" بررسی نظريه نسبيت اخلاق "
« ان الله يأمر بالعدل و الاحسان و ايتاء ذی القربی و ينهی عن الفحشاء و المنكر و البغی »( 1 ) . بحثهای دو سه شب پيش ما راجع به عدالت بود و خلاصه حرف اين شد كه عدالت بر پايه حق و استحقاق بنا شده است و عموم استحقاقهای انسان هميشه ثابت و يكنواخت و مطلق است ، پس عدالت هم امری مطلق است و نسبی نيست . امشب میخواهم راجع به " نسبيت اخلاق " كه چند شب قبل اشارهای به آن شد بحث كنم و بحث نسبيت در اخلاق و عدالت را خاتمه بدهم . عرض شد كه بعضی معتقدند كه اخلاق نسبی است ، بدين معنی كه چيزی را نمیتوان گفت كه برای همه وقت و برای همه جا اخلاق خوب است و نيز چيزی را نمیشود در همه وقت و همه جا اخلاق بد دانست . هر خلقی در يك جا خوب است ، در جای ديگر بد ، در يك زمان خوب است و در زمان ديگر بد . پس اخلاق امری نسبی است و چون نسبی است ، نمیتواند يك دستورالعملپاورقی : 1 - سوره نحل ، آيه . 90