روی شخص نيست . بحث روی قانون است . قرآن قانون است . اگر كسی بگويد
كاغذهايی كه خطوط و آيات قرآن روی آن نوشته شده است كهنه نمی‏شود ، ما
می‏گوئيم نه ، كاغذ جسم است و كهنه می‏شود ولی قرآن حقايق را بيان می‏كند ،
قوانين را بيان می‏كند و اين ديگر كهنگی پذير نيست . قانون كه جسم نيست‏
. جسم كهنه و فانی می‏شود ولی قانون اگر حقيقت باشد يعنی مطابق با واقع‏
باشد هميشه باقی است و اگر مطابق با واقع نباشد از اول هم درست نبوده‏
است . به هر حال مانعی ندارد كه بشر يك سلسله قوانين داشته باشد كه‏
اينها برای هميشه ثابت و باقی بماند .
پس كهنه شدن اجسام را ما هم قبول داريم . قرآن می‏گويد : « كل من عليها
فان »( 1 ) و يا : « اذا الشمس كورت و اذا النجوم انكدرت »( 2 )
روزی كه خورشيد پير می‏شود ، روزی كه ستارگان پير می‏شوند . دريا ديگر به‏
شكل دريا نيست . آری ، قرآن هم می‏گويد هيچ جسمی از اجسام اين عالم‏
ابديت ندارد ولی بحث ما درباره اجسام نيست . بحث ما درباره قانون‏
است . حرف ما اينست كه بشر يك سلسله قوانين آسمانی دارد كه اين‏
قوانين برای هميشه باقی است . چه اشتباه بزرگی است كه يك چيزهائی را
خيال می‏كنند بديش به واسطه كهنگی است . مثلا می‏گويند فئوداليسم ديگر
كهنه شده است ، اينكه فئوداليسم و فئودال يعنی آدمی كه به زور قلدری‏
سرزمين زيادی را تصاحب كرده وعده‏ای را هم به زور به كار گماشته است كه‏
آنها كار بكنند و او بخورد ،

پاورقی :
1 - سوره الرحمن ، آيه . 26
2 - سوره شمس ، آيات 2 - . 1