ميان ملت خودش باشد زير بارش نمی‏رود . اين ، نشانه رشد اين ملت است‏
. غرضم حرف " ادوارد براون " بود راجع به قرآن .
علی بن ابی‏طالب از آن شخصيتهائی است كه مخصوص به زمان معينی نيست ،
مربوط به تمام زمانها است . علی شخصيتی دارد ، حالتی دارد ، جنبه‏ای دارد
، كلامی دارد كه هر چه زمان بگذرد نمی‏تواند آن را كهنه بكند . پس معلوم‏
می‏شود شخصيتها بر دوگونه‏اند : شخصيتهای ابدی پابرجا و شخصيتهای متغير و
مرد روز . جبران خليل جبران يك عرب مسيحی و اهل لبنان است . در دوازده‏
سالگی به آمريكا رفته است ، به دو زبان عربی و انگليسی كتابهائی نوشته‏
كه شاهكار است . اين مرد با اينكه مسيحی است جزء شيفتگان مولای متقيان‏
است . من در آثارش ديده‏ام كه او به هر تناسبی كه باشد ، وقتی می‏خواهد
از شخصيتهای بزرگ دنيا نام ببرد ، نام عيسای مسيح و علی بن ابی طالب را
می‏برد . از جمله سخنان او درباره حضرت امير اين است كه : من از اين راز
دنيا سر در نمی‏آورم كه چرا بعضی از افراد از زمان خودشان اينقدر جلو
هستند . می‏گويد به عقيده من علی بن ابی طالب مال آن زمان نبود به اين‏
معنی كه آن زمان مال علی بن ابی طالب نبود . يعنی آن زمان ارزش علی را
نداشت ، علی قبل از زمان خودش متولد شده بود . می‏گويد : " وفی عقيدتی‏
ان علی بن ابی طالب اول عربی جاور الروح الكليه وسامرها " به عقيده من‏
علی بن ابی طالب اول شخصی است از عنصر عرب كه هميشه در كنار روح كلی‏
عالم است يعنی همسايه خدا است و او مردی بود كه شبها با روح كلی عالم‏
بسر می‏برد . علی خودش درباره افرادی می‏فرمايد : « اللهم بلی لا تخلو
الارض »