
. ده سال آخر عمرشان در مدينه بودند ( پنجاه و سه سالگی آمدند به مدينه ،
ده سال هم در مدينه بودند و در شصت و سه سالگی از