كس كه دارای فلان صفات بود پيغمبر يا امام است كه در آن واحد شايد صد
نفر شايستگی آن را داشته باشند . ولی مقام قضاوت و مقام حكومت را به‏
طور كلی می‏شود تعيين كرد يعنی پيغمبر اينطور می‏گويد كه بعد از من هر كس‏
دارای فلان صفات باشد می‏تواند قاضی باشد ، مثلا هر كس كه قرآن را بشناسد
و نسبت به آن معرفت داشته باشد ، نسبت به پيغمبر معرفت داشته باشد ،
عادل باشد ، تارك دنيا باشد ، « فقد جعلته عليكم حاكما » حق دارد كه در
ميان مردم قضاوت بكند . آنوقت اگر كسی دارای اين مقام بود می‏تواند
بگويد مرا خدا معين كرده است ، چون پيغمبر ، اصلی ذكر كرده است كه‏
مطابق آن اصل من می‏توانم قاضی باشم . ما كه شيعه هستيم اينجور می‏گوئيم كه‏
شرط اول قاضی اينست كه مجتهد باشد يعنی تخصص فنی داشته باشد . شرط ديگر
اينست كه طهارت مولد داشته باشد ، نطفه‏اش پاك باشد . ديگر اينكه عادل‏
باشد يعنی در هيچكدام از اعمالش فاسق نباشد ، منحرف نباشد . نه تنها در
قضاوت خلافكار نباشد ، رشوه گير نباشد ، بلكه در همه امور ، خلافكار نباشد
، چون الان اينجور می‏گويند كه قاضی بايد فقط در كار قضاوت خودش امين‏
باشد يعنی رشوه خوار نباشد و تحت تأثير ديگران هم قرار نگيرد اما
می‏تواند مشروب بخورد اين كار به قضاوت مربوط نيست . نه ، اسلام می‏گويد
اساسا اين مقام آنقدر مقدس است كه ناپاك ولو در غير امر قضاوت ناپاك‏
است ، حق نشستن در اين مسند مقدس را ندارد . ولی اگر شخصی همه اين‏
شرايط را كه اسلام معين كرده است دارا بود ، بايد گفت اين آدم را خدا
معين كرده است .