نفع شخص پيغمبر قائل شده است ؟ يعنی خدا برای پيغمبر اين حق را قائل
شده است كه او همه مؤمنين را فدای نفس خودش بكند ؟ نه ، پيغمبر از آن
جهت كه ولی امر مسلمين است ، از آن جهت كه سرپرست اجتماع مسلمين است
، از آن جهت كه نماينده كامل مصالح اجتماع است ، خدا اين حق را به او
داده است كه در آنجا كه مصلحت اجتماع بداند ، فرد را فدای اجتماع بكند
. هيچكس چنين حرفی نزده است كه پيغمبر اين حق را به نفع شخص خودش
دارد . معنی ندارد . اولا پيغمبر از نظر شخص خودش احتياجی به مردم
نداشت كه بخواهد مردم را فدای زندگی شخصی خودش بكند . و ثانيا احدی
چنين حرفی نمیزند .
آيا اين حقی كه پيغمبر دارد فقط مال شخص پيغمبر است ؟ نه ، به امام
هم منتقل میشود ، يعنی امام هم بعد از پيغمبر سرپرست و نماينده اجتماع
میشود و اين حق به او منتقل میگردد . آيا اين حق منحصر به پيغمبر و امام
است يا به هر كسی كه از ناحيه خدا حكومت شرعی داشته باشد ، به نيابت
از پيغمبر و امام منتقل میشود ؟ اين حق به او هم منتقل میشود . اينها
دليل بر اين است كه اسلام برای اجتماع حق قائل است چون برای اجتماع
اصالت قائل است ، چون برای اجتماع حيات قائل است . و واقعا اجتماع
يك وحدتی دارد و اعتبار مطلق نيست .
گاهی مسائلی پيش میآيد كه حل كردن آنها از نظر فلسفههای ديگران مشكل
است . مثلا من از شما میپرسم آيا هر نسلی نسبت به نسل آينده ، تكليف و
مسؤوليتی دارد يا نه ؟ ما الان نسلی هستيم موجود . نسلی در آينده میخواهد
به وجود بيايد و تا اين
|