می‏كند به نام علم شيمی ، علمی كه خواص تركيبات اجسام را نشان می‏دهد و
بشر را قادر می‏كند كه بتواند از عناصر ، تركيبات عجيبی بسازد مانند
دواها . علم پيشرفت می‏كند ، خواص تركيبات را طرح می‏كند . تا آنجا كه‏
حساب علم است ، ترقی و پيشروی است . آيا ما بايد با اين پيشروی علم‏
هماهنگی بكنيم ؟ بله بايد هماهنگی بكنيم . اما به مرحله‏ای می‏رسد كه‏
می‏بينيم علم در خدمت هوس افراد فاسدی قرار گرفت ، افرادی تحصيل كردند
، متخصص شيمی شدند و با خواص تركيب اشياء آشنا شدند ، علم بيچاره را
وسيله‏ای ساختند برای ساختن ماده‏ای به نام " هروئين " كه پدر جد ترياك‏
است يعنی از هر جهت قدرتش چندين برابر ترياك است هم از لحاظ نشئه‏ای‏
كه ايجاد می‏كند و هم از لحاظ خماری . عفيف‏ترين زنهای دنيا اگر خدای‏
ناخواسته مبتلا به هروئين بشود ، در موقع احتياج حاضر است خود را تسليم‏
بكند و مقداری از آن را بگيرد . بلای بشريت است . آيا در ساختن هروئين‏
علم دخالت كرده است يا نه ؟ بله علم دخالت داشته است ، ولی علم آن را
نساخته است شهوت بشر آن را ساخته است ، هواپرستی بشر آن را ساخته است‏
. علم چراغ است در دست بشر . چراغ را در هر جا ببری و به هر راه ببری‏
همان جا و همان راه را روشن می‏كند . عمده اينست كه آنكه چراغ را در دست‏
دارد به كجا و به چه راهی برود . يك دكتر داروساز با خودش فكر می‏كند
حالا كه من تحصيلات عاليه داروسازی را انجام داده‏ام ، بجای اينكه يك‏
داروخانه باز كنم كه در آمدم فقط روزی پنجاه تا صد تومان باشد ، می‏آيم‏
هروئين می‏سازم كه بجای ماهی سه چهار هزار تومان ، بتوانم